نمایش نسخه قابل چاپ
سلام. من دو ساله که ازدواج کردم. الان بعد از دو سال زندگی مشترک فهمیدم که تو خیلی زمینه ها با هم اختلاف داریم. مثلا من ادمی کاملا درونگرا و همسرم بر عکس من برونگرا. من کاملا احساساتی و همسزم ادم کاملا منطقی . ان باعث شده مشکلات زیادی برامون پیش بیاد. لطفا راهنمایی کنید
سلام دوست عزیز
اینکه آقایان منطقی تر با موضوع برخورد میکنن امری طبیعی بهتره اطلاعات بیشتری در اختیارمان بزاری تا
دوستان بتونند راحتتر کمک کنند
لطفا سن خودت و همسرت را بگو و راجب اختلافات با مثال توضیح بده
من و همسرم هر دو 29 سال داریم. دوران عقدمون هم 3 سال بود. اون موقع هم باید بگم مشکل داشتیم و لی من الان تازه میفهمم علت اصلی مشکلمون کجا هست. این مساله داره منو کم کم افسرده میکنه. مثلا دوست دارم وقتی شوهرم میاد خونه پیشم باشه. باهام حرف بزنه. نه اینکه بره سراغ تلویزیون یا بازی های رو گوشیش. مثال دیگه اینکه من از صبح تا شب خونه تنهام و اون شب میاد خونه. جالبه دیشب به محض خوردن افطار پیشنهاد میداد بریم میهمونی. برعکس من که وست دارم کنار هم باشیم. گاهی حس میکنم از کنار من بودن لذت نمیبره. دیشب بهش گفتم من دوست دارم الان که اومدی خونه پیش هم باشیم. اونم قبول کرد. ولی بعدش تا یک ساعت داشت با گوشیش بازی میکرد. و من اصلا به روی خودم نیاوردم. اخه مگه چند بار باید حرفای تکراری بهش بگم. چقدر بگم دوست دارم کنار هم باشیم. با هم حرف بزنیم. خیلی وقتا گفتن یه دوست دارم ساده رو از من دریغ میکنه. رابطمون خیلی وقتا بدون هیچ حرف زدنیه. اون خیلی مهربونه ولی این رفتاراش خیلی اذیتم میکنه
اولاً آدم ها رو همینطوری که هستن بپذیر.
دوماً تو خودت هم نمی تونی خودت رو خوشحال کنی و منتظری تا همسرت این کار رو برات انجام بده!
اگر خودت خودت رو خوشحال کنی دیگه به همسرت محتاج نیستی! کم کم او به تو محتاج خواهد شد!!
برای اینکه چیزی به دیگری ببخشی اول باید خودت غنی باشی!
تمام توانت رو بذار که نارجیس و قدرتمند و شاد و غنی کنی تا همسرت به سمتت کشیده بشه!
دست از احتیاج و التماس و خواهش و درخواست بردار!! تو غذایی که لازم داری توی دستهای خودته! :72: اول از چشمه ی وجود خودت سیراب شو بعد همسرت رو هم سیراب کن و ازین معامله لذت ببر!
مرسی از she عزیز به خاطر راهنمایی مفیدتون. جرفاتونو کاملا قبول دارم که باید بتونم شاد باشم و اینکه بتونم خودم خودم رو خوشحال کنم و انتظاراتمو کم کنم. همه اینها درست.
میتونم اینطور باشم و میدونم شوهرم چه جور رفتارایی رو دوست داره. مثلا دوست داره باهاش شوخی کنم. پیشنهاد بدم با دوستامون بریم بیرون، سینما و هر جای دیگه. دوست داره شاد باشم و بخندم.
ولی پس خود من چی؟
انتظاراتی که از طرف مقابلم دارم چی؟
برای من احساس و عاطفه تو زندگی حرف اولو میزنه. نه فقط بودن و خندیدن در کنار هم.
نمیدونم کسی اینجا هست که حسی مثل من داشته باشه با نه
شایدم منم که خیلی متفاوتم. ولی دوست دارم زندگیم با عشق همراه باشه. میدونم خیلی رمانتیک به زندگی نگاه میکنم ولی دست خودم نیست. کاش کسی اینجا بود که حرفای منو درک میکرد. دلم میخواد حس دوست داشتنو از چشمای شوهرم بخونم. مگه چقدر گفتن دوستت دارم سخته؟ اخه مگه زندگی همش شوخی و مسخره بازیه؟ من گاهی گریه کردنو از خندیدن بیشتر دوست دارم. چون سبک میشم. ولی شوهرم وقتی میبینه گریه میکنم عصبانی میشه. داد میزنه. دلم میخواد شوهرم عاشقم باشه. گاهی وقتا بغلم کنه و بگه که چقدر دوستم داره. شاید حرفای من برای خیلیا خنده دار باشه وولی این چیزا برای من خیلی مهمه. تو روابط جنسی اگه اون حس دوست داشتن رو نتونه بهم منتقل کنه اصلا لدتی برام نداره. بارها سعی کردم بهش بفهمونم ولی دست خودش نیست. اون تو یه عالم دیگه است منم تو یه عالم دیگه. اخه یه اقا به من بگه همه مردا اینجورین؟ چطور میتونم خودمو شاد کنم در حالی که شاد بودن من در گرو رفتار اونه. در این صورت باید یه شخصیت دیگه ای جز این که هستم باشم. اگه من تغییر کنم ایا اون هم تغییر میکنه؟؟ یا ااینکه ازدواج ما از اول اشتباه بوده؟
سلام.نقل قول:
نوشته اصلی توسط نارجیس
دربارۀ گفته های خانم She من جور دیگه برداشت کردم. به نظرم ایشون نگفتن که «شما شوهرتون رو خوشحال کنید.» بلکه منظورشون این بود که «شما خودتون رو خوشحال کنید و به فکر تأمین نیازهای خودتون باشید.» یعنی از همسرت توقّع نداشته باش.
یک مطلب دیگه دربارۀ حرف شماست. این تفاوت دید زن و مرد طبیعیه. انگار این دو موجود از دو کرۀ متفاوت اومدن. شاید شوهرتون هم حسّ مشابه شما رو داشته باشه که چرا همسرش به نیازهاش توجّه نمی کنه. این تفاوت طبیعیه.
هر چند که طبیعی هست ولی تحمّلش برای شما سخت شده و فکر می کنم حق هم داشته باشید. چون وقتی انتظارات آدم برآورده نشه ناراحت کننده است. امّا راه حلّ این مشکل رو نمی دونم. شاید «توقّع نداشتن» راه حلّش باشه. نمی دونم.
امیدوارم سایر کاربران و کارشناسان سایت کمکتون کنند. شما هم می تونید تو تاپیک های زیادی که تو سایت وجود داره بگردید احتمال زیاد مشکل مشابه خودتون رو پیدا می کنید. به راه حلّی که مدیران می دهند توجّه بیش تری کنید.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط نارجیس
سلام عزیزم خواستم بهت بگم که آره من درکت میکنم چون منم همین انتظارات رو از همسرم دارم ولی خیلی اوقات برآورده نمیشه منم توسط همسرم درک نمیشم . وقتی باهاش دردو دل میکنم یا خواسته هامو میگم حس بدی بهم دست میده چون در نهایت یا تحقیرم میکنه یا سرزنش یا مقصر و محکوم . من با اینکه تو دوران عقدم گاهی اوقات حس میکنم ادامه دادن اشتباهه چون ما اصلا تفاهم نداریم منم درونگرا هستم و شوهرم انتظار داره همه چیو براش توضیح بدم اما من خوشم نمیاد مسائلی که گفتن نداره رو بگم ، برعکس من اون خیلی برون گراست و جزئی ترین مسائل رو به همه میگه ...
خیلی سخته ازش انتظاری داشته باشی و یه دو باری هم خواسته هاتو بهش گفته باشی اما بازهم بی توجه باشه و سرشو به چیزهای دیگه گرم کنه آدم از درون داغون میشه .
به نظر من سرتو به کارهای دیگه گرم کن یا یه سرگرمی برای خودت جور کن تا این احساس نیاز کم بشه چون وقتی تامین نمیشه آدم افسردگی میگیره ولی وقتی به نیازت بی توجهی کنی سرکوبش کنی کمتر زجر میکشی هرچند که من خودم معتقدم نیازی که تامین نشه به مرور از همسرت زده میشی و من تا حدودی شدم یه هفته ای میشه دیگه هیچ احساسی بهش ندارم چون مشکلات زیاد داریم حتی وقتی بهم محبت میکنه برام اهمیتی نداره چون یاد نیش و کنایه هاش و قلدری هاش میوفتم ...
هیچ کاری نشد نداره با درک تفاوت هاتون میتونی با این مشکل کنار بیای
- - - Updated - - -
نقل قول:
نوشته اصلی توسط نارجیس
سلام عزیزم خواستم بهت بگم که آره من درکت میکنم چون منم همین انتظارات رو از همسرم دارم ولی خیلی اوقات برآورده نمیشه منم توسط همسرم درک نمیشم . وقتی باهاش دردو دل میکنم یا خواسته هامو میگم حس بدی بهم دست میده چون در نهایت یا تحقیرم میکنه یا سرزنش یا مقصر و محکوم . من با اینکه تو دوران عقدم گاهی اوقات حس میکنم ادامه دادن اشتباهه چون ما اصلا تفاهم نداریم منم درونگرا هستم و شوهرم انتظار داره همه چیو براش توضیح بدم اما من خوشم نمیاد مسائلی که گفتن نداره رو بگم ، برعکس من اون خیلی برون گراست و جزئی ترین مسائل رو به همه میگه ...
خیلی سخته ازش انتظاری داشته باشی و یه دو باری هم خواسته هاتو بهش گفته باشی اما بازهم بی توجه باشه و سرشو به چیزهای دیگه گرم کنه آدم از درون داغون میشه .
به نظر من سرتو به کارهای دیگه گرم کن یا یه سرگرمی برای خودت جور کن تا این احساس نیاز کم بشه چون وقتی تامین نمیشه آدم افسردگی میگیره ولی وقتی به نیازت بی توجهی کنی سرکوبش کنی کمتر زجر میکشی هرچند که من خودم معتقدم نیازی که تامین نشه به مرور از همسرت زده میشی و من تا حدودی شدم یه هفته ای میشه دیگه هیچ احساسی بهش ندارم چون مشکلات زیاد داریم حتی وقتی بهم محبت میکنه برام اهمیتی نداره چون یاد نیش و کنایه هاش و قلدری هاش میوفتم ...
هیچ کاری نشد نداره با درک تفاوت هاتون میتونی با این مشکل کنار بیای
من تجربه این موضوع رو ندارم ولی چیزی به ذهنم رسید این بود که اگه یه مدت تو شو خیو خنده همراهش باشی کم کم محبتشم میبینی ... اکثر مردا از زن شاد و شنگول خوششون میاد . ادما با هم متفاوتن ولی من خودمم دوست دارم ابراز محبت با شوخیو خنده باشه نه گریه ... کمتر مردی پیش میاد اینجوری باشه
سلام به تمام دوستای خوبم . تشکر میکنم به خاطر اینکه وقت گذاشتین و به حرفام گوش دادین.
اقای "علی"
ممنون از راهنماییتون. ولی باید بگم در شوهر من (ظاهرا) مشکلی با من نداره. فقط وقتایی که سعی میکنم باهاش صحبت کنم نارضایتی رو تو چشماش میبینم. اون دلش میخواد من حرفی در مورد دل و خواسته و این چیزا نگم. با اینکه من همیشه احتیاط میکنم حرفامو طوری بگم که تاثیر داشته باشه و مراعات حالشو زیاد میکنم. مبشه توقع نداشت ولی این اون چیزیه که اون از من میخواد. ولی من از همسرم از شوهرم خیلی توقعات دارم. اصلا توقع مادی و این چیرا نیست. فقط و فقط اینکه بفهمه حرفامو. بتونه درک کنه. بدونه دوست داشتن یعنی چی. اخه خیلی بده که یه زن از شوهرش بخواد بهش ابراز علاقه کنه. درسته که اون تلاششو میکنه مثلا برام کادو میخره و منو بیرون میبره و باهام شوخی میکنه. ولی به خدا من دنبال ظواهر نیستم. برای من درون مهمه. احساس مهمه. درک متقابل مهمه. پس چطوری توقع نداشته باشم ؟
از "mahsa" ی دوست داشتنی به خاطر حس همدردی تشکر میکنم. مرسی که میتونی درک کنی. ولی مهسا جون مگه ما چقدر تو این دنیا عمر میکنیم که بخوایم تحمل کنیم؟ اصلا چرا باید چیزیو که ناراحتمون میکنه تو خودمون بریزی؟ من دو سال زندگیمونو با همین افکار گذروندم و تحمل کردم. ولی سخته. چرا باید زندگی بشه سوختن و ساختن؟ اخه من به زندگی خیلی رویایی فکر میکردم همیشه؟ نمیخوام یه زندگی معمولی داشته باشم. اگه اینطور بود اصلا چرا ازدواج کردم؟ مگه مجردی چش بود؟ مگه خودم نمیتونم به تنهایی زندگی کنم؟ میتونم . ابرای من زندگی با کسی که نتونه درکت کنه خیلی سخته. خیلی سعی کردم خودمو مشغول کنم کلاسای مختلف رفتم. ولی تو همون کلاسا حواسم و فکرم سر این مساله است. نمیتونم تمرکز داشته باشم. تا وقتی ذهنم درگیر مساله ایه از همه کارهام میمونم. توصیه ام به شما اینه که عزیزم در مورد شوهرت که الان تو عقدین و تاره اول راه بیشتر فکر کن. خیلی از خانما هستن که اصلا براشون مهم نیست طرفشون چی تو ذهنش میگذره و طرز تفکرش به رندگی و همسرش چطوریه. ولی اگه شما هم مثل من برات مهمه طرفت بتونه درکت کنه و حرفاتو بفهمه از الان برای هیچ کاری دیر نیست. خیلی از چیزا رو نمیشه تو مردا تغییر داد . نه اینکه ادم بدی باشن نه. ولی شخصیتشون اینجوریه و کاریش نمیشه کرد.
ما تو جامعه ای بزرگ شدیم که بیشتر این زنا هستن که باید طبق خواسته مردا جلو برن. ولی من اینو قبول ندارم. من برای خودم ملاک ها و علایقی دارم که پایه های زندگیمو بر اساس اونا قرار میدم. چرا باید نیارمو سرکوب کنم؟
مگه من حق ندارم به چیزایی که دوست دارم برسم؟ چرا باید تحمل کنیم؟؟
خیلی بده که یه زن از شوهرش بخواد بهش ابراز محبت کنه و دوستت دارمو به زور از زبونش بیرون بکشه.
anisa" جان از شما هم تشکر میکنم که نظر دادین . حرفتون کاملا درست. ولی ما آدما جق داریم زندگی کینم اونجوری که دوست داریم نه اینکه همش طبق خواسته های طرفمون بریم جلو. اون موقع باید خودمونو فراموش کنیم و کس دیگه ای باشیم. ضمنا شوهر من ظاهرا مشکل خاصی با من نداره اگه من باهاش به قول خودش بحث نکنم و بهش گیر ندم.
اخه به من بگید مگه ما جق نداریم از زندگیمون لدت ببریم؟؟ سازش و مدارا به چه قیمتی؟ پس خودمون چی؟
من مختصر سرچی کردم به این دو تا تاپیک رسیدم. محتواش رو نخوندم شما بخونید شاید کمکی بهتون کرد:
http://www.hamdardi.net/thread-5579.html
http://www.hamdardi.net/thread-15254.html
سلام. امروز قراره بریم پیش رانپزشک. مشکلم از مشاوره و این چیزا گذشته.
یه مدت قرص مصرف میکردم. علائم افسردگی دارم.
حس میکنم هیچ چیز نیست که به خاطرش خوشحال بشم یا خیلی ناراحت بشم. انگیزه انجام هیچ کاری رو ندارم.
جوصله هیچ کس و هیچ کاری رو ندارم. یه مدت به پیشنهاد روانپزشک قرص مصرف میکردم ولی خودم دوباره ترک کردم. شوهرم بالاخره امروز با اصرار من اون بازی رو از گوشیش حذف کرد. ولی میدونم بازی نباشه باز خودشو به چیزای دیگه سرگرم میکنه.
سلام نارجیس جان
مردا شیوه ابراز علاقشون نسبت به زن ها متفاوته شاید اون با کادو خریدن میخواد نشون بده!!
بهت توصیه میکنم کتاب راز هایی درباره مردان از باربارا دی آنجلیس و کتاب مردان مریخی زنان ونوسی رو بخونی بهت کمک میکنه این کتاب میتونی از اینترنت هم پی دی افش رو پیدا کنی
عزیزم خیلی دوست دارم هرچه زودتر مشکلت حل بشه و همسرت متوجه بشه که تو نیاز به توجه و محبت زیاد اون داری و عدم توجه اش داره تو رو داغون میکنه ... انشاالله روزی برسه که بفهمه چی تو دل تو میگذره و ازش چی میخوای ...
هرچند که غصه عالم انگار تو دلمه ، دیگه هیچ دلخوشی ندارم از همه چی خسته شدم ، دیگه حوصلم نمیکشه دنبال بهبودی ارتباطم با شوهرم باشم یکساله تلاش کردم نتییجه نداد که نداد ....
کاش آقایون حرفهای دلشونو به زنشون بگن و بگن چی باعث میشه که زنشون اولویت آخره براشون !!!
تو این مدت خیلی تلاش کردم خودمو تغیرر بدم ولی دوستان باور کنید بعضی وقتا دیگه تحولش سخته.
نمونش همین دیشب. شوهرم ساعت 8 از بیرون اومد. من کلی به خودم رسیده بودم و تصمیم داشتم کاملااا رفتارهای خوبی از خودم نشون بدم. داشتم شام درست میکردم که اومد تو. یه جا خوندم مردا کورن. جلوشونو درست نمیبینن. پس اینجا خودمو کنترل کردم که چیزی بهم نگفت. برای همین رفتم جلو بوسش کردم.
خلاصه اومد دستش که من امروز حالم خوبه. رفت رو مبل نشست. منم تو این فکر بودم که حالا چیکار کنم که بهتر بشه؟
یادم اومد چای براش بریزم. وقتی چای بردم کلی تشکر کرد. روی مبل طبق معمول تو گوشی بود.
منم سعی کردم خودمو مشغول کنم و اصلا ازش نپرسم چه خبر و از این حرفها...تا اینکه خودش پرسید خوب چه خبر؟ گفتم سلامتی. بعد گفت بیا چای بخور. منم تا اینو گفت رفتم پیشش نشستم. دیدم در حال چای خوردن مشغول گوشی هم بود. و هر از گاه یه چه خبر به من میگفت تا ناراحت نشم.
منم زود چای رو خوردم و رفتم کتابمو باز کردم که مثلاااااااااااااا دارم درس میخونم. تمام تلاشو کردم تا بهش گیر ندم. تا اینکه وقت اذان شد رفتم نماز خوندم و اون هم بلافاصله بعد از من نمازشو خوند.
بعد اومد پیشم و بغلم کرد. وااای تازه انگار الاااااان بود که منو میدید. بهم گفت چقدر خوب شدی و ..خلاصه منم خوشحاااااال از اینکه بالاخره نقشم گرفت. تا اینکه ازم پرسید راستی میخوای زنگ بزنم اون ال ای دی رو سفارش بدم؟ گفتم اره. خیلی خوشحال شدم که راضی شده بود بالاخره اونو بخره.
دیدم یهو بلند شد. گقتم چی شد؟ گقت مگه نگفتی اونو بخرم؟ منم با خوشجالی از اینکه اینقدر به حرفم گوش داده گفتم اره خوب بزن.
هیچی دیگه دوستان خوب خاظره قشنگ ما دیشب همین چند لحظه بود. چون یعد از تلفن دو ساعت تمام داشت تو لپ تاپش مدل های ال ای دی رو سرچ میکرد. منم که دیگه کلاااااااااااااااافه شده بودم بالاخره اون روی من بالا اومدددددد و با حالت قهر گفتم مبخوام برم بخوابم. انتظار داشتم بیاد رنبالم بگه نخواب و از این جرفها. دیدم گفت باشه اگر خوابت میاد بخواب.
خلاصه تا همین امروز صبح این ناراحتی ما بین همدیگه ادامه داره. و اون بهم میگه من به خاطر تو دنبال ال ای دی بودم و من ناراحت از اینکه چرا بیشتر بهم توجه نکرد و اینهمه وقتشو گذاشت سر سرچ.
یغنی من باید بازم به خودم طاقت میدادم؟
وقتی بهش ناراحتیمو گفتم گفت خوب ما اینهمه مدت پیش همیم چرا ناراحت میشی؟ مگه تا الان من پیشت نبودم؟ وااای که از گفتن این حرفاش چقدرررر حرصم میگیره. شب موقع خواب اومد پیشم اولش یه خورده شوخی کرد دید من کوتاه نمیام گقت من که دیگه خسته شدم بعدش گرفت خوابید. من همش تو فکر بودم به این نتیجه رسیدم که اشتباه از من بوده برای همین رفتم تو بغلش اونم فقط گقت بخواب عزیزم.
دلم میخواست باهام حرف بزنه ولی خوااااااابید منم پا شدم . گفت کجا میری گفتم خوابم نمیبره. رفتم تو یه اتاق دیگه.
بعد از یه ربع رفتم رو تخت خوابیدم.
ما نوبت مشاوره گرفتیم و بعد از مشاوره حتما دوستای خوبمو در جریان روند مشاوره خواهم گذااااشت.
اخه من دیروز از اول داشتم خوب پیش میرفتم.این اصلا درست نیست که فقط من بخوام رفتارهای درست از خودم نشن بدم. پس اون چی؟ اون هم بایدیاد بگیره جه رفتاری تو موفعبت های مختلف استه باشه.
واااای از دست این مردا که اینقدررررررررر پیچیده ان.:54:
وای نارجیس چقدر احساساتت شبیه منه.
من کاملا میفهمم چی میگی. منم تو اون رابطه که بودم همین احساسات و داشتم.
دقیقا مثه تو تصمیم میگرفتم امروز که میاد پیشم رفتار خوبی از خودم نشون بدم
، خوب باشم ببینم اون چیکار میکنه . بهم توجه میکنه یا نه ؟ ولی اولش یکم حرف
میزدیم و بعدم اون دیگه مشغول کارش میشد. منم برای اینکه به کارش برسه هیچی
نمیگفتم ، بعضی وقتا میدید خیلی ساکتم یه چیزی مینوشت یا مثلا میگفت داری
چیکار میکنی؟ میگفتم فلان کارو مثلا . بعد انتظار داشتم شروع کنه حرف بزنه باهام
فقط میگفت اوکی و دوباره ساکت میشد. منم همه ش پیش خودم حرص میخوردم
آخرشم شب میشد میخواست بره خونه فقط خدافظی میکرد.
میدونی اونقدر از این روزا باهاش داشتم که دیگه عادت کردم. منم دیگه کاری
نداشتم باهاش و فقط سعی میکردم سرگرم یه کاری بشم.
ببین عزیزم وقتی تو یه روز تصمیم میگیری خوب باشی که واکنش شوهرت و ببینی
و توجه بیشتری بهت نشون بده. بعد که میبینی مثه روزای دیگه باهات برخورد میکنه
بیشتر دلزده میشی. پیش خودت میگی این همه انرژی گذاشتم ، خوب برخورد کردم
توقع داشتم بیشتر از روزای دیگه توجه کنه بهم.
برای همین فقط باید بدون توقع سعی کنی رفتار خوبی داشته باشی. توقع و انتظار
وقتی برآورده نشه خیلی آزار دهنده میشه.
مثلا توی همین مثالی که زدی. من اگه جای تو بودم بعد که شوهرم رفت نشست پای
لپ تاپ ، میرفتم کنارش مینشستم. باهاش مدل های ال ای دی و میدیدم و نظر میدادم
در مورد کیفیت و ویژگی ها و قیمت و اینجور چیزا باهاش حرف میزدم. بعد یکمی که
میگذشت بغلش میکردم. لپ تاپش و میبستم و با خنده میگفتم خب عزیزم دیگه بسه. بعدا بقیه شو میبینم با هم بهترینش و انتخاب میکنیم.
بعدم دستش و میگرفتم و می بردمش یا یه فیلمی با هم ببینیم یا که بخوابیم.
نارجیس تو باید هر کاری دوست داری شوهرت انجام بده مستقیم ازش بخوای یا اینکه
منتظر نشی اون این کارو بکنه خودت انجامش بدی. مثلا دلت بغل میخواد ، خودت بغلش کن
یا بهش بگو دلم میخواد بغلم کنی. میخوای بهت بگه دوستت دارم بهش بگو اگه الان که بغلم کردی بهم میگفتی دوستت دارم خیلی حال خوبی پیدا میکردم.
میدونی تو دوست داری شوهرت این کارهارو برات انجام بده اما خودت هم توی این مسائل
زیاد مهارت نداری. یا فکر میکنی اگه ازش بخوای کوچیک میشی.پیش خودت میگی اون باید خودش بدونه چطور رفتار کنه من نباید بخوام. ولی اینطوری نگاه نکن. تو باید با رفتار خودت کم کم اون و به این رفتارها عادت بدی. باور کن تاثیر داره. اصلا پیش خودت فکر نکن گدایی محبت میکنی یا کوچیک میشی و اینجور چیزها.
یه مدت بدون اینکه توقعی داشته باشی خودت این رفتارهارو انجام بده یا هر وقت نیاز داری راحت و مستقیم به زبون بیار انجامشون بده. خیلی زود تاثیرش و میبینی. فقط یادت باشه بدون توقع وگرنه به نتیجه ای که میخوای نمیرسی و زود دلسرد میشی. من مطمئنم اگه اینجوری عمل کنی تو طول شش ماه تا یک سال اون نتیجه ای که میخوای و تا حد زیادی به دست میاری.
گاهی از بی مشکلی دوست داریم یک مشکلی برای خودمون خلق کنیم.
دوست گرامی راجع به تفاوت های زن و مرد نیازه مطالعه داشته باشید.
از کاه کوه نسازید و اینقدر به احساساتتان جولان ندید.
با توجه به پست آخرتون این پست رو گذاشتم .
از لحظات ساده زندگی تون لذت ببرید.
با این انتظارات بی جاتون برای همسرتون قفس درست نکنید و زندگی خوبتون رو خراب نکنید.
لذت نوشیدن چایی بدون هیچ استرس و فشار خارجی در سلامتی کامل خودت وهمسرت با زیباترین کلماتی که از سر عادت و یا اجبار باشه قابل مقایسه نیست.
خیلی اشتباه کردی موقع خواب زمانی که همسرتون باهاتون شوخی می کرد تحویلش نگرفتید.
مهارت هاتون رو بالا ببرید. از فرصت هایی که به دست می آورید برای ایجاد یک فضای رمانتیک و عاشقانه استفاده کنید.