حس های بد حسادت کم خود بینی عدم دوست داشتن

چند سالی میشه با همدردی همراه هستم و همراه

چند سالی میشه همدرد های عزیز خوب و بد راهنمایی کردن تا الان
من خیلی عذاب میکشم و خودمو اذیت میکنم

آدم بدی هستم و آدم بدی دارم میشم

از خصوصیات بد خودم :
1- بد دهنی دارم میکنم
2- زود عصبی میشم
3- لطافت زنانه ندارم قلدرم و بد
4- حسادت و غبطه خوردن کاری اصلی شده این روزا
5- علاقه هبه همسرم اکثر اوقات ندارم

توضیحات
1- بدهنم چون همسرم بد دهنی میکنه و و فحش میده
2- چون صبر و حوصله ام تموم شده واسه همه چیز
3- چون چندین سال با مرد کار کردم و میکنم دیگه چیزی ارم نمونده
4- این یکی نمیدونم چرا به سراغم میاد چون مقایسه میکنم
5- چون با حرفهاش به درد وارد کرده

اون چیزهایی که قبل ترها درباره همسرت گفتی یادته ؟ ...همچنین اضافه کن شخصیت "وابسته"ی همسرت که لابلای حرفات گم میشه و مستقیم بهش اشاره نمیشه !


بعدا میام در مورد این حرف میزنیم ... امیدوارم هرروز و هر لحظه با فکر طلاق زندگی نکنی که همین زندگیتو به این سمت میبره ...

و هر چی که ضعف و مشکل میدونی شدت پیدا میکنه !

من خودم فکر میکنم افسردگی شدید گرفتم به دلیل مشکلاتی تا حالا داشتم و سعی کردم مدیریت کنم و حلشون کنم

فکر میکنم دیگه تموم شدم.
بعضی مواقع کلی خوب و به همه نهایت خوبی میکنم ولی بعضی مواقع بدم

مثلا ..... میرم خونه پدر شوهرم کلی خوبم و بهش محبت میکنم شام درست میکنم چون بنایی داره و نزدیک عروسیه زنگ میزنم حال میپرسم به جاریم زنگ میزنم میپرسم کار داری نداری

ولی بعضی مواقع بد میشم اصلن نمیریم محل نمیذارم مقایسه میاد توی ذهنم ... از پدرشوهرم متنفر میشم

بعضی مواقع با شوهرم هم همینطورم .... وقتی میرم خونه پدر شوهرم تا شوهرم برخلاف من رفتار میکنه کلی متنفر میشم میریزم توی خودم میایم خونه همه چیز میزنم سرش همه حرفها و همه کارهایی که میکنه میگه چرا به برادر کمک کردی چرا به پدرت کار داری ..(البته شوهرم من بیش از حد توی کارای پدر شوهرم دخالت میکنه توی خونه و جهیزیه چیدن جاریم دخالت میکنه و نظر میده و عیب و ایراد کارشونو میگیره البته اونا هم استقبال میکنن ولی من بعضی مواقع خوشم میاد بعضی مواقع بد میاد ))))))

بددهنی میکنم ... عصبی میشم به شوهرم هر چیزی که فکر میکنم خوردش میکنه میگم

خیلی ناراحت می شم وقتی می بینم چطور ما آدم ها یک تیشه به نام احساسات بر می داریم و هم خودمون رو نابود می کنیم و هم به دیگران آسیب می زنیم.

بیشترین آسیب زمانی رخ می ده که به احساساتمون اجازه می دیم افسار گسیخته کنترل ما رو به عهده بگیره.

چرا ما کنترل احساساتمون رو در دست نگیریم؟

نه تنها می تونیم احساساتمون رو کنترل کنیم بلکه می تونیم احساسات رو تغییر بدیم .

اولین راهکار برای کنترل احساسات شناخت صحیح اونهاست.

خیلی خوبه وقتی احساسی رو تجربه می کنید کمی در نشون دادن واکنش تاخیر بیندازید و در این فاصله چه بهتر که بشه تامل و تفکر وتحلیل شرایط داشته باشید.

اگر احساسات اونقدر شدیده که قدرت تفکر رو ازتون می گیره هیچ کاری نکنید فقط صبر کنید و عکس العمل رو واگذار کنید به یک زمان دیگه.

شناخت روحیات خودتون این کمک رو به شما می کنه که راحت تر کنترل رفتار رو در دست بگیرید.

یک مثال می زنم ، همسر شما بد دهنی می کند شما هم بد دهنی می کنید همین جا صبر کنید :

اول چه چیزی باعث شده همسر بد دهنی کند و چقدر شما در به وجودن آمدن چنین شرایطی دخیل بودید؟ سهم خودتون رو مشخص کنید.

وقتی ایشون بد دهنی می کند چه حسی در شما به وجود می آید ؟

آرمش شما بعد از به وجود آمدن این حس در گرو چه چیزی است ؟ آیا بد دهنی متقابل شما پاسخگوی نیاز واقعی شما در اون شرایطه؟
و.....

مرسی بی نهایت عزیزم

کنترل احساسات در توان نیست .. میتونم وبیاد سعی کنم .بعضی مواقع من دخیل هستم ولی بعضی مواقع من دخیل نیستم و بد دهنی میکنه فحش میده کمتر شده توی این اواخر چون منم یکم خودم تغییر دادم..

بعضی احساسات دست من نیست من یهو هیجان بهم وارد میشه یعنی به اصطلاح جو میگیره منو

مثال میزنم :
دارم میرم خونه پدر شوهرم تا میبینم اتاق برادر شوهرم برق روشنه حس بد بهم منتقل میشه نمیتونم اسمی براش بزارم حس حسادت حس نفرت حس هیجانی .... نمیدونم

یا مثلا تا جاریم یا پدر شوهرم بهم نزدیک نشن و سلامو علیک نکنن من حس بد بهم منتقل میشه

به طور واضح بگم آدما برام مهم میشن و گنده میکنم برای خودم اونا رو....در صورتی شاید هیچ نباشن

هیچی کس نیست ...

من دارم سعی میکنم بعضی حس های خودمو که منفی هستن از بین ببرم

اگر راه کار بازم دارید بگین من همچنان منتظرم

سلام عزیزم یه راهکار اساسی که میتونی به حسادت یا هر حس بدی که نسبت به دیگران داری مثلا پدر شوهرت یا جاریت تا سلام نده شما ندی و ...... غلبه کنی اینهست که اون لحظه بخودت بگی الان این حس بد اومده من برعکس اون رو انجام میدم یعنی اگه چراغ خونه جاریت روشنه و حس بدی بهت دست میده همون لحظه بگو برعکسش میشه من الان حس خوبی دارم که میبینم اینام الان بیدارن خداروشکر که دارن گل میگن گل میشنون یا مثلا اگه رفتی خونه پدر شوهرت سختت بود اول سلام کنیمنتظر بودی جاریت سلام کنه بخودت بگو عکش این حسم انجام میدم یعنی اول من سلام میکنمبعد چند روز تکرار تمرین برات عادت میشه کلا تو روانشناسی داریم اگه یه کار رو 21بار انجام بدی میره تو ناخوداگاهت مثلا شوهرت فحش میده بگو من برعکسش میکنم و.........
منتظر خبرای خوبم

ممنونم ستاره زیبا

دیروز رفتم خونه پدر شوهرم و تقریبا حسی به سراغم نیامد تا وقتی جاریم اومد و سعی کردم از خودم دور کنم و دور هم شد ولی ....... به دلیل جابه جایی وسایل برادر شوهرم برای مجریدش یک کمد اتاق برادر شوهرم بود که وسایل کودکی شوهرم و بعضی عکسهای یادگاری توش بود جاریم یکم عنوان کرد که میخواد بعضی از عکسهای شوهرشو برداره و من گفتم باشه ولی من قبلتر از این آلبوم ها برده بودم خونه مون رفتم آوردم ولی جاریم گذاشته بود رفته بود .فکر کنم نارحات شده بود .... قصدم از بردن این بود که توی جا به جایی عکسهای قدیمی از بین نره و بعضی از عکسهای بچگی شوهرم بیارم بعدن بد بهش

متاسفانه دوباره حس به سراغم اومد وی هی به خودم گفتم مهم نیست اهمیت نده اینا یک سری آشغاله که اصلن ارزش نداره ولی خوب شوهرم اهمیت میده به چیزهای قدیمی و یادگاری

عزیزم من یه چیزی رو به همه میگم. راستش نمی دونم فرزندی داری یا نه ولی تا وقتی که گرفتار بچه نشدی می تونی زندگیت رو عوض کنی . طلاق رو واسه همین چیزا گذاشتن دیگه. من اگه بر میگشتم عقب ترس هام رو کنار میزاشتم و به خودم تکیه می کردم و جدا میشدم. باور کن خیلی وقتا بهترین راهه. ولی اگه بچه ای توی زندگیتون بیاد تقریبا هر کاری بخوای بکنی یه جای کار میلنگه. مهم اون ترس لعنتی هست که باید بزاری کنار. اینکه سر کار میری و دستت توی جیب خودت هست بزرگترین امتیازه حالا کم و زیادش رو میشه باهاش ساخت ولی اینکه بخوای عمری رو با مردی بگذرونی که مطمئنا هر روز هم بدتر از روز قبل میشه به نظرم زندگیت رو از دست دادی.
باید روی خودت کار کنی و توانمندی هات. یه سری قرص های ویتامین بگیری بخوری تا از این حالت دربیای. بعدش هم به هر زوری که شده ورزش رو کم کم وارد زندگیت کنی. امیدوارم درهای رحمت خدا به روت باز بشه

نه من بچه ندارم ....

ورزش از اول مهر وارد زندگیم میشه ..... مطمئن باش و سعی ام میکنم

شوهرم الان یکم بهتر شده و تغییراتی برای خودش انجام میده اما بعضی مواقع میشه همون آدم قبلی

بله درسته دستم توی جیب خودمه ولی متاسفانه خونه پدریم هم مشکلات فراوانی وجود داره .میخوام تنها زندگی کنم ولی من نمیترسم از طلاق
من نتونستم فعلن خودمو قانع کنم .... خیلی به میگن زندگیم ارزش داره که درستش کنم ....

من الان روی ظاهرم کار میکنم و دارم سعی میکنم حس های بدی که به همسرم و بعضی از افراد زندگیم دارم اصلاح کنم

من الان متوجه شدم خودم هم مشکل دارم
1- خود کم بینی
2- حسادت و غبطه خوردن
3- مقایسه نمودن خود وزندگیم با زندگی دیگران
4- کنترل بد دهنی و تندیم

اول باید اینا حل کنم

بازم ممنونم از راهنمایی عزیزم

درود بانو

نقل قول:

---

بله درسته دستم توی جیب خودمه

---

نقل قول:

---

میخوام تنها زندگی کنم ولی من نمیترسم از طلاق

---

ترس خیلی خوبه شما تا وقتی نترسی نمیتوانی این زندگی را درست بکنی بعضی وقتها اتفاقا آدم لازمه بترسه از اینکه چیزهایی که براش باارزشه از دست بده توی زندگیش شما تمرکزت را بگذار روی خودت با دیگران کار ینداشته باش توی تایپیکی که زدی یا پست هایی که داری بیشتر نشان از این داره از گفتار و رفتار دیگران خیلی تاثیر میگیری این خوب نیست شما باید برای خودت رویه ای در نظر بگیری که بر طبق آن رفتار کنی این مثل رو زیاد شنیدی همانندبرکه باش که اگر فردی هم سنگی طرف شما پرتاب کرد نهایت برای چند ثانیه حالت آرامش از دست میره بعد اون سنگ میره به عمق و اثری ازش باقی نمی ماند:81:
بنظرم بهتره اول از همه روی افزایش اعتماد بنفست کار کنی
در وهله دوم منفی بافی را کنار بگذاری و از تکنیک توقف فکر استفاده بکنی
http://www.hamdardi.net/thread32762-2.html#post325645

مرسی خاله قزی محترم و همراه همیشگی من
همیشه نوشته های شما به من دلگرمی میده

بله واقعننننننننننننننننننن حق باشماست من زود تاثیر میگیرم

الان دارم سعی می کنم تاثیرم کم کنم و خودم یک رویه خوب برای خودم داشته باشم ....
بلمه من الان دارم بر روی ظاهرو شخصیتم کار میکنم

فعلن خوب عمل نکردم فقط دارم تلاش میکنم که بعضی چیزهای خودمو عوض کنم
حق با شماست من زیادی به دیگران بها میدم زیادی دیگران برای خودم گنده میکنم همش فکر میکنم کی هستن

منفی بافی هم باید بگذارم کنار (((((((((( ولی بعضی مواقع شرایط طوری پیش میاد که تفکرات منفی به سراغ آدم میاد )))))))))))))

ولی من با این تفکر هم باید مبارزه کنم ....چقدر سخته
باید یاد بگیرم هر کسی یک طوری هر کس یک رویه داره توی زندگیش

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مینای سخن گو

نه من بچه ندارم ....

ورزش از اول مهر وارد زندگیم میشه ..... مطمئن باش و سعی ام میکنم

شوهرم الان یکم بهتر شده و تغییراتی برای خودش انجام میده اما بعضی مواقع میشه همون آدم قبلی

بله درسته دستم توی جیب خودمه ولی متاسفانه خونه پدریم هم مشکلات فراوانی وجود داره .میخوام تنها زندگی کنم ولی من نمیترسم از طلاق
من نتونستم فعلن خودمو قانع کنم .... خیلی به میگن زندگیم ارزش داره که درستش کنم ....

من الان روی ظاهرم کار میکنم و دارم سعی میکنم حس های بدی که به همسرم و بعضی از افراد زندگیم دارم اصلاح کنم

من الان متوجه شدم خودم هم مشکل دارم
1- خود کم بینی
2- حسادت و غبطه خوردن
3- مقایسه نمودن خود وزندگیم با زندگی دیگران
4- کنترل بد دهنی و تندیم

اول باید اینا حل کنم

بازم ممنونم از راهنمایی عزیزم

---

آدم عاقل از تجربیات دیگران استفاده میکنه و تو بهتر از هرکس دیگه فهمیدی که چکار باید بکنی

همچنین متوجه مشکلات خودت شدی و اولویت رو به حل کردن اونا دادی اینکار خیلی محاسن داره و خودت میدونی که چه پیامدهای خوبی خواهد داشت .. این امیدواری همه مشکلات رو کم کم حل میکنه ...

درباره شخصیت وابسته همسرت که پست قبلی گفتم میخواستم یکم توضیح بدم اما میبینم لازم نیست ... فقط اینو بگم که سعی کن بعضی وقتا اوقات مشترک داشته باشین .. شاید خیلی خیلی ساده و پیش پا افتاده باشه اما بی توجهی به همین مسائل ساده مشکلات و دلخوری های بزرگتر درست میکنه ...
مثلا باهم دیگه برای عصرونه چای و میوه بخورید ... مثلا به این فکر کن من یک میوه دارم (حالا از هرجا رسیده باشه) وقتی خودم تنهایی بخورم لذت و فایدش برای منه فقط ... اما اگه همین میوه رو بیام قاچ بکنم تو یه بشقاب و با همسری باهم دیگه بخوریم و حتی بازی یکی من یکی تو هم اون وسط دربیاریم :311: چقدر لذت و کیفش بیشتره ...!؟

شخصیت وابسته همسرت همراهی و باهم بودنای دم دستی راضیش میکنه ! و باعث میشه کمتر غر بزنه و کمتر رو اعصابه تو بره و توهم متقابلا کمتر مجبوری بعضی وقتا رفتارا و حرفاشو فقط تحمل کنی و چیزی نگی ...
اول همراهیش کن و کم کم از وابستگیش کم کن (ولی به صفر نرسون=همون از 100 به 50 برسه کافیه)

برا این موضوع چند صفحه میشه نوشت اما برای تو فکر میکنم همین کافیه چون خانوم عاقلی بنظر میرسی... فقط از شرایط اینجوری خسته شدی
اونم بخاطر تحمل و انباشته شدنه .... رو اون مواردی که برا خودت گفتی کار که بکنی زندگیت تغییر میکنه و همین جور نمیمونه ..

موفق باشی خانومی ...

ممنون یاس پاییزی مهربون
نوشته هاتون همه پر از دلگرمی بود برام بله من مشکلاتم واقف هستم و سعی در حل کردن اونا هستم

اما با این رفتار همسرم چه کنم که بعد از بیرون آمدن رفته ماشینو پارک کرده امده و براش چای و میوه ردیف کردم و آماده گذاشتم که بشینه فیلم ببینه و بخوره منم ساعت 12.30 شب خوابم برده بود اونم خوابش برده بود ساعت 3.30 بعد از نیمه شب پاشده تنقلات پرت میکنه و بطری آب پرت میکنه میگه چایت کو میوه ات کو... واقعن این رفتارش برام قابل هضم نیست یعنی هیچ علاقه بهم نداره که نصف شب منو از خواب بیخواب کرده بعدش اومد سر کار زنگ زده میگه برمیگردی میای صبحانه منو آماده میکنی میری بازم برگشتم یک ساعت رفتم و برگشتم صبحانهشو آماده کردم و بعد اومدم سر کار..... این درسته آخه بپمن با این کاراش که هر دفعه عصبی میشه بی دلیل اینطور میشه چه کار کنم ....

واقعا شوهرت نصفه شب بیدارت کرده تنقلات میخواد؟! زنگ زده که بیا صبحانه منو بده دوباره برو سر کار؟!
من اصلا نظری ندارم ولی وقتی خانمهایی مثل شما و مردهایی مثل خودم را میبینم به این ایمان میارم که هرچی بیشتر بزنی تو سر زن بیشتر عاشق زندگی میشه.
ببخشید البته

نه ناراحت نمیشم حرف حقی زدین ..به هر حال منم دارم تلاش میکنم اما نتیجه ای که گرفتم تلاش توی زندگی برای هر کسی ارزشی نداره ..

من تقریبا ثابت قدم هستم در طلاق و اینکه مجبورم کارمو از دست بدم چون اینقدر عصبی و بی حیاست که امکان داره بیاد جلوی در شرکت سر و صدا کنه اول باید تکلیف کارم معلوم کنم . و بعد اقدام

خانومی، امیدواری داشته باشی قدرت تغییر همه چیزو داری ... حداقلش اینه که امیدواری باعث میشه همه درها و راهها رو بسته نبینی...

نمیدونم چرا حس میکنم داره از تنهایی فریاد میزنه ... اما نمیدونه چطور بیانش کنه... پرخاشگری میکنه... بی ملاحظگی میکنه...تحکم میکنه ... بدرفتاری میکنه ...
من نمیدونم چرا این حسو دارم که همسرت ، درست میشه... بنظرم یک مرد ضعیف و وابسته است که میخواد ثابت کنه نیست!!

اما منکه جای تو نیستم خانومی ... این توئی که خسته شدی ... من اگه چیزی گفتم صادقانه میگم بدون درنظر گرفتن خستگی(روحی) بود...
همونطور که گفتم با فکر طلاق و دل آزردگی ناشی از رفتارای همسر زندگی کردن حالی بهتر از این نمیشه پیدا کرد... اگه میشد برای مدتی کمی اون راه آخرو فکرشو کنار بذاری به کل ... میشه یکارایی کرد...

در هر صورت امیدوارم مناسب ترین تصمیم هارو بگیری....

مرسی یاس پاییزی عزیزم

دعوای شدیدی بینمون ایجاد شد... من خیلی سعی میکنم ولی متاسفانه شوهرم اینقدر بددهنی کرده که اگر حرفهایی که زده بگم باورتون نمیشه ...... حتی اگر دریغ از یک کلمه حرف... الان با وکیل حرف زدم گفته باید پول بریزی به حسابم متاسفانه دستم خالیه خواستم طلا بفروشم که طلام برداشته و نمیده... دیشب هم بیرون خوابیده توی ماشین

سلام ميناي سخنگو
ببينيد در جريان طرح مشكلاتتون دوستان راهنماييهاي زيادي كردن و شما هم ضمن توجه و تجربه و تلاش تغييرات در.وني خودتون عميق و همه بعدي نشده تقصير هم ندارين با اينهمه ناملايماتي كه نشده جاي پاي محكمي براي حركت پيدا كنيد اينو بدونيدحداقل ستون براي يك سقف كمتر از سه تانيست پس ستونهاي اقدامت بايد حداقلهاي ذيل باشد اگر تزلزلي در آنها باشد از فكر اقدام جديد پرهيز كن چون سقف بسرت آوار ميشود؟؟؟
1-كار و ممر درآمدت را از دست نبايد بدي ! هر چيزي فكر ميكني آنرا تهديد ميكند جلوتر طرح دفاعي و امنيتي --براش در نظر بگير با بالاترين مسئول اداره مشكلتو در ميان بزار سعي نكن خودتو كاملاً بدون مشكل و نياز معرفي كني كه نتواني بروز آنرا تحمل نكني پيشبيني اطلاع به 110 و حراست براي جلوگيري از تهديدتان توسط شوهرت يا ... اگر لازم شد و از مواجهه پيشبيني شده نگران نباش براي همه ممكنه دعوا ، مامور ، احضار و.. شاكي و مدعي پيش بياد همه اينها براي ما آدمهاست. مهم استواري و شفافيت خودتان هست.
2- حريم و حرمت حداقلي براي خودت در نظر بگير و تعريف كن و اجازه نده علي آقا آنرا ناديده بگيرد البته نه اينكه تو هم مثل شوهرت مقابله كني بيشتر سعي كن به قانون متوسل بشوي مخصوصاً اگر آزار و برخورد فيزيكي باشد.همه اينها را به شوهرت توضيح بده و اتمام حجت كن و بقيه رفتارهات محترمانه و مسئولانه باشد و حق نفقه و تمكين و ... را ازش بخواه يا درخواست كن كه در دين شوهر باشه
3-براي هميشه ويا حداقل براي مدتي كه تمريني باشد حساسيتت را از ديگران كلاً‌حذف كن هر كس هرطور ميخواهد رفتار كند فقط اجازه نده به حريم تو وارد شوند شوهرت با پدر و برادر و.... با هم هر رفتاري خواستند داشته باشن به تو ربطي ندارد ولي حق ندارند وارد حريم تو شوند آنج بايد ايسته كني و ايسته كنند تو در خانه خودت و با سليقه معقول خودت زندگي عادي داشته باش و وظايف اصليت را انجام بده يك وعده غذا در حد توان درست كن آشپزخانه و وسايل متعارف خورد و خوراك را داشته باش، در ساعت متعارف و معقول به غذا و خواب و تفريح دعوت كن ، اگر رابطه و همبستري خواست استقبال كن و تمكين كن و روش زندگي محترمانه را از شوهرت درخواست كن و براي خلاف آن اتمام حجت كن و رلكس و عادي باش نه عصباني شو نه ترحم كن و نه مادري و نه منجيگري ؟؟؟؟؟؟ اگر بمرور درست شد و قابل تحمل خدارو شكر درغير اين صورت با حوصله و پيش بيني و لحاظ شرايط و تحت فشار گذاشتن از مجاري قانوني مثل نفقه و امنيت و مهريه و.... هر چه ميتواني بدست بيار و مقتدر و مستقل و با اعتماد به نفس كامل وفقط با اتكاي به خود و توكل بخدا به ادامه زندگي شاد و مقتدرانه فكر كن مطمئن باش همه آنطور كه فكر ميكني و بدنبالش هستي برات فراهم ميشود و بقيه برايت احترام خواهند گذاشت اگر اقتدارتو و استقلالتو حفظ كني و ديگران را به خودشون واگذاري.
ضمناً زياد لازم نيست به وقيل پول بدي مشاوره بگير در حد تنظيم لايحه و.. چون بستگي به اين دارد كه بخواي چقدر گيرت بياد كه به وكيل خرج كني حتي اگر خوب مديريت كني خودش مجبور به طلاقت ميشه و لازم نيست تو چيزي خرج كني

((((((حريم و حرمت حداقلي براي خودت در نظر بگير و تعريف كن و اجازه نده علي آقا آنرا ناديده بگيرد البته نه اينكه تو هم مثل شوهرت مقابله كني بيشتر سعي كن به قانون متوسل بشوي مخصوصاً اگر آزار و برخورد فيزيكي باشد.همه اينها را به شوهرت توضيح بده و اتمام حجت كن و بقيه رفتارهات محترمانه و مسئولانه باشد و حق نفقه و تمكين و ... را ازش بخواه يا درخواست كن كه در دين شوهر باشه((((

مرسی از پاسخ تون

چه جالب حسین 40 من اسم شوهرمم عنوان نکرده بود؟؟؟؟؟؟
اما شما گفتین
به هر حال از نوشته هاتون ممنونم و بابت راهنمایتون .

من همه زندگیم اینجا ننوشتم من یک برگه برنده دارم که می تونم با اون همسرم تهدید کنم به طلاق

من سردر گم هستم طلاقم یک سری مشکلات داره و جدا نشدنم هم یعنی ثابت کردن حرفهای همسرم یعنی هر چی در مورد من گفته درسته ....

امروز زنگ زده میگه چی شد رفتی اقدام کردی زودتر اقدام کن تا تموم بشه ......
بعد میگه برو به دیگران بگو همون ماشینی که من( یعنی خود من) خریدم دیشب شوهرم تو خوابیده توی خیابان

یعنی چی این حرف نمیفهمم ...... بهش گفتم تو از خجالت حرفهایی که زدی رفتی خونه نیامدی وتو ماشین خوابیدی

چرااااااااااااااااا هیچ کس جوابمو نمیده اگر حرفی ندارید حداقل همدردی کنید باهم خیلی تنهام

سلام خانم ميناي سخنگو
ببينيد عزيز در مورد اسم بردن خودتون توي نوشته هاتون اشاره كرده بودين منم از دستم در رفت نبايد مينوشتم ولي بهر حال همه ما عبدالله هستيم ديگه.
در مورد خوابيدن تو ماشين و غيره؟ تاثير پذيري از حرفهاي غير مربوط و شانتاژي و احساسي همون حريمي است كه نبايد خودتو درگير آن حرفها بكني خلاصه بگو " من بخوام توضيحي بدم خودم بلدم تو نگران من نباش " لازم نيست از خودت در مقابل تقصير و ناداني ديگران دفاع كني و بخاطر چگونه دفاع كردن ذهنتو درگير نمايي؟؟؟؟؟ ذهنتو خالي كن راحت و رلكس باش رفتار و كج رفتاري و كوتاهي در رفتار ديگران بتو چه ربطي دارد فقط اجازه نده وارد حريم شخصي خودت شوند و گرنه همديگه را بكشند يا بغل كنند يا خانه هم را ويران كنند تو فقط مدافع حريم شخصي خودت باش آنوقت هيچكس جرات تجاوز به حريمت را بخودش نخواهد داد. دنبال بهانه جويي براي درگير كردن خود نباش زيرا آخرش ميگند تقصير تو بود ! به تو چه مربوطه يا ......
ببين مينا جان پردازنده ذهنت را با چيزاي الكي و غير مربوط و احساسي اشغال و پر نكن تا نتواني سرعت لازم براي دفاع از حريم خود داشته باشي و در نهايت هنگ كني؟ اگر خودتو باور كني و بي وابسته به ديگران و مستقل لايق زندگي بداني همه هم همانطور قبولت ميكنند و جرات نميكنند غير از آن ببينند و اگر وابسته به اشخاص و افراد غير از خدا باشي همه برات خط نشان ميكشند و قربانيت مي كنند . فراموش نكن خانواده و مخصوصاً پدر و مادر نيز در حد خودشون حريمت هستند اجازه نده به بهانه آنها تو را تحت تاثير قراردهند بگو هر چي هستند برام محترم و عزيزند و به ديگران ربطي ندارد. و... آرزوي شيرزني و شادي با آرامش و توكل به خدا با صبر و بدون تعجيل دارم. موفق ميشي عزيز/.

مرسی از حرفهاتون
اولا من اصصلن اسمی از شوهرم توی این تاپیک نبرده بودم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟//

دوم من اصلن متوجه حرفهاتون نشدم ... خیلی گنگه برام .... یکم بیشتر توضیح بدین ..... بله خودم باید قبول داشته باشم

و دارم همین کارو انجام میدم و سعی میکنم . اما راه و چاهشو بلد نیستم

در مورد خانواده ام درسته هر چی هستن خانواده من هستن

دو تا سوال دارم من الان 5 روزی به خونه پدر شوهرم نرفتم ...... و میخوام هفته یکبار سر بزنم فقط این هفته عید پدرمه و پدر شوهر من هر سال میذاره میره تهران به بهانه مختلف فقط یک زنگ به من میزنه و به پدر اصلن نه زنگ میزنه تبریک بگه هیچی فقط به من که عروسشم.....

تصمیم دارم اگر تماس گرفت تلفنشو جواب ندم.

ميناي سخنگوي عزيز در زندگي اجتماعي مخصوصاً خانواده بايد اصل را بر تعامل گذاشت نه تقابل، مثال خود من ، من كه علم غيب نداشتم وقتي با قبول اشباه ميگم در متن خودتون اسم بردين بايد عذر مرا بپذيرين نه لحن مقابله داشته باشين اين را مثال زدم براي تنظيم همه رفتارهامون نه كه به حرفت اعتراض كنم من نگرانيم مشكلات تو هست كه ميتونه با تمرين تعامل و ساده كردن روابط شيرين بشه براتون .
ببينيد عزيزم شما قدم بقدم انتظار از ديگران را كنار بگذاريد جزمطالبات قانوني مثل تامين حداقلهاي زندگي از همسر ؟ توجه كنيد نيازهاي عمومي زندگي مثل اتاقي برا زندگي و پوشاك معمول و تغذيه و درمان و رابطه جنسي( كه البته آمادگيش بايد با همراهي شما باشد) و. نه تشريفات و مد روز و رسومات و لوازم لوكس و....
اگر به كسي چند بارسلام كردي جواب سلامتو نداد گله و مطالبه نكن بلكه ديگر ميتواني بهش سلام نكني؟ همين و ذهنت را به چرايي آن اصلاً درگير نكن.حتي ميتواني بدون انتظار براي دل خودت همينجوري هر از گاهي سلام بگي ولي انتظار جواب نداري و بعنوان دلخوشي خودت و طلبكار ماندن خودت و سابقه بي ادبي براي طرفت براي روزهايي كه بدرد ميخورد.بشرطي كه طرفت بدآموز نشود و خودت صرفاً براي تفنن و خوشي خودت باشد نه سوژه و مشغله ذهني.
جواب ندادن تلفن كار اخلاقي نيست يعني سابقه منفي است . وموردي كه گفتين جشن پدرتون منظور تولدش باشه مثال بجاييه ،ارتباط اونها به شما ربطي ندارد در شرايط فعلي كه شما ميخوايين استقلال شخصيت و رلكس بودنتون را تمرين كنيد.اگر دشمنتون هم بهتون زنگ زد اگر احساس خطر و ضربه نداريد روش تعامل و بهره برداري داشته باشيد و از فرصت استفاده كنيد نه روش تقابل و خصومت و پوان منفي از خودتون بجا گذاشتن.
براي رفت و آمد با منسوبيني كه نهايتاً و عرفاً نميشود قطع رابطه كرد ( اقوام درجه يك و دو )متناسب با شرايتطون و ايجاب وقت و هزينه و... حتماً ارتباط و تعامل داشته باشين ولي نوع تعامكل انتظار و ايجاب نبايد داشته باشد بدون مشغله ذهني و انتظار خاصه صرفاً در حد اداي ادب و حفظ ارتباط و چگونگي تداوم و تعميقش بستگي به برخورد طرف و تحليل خودت خواهد داشت.
اولويت اول براتون بايد صميميت با شوهرت و چارديواري زندگي خودتون باشد بقيه جهت تحكيم و قويتر شدن اين خانواده .

سلام حسین 40

مرسی از اینکه بهم جواب میدین
من شوهرمم نمیخوام اون دیگه آدم پر و بی پروایی شده وقتی عصبی میشه قابل کنترل نیست

دیروز با لج و لجبازیش نرفت خونه پدرم که عیدشون بود

و نذاشت منم برم باورتون نمیشه پدر و مادرم به حدی عصبی شدن که گفتن حق نداره شوهرت پاشو بزاره اینجا

حالم بده شوهرم فوق العاده وسواسش شدید شده فوقالعاده اخلاق به خصوصی داره من دیگه در توانم نیست

دیگه نمیخوامش

شدم مثل آدمی که نمیدونه چی میخواد از زندگی

نمیتونم به همسرم محبت کنم انگار ازش دورم انگار برای من نیست نمی دونم چرا شاید خودم باعث شدم و شاید همسرم ولی دستم برای همدردی و محبت به همسرم بسته شده با اینکه میدونم دو روزه مریضه ولی هیچ حسی ندارم که بهش زنگ بزنم حالشو بپرسم و یا وقتی پیشمه حالش بپرسم چرا اینطوری شدم

چرا هیچ کس نیست

ميناي عزيز سخنگو
زندگي را بازي نگير .
شوهر شما مشكل دارد درست مريض هست و فشارهاي زندگي و ناتواني در پاسخ دادن به نيازمنديهاي زندگي ذهنش را از هم پاشونده. بايد بدور از حاشيه به زندگي خودتان هر چند بي رغبت و صميميت ولي محترمانه و مسئولانه بچسبيد و بخدا توكل كنيد از هر جايي كه هستيد دست بدست هم تلاش كنيد فردا را چه كسي چه ميداند چطور خواهد شد بالاييها پايين ميايند و پايينيها بالا ميروند ما بايد با توكل همه تلاشمان را البته با رضايت و آرامش و كمك بهم بكنيم و مشكلاتمون را درون خانواده خود حل يا تحمل كنيم تا اگر بجايي رسيديم كه نميشود ادامه داد و تمام تلاشمان را كرديم؟ آنوقت با تصميم جدي و قاطع و در عين حال محترمانه از هم جدا ميشويم نه با بي احترامي و بهم زدن و دخالت دادن همه منسوبين و ...و

یعنی محبت کنم و محبت از همسرم نبینم یعنی احترام بزارم و توی جمع احترام نبینم ...
میخوام تکیه کنم حس تکیه کردن حس همراه داشتن در من خیلی قوی شده

دوست دارم توی این مراسم شوهرم همراه و پشتم باشه ... بعضی مواقع اطارفیان با حرفهاشون اذیتم میکنن امام صبر میکنم و واکنشی نشون نمیدم

ولی چرا های زیادی توی ذهنمه حس میکنم شوهرم ترد شده از خانواده من از خانواده خودش از من

حتی باز برادرش سوال میپرسه اون جوابشو نمیدیه چون حوصله اشو نداره

مثل من مثل بقیه
بدم میاد با همچین آدمی که فضوله و به هر چیزی گیر میده و باعث میشه آدما زود ازش خسته بشن

مراسم تمام شد و همه چیز بد نبود ولی شب حنا بندان یکم همسرم کتک زد و بعدش کلی بهم محبت میکرد و دورم میگشت
الان چند روزی از عروسی میگذره یکی از اقوام با من صحبت کرد و گفت که پدر همسرم خیلی منو دوست داره و بهش گفته که با همسر من حرف بزنه تا منو از دست نده

منم الان چند روزیه خونه پدر شوهرم هستیم چون یکسری از اقوام هنوز هستن وووووووووووو شوهرم بعضی مواقع پیش اونا غر غر میکنه و تندی ولی من به روی خودم نمیارم ....

و بعضی مواقع هم مثل بچه ها رفتار میکنه ....

متاسفانه رابطه مون هم کمتر بود کمتر شده ....
نمیدونم چه کار کنم ...... حس بدی فعلن ندارم ولی راضی هم نیستم از این شرایط

حالمممممممممممممممممم خیلی بد شده همش ناراحتم بعد دو روز موندن خونه پدر شوهرم اومدیم خونه خودمون و من دیگه دلم نمیخواد برم اونجا و خسته شدم ...... حالم خیلی بده دلم میخواد تنها باشم وووووووووووو

متاسفانه همسرم دیگه خونه پدر نمیاد و پدرم هم دیگه گفته نیاد چون روز عید پدرم بهش بی حرمتی کرد و نیامدو لج بازی کرد .... لج بازی کرد و یکسری حرفها زد .........

مدتی است که در تالار حضور دارید و دوستان پست های خوبی براتون گذاشتند.

توصیه ای خدمتتون دارم.


مدتی تمرکزتون رو از روی همسر ، پدر ایشون ، برادر ایشون ، پدر خودتون و خاطره نویسی در اینجا بردارید.

یک قلم کاغذ بردارید و از پست های مفید دوستان نت برداری کنید

بررسی کنید چقدر عملیاتی رفتار کردی؟

بررسی کنید چه مهارت هایی در این مدت از این تالار یاد گرفتید و چند درصد اون رو عملیاتی کردید؟

رمز به آرامش رسیدن شما و دریافت احساسات تایید کننده در شما عملگرایی درست فارغ از هرگونه نتیجه گرایی است.

تا زمانی که شما خودتون در این دایره کوچک محصور کردید نتیجه ای جز رنج و درد در بر نخواهد داشت لذا از این حصار خارج شوید.

عملکرد مثبت شما اول از همه باعث رضایت درونی خودتون می شه و مطمئن باشید در دراز مدت روی اطرافیانتون هم اثر گذار خواهد بود.

عزیزم بی نهایت جان

منظور از عملیاتی چیه؟

من از این تاپیک ها چیزهایی که یاد گرفتم :

احترام به همسرم و خانواده اش
رسیدن به ظاهر و اندامم که همسرم خیلی بهش گیر میداد

گفتن خوبی کنم و انتظار نداشته باشم .... و توقعاتم از دیگران بیاد پایین

مثلا سلام بدم حالا یا جواب میدن یا نمیدن

باشه بازم میخونم و نت برداری میکنم

ولی نمیخوام تحقیر شدن و زبون دارازی از جانب همسرم انجام بشه و من هیچ حرفی نزنم

اینجا بهم یاد ددان از وابستگی همسرم کم کنم و ازش کاری بخوام

وقتی کاری ازش میخوام میره دو ساعت طول میکشه و پشیمونم میکنه

یا خیلی کارهای دیگه که کلی با وسواس و فس و فس انجام میده

مثلا من رفتم آرایشگاه قراره پنج بیاد دنبالمون یک ساعت و نیم بعد اومده تازه میگه نتونستم کاراوات بزنم برده توی تلار زده

بعدشم که اومده کلی غرغر کلی اعصاب خورد کنی من عکس آتلیه نگرفتم

باور کنید اینا اصلن دست من نیست که درستش کنم
باور کنید با تمام استرس میرم مهمونی میزم جایی با استرس بهش کار میسپارم .......

اینهمه استرس منو از بین برده

شما میگید اصلن به برادر شوهر و پدر شوهرم کار نداشته باشم باشه قبول

و میگین تمرکز از روی همسرم بردارم یعنی چطور ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/

سلام به همه اونهایی که به من پاسخ دادن

با اینهمه تلاشی که کردم آخر به طلاق رسیدم
دارم پول جمع میکنم بدم به وکیل . میدونم کارم تقریبا عاقلانه است متاسفانههمسرم بیماری روحیش بدتر شده حاشی که میکرد قبلن الان خیلی بدترین حرفها رو بهم میزنه و زده

باورتون میشه بهم میگه با همکارات میلاسی لاشی هستی .... تو هوس فلان چیز مرد ها رو داری...
واقعن فکرش میکنم دارم آتیش میگیرم به ظاهرم رسیدم بهش اهمیت دادم میدونم دادم . دیگه تموم شدم بدترین حرفها رو به پدرم زده و میزنه دیگه از بس تحقیرم کرده خسته و تموم شدم دیگه خسته شدم ازش بشنوم پدرم اعتیاد داره .. میگه مادرت طور انداخته منو گرفته... کسی توی خونه شما نمیامد.

دیگه نمیتونم بمونم فقط بهم بگید چه کار کنم که از نظر قانونی بتونم اقدام کنم ... میخوام خونه خودم باشم و کار طلاقم انجام بدم اما نمیدونم کارم چه کار کنم میترسم بیاد آبرو ریزی کنه .... بچه ها کمک کنید دیگه عقلم به جایی قد نمیدیه

- - - Updated - - -

یادم رفت بگم چرا این حرفها رو بهم زد چون چند وقته شرکتتشون تتعطیل شده توی خونست و من صبحا میام سر کار .. و بهش میگم بیشتر بخواب و استرات کن و بعد خواستی برو بیرون چون نموندم باهش بیام بیرون عصر که رفتم خونه شروع شد غر غر بد دهنی فحش....

ار بمونم باهاش برم اینقدر فس و وساسی داره که دیر میرسم سر کار ...بدون من نمیتونه آماده بشه بره بیرون

بدون من نمیتونه غذا گرم کنه بخوره .. گرسنه میمونه تا من غذا گرم کنم

بدون من نمیتونه آماده بشه بره بیرون .....
بدون من نمیتونه بره حموم..
با هیچی سازگار نیست ...

یک وسواسی فکری و بدهن به تمام معنا