نمایش نسخه قابل چاپ
سلام حتما منو ميشناسيد خيلي پست گذاشتم
الان همسرم ٣٥ روزه قهره البته اول من قر كردم اونم انگار از خدا خاستو كلاً قهر كرده و جواب نميده
ما دوران عقديم و يه شهر دور كار ميكنه الان ١.٥ ماهه نيومده اصلا انگار بمن نيازي نداره
٣ سال عقديم نسبت بهم سرد شده گفتم ازش دور شم شايد قدرمو بدونه ولي انگار نه انگار احساس ميكنم كسيو داره
نميدونم چكار كنم
بنظرم فکر شما درسته و ایشون کسی رو توی زندگیش داره ... بهتر نیست بجای قهر و آشتی های فراوان یکبار رک و راست باهاش صحبت کنید تا حداقل تکلیف خودتون رو بدونین و دیگه به حدص و گمان متوسل نشین ... ازش بپرسین اگه واقعا شما رو نمیخوان شما هم برید پی زندگی خودتون ... شما که هنوز سنی ندارین و یه عالمه راه نرفته دارین و یه عالمه هدف توی زندگیتون که باید بهش برسین ... شما یه هم پا میخواین که در رسیدن به هدفهاتون کمک تون باشه نه کسی که هر دقیقه به این فکر کنید که علت قهر کردن این دفعه اش چیه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:47:
سلام
دوستان عزیز
چرا ندانسته و بدون اگاهی قضاوت میکنید و فکر مراجع رو خراب میکنید؟؟یادتان باشد ما در مورد تک تک پستهایی که میذاریم مسئول هستیم.بعضی از پستها ممکنه منجر به فروپاشی یک زندگی شود.پس ندانسته و با قضاوت از روی 4 تا خط که مراجع معلوم نیست در چه حالی اون رو نوشته قضاوت نکنیم.
دوست خوبم
اگر برایت ممکنه بیشتر در مورد خودت و همسرت بگو و اینکه اخرین دعوایی که کردین برای چه بوده؟
مگر شما بچه هستید که قهر میکنید ؟حتما انقدر پختگی دارید که تصمصم به ازدواج گرفتید.همین قهر کردنها منجر به سردی بین زن و شوهرمیشه.سی و پنج روز زمان کمی نیست.شاید زخمی که روح همسرت وارد کرده عمیق تر از این حرفا بوده که هنوز ترمیم نیافته و شاید شما هم حق داشتی.
در هر صورت الان ندانسته و نداشتن اطلاعات در مورد علت دعوای شما و اینکه چه صحبتهایی رد و بدل شده نمیتوان نظری داد.
شما چند مشکل دارید
اولا اینکه دوران عقد شما خیلی طولانی شده و این خوب نیست.
دوما دیدگاه شما غلطه.کی گفته باید از هم دور شید تا قدر هموبدونید؟؟اگر اینطوری بود اصلا ازدواج دیگه چه معنی داشت.میگفتن ازدواج نکنید که هر چند وقت یکبار بتونید از هم دور شید و قدر همو بدونید.
من بخاطر اينكه همسرم سر يه موضوع كوچيك خيلي بهم توهين كردن و تحقيرو كردن باهاش قهر كردم فرداش بهم زنگ زد ولي هنوز از اون جريان حالم خيلي بد بود
با خوبي جوابو ندادم و از اون روز ٣٦ روز ميگذره و من دو سه بار pm دادم ولي ايشون گفت ديگه pm نده
ايشون مشكلات مالي فراووني داره
و تو بچگي بخاطر تبعيض توهين تحقير تهديد تنبيه هاي مكرر پدرش الان احساس ميكنم عقده اي شده متاسفانه و ميخاد يه شبه به همه چي برسه تا بقولي روي پدرش كم شه ولي متاسفانه راه درستو نرفت و همه سرمايشم از دست داد
حالا الان داره همه عقده هاشو سر من خالي ميكنه
ولي متاسفانه به سمت دختر كشيده شده و با دختراي زيادي دوست شده و من تحمل كردمو به روش نياوردم الان من نميدونم چكار كنم
منم بعضي وقتا به حرفش گوش ندادم ميدونم ولي وقتي ميبينم تمام مدت سرش تو گوشيشو و اس ميده و تماس يواشكي داره نميتونم بهش علاقمو إبراز كنم
نميتونم به حرفاش عمل كنم لجم ميگيره اونم به خاطر اينكه من به حرفش گوش ندادم احساس ميكنم دلشو زده يعني تقصير منه من الان دارم خودمو سرزنش ميكنم حس بدي دارم
خانم سحر شما که مشترک آزاد هستید چرا از جناب مدیر راه حل تخصصی تری نمیگیرید؟
تا حالا از مدیر راه حل گرفتید؟ تا کجا پیش رفتید؟
اینطوری که شما دارید پیش میرید خودتون دارید داغون میکنید!
خودتون یک سر به پست ها و تاپیک های قبلی خودتون بزنید.
همش از خیانت های همسرتون صحبت میکنید.چه خبره این همه پست بی نتیجه؟
تا کجا میخواین پیش برید؟
اینطور که معلومه همسرتون دوست ندارند تغییر رویه بدهند و همینطوری راضی هستند.
شما هم که غصه همه و دارید جز خودتون! ناراحتید که مبادا خانواده یشما و همسرتون از خیانت ها و روابطی که دارند چیزی متوجه بشوند و برای همسرتون بد بشه.
اما آیا ایشون هم همینقدر نگران شما هستند؟
من نمیگم جدا بشید یا جدا نشید! اما میگم تکلیف خودتون و مشخص کنید اینطوری بلاتکلیف بودن هم درست نیست.
یک اقدام جدیتری انجا بدید! شما تا جای ممکن مراعات همسرتون و کردید حالا زمانش رسیده که یک تلنگری بهشون بزنید.
کمی بفکر خودتون باشید مطمعن باشید پدر و مادرتون اگه بفهمند شما بخاطرشون چه رنج هایی و تحمل میکنید بیشتر از پنهان کاریتون ناراحت خواهند شد.
پدر و مادر خوشبختی و خوبی فرزندشون میخواین نه عذاب و ناراحتیش و.
اگه واقعا این خیانت ها اذیتتون میکنه، پس یکار جدی انجام بدید طرح مشکل کنید و از بزگتر ها بخواهید مشکل و حل کنند اگه حل نشد و همسرتون نخواستند مشکل حل بشه.
خب در آنصورت باید تصمیم بگیرید، این وضعیت و قبول میکنید، و همینطوری زندگی میکنید دوست دختر های همسرتون هم قبول میکنید.
یا تصمیم دیگه ای میگیرید.
بهرحال اینکه یک جا بشینید همسرتون خوشگذرونی کنند شما هم همش غصه بخورید و خودتون و داغون کنید بیشتر اینطوری عمر خودتون و کوتاه کردید و از زندگی لذتی نبردید.
من متوجه نمیشم با این تعداد تاپیک همش تکراری حول موضوع خیانت های متعددد همسرتون به کجا میخواهید برسید؟
سلام من تمتم تاپیکاتو خوندم.بنظرم شما خیلی ضعیف بودی و شوهرتم این مساله رو فهمیده واذیتت کرده.اون فهمیده که تحت هیچ شرایطی ازش جدا نمیشی واسه همین تلاشی برای داشتنت نمیکنه.چرا این اطمینانو بهش دادی.یکم بخودت بیا اینجا اومدی فقط دردو دل میکنی.گیریم اخرش بشه طلاق بهتز این زندگی مسخرس که واست درست کرده.تو خودتو زیاد کوچیک کردی وزیاد هم میدونو واسش باز گذاشتی مگه میشه از اس ام اس دخترای دیگه اینهمه مدت بی تفاوت رد شی.بله عادت کرده به همونایی که میگی.البته با توجه به نوشته های خودت دارم میگم.ظاهریم که شده نشونش بده طلاق میخای اونوقت ببین چقد عوض میشه.اینقد نسبت به این قضیه ضعف نشون دادی پررو شده.حالام بجنب.یعنی چی که پدر مادرت گناه دارن.مسالتو کامل مطرح کن اگه لازمه مدرکم جمع کن.برو دم خونه مجردیش ببین واقعا دختر میادو میره.اونوقت حالشو بگیر من نمیدونم چرا همش باید صبور بود.نه یه جاهایی باید حق بعضیارو کف دستشون گذاشت تا آدم شن.من نمیدونم چطور همچین مردیو دوس داری.بنظرم دوس نداری فقط ترس از جدایی داری.
همین.دیگه اینقد این مساله رو کش نده هر چند وقت یبار میای مینویس زنگ زد زنگ نزد.خودت یه نگاه به نوشته هات بنداز.شما تحصیلکرده ای ازت توقع بیشتری میره.درسته که ادم باید زندگیشو بسازه اما نه به هر قیمتی.درست رفتار کن نه مثه دخترای بیسواد.
من چندين بار عضو انجمن شدم و از مديران محترم همدردي كمك گرفتم بخصوص شيداي عزيز ولي چند ماه همسرم خوب بود و دوباره بازم رفتاراش بد ميشد
و حركات مشكوك داشت.
من قبلا عزت نفس بالايي داشتم اصلاً ضعيف نبودم ، بعد از جدايي اولم خيلي صدمه ديدم ديگه الان نميتونم به اين موضوع فكر كنم برام واقعاً سخته،
خودم ميدونم تبديل به يك دختر منفعل و بي عزت نفس شدم ، هرچي ميگيد درسته ،
ولي چون طعم جدايي رو چشيدم كه خيلي بده توان انجام كاري رو ندارم و بخاطر محيط كارم خيلي نگرانم
بله ديگه دوسشون ندارم و زمان قهر خيلي اعصابم راحت تر بود ،
بيشتر بخاطر ترس از ...
خاهرم كاملاً در جريان هستند ،
اين هفته ميخام برم اونجا با مادرم باهاش حرف بزنم ديروز بهش گفتم ولي ميگه من نيستم اونجا اصلا نميخاد رودررو بشه همش فرار ميكنه الان ٤٠ روزه نيومده حتي دلش برا خانوادشم تنگ نميشه
الان ميرم چطوري برخورد بكنم
البته اگه بياد و مارو ببينه
سلام عزیزممن همه پست هاتو خوندم. کسی نمیتونه به جای شما تصمیم واسه زندگی ات بگیره چون هیچ کس به اندازه خودت در جریان شرایطی که توش هستی قرار نداره.ولی به نظر من تو هر رابطه ای حفظ حرمت انسانی احترام متقابل از همه چیز مهم تره. هیچ وقت از ارزش و وجود خودت واسه کسی نگذر که اگه بگذری دیگه برای اون آدم هم ارزشی نداری. این نظر منه که با تجربه به دستش آوردم.
خانم مریم عزیزم بنده سحر خانم رو خوب میشناسم و در جریان تمامی تاپیک های ایشون هستم .... از طرفی نمونه مشابه رفتارهای همسر ایشون رو هم قبلاً دیدم و ندونسته صحبتی نمیکنمنقل قول:
سلام
دوستان عزیز
چرا ندانسته و بدون اگاهی قضاوت میکنید و فکر مراجع رو خراب میکنید؟؟یادتان باشد ما در مورد تک تک پستهایی که میذاریم مسئول هستیم.بعضی از پستها ممکنه منجر به فروپاشی یک زندگی شود.پس ندانسته و با قضاوت از روی 4 تا خط که مراجع معلوم نیست در چه حالی اون رو نوشته قضاوت نکنیم.
بازم اگه فکر میکنن دوستان که اشتباه قضاوت کردم پیشاپیش از دوست عزیزمون معذرت میخوام و ازش خواهش میکنم دنباله رو صحبت یک فرد متخصص باشن
واقعا از همه ي شما عايزاني كه وقت ميذاريم ممنونم
متاسفانه اين قضيه براي من تقريبا علني شده
بيشتر ترس من از فاش شدن موضوع عزت نفس بابايي كه توي فاميل داشتمه
نميدونم چطوري بگم ولي با توجه به شغلو سابقه ي كاري كه دارم و ... همه روي من حساب ديگه اي ميكنن و اصلا دلم نميخاد اينطوري به همين راحتي وجهه اجتماعيم خراب شه ( ميدونم از نظر روانشناسي اين حرف من اشتباست ولي اين نظر منه )
من فردا دارم ميرم پيشش تا باهاش حرف بزنم
برام دعا كنيد كه زندگيم جمع و جور شه هر طور كه واقعاً صلاحمه برام اتفاق بيوفته
كاش بتونم دوباره عزت نفسمو بدست بيارم
انقدر كه تحقيرو توهين شدم از دستش الان اينطوري انقد ضعيفم
دلم ميخاد ازتون كمك بگيرم تا بتونم قوي باشم
- - - Updated - - -
واقعا از همه ي شما عزيزاني كه وقت ميذاريد ممنونم
متاسفانه اين قضيه براي من تقريبا علني شده
نميدونم چطوري بگم ولي با توجه به شغلو سابقه ي كاري كه دارم و ... همه روي من حساب ديگه اي ميكنن و اصلا دلم نميخاد اينطوري به همين راحتي وجهه اجتماعيم خراب شه و هم تو فاميل ( ميدونم از نظر روانشناسي اين حرف من اشتباست ولي اين نظر منه )
من فردا دارم ميرم پيشش تا باهاش حرف بزنم
برام دعا كنيد كه زندگيم جمع و جور شه هر طور كه واقعاً صلاحمه برام اتفاق بيوفته
كاش بتونم دوباره عزت نفسمو بدست بيارم
انقدر كه تحقيرو توهين شدم از دستش الان اينطوري انقد ضعيفم
دلم ميخاد ازتون كمك بگيرم تا بتونم قوي باشم
خیلی محکم باهاش حرف بزن.مثه کسایی که واسشون جدایی مهم نیستخواهش و تمنا نکنی التماس نکن .نگی چرا جوابمو نمیدی و ازین حرفا.بگو تکلیف باید مشخص شه.ولی بنظرم اگه پدرت زنگ میزد به پدر ومادرش و تکلیفتو مشخص میکرد.بهتر ازینه که تو پاشی بری پیشش.اینقد نگران نباش عروسی که نکردی عقدی.من جای تو بودم اگه واقعا مطمینی دختر میاره.ازش.مدرک میگرفتم.حالا خود دانی
دوست عزیز امیدوارم مشکلاتت هرچه زودتر حل بشه وبه ارامش برسی کار خوبی کردی خواستی تکلیفتو روشن کنی
با ارزوی خوشبختی
ميرم ببينم چي ميشه دعا كنيد دفعه بعد كه ميام
با خوشحالي باشه
خسته ام
محكم باهاش حرف ميزنم قوي
سلام من رفتم اونجا خيلي عادي بود و كاملاً بي تفاوت اصلا براش مهم نبودم
بهش گفتم حرفامو گفت اصلا برام مهم نيست هيييييچي نگفت جوابمو نداد
فقط ميدونم ازين ناراحت بود كه چرا بهش تو اين مدت زنگ نزدم
گفت از الان به بعدم قضيه مث همين ٤٠ روزه نبابد بهم زنگ بزني نمييييدونم واقعا چيكار كنم
گفتم به بابام ميخام بگم گفت نه حوصله نصيحت ندارم الان برگشتم بدون هيچ نتيجه اي
سلام عزیزم
حوب من متوجه نشدم . پس نتیجه سفرت چی شد؟ رفتی اونجا هیچ صحبتی نکردین؟
ببین اگه واقعا مطمئنی که همسرت بهت خیانت میکنه بنظر منم یه تصمیم درست و منطقی بگیر . تا اونجایی که من دیدم اکثر مردایی که این مشکل و دارن تو ذاتشونه و معمولا درست بشو هم نیستن شاید بدونه تو فهمیدی و یه مدت بزار کنار ولی خوب دوباره برمیگردن چون قبح قضیه براشون ریخته . باز هم تاکید میکنم اگر مطمئنی . زندگی که یه روز دو روز نیست گلم یه عمره باید قاطع باشی یا قبولش کن و دیگه خودخوری نکن و بساز و خودتو وفق بده یا یه تصمیم درست بگیر.
یه پایان تلخ بهتراز یه تلخی بی پایانه
اینقدرم بخاطر دیگران زندگی نکن عزیرم . شما هنوز تو دوران طلایی هستین اوضاعتون اینه 10 سال دیگه قرار چی بشه؟
یعنی چی که بخاطر محیط کارتو موقعیت اجتماعیت نمیتونی تصمیم بگیری مگه یه ادم چندبار بدنیا میاد که همون یبارم بخواد برای دیگران زندگی کنه؟ زندگی اینقدر مشکلات داره که بنظرم تنها امید و محرکش عشق و علاقه به همسر و امید به آیندست اگه تو ته دلت از همسرت دل چرکین باشی و بهش اعتماد نداشته باشی چجوری میخوای این راه سخت و طولانی رو باهاش طی کنی؟؟؟؟
البته من تو همین سایتمون کم ندیدم خانمهایی که شرایط شوهراشون تقریبا مثل همسر شماست و حتی خیلی خیلی بدتر و دارن باهاش زندگی میکنن و از خود گذشتگی میکنن البته اونا بچه دارن معمولا .خوب مجبورن یجوری خودشونو توجیه کنن و بمونن ولی شما هنوز عروسی نکردی عزیزم
یه تصمیم درست بگیر و راهتو مشخص کن
سلام خانومی،
نمیدونم تاپیکهایه منو خوندی یا نه،منم جدای خیلی سختی داشتم،6 ماه جدای با یه دختر 4 ساله،خیلی سخت بود،خیلییی!
ولی از تک تک دوستان تو همدردی راهنمایی گرفتم و عملیشون کردم!
اتفاقا من با این جدای قوی شدم، محکم و دیگه از هیچی نمیترسم،چون میدونم هر چی هست صلاح خداست!
من بهت توصیه میکنم همسرت رو رها کنی و فقط وفقط به خودت برسی،توی این تالار پر از مطالبی که میتونی با چند بار خوندن و تمرین کافی اعتماد بنفست رو بالا ببری! شما اصلاً دیگه دنبالشون رو نگیر! الان باید اول خودتو محکم کنی که بتونی هم با زندگی دوباره با همسرت و هم طلاق بدونه اینکه خودتو داغون کنی کنار بیای!
یعنی باید بتونی احساسات رو کنترل کنی نه احساسات تورو کنترل کنند!
موفق باشی خانومی :72:
ممنونم از راهنمايياتون
بله من رفتم پيشش خيلي حرف زدم ولي تمامشو يا با بي منطقي جواب داد يا اصلا جواب نداد
گفت حوصله بحث ندارم حوصله كل كل ندارم كار دارم گرفتاري دارم اصلاً بهم زنگ نزن فقط وقتي كار داشتي اس بده اونم كار ضروري در غير اينصورت اصلا
گفت مشكلات كارم زياده حوصله ندارم باهات حرف بزنم تو برا خودت زندگي كن من برا خودم، ميخام تنها باشم
انگار قهر طولاني اينو جري تر كرده و بهتر به كاراش ميرسه
به نظر شما اگه كامل تركش كنم درست كردن رابطه سخت تر نميشه دوباره
سلام سحر51،
به نظر میرسد شما بیشتر به همدلی بها میدهید و گرنه اگر به خود رجوع کنید می بینید از ابتدا آگاهانه یا ترجیحاً نا خودآگاهانه همه آنچه را که امروز مسئله است دانسته پذیرفته اید. اما میخواهم به شما بگویم که هیچگاه محکوم ابدی یک محاسبه نبوده و نیستید. در واقع به عنوان فردی خلاق میتوانید نقش هر بازه از این بازی را بارها به سبک و سیاقی رساتر و دلنشین تر از قبل رقم زده بر هم بزنید، لیکن آنچه را که می آفرینید خوب ببینید و با شهامت پایش را امضا بزنید.
سلام
به نظر من شما 3 سال از عمرتو صرف این آقا کردی. خوب
حالا باید ببینی آیا این آقا ارزش اینو داره که مابقی عمرت رو هم صرفش کنی یانه؟
آیا باید به خاطر 3 سال مابقی عمرت رو هم از دست بدی؟
آیا فکر میکنی این آقا تغییر میکنه؟
آیا تو منصف تری یا اون آقا؟
آیا تو با وجدان تری یا اون آقا؟
آیا تو حیفی برای ایشون یا ایشون حیفند برای شما؟
بچه ای که ناخنش رو میخوره به یه کار بد عادت کرده.یکی باید به اون بچه کمک کنه تا اون عادت بدشو ترک کنه. شما هم به این آقا و این مدل زندگی عادت کردی . فقط همین. وقتی عادتو بذاری کنار میبینی که چقدر الکی بهانه عادتهای اشتباهتو میگرفتی.
این نظرو با توجه به پستهایی که گذاشتی و چند وقته درگیرشی برات گذاشتم. تو خوبی تو محترمی و تو انسانی. شایسته خوبیها هستی. برای خودت ارزش قایل شو.
سلام خانمی
من هم شرایط مشابه شما رو داشتم
خودم رو خیلی کوچیک کردم
فرزند آخر بودن و بسیار وابسته به خانواده
خیلی سعی کردم خودم رو وفق بدم با شرایطشون
اما در کمال ناباوری 4 ماه بعداز ازدواج گذاشتن رفتن و 2 ماه نبودن
بعد که برگشتن 1 ماه موندن و دوباره رفتن
الان هم برای طلاق اقدام کردن
با سلام؛
منم همسرم یک ماهه گذاشته رفته نمی دونم چه کار کنم. همش بهونه می گیریه و می گه طلاق می خوام.
آخه چرا مشكل ايشون چي بوووود چرا بايد اينكارو بكنه بيخودي ؟؟؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط golbanoo
آقاي مجيد شما برا چي ،؟ چي شد كه اينطوري شد
من وقعاً نميدونم الان بهش چي بگم
ما كه با خانواده رفتيم خيلي خوب بودو و مارو تحويل گرفت و تو كار خيلي به مشكل خورده
الان ديگه جوابمو هم نميده نه اس نه تلفن
بذارم زندگيم از بين بره
يا تهديدش كنم كه به پدرم ميگم
همش می گه تو پشت و پناه من نیستی و اصلا تحمل سختی نداره. همش می گه تو خانوادتو بیشتر از من دوست داری در حالی که اشتباه می کنه و سوء تفاهم براش پیش می یاد. من می گم زن جای خودش و پدر و مادرم جای خودش. ولی الکی بهونه می یاره.
به نظر شما من بي خيالش شم همون چيزي كه خودش ميخاد
يا باهاش بجنگم واسرار كنم كه به پدرم ميگمو بترسونمش
الان گفته تا عيد خدافظ بامن كاري نداشته باش و البته اين رفتارش بخاطر خودمه كه ٤٠ روز ازش خبر نگرفتم و فقط يه بار برا اينكه يه جورايي باهاش تماس داشته باشم اس دادم برام پول بريزه و اونمم ريخت
انگار بهش برخورده كه فقط پول ازش خاستم اونم با اس دادن نه زنگ زدن ، اصلا بهيچ عنوان من براش ديگه مهم نيستم اين خيلي ازارم ميده
دارم داغون ميشم زندگيم تحت تاثير قرار گرفته نميتونم درس بخونم خيلي شرايطم بده
واقعاً نميدونم چطور باهاش برخورد كنم
يه كارى بايد بكنى شايد پنجاه درصد درست شه شايد هم نشه ديگه بايد به قول معروف پيه همه چى به تنت بمالى كه اگه نشد هم ديگه نشده خواست خدا بوده به پدرت نگو اصلا تا عيد نزديك دوماه مونده بهش نگو تا عيد صبر مى كنى ولى تا عيد صبر كن تو اين مدت به خودت اينقد برس كه اصلا غصه نخورى باشگاه برو درس بخون خوشگل كن مثلا مو رنگ كن اصلا نه خودتو كوچيك كن نه اس بده نه سراغشو بگير اگه اون تو اين دوماه برگشت كه برگشت اگه برنگشت عيد يه اس ام اس زيبا براش بفرست كه بيا سال جديد تازه شروع كنيم اشتباه سال قبل نكنيم عيدتم مبارك اگه جواب داد كه داد اگه نداد ديگه تو تلاش خودتو كردى بيشتر خودتو حقير نكن چرا فك مى كنى تو به اون چهل روز زنگ نزدى؟؟؟؟ چرا فك نمى كنى اون به تو چهل روز زنگ نزده؟؟؟؟؟ اصلا تقصير گردن خودت ننداز اگه تا عيد هم بر نگرده ديگه برگردوندنش كار خداست ولى حرفش گوش كن تا عيد كارى بهش نداشته باش كه نه فك كنه تو خيلى دنبالشى كه در بره نه به بابات ميگى كه آبروش بره و آژان كشى ميشه نه اينا فقط فك كنه كه دارى ميرى دمبال زندگيت خودش مياد اگه دوست داشته باشه نداشته باشه هم كه به زور و با بابات نميتونى برش گردونى
سحر جان همسرت کدوم شهره و شما کدوم شهر؟
عزیزم چهرتون زیباست و آیا از نظر همسرتون شما زیبا و جذابید؟
وقتی باهاش رفتی حرف زدی دقیقا چیا گفتی با چه لحنی ؟ نصیحت؟ پیشنهاد؟ خواهش؟ سرزنش؟
خواهش میکنم جواب بده عزیزم
وقتی اومد خواستگاری به چه صفتش و موقعیتش دقیقا جواب مثبت دادی؟
اهل دود هست دقیقا ب چه صورت؟
شغلش چیه و چه مدته توی این شغله؟
من ساري ايشون كاشان
تعريف نميكنم ولي از نظر همه از نظر تيپ و هيكل و قيافه شبيه بازيگراي زيباي ترك هستم
رفتم اصلا التماس نكردم ، خيلي عادي گفتم مشكلت چيه و منظورت و قصدت از رفتارات گفتم من عزت نفس دارم و اجازه نميدم شما اونو ازبين ببريد
خيلي محترمانه و اروم
ولي اصلا ج نميدادو طفره ميرفت يا پوز خند ...
مهربوني ، نماز خوندنش ، اعتقاداتش ، هيكل و تيپ و قيافه ايشونم خوووبه ، خانواده خوبش ، اخلاقش ، شوخ طبعيش ، بانمكيش
علاقه بيش از حدش بمن تا جايي كه توي مراسم ها همه انگشت به دهن موندن ، واينكه اين علاقه ايشون يك شبه نبود بلكه ٣ سااااال بمن علاقه داشتنو براي بدست اوردنم تلاش كردن
و من زماني كه ميخاستم قبولش بكنم با خودم گفتم اين عشق يك شبه نيست دوست داشتن واقعيه
نميدونم اهل دود هست يا نه دقيقا ولي دوستاي صميميش كاملا مطمئنم اهل ترياك هستن و من وسايلشو اونجا ديدم ولي گفت برا دوستامه
اول شغلش تقريبا خوب بود تو شركت خصوصي معتبر ولي الان ديگه ااز اونجا اومد بيرون چون طاقت نداره وايسه سر ماه حقوق بگيره
دوست داره تو زمان كم پول زياد بدست بياره ،
- - - Updated - - -
الن ٤٠ روز مينكارو كردم و نتيجش اين شد بدتر شد به نظر شما بازم صبر مشكلو حل ميكنه ٤٠ روز منتظر موندم صبر كردمنقل قول:
نوشته اصلی توسط فرين دخت
ولي بدتر شد و جريح تر شد ميترسم كامل زندگيمو ازدست بدم فك ميكنه دوسش ندارم البته خودشو به نفهمي ميزنه و يا شيدم دوست داره مه نداشته باشم
سحرجان اگر میخوای که زندگی کنی باید شوهرتو بپذیری بهش اعتماد کنی. اصلا به صلاحت نیست که این همه قهر بمونی. اگر تو توی شهر خودتون به خودت برسی و ازش خبر نگیری خیال می کنه واسش مهم نیستی. یا مثل سری قبل فکر می کنه واسه پول فقط می خوایش.
من این دوران رو گذروندم. شوهر شما یه شهر دیگس ولی شوهر من توی شهر خودمون بود و روز به روز بیشتر از هم فاصله می گرفتیم. من ناراحت میشدم و توی خودم می ریختم و همیشه به حالت قهر بودم و شوهرم هم بیشتر می رفت بیرون.
من به این اعتقاد دارم که میگن کسی که نماز میخونه بالاخره یه روزی نمازش اونو از کارهای بدش بازمیداره.
من اگر به گذشته بر می گشتم چندتا اشتباه رو هیچوقت تکرار نمی کردم:
باهاش بیشتر همدلی می کردم.
بدون ذره ای چشمداشت بهش محبت می کردم.
سعی می کردم خودمو بیشتر بشناسم و به خودم بیشتر بها بدم.
دنباله معامله نبودم که چون اون زنگ نمیزنه پس من هم زنگ نمیزنم و ...
هر وقت باهاش تماس داشتم از چیزای شاد میگفتم و نه اینکه همش یه چیزی رو هزاربار تکرار کنم ( واست مهم نیستم و ...)
نمیذاشتم که کمبوداش رو بیرون از خونه پر کنه.
من هنوزم پر از مشکلم و خودم نیاز به راهنمایی دارم ولی خواستم بهت بگم که با ذره ذره وجودم درکت می کنم و واست آرزوی موفقیت دارم.
خيلي خيلي ممنونم از راهنماييتون احساس ميكنم بقول معروف شما از بيرون گود راهنماييم نميكنيد مشكلمو درك كرديد
ولي اين ٤٠ روز باعث شد كاااامل كامل نسبت بهم سرد بشه و حتي نميخاد علت ناراحتيشو بگه فقط گفت منم خيلي حرف برا گفتن دارم ولي ديگه معهم نيست
فكر ميكنم نميخاد ديگه بهم فكر بكنه
دلشو بدجوري زده حركتم ٤٠ روز بي خبري البته اون روز اول زنگ زد ولي من غد بازي در اوردم و ...
دلش شكسته از مني كه هميشه خوب بودم توقع نداشت
ميدونم بدي زياد داره ولي احساس ميكنم جدايي فايده نداره دارم همين الان از دست ميرم چه برسه كه ...
دارم خودمو سرزنش ميكنم چرا بي محلي دادم اونم اينقد زياد دلم داره ميتركه انقد باهام سرد برخورد كرد وقتي ديدمش كه ميخاستم خودمو بكشم
لي از روزي كه از پيشش اومدم اس دادم زنگ زدم ج نداده امرووزم گفت ديگه اس نده خودت حرمتتو نگه دار
واقعا نميدونم چكار كنم با اس حرفامو بزنم ؟
يا بازم زنگ بزنم كه ج بده
سلام سحر جان:
عزیزم شما بیا دیگه روزهایی که ایشون نیست شمارش نکن.
ببین من هم عقدم
همسر شما 40 روزه رفته همسر من 5 ماهه رفته!خوب؟؟؟اگه بخای همینجوری روزها بشماری دیوونه میشی!
تعداد روزهایی که رفته و نیست باعث خرابی رابطه نمیشه !نحوه رفتار و برخورد شما با مشکلتون هست که رابطه بهتر میکنه یا بدتر میکنه!
من مطمینم حتما روزهای خوب زیادی تو این 3 سال با هم داشتین.وجه اشتراکی بینتون بوده که از راه دور رابطه 3 سال حفظ شده!
پس با توجه به مشکلاتی که در حال حاضر تو زندگیتون ایجاد شده اون فکر کنه شما دوستش ندارید نشون دهنده این هست که فکر خودش ایراد داره.
در حال حاضر
آیا شما میتونید به اون کمک کنید ایرادات فکریش بر طرف کنه؟
آیا مطمینید تمام حدسیاتی که از طرز فکر ایشون میگید درست هست؟
آیا شما خودتون اونقدر قوی هستید که بخواین به همسرتون کمک کنید در برابر مشکلاتش قوی باشه؟
آیا مطمین هستید مشکلات ایشون بدون کمک گرفتن از یک مشاور قابل حل شدن است؟
بله شما 40 روز صبر کردید اما صبر درست عمل کردن در بهترین زمان هست نه در اولین زمان هر اقدامی که دلت خواست بکنی چون فقط چند روز ازش جدا بودی!
عزیزم
1-با یک مشاوره حضوری صحبت کن.
2-کتاب از حال بد به حال خوب مطالعه کن.
3-مقالات مربوط به آرامش که در این سایت هست مطالعه کن.
شما که تونستید رابطتون 3 سال نگهداری کنید الانم میتونید رابطه درست کنید.مطمین باش تلاش هایی که میکنی یک روزی نتیجه بخش خواهد شد.
امیدوارم مشکلت حل بشه.
من از رفتاارش به این نتیجه رسیدم اخه اصلا اجازه بمن نمیده بهش زنگ بزنم فقط میگه کارتو بگو و قطع کن خیلی غرورمو جریحه دار میکنه عزت نفسم از بین میره خیلی ناراحت میشم مث کسی رفتار میکنه که انگار دلش میخاد منو از خودش متنفر بکنه
من میتونم بهش کمک بکنم ولی اصلا نمیخاد قبول کنه که مشکل داره جه برسه به اینکه اجازه بده بمن که براش حل کنم
بخدا همه راه هایی که مشاورا گفتن انجام دادم ولی نشد که نشد انگار از ازدواج پشیمون شده میخاد هرروز با یکی باشه
شما چی فکر میکنید با توجه به تعریفایی که ازش کردم
حالم خوب نیست نمیتونم هیچکاری بکنم داااااغونم از همه بیشتر از درس نخوندنم ناراحتم تمام مدت عذاب وجدان دارم به خاطر درس نخوندنم و همینم عزت نفسمو داره از بین میبره
دلسا جان من الان چطوری باهاش ارتباط برقرار کنم واقعا نمیدونم
عزیزم
میفهمم وقتی میگی غرورت له میکنه یعنی چی؟اینکه عزت نفست زیر سوال میره خیلی دردناکه.
اما شما که خودت اینقدر قوی میبینی که به ایشون کمک کنی پس چرا خودت فراموش کردی ؟خودت چی میشی؟
همه فکر و وقتت بزاری برای اینکه ایشون چه تصمیمی میخاد بگیره یا چجوری فکر میکنه فقط انرژی خودت هدر دادی!
اون خودش یک انسان بالغه ،معلول ذهنی که نیست شما مسئولش باشید!
گاهی ما خودمون یک نفر زیادی پررنگ میکنیم.ایشون فعلا شوهر شما هستند.اگر میخاد بره دنبال 10 تا دختر دیگه ،شما با ناله و زاری و قهر و دعوا که نمیتونی منصرفش کنی!
اگر نمیخاد بهش زنگ بزنی خوب نزن هر وقت کاری باهاش داشتی تماس بگیر!خیلی راحت کارت بگو و وقتی کارت برات انجام داد ازش تشکر کن.اگر هم اعتراض کرد که چرا وقتی کار داشتی فقط با من تماس گرفتی بگو من دوست داشتم بیشتر تماس بگیرم اما چون خودتون این درخاست از من داشتید منم مطابق میل شما رفتار کردم.
اگر نمیخاد بهش کمک کنی پس کمک نکن،فقط بهش بگو هر وقت خاست بهش کمک کنی خوشحال میشی به عنوان همسرش کنارش باشی(البته اول خودت آماده باید بکنی)
به نظر من که اول حال خودت خوب کن.قبول دارم اذیت میشی اما باید تلاش کنی.خیلی خوبه که درست برات مهم هست،از همین درس خوندن شروع کن.کم کم ببین دوست داری برای خودت چه کارهایی انجام بدی!اون کارها اولویت بندی کن و با برنامه ریزی انجامشون بده.
برای بهبود رابطتتون شروع کن به مطالعه!در زندگی مشترک آگاهی داشتن اولویت داره بر فداکاری و ازخودگذشتگی.
اينهمه دوري اونم تو شهر غريب ... چيكار ميخاد بكنه اخه ؟؟؟
اينهمه جدايي اونم تو دوران عقد اينهمه بي محلي بي تفاوتي
كلا از من يادش نميره ؟؟؟؟
من نميدونم چكار بايد بكنم چطوري رفتار بكنم ، اون خيلي به ظاهرو تيپپش ميرسه منم اينكارو ميكنم ولي بازم راضي نميشه ازبس دختراي ديگه رو مقايسه ميكنه تو ذهنش با من
خيلي حالم بده
بنظر شما من خيلي ضعيفم يا هر خانومي كه بهش خيانت ميشه اينطوريه ؟؟؟؟؟
بخدا نميتونم درس بخونم نميتونم فكرمو متمركز كنم نميتونم ديگه به فكر خودم باشم
نميتونم از يادش بيرون بيام
سحر جان من هر بار تاپیک شمارو می بینم واقعا حرصم میگیره.:97:
شما چند تا از این تاپیکا میخواهید بزنید ولی همچنان منفعل باقی بمونید؟
چرا تکلیف خودتون رو یک سره نمیکنید؟مگه شما چی کم دارید؟زیبا،تحصیلکرده،شاغل و باقی چیزا که ما نمیدونیم
چرا فقط به خاطر ترس از طلاق باید انقد خودتون رو تحقیر کنید.شما تمام تلاشتون رو کردید پس دیگه باید همه چی تموم بشه.به نظر من جدایی بهترین گزینه برای شماست و با موقعیت اجتماعی و باقی شرایطی که شما دارین حتما دوباره موقعیت ازدواج براتون پیش میاد فقط باید کمی از توقعاتتون رو پایین بیارید که به نظرم خیلی بهتر از زندگی با یه آدم بی تعهد و بی وفاست.ببخشید خیلی رک صحبت کردم ولی واقعا به نظرم شما حیفید خودتون رو پاسوز این آقا نکنید.
یه تصمیم قطعی بگیر و خلااااااااااااااص
امروز بهش گفتم حرفشو بزنه مشكلشو بگه ولي هيچي نگفت و گفت حرفي ندارم
من گفتم بيا به بابام بگو گفت حرفي ندارم با ايشون بزنم الان ميخام بگم خودم ميخام به پدرم بگم
ميدونيد ديگه توان سختي كشيدنو ندارم حال ندارم بخدا خيلي بالا پايين داشته زندگيم
ولي انگار دارم مجبور ميشم نميخام بهش فكر كنم
نميدونم ميتونيد درك كنيد يا نه
اينكه داره به درس خوندنم ضربه ميزنه خيلي ناراحتم كرده با اينكه هيچي درس نميخونم امروز استادم ازم خيلي راضي بود يه انرژي مضاعف گرفتم
دوستاي مهربونم كمكم كنيد بتونم
آی تک عزیز نمیشه از آدمی که در این شرایط قرار گرفته انتظار تصمیم گیری سریع داشته باشی!
بعلاوه سرعت تصمیم گیری در آدمها متفاوت هست.بعضیا شاید چند سال طول بکشه تا بتونن تصمیم بگیرن اما بعضی ها زودتر!
ببین سحر جان الان نگاه کن شرایط من تا حدودی مشابه تو هست.
گاهی ناامید میشم .
گاهی کم میارم.
گاهی میخام برم باهاش دعوا کنم.
فکر کردی من دوست نداشتم برم بهش بگم آخه نونت کمه ؟چته ؟
اما وقتی فکر میکنم میبینم خوب برم بگم اونم یک جواب خنک بده شخصیت من زیر سوال میره!
میدونی چرا؟؟؟؟
چون این سوالا واین احساسا برای رفع این مشکل مناسب نیست!
از یکجایی تصمیم گرفتم برگردم به خودم!تا بدونم اگر میخام برم سمتش چطور رفتار کنم و چطور فکر کنم تا مشکلم حل کنم!
بالاخره توی شخصیت و رفتارهای منم یک ایرادایی بوده که در برخورد با این ادم انفجار ایجاد کرده!
به نتیجه های جالبی رسیدم!
ببین شما به خودت میرسی اما شاکی هستی که اون چرا راضی نمیشه ! اصلن رضایت اون فراموش کن.برای خودت به خودت برس!
اسم شما در شناسنامه همسرتون هست ! نه اون دخترای دیگه؟
برای چیزی که فعلا متعلق به شما هست نجنگ.وقتی اینقدر تابلو میجنگی در این صورت به ایشون میگی آره اون دخترا باید به من ترجیح بدی !من برای تو کم هستم!
جوری رفتار کن که نشون بدی خودت قبول داری و اصلن اون دخترا در حد خودت نمیبینی که بخوای خودت با اونا مقایسه کنی!
در ارتباط با مادرشم باید دقیق بشی در رفتارهای زنانه ای که مادرش هوشمندانه بکار میبره!اونا رو یاد بگیر،سعی کن با احترام و انتخاب خودت خاسته هاشون جواب بدی! که به قولی نه سیخ بسوزه نه کباب!
شاید اولین جرقه قهر شما مادرش زده!
فکر کن اگر چطور رفتار میکردی که نه خودت اذیت میشدی و نه مامانش سر لج باهات می افتاد.
و این بدون همسرتون و شما مهارت مهار این جرقه نداشتید.پس بیشترین تقصیر متوجه خودتون هست نه مادرش!
به نظر من دیگه هم با همسرت سر اینکه تقصیر مامانش بوده که اینطور شده بحث نکن.
از اینکه رهاش کنی نترس !
طلاق به این آسونیا هم که نیست.
اولا فعلا قرار نیست شما بری درخاست جدایی بدی!
دوما اگر همسرت به هر دلیلی بخاد ازت جدا بشه و الان شما مانعش بشی بالاخره یک روزی اینکار میکنه یا تا آخر عمرت باید استرس جدایی داشته باشی؛
ولش کن بره تکلیفش با خودش روشن کنه!
ببین خود من چندین مشاوره عوض کردم تا بالاخره با این مشاورم آشنا شدم!نا امید نشو از مشاوره حضوری!بالاخره یکی پیدا میشه که درکت کنه!
تو که اینقدر زندگیت دوست داری تلاشت در راه صحیح بزار!از یک ادمی که با تجربه هست وحالت میفهمه استفاده کن.
حتی اگه مشاور نیافتی لااقل کتاب از حال بد به حال خوب تهییه کن و تمریناش انجام بده
تاپیک مشاوره برای همه در قسمت مشاوره خانواده –طرح مشکلات خانواده:ارتباط مراجعین بخون .
http://www.hamdardi.net/thread14510-2.html
شما که خیلی وقته با این سایت اشنا شدی بشین مقالاتش بخون خیلی مفیده.به منکه خیلی کمک کرد.
و بازم میگم نشمر همسرت جند روز نیست! میخای مشکلت حل بشه باید اول خودت بسازی و این زمان میبره.
برای من حدود 4 ماه طول کشید تا بتونم بفهمم مشکلم چی بوده!
اگر بخای و در راه درست تلاش کنی به آرامش میرسی و از زندگیت لذت میبری.
بدون همه کسایی که اینجا هستن و تاپیک هات میخونن منتظرن که تو رو پاهای خودت بایستی.
امیدوارم موفق باشی
[)]بله حق با شماست ولي اخه نميدونم من كجاي كارو اشتباه كردم همسر من انگار هوس بازن و ميخان تنوع طلب باشن بخدا تا تونستم تلاش كردم [/
[colo خانوادش ميخان برن اونجا اون بمن پي ام داده تو نبايد همراهشون بياي خيلي بهم برميخوره وااااي خيلي غرورمو داره زير پاش ميذاره [/color]
[color=rgba(0, 0, 0, 0.701961)]فقط ميدوني چيه عزيزم دور شدن از مردي كه اهل دختر و ... هست با مردي كه اهل اين حرفا نيست فرق داره [/color]
[color=rgba(0, 0, 0, 0.701961)]دور شدن من باعث نشد اون دلش تنگ بشه يا قدرمو بدونه يا فك كنه داره از دستم ميده و برگرده به سمتم ،[/color]
[color=rgba(0, 0, 0, 0.701961)]بلكه باعث شد بدتر ازم برو شه و ديگه كاري باهام نداشت باشه و راحتتر به كاراش مشغول شه . [/color]
[color=rgba(0, 0, 0, 0.701961)]انگار يه جايي گير كردم كه انگار راهي ندارم رهاي عزيز شرايطم واقعاً بده هرروز كه ميگذره اون بيشتر ازم دور ميشه و ديگه علاقه اي به برگشت نداره [/color]
olor]
سلام سحر عزیز،:72:
ببین گلم من کاملا درکت میکنم ولی اگه یکم بیشتر توجه کنی و به راهنمای دوستان گوش کنی شما باید. اول از همه مشکلتو با خودت حل کنی! یعنی خیلی راحت یک ورق و خودکار ور میداری و برمیگردی به دوران آشنایتون و از همونجا شروع میکنی تمام رفتارهای خودت و همسرت رو جدول بندی میکنی،(البته بیشتر باید رو رفتار خودت زوم کنی چون تو میخوای تغییر درست داشته باشی) و بعد میبینی که رفتار خودت و ایشوت توی این مدت کدوماش از خوب به بد تبدیل شده؟
دلیلش چی بود که در اون زمان اون رفتار ازتون سر زد؟
بعد از مخالفت و دعوا چطوری مشکلتونو حل کردید،یا هر کی قهر کرد و گوشه گرفت؟!
در حال حاضر شما خواهشن نه به ایشون زنگ بزنید و نه ازشون چیزی بخواید که برگرده!
یعنی الان همسرت کجاست،پیش مامانشوت؟
مامانشون از این جدای راضیه یعنی که کمک نمیکنه؟!
شما میتونید با پدرتون یا یکی که همسرتون هم قبولش داره صحبت کنید تا با همسرت صحبت کنه!
به نظر من پیشنهاد رهای عزیزم خیلی خوبه که اگه بتونی پیش یه مشاوره حضوری بری! و اینکه توی این تالار رو یه چرخی بزنی،من خودم انقدر از مطالب اینجا استفاد کردم و اینکه راهنماییهای تمام دوستان رو عملی کردم تا موفق شدم،پس تو هم میتونی مهربونم! فقط استرس رو از خودت دور کن، به خودت بها بده،خودت خودتو دوست داشته باش و به خودت عزت نفس بده و البته خدارو فراموش نکن،خدا و امید و توکل بهش بهت آرامشی که میخوای رو میده و هیچ کار خدا بی حکمت نیست...
انشالا موفق میشی گلم:72:
خيلي ممنونم از همراهيتون ، دوست دارم بيشتر از تجربيتتون استفاده بكنم ، من مشاوره حضوري غير حضوري تلفني اينترنتي و ،،، همه جا رفتم
حال اين روزاي من پره از حس ترس ، بي حرمت شدن ، تحقير شدن ، توهين شنيدن
كه اينا عزت نفسو ازم گرفته
ولي ميخام قوي باشم درسمو بخونم مقاله هامو بنويسم به خودم برسم
ميخام اين ترس لعنتي رو از خودم دور كنم تمام مدت با خودم ميگم اگه ... اگه ...
دوست ندارم ديگه منفعل باشم
كليپ صوتي در مورد منفعل نبودن و اين جور چيزا ميدونيد ؟؟؟ ،
مادرش ميدونه ولي نميدونم چرا هيچي نميگه اون انگار ازين موضوع خيلي هم ناراحت نيست ،
نميفهمم مشكلش چيه
انقد باهام بد رفتار ميكنه كه از دنيا سير شدم تا ميام به خودم بيامو به فكر خودم باشم يهو ميزنه همه چيو بهم ميريزه ، الان پي ام داده با لحن توهين أميز كه يه وسيله براش بفرستم وقتي اينطوري ميكنه قلبم انقد تند ميزنه كه صداتو ميشنوي انگار داره از جا كنده ميشه
واااي خيلي سخته يا من كم تحملم '
وقتي فك ميكنم الان اونجا تنها نيست دخترا ميان جامو پر ميكنن براش اتيش ميگيرم
واي كه چقد بده چطوري اروم شم
قرص أرام بخش هم نتونست امشب أرومم بكنه
دارم صداي شكستنمو ميشنوم