با ناسازگاری همسرم چه کنم خسته شدم

سلام
با زندگی من کم و بیش آشنا هستید الان 30 سالمه و همسرم 34 ساله
7 سال پیش ازدواج کردیم . همکار بودیم . با کلی عشق و علاقه زندگی رو شروع کردیم و با دست خالی تونستیم یه شرکت بزنیم که خدا رو شکر تا حدی خوب بود اما مثل کارای دیگه چند بار با ورشکستگی روبرو شدیم از 3 سال پیش همسرم بهانه گیری رو شروع کرد و تویه یه دعوا به من گفت که دیگه علاقه ای به من نداره
سمت خیانت و مشروب و.. رفت در صورتی که اولین شرط هر دومون برای زندگی وفاداری بود انا پای حرفاش نموند من رو از محل کارش اخراج کرد و دست خالی تو خونه می موندم آقا ساعت 2 میمومد با دوستاش می رفت البته خودش هم سعی می کرد شاد باشه اما افسردگی گرفته بود.
بعد از کلی مقاله خوندن و شب و روز گریه کردن و همدرد اومدن تصمیم گرفتم عیبهامو شناسایی کنم و برطرف کنم تا حدود زیادی موفق بودم. البته ایرادام هیچ وقت در حدی نبود که بخواد زندگیمو به این روز بکشونه
همسرم رفت و آمدش رو کاملا با خانوادم قطع کرد و در ازای درخواستم برای پول می گفت برای خودت شغلی ایجاد کن که این کارو انجام دادم و بدون هیچ کمکی از طرف همسرم
از وقتی تو خریدن ماشین و ... کمک می کردم تا حدودی بهتر شده بود .
اما همش دوباره میگه من دوستت ندارمو به خاطر بچه دارم باهات زندگی می کنم و حتی وقتی هیچ اشتباهی نمی کنم میگه اگه تو بهترین زن دنیا هم باشی وقتی دوستت ندارم چه کنم ؟
خدا نکنه یه اشتباهی کنم اون وقت که تا چند روز قهره و ساعت 1 به بعد میاد و میره یه اتاق دیگه می خوابه
مثلا همین چند وقت پیش چون غذا خوش مزه نبود قهر کرد و گفت دیگه غذاتو نمی خورم حرفو کشوند به 7 سال پیش که فامیلات تو عروسی پول ندادند و کم دادند و من اگه خانمم خونه دار بود بیشتر پیشرفت می کردم و ...
این در حالیه که 5 سال باهاش همکار بودم و پابه پاش کار می کردم و حتی حلقه ازدواجمون رو برای کارمون فروخته بودیم بدون هیچ حقوقی باهاش کار می کردم با عشق بدون منت از جونم مایه می ذاشتم
منم بهش گفتم اگه اینطوره ازاین به بعد رو درآمد من حساب نکن که اونقدر داد و بیداد کرد و منت عروسی رو رو سرم گذاشت که منم بهش گفتم بی غیرت اومد زد تو دهنم اونقد خون اومد که دخترم وحشت کرده بود. گوشیم رو برداشته میگه چه معنی داره زن گوشی داشته باشه
حالا فکر کنید از بانک زنگ می زنن برای چک و ... از شرکتها اونوقت گوشی دست آقاست
بهم گفت باید کارتو تعطیل کنی این در حالیه که به مخارج من اهمیتی نمیده. ئ تازه کلی بدهی به خاطر کارم دارم که مطمئنا نمی تونم رو همسرم حسابی کنم
از نظر من مردی که 7 سال منت یه عروسی رو بذاره رو سر همسرش بی غیرته اونم همسری که حتی تا حلقه و همه چیزشو برای پیشرفت و کار گذاشته
اصلا نمی دونم چه کنم خسته شدم

سلام عزيزم
تا حالا شده با شوهرت توو يه موقيت خوب حرفاتو بزني؟
از كي شوهرت باهات بدرفتار كرد؟
تنها كاري كه الان ميتوني بكني سعي كن هر جور شده باب ميلش رفتار كني ميدونم سخته ولي اگه زندگيت و شوهرت و دوست داري بايد اين كارو بكني تو خيلي سختي كشيدي پس نذار انقدر راحت از دستش بدي اين زندگي سهم توا پس با تمام وجود نگهش دار من بارها همسرم گفته توو دعوا كه دوستم نداره اما من هميشه ميذارم به حساب اينكه عصبانيه و اينجور وقتا فقط به كارا و رفتاراي خوبش فكر كن مطمئناً كارايي كرده كه باعث شده تا الان كنارش باشي...من و اعضاي همدردي كنارتيم تا زندگيتم مثل اسمت موفق و آروم بشه....

3 ساله
اما نه تو عصبانیت بلکه تو شرایط کاملا آروم هم گفته علاقه ای به من نداره دیگه

زندگی موفق عزیز سلام.نمیدونم رفتارت با همسرت چطوریه زن وابسته به همسرت هستی بیشتر از اندازه به همسر بها میدی و درخاست علاقه داری یا نه.واقعیتش اینه ما آدمها تا.وقتی از حضور.کسی.در زندگی.مطمئن هستیم.میلی برای با.اون بودن.و توجه.کردن.بهش نداریم.من.فک نمکینم همسرت.واقعا دوستت نداشته باشه چون از.نظر.من.وقتی ی مرد برای خاستن.و یا.نخاستن تصمیم.بگیره چیزی مانعش.نیس حتی دخترت..پس مثبت تر نگاه.کن همسرت بنا به دلایلی آسیب دیده و به همین دلیل میخاد با.الفاظ منفی احساس منفی خودش رو خالی کنه.به.خودت بیشتر از قبل برس نه صرفا برای همسرت بلکه برای دل خودت سعی کن.شاد.و سرزنده باشی و برای خودت برنامه ریزی و هدف داشته باشی زندگی به.روز مرگی طی.نکن کمی از همسرت فاصله بگیر تا از اینکه شما همیشه هستی اطمینانش از.بین.ب ره.یمدت بیشتر از قبل به شادی خودت.و دخترت برس.امیدوارم هر انچه خیر و صلاحته رقم بخوره

مرداد عزیز همسرم می دونه که من واقعا دوسش دارم و ازین بایت مطمئنه و همه چیز رو سعی کردم طبق میل اون انجام بدم تا جایی که از اندام لاغر خوشش میاد به خاطر اون 11 کیلو کم کردم (با قد 170 وزنم 71 بود البته بعد از زایمان الان 60 کیلو شدم) اما اصلا اینا به چشمش نمی یاد به خودم هم میرسم اما توجهی نداره . دائم میگه تو برای زندگیمون هیچ کاری نکردی. فکرش مشغوله خیلی ناراحته میگه بدون عشق نمیشه زندگی کرد

سلام خانم




از سالی که آمدم همدردی تقریبا تاپیکهای شما رو می بینم. براتون از اعماق وجودم آرزوی آنچه آرزوشو دارین میکنم.


خانم زندگی موفق عزیز با آشنایی نسبی ای که از تاپیکهای قبلیتون دارم حس میکنم شما فشار زیادی به خودتان وارد میکنید. اولین کسی را که فراموش کردید خودتان هستید و( یک مورد هم در پرانتز گاها هم در برخی موارد واکنشهای تند نشان می دهید ( یکی دوسال گذشته در یکی دوتا تاپیک شاهد بودم. امیدوارم از حرفم ناراحت نشید. ولی این را هم دیده ام که این واکنشها را اخیرا اصلا ندیده ام. که این خود نشان از صبورتر شدن شما دارد)


تلاش شما برای حفظ زندگیتان با توجه به داشتن فرزند و دوست داشتن همسرتان کاملا جای تحسین دارد


چیزی که من خ وقته دوست دارم به شما بگم اینکه "محبت کردنتان" بوی وابستگی میده. بوی نیاز می دهد و در قریب به اتفاق موارد وقتی ادمها متوجه این نوع دوست داشتن می شوند پس می زنند. ناز میکنند و ..واقعیت تلخ ما آدمها.

معمولا ادمها وقتی این نوع دوست داشتن را میبینند سریع امواج منتشر شده از اون رو درک میکنند و گاها هم سو استفاده میکنند




من فکر میکنم باز شما "شوهرتون" در مرکز زندگیتون قرار داره. بخاطرش خ کارها میکنید و ..این بخاطر "او" این کارها را کردن شما رو از خودتون دور تر میکند برای شما توقع ایجاد میکند و و قتی در قبالش آنجور که باید محبت نمی بینی خلاهایت روز به روز خالی تر می شوند .




دوست دارم بپرسم آخرین باری که " واقعا" زندگی کردی و لذت بردی کی بوده؟




دوست دارم بپرسم اون نظرات خ فرشته مهربان رو چند درصدش رو عملی کردی؟




بنظر من مجددا یک حودکاوی داشته باشید. با چند مشاور خبره بصورت تخصصی صحبت کنید. حتما راهکارهاشون رو عملی کنید( می دانم که در این مسیر هستی عزیزم اما بنظرم باید خ خ فعا لتر باشی. فکر میکنم حتی بصورت خصوصی هم مشاوره میگرفتین؟ درسته؟ )
و تصمیم گیریهایتان را کاملا منطبق بر منطق کنید. و آگاهانه و شجاعانه انتخاب کنید و پیامدهای انتخابهایتان را شجاعانه بپدیرید. اگر گدشتی میکنید آگاهانه باشد و از موضع قدرت. آگر ادامه می دهید هدف دار باشد اگر محبت میکنید دقیقا با دور اندیشی باشد. اگر لاغر می شوید بخاطر خودتان لاغر شوید:). دوست داشتن دیگران معلول دوست داشتن خودمان هست.


بنظر من عالی عمل کردن حتی اگر طرف ادم عالی نیست نشان از وجود عمیق آدم دارد. وجودی که آرامشش خ وابسته به دیگران نیست.
آگاهانه و شجاعانه عمل کردن حتی اگر ادم را به مقصدی که ارزویش را دارد نرساند لااقل وجدانی اسوده و رضایت خاطر را برای ادم به همراه خواهد اورد.




این پست من به این مفهوم نیست که شما اینکارها را نمیکنید. بعنوان یک خانم کاملا از خودگدشتگیها و ایثارها و دلشکستگیهاتون رو درک میکنم. و از خدا می خواهم خ سریعتر مشکل شما حل شود


اگر انچه گفتم با انچه هست فاصله دارد از من نرنجید که شناختم عمیق نیست و خ با دنیای اقایان اشنایی ندارم


غلام همت آنم که زیر چرخ کبـــود
زهرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است

ممنون مهراد عزیز من اون موقع پستهای فرشته مهربون رو می خوندم و واقعا از نظر احساسی توقعم رو به صفر رسوندم
شاید از نتیجه همون بود که همسرم چند بار خواست مثل گذشته باشه چند بار برگشت اما زمانی که نمی تونه مثل قبل باشه و یهو دوباره تغییر می کنه اذیت میشم
مثلا موقع ماشین خریدن پارسال همش اس ام اسهای عاشقونه می داد و اینکه دوست داره دوباره 3تایی بریم مسافرت و کنار همون رودخونه جمع شیم و ... اما یهو دوباره بداخلاق میشد و بداخلاق شدنش طوریه که یهو میره دوسه روز دیگه میاد یا ساعت 2 نیمه شب میاد خونه میره یه اتاق دیگه میخوابه اصلا توجهی نمیکنه من و دخترم تو اون لحظه ها نیازی داریم یا نه
شاید خیالش راحته که من سرکار میرم اما زمانی که نمی رفتم هم همین بود . اینکه دو سه ساله تو هیچ مهمونی نیستیم (البته فامیلای منو ...) خیلی چیزای دیگه منو اذیت می کنه
من سعی می کنم به مهمونی و گردش و مسافرت و نیاز مالی فکر نکنم اما این که الان 10 روزه دیر میاد و اینکارهاش منو بهم میریزه
یعنی آدم تو این شرایط باید چه طوری باشه
من خودم رو دوست دارم اما وقتی همسرم اینکارها رو می کنه چطوری می تونم از زندگی خیلی لذت ببرم ؟ من با وجود دخترم خیلی شادتر تر از قبل هستم اما اینا خلا احساسی منو پر نمی کنه
اگه بدونم چه طوری میشه تو شرایط من از زندگی واقعا لذت برد خیلی خوبه چون اصلا دوست ندارم اینقد ناراحت باشم

درود بانو

شوربختانه وقتی ناراحتی داریم عزیزترین فرد و نزدیکترین به ما در زندگی بهش بیشترین آسیب را وارد میکنیم.
بعضیا واسه کار آزاد درست نشدن بیشتر بدرد کار کارمندی میخورن توی فامیلامون از اینجور افراد داریم.اینو خوب متوجه شدم بعنوان یک مرد چیزی که برایمان خیلیمهمه مسائل مالی و پیشرفت کردن هستش مخصوصا وقتی که در اطرافیان و آشنایان افرادی باشند که بقولی همسطح و هم دوره اون فرد باشند ولی سرعت پیشرفتشان بالاتر باشه این برای یک مرد خیلی سخت و گران تمام میشه افراد قوی و بااراده دوباره بلند میشن مثل خودت با اینکه زن هستی ولی بااراده و قوی هستی این خیلی خوبه ولی ناخوداگاه به شوهرت لطمه وارد میکنی البته حدس من اینه وضعیت توی شرکت بدینگونه بوده که احساس میکرده البته اطرافیان هم نقش داشتند که تحت تاثیر همسرش هست و این حسش تشدید میشده این براش سنگین بوده اینکه رفتند طرف دوستان و خوردن مشروب و احتمالا خیانت بنظرم بخاطر احساس حقارت و شکستیه که توی مسئله اقتصادی داشتن.
فکر میکنم این روال دیگه براش عادت شده یکجورایی خواسته شما را کنترل کنه اینکه زن خانه بشید خانه دار باشید ولی بعد مدتی بخاطر مسائل مالی و مشکلاتی که هست و خرج منزل برخلاف میلش به شما گفتن که خرجت را خودت در بیار!باز دیده اندکی داری موفق میشی دوباره اون حس شکستش عود کرده و اینجوری با خانه نشین کردن شما حتی شده در حد حرف زدن میخواد این دردشو تسکین بده.
راحت بگم مثل یک شکارچی که داره نعره های اخرشو میکشه.نمیدونم چی بگم چون خود شما واقعا جزو بهترهین های همدرد یهستید و میدونم که همه تلاشتو کردی البته بازم جا داره بیشتر تلاش بکنی فکر کنم شوهرت با این رفتارها داره یکجورایی خودشو آروم میکنه اینکه میگه دوست ندارم و بهت علاقه ندارم یکجورایی وابستگی شما به ایشون بهش حس قدرت میده که شما با گفتن جمله بی غیرت مثل یک پتک کوبیدی توی همه افکاری که داشت و اینگونه بازخورد داشت سیلی خوردن شما.

و در آخر بعضی اوقات نه سایت همدردی نه مدیر همدردی و نه هیچ فرد دیگه ای نمیتونه کمک کنه این خود فرد هستش که باید تصمیم آخر رو بگیره میخواد زندگیشو بسازه یا خاتمه بده بهش:72:
البته باید برای هرکدام عواقبی و فوایدی که داره را بررسی بکنه.احساس من میگه برعکس اینی که نشون میده شکست بزرگی براش قلمداد میشه بهتره با احتیاط قدم بردارید بانو

- - - Updated - - -

نظر بالا کاملا شخصی بوده :72: ببخشید اینم بگم این روحیه هم که الان دارید را تایید نمیکنم تنها حرفم اینه هرتصمیمی داری در آرامش بگی رو به نتیجش خوب فکر کن بقول معروف سبک سنگین کن

نقل قول:

---

من خودم رو دوست دارم اما وقتی همسرم اینکارها رو می کنه چطوری می تونم از زندگی خیلی لذت ببرم ؟

---

می دونی چرا؟ چون یه مقدار از دوست داشتنی بودن خودت رو به توجه همسرت ارتباط می دی. کاملا درکت می کنم. البته من همسر ندارم.
این وابستگی همینه. اینکه توجه کنی به خواسته هاش خوبه ها اما اینکه احساساتت و برداشتت از خودت و شادیت رو مرتبط کنی به یکی دیگه سخت میشه. بد نیست ها. اینهمه ادم هستن که خیلی هم وابسته هستن. اما وقتی ناراحتی یعنی مجبوری و نیازه یه کم کمتر کنی وابستگی احساسی رو..... طبیعیه. خیلی هم طبیعیه احساست. اما واسه اینکه کمتر عذاب بکشی می گم.

ببین تا اینجا که من فهمیدم 2 تا حالت داریم:
- اینکه عاشق شیم و خیلی چیزای زندگی رو حتی همه جی رو تو وجود معشوقمون ببینیم. اینطوری خوبه خیلی قشنگه اما اگه معشوق بی لیاقت باشه یا مردم ازار باشه ادم اذیت میشه خیلی.
- حالت بعدی اینکه خودمونو خیلی دوست داشته باشیم و همه چی رو تو وجود خودمون ببینیم. اینطوری ارامش می تونیم داشته باشیم یه جور شادیه اروم داریم. طور ی می شیم که همه چه زن چه مرد خوشحال می شن از هم صحبتی یا حتی نگاه کردن به ادم چون اون حس درونمون رو می گیرن. و خودمون واسه خودمون زندگی می کنیم. ارومیم یه سری کارایی که دوست داریم می کنیم. دیگه اعصابمون خورد نمیشه چون تو دنیامون فقط خودمونیم که مهمیم. ...... اما اون شور عشق رو نداریم. در نتیجه زجر هم نمی کشیم. در عین حال هم همیشه یه تم ملایم شاد و اروم داریم که باعث میشه همه جذب بشن به ادم در صورتی که عاشق باشیم هر بار ممکنه یه رنگی بشیم یه جور باشه احساسمون.

اولی وابستگی داره دومی نه. دومی ازاده از هر کسی.

خوب حالا تو کدوم رو می خوای؟ انتخاب کن.

من دارم سعی می کنم دومی رو انتخاب کنم. وجودم با اولی هماهنگه. با عشق پرشور. اما وقتی نمیشه بهتره راهی رو برم که حداقل کمتر زجر بکشم.

ببین تو اولی معمولا اینطوریه که از ادم فرار می کنه معشوق نامردم و ادم می مونه با نیازهاش با دلش که پر درده
تو دومی ولی همه میان سمتت همه. اما تو دیگه بی نیازی. دیگه کسی برات مهم نیست. دیگه حتی اون معشوق قبلی هم بیاد پیشت اون شور و هیجان رو نداری. ازاد زندگی می کنی.

وابستگی رو فهمیدی؟
:72::72::72:

زندگی موفق عزیز سلام

من همیشه خواننده پست ها وتاپیک های شما بودمو صبوری و پشتکارت رو تحسینمیکردم.

من فکر میکنم شایدبد نباشه در یک موقعیت آرومکه صحبت میکنیدشما بگید کهمن هم خسته شدم.خسته شدم ازبی انصافیت. از اینکه هیچ کدوماز تلاش هایمن رو نمیبینی.دیگه انگیزه ای برای ادامهاین زندگی ندارم.خسته شدم از بس کنار تو پاورچین پاورچین راه رفتم که مبادابهت بر بخوره. من هم یک زندگی آروممیخوام. یک زندگی باعشق. همسری میخوام کهبهش تکیه کنم.بعد بگید یک مهلتبرای خودم گذاشتممثلا شش ماه تا ببینممیتونم با این شرایط ادامهبدم یا نه.

اگر در شرایط آروم و با آرامش اینحرف ها رو بگیدمیفهمه که روش فکر کردیدو از سر عصبانیتو تنش نیست.

این فقط نظر من بود. نمیدونم با شرایطی کهشما دارید میتونه کمکی بکنه یا نه.

دوست عزیزم از صمیم قلب برات دعا میکنم تا خدا از یکی از راه های ناشناخته اش مهربونیرو به زندگیت بیاره.

- - - Updated - - -

زندگی موفق عزیز سلام

من همیشه خواننده پست ها وتاپیک های شما بودم و صبوری و پشتکارت رو تحسین میکردم.

من فکر میکنم شایدبد نباشه در یک موقعیت آروم که صحبت میکنیدشما بگید کهمن هم خسته شدم.خسته شدم ازبی انصافیت. از اینکه هیچ کدوم از تلاش های من رو نمیبینی.دیگه انگیزه ای برای ادامه این زندگی ندارم.خسته شدم از بس کنار تو پاورچین پاورچین راه رفتم که مبادابهت بر بخوره. من هم یک زندگی آروم میخوام. یک زندگی باعشق. همسری میخوام که بهش تکیه کنم.بعد بگید یک مهلتبرای خودم گذاشتم مثلا شش ماه تا ببینم میتونم با این شرایط ادامه بدم یا نه.

اگر در شرایط آروم و با آرامش این حرف ها رو بگید میفهمه که روش فکر کردیدو از سر عصبانیت و تنش نیست.

این فقط نظر من بود. نمیدونم با شرایطی که شما دارید میتونه کمکی بکنه یا نه.

دوست عزیزم از صمیم قلب برات دعا میکنم تا خدا از یکی از راه های ناشناخته اش مهربونی رو به زندگیت بیاره

زندگي موفق عزيزم نميدونم در جريان زندگي من هستيد يا نه يه چيزي شبيه شما ،

ولي انگار تنها راه رفتار با اين اقايون صبره من احساس ميكنم فقط رو خودمون بايد كار بكنيم ،

ولي من كاملا درك ميكنم كه چقد سخته بخصوص وقتي فكراي بد به سراغ ادم مياد كه الان تا اين وقت با كيه داره چكار ميكنه با توجه به :72:اينكه مشكلاتي هم ازشون ديديم ،انگار نميشه محبت مثل قبل بهشون كردو همه كاراشونو فراموش كرد

دوست من بعد از ٩ ساااال تحمل و صبر همسرش يه مريضي پيدا كرد و الان اخلاقش بهتر شده دوستم ميگه من ٩ سال صبر كردم در مقابل بد اخلاقي بد دهني بيرحمي بي غيرتي بيكاري ارتباط نداشتن با هيچكس جز دوستاش و خانوماي مختلف و رفتن ١٠ روز ١٠ روز نيومدن و ... و الان نه اونطوري كه كامل ارامش داشته باشم در حد معمولي بهتر شده

ميخام بدونم چي شد كه همسرتون گفت ديگه دوست ندارم البته ميدونم بهانه است كاملا ، ولي بهونش چي بود؟؟؟

من تصميم گرفتم برم پيش مشاور اقاي دكتر حبشي خيلي تعريفشونو شنيدم و سخنرانياشونو گوش دادم البته اگه بتونم وقت بگيرم ازشون


زندگي موفق عزيز براي شما و همه ي كسايي كه مث خودمونن دعا ميكنم دعاي آدما براي هم بيشتر مستجاب ميشه

http://www.hamdardi.net/images/icons/new_2.gif با ناسازگاری همسرم چه کنم خسته شدم . =بسوز:104:و بساز

سلام
میدونم که زندگیت چند سالی هست که به این صورت یکنواخت شده ... احساس میکنی داری کم میاری . خسته تر شدی .

میدونم که تو ابر های بالا سرت هزار راه نرفته رو برسی میکنی . و باز به دلایلی پاکشون میکنی .

میدونم وقتی میایی و دوباره تموم حرفاتو گوشه ای از این تالار باز گو میکنی . باز نیاز به آرامش داری نیاز به همدردی داری .

میدونی بانو گاهی وقتا بعضی تصمیم ها گرفتنش سخته برا همین دنبال حامی میگردیم دنبال مشوق میگردیم . دنبال یکی میگردیم تایید مون کنه .

حس میکنم تو این چندوقت که اینجایی همه راه ها رو امتحان کردی . حتم دارم گاهی خیلی بهش نزدیک شدی و گاهی هم ازش فاصله گرفتی . برای جلوگیری از بعضی مسائل خیلی رو خودت کار کردی تا اونی باشیی که همسرت میخواد . و خیلی تلاش های دیگه که تک تکش قابل تحسینه ولی کو کسی که قدر بدونه ................................:97:

جواب میدونم ولی پاسخ شما ارزشمندتره . 1. امروز خودت از درونت چقدر همسرت تو دوست داری ؟؟؟؟؟؟

2. چقدر زندگی مشترک دوست داری؟؟؟؟؟؟؟؟ نه به خاطر دخترت .نه . امروز میخوام جواب دل خودتو بدونم سوای بچه .

3. چقدر حاضری هنوز برای همسرت و زندگیت تلاش کنی ؟ فداکاری کنی ؟ گذشت کنی ؟ و بسازی وبسوزی ؟ چقدر؟؟

میدونم که با وجود همه تلخی ها و سردی ها هنوز همسرتو دوست داری. عاشقشی. وابستشی . و بهش احتیاج داری . همینطور به زندگیت و دلایلی مثل وجود فرزند مشترکتون .

نظر شخصی من
همسرت غرورش پیش شما و خانواده شما شکسته خورد شده . نه اینکه خدایی ناکرده شما مقصر مطلق باشی نه بلکه اشتباهات خودش باعث شده . از طرفی به نظر میاد شما در یه رقابت مالی از اون پیشی گرفتی و گوی قدرتو بدست آوردی

میدونی چرا همسرت عروسیتو منت میذاره . چون تنها کار و آخرین کاری که برات کرده . و با این کارش میخواد مدام بهت ثابت کنه من همونم . ولی خب چیزی که مصلم از اون عروسی 7 ساله گذشته و همسرت پیش شما کوچک کوچکتر شده . و نتونسته به آرزو هاش برسه برات کاری بکنه .

سرد شدنش از خجالتشه . از سخت گرفتن زندگی(شمارو نمیگم) به جسم روحشه . از شکستهای کاریشه . به نوعی فرار کردن از مسئولیت هاشه . نتونسته اونی باشه که خودش انتظار داشته .

وقتی هم شما بهش گفتی من تورو اینطوری میخوام بیشتر تو خودش شکسته و از همسرش که امروز از اون کامل تر و عاقل تر به نظر میرسه متنفر شده . ..........

باید هندونه داد زیر بغلش . باید مطیعش بشی . اگه میتونی کمی فعالیت کاریتو کم کن . به زندگیت برس . یه مدتم امتحان کن

سعی کن معایب همسرتو ریشه یابی کنی و به دنبال رفع معایبش باشی . جلو برادرت و خانوادت تخریبش نکن . اینور اونور بدشو نگو ازش تعریف کن . ببرش بالا . البته اوضاع خوب مالی هم باید براش فراهم بشه خودت که بهتر میدونی اوضاع در مشاغل آزاد زیاد مناسب نیست . و باید صبر و تحمل داشت . حتی بساز بفروش ها هم وضعیت خوبی ندارند .

زندگیت همیشه گریه نیست . خنده هم توش پیدا میشه . وقتی ظاهر شد . نکتشو دریاب و کاریکن زندگی همیشه بهتون بخنده .
برمیگردم .... نگران نباش . و ناراحتی های گذشته رو برا خودت تکرار نکن .

تو این تالار میبینم خانما خییییلی بیش از حد از خودشون روحشون وقتشون مایه میذارن تا زندگیشون درست شه
همش تشویق به صبر
ریشه یابی مشکل
تحمل
گذشت
و در آخر سوختن و ساختن
انگار همه تو ضمیر ناخودآگاشونم که شده به این حرف اعتقاد دارن که زن برای خدمت به مرد آفریده شده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باران آرام

تو این تالار میبینم خانما خییییلی بیش از حد از خودشون روحشون وقتشون مایه میذارن تا زندگیشون درست شه
همش تشویق به صبر
ریشه یابی مشکل
تحمل
گذشت
و در آخر سوختن و ساختن
انگار همه تو ضمیر ناخودآگاشونم که شده به این حرف اعتقاد دارن که زن برای خدمت به مرد آفریده شده

---

دور از جون شما و دیگر خانمهای تالار . من همچین نگرشی ندارم . زن در زندگی و آرامش مرد مقام بالایی داره . ولی خب در مقابل بعضی ناملایمتی ها باید چه کرد ؟؟ فورا زندگی خاکستر کرد . ... مرد هم همینطور .....

مرد بد هم هست . زن بدم هست . اما علت کجاست ؟؟؟ چرا در اول ازدواج همین مرد و زن عاشق همند . و خوشبختند .

میدونی .احترام به هم باید از سوی هر دو رعایت بشه . احترام متقابل . ولی در بعضی موارد . از سوی یکی از طرفین نافهمی و یا مریضیی بروز میکنه که باید تا در ترمیمش و بهبودش صبر کرد .

یه چیز دیگه به نظر من تو زندگی باید سر طناب به نفع یکی رها کرد . همون کاریکه پدر من کرده . و شاید مادر شما . تمثیل

البته نه به طور کامل . منظورم نیم من بودن در مقابل منیت مرد به شرطیکه غرور بیش از حد مرد زندگیشو خراب نکنه . تمثیل

یه زن عاقل میتتونه زندگیشو مدیرت کنه . بهتر از مرد . با سیاست .

سوختن و ساختن . از طرف مرد هم میتونه باشه . این همون گذشته . گذشت در زندگی و تلاش در حفظ اون حتی در شرایط بد

این شیرینه ."خداوند انسان را در زمین در رنج و سختی آفرید" گذر از رنجها شیرین خواهد بود . :18:. تلمیح.

سلام زندگی موفق
خیلی وقته تاپیکهای تورو دنبال می کنم. وابستگی عاطفی شدید به شوهرتون، نیاز به تایید از طرفش و بن بستی که بهش رسیدین باعث شده این تصور در همسرتون ایجاد بشه که شما در هر صورتی زندگی رو ترک نمی کنین. گاهی مردا باید بترسن از آینده بدون همسر، از اینکه جداییش چه تاثیری رو خونواده اش و دید جامعه خواهد داشت. باید اونقدر قوی و بی نیاز از تاییدات همسرت بشی که این احساس ترس در اون بوجود بیاد. هر کاری می کنی که توجه شوهرتو جلب کنی به خودت برس و کاری کن به چشم اطرافیان (دوستان فامیل شوهر و خودت) بیای تا ببینه که بدون اون هم تو زیبا و مستقل هستی و در هر شرایطی می تونی زندگی خوب و موفقی داشته باشی. تحریک کلامی همسرت با حرفایی مثل بی غیرت و مطرح کردن مسائل مالی روش خوبی نیست. برای مدتی تصور کن با کسی هم خونه ای هستی و در همین حد.
با توکل برخدا موفق باشی

سلام
از همه دوستام ممنون که لطف گذاشتن و وقت گذاشتند
اما در توضیح صحبتام اینو بگم که وابستگی رو خیلی کم کردم قبلا تو این شرایط غدا هم نمی تونستم بخورم اما الان اصلا اینطوری نیستم و به کارهام میرسم
اما از نظر مالی الان من اصلا وضعیت خوبی ندارم چون نزدیک به سه ماهه که به خاطر همسرم خیلی کم رفتم شرکت و الان واثعا ناراحت هزینه ها و حتی حقوق کارمندام هستم و خدا رو شکر همسرم فعلا موفق تره تو کارش.
اما خونه نشینی رو امتحان کردم جواب نداده من خیلی از راهها رو رفتم اما جواب نداده وحتی بهش گفتم ازین وضعیت خسته شدم
اما جوابش این بوده که من هم خسته شدم
من هر جایی مهمونی یا عروسی طرف اونا باشه با خوش رویی می رم اما 3 ساله تو هیچ مهمونی و مراسمی نمی یاد اگه بیاد به بدترین حالت برام کوفت کرده . تصمیم دارم امسال من هم عید نرم تا مادر اون هم دردی که مادر من 3 ساله می کشه رو بفهمه .همیشه توجمع های اونا شاد بودم اما اون خودش رو می گیره
دیشب رفتم خونه مادرم که پدرم گفت از بانک زنگ زدن برای اقساط معوقه اونقدر اعصابم ضعیف شده که پاک به هم ریختم به همسرم هم که الان 10 روزه تو قهره و ساعت 2 شب میاد اس دادم که برای طلاق اقدام کن ازت بدت میاماونم جواب داد من بیشتر
گفت اقدام نمی خواد میریم محضر گفتم فردا بریم سند ازدواج و شناسنامم آماده هست به خانوادم هم گفتم گفت مبارکه
گفتم دیگه نمی خوام ببینمت هیچ وقت و اونم گفت بهتر
شب باز 3 اومد خونه و صبح هم رفت سرکارش
از خودم از زندگی از همه چی بدم می یاد
حتی دیگه همسرم رو دوست ندارم و تعجب می کنم که چطور 3 سال دعوت به همه مهمونی ها رو رد می کردم و عروسی نمی رفتم و هیچ محبتی از همسرم نداشتم و ...

خشم و تنفر درک نشدن و دیده نشدن کارها و محبت هایی که انجام دادی

توی نشوته شما خشم موج میزنه کاری ندارم که تصمیمت چیه فقط لطفا اول آرامش خودت را حفظ کن بعد تصمیم بگیر اینجوری خیلی بهتر و منطقی تر می توانی جلو بری.
رفتاری که داشتی و کارهایی که انجام دادی نشان از روح بزرگیه که داری و اصالت خانوادگی پس از این رفتارها و کارهایی که انجام دادی پشیمان نباش لطفا:81:

با وکیل در این مورد صحبت کردی که مراحلش چگونه هستش و چه اتفاق هایی قراره بیوفته؟اینجوری بهتر با روال این مسیر آشنا میشی و قبل از اینکه پایتان به دادگاه باز بشه و خدایی نکرده منجر به جدایی بشه اطلاعاتی بدست می آوری که در گرفتن تصمیم درست بهت کمک کننده هستش میدونم حال خوبی نداری و امکان داره از نوشتم ناراحت بشی ولی به فرزندت هم فکر کن اون به مادر نیاز داره اصلا حس خوبی ندارم اینو نوشتم)چون شما هم یک انسان هستید مادر شدن و مادر بودن و مسئولیت داشتن واقعا سخته خیلی:72:

امکانش هست برات بصورت موقت عضویت انجمن آزاد بگیری اینجوری حداقل حسنی که داره یه فرد متخصص و باتجربه را در کنار خودت داری

عزیزم واقعن ناراحت کننده است داستان زندگی شما. از نظر من شما به قدر کافی صبر و بردباری از خودت نشون دادی وقتشه که یک اقدام اساسی بکنی. نمیگم که برای جدا شدن اقدام کنی, اما باید یه فکر اساسی بکنی. از دست رو دست گذاشتن چیزی گیرت نمیاد همونجور که تو این چند سال شرایط شما بدتر شده که بهتر نشده.


بر خلاف دوستان من با صبر کردن تا حد مشخصی موافق هستم. شما جوانی, نیروی جوانی داری اما همه اینها تا چند سال دیگه است . الان باید به فکر خودت و زندگیت باشی چند سال که بگذاره از اینهم پژمرده تر میشی و اونوقت به عقب نگاه میکنی و هیچ چیزی از زندگیت نفهمیدی. شما خودت هم در این زندگی بر گردن خودت حق داری, حق داری که از زندگیت لذت ببری, بهت عشق ورزیده بشه, دوست داشته شدن رو احساس کنی, به شخصیت توهین نشه و...
همسر شما اگه دلیل مشخصی برای رفتار هاش نمیاره, اصلاح کردن این رابطه سختتر هم میشه


چیز هایی که به ذهن من میرسه اینهاست


۱. یک بار دیگه و برای آخرین بار ازش بخواهید که باهم صحبت کنید, بدون بی احترامی به همدیگه و سعی کنید ریشه یابی کنید مشکلتون رو. باید تو این صحبت هر دو طرف آروم و انتقاد پذیر باشید مخصوصن شما. به همسرتون بگید تا یه مدت محدودی میخواهید بخودتون ی فرصت دوباره بدید ببینید برخوردش چیه. ازش بخواهید که یراداتون رو بگه, چیز هایی که ناراحتش میکنه
۲. با پدر تون راجع به مشکلتون صحبت کنید ( گفتم پدر چون مادر ها معمولا کمتر منطقی هستند و زود جوش میارند) نظرشون رو بپرسید. شما تا حالا صبر کردید و پای خونواده اتون رو واست نکشیدید, حالا وقتشه همسرتون متوجه بشه که شما بی پناه نیستید. مطمئنا پدرتون هم خیر و صلاح شما رو میخواد
۳. طلاق همیشه بدترین راه نیست, گاهی وقتها راه نجات هم هست, به خودتون و به شخصیتون بیشتر از حرف مردم اهمیت بدید, اگه دیدید امیدی به بهبود رابطه اتون نیست به جدایی هم فکر کنید. آدمیزاد فقط یک بار زندگی میکنه

فعلا که از همه چی بدم میاد و غیر از مرگ چیزی آرومم نمی کنه

بانو زندگی موفق قرار نشد از این حرفها بزنید خوب توی خیلی از زندگی ها از این مشکلات پیش میاد بعضی ها مهارت لازم را دارن برای مدیریتش و شوربختانه بعضی ها هم ندارن :72:
یکم دیگه صبر کنید ایشالله درست میشه به مدیر و بانو فرشته مهربان پیام دادم به تایپیکتان سر بزنن توی تایپیک نیاز به مشاوره هم نوشتم ببخشید دیگه بعضی وقتها تنها کاری که از دستمان برمیاد همینکاره:72:

قسط عقب افتاده بانک زنگ زده باشه درسته شرایط سختی داری ولی قرار نیست یکهو کم بیاری شمایی که ماشالله اینهمه اعتماد بنفس تخصص و تجربه دارید که نباید با این اتفاق های روحیه خودت را از دست بدی مسائل مالی را خیلی وارد زندگی مشترک نکن پول خودش حل میشه همانطور که تا الان حل شده فعلا صحبتی در این مورد با شوهرت نداشته باش نزار به لج و لجبازی کشیده بشه میدونی که مردها توی این موضوع ید طولایی دارن ایشالله هرچی خیره همان اتفاق بیوفته

ممنونم آقای خاله قزی
من همیشه با داشتن روحیه و اراده و اعتماد به نفس معروف بودم بین دوستا و خانواده
اما الان ...
بازم ممنون بابت لطفی که به من دارید
ان شاالله که به حق دعای شما گره کور زندگی من هم باز شه

زندگی موفق جان،

شما می گی وابستگی را کم کردم، اما مدتیه بخاطر همسرم به شرکتم سر نزدم
مهمونیها را نمی رم
عروسی نمی رم ...

داری عملا نشون می دی هر بلایی سرت بیاره، هستی.

رفتارهای معمول زنانه نداری. در عوض تا دلت بخواد مرد زندگی هستی.

و البته همونطور که پستهای آقایون تا حدودی این حرف را داشت،
من هم فکر می کنم همسرت از ناتوانی و شکست های خودش خسته و شرمنده است.
در کنارش توانمندیهای مردانه ی شما
و نداشتن توانمندیهای زنانه، دلزده اش کرده.
یکبار کاری راه انداختی و متوجه شدی که همسرت بخاطر اون موضوع از شما فاصله گرفت.
دوباره کار و کاسبی راه انداختنت برای چی بود؟ که بیشتر دور بشه؟


تصمیمی که برای عید گرفتی جالب نیست.
با همسرت مشکل داری، نه با خانواده اش. چرا اونها را مجازات می کنی؟
اگر مادر ایشون با ندیدن شما یا نوه اش دلخور بشه، مشکلتون به سمت حل شدن پیش می ره، یا پیچیده شدن؟
با لج و لج بازی، اعصابت خوردتر می شه یا آرامشت بیشتر می شه؟

اگر همسرت و زندگیت را دوست داری، یه تغییر اساسی باید بکنی.
شاید در شخصیت و تربیتت نگنجه این تغییر.
می تونی یه کم از مرد بودن و همکار شوهرت بودن فاصله بگیری و زنش بشی؟

سلام عزيزم...تصميمي كه گرفتي فقط يه نوع لجبازيه و مطمئن باش بازم اوني كه اذيت ميشه تويي...من جاي تو باشم همه جا ميرم سركار ميرم به خودم چه روحي چه جسمي ميرسم ...با فرزندت برو بيرون قدم بزن...شوهرت وقتي تورو پر انرژي ببين حتماً انرژي ميگيره...عزيزم تو اگرم جدا بشي بازم بايد به فكر زندگيت و خودت باشي الان هيچ كس به فكرت نيست خب خودت به فكر خودت باش...خودت عاشق خودت شو...به خودت محبت كن...اهميت بده به خودت...عزيزم اول خودت و از همه نظر تقويت كن تا بعد...
موفق باشي

شیدا جان خودش ازم خواست که نرم سر کار
و توی مهمونی ها اگه من برم و اون نیاد در خالی که همه با همسراشون هستند بقیه متوجه مشکلات ما میشن. جمعهای خانومانه رو شرکت می کنم اما اونایی که می گن با همسرتون تشریف بیارید مگه چند بار میتونم بگم کار داشت مریض بود و ...
اما در مورد کار دوم خودش از من خواست که شغلی رو ایجاد کنم و از طرفی از نظر مالی در مضیقه بودم اصلا به نیازهای من و دخترم توجهی نداشت

اما در مورد خانوادش سال اول و دوم که با هم خیلی خوب بودیم مادرش مدام بدگویی من رو می کرد الان خیلی از حرفها رو میگه مامانم راست می گفت تو اینطوری هستی مامانم راست می گفت تو پنهان کاری مامانم راست می گفت تو دروغگویی
وبارها جلوی جمع حرفها و حرکات زننده داشتند که من همیشه احترامشونو داشنم و اونا می گفتن که من با سیاستم اما وقتی عروس دوم رو آوردن و اون جوابشونو می داد اونم به زشتی دیگه دست از آزار من برداشتند و حتی از من معذرت خواستند اما لطمه ای که به زندگیم خورد نمی تونم ببخشم
الان خیلی از حرفهای اون موقع مادرش رو تکرار می کنه
حالا دیگه دلم نمی گیره برم پیششون و باهاشون بگم بخندم


من اصلا منظور شما رو از زن بودن نمی فهم که یعنی چه جوری نیستم و نبودم
با لحن خوب باهاش حرف می زنم قربون صدقه ش می رم میاد خونه مرتبه غذاش آماده هست به خودم میرسم تو رابطه کم نذاشتم
از نظر مالی هم خودش خیلی می خواست کمکش کنم اگه این کمک رو نمی کردم یا یه روز دیر میشد دوباره قهر و دعواهاش ادامه داشت
الان هم که قهره اصلا نمیگه بچه خوراکی می خواد ؟ تو چیزی می خوای هر روز با یه لباس جدید می بینمش


مادر همسرم بارها از خانواده من بد می گفت و وقتی می دید پسرش با خانواده من خوبه خیلی ناراحت میشد و آخر هم موفق شد کاری کنه که همسرم دیگه اهمیتی به خانواده من نده هم در حضور من هم پشت سر من این حرفا رو می زد و اوایل حتی همسرم به من میگفت که مادرش رو ببخشم که اینقدر پشت سرمون حرف می زنه اما به مرور زمان رفتار مادرش روش تاثیر گذاشت
اوایل می بخشیدم برام مهم نبود اما الان به خدا واگذارشون کردم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zendegiye movafagh

من اصلا منظور شما رو از زن بودن نمی فهم که یعنی چه جوری نیستم و نبودم
با لحن خوب باهاش حرف می زنم قربئن صدقه ش می رم میاد خونه مرتبه غذاش آماده هست به خودم میرسمتو رابطه کم نذاشتم
از نظر مالی هم خودش خیلی می خواست کمکش کنم اگه این کمک رو نمی کردم یا یه روز دیر میشد دوباره قهر و دعواهاش ادامه داشت
الان هم که قهره اصلا نمیگه بچه خوراکی می خواد ؟ تو چیزی می خوای هر روز با یه لباس جدید می بینمش

---

زندگی موفق جان،

یکی از دوستان به من پیام خصوصی دادند که لحنم خشن بوده در پست قبلی.
خودم فکر نمی کردم اینطور باشه و خشونتی هم در حسم نبود. ببخشید اگر خشن نوشتم.:72:

این قسمت را نمی تونم خوب توضیح بدم. کلا در بیان اونچیزی که توی فکرم هست ضعیفم.
گاهی غبطه می خورم به بعضی دوستان خیلی قشنگ و روان می نویسند و منظورشون را می رسونند.

قسمتی که بلد کردم مراقبت از همسرت هست. مثل یک مادر.
منظور من قسمت زن بودن شما. ناز کردنتون. احساسی زندگی کردنتون. نمی دونم چطوری توضیح بدم.
یه جاهایی واقعا خیلی ساده و راحت رد بشی. فکر نکنی. یه کم زنانه تر. بی خیال تر.


این طنز را ببین.
مرد: تو چرا باز رفتی سه دست لباس با هم خریدی؟ نمی گی من این همه پول از کجا بیارم؟
زن: واااا مگه من فضولم؟
(فکر می کنم مرده با این جواب خیلی خیلی بیشتر قانع و خوشحال بشه، تا زمانی که زنش بشینه با منطق و حساب کتاب بهش ثابت کنه که باید این لباسها را می خرید)

در مورد کار، هیچ کس از پول و زندگی بهتر بدش نمی آد. همسرت مخالفت نمی کنه و خوبه که شما درآمدی داری.
اما از طرفی تحقیر شدنش و این که شما را یک "مرد زندگی" می بینه، حس مردانه اش را تضعیف می کنه و ازت دور می شه.

شیدا جان من ناراحت نشدم همه پستها رو با دقت می خونم که اگه کاری رو نکردم درست انجام بدم تا زندگیمون بهتر شه
من به شما گفتم همسر من به من پولی نمی ده که بخوام طور خاصی خرجش کنم اما در حالی که من کفشم کهنه شده و واقعا نیاز به کفش دارم یهو می بینم با کفش یک میلیون و چهارصد هزارتومنی میاد برای خودش خریده و لباسای گرون گرون در حالی که من نخریدم و پولی هم به من نداده این زمانی هست که من از کار اول بیرون اومده بودم و هنوز شغلی نداشتم حتی براش مهم نبود تو یخچال چی داریم
اما زمانی که شغل دوم من داشت یواش یواش خوب میشد و من خودم می تونستم از عهده خرجم بربیام اون موقع می پرسید برای خونه چیزی می خوای یا بریم خرید از میوه و تره بار
اما باز هم زمانی که ازش درخواست خرید مانتو داشتم میگفت پول ندارم حتی نمی گفت صبر کن یه ماه دیگه

سلام زندگی جون.

میدونی ما زن ها تو خیلی از شرایط تنها می مونیم.

تو نوجوونی وقتی کسی درکمون نمیکنه.
تو روابطمون وقتی احساسی یه طرفه داریم.
تو ازدواج هامون وقتی شوهرمون اونی که باید نیست.

من تنهام ..... توام تنهایی.....خیلی از خانوم های این تالتر به نحوی تنهان......

باید این تنهایی هضم کنیم، به خودمون فشار نیاریم....تقلای اضافه نکنیم....یه جاهای هم برای خودمون مغرور و خودخواه بشیم.
به خودمون به روحمون و سلامتیمون برسیم.
من از تاپیک هات حس میکنم تمام فکر و ذکر و زندگیت شده همسرت.....به قول یکی از دوستامون ازش فاصله بگیر و به خودت رسیدگی کن...یادمه تو تاپیک دعا بهت گفتم بعضی وقت ها وقتی میدونیم تلاشمون 100% کردیم باید موضوع رو رها کنیم.

- - - Updated - - -

راستی....... فکر میکنم اصلا با چیزهایی که گفتی شغلت رها نکن.اخه واقعا برگشت و تغییر رفتارش به شغلت ربطی نداره.....فقط نیازمند تر و وابسته تر میشی و ....

یه پست بلند نوشتم برات ارسال نشد
... شیدا برات توضیح داد
چگونه همسر دلخواهم را بیابم؟
اینجا زن بودن رو یه مقدار تفکیک کرده. روی اون ابعادی که نیازه بیشتر کار کن. روی معشوقه. معشوقه هم در اصل اول از همه عاشق خودشه. واسه همین همیشه می تونه شاد باشه.

در مورد مادر همسرت بودن. خوندم مردها دوست دارن و می پذیرن زنشون مامانشون باشه اما بعد یه مدت خسته میشن و م یخوان فرار کنن. اخه هیج مردی تا ابد دوست نداره که پیش مامانش بمونه. این طبیعیه و تو سرشتشه که بخواد مستقل شه.
مادر بودن زن واسه شوهرش گاهی خوبه اما نه زیاده از حد. اون چیزی هم که شوهر رو نگه می داره اون بعد معشوقه است و مدونا. مدوتا رو داری فکر می کنم. صبوری. اما روی معشوقه ات کار کن. روی اینکه همه چیت رو فدای اینو اون نکنی (این مادر بودنه. ایثار مادر بودنه از خودگذشتگی مادر بودنه. خوبه ها اما به جاش. همیشه اش طرفو ناتوان می کنه)

ببین زندگی جون ..... استقلال مالی یه زن نیازه براش که بتونه اسوده زندگی کنه. اما واسه شادی خودش نه اینکه بره خرج مرد رو بده. کار کن اما نه واسه اینکه خرج این و اونو بدی. واسه این کار کن که پیشرفت فردی کنی خودت از خودت بیشتر رضایت داشته باشی. واسه خودت.

این لینکو الان شروع کن بخون پستاشو از اولش. توضیحاتش خوبه.
:72:

تو شرایطی هستم که اصلا نمی تونم تعطیلش کنم بدهی و اقاسط معوقه و ... که به هیچ عنوان همسرم حمایتم نمی کنه و باید خودم پاسخگو باشم و الان دم عیده کسب و کار ما زیاد جالب نیستو اینطوری که من میشناسمش اگه کارم رو رها کنم اوضاع بدتر میشه

سلام خانمی

امیدوارم مشکلات مالی زودتر حل بشوند.


از انجایی که این روزها روزهای پرفشاری برای شما هستند، لازم هست که در این روزها خ تصمیم جدی نگیری. چون فشار مالی شما را به اندازه کافی اذیت میکند و آرامش و قدرت دید و بررسی شما را در تصمیم گیری درست (تا حدی ) مختل خواهد کرد و گفتگوها بیشتر حالت تخلیه روانی خواهد داشت تا رسیدن به نتیجه خاصی.

خواهشی که از شما دارم این است که متعادل تر باشید نه اینکه یکبار همه چی مطابق میل همسرتان نه اینکه گوشی را برداری و با چند تا پیام انهم در شرایط نامساعد تکلیف یک زندگی را مشخص کنی!
من گوشزد کردم که برخی مواقع پاسخهایی شدید از شما میبینم. عصبانیت شما قابل درک هست ولی این رفتارها به قیمت از بین رفتن آن همه صبوری و مشاوره ها و تلاشهای شما تمام خواهد شد. به پاس تمام تلاشهایی که در این زمینه کردی سعی کنین در لحظه تصمیم نگیرین ان هم این لحظات. و سعی کنین به تاخیر بیندازین

نقل قول:

---

و این تالار میبینم خانما خییییلی بیش از حد از خودشون روحشون وقتشون مایه میذارن تا زندگیشون درست شه
همش تشویق به صبر
ریشه یابی مشکل
تحمل
گذشت
و در آخر سوختن و ساختن
انگار همه تو ضمیر ناخودآگاشونم که شده به این حرف اعتقاد دارن که زن برای خدمت به مرد آفریده شده

---

خانم باران عزیز سلام. بنظر من این یک نکته قوت هست. این در حقیقت بیانگر توانایی ذاتی خانمها در مدیریت یک ارتباط هست. (چیزی که در مقاله ها می خواندم نقش خانمها در هر ارتباطی حدود 80 درصد هست) من بارها در زندگی خودم متوجه شده ام که این خانمها هستند که یک رابطه را مدیریت میکنند به سرانجام می رسانند یا تمام میکنند. چندی پیش هم در یکی از سخنرانیهای دکتر مجد چیزی را که خودم اعتقاد قلبی داشتم از ایشان شنیدم . ایشان میگفتند که این اقایون نیستند که انتخاب میکنند بلکه خانمها هستند و در حقیقت ما اقایون انتخاب می شویم. حتی هنگام لقاح این تخمک هست که اسپرم را انتخاب میکند! شاید این نظر خوشایند دوستان نباشه ولی بنظر من یک واقعیته.

در ضمن توجه داشته باشید تلاش خانم زندگی موفق برای" همسرشان نیست" برای زندگی "خودشان "هست. هزینه ای است برای "دوست داشتن خودشان" و البته زندگی "فرزندشان."

وقتی سمت و سوی کارها و محبتهایمان برای رضایت خویشتن و بهبود زندگی خودمان باشد نه تنها در بذل محبتهایمان حاتم طایی بازی در نمیاوریم و خود را خسته نمیکنیم بلکه بابت دانه دانه آنها دو دوتا چهارتا بازی در نمی اوریم و سلول سلول قلبمان را خانه کینه نمی کنیم. به این قضیه توجه نداریم که کینه اثرات روانی فوق العاده بدی را در روح و روان ما خواهد گداشت.

به نقل از دوستی : ما برای یک جوک فقط یکبار می خندیم ولی برای یک اتفاق بد بارها و بارها یاداوری میکنیم و غمگین می شویم. ( خانم زندگی عزیز در کل نظرم را گفتم. منظور این حرفهایم شما نبودین شما مقدار خفیفی از این حالت را دارا هستین. به نظر من رفتارهای مادرشوهرتان انقدر در ذهنتان تداعی نکنین شما به اندازه کافی تحت فشار هستین با این موارد بی اهمیت خاطر با ارزش خود را مکدر نکنین)
نکته ای که من خ از زبان همسرانی که چند سال از ازدواج آنها میگذرد می شنوم که باعث دلهره و اضطراب آنها می شود این است که می خواهند خودشان را به زمین و زمان بزنند تا همسرشان خ بهتر از انچه هست نمایش داده شود. بارها بخاطر خوب جلوه دادن او دروغ میگویند. سعی میکنند مسیول صلح جهانی باشند. من موافق این نیستم که مشکلات خانه بیرون درز کنه و حتی در زندگی خصوصیمم هم خانواده خودم از مشکلاتم خبر ندارند اما ترجیح میدهم مسیولیت اشتباه و بدعمل کردن کسی را بدوش نکشم. اگر اصرار به انزوا دارند باید تبعات تصمیمشان را هم ببینند.

خانم زندگی موفق عزیز شوهر شما مشکلات شخصیتی دارند و این شما هستید که در اولین قدم باید بپذیرید که چقدر می توانید ایشان را با این مشکلات بپذیرید ؟ می توانید ؟ دومین قدم هوشمندانه عمل کردنتان هست که قطعا نیاز دارین قدم به قدم با مطالعه و مشاور پیش بروید و از بروز رفتارهای احساسی جلوگیری کنید.


در ضمن شیدا جان نظر شما خشونتی نداشت و شما معمولا خ واضح می نویسی:72:

در ضمن وبلاگی که دوستمان مینوش عزیز معرفی کردند خلاصه ای است از کتاب زن بودن اثر تونی گرنت ( احتمالا) کتاب بسیار خوبی است توصیه میکنم حتما بخوانین
با ارزوی موفقیت برای شما دوستان عزیز

زندگی جون
بیا یه طور دیگه نگاه کن به شرایطتت. یه نگاه دیگه که بهتر باشه حالت

ببین. هر کسی این شانسو نداره که عشق دو طرفه به وصال رسیده رو داشته باشه. نمی دونم ولی من همچین شانسی رو نداشتم هیچوقت. اونم در قالب و فرم ازدواج رسمی. پس خوشحال باش که عاشق بودی و عاشقت بودن و با کسی زندگی کردی که هر دوتون واقعا همدیگه رو دوست داشتین. همون 3 سال هم خودش یه دنیاست.

الان به این فکر کن که تو خیلی هم خوش شانسی. چون دنیا ازت می خواد که عشق به خودت رو هم تجربه کنی و یادبگیری. همون دومی رو که قبلا نوشته بودم. تو اولی رو داشتی. خوندم عشق با اون شور و ذوقش بعد از اینکه 2 نفر به هم می رسن نهایتا 2 سال طول می کشه. بعدش تبدیل میشه به دوست داشتن عمیق تر ولی ملایم تر.
خوب الان تو به این فکر کن که اولی رو داشتی یه روزی. دومی رو هم داشته باش. سعی کن و خوشحال باش. یه بار به یکی غیر از خودت عشق ورزیدی. این بار به خودت عشق بورز. البته دوست داشتن خودمون ملایم تر باید باشه. خیلی ملایم تر و اروم تر. ولی هر کسی اینا رو نمی تونه داشته باشه. خیلی ها هیچکدومشو ندارن. بعضیا هم یکیش رو.... با دومی می تونی هر کسی رو عاشق خودت کنی.

امیدوارم مشکلاتت به خیر و خوشی حل شه :72:

سلام

من همیشه تاپیک های شما رو پیگیری میکنم توی تاپیک دعا شاید شما تنها کسی باشین که هر روز تو ذهنم هستین و از خدا می خوام که بهترین راه حل رو سر راهتون قرار بده.

من نظر همه ی دوستان رو نخوندم ولی جسته و گریخته یه نگاهی انداختم.
شاید یه زمانی زنانگی رفتار شما کم بوده، یه زمانی یه ایرادهایی داشتین و ... اما به نظر من مهمترین مساله شما عدم قاطعیت هست.
همسرتون مطمئنه هر بلایی سر شما بیاره شما باز هم با آغوش باز پذیراش هستین و به نظر من این آفت زندگی شماست.
همسر شما عکس العمل رفتارهاش رو تو رفتار شما نمی بینه. بدی هاش همه با خوبی جواب داده میشه.
هر از یه مدت شما میگید طلاق و از چند روز بعدش باز دوباره میشین بهترین زن دنیا. تازه عذاب وجدانم میگیرین که چرا گفتین طلاق.
از نظر من به عناون یه فرد خارجی شما همه جوره همسرتون رو پذیرفتین و حتی این تاپیک ها هم واسه این هست که بتونید تحملتون رو بالا ببرید که در مقابل رفتارهای غیرمعقول همسرتون به هم نریزید، اما من همیشه واسم این سوال پیش میاد تا کی و چرا می خواین تحمل کنید؟ چی تو همسرتون وجود داره (چه نکته یا نکات مثبتی) که با وجود رفتارهای پر افت و خیزش شما مایل به ادامه این زندگی هستین؟ شایدم باید بپرسم چه چیزی در وجود خود شما، شما رو ترغیب به این همه مقاومت میکنه؟

مرسی از صبای عزیز . دقیقا سوالهای ایشان سوالهای منم بودند. واقعا شما در ابتدا جذب چه خصوصیتهایی از ایشان شدین و چگونه به یقین رسیدین؟
خانواده ایشان چگونه خانواده ای هستن؟ ایا این رفتارها در خانواده همسرت نیز تکرار می شود؟


بنظر من واقعا باید برای زندگیت تصمیم حدی بگیری. تصمیمی عاقلانه ، آگاهانه و شجاعانه.


بجای اینکه در دام غصه گیر کنید باید دورنمای زندگیتون را با شرایط همسرتون و خودتون متصور شوید چیزهایی رو که قراره بدست بیاورین و چیزهایی رو که از دست میدین رو مشخص کنین و وزن هر کدومش رو در زندگیتون تعیین کنین. متوجه ظرفیتهای خودتون باشین و با توجه به ارزشی که قضیه برایتان دارد تمام راه حلهای ممکن را بررسی کنین.
نقصهای رفتاری خودتان رو بررسی کنین . شخصیت شوهرتان رو کاملا بررسی کنین. ببینین ایشان چقدر ظرفیت تغییر دارند

باید سوالهای مهمی از خودت بپرسی و برای هر کدومش پاسخ منطقی بدی.

باید به یقین برسی میشه این زندگی را تغییر داد یا نه. قرار هست چیزی تغییر کنه یا نه؟ می توانی ادامه بدی یا نه و در هر حالت کارهایی را که بلدان راه توصیه میکنند را باید انجام بدی.


این موقعیت باید تغییر کنه. هم خ انرژی بر هست هم خ ازار دهنده. در هر دومسیر دردهایی وجود داره اما قظعا دردش به اندازه بلاتکلیفی و سردرگمی نیست

در مورد پست قبلم خواستم این راهم اضافه کنم که حرفهایی که زدم خیلیهاش کارهایی بودند که انجام دادم و و اقعا به آرامش رسیدم . من در پی کم رنگ کردن نقش شوهرتان نبودم و منکر تاثیراتش در زندگی شما نیستم.

در هر صورت من تجربه زندگی متاهلانه رو ندارم.

برای شما ارزوی خوشبختی دارم دوست عزیز ( اخرین کامنتم برای شما بود. امیدورام دوستان مجرب و عالم به این قضیه راهنماییهای خوبی برای شما داشته باشند. شبتون خوش:72:)

. واقعا پست های تک تک دوستان با ارزشه . :72:

از همون اول که پست اولتو خوندم حس کردم اینبار فرق داری .

معلومه فشار زیادی داری تحمل میکنی . فشار های مالی . کاری . و ناسازگاری کسی که به جایی که تو این شرایط کنارت باشه . تنهات گذاشته . در بعضی موارد سنگ تراشی هم برات داشته .و بدتر از همه فشار روبرویی با یه شکست در یه زندگی ناموفق .

یه چیزی بگم . ناراحت نشو . کاش فقط تو زندگی باهم شریک میشدید و نه تو کار و مسائل مدیریتی و مالی . متاسفانه ترسم از اینه نه کار براتون بمونه و نه زندگی . اینوسط بچه حاصل کدوم شراکت بود نمیدونم .

اینکه چند تا پل تو خانواده خودت و متقابل خانواده همسرت خراب شده و در حال حاضر در چه شرایطی هستید من و ما نمیدونیم .
ولی چند نصیحتت میکنم البته نظر شخصیمه و اختیار باز باخودته .

1. به اینکه در هر دو خانواده افرادی هستند که خواهان جدایی هستند . توجه نکن . :81:همینطور دوستان و آشنایان حتی من . افکار و منطق اونا از رفتارها و تخریب های شما زن و شوهر نشعت گرفته و پوچ و باطله ......

2. مستقیم پای طلاق نرو . :81: هرگزززز..... اون تماسی هم که گرفتی از رو ناراحتی بوده پیش میاد و مهم نیست حرفهای اونم مهم نیست . اونم مثل تو .........

3. خوشبختانه ایمان خوبی در شما هست و این بیشتر از همه بهت آرامش خواهد داد . پس آرامش تصمیم بگیر .

4.با چند تا بزرگتر مشورت کن . البته هدفمند . یعنی با بزرگتر اونها هم نشستی داشته باشن . الان فرصت مناسبی برای پرونده باز کردن نیست . شب عیده و گرفتاری های مختلف زیاده .

5. تا امروز صبر کردی حرفی از جدایی نزدی . پس باز هم کمی صبر کن شاید اوج ناراحتی و ناساز گاری همین نقطه باشه . (انشالله). حرفت جلو بزرگترها و بقیه "زندگی" باشه و نه چیز دیگه .

اما تاکی . اول اینو جواب بدم بهتره : بانو از کشمکش و لج بازی دست بردار اگه تا امروز سرت پیش همه بلند بوده بذار تا آخرین لحظه همینطور باشه . بهانه دستش نده حتی در طلاق .

تا بعد عید صبر کن . درست نشد و تلاش بزرگتر ها نتیجه نداد .اقدام قانونی کن . و مهر بذار اجرا . ارزش نداره میدونم . ولی شاید مسئله مهریه و حضانت فرزند . رو همسرت تاثیر بذاره . بخصوص بحث حضانت فرزند . (آخرین تلاش)

فعلا مثل همسرت به زندگی فکر نکن . سخته ولی تو هم بیخیال باش . تا از خواب و خوراک نیفتی . کارتو از سر بگیر . تو خیلی وقته تنها شدی . تلاش زیادی هم داشتی ولی فعلا در جهت زندگی مشترکت تلاشی نکن . تلاشتو و فکرتو بذار رو خودت و زندگی شخصیت . میدونی چون بریدی و میلی به تلاش نداری . پس فایده هم نداره . فعلا رهاش کن تا بعد عید .

6. همسرت هرگز برای جدای اقدام نخواهد کرد . حتما اینو خبر داره . چون به نفعش نیست . برا همین طوری رفتار کرده تا شما خسته بشی و گویا موفق هم بوده . پس حواست باشه . دنبال خواسته های اون نباش . و حرکات و حرفهایی نزن که به نفع اون باشه .

7. کار سالم حق شماست قانونی و اون نمیتونه شما رو تو این زمینه محدود کنه . و یا حبستون کنه .

خانم زندگی گرامی شراایط شما برای من قابل درکه ولی سعی کن عقلانی و در آرامش موضوع برسی کنید . فعلا پای هیچ تفاهمی نرید و عید خودتونو خراب نکنید . طلاق یه روزه نداریم .

اگه خواستی به تفاهمی فکر کنی حتما با و کیل مشاوره کن . بخصوص در بحث حضانت فرزند و بقیه مسائل مربوط به فرزندتون .نکاتی هست که باید بدونی . و باید با شما صحبت بشه .. اشتراک بگیر . فکر میکنم لازمه برات .

امید وارم این تاپیک در همین انجمن ختم بخیر بشه و به انجمن دیگه ای کشیده نشه.

:203:

سلام ، ببخشید من فقط پست اولتو خوندم ، فقط میخواستم بگم که خیلی روح بزرگی داری .

سلام

هرچند بنده در حد این موضوع نیستم اما ،
از یه سری از دوستان گله مندم ،(البته اگه درست برداشت کرده باشم)
بله بنده هم نمیدونم ویژگیه خاصه همسر این دوست بزرگوارمون چیه ، اما ببیند :
این یک زندگیه ، باید بجنگه ، این جنگیدن رو فقط کسانی که Grown up هستن انجام میدن ،
اصلا کاری به خانم یا اقا بودنش هم ندارم.
اره اگه من بودم ، ده سال پیش قیدو زده بودم.
متوجهید؟
حداقل به جای پیشنهادای نامناسب ، پیشنهاد مشورت با کارشناسان باتجربه بدید لطفا.

خانم زندگی موفق عزیز ،
نیازی نیست که میزان ارادتمون به شما رو یاداور بشیم.
فقط یه پیشنهاد کوچیک ، لطفا واسه یه مدتی توی تاپیک های دیگه شرکت نکنید.
بچسبید به همین تاپیک. حتی اگه طولانی شد حتی اگه چند تا تاپیک شد.
هر ثانیه که واسه کس دیگه نظر میذارید یعنی از مساله خودتون جداشدید.
هر چند شما خودتون اگاهید.

ما هنوز هم امیدواریم ...

ببخشید اگر جسارت کردم.

موفق و موید

سلام باز هم ممنون از این همه لطف و مهربونی شما
اما این روزا واقعا ماتم برده بیشتر ساکتم یا پرخاشگری می کنم به هر کسی که تو اطرافم هست مامان خواهر و بچه و ...
رفتار همسرم نباید این همه رو من تاثیر بذاره
هی میاد توی کاغذ می نویسه یه غیرتی نشونت بدم که خودت بمونی یه بلایی سرت بیارم ... یه دهنی ازت سرویس کنم . فعلا برو مدارک شرکتت رو باطل کن تا سر فرصت تکلیفتو روشن کنم .... و فحش به خانوادم
میخوام سعی کنم دیگه رفتارش رو من تاثیر بد نذاره قرار بود به حرفای آقای مدیر گووش بدم که بهم گفته بود ثبات داشته باش و نذار جذر و مدهای همسرت رو تو تاثیر بذاره اما متاسفانه نتونستم خب خیلی سخته بهم حق بدید
اما در توضیح برای دوستایی که گفته بودن مگه همسرت چه خصوصیت خوبی داره خب ما روزهای خیلی خوب و عاشقانه ای داشتیم و واقعا با احترام بهم زندگی می کردیم برای همه از دوستان و همکاران گرفته تا فامیل الگو بودیم
اینکه حالا تو این وضعیت هستم ... هیچ وقت حتی فکرش هم نمی کردم کار ما به این حرفا یا خرف جدایی بکشه....
اون یهو چنان عوض شد که اوایلش حتی همین الان بعضی وقتا فکر می کنم جادو شده یعنی این همه تغییر باور کردنی نیست
اگه کسی ازش بپرسه چرا اینطوری شدی همه چی رو تقصیر من می ندازه و میگه این منو نابود کرد من باهاش با صداقت بودم من مثل کف دست بودم و ....این نه آشپزی بلده نه بچه داری نه شوهرداری و...این یکی از خصوصیات او هست که طوری صحبت میکنه که همه حق رو بهش میدن
اونقد از من بد میگه که فکر میکنم اگه بیاد اینجا هم بنویسه شاید خیلی ها بهش حق بدن یعنی رفتار بد خودش رو نمی بینه و خوبیهای منو نمی بینه و بدتر از همه اینکه خودش هم خیلی زجر میکشه و هیچ لذتی نداره
وقتی فیلمهای 4 سال پیش رو می بینه با حسرت میگه ما چقد شاد بودیم
نمی دونم چی شد الان هم با مادر خودش قهره با یکی از برادراش قهره امروز انقد دلم گرفت بود با خواهر شوهرم حرف میزدم میگفت هر وقت با تو بده با ما و همه بده و اون سالهایی که با تو خوب بود با ما هم خیلی خوب بود.
الان من با مادرشوهر و خواهر شوهرم حرف میزنم و همیشه با احترام. اون روز که اینجا نوشتم خیلی دلم پر بود .
هنوز دوست دارم عید برم پیششون و سال جدید رو خوب شروع کنیم
از اینکه به یاد من هستید و منو دعا می کنید واقعا ممنون امیدوارم خدا جواب لطفتون رو بهترین حالت بده و گشایش تو کارهاتون داشته باشید
meinoush عزیز از لینک حوب و مفیدی که گذاشتی ممنون تا 6 رو خوندم سعی می کنم کامل چند بار بخونم. و سعی می کنم دومی هم تجربه کنم اما الان رمقی ندارم
saba_2009 عزیز ممنون که به یادم هستی و برام دعا می کنی حق با شماست باید رو قاطعیتم بیشتر کار کنم شاید بخشی از این اخلاقم به خاطر این بوده که همسرم سریع واکنش نشون می داد و یه مقدار عصبی بود برای اینکه قهرهای طولانی رو تحمل نکنم سعی می کردم بیشتر زندگی با صلحی داشته باشیم و سریع قهرو تموم می کردم
الانم نزدیکه عیده چه می تونم بکنم منم قیافه بگیرم ؟
مهرااد عزیز ممنون از پاسخت این رفتارهای رو فقط مادر همسرم داره که خیلی بدبینه و به همه شک داره و فقط منتظره تا عیبی از آدم پیدا کنه این رفتارش فقط در مورد من نیست با خواهرش همسایش و حتی دخترش هم همینطوری رفتار می کنه
اما بقیشون نه . برادرشوهرم با خانومش خوب و با احترام برخورد می کنه و واقعا زندگی خوبی دارن . خواهر شوهرم یه کم با همسرش مشکل داره اما رفتار خوبی داره . پدرشون هیچ وقت حمایت مالی از خانواده نداشته و مادرشون زن زحمت کشی بوده که بچه ها رو به سختی بزرگ کرده بعد که همسرم بزرگ شده تا حدی بهشون کمک کرده که بعد از ازدواج به درخواست من کمکش رو خیلی بیشتر کرد و الان که با هم مشکل داریم اون هم زیاد به خانوادش کمک نمی کنه و خودش هم البته از نظر مالی در مضیقه هست
اما اگه بخوام جدا شم همسرم دخترم رو از من می گیره و به هیچ عنوان به من نمیده . آینده دخترم معلوم نیست چی شه آیا با مادرشوهرم با بدبینی و کینه بزرگ میشه یا دست زن بابا می افته ؟ اینطوری سایه پدر مادر بالا سرشه و ما همه تلاشمونو برای آیندش می کنیم . خانوادم خیلی عاطفی هستند و کلی غصه منو می خورن نمی خوام باز هم باعث ناراحتیشون بشم . همش میگم شاید دوباره خوب شه . شاید پشیمون شه از رفتاراش و دوباره با هم خوب شیم حیفه زندگی که اینقدر خوب شروع شد رو اینطوری نموم کنیم . خودم وابسته بهش هستم که دارم سعی می کنم کمش کنم و موفق هم بودم اما دلم نمی خواد شکست بخورم دوست دارم زندگیمون خوب شه وو دوباره با هم شاد باشیم .
آقای پارسا حق با شماست کاش اصلا قبل از عید دعوایی صورت نمی گرفت اما حالا که شده باید با آرامش باشم و تصمیم بگیرم ان شاالله که به حق دعای شما نقطه آخر دعواها باشه و شروع زندگیه خوبمون. بچه مون رو دوست داریم و و واقعا با عشق به دنیا اومد . اما در مورد مهریه من مهریمو بخشیدم . توضیح طولانی داره که ربطی به دعواهای الانمون نداره ولی می د.ونم اگه کار به جدایی بکشه حق و سهممرو میده اما کاش زندگیمون درست شه
stu عزیز ممنون شما لطف دارید
love less بزرگوار ممنون خودم هم حوصله سر زدن به تاپیکهای دیگه رو ندارم اما وقتی میام همدردی آروم میشم مخصوصا اینکه خیلی دوست دارم زندگیه همه خوب شه و وقتی میرم تو یه تاپیک دیگه انگار برای چند دقیقه از مشکلات خودم فاصله می گیرم بازم ممنون

این شد یه پست خوب و با روحیه و امید فراوان :104:. فکر کنم مسکن آرامش بهت تاثیر کرد . به خدا جدا از من بقیه دوستان هم ناراحت شده بودن . اینو تو انجمن های دیگه هم میشد دید .

یعنی چی تو کاغذ مینویسه؟؟؟؟؟؟؟ تو الان این کاغذ با همین دو خط قرمزی که نوشتی از دست خط شوهرت داری ؟؟؟؟؟؟

چرا ازت میخواد مدارک شرکتت باطل کنی . ؟؟؟؟؟ زندگی . نکنه شوهرت دنبال اینه تو رو از گردونه رقابت بیرون کنه هااااا؟؟؟؟؟؟؟

کمی این شرکت خانه خراب کن برای من باز کن( نوع فعالیت مهم نیست ) ببینیم نسبت به شوهرت چند چندیم . شوهرت فکر کنم 6 هیچ عقب . وخیلی داره بهش فشار میاد .

حالا که برخی پردها که نباید پار بشه پاره شده یه کاری کن بشین بی پرده با همسرت صحبت کن . ببین مشکل کجاست واقعا ؟؟؟؟؟؟ تو رو نمیخواد یا کارتو نمیخواد . شاید حرف دلش بهت زد .

اما از لحاظ حقوقی . اینکه چرا مهریه تو بخشیدی فعلا در موردش صحبتی ندارم . ولی این موضوع باعث شده تا همسرت بی پرده شما رو مدام کیش بده و بترسونه .

البته موضوع بخشش مهریه مهمه . بگذریم . خب پس نقطه ضعف همسرت مشخص شد . اول بهت بگم فکر نکنی من دنبال تخریب زندگیت هستم نه به خدا دنبال برگشت همسرت به زندگیم ولی بسته به موقعیت و تلاش شما پست های من تغییر میکنه .

زندگی . بعضی ناراحتی ها تا طلاق میره و برمیگرده بعضی هاشون از بعد طلاق برمیگرده . این نهایتش بود برا همین تو پست های قبل برات نوشتم فوری پای طلاق نرووو و با اجرای مهر و حضانت بچه تلاش آخرتو بکن . چون امکان داره اونموقع که کار جدی شد همسرت سرش بخوره به سنگ انشالله و برگرده .

گفتی همسرت عااشق بچست و اونو ازت میگیره . برام بگو بچه چند سالشه ؟؟؟؟؟ فکر کنم دختره درسته ؟؟؟؟ بگذریم


زندگی آرامشتو حفظ کن از شوهرت بازی نخور . مبادا تو عید لج کنی بذار تو خونه مرد باشه . حرف اون باشه . خوبه که با خانوادش رابطه خوبی داری واحترامشونو داری . ادامه بده .

یه چیز دیگه همسرت دوستت داره کسیکه انقدر بچه شو دوست داره نمیتونه ناراحتی بچشو با گرفتن و محروم کردن مادرش تحمل کنه . همسرت داره باهات بازی میکنه یه بازی تلخ . یه بازی از سر نافهمی و غرور و شکست درونی .

واقع بینانه دنبال معایب باش معایب خودتو دوباره برسی کن از همسرتم کمک بگیر

نمیشه این روزها تو این صبح جمعه ها به یاد شما نبود . :203:. نگران نباش .........................................

نمیدونم چرا چند روزه یاد اون فیلم خانم معتمد آریا میفتم تو شرکت داروسازی . اسمش یادم نمیاد . جالب بود صبح زنش رییس بود شب شوهرش . وسط کار جاشون عوض شد . شوهرش زنشو بیرون کرد . آخرشم با ریاست خانم تموم شد .

آقای پارسا ما الان شریک نیستیم اوایل ازدواح با هم شرکت زدیم که 3 سال بغد با دعوا منو اخراج کرد بعد از 9 ماه خونه نشستن خودش چند بار پیشنهاد داد برای خودت شغلی ایحاد کن و خیلی تشویقم کرد و میگغت برا روحیت خوبه
الان محل کارمون کاملا حداست اما چند بار امسال بهم گفت بیا شرکتها رو با هم ادغام کنیم . اماازونجایی که یه بار منو اخراج کرده بود دوست نداشتم دوباره این اتفاق بیغته و می گغتم نه اوایل بهانه میاوردم که مشتریهای قبلی رو از دست میدیم اما وقتی اصرارشو دیدم بهش راستشو گفنم که دوست دارم کارمون قاطیه زندگیمون نشه.(دعوای بزرگ 3 سال پیش مربوط به کار بود نمی خواستم دیگه ازین دعواها داشته باشیم)
همسرم به من شک داره . چندین بار بهم گفته فکر میکنی من نمیفهمم اس ام اس بازی می کنی و .... تهمت میزنه وقتی بهش میگم پرینت ریزمکالماتم رو بگیر بهانه میاره میگه فکر کردی من نمیفهمم که میتونی یه خط دیگه داشته باشی
در مورد کاغذ بله روی کاغذ مینویسه و با من هیچ حرفی نمی زنه قهره
اما دخترمون 6 سالشه پیش دبستانی میره . همسرم خیلی دوسش داره و چند بار گفته به خاطر وابستگیه اون به تو نمی تونم طلاق بدم چون دوست دارم بالا سرش هم مادر باشه هم پدر
اما تو شرایط عادی چندبار بهم گفته نمیتونه احساس و عشق قبلی رو به من داشته باشه . میگه دست خودش نیست و خیلی هم ناراحته . چرا ؟ واقعا چرا ؟

***********

بازم ممنون که منو دعا می کنید
خیلی چشم به راه دعاهاتون هستم و امیدوار
امیدوارم خدا به حق دلای پاک شما مشکل زندگی مارو حل کنه

- - - Updated - - -

راستی پرسیدید چرا میگه شرکت رو باطل کنم گفتم چند روز پیش تو دعوا برای اولین بار کنترلم رو ازدست ددم و بهش گفتم بی غیرت . به جمله بد دیگه .ازون روز تا حالا میگه غیرتی بهت نشون بدم تا بفهمی و میگه اجازه کار بیرون نداری. من با دامادمون شریکم و همسرم خیلی راغب بود اما الان میگه چه معنی داره با نامحرم شریک باشی
من خسته شده بودم از بس منت عروسی رو گذاشته بود گفتم بی غیرت و گفتم مردی که غیرت داشته باشه هفت سال منت عروسی رو روسر خانمش نمیذاره
خب الانم دارم تاوان اشتباهمو پس می دم به این قیمتها

زندگی سلام . از اینکه آرامش گرفتی و با آرامش حرف میزنی خیلی خوبه . خدارو شکر .

حدسشو میزدم که نوع فعالیت کاریت با همسرت همسو باشه . شرکت اولی که تاسیس شده . از روی عشق و علاقه بوده ولی خب گویا عدم سیاست شما در اینگونه شراکتها باعث شده تا خونه نشین بشی و از سوی همسرت لطمه بخوری .

اما اصرار همسرت برای احیاء شغلی دوباره . از روی عشق و علاقه بوده و دوست نداشته شما تو خونه براش مثل یه گل پژمرده باشی .

اما وقتی کمر همت بستی برا خودت شرکت زدی اونم در همون راستای شرکت قبلی . همسرت خوف برش داشته . یه جورایی تو پست اولم هم بهت گفتم همسرت در خودش خورد شده . میدونی چرا ؟؟؟؟؟
چون این شما بودیکه با تمام وجودت با شب زنده داری با فروختن حلقه دستت و غیره غیره با از خود گذشتگی شرکت اول بنا کردی .. واگه هم از سوی همسرت حرکت مثبتی بوده از حمایت بیدریغ شما بوده و ایشون عملا یه جسم متحرکه . :18:

از وقتی شرکت جدید بنا شد از طرق مختلف سعی در انحلال اون داشته .
1 اولین قدم . بیا دو شرکت با هم اقدام کنیم . مواجهه با مخالفت شما اونم در اوج ناراحی و رک گویی از طرف شما .

2. همسرت این مسئله رو به خونه کشیده . به زندگیتون . شاید خودتم تو این راه اشتباهاتی کردی .

3. از طریق مسایل مرد سالاری سعی در خونه نشین کردن شما شده . حبستون کنه . گوشی تونو بگیره .

4. بازم دستش به جایی نرسیده . مدام شمارو تهدید به طلاق میکنه . تهدیدی متقابل در قبال کار . . شمارو در دوراهی زندگی و کار قرار داده .
5. تهمت زدن به افاف همسرش فحاشی به کسانیکه جزئی از خانواده خودشن .و غیره غیره که شما نگفتی من خبر دارم .
.
.
.
.
.
.
.
.
و نامه های اخیر که صراحتا اعلام میکنند که مانع کار شما خواهند شد . همه نشون میده هدف همسر شما چیست و همسرت به دنبال چیه ؟؟؟؟

در ک من از این ماجرا اینکه شما رو تحت فشار گذاشته و اقدام به آزار روحی شما کرده از طرق مختلف که بیان شد و بدتر اینکه با دیر اومدن هاش با کارهایی که نگفتنش بهتره به زندگی خودش و همسرش و فرزندش داره آسیب میزنه و متوجه نیست .

زندگی ببخش داستان زندگیتو از دید خودم دوباره برات باز گو کردم . هدف بیداری شما بود در اونچه که تا امروز برات اتفاق افتاده و نقش خودت و سهم اشتباهات خودت در سست شدن پایه های این زندگی.

"زندگی موفق " برازنده نام شماست به پاس تلاشی که برای کارت و زندگیت و همسرت و فرزندت و ایمانت انجام دادی . ولی بانو متاسفانه باید بهت بگم همسرت ظرفیت قبول همچنین همسری رو در کنار خودش و شرکتش و زندگیش نداره ............
.....................
.................................................. ................
.................................................. .................. همسرت در مقابل شما خورد شده . و مقامی نداره. تهی شده . این براش قابل تحمل نیست . همسرت در خودش هم شکست خورده . متاسفانه با پاره کردن حریم زناشوییش . دست رو شما بلند کردن و موارد دیگر . به خودش لطمه زده و نمیتونه خودشو ببخشه . برا همین با پرخاشگری و توهین سعی در سرکوب کردن و توجیه کردن اعمال خودش داره ..

بانو زندگی . از فوضولی و حرفهای من ناراحت نشو .
1. با همسرت منطقی صحبت کن . مشکل ریشه یابی کن . اگه مسئله فوق از دید همسرت درست بود به پیشنهاد من بین کار و زندگی . زندگی انتخاب کن . یه دلیلش فرزندتون .
راه دوم
2. به قول بانو کیت کت کارتو حفظ کن و از دست نده از لحاظ قانونی حق شماست و نمیتونه مانع شما بشه . تا اینجا براش جنگیدی پس بازم بجنگ و تلاش کن .ولی ارزششو در مقابل حفظ همسرت بسنج .

3. منطقی و با اصول و معیار ها و شرافتت برو جلو . رو پیشونیت نوشتن زندگی موفق پس در هر شرایطی موفقیت باشماست . در هر شرایطی . و لطمه های جسمی و روحی برای شما موقتیست و موفقیت بهتری در انتظارتون خواهد بود .

بابت مورد سوم . و معنا مفهوم اون عذر میخوام . بستگی به شرایط داره ولی وظیفه امروز شما اینکه برای هر دو بجنگی هم کار هم زندگی .

زندگی همسرت بهت علاقه داره . اشتراک بگیر یا به مشاوره حضوری برو و نه برای خودت بلکه برای ترمیم همسرت مشاوره بگیر . و صادق باش . صادق تر از اونچکه اینجا بودی .

همسرت دچار مشکلات متعددی شده که نیاز به مشاوره داره . پس کمکش کن . و برا ترمیمش و بازگشتش به زندگی تلاش کن .

تو ناراحتی ها به گذشته برنگرد تمرین کن برنگردی به عقب . تو عصبانیتها جوابشو نده بذار ناراحتی فروکش کنه .

اون نامه هارو هم نگه دار . تا بهت بگم .

پستها ی بچه هارو دوباره بخون نکاتی داره که مرور کنی برات خوبه . روز اول ناراحت بودی متوجه نکات نشدی . پس دوباره بخون .

دل خودت در رسیدن به هدف دلت باید پاک باشه تا دعا ها مستجاب بشه . آینه بودی . قبول ولی بذار بازتابش از دلت باشه .

موفق باشی . روحیت خوبه همین حفظ کن