افسرده و ناامید شدم چه کنم؟

سلام من 21 ساله هستم و متاهل....
یه چند وقتیه خیلی افسرئه و نا امید شدم از همه چی و همه کس خسته ام حتی از این حالت غم انگیز خودم بی خودی بغض میکنم و همش میترسم که همسرم و از دست بدم که جدیداً احساس میکنم نسبت به همسرم و از دست دادنش فوبیا گرفتم همش از همه ناراضیم مخصوصاً همسرم که چرا به من توجه نمیکنی؟ تو دوستم نداری !!!تو موقعیتاز همه نظر خوبه و از خداته که من و نداشته باشی!!! از این جور حرفا که هیچ نتیجه ای جز دعوا و رنجش و غصه خوردن بیشتر از قبل من نداره و تازه باعث میشه همسرمم نسبت به من دلسرد تر بشه که بازم ترس نداشتنش میاد سراغم ....اصلا نمیتونم این رفتارم و گریه هام غصه خوردنام حرف زدن از ضعفام کمبودام و خیلی چیزای دیگه رو کنترل کنم....بارها شده به خودم میگم از امروز دیگه شاد زندگی میکنم غر نیمزنم دیگه به بی محبتی بی احساسی همسرم توجه نمیکنم اما.....
نمیدونم چیکار کنم؟؟؟
چند ماه پیش این سایت و دوستای گلم کمک مردن تا حدودی زندگیم و بهلبود بدم اما بازم برگشتم سر پله ی اول...
بازم تقاضای کمک دارم امیدوارم بازم صحبت ها و تجربیاتتون باعث بهبود روحیم و زندگیم بشه

"تو دوستم نداری !!!تو موقعیتت از همه نظر خوبه و از خداته که من و نداشته باشی! ...نتیجه ای جز دعوا و رنجش و غصه خوردن بیشتر از قبل من نداره و تازه باعث میشه همسرمم نسبت به من دلسرد تر بشه"

من مجردم ولی میدونم اغلب مردا اینقدر جزئی نگر نیستن تو افکارشون ... وقتی اینارو تو بهش میگی باعث میشی مغزش برا این چیزا فعال بشه (جزئی نگری زنانه رو بهش منتقل میکنی) دقیق بشه بگه ا آره ببین خودشم داره میگه پس انتخاب بهتری میتونستم داشته باشم -دلسردتر میشه_در حالیکه در حالت عادی اصلا همچین فکری نمیکنه ،ببخشید اینو میگم خودت با دست خودت گور زندگیتو میکنی!!یه جایی میرسونی که پشیمون بشه از اینکه با تو ازدواج کرده:311:

اینجور ذهنیت هارو بهش القا میکنی انتظار داری بیشتر بهت توجه کنه؟

بجاش بشین برا خودت خوبیاتو پیدا کن نقاط قوتتو و روشون کار کن خودت رو کم نبین ...زن که حتما نباید کارو موقعیت اجتماعی و اقتصادیش عین یه مرد یا بالاتر باشه مخصوصا خانومای خونه دار که اینهمه تو خونه زحمت میکشن از این فکرا بکنن؟ هرکسی جای خودش در نقش خودش ...

توقعات بیجا زندگی رو داغون میکنه حتی اون ایده آل ترینشو - من اینو از همین همدردی یادگرفتم ...


وقتی کم توجهی میکنه بهت ... یکم درکش کن شاید تو موقعیتی یا دل مشغولی هست که همیشه نمیتونه بهت توجه کنه .

شاید جای دیگه یه جور دیگه بهت توجه میکنه و تو دقت نکردی ...
اگه اهل خوندن هستی درباره مهارت های ارتباطی بیشتر بخون ... کم کم یاد میگیری خواسته هاتو طوری بگی که همسرت برات انجامشون بده-رضایت دوطرفه پایدارتره :43:

مردارو نمیدونم ... والا من از زنای همیشه مویه کن،شیون کن،ناله سردهنده و زار زننده :311: خوشم نمیاد تا حد امکان ازشون دوری میکنم چون ناراحت میشم براشون:54: تنها حسی که دارم حس ترحم هستش من که اینجوریم .

حرفی از مقایسه خودتو همسرت انجام ندی از این به بعد...

سعی کن هفته ای فقط یک بار شاد باشی برا خودت محیط آروم و پرانرژی تری نسبت به قبل بسازی تو خونه هفته ای فقط یک بار کم کم مثل تمرین میشه براتون و یک درجه زندگیتون میره بالاتر-

هیچوقت کارو عقب ننداز به امید اینه بهترشو انجام میدم کمی بهتر باشه از قبل کافیه - از قدیمم گفتن سنگ بزرگ نشونه نزدنه :311:


تایپیک باغبان عزیز رو هم بخون مفیده برات -اگه واقعا به این نتیجه رسیدی که میخوای زندگیتو بهتر کنی و عزمتو جزم کردی بسم ا...

موفق باشی خانوم گل :72:

مرسی یاس پاییزی عزیز من کاملاً با حرفات موافقم مخصوصاً اینکه گفتی مردا از زنایی که غر میزنن خوششون نمیاد حتی همسرمم بارها گفته که چرا همش ناراحتی شاد باش بخند تو جمع باش اما واقعاً انرژی و توان این کار را رو ندارم حتی وقتایی هم که به ظاهر میخندم توو دلم پر از غصه و غم هستش از خود خوری یواشکی گریه کردن سرکوب زدن به خودم و افسرده بودن خسته شدم...
مگه من چند سال دارم منم دوست دارم خوب و در آرامش زندگی کنم...
ولی نه راهش و بلدم نه کسی و اطرافم دارم که بهمیاد بده یا حداقل یه زندگی نسبتاً خوب داشته باشن تا ازتجربیاتشون استفاده کنم....
من دنبالیاد گرفتن و عملی کردن یه زندگی خوبم....اولین قدم چیه؟
باید چیکار کنم؟
من دوست ندارم زندگیم خراب بشه؟
من میخوام خودم و زندگیم و بسازم اما واقعً نمیدونم چه جوری؟
ممنون میشم کمکم کنید.

اولین قدم سعی کنی همین هفته ای یه روز شاد باشی کم کم خودت یاد میگیری ... بعد میشه هفته ای دوروز و انرژیش در طول هفته پخش میشه ... مغز رو در هر جهتی فعال کنی و بهش تمرین بدی در همون جهت بهترین میشه ... به ذهن خودت برنامه شاد بودن رو بده ... انگیزه و دلیل کافی داشته باشی به انجام میرسونی ...
نکنه انتظار داری کار شاخی باشه تا انجامش بدی ؟! به همین آسونیه که گفتم...بهتر و بیشتر از قبل باشه کافیه بیشتر لازم نیست...تغییر ناگهانی هضمش ممکنه برای هردوتون سخت باشه .. پس آهسته آهسته ...

اولین یک روز رو که تجربه کردی بیا بماهم بگو ...

- - - Updated - - -

بخودت تلقینای خوب بکن... نگو نمیتونم انرژی و توانشو ندارم داشته باشی هم از خودت میگیری اینجوری با این حرفا

- - - Updated - - -

تصمیم بگیر از این به بعد دور اینجور حرفارو خط بزنی ...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گیسو کمند

سلا موهی ، امیدوارم بهتر بشی :72:

واسه عروسیتون چیکار کردی مستقل نشدید هنوز؟ اگه نه چرا؟

عزیزم همسرت که کوتاه نمیاد ، یک بار آروم و مهربون بهش بگو باشه خانوادم یادم ندادن ، تو یکم برام بگو ، من دوست دارم اشتباهاتمو بدونم

منظورم اینه که بدون اینکه ضعف نشون بدی بلکه خیلی با فروتنی و مهربون نشون بده که تو همیشه آماده ای که یاد بگیری و به کمال برسی ، همه ی آدما ایراداتی دارن و تو هم مستثنا نیستی و نشون بده به این مساله واقفی.

چند بار این برخورد و بکن ببین فید بکش چیه ، چندین بار که این فروتنی و آگاهی و اقرار و انگیزه توی برای کمال و نگاه قشنگتو که ببینه مطمئنا انعکاس خوبی خواهد داشت عزیزم.

---

سلام ، دلم برات تنگ شده بود:72:

جواب سوالای بالا رو که خیلی وقت پیش نوشته بودم میدی؟

سلام
یاس پاییزی عزیزم اول بابت معرفی تایپیک خوب آقای باغبان واقعاً ازت ممنونم خیلی مفید و خوب بود سعی میکنم طبق روش آقای باغبان پیش برم و حرفای شنارو هم به عنوان یک تقویت کننده ی خوب استفاده کنم ...
نتیجه رو حتما اعلام میکنم و منتظر جواب شما هستم تا نقاط ضعف و قدرتم و بگید.
گیسو کمند مهربون منم خیلی دلم واسه ی شما و همدردی تنگ شده بود مثل همیشه بهترین راه حل و همدمم اینجاست، نه عزیزم هنوز مستقل نشدیم قراره بعد از محرم و صفر مستقل بشیم... چون یکم از نظر مالی به مشکل برخوردیم و همه گفتند که بعد از محرم شرایط بهتر میشه البته من اصلاً از این تصمیم راضی نبودم اما چاره ای نداشتم...
اینکه میگه از همسرم بخوام قبلاً اینجوری بود بهم ایرادام و میگفت اما نه با روی خوش با اعتراض و گله و تیکه و اینجور چیزا و من خیلی ناراحت میشدم و اعتماد به نفسم پایین میوآمد خودشم گفت من نباید این چیزارو بگم وقتی من بگم و انجام بدی دیگه ارزشی نداری به خاطر همین من خودم تنهایی باید دنبال رفع مشکلاتم باشم البته با کمک شما دوستای مهربونم

سلام نمیدونم چرا کی راجع به تایپیک من نظر نمیده در صورتی که من واقعاً به کمک دوستام احتیاج دارم.
دیروز روزه خوبی وآرومی بود سعی کردم طبق روال درست پیش برم اما شب وقتی رفتیم خونه مادر شوهرم همه چیز خراب شد به خاطر اینکه سر یه مسئله کوچیک همسرم با من خیلی بد حرف زد منم ناراحت شدم میدونم باید خودم و کنترل میکردم و به روی خودم نمیاوردم اما نشدیه جورایی حس کردم خانوادش و دیده جوگیر شده خیلی غصصه اومد توو وجودم از نظر جسمیم زیاد حالم خوب نیودهر کسی ازم میپرسید چرا ناراحتی بیماریم و بهونه میکردم همه همبه همسرم میگفتن پاشو ببرش دکتر اما اصلاً به روی خودش نیاورد و با گوشیش بازی کرد در صورتی که میدونست از نظر جسمی حالم خوب نیست... آخر شبم که اومدیم خونه بدون هیچ حرفی خوابیدم...
دوباره روز از نو روزی از نو...
من تمام رفتارای خوب و میشناسم و میدونم اما نمیتونم خووب بهش عمل کنم میشه کمکم کنید؟؟منم دنبال زندگی خوب و آروم هستم....
همسرم همش با گوشی سرگرم اما چند وقته دارم سعی میکنم به روی خودم نیارم و بهش اعتراض نکنم اما از درون خیلی عذاب میکشم....
میتونست دیشب حداقل ظاهری هم که شده هوام و جلوی خانوادش داشته باشه...پدوباره انرژیم تحلیل رفت
:54:

همیشه حرف دلتو به همسرت نمیگی ؟! (درباره دیگرانو نمیگما-بیشتر نگی بهتره) درباره احساسات خودت ....

ناراحتی رو با خودت تا مدت ها حمل میکنی مثل یه بار سنگین ؟!

ممنون یاس پاییزی عزیز نمیدونم درست منظورتو متوجهشدم یا نه....
من قبلاً درمورد همه چیز از کوچکترین مسائل تا بزرگترین مسائل با همسرم صحبت میکردم خیلی ساده و صادقانه میگفتم که احتیاج به توجه و محبتت دارم اما بعدها احساس کردم این ساده حرف زدن ها باعث شده که نقاط ضعفم و بهش نشون بدم و خیلی اذیتم میکرد هر وقت دعوامون میشه کم محلی میکنه میگه میذارم میرم چون میدونه من بدون اون واسم زندگی خیلی سخته....الان سعی میکنم دیگه از این حرفا نزنم ولی خیلی اذیت میشم همش با خودم حرف میزنم و تو خیالم باهاش دعوا میکنم که چرا انقدر بی محلی میکنی...

منظور من بیشتر درباره افراط و تفریطه ....

نه به اون موقعی که از همه چی حتی کوچیکتریناش براش میگفتی نه به الان که ارتباطات عاطفیتو باهاش اینقدر کم کردی....

اینم نیست که بیای دردودل از نوع گلایه و شکایت داشته باشی ... نه ... خواستتو با حرف و کلمات مثبت و موثر بیان کنی نه اینکه تو هنوز شروع نکرده محکوم به نشنیده گرفته شدن بشی....

کلمات قدرتشون بیشتر از هرچیزی تو زندگی ثابت شده اس فقط کافیه در جای مناسب استفاده شن....

خیلی حرفا به نظرم میاد بگم، پر شدم از حرف ! :311:


تعادل تو همه چی خوبه -باعث رضایت دوطرفه میشه

زندگی مشترک بنظر من تعادلش در اینه که 30 درصد مسائل فردی دو طرف تامین بشه - 40 درصد هم نیازهای مشترک ....

حالا متاهلا نیان بگن تو مجردی و ایده آل فکر میکنی :81: ولی دقت کنین گفتم تعادل =متعادلش همینه =هر دوطرف خودشونو به این آستانه برسونن مطمئنا از زندگیشون راضی خواهند بود با تمام مشکلات بیرونی - حداقل مشکلات و تعارضات درونی ندارن - یه نفر متاهل با زندگی موفق بیاد بگه نه اشتباهه درست ترشو بگه من قبول میکنم....:72:


کمی مستقل بودن هم خوبه - خانوم گل تایپیک آقای باغبان رو که خوندی؟! طبق اون 6 مرحله این الگوی دعواکردن توی ذهنت رو کم کم تو افق محو کن بره :311:


اون یک روز در هفته که بفکرش هستی ...منتظر خبرشم که چکار کردی ...

سلام



یه شعر هست درباره ی مادر شوهر + شوهر


بُلبُل : مادر شوهر + شوهر
شاخ گل + گل : شما
گلستان : خانواده محترم



خوشا وقتِ سحر ، آواز بُلبُل

خوشا بر شاخ گل ، پرواز بلبل

گلستان محول عِش است آنجا

همه برگِ گل است تو ، سازِ بلبل

نوای چنگ و بانگِ عاشقان است

به هر شام و سحر ، دم سازِ بلبل

جهان در بزن نوروزی نشسته است



نظر شما ؟

سلام آقای باغبان واقعاً خیلی از اینکه جوای تایپیکم و دادید ممنونم خواهش میکنم بازم سر بزنید و تا آخرین روز درمانم کنارم باشید...
من توو خانواده ی بزرگ شدم که از نظر محبت کردن 0 بودن همه چیز و توو نیازهای مالی میدیدن اما برعکس خانواده همسرم اونا همسرم و مثل یه بت میپرستند جز پدرشوهرم بقیه اعضای خانواده رابطه خوبی با من دارن احساس میکنم همسرم همش دنبال ایراده همش میگه تو هیچی بلد نیستی هیچی بهت یاد ندادن منم تا حدودی بهش حق میدم اما رفتارای ایشونم بی عیب نیست..
من فرض و بر این گذاشتم که عیب و ایراد از منه پس نتیجه گرفتم که از خودم شروع کنم...
برای اینکه بتونید خوب و راحت تر کمکم کنید نقاط ضعف و و قدرتم ومیگم.
نقاط ضعف:
1. زود رنج
2. کمبود محبت دارم زیاااااااد
3. همیشه نگران از دست دادن اطرافیانم هستم به همین دلیل همش در حال معذرت خواهیم تا ناراحت نشن از
4. خیلی زود عصبی و ناراحت میشم
5. به قول همسرم بچه ام
6. کنجکاوی بیش از حد زنانه در مورد همسرم که اذیتم میکنه
7.به گذشته خیلی فکر میکنم
8. ترس از آینده دارم
چقدر زیاااااد شد
نقاط قوت:
1. ایراداتم و قبول دارم
2. آماده ام که برای داشتن یه زندگی خوب تلاش کنم اما (راه درست و بلدم نیستم)
3. زود میبخشم،کینه ای نیستم
4. یاد گرفتن و یاد دادن و دوست دارم
نیدونم چقدر میتونم موفق باشم دیگه فرصتی برای صبر کردن ندارم خیلی بیشتر از قبل خطر و کنار خودم احساس میکنم...خندیدن و شاد زندگی کردن برام شده یه آرزوی محال... تنها و آخرین راه درمانم اینجاست پس توروخدا کمکم کنید..
یاس پاییزی عزیزم بی نهایت ازت بخاطر کنارم بودن ازت ممنونم

:203::203:

سلام عزیزم شما اول باید بخودت بگی که اعتمادبنفس رو بالا ببری یعنی رو خودت کار کنی و بدون کسی که اعتمادبنفش بالاست هرگز بخودش اجازه نمیده حرفهای دیگران روش اثر بذاره یعنی میشنوه ولی براش مهم نیست چرا چون اینقدر از خوبیای خودش شناخت داره که با حرفای دیگران که از سر نادونی یا خوردن کردن طرف بخاطر اینکه خودشون کمتر حس میکنن وتحقیر میکنند تا به چشم بیان هیچ اهمیتی نمیده پس شما هرگز هرگز نقاط ضعفت رو به هیچکس نگو بخصوص شوهرت چون حتا اگه ندونه بعد گفتن شما حساس وریزبین میشه فقط نقاط ضعفت رو پیدا وحل کن اگه شوهرت گاهی تحقیرت کرد خیلی بی اعتنا ازش بگذر یعنی وقتی شنیدی بگو خیلی مسئله مهمی نیست و تو خودت حلش کن وجازه نده کسی عیبی ازت بگیره و مقابله به مثل نکن با ارامش وقت خوشی بگو دوست داری منم تحقیر کنم حتی گل هم خار داره پس تو دنیا کسی بی عیب نیست همیشه خیلی اروم ومحترمانه باهاش حرف بزن تا دیگه بخودش اجازه نده تحقیرت کنه و اینکه غرغرو نباش شاد باش الکی بگو بخند اول الکی هست ولی کم کم عادت میشه همیشه از خصلتهای خوبت بهش بگو گاهی از خودت پیشش با ناز تعریف کن اینجوری وقتی شوهرت ببینه زنش اینقدر با شخصیت و با لیاقته اصلا بخودش اجازه تحقیر نمیده یادت باشه اونقدر برا همسرت جذاب بودی که ازبین اون همه دختر توروانتخاب کرده پس جذابیتت رو دوباره باسازی کن
رفتار ادما بزخورد رفتار ماست
همه اینها زمان میبره تا همه چیز عالی بشه ولی با صبر حتما میشه از خدا هم کمک بخاه

سلام،الان که دارم مینویسم بغض و نفرت از این دنیا همه وجودم پر کرده خیلی خسته ام با تمام وجود میخوام داد بزنم و بگم که دیگه نمیتونم و کم آوردم دیگه از این دنیا و آدماش خسته شدم همه میخوان فقط بهم ثابت کنن که هیچی بلد نیستم و نمیتونم...
همسرم میگه من کنارتم کمکت میکنم اما همیشه مقابل من ایستاده و باهم در حال جنگ و بحث سر هر مسئله ای هستش خودش خوب میدونه که فقط اونهستش که میتونه حال من و خوب کنه اما نمیدونم چرا نمیخواد...
چرا باید زندگی کنم فقط هیچ انگیزه ای نیست چرا باید زنده باشم؟؟؟؟
هر صبح وقتی از خواب بلند میشم به خودم میگم امروز دیگه میشم یه آدم شاد و سرحال اما به ساعت نمیکشه که یکی حالم و میگیره و تمام دنیا و ارزوهام و روسرم خراب میکنه...
بیشتر از همیشه آرزوی مرگ دارم اما ته دلم هنوزم دلم میخواد کنار همسرم زندگی کنم بخندم اما میدونم که نمیشه دیگه باورم شدعه کهاگه منم بخوام همسرم بدون من راحت تره دیگه خسته شدم از سرکوب شنیدن...از اینکه نمیتونم بگم فقط من مقصر نیستم شماها هم مقصری...حتی جرات دفاع کردن از خودم و بیان خواسته هام و ندارم..تبدیل شدم به یه آدم کاملاً منفعل ذهنم پر شده از حس بد نسبت به همسرم نمیتونم اطرافینم و مخصوصاً همسرم ببخشم من یه روزی پر بودم از انرژی آرزو اما الان پر شدم از حس تنفر و غم آخه چرا؟؟؟ مگه من چی خواستم از آدما از این دنیا بخدا هیچی جز محبت و توجه نخواستم اما همیشه لهم کردن همیشه گفتن اه چرا تو همش ناراحتی چرا همش افسرده ی دیگه خسته شدیم از زندگی با تو فقط این حرفارو بلدن بزنن وقتیم میشینم باهاشون حرف میزنم و دردو دل میکنم تنها چیزایی که میشنوم:تو خوب باش تا من خوب باشم، منبه اندازه ی کافی کمکت کردم دیگه خسته شدم، تو هیچی بلد نیستی هیچی یادت ندادن، تو فقط بلدی اعتراض کنی غر بزنی، خستم کردی، بالاخره یه روزی میذارم میرم، نذار ببرم از زندگی برم یه جایی که دستت بهم نرسه.....واااااای خدا خسته شدم بس نیست....
ای کاش بمیرم....:54::54::54:

سلام

چرا فکر می کنی همسرت تنها کسیه که میتونه کمکت کنه؟

از کل آدمهای دنیا فقط یه نفر می تونه بهت کمک کنه.اونم خودتی.

حرفهای همسرت رو از یه طرف جدی بگیر و از یه طرف فراموش کن.

از این جهت جدی بگیر که به عنوان یه هشدار بهش نگاه کنی.به خاطر خودت و به خاطر حفظ زندگیت به یه تغییر نیاز داری.

ولی مدام این حرفها رو با خودت تکرار نکن و اینو بهانه ای برای غم و اندوه قرار نده.

اونم یه انسانه.نمیشه ازش انتظار داشت بتونه حال یه نفر دیگه رو خوب کنه.در واقع همین توقعات از آدمهای اطرافمون احساس سرخوردگی و غم و اندوه برای ما به وجود

میاره.

برای قدم اول از تکرار حرفهای بقیه و سرزنشها و کارهایی که در حقت کردن دست بردار.و بعد خودت با خودت فکر کن که چه کارهایی میتونی برای خودت انجام بدی.

کارهایی که متکی به بقیه نباشه.

تو توی اوج جوونی هستی و میتونی با شور و نشاط و انرژِی به زندگیت ادامه بدی.

این انتخاب خودته.فقط خودت

آنیتا 123 عزیزم ممنون که جوابم و دادی میدونم نباید از آدمای اطرافم انتظار داشته باشم اما چطوری میتونم خوب باشم وقتی هیچ انگیزه ای ندارم هر کاری میکنم بازم همسرم تیکه رفتارای گذشته رو بهم میندازه یا یه چیزی و بالاخره پیدا میکنه که اعصاب من و خرد کنه...
هرچی میگم باهام کلکل میکنه یا مسخره میکنه یا میگه تو نمیتونی خوب باشی تو نمیفهمی یا محل نمیده بهشم میگم چرا اینکارارو میکنی میگه خسته شدم از دسته کارات ورفتارات هیچی بلد نیستی هیچی بهت یاد ندادن بارها خواستم خوب باشم و خوب رفتار کنم اما با کاراش با بی توجهیاش با سرکوباش انرژیم و گرفته.....
ترس و افکار بد تمام ذهن و وجودم و پرکرده نمیتونم رو هیچی تمرکز کنم.

به خاطر همین میگم تمرکزت رو از روی شوهرت بردار.اون همه زندگی تو نیست.

مدام حرفهاش رو توی همه پستهات تکرار میکنی.خوب بگه.احتمالا اونم کم سن و ساله.

اصلا به این حرفهاش توجه نکن.

انگیزت هم برای بهتر کردن حالت اینه که خدا به تو یه فرصت با ارزش برای زندگی داده و تو میخوای از این فرصت استفاده کنی و خوب زندگی کنی.

وگرنه میتونی تا ابد ذهن و روحت رو درگیر رفتارها و حرفهای همسرت کنی و غصه بخوری.این بدترین انتخاب ممکنه برای بقیه عمرت.

به خودت بگو من شاد و پرانرژی و قوی میشم.رفتار همسرم هم ممکنه با تغییر من عوض بشه ممکنه هم نشه.مهم خودم هستم.

مگه میشه به کسی همه ی امیدت توو این دنیای لعنتیه فکر نکرد مگه میشه آروم بود وقتی هیچ کس نمیفهم داری از بغض خه میشه...از ته دلم آرزوی مرگ دارم... وقتی نمیتونم اونجوری که حداقل آرامش دارم دارم زندگی کنم همون بهتر که نباشم ...همیون بهتر که یگه با وجودم کسی و اذیت نکنم اگه مرگ دستدمن نیست جدا که میتونمبشم حداقل بذار یه نفر توو این رابطه راحت زندگی کنه...طلاق نمیگیرم اما میرم یه جایی که هیچ کس من و نشناسه شاید اینجوری راحت تر زندگی کنن.

سلام عزیزم من تایپکتو خوندم آخه تو چرا انقدر خودتو دست کم میگیری!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ سعی کن یه ذره روی پای خودت وایسی. حتما حتما یه مشغله غیر از خونه واسه خودت دست و پا کن که احساس شخصیت کنی ! اگه میتونی برو سره کار یا اگه شوهرت مخالفت کنه برو یه کلاس ورزش مثلا ایروبیک ... خیلی روحیه اتو باز میکنه یعنی تاثیرش فوق العاده است انقدر هم به شوهرت گیر نده گاهی گیر دادن زیاد باعث زده شدنش میشه سعی کن یه ذره با عرضه تر باشی اصلا این وسط تقصیر شوهرت نیست ازش ایراد نگیر خودتو اصلاح کن نه با مشاوره و اینا با عمل.... برو باشگاه یا شنا اگه هم شد سره کار برو که اعاتماد به نفست بره بالا ! اعتماد به نفس که پیدا کردی ناخوداگاه همه بهت محبت میکنن!

سلام


به عکس آواتار من نگاه کن
وقتی بخوای آب را در اختیار داشته باشی – باید مثل عکس آواتار من ، دستت را کمی به سمت بالا خم کنی !
اگر دستت را خم نکنی !
آب رها می شود .


اگر دستت را زیاد خم کنی و یا به عبارتی مشت کنی و خشن باشیم ، باز هم آب را از دست خواهیم داد .
باید آب را مدیریت کنیم .
به نظرم به این شیوه میگن دیپلماسی !


زن و شوهر به نظرم باید علاوه بر این که همسر هم باشند - با هم دوست باشند !
دوستی در صورتی فراهم می شود که بر گذشته خودمان – گذشته همسرمان ، قلم عفو بکشیم
و تلاش کنیم زندگی جدیدی بسازیم – نقاط ضعف خودمان را از بین ببریم - و نقاط قوت خودمان را پررنگ تر کنیم .


آنچه گذشت ، گذشت
آنچه می آید، کجاست !

وقتی گذشته را رها کنیم و آینده را به خدا بسپاریم - و در زمان حال زندگی کنیم
اون موقع شادتریم .


حالا دیپلماسی یعنی چی ؟

یعنی دو طرف برنده بشند ( زن و شوهر )
اگر ما ، قیچی – سنگ - ابریشم را تشبیه کنیم به این امر
اگر فرض کنیم شوهر شما قیچی باشه
شما دوست دارید ، سنگ باشید یا ابریشم ؟

سنگ قدرت بیشتری از قیچی داره و وقتی با هم درگیر بشند سنگ برنده میشه – وقتی سنگ برنده شد ، قیچی شکست می خوره
ولی ما می خوایم قیچی هم باشه و اونم پیروز باشه !

اگر شوهر شما قیچی باشه ، بهتره شما ابریشم باشید – حالا ابریشم چه خصوصیتی داره !
ابریشم قیچی را کند میکنه – وقتی قیچی خواست ابریشم را ببره – نمیتونه –بنبابراین کند میشه !
وقنی کند شد – قیچی بر میگرده به ابریشم میگه ، ما تسلیم !
بیا با هم عکس یادگاری بندازیم !



خب حالا چطوری کند کنیم قیچی را ؟

مثلا شوهر شما میگه ، تو این کار بلد نیستی – بهت یاد ندادند !
شما چند ثانیه صبر کن – بهش نگاه کن – : ) لبخند بزن و بگو :

راست میگی گلم – واقعتش هر چی فکر می کنم می بینم داری راست میگی – میشه بهم بگی چی کار کنم !

با این حرفت ، شوهر شما کند میشه – و امکان داره دلیش را به شما بگه
وقتی دلیش را بهت گفت – قضیه را پایان بده و مثلا بهش بگو شام چی دوست داری عزیزم !

حالا در خلوت خودت ، برو به حرف همسرت تفکر کن – ببین راست گفته یا نه
یه کاغذ بردار و حرف شوهرت را بررسی کن

اگر می بینی شوهرت راست گفته – سعی کن طبق معیار اون حرکت کنی و اگر اون هم بفهمه شما طبق میل اون حرکت می کنید اون هم از شما دفاع میکنه !
اگر در خلوت خودت بدون منیت فهمیدی که حرف شما درست بوده – باز هم شما بازی را برده اید
یعنی نتیچه این جوری میشه :

شما : 1 شوهر شما : 0

فعلا بازی را بردی !


مردها یه خورده مغرور هستند - اگر بدونند اشتباه هم کردند کوتاه نمی یاند
ولی اگر بفهمند همسرش کوتاه اومده – خودش جبران میکنه !

حالا زود رنجی ، برای چی بوجود می یاد :

مثلا دوست من یه حرفی به من میزنه و من آدم زود رنجی هستم - و از او ناراحت میشم
امکان داره دوست من 10 تا ویژگی مثبت داشته باشه و 1 ویژگی منفی
اگر من به اون 1 ویژگی منفی توجه کنم – طبیعی که زود ناراحت بشم .
حالا اگر من در ذهنم بگم ، خب دوستم از دهنش یه چیزی پریده
اشتباه کرده و یکم مغرور هم هست - و سعی کنم بحث را عوض کنم
و الگو منفی بین خودمان از بین ببرم و خاطرات خوب خودمان را زنده کنم ، خب قضیه حل میشه
چون اون هم میگه – دوستم ویژگی های خوب زیادی داره !


وقتی شما میگید ، همسرم را دوست دارم – یعنی همسر شما الحمدالله ویژگی های مثبت زیادی داره
واین یعنی ، اون هم شما را خیلی دوست داره !

پس به نظرم باید از فیلتر ذهنی استفاده کنیم
فکرهای منفی نسبت به خودمان و همسرمان را بندازیم دور
فکرهای مثبت را جذب کنیم


اگر همیشه در ذهنمان شرایط آشوب وار و ناراحت کننده و دعوا را تصور کنیم
ضمیر ناخودآگاه شما میگه : فرمانبردارم mohi خانم !

در واقع شما را به شرایط پر از استرس و نگرانی سوق می دهد
پس چرا به زیبایی ها – به شادی ها تفکر نکنیم
چون ما همیشه به سمت افکار خودمان حرکت می کنیم


با همدیگه بیشتر باشید
با هم دیگه برید پارک ورزش کنید
ماهی دو بار کوه برید – برید طبیعت – شاد باشید
از هم تعریف کنید
یه مکان های زیارتی و ..... برید


چه اشکال داره ماهی یه بار ، برای همسرتان - پدر شوهرتان- مادرشوهرتان یه شاخه گل رز هدیه بدید ( بدون توقع خاصی )
مثلا یه روز برای همسرتان نامه بنوسید و ازش تشکر کنید


روزهایی که همسر شما خسته و نگرانی بیشتری داره – به نظرم سعی کنید بیشتر در کنارش باشید
و اون را مدیریت کنید.


انتظارت هم را شناسایی کنید و روی اون کار کنید . ( زناشویی - خانواده هم دیگه – اخلاق ها و ......)

آقایون اگر ببینند ، همسرشان شاد و سرحال هست ، کیف می کنند ( زن ومرد فرق نمیکنه )
پس شادتر باشید - اگر شما از دیروزتان شادتر باشید – اون هم از دیروزش شادتر میشه !


خودتان را مشغول کنید – مثلا برید نقاشی یاد بگیرید – کامپیوتر و ......


ان شالله به مرور زمان درست میشه
زن ها هستند که ، مردها را می سازند .
مردها همیشه بچه اند !


موفق باشی

سلام دوست عزیزم
میدونم شرایط خیلی سختی داری و خدا نکنه شوهرمون بخواد ازمون انتقاد کنه اونم به صورت تحقیر آمیز ، تحملش برای منم خیلی خیلی سخته، ولی اگه شوهرم اینکارو کرده من فوری عکسالعمل نشون دادم و خیلیییی ناراحت شدم و هنوز که هنوزه شوهرم بهم میگه انتقاد پذیر نیستی ، و واقعا هم راست میگه ، ولی من درسته ناراحت میشم ولی تا الان کافیه به هر طریقی بفهمم که شوهرم از چی خوشش میاد و از چی بدش میاد سعی کردم اونطوری که اون دوست داره باشم
مثلا شوهرم عاشق اینه که غذاهای جدید درست کنم یا هرروز براش کیک و شیرینی بپزم در صورتی که من خودم تو آشپزی خیلی تنبلم،اوایل خیلی برام سخت بود تا به این شرایط عادت کنم ولی الان برام عادیتر شده ،مهم اینه شوهرم تلاش منو میبینه و براش ارزش قائل میشه ، مهم اینه که اونا ببینن ما داریم خودمونو به خاطر اونا عوض میکنیم و به خواسته هاشون اهمیت میدیم.
به نظرم شما باید دنبال علایق همسرت بری ، ببینی اون دوست داره تو چه چیزی داشته باشی، برو دنبالش اینطوری اعتماد به نفستم بالاتر میره روحیت عوض میشه اصلا دنیات تغییر میکنه
مثلا همین آشپزیتو قوی کن غذاهای جدید درست کن روی چیدمان سفرت خیلی حرفه ای کار کن مثلا از نظر رنگ سفره یا چیزای خیلی ریز فکر کن داری یه اثر هنری خلق میکنی ،مطمئنم وقتی شوهرت بیاد خونه ببینه چیکار کردی در جا خشکش میزنه . یا اینکه روی یه زمینه تخصصی کار کن و حسابی تمرین کن مثلا برو کلاس زبان و سعی کن به زبان تسلط پیدا کنی یه کاریکه واقعا خاص باشه و اطرافیانتون هیچ کدوم اون کارو بلد نباشن اینطوری بیشتر به چشم شوهرت میای یا اینکه اگه دانشجویی سعی کن شاگرد اول کلاس باشی نمیدونم هرچیزی که به ذهنت میرسه ،مهم اینه که همیشه بهترین باشی
البته معنی حرفام این نیست که حتما دنبال یه کار خارقاعاده باشی هدفم اینه حداقل حداقل که همون کارایی که در طول روز انجام میدی خارق العاده باشه و چون معمولا آقایون اصلا ریزبین نیستن خودت حتما به کارایی که کردی اشاره کن تا اونم در جریان قرار بگیره
من نمیدونم چرا وقتی شوهرت انقدر تحقیرت میکنه تو سعی نمیکنی خودتو عوض کنی اتفاقا از حرفای شوهرت استفاده بهینه کن و علایقشو به دست بیار
امیدوارم موفق باشی

خانوم گل ، اون یک روز در هفته تمرین برای شادی رو که گفتم روز اولش ممکنه اون مسائل پیش بیاد ... مهم اینه که به مرور یادمیگیری شادی امری درونیه ! وقتی بیرونی باشه همونجور که اشاره کردی یک نفر پیدا میشه که حالتو گرفته میکنه (چون همین اول کار نمیتونی همه رو تحت کنترل داشته باشی و بگی نیاین سمت من امروز روز شادی منه حال منو نگیرین -اوایل همینطوریه -باید ادامه بدی) دلسرد نشو به این راحتی ...اول از خودت شروع میکنی بعد به بقیه سرایت میدی ...

- در مورد همسرتم فکر میکنم اونم دوس داره که تو شاد و سرحال باشی کمتر گله کنی و هرروز بهتر از دیروز باشی اما روشی که در پیش گرفته با روحیه تو کمی سازگار نیست.مثلا فکر میکنه با اون حرفا تو بخودت میای و بیشتر تلاش میکنی... راهکارهای آقای باغبان خیلی خوبه حتما اجراش کن...بخاطر خودت ...

- خانومی تو که شروع کردی کم کم برای اینکه رنگ و بوی دیگه ای به زندگیت بدی، باید انتظارتم متناسب باشه ...مثلا انتظار اینکه همسرت یهویی دیگه دست از اون حرفا برداره نشدنیه ... اونم کم کم ...

اونایی که حال زندگیت رو خوب میکنه با قدرت و انرژی تمام عملی کن و زود جانزن ادامه بده موفق میشی خانومی

سلام خانوم mohi
تا دیر نشده به یک مشاور یا یک روانشناس مراجغه کنید شاید افسزدگی داشته باشید و احتباج به درمان باشد
کارگاه های آموزشی برای رفتار درست زوجین با هم خیلی کمک کننده است که معمولا توی همه ی محله ها برگزار میشود
در بعضی از مساجد و حسیته ها هم بر گزار میشود

دانلود رایگان کلیپ "درمان سگ سیاه افسردگی" دوبله به فارسی


این کلیپ فوق العاده زیبا برای تغییر زندگی و رهایی از تنش های روزانه و افسردگی طراحی شده است. در این انیمیشن، «سگ سیاه» نماد «افسردگی» است. این ویدئو نشان می‌دهد که سگ چگونه زندگی راوی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این انیمیشن که توسط سازمان بهداشت جهانی معرفی شده، افسردگی به یک سگ سیاه‌رنگ تشبیه شده که در وجود همه آدم‌ها هست. نکته مهم اینست که بتوانیم این سگ را تحت کنترل خود درآوریم و نگذاریم تا بر زندگی ما مسلط شود.

سلام موهی

چرا حرف گوش نمیدی ؟ چرا تغیری در تو نمیبینیم؟

چرا همش حرفای تکراری میزنی؟

نمیخوای بپذیری یا نمیتونی بپذیری؟ قدرت تغیر رو در خودت نمیبینی؟ مشکلت با تغییر رویه چیه ؟ اعتماد به درست بودن تغییر رفتارت نداری ؟ یا همون ترس از دست دادن؟

اینطوری که تو داری رفتار میکنی احتمال از دست دادن دیگران شوهرت یا دوست صمیمیت و..خیلی بیشتره:303:

یک لحظه یاد بانوی مهر افتادم که خیلی غیر طبیعی میخواست همه توی تاپیکش نظر بدن و نهایتا از التماس به تهدید کشوند همه رو.

ببین داری با خودت چیکار میکنی ، مشکلت کاملا واضحه و حل شدنی خودت داری حادترش میکنی .

اینقدر آویزون نباش ، یکم مغرور باش یکم سنجیده تر رفتار کن یکم به خودت برس ،

دوستمون راست گفت حرفای شوهرتو جدی بگیر و فراموش کن. داره داد میزنه بابا تو چه کنه ای هستی ولم کن دیگه .

دیدی بچه ها رو محکم میگیری بغلت که بوسشون کنی بوشون کنی بچلونیشون ، کلافه میشن دست و پا میزنن گریه میکنن ، حالیشون که نیست تو دوستش داری و محبتت فوران کرده فقط میخواد خلاص شه .:301:

همون بچه وقتی توی اتاق روی زمینه ، باهاش کاری نداری و کار خودتو میکنی، تا نگاهت بهش میافته دست و پا میزنه لبخند میزنه بازی میخواد .

ول کن همسرتو خودتو دریاب تا بیشتر ازت دور نشده و به سلامتیت لطمه نزدی.:325:

اگه خواهر کوچیکم بودی نمیزاشتم وضعیتتو خرابتر کنی میبردمت توی باغی ویلایی گوشیتم خاموش،چند شب بدون همسرت بیخواب میشدی چند شب از کنجکاوی اینکه کجاست و چیکار میکنه

کلافه میشدی ولی بالاخره به خودت میومدی و یکم از دور به رابطتت و رفتارات فکر میکردی ،باید ازین فضا بیرون بیای بجنب تا دیرتر نشده.:324:

سلام دوستای مهربون همدردی واقعاً یه انرژی زیادی با نوشته هاتون بهم دادید...
آقای باغبان واقعاً ممنون که انقدر با حوصله و پله به پله بهم آموزش میدید سعی میکنم با حوصله و با انرژی مراحلی رو که گفتیت انجام بدم و گزارش روزانه مینویسم شما هم اگر وقت کردید میزان پیشرفت یا درجا زدن و یا پس رفت من و بررسی کنید و بهم بگید خیلی خوشحال میشم که کمکم کنید تا زندگیم و بسازم...
Mah naz عزیزم من هم شاغل هستم هم میرم باشگاه اما الارقم این بازم هم در محیط کار هم در باشگاه مشفول البته توو باشگاه کمتر...
خورشیدک جان ممنون که به تایپیکم اومدی و کمکم کردی عزیزم حق با توا من اصلاً انتقاد پذیر نیستم شید بیشتر اوقاتم حق با همسرم باشه اما برام سخته که همسرم بهم ایرائاتم و بگه چون بارها بهم گفته وقتی من چیزی و بهت بگم بعد تو انجام بدی دیگه ارزشی نداره وقتی ارزش داره که خودت متوجه بشی و انجام بدی بخاطر همین من وقتی ایرادم و میگه هیچ انرژی برای درست کردنش ندارم چون همش به خودم میگم چرا انجام بدم الان که دیگه ارزشی نداره .... همسرم خیلی مهربون و خوبه میدونم که دوستم داره ولی نمیدونم چرا همش دوست داره جوری رفتار کنه که غرورش لطمه نخوره و جوری نشون بده که همه ی اشتباهات از طرف من هستش تا میگم که چرا اینجوری هستی میگه مدلشه همینی که هست...نمیدونم شاید اگه خودم و تغییر بدم اونم عوض بشه.
یاس پاییزی خوبم خیلی خوشحالم که پیگیر تایپیکم هستی حتماً راهکارهای آقای باغبان و انجام میدم و سعی میکنم قوی تر باشم تا کسی شکستم نده...بازم بهم سر بزن تا مثل همیشه با نظراتت بهم انرژی خوب زندگی کردن و تلاش کردن و بدی این و جدی میگم.
آقای omid12 من شرایط اینکه به مشاور مراجعه کنم روندارمبخاطر همین به سایت همدردی اومدم که از دوستان همدردی و مشاوران اینجا کمک بگیرم من خودم احساس این رو دارم که افسرده ام و دنبال درمانش هستم ممنون از معرفی کلیپ حتما میبینم.
گیسو کمند خوبم توام مثل همسرم حرف میزنی در عین حال که میخوای از روی محبت و اینکه به فکرم هستی کمکم کنی ولی با بد اخلاقی میگی ولی بازم ممنون که به فکرم راست میگی من آویزون همسرم هستم همش مثل بچه ای که دنبال ماما ن و باباش دنبالشم تا یه وقت گمش نکنم اما از طرفیم بلد نیستم ازش دور باشم ولی باید یاد بگیرم یعنی قول میدم که همه تلاشم و بکنم خواهر خوبم
الان یه چیزی خیلی ذهنم و مشغول کرده و به شدت نیاز به کمک دارم اینکه دیروز فهمیدم که تا پایان شهریور بیشتر مشغول به کار نیستم و باید دنبال یه کار جدید باشم قراردادم و تمدید نمیکنند اصلاً نمیدونم چه جوری این و به همسرم بگم به چند دلیل؟
1. اگه بگم قراردادم و تمدید نمیکنن پیش خودش فکر میکنه یا بهم میگه بیا حتی توان یه سرکار رفتنم نداری اخه به چی تو دیگه دل خوش باشم بلد نیستی هیچ کاری انجام بدی
2. ما وام گرفتیم و همسرم رو کمک من حساب کرده اگه بهش بگم خیلی ناراحت و نا امید میشه
3. اعتماد به نفسم از این که هست میاد پایین تر اگه حتی چیزی بهم نگه و بگه عیبی نداره
میشه بگید چه جوری این مسئله روبگه که این اتفاقا نیافته؟؟
ممنون

دوری کردن از همسر آموزش میخواد؟ اینکه مشغول خودت باشی؟ اراده میخواد و عمل - تمرین تکرار .

ببین چقدر همسرتو اذیت میکنی که اینطور صحبت میکنه ، حالا باز شما اصل موضوع رو ول کن بچسب به حاشیه که این مدلی گفت اون طوری نگفت.

گاهی از نوشته هات احساس میکنم خیلی زود ازدواج کردی و باید پخته تر میشدی مسلما همین حسو به همسرت هم منتقل میکنی

من ابدا رفتار همسرتو تایید نمیکنم اما مشخصه کلافه است ، کلافه ترش نکن.

نقل قول:

---

دیروز فهمیدم که تا پایان شهریور بیشتر مشغول به کار نیستم و باید دنبال یه کار جدید باشم قراردادم و تمدید نمیکنند اصلاً نمیدونم چه جوری این و به همسرم بگم به چند دلیل؟
1. اگه بگم قراردادم و تمدید نمیکنن پیش خودش فکر میکنه یا بهم میگه بیا حتی توان یه سرکار رفتنم نداری اخه به چی تو دیگه دل خوش باشم بلد نیستی هیچ کاری انجام بدی
2. ما وام گرفتیم و همسرم رو کمک من حساب کرده اگه بهش بگم خیلی ناراحت و نا امید میشه
3. اعتماد به نفسم از این که هست میاد پایین تر اگه حتی چیزی بهم نگه و بگه عیبی نداره

---

از فرصت پیش آمده برای نشون دادن خودت استفاده کن.

تا آخر شهریور فرصت داری کار پیدا کنی ، خودتم بهش احتیاج داری (با توجه به وضعیت روحیت که باید از خونه دور باشی از طرفی هنوز ضعیفی و قوی نشدی و عوارض پیامدهای بیکاری بعدش بیشتره)

اول از همه به همسرت اصلا نگو قراردادت رو تمدید نمیکنن ، اگه بدونه کمکی از دستش برنمیاد و شاید عصبی تر هم بشه ،

2- اما منفعلانه برخورد نکن که بخاطر ترس از عصیانیت همسرت خودتو توی دردسر بندازی ، پس اینو در نظر بگیر که اگر کار پیدا نکردی تلاشت رو کردی و بعدش (بعد از این یکماه که دنبال کار گشتی و احتمال کم اگه پیدا نکردی) میای به همسرت بدون ترس بدون احساس گناه و.. میگی من میخوام دنبال کار جدیدی بگردم و امیدوارم به زودی کار جدیدی پیدا کنم اگه پرسید چرا بگو اونجا دیگه جای من نبود و فکر میکنم جای بهتری بتونم مشغول شم.

3-اگر هم انشاءاله کار خوبی پیدا کردی بعد از اینکه مستقر شدی و فهمیدی موندگاری و محیط مناسبه به همسرت بگو عزیزم من کارمو از دست دادم اما چون تو برای اقساط روی من حساب کرده بودی و میدونستم شرایطت

سخت بود نخواستم ناراحتت کنم و 1ماهه که دنبال کارم و الان مثلا 1هفته است در محل جدید مشغول به کارم ، هم اعتمادشو جلب کردی هم دیگه اون ناراحتیها پیش نمیاد.

اگر خیلی مصر بود علت رو بپرسه بگو باید دوره آموزشی جدیدی با هزینه خودم یاد میگرفتم یا هرچیزی غیر از تمدید نکردن قراردادت که ترجیحا دروغ هم درش نباشه.

یه مساله دیگه ، که کم اهمیت نیست ، شما الان عقدید و نرفتید توی خونه خودتون شما داری کمک مالی میکنی و از کمک نرسوندنت هم خیلی ترس داری چیزی شبیه باج دادن ؟ حواستو جمع کن.

گیسو کمند گلم ممنونکه خیلی خوب و صادقانه راهنماییم میکنی راجع ه اینکه کمتر ه شوهرم گیر بدم و بیشتر به خودم اهمیت بدم حتما این کار و میکنم تلاشمم میکنم عزیزم....
من زود ازدواج کردم اما شرایطم خاص بود خیلی طولانی هستش در این حد گم که من پدرم فوت کرد و مادرم ازدواج مجدد داشت به همین دلیل من و برادرم در یک واحد مجازا زندگی میکنیم اما با مامانم تو یه شهرک هستیم شام و ناهارم کنار همیم اما در طول روشبانه روز تنها بودیم به همین دلیل من از اینکه تنها زندگی کنم و مستقل باشم خسته شدم قبل از ازدواج واقعاً دختر مستقل و فعالی بودم جوری که همه همه جا ازم تعریف میکردن اما بعد از ازدواج 180 درجه تغییر کردم و تبدیل شدم به یک دختر بی دست و پا من و همسرم و براردم با موافقت خانواده ها باهم زندگی کنیم تا شب یلدا که بریم خونه ی خودمون رسماريال ما سر خونه زندگیمون هستیم فقط عروسی نگرفتیم بماند که چقدر سخته زندگی کردن با برادر و همسر توو یه خونه زندگی کردن اما دیگه خدارو شکر فقط ه ماه مونده...
من نمیتونم بدون اینکه به همسرم بگم محل کارم و عوض کنم و بعد بگم بهش که محل کارم و عوض کردم خیلی ناراحت میشه اصلاً اینجوری نیست که باج بدم من و همرم الان دیگه زندگی مشترک داریم پس باید بهم کمک کنیم اون دوجا کار میکنه هیچ وقت از من مستقیم کمک نخواسته اما منم وجدانم قبول نمیکنه که وقتی میتونم کمکش کنم اینکار و نکنم...
من فقط یکم ضعیف شدم و دوست دارم بم همون آدم چندسال پیش که همه روش حساب میکردن تمام تلاشمم میخوام بکنم...
از طرفیم خوشحالم که محیط کارم عوض میشه چون دنبال یه رایط بهتر و جدیدتر هستم.