حساسیت من نسبت به ظاهر شوهرم

سلام دوستان.من قبلا تاپیک زده بودم که http://www.hamdardi.net/thread-37484.html

من یه مدت خوب بودم اما باز دارم قاطی میکنم

من با خودم نمیتونم کنار بیام..همش در حال مقایسه کردن شوهرم هستم و واقعا اذیت میشم

میدونم الان میگید تو آمادگی ازدواج رو نداشتی یا این چیزا عادی میشه

من خودم همش تو سایت به دیگران میگفتم ظاهر عادی میشه اما این اخلاق که میمونه اما الان دوباره شدم همون آدم سابق

هر روز یا بغض میکنم یا گریه.البته در خفا.زیاد راجعبه این موضوع با کسی صحبت نمیکنم

همش میگم چرا من زود ازدواج کردم ،اصلا اشتباه کردم...در صورتیکه قبلا این افکار رو نداشتم

بخدا قبل ازدواج ظاهر و مو زیاد برام مهم نبود نمیدونم چرا تا عقد کرم و یه مدت گذشت برام خیلیییییییییییییییییییییی ییییییییییییییییییییییییی مهم شد

من و شوهرم فعلا درگیر یه مشکلی هستیم که بنده خدا خیلی سرش داره حرص میخوره و بخاطر همین موهاش همش داره میریزه .همینجوریش جلوی موهاش کم بود حالا

هم داره همون یکم هم میریزه و انگار داره جون من کنده کنده میشه

شوهرم ارثشون که از جلوی سر تا قسمت پشتی سرشون کچل بشن اما من واقعا دوست ندارم.بخدا نمیدونید چقدر دارم اذیت میشم

همش میرم عروسی دوستام میبینم شوهراشون ظاهر خوبی دارن و موهاشون پر و خوبه اما من.......!!!

حسسسسسسسسساس شدم خیلییییییییی حسسسسسساس شدم...میدونید آدم رو یه چیز حساس بشه چقدر اذیت میشه من دارم چند برابر اذیت میشم

اصلا من بچه.من آمادگی ازدواج نداشتم ..حالا که ازدواج کردم چطور با این مشکل کنار بیام که دیگه هر مردی رو میبینم با شوهرم مقایسه نکنم و اصلا دیگه به ظاهرش توجه نکنم؟؟؟

عروسی دوستام دیگه دلم نمیخواد برم چون عذاب میکشم.همش غبطه میخورم

پول هم نداریم بگم مو بکاره

من چی کنم؟؟؟

من نمیخوام چشمم به شوهر مردم باشه ،خدا شاهده نمیخوام

همه اینا باعث شده نسبت بهش سرد بشم.همش ازش ایراد بگیرم.کاش ازدواج نمیکردم:54::54::54::54::54:

خب من فکر میکنم کمتر کسی اینجا این مشکل رو درک کنه... چون خودم چنین مشکلیو دارم... البته من هنوز ازدواج نکردم باهاشون و فقط دوستم ولی بعد دوسال دوستی یهو مسئله مقایسه قدش برام بوجو اومد...جالبه بونید گی من سر 3-4 سانته نه بیشتر:311:
باز شما خودتو دلداری میدی 20 سالته بزرگتر و پخته تر میشی ولی من نزدیک 30 ساااالمه
اینجا همه میگن اگه ظاهر برات مهم بود میرفتی سراغ کسی که خوش ظاهر باشه ولی کسی واقعا درک نمیکنه که اصلا این مسایل مهم نبود از اول برامون و بعدها این فکر بوجود اومد تو ذهنمون
من چیزی که حس میکنم اینه که آدمایی مثل ما چالش طلب هستن... انگار با آرامش میونه خوبی نداریم و همیشه میخوایم یه مشکلی باشه و یه چیزی مارو درگیر کنه... لبته این به نوعی ناخودآگاهمونه...
همسر شما هم مثل طرف مقابل من عاری از عیب اخلاقیه و همه جوره کامله برای همین این مغز عیب جوی ما رو ظاهر فوکوس کرده...
ولی خداروشکر مسئله مو قابل حله... الان نه میگیم دستتون خالیه ولی باز امید دارید که روزی میشه مو کاشت... حالا اگههههههه کامل بریزه... لاغری آقایون هم 100درصد بعد ازدواج حله...اصلا غصه نخور
اینم بگمااااا ممکنه این مسئله از چیز دیگه ای هم خلاف مورد بالایی که گفتم نشات بگیره... ببینید مثلا چیزی در همسرتون شمارو ناراحت کرده...رفتاری، برخوردی، عادت خاصی و شما اینطور بیانش میکنید در ذهن خودتون... با عیب جویی ظاهر...نمیدونم چطور اینو توضیح بدم
من وقتی نوجوون بودم عاشق کسی شدم که واسه تیپ و قیافش فخر میفروختم بسکه خوشتیپ میدیدمش ولی بعد که خانواده ها فهمیدن و بیشتر برخورد داشتیمو و البته که برام دست یافتنی هم شده بود، فهمیدم اخلاقای خوبی نداره و مسئولیت پذیر نیست و طفره میره از بار کلی مسایل و اونجا بود که همون ظاهر عاااالی تو نظرم بدترین بود بطوری که میخواستم حتی بهش نگاه کنم... الان 9سال از آخرین باری که دیدمش میگذره..تموم شد..ولی باز وقتی یادم میاد چهرش و تیپش بنظرم فوق العادس اما بخاطر رفتارهایی که ازش دوست نداشتم اون زمان به چشمم نمیومد..
بعدم این فکرا بعد یه مدت درمان میشه...اگرم نشد برات عادی میشه... برای منم عادی میشهخیلی وقتا یعنی مقایسه میکنم ولی در همون لحظه و تمام انگار خودم ار خوآزاری میخوام دست بکشم پس زوود فکرمو با یه عزیزم گفتن میکشم بیرون...البته گاهی هم موفق نمیشم:47:
اینکه میگی میموندم بهتر نصیبم میشد.... باید بگم هیییییییییییچچچچچچ تضمینی وجود نداشت..میگم منم چنین فکری رو میکردم تو اون سن و گذشتم ولی الان که نزدیگ 30 سالمه خاستگارام همه درحد چهره های فوق العاااااااااده معمولی و قد فوق العاااااده معمولی شاید در حد خودم ولی موقعیت اجتماعی خوب هستن...حتی اخلاقاشونم اصلا بدرد نمیخوره و بعد چند جلسه واقعا تعجب برانگیزن... حتی با اینکه موقعیت خودم تو آشاها و خانوادم خوبه، خاستگارام اینن... پس اصلا این فکرو نکن و بدون اگر سالها تنها میموندی و خاستگار مناسب نداشتی اونوقت منت همین پسر رو میکشیدی بیاد سراغت.... البته قصدم توهین نیستاااا...ولی شما خیلی از اخلاقش تعریف میکنی...
بهرحال خدا به ما رحم کنه با این ذهن خلاقمون که هربار یه مسئله رئ بزرگ میکنه...امیدوارم خدا کمکمون کنه

سلام
سوگند خانم
من به طور پراکنده ،بعضی تاپیکاتون رو خوندم
هنوز عروسی نکردین؟
باور کنید به قول ستاره ی سربی عزیز ،انگار ذهن ما دنبال چالش میگرده ،منم هر مرحله ای از زندگیم انگار باید یه مشکلی داشته باشم
وقتی حل میشه دوباره یه مشکل جدید
که ضاید به حساس بودنمون هم برگرده
اما باور کن مشکلی که شما میگی قابل حله
خب یه برنامه ریزی کنید که بتونید واسه کاشت مو اقدام کنید
من یه پسری رو میشناسم که نزدیک 24سالشه و رفته مو کاشته و اتفاقا خیلی بهتر شده

شما فقط کافیه یه مدت از همسرت دور باشی اون موقع میبینی چقدر با همین اخلاق خوبش تو قلبت جا داره
که حاضر نیستی با هیچ کس عوضش کنی
نمیدونم چند وقته که عقدین

اما من با وجود اینکه از همسرم بدی دیدم ،و خیلی باهام بد کرد،جدا شدن ازش برام خیلی زجر اور بود

حالا اگه به خاطر کم بودن موهای همسرت فکر جدایی هستی،و پیش خودت میگی خیلی راحت میتونم ازش جدا شم چون به خاطر ظاهرش ازش سرد شدم،مطمئن باش سخت در اشتباهی

از اونجایی که با توجه به صحبتاتون فکر میکنم دختر مقیدی هستید
مطمئنم که اگه هم جدا شید بازم دلتون راضی نمیشه و میگید کاش این کارو نکرده بودم

پس فقط به جای اینکه نا راحت باشید و غصه بخورید
به خوبیای همسرت توجه کن
و اگه هم تونستید برای کاشت مو برنامه ریزی مالی داشته باشید
موفق باشی و خوشبخت

- - - Updated - - -

سلام
سوگند خانم
من به طور پراکنده ،بعضی تاپیکاتون رو خوندم
هنوز عروسی نکردین؟
باور کنید به قول ستاره ی سربی عزیز ،انگار ذهن ما دنبال چالش میگرده ،منم هر مرحله ای از زندگیم انگار باید یه مشکلی داشته باشم
وقتی حل میشه دوباره یه مشکل جدید
که ضاید به حساس بودنمون هم برگرده
اما باور کن مشکلی که شما میگی قابل حله
خب یه برنامه ریزی کنید که بتونید واسه کاشت مو اقدام کنید
من یه پسری رو میشناسم که نزدیک 24سالشه و رفته مو کاشته و اتفاقا خیلی بهتر شده

شما فقط کافیه یه مدت از همسرت دور باشی اون موقع میبینی چقدر با همین اخلاق خوبش تو قلبت جا داره
که حاضر نیستی با هیچ کس عوضش کنی
نمیدونم چند وقته که عقدین

اما من با وجود اینکه از همسرم بدی دیدم ،و خیلی باهام بد کرد،جدا شدن ازش برام خیلی زجر اور بود

حالا اگه به خاطر کم بودن موهای همسرت فکر جدایی هستی،و پیش خودت میگی خیلی راحت میتونم ازش جدا شم چون به خاطر ظاهرش ازش سرد شدم،مطمئن باش سخت در اشتباهی

از اونجایی که با توجه به صحبتاتون فکر میکنم دختر مقیدی هستید
مطمئنم که اگه هم جدا شید بازم دلتون راضی نمیشه و میگید کاش این کارو نکرده بودم

پس فقط به جای اینکه نا راحت باشید و غصه بخورید
به خوبیای همسرت توجه کن
و اگه هم تونستید برای کاشت مو برنامه ریزی مالی داشته باشید
موفق باشی و خوشبخت

سلام،اینجور که شما میگید ادم مجرد بمونه بهتره!!!ادم از کجا بفهمه زنی که میاد بگیره واقعا ازش خوشش اومده که به عنوان همسر انتخابت کرده؟؟؟شماها که خودتون خانمید میشه به این سوال من جواب بدید؟ از کجا بفمیم زن از ظاهرت خوشش اومده و نقش برات بازی نمیکنه که بعدا بخاد مثل شماها نازاضی باشه ازت.ممنون میشم جواب بدید

با سلام و احترام

تاپیک آقای جوادیان شبیه به مشکل شماست منتها ایشون مرد بودن اول اخلاقیات مدنظرشون بود اما بعد از عقد ظاهر همسرشون هم براشون مهم شد...

پ ن : هم از جهتی ذکر کردم که شبیه به مشکل شماست شاید کمک کننده باشه براتون و هم از این جهت گفتم که سایرین براشون سوتفاهم پیش نیاد که یک مشکلیست که فقط خانم ها باهاش مواجه میشوند، بدونن که دوطرفه است امکانش هست که برعکسش هم پیش بیاد خانم و آقا نداره که خدایی نکرده بخوایم از ازدواج کردن بترسیم...و سرد بشیم.:18: این قضیه به یک قشر خاص ربطی نداره، خدایی نکرده برای یک انسان حال خانم یا آقا ممکنه پیش بیاد.

سلام دوستان از تک تکتون ممنوووووووووووووووووونم بابت وقتی که برام گذاشتید
وای ستاره جان چقدر قشنگ منو درک کردی ، خیلی خوشجال شدم..واقعا میفهمی من چی میگم.. راستش از شانس بد من هر وقت این حس ها میاد سذاغم یه خواستگار برام پیدا میشه...باور میکنی؟؟؟ مثلا امروز مادرم یکی از دوستان قدیمیمون رو دیده بود فهمیده بود ازدواج کردم کلی افسوس خورده بود چون میخواست همین تازگی ها پاپیش بذاره برای پسرشون ،پسرشون هم جا برادری ظاهر خیلی خوبی داره...بخدا دفعات قبل هم که این حس بهم دست میداد خواستگار برام پیدا میشد..نمیدونم شاید خدا تو مواقع حساس منو امتحان میکنه...هرکس به من نگاه میکنه نمیدونم چه چیزیه که فکر میکنه شوهر من باید از این خوش قد و قواره ها و خوشتیپ خوشگل ها باشه با اینکه من چادریم اما ظاهر و تیپ خوبی دارم
باورت نمیشه چقدر اذیت میشم...خیلی سخته آدم بخواد طوطیوار (نمیدونم درست نوشتم یا نه:303:) یه چیزی رو به خودش بقبولونه..همش میگم شاید اگر ازدواج نمیکردم با خیال راحت تر بین این خواستگارام یکی رو انتخاب میکردم در صورتیکه وقتی من ازدواج کردم سه تا خواستگار همزمان داشتم..اما به خودم میگم راجعبه اخلاق این خواستگارام تضمینی وجود نداشت من همش ظاهر رو میبینم....فقط خدا کمک کنه بهم که به گناه نیفتم
سلام آقای dooo ببخشید اسمتون رو نمیدونم من همیشه تاپیک شما رو دنبال کردم و خوندم و وااااااااقعا ناراحت شدم انشالله براتون بهترین ها رقم بخوره
راستش ما یکسال و دوماهه عقد کردیم و به امید خدا آخر پاییز عروسیمونه همیش میگم تو عروسی خیلی ها برای اولین برا میخوان شوهرم رو ببینن وای حتما ضایع میشم یا میگن چرا با این ازدواج کرد ،در صورتیکه شوهر من بانمکه بنده خدا اما خب وقتی فکر مریض بشه فکر های بیخود والکی هم میاد توش دیگه...فکر من الان دقیقا مریض شده
من اصلا به جدایی فکر نمیکنم چون با اینکه این موضوع ناراحتم میکنه اما شوهرم رو دوست دارم و نمیتونم ازش جدا شم ،بهش وابسته هستم ،اما خب با خودم خیلیییییی درگیرم
خدا منو ببخشه، خیلی وقتا دعوای زن و شوهر ها رو میبینم یکم خوشحال میشم ،میگم خداروشکر شوهر من باهام اینجور برخورد نمیکنه ، میگم فلانی شوهرش قیافش خیلی خوبه اما خب زود قازی میکنه و عصبی میشه اما شوهر من با اینکه اینجور نیست ظاهرش اما اخلاقش اینطور نیست...:203: برای کاشت مو هم فعلا تا یکی دوسال آینده پول نداریم البته تضمینی هم وجود نداره بعدش پول خواهیم داشت یا نه ،شاید تا اون موقع این موضوع خیلی برام عادی بشه و دیگه برام کاشت مو مهم نباشه


آقا سامان این یه سوال کلیه و پاسخ دادن بهش خیلی سخته
خیلی ها از روی اجبار و برای رهایی از بعضی چیز ها ازدواج میکنن که بحثش جداست اما خیلی ها واقعا طرف رو میپسندن و بهش جواب بله میگن حالا ممکنه درصد پسندیدنش متفاوت باشه
اما مطمینا خصوصیت مثبت یا معیار های مد نظرش رو تو طرف دیده که بهش جواب بله داده ، حالا ممکنه مدت زمانی از آشناییشون یا عقد و یا عروسیشون بگذره که متوجه بعضی کاستی ها بشن اون موقعست که میفهمه یه جای کار میلنگه
اما به نظر من علاقه همچنان وجو داره شاید دچار خلل و کاستی بشه اما همچنان پا برجاست مثلا خود من وقتی طاقت دوری همسرم رو ندارم وقتی زود زود دلم براش تنگ میشه وقتی هنوزم یهو حس میکنم چقدر برام خواستنیه یعنی من هنوز دوستش دارم پس تو این مورد براش فیلم بازی نمیکنم
البته خانم ها قابل پیش بینی نیستن و یه قانون ثابتی وجود نداره که اگر زن خوب رفتار کرد یا بد رفتار کرد همسرش رو دوست داره یا نه یا اینکه داره براش فیلم بازی میکنه، این یکم برمیگرده به سیاست و زیرکی مردانه و شناختی که آقایون از خانوم هاشون پیدا میکنن تا تشخیص بدن

دختر بیخیال عزیز با شرمندگی باید بگم من خودم یکی از اون افرادی بودم که آقای جوادیان رو مثلا نصیحت کردم و خودم رو براشون مثال زدم:47:
این مشکل من مثل یه بیماریه که هر چند وقت یکبار پیداش میشه ،اذیتم میکنه بعد دوبراه محو میشه دوباره بعد یه مدت پیداش میشه
دقیقا همینطوره که شما گفتی این موضوع هم برای خانم ها و هم برای آقایون بوجود میاد و واقعا بغضی وقتا کنار اومدن باهاش خیلیییی سخته


منتظر راهنمایی هاتون هستم
ببخشید طولانی شد.از صبرتون ممنونم

واقعا اوقاتی که حالت خوبه ببین، نمیشه بر اساس ظاهر پیش رفت... خودتم میدونی ولی وقتی آدم حالش بهم میریزه واقعا سخته...میدونم اون موقع طرف دنیایییی محبتم بکنه به چشم آدم نمیاد که نمیاد...
من مثلا دیشب کسیو دیدم با ظاهری باب میل من... همینطوری تو پیاده روی دیدم... ذهنم بشدت درگیر بود دیشب ولی آخرش فکر کردم چطور میشه فهمید آدم خوبیم بود؟ چطور میشه به نیت هر انسانی پی برد؟ از کجا معلوم جلوی دیگران فقط خوش ظاهرنباشن...؟؟؟؟ یک مقدار ذهنم با این افکار آزاد تر شد
تو این مواقع سعی کنید با همسرتون صحبت کنید و حتی اگر سرد هستید کلمات محبت آ»یز بکار ببرید... تا میتونید محبت کنید چون محبت محبتو جذب میکنه و شدیدتر میکنه... برای هر صبحتون اس ام اس های متنی قشنگ بسازید و بفرستید و خوب روش فکر کنید... میون ساعت کاری شون دوباری اس ام اس های محبت آ>»یز بدید و بگید حتی لحن شوخی داشته باشه تا انرژی بگیره و با شما که صبت میکنه به شما هم منتقل شه برای شب بخیراتئنم همین...
اینطوری ذهنتون عادت میکنه به محبت به این فرد... و توجه به فرد خاص... و تمام حستون حتی وقتی نمیتونید صحبتم بکنید خرج یکنفر میشه...
البته اینم بگما...شما الانشم بشدت این آقارو دوست دارید و هر اقدامی خلاف این مسئله انجام بدیدعواقب خیلی سنگینی برای شما و رویتون و افکارتون داره...
و یزی که من خودم به نوعی بهش رسیدم اینه که قسمت اعظم این مسایل مربوط به همین تعریفایی که دیگران ازمون میکنن و همین ترسیه که ما داریم سر اینکه نکنهههههههه یکی بگه حیف شد دختره... ولی وقتی تو عروسی همه شوهرتوننو ببینن و بگذره و چیزی هم به گوشتون نرسه متوجه میشید که پذیرش شدن و ذهنتون آروم میشه...
دیروز به ذهنم رسید با صحبت یکی از دوستان که میگفتن همین شوهرتون میتونن مرد رویاهای هر کس دیگه باشن ...باید بگم واقعا همینطوره... من خاستگاری داشتم که کلا فط و فقط دور سرش مو داشت و کاملا بی مو بود ولی ظاهرشو خیلی جاافتاده م مردونه کرده بودو من واقعا دوس داشتم ولی خب نشد...
شما اصلا برای امتحانش میتونید بدون اینکه کسی متوجه بشه تو شبکه های اجتماعی یه پیج با اسم مستعار و اطلاعات دروغ با عکس همسرتون باز کنید ببینید چندنفر درخواست دوستی باهاشون رو دارن و ببینی که چقدر آدما همین ظاهر براشون عالیه...
مادر شما هم اشتباه میکنن به شما منتقل میکنن خاستگارارو و این مسایل رو... مبتونید بهشون بگید که ذهنتون درگیر میشه و نمیخواید بشنوید...
بعدم یکی از قویترین راه ها حفظ نگاهتونه... میدونید که چشم دریچه ورود شیطانه... بهش فرصت ندید... هروقت این افکار اومد آروم باشید تو ذهنتون بگید بسیار خب ذهن من درسته عشقم اینطوره ولی با دنیا عوضش نمیکنم و این تلقینات تاثیری رو من نداره حالا آروم بشین سرجات... واقعا تو ذهنتون مرور کنید جملات مثبت رو.... با ذهنتون مثل یک موجود خارجی ناپخته و احساساتی رفتار کنید دلتون براش بسوزه و اصلاحش کنید...
همیشه از جملات مثبت استفاده کنید که باعث تحریک ذهنتون نشه و مطمئن باشید ملاک شما کلا ظاهر نبوده و نیست ...پس بهش بها ندید...
بازم میگم مسئله ای که شما در مورد همسرتون مطرح کردید بطور کامل قابل رفعه حالا ممکنه کمی طول بکشه ولی مطمئن باشید کاملااااا حل میشه...پس به ذهنتون بسپارید که این مسئله اهمیتی نداره و قابل رفعه هر زمان که اراده کنید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط setare sorbi

شما اصلا برای امتحانش میتونید بدون اینکه کسی متوجه بشه تو شبکه های اجتماعی یه پیج با اسم مستعار و اطلاعات دروغ با عکس همسرتون باز کنید ببینید چندنفر درخواست دوستی باهاشون رو دارن و ببینی که چقدر آدما همین ظاهر براشون عالیه...

---

این کار فاجعه است !!!!!!
نکنی این کارو ...........

سلام دوستان
من هر روز میام اینجا .ستاره جان پاسخ شما رو هم خوندم اما انقدر که بی حوصلم و دپرس که اصلا نشد بیام جواب بدم
امروز مادر یکی از خواستگارام زنگ زد پسر ایشون مثل یه مانکن..همه چیزش عالی ..بعد ازدواج من زنگ زده بودن برای خواستگاری که متوجه شدن بنده متاهل شدم
وقتی داشت بامادرم صحبت میکرد اصلا من عصبی شدم شدید..اینکه میگم عصبی شدم اینجور نیست که زیاد بروز بدم ها.میریزم تو خودم..به تلویزیون نگاه میکنم اما فکرم هزار جا میره..بعد رفتم اتاق نماز خوندم..دیدم مادرم داره به برادرم میگه که فلانی زنگ زده بود و این چیزا چون پسرش دوست داداشم بوده..بعد من بغضم تو اتاق ترکید کلی گریه کردم..چیش خودم گفتم خدایا میبینی من چقدر اذیت میشم بعد اینم میفرستی زنگ بزننه؟؟داداشم اود اتاق بهش گفتم از مامان ناراحتم مگه شوهر من چه ایرادی داره که هر وقت یکی اینجور زنک میزنه قیافه مامان یه جوری میشه؟؟؟ گفت اشتباه میکنه ..شوهرت چسر به این سالمیه و اخلاقش خوبه دیگه چی میخوای؟میخواستی بد اخلاق باشه؟؟

رفتارم با شوهرمم سرد شده...شاید دیگه مثل قبل بهش علاقه ندارم...نمیدونم شایدم دارم.
اما حس میکنم اونم تاثیر گرفته برخوردش یکم تغییر کرده..دقیقا میفهمم که به علاقه من شک داره..از اونایی هم هست که بفهمه بهش زیاد اهمیت نمیدم یا دیگران رو بهش ترجیح میدم ناراحت میشه و غصه میخوره..یه اشتباهی کردم و بهش مستقیم گفتم روی موهات حساسم.نمیخوام بریزه و برو بکار و این چیزا..حالا میفهمم اشتباه کردم
دارم دستی دستی اخلاقش رو خراب میکنم.حالا هم نمیدونم چی کنم؟؟ فکر کنم فقط باید بهش محبت کنم

ستاره جان من و شوهرم تو اس های عادی و حرف زدن های عادی همش گلم و عزیزم و نفسم واین چیزا میگیم دیگه اس عشقی انگار برامون عادیه خیلیییییییی جذابیت نداره

دارم به خودم میقبولونم این الان همسر منه..قسمت هم شدیم...دیگه تموم شده...چس دیگه بس کن!!!!!!!!!!!!
حتی میخوام به کاشت مو هم دیگه فکر نکنم باید خودش رو برای خودش دوست داشته باشم نه ظاهرش.گفتنش راحته اما عمل کردنش سخته.

همش هم تو تنهاییم با خودم فکر میکنم بعضی وقتا احساس میکنم دیگه مغزم داغ کرده اما چی کنم ...میگم انقدر باید فکر کنم تا بطور منطقی قبولش کنم
بازم ممنون میشم اگر کسی راهنمایی یا تجربه ای داشت در اختیارم بذاره:72:

سوگند جون سلام


به خدا باورم نمیشه وقتی تایپیک تو باز کردم یه ان شک کردم به اسمت نگاه کردم ببینم این نوشته های منه یا کسه دیگه.سوگند جون تمام حرفایی که زدی انگار حرفای دل من بود خدا رو شاهد میگرم تمام احساساتت حرف زدنات و مشکلت عین خودم بود .با این تفاوت که تو روی مو حساسی و من 4 شونه بودن همسرم .باور کن هیچ کدوم از این مشکلات ظاهری برام مهم نبود هم به محض اینکه عقد کردیم همه فوران کرد .همسرم شونه هاش باریکه و اصلا وابدا هم حاظر نیست باشگاه بره منم وقتی میرم تو خیابون همش دارم به شونه مردا نگاه میکنم .حتی به قول خودت گاهی حالم خوبه اما بعد از مدتی شروع میشه این احساساتم به طوری که تاا چند روز حالم خرابه همش به خدا میگم خدایا در حقم نامردی کردی .این همه ادمای بی قید و بند و نماز نخون داری بدون اینکه به درگاهت دعا کنن به کسی رسوندی که عاشقشی اما من یه ارزو دارم که یه بار عاشقش بشم چون همین موضوع خیلی روم اثر گذاشته حالا اگه دوست داشتی تو خصوصی بیشتر باهم در ارتباط باشیم تا بتونیم مشکلمونو حل کنیم .بعضی وقتا با خودم میگم شاید یه امتحان الهی هست

سلام.

این تاپیک و پست مدیر همدری رو بخونین


متاسفانه یا خوشبختانه این مشکل شما ارتباط مستقیم با خود شما دارد.

و من حقیقتش مطمین نیستم که شخصی که کنار شماست هم احساس خوشبختی میکند با شما یا نه!!!!

ایا در دلش شما را با دختران زیبای کوچه و خیابان و همسایه و دختر خاله و همکار مقایسه میکند یا نه. به هرحال هر چقدر زیبا باشید زیباتر هم هست.

از دید من شما با تفکرات وسواس گونه از این عیب یک عادت ساختید. عادت منفی نگری.

و این عادت نهادینه در شما انقدر قدرت گرفته که اجازه دیدن واقعیت ها رو به شما نمیده.

نقل قولی هست از مشاور محترم سایت که هر مردی پنج تا حسن داره هزار تا بدی ( نقل به مضمون هست. می توانید بخوانید هر انسانی) توجه داشته باشید

شما می توانید به:

خوبیهای همسرتون

زیباییهای فیزیکی همسرتون

نکات مثبت زندگیتون هم فکر کنید

ارامشی که در کنارش بدست اوردید


اما چی میشه که تصمیم گرفتید همه را کنار بگذارید و فقط به نکات منفی توجه کنید. فکر نمیکنید بودن در کنار انسانهایی که هنر منفی نگری دارند خ لذت بخش نیست
شما بصورت اتفاقی در این جایگاه نیستید بلکه قدمهای اشتباهی را برداشتید:

ضعف تصمیم گیری ( به هرحال انسانها با افزایش سن دچار عوارض کهولت سن می شوند که خود شما نیز مبرا این داستان نیستید. حالا چی شده که در جلسات اشنایی شما به این موراد توجه نکردید خودش جای سوال دارد )

ضعف های شناختی که دارید

استدلال احساسی: اجازه می دهید که احساساتتان ، تفسیرتان از واقعیت را ه دایت کنند . مثلا : "احساس افسردگی می کنم، و این یعنی ازدواجم به بن بست خورده است. افرادی که دارای استدلال احساسی هستند فکر می کنند که احساسات منفی ما لزوما منعکس کننده واقعیت ها هستند. این نوع استدلال احساسی ما را از بسیاری واقعیت ها دور نگه می دارد . به طور مثال : «از سوار شدن در هواپیما وحشت دارم، چون پرواز با هواپیما بسیار خطرناک است».« یا احساس گناه می کنم پس باید آدم بدی باشم». یا «خشمگین هستم، پس معلوم می شود با من منصفانه برخورد نشده است.» یا «چون احساس حقارت می کنم، معنایش این است که فرد درجه دومی هستم». یا «احساس نومیدی می کنم، پس حتما باید نومید باشم».



مقایسه های غیرمنصفانه: اتفاق ها را براساس استانداردهایی تفسیر می کنید که واقع بینانه نیستند . به این ترتیب که به افرادی توجه می کنید که بهتر از شما عمل می کنند و در نتیجه خودتان را در مقایسه با دیگران حقیر و پست می بینید. مثلاً: "او در مقایسه با من موفق تر است" یا "دیگران بهتر از من امتحان دادند".
همیشه پشیمان بودن: تمرکز و اشتغال ذهن ی با این که من می توانستم بهتر از این ها عمل کنم به جای توجه به این که من الآن چه کارهایی را می توانم بهتر انجام بدهم .

ناتوانی در عدم تأیید شواهد: همه مد ارک یا شواهد بر علیه افکار منفی تان را رد می کنید. مثلاً وقتی این تفکر را دارید که "دوست داش تنی نیستم "، هر مدرکی که نشان بدهد آدم ها شما را دوست دارند را رد می کنید. در نتیجه افکارتان قابل رد کردن نیستند، یک مثال دیگر : "موضوع واقعاً این نیست، مشکلات عمیق تر از این حرف ها هستند، دلایل و عوامل دیگری در کارند".

تعمیم افراطی : صرفاً براساس یک رویداد خاص ، یک الگوی کلی (فراگیر) منفی را استنباط می کنید. مثلاً:"این اتفاق همیشه برای من پیش می آید، انگار من خیلی جاها شکست می خورم". افرادی که این نوع خطا را در افکار دارند حقایق زندگی را پررنگ تر از مقدار واقعی آن می بینند. شدت و مقدار واقعی خیلی کمتر از مقدار و شدتی است که در ذهن فرد قرار دارد. فردی که دچار این خطای شناختی است ، هر حادثه منفی و از جمله یک ناکامی شغلی را شکستی تمام عیار و تمام نشدنی تلقی می کند و آن را با کلماتی چون هرگز و همیشه توصیف می کند. فروشنده دوره گرد افسرده ای که فروش خوبی نداشته و در حال رانندگی پرنده ای به شیشه اتومبیلش خورده بود گفت: چه بد شانس هستم، پرنده ها همیشه به شیشه اتومبیل من می خورند. شاید بتوان این طور بیان کرد که این افراد به دلیل مبالغه در بخشی از افکار ، نمی توانند جوانب مثبت زندگی را ببینند. شاید در مثال ذکر شده بتوان این طور بیان کرد که این فروشنده دوره گرد ازخیلی مواهب که دارد غافل است و این که او ماشینی دارد که خیلی از فروشندگان دیگر ندارند

و ...
فهرست خطاهای شناختی - روان شناسی.دلهره.خشم.افسردگی .وسواس.اختلالات شخصیتی .خودباوری.بیماریهای روان تنی.اسکیزوفرنی.فوبیا.کمروی� �. تلقین پذیری.


توجه داشته باشید در خ از اتفاقاتی که برای ما میافتد ما ردپایی از خودمان را باقی میگذاریم. اینکه تقریبا استانه تحمل و شکسته شدنمان یا صبور بودنمان چقدر است!
و اگر مقید به اعتقادات دینی باشید چقدر "معامله گرایانه " خدای خودتون رو می پرستید . جایگاه خدا کجاست. صرفا اجابت کننده ما! ( فکر کنم اینجوری ما خدای اون باشیم ) و چرا عواقب تصمیماتمون رو گردن خدا می ندازیم
چطور مدیریت میکنیم؟ چقدر حس مسولیت داریم ؟ خودباوری ما چقدر است؟

جسارتا رگه هایی از غرور و خودخواهی دارید. اگر همسر شما شما رو با زیباتر از شما مقایسه کند حسابش با کرام الکاتبین است. اما شما براحتی مقایسه میکنید. این در حالیست که همسر شما آرایشی نداشته. حجابی نداشته . کفش پاشنه بلند نپوشیده بوده.



یکی از راههایی که به شما خ کمک میکنه اینکه با خودتون عهد ببندید هر بار که یاد این نکته منفی همسرتان افتادید چندین حسن و خوبی همسرتان را نیز یاداوری کنید. اونوقت کم کم تفکر به نکات مثبت هم عادتتان می شود. سعی کنیم عادتهامون رو مدیریت کنیم


فریب احساساتمان را نخوریم . الان برخی دوستان هستند که تا با شریک زندگیشون بودند بدیهاش رو میدیدند وقتی جدا شدند صرفا خوبیهای طرف رو بخاطر میارن. سعی کنیم با مدیریت حواسمون و احساساتمون هم به خودمون کمک کنیم هم به زندگیمون

سلام دوست عزیزم

من مشکل شما رو خوندم به نظر من (نمی خوام قضاوت کنم دربارت) اما فکر می کنم یه کم کمبود اعتماد به نفس داری . می خوای همه تورو با شوهری که انتخاب کردی تحسین کنن اما این اشتباه بگرد ببین خودت چی داری به همه نشون بده انقدر عاقل بودی که از بین اون همه خواستگار خوشتیپ و خوشکل این همسرتو انتخاب کردی که اخلاقا چیزی کم نداره لازم نیست به کسی نشون بدی شوهرم خوشتیپه فقط کافیه حس خوشبختیتو نشون بدی همینم باعث می شه بقیه بهت غبطه یگن ببین فلانی عجب شوهری کرده نمی دونم این دیدگاه منه برداشتم از اینکه گفته بودی شوهر دیگران رو می بینم این حس بهم دست می ده این بود . اعتماد به نفس داشته باش به جای فخر فروشی راجع به ظاهر شوهرت به خودت ببال که خوشبختیو پیدا کردی . به خاستگارات هم فکر نکن تازه یه لبخند بزن که اینقدر خواهان داشتی و احساس پیروزی کن که دستشون تو پوست گردو موند :311::311::311::311:

خب من فکر میکنم صحبت دوستمون در مورد ما درسته...مسئله اینجاست که ما میخوایم با شوهرمون خودمونو به همه نشون بدیم و بشدت هم رو این فکر پافشاری میکنیم.. ولی خداییش اکثرا خب دوس دارن همسر خوب و عالی از نظر بقیه داشته باشن... اما شما هم در شناسوندن همسرتون به بقیه نقش مهمی دارید... اینکه چطور در موردش اظهار نظر میکنید و چطور به دیگران معرفی میکنید ایشونو...
راستس چرا با وجود اینکه یکسال از عقدتون میگذره اینقدر اطرافیانتون بی اطلاع هستن که به خودشون اجازه چنین درخواستی رو بدن؟؟؟؟؟
و بخش بزرگ این ماجرا به خانواده شما هم برمیگرده...من حس میکنم خانواده شما هم همسرتونو عالی و فوق العاده معرفی نمیکنن.... ما متاثر از رفتار مادر و پدر و برادرمون هستیم متاسفانه... مثلا مادر شما وقتی چنین پیشنهاداتی میشنوه باید خیلی محترمانه و قاطع از لطفشون تشکر کنه و ادامه بده که خوشبختانه خدت کسیو سر راه خانوادتون قرار داده که فلان و فلان و خلاصه تعریف کنه...البته نه به جنبه تحقیر طرف بلکه برای اینکه هم همسر شما رو معرفی کنه هم به شما خاطر نشان کنه که همسرتون مناسب شماست...
مامان منمم همینطوره...تو خیابون که راه میریم هرچی مانکن و قدبلند و تیپ و قیافه خوب میبینه میگه داماد یعنی این...آدم باید دامادش اینطوری باشه...پولدار میبینه میگه داماد یعنی این و آدم باید دامادش اینطور باشه... گاهی آرزو میکردم کاش 10تا خواهر داشتم که اگه نشد آرزوهاشو واسه داماد سرمن برآورده کنه حداقل بقیه جبران کنن:311: ولی نیست و نمیدونه با این حرفا فقط روح من تو منگنه قرار میگیره و نکته ای هم که هست خیای از معیارای ما از طریق شناختی که خانواده بهمون میدن شکل میگیره...
جدی با مادرتون صحبت کنید.. تو تمام مهمونیا با همسرتون باشید بذارید همه بدونن شما ازدواج کردید و شاد هستید... میدونم خیلی سخته چون من سپری کردم این دورانو ولی تضمین میدم آدمی با اخلاق خوب رو اگه خدایی نکرده از دست بدید بعدا متوجه میشید که هیچکس جایگزین خوبی براش نخواهد بود... مسئله شما بازم میگم کاملا قابل حله و با کاشت مو کاملا رفع میشه...
یه روز از دست خودتونو افکارتون خسته و شید و باهاش برخورد کنید...
نه خانومی اس ام اس عاشقانه برای شما عاادی نشده... درواقع اون اصل شماست و خواسته اصلی شما وگرنه شما که آدم دورو و دغل بازی نیستید که بخواید فیلم بازی کنید جلوی شوهرتون ... ولی مسئله ای که هست اینه که این وسواس ذهنی جلوی دید شمارو مثل یه مه غلیظ گرفته...نمیتونید خواست درونیتونو واضح ببینید...
مگه شما به کس دیگه هم نفسم و عشقم میگید که این کار شما باشه...وقتی به کسی محبت میکنید پی نسبت به اون فرد محبت دارید... مگر اینکه بازیگر قهاری باشید... بعدم شما نمیتونید توقع داشته باشید که یکسال بعد عقد هنوز همه چی تازه و ناب باشه مثل هیجان همون اول اس ام اس بازی کنید و مشتاق باشید بگید و بشنویدووو شما وارد دوره بعدی عواطف خدتون شدید و اون دوره دوست داشتنه و وابستگی و دوره شیدایی شما گذشته، البته با چیزایی که من خوندم بستگی به آدما داره که چقدر از دوره اول در اومدنشون طول بکشه... حالا که اومدید اینجا متوجه بعضی چیزها میشید که اول نمیدیدید ولی هنر شما در عشق ورزی و ذهنتون میتونه کمک کنه که طرف مقابلتونو با همون مسائل دوست داشته باشید....
ین بده که محبتشون به شما تغییر کنه... واقعا توصیه میکنم تا دیر نشده حتما به روانشناس مراجعه کنید... نذترید به حدی برسه که این افکار مسموم کلا شمارو از واقعیت دور کنه...
ببینید من تو رابطه اولم این افکاررو داشتم و رابطه رو با هزاران سختی ترک کردم به امید اینکه دیگه مشکل حل شده و با نفر بعدی خوشبختم... بماند که بعئ چندوقت فهمیدم چقدر پوچ بودن اون افکار و چقدر ازینکه بهشون بها دام پشیمون شدم البته بنا به دلایلی حتی با اصرار خانواده خودمو نفر قبلیم حاضر به برگشت نشدم که کلا جدا ازون افکار بود... با نفر بعدیم خداییش تا نزدیک دوسال خوب خوب بودیم ولی یهو وباره این افکار زنده شد انگااااااار خودشون جوشیدن اومدن بیرون و اینبار رو چیز دیگه ای عیب گذاشتن .... سخته ولی نباید بذاریم خوبیها رو بخاطر افکار بدمون از دست بدیم....
اصلا یه مانکن اومد تو زندگیت...از کجا معلوم اینقدر بهت محبت داشته باشه...اینقدر تورو زیبا ببینه... اینقدر بهت وفادار باشه؟؟؟؟؟؟؟ بهرحال اونم خودشو دارای زیبایی زیاد میدونه دیگه و براین اساس میتونه رو شما کلی عیب بذاره.....
پس حواست جمع باشه به خودت و افکارتو و شوهرت...

مهربان تنها ، مهراد ، مریم و ستاره عزیز ممنون بابت وقتی که گذاشتید

مهربان تنهای عزیز اینو گفتی احساس کردم تنها نیستم لااقل کسی هست که خیلیییی بهتر درک کنه من چی میگم..والا نمیدونم باید چیکار کنیم.چون خیلی اذیت کننده ست...:54:
امیدوارم زودتر به آرامش برسیم:203:
راستی عزیزم من بلد نیستم تو این سایت با کسی خصوصی پی ام بدم و مکالمه کنم شما شروع کننده باش.



مهراد جان اینو قبول دارم زیباتر از من همم هست.. من قیافم خوبه اما نمیگم خیلی زیبا هستم ...راجعبه این موضوع هم یبار به شوهرم گفتم زیبا تر از من هم هست اما خیلی ناراحت شد و گفت تو برای من زیباترینی!!!! حالا خدا میدونه راست گفته یا دروغ که تقریبا مطمئنم راست گفته.
شوهر من مرد چشم پاکی هستش و اینو روش قسم میخورم..
خب اینکه شاید خودخواه هستم درست باشه چون مسلما کسی که اینجور روی یه نکته منفی تمرکز میکنه نکات منفی خودش رو نمیبینه ....
چند بار خواستم ویژگی های مثبتش رو بنویسم اما اصلا دلم نخواسته.... اما من دل چرکینم ....از خودش ..خانوادش..بخوام بگم مطلب زیاده...حالا در پایان صحبت هام اشاره میکنم ...ممنونم از نوشته خوب شما


مریم جان نوشتتو خوندم انگار زدی به خال:104: آره بخش عمده مشکل من همینه!!!!!!!!!!!
تا وقتی با خودم درگیرم چطور به دیگارن پز خوشبختی بدم؟؟ یا حالا وانمود کنم خیلی خوشبختم؟؟؟؟!!!!!!!
متاسفانمه اون اطرافیانی که دنبال قضاوت من هستن به این چزی توجه ندارن فقط ملاکشون پول و زیبایی و شغل...
با دسوتام رفته بودیم پارک،دوستای دبیرستان یکیشون گفت شنیدی فللانی عجب شوهری کرده؟؟؟ (اون فلانی شوهرش داروسازه) یعنی تنها چیزیه که از شوهر طرف میدونستن داروساز بودنش بود و این براشون خیلیییییییییییییی خوب بود...یا فلانی میگن شوهرش پولداره یا فلانی شوهرش انگشر نامزدی براش 8 میلیون خریده.....!!!!!!!!
همه ی این حرفا بود و الان سطح دید اکثر مردم در همین حده و با این اوصاف منم دارم ازشون تاثیر میپذیرم و میرم جزء اکثر مردم...!!!!!!!!!


ستاره ی عزیزم بعضی از این خواستگارا از دوستان قدیمی ما بودن که یکم ارتباطمون باهاشون کم شده بوده و الان پاپیش گذاشته بودن..
اتفاقا مادرم بعضی وقتا انقدر از اخلاق همسر من جلوی دیگران تعریف میکنه که من کلی حرص میخورم که نکنه چشمش کنن و سریع دعا میخونم و از دور فوت میکنم به همسرم:311: حالا الان هر جور که هستم اما باز دوست ندارم اخلاقش بد شه چون من دلم به اخلاقش و پاکیش گرمه..
همیشه هم پیش اون خواستگار ها کلی تعریف کرده اما بعدش حس میکنم میره تو فکر ... وقتی هم میگم مگه شوهر من چه نکته منفی داره که اینجور میشی؟ مگه ازش ناراضی هستی؟ میگه نه (.....)ماهه خیلی خوبه..من خیلیییییی دوستش دارم و ازش راضی هستم.
ستاره جان میدونی چیه انگار خوشی زده زیر دلم...از اینکه انقدر بهم گلم و نفسمم میگه اونم تو هر شرایطی خسته شدم...حس میکنم دارم یه موجود مزخرف میشم یه /آدم بی لیاقت ..من لیاقتش رو اصلا ندارم:54: حالا اگر یه بار تو اس نگه گلم ناراحت میشم...تکلیفم با خودم معلوم نیست...بخدا ستاره الان اشکم دراومد..من چرا اینجور شدم؟؟؟میترسم خدا قهرش بگیرهه بدترش رو سرم بیاره:54::54::54:
میفهمم از رفتارم ناراحته..آخه من زود جوش میارم و تند میشم
تازگی ها ازش پرسیدم دوست نداری من چه کارهایی رو بکنم گفت : بی محلی، کوچیک کردن و...
من متسفانه ناراحت شم میشم یه تیکه سنگ..سرد و بی روح.حرف نمیزنم دیگه تحویل نمیگیرم..چند بار کوچیکش کردم..میدونم غرورش شکسته ..من میفهمم..اما نمیتونم انگار باید اقتدار به خرج بدم،خوشم میاد..
من میدونم بعد ها به مشکل برمیخورم
میدونم یه روز بالاخره به صدا در میاد ..اما من خودخواهم..باید اون چیزی که من میخوام و میگم باشه البته خودخواه درحد فجیح نیستم ها..اصلا..در حد معمولی:47:البته ناگفته نماند یه جاهایی کوتاه میام..



اومدم گفتم که یه رفتارهای جدید میبینم ازش و گفتم بی تجربگی کردم و گفتم رو موهات حساسم...میدیم رفتارش یکم سرده میگفتم از اون حرفم ناراحت شدی میگفت نه گلم ناراحت نشدم اصلا
بالاخره یه شب تو تلگرام کلی براش حرف زدم که آره من از اول عاشق اخلاقت بودم و زیبایی سیرتت برام قشنگه و این چیزا ..کلی حرف زدم اصلا معجزه کرد فرداش از این رو به اون رو شد فهمیدم که از اون حرفم ناراحت شده بوده و غرورش زیر سوال رفته بوده و خودم گفتم دیگه راجعبه موهاش باهاش صحبت نمیکنم!!!! بالاخره درسته من اینجور فکر میکنم اما اونم بنده خدا گناه داره مگه چه گناهی کرده که باید قربانی این احساسات مزخرف من بشه....

من یه ایراد اساسی دارم و اون اینه که حرفی رو به همسرم میگم متاسفانه

من از حرف پدرش ناراحت بشم به شوهرم میگم نه با عصبانیت یا پرخاش و لحن بد اما بهش میگم...پدرش تازگی ها داره زرنگ بازی درمیاره و واقعا ازش ناراحتم
تازه میفهمم زندگی اون چیزی که من فکر میکردم و تو رویاهام بود و تصور میکردم نیست..
البته پدر شوهرم کم کم داره خودش رو نشون میده ...داره یه جورایی با خانواده من زرنگ بازی درمیاره ...اصلا نمیتونم تحمل کنم..من سطح خانوادم و وضع مالیمون از اونا بهتره و یه انتظاراتی داره ..منم نمیتونم تحمل کنم خیلی محترمانه جوابش رو میدم و به شوهرمم میگم پدرت اینجور گفت چون اصلا رو دلم بمونه انگار میخوام بمیرم ..البته شوهرمم پشت منو میگیره اما فکر کنم چون اولای زبا هم بودنمونه اینجوره اونم بعد یه مدت عوض میشه
دیگه برام تحملشون سخته..منم زود جا میزنم ..دلم نمیخواد اصلا برم خونشون..این چیزا باعث شده نسبت به شوهرم بدتر بشم...

خلاصه از الان دارم یه آینده ی خراب رو برای خودم رقم میزنم....

سلام گلم منم بلد نیستم پیام تو خصوصی بزارم ولی سعی خودمو میکنم اگه نی نی سایت عضوی بیا ااونجا باهم باشیم.خوشحالم چون که متوجه شدم شما هم خانوم مذهبی هستی پس اینجوری بیشتر عقایدمون بهم نزدیکه و بهتر میتونیم همو کمک کنیکم