کمکم کنید با تنهاییم کنار بیام

سلام
بهار هستم 28 ساله.فوق لسانس دارم و اما بیکار.ظاهر خوب و جذابی دارم و تو کلاسای دانشکاه از همه خوشکل تر و سربه زیرتر بودم.و آقایون همیشه با ادبو احترام با من برخورد داشته اند ولی تو کل 28 سا زندگیم حتی یه خواستگار هم نداشته ام.به شدت به شدت از این موضوع رنج میبرم.و جدای از درد تنهایی دائم به این فکر میکنم که خدایا مگه من از هم دخترای دنیا کمتر هستم؟شدم مسخره خاص و عام.
درد تنهایی ، نیاز مالی ،جنسی،احتیاج به دوست داشتن و دوسداشته شدن،احتیاج به بودن یک مرد در کنارم،مقایسه خودم با دخترای اطرافم به شدت منو فرسوده و غمگین کرده .گاهی میکم برم تو سایت های اجتماعی شاید اونجا یکیو پیدا کردم.میرم دنبال کار ولی کار پیدا نمیشه.کلاسای ورزشی هست ولی هزینه هاشون برام سنگینه.از آیندم میترسم.از اینکه خدا پدرو مادرم رو ازم بگیره.اونوقت با کی زندگی کنم؟اگه خدا تو 28 سال منو لایق یه شریک زندگی ندونست الان دیگه از کجا میاره برام؟تا کی دروغگی بگم منم خواستگار دارم؟
فقط بهم بگید با تنهاییم چه جوری کنار بیام؟

مردای ایرونی میگن دختر خوشگل دردسر داره ،ایرانی هستیم دیگه

شاید هم جوری رفتار کردی فکر کردن خیلی خانواده سطح بالایی داری

تازه خیلی کم پیدا میشن پسرایی که تو لیسانس ازدواج کنن

سلام بهار جان :72:

دختر چرا این همه ناراحت؟
ببین این قضیه خیلی مفصله بحث اول در مورد ماهیت ازدواجه که خیلی طولانیه ولی فعلا بماند .
کلا نباید زندگی مون رو تو قید و بند خاسته ایی دربیاریم حتی ازدواج ما کوتاهی هم نباید بکنیم .(فعلا پست 16 این لینک رو بخون http://www.hamdardi.net/thread35815-2.html#post354803)

اما بحث دیگه اینه که شما باید برای خودت هدف طراحی کنی و ببینی برای رسیدن بهش باید چه کارهایی بکنی؟
مثلا شما هدفتون رو قرار میدید به سمت ازدواج کردن .
چه کارهایی لازمه براش بکنی؟
عزیز خاستگار که از آسمون نمیاد همین ادم های دوروبر ما هستند
براش برنامه ریزی کن با تمام تلاشت یه مدت فعالیت هاتو زیاد کن
دیگه نتیجه با خداست.

والا من هرجا میرم همش میبینم ادم ها در حال اشنایی باهم هستن و مثلا کسی رو برای برادرشون در نظر میگیرن مثل باشگاه ،کلاس های هنری ، مکان های مذهبی و...

مثلا دیروز کتابخونه بودم با یه خانومی یه بحثی پیش اومد یه بحث خیلی ساده و چند دیقه ای در موردش حرف زدیم اخر کار متوجه شدیم مسیر خونمون یکیه گفت که دوست دارم باهم مسیر رو پیاده بریم منم چون ازش خوشم اومده بود قبول کردم و باهم اومدیم تو راه باهم باز حرف زدیم اخر کار گفت که لطفا شمارت رو بده تا گاهی باهم در تماس باشیم خلاصه دیشب که تماس گرفت فهمیدم برای پسرش میخواسته شماره امو !!!!

چیزی که برای ازدواج لازمه فقط زیبایی نیست بیشتر روابط اجتماعی لازمه باید با دوروبریهات در مورد خاسته هات حرف بزنی مثلا بگی خیلی دوست دارم همسر این مدلی داشته باشم
بیشتر ازدواج ها از راه همین معرفیه .من همکارانی دارم که مستقیم میگن لطفا اگه کسی مورد ازدواج خواست من رو بهش معرفی کنید.ما هم این کارو میکنیم اگه موردی مناسبشون بود شمارشون رو میدم .

حالا لطفا این سوال ها رو جواب بده تا دوستان بهتر کمکت کنند

چقدر تو جمع ها مجالس حضور داری؟
در حال حاضر چه فعالیت هایی می کنی ؟
روابط اجتماعی ات چطوره؟و چقدر با ادم ها گرم می گیری؟
چقدر از وقتت رو در طول روز بیرون از خونه ای؟


پ.ن: اگه سرچ کنی تاپیکهایی با این نوع سوال خیلی زیاده در این سایت.حتما بخونشون

یه نگاهی به دور برت بنداز! فکر کردی این همه دختر مجرد که سنشون رفته بالا همه بی سواد و عیب وایرادی دارن؟!!
نه عزیزم شرایط خیلی از دخترا الان همینه اتفاقا اکثرشون هم ظاهر خوبی دارن هم تحصیلات هم اخلاقیات ولی مجرد موندن
این دست من شما نیست اول خود خدا باید بخواد....... بعد بگردی ریشه مشکل رو پیدا کنی گاهی ما مقصر نیستیم خود جامعه مقصره شرایط حاکم مقصره دید وتفکرات غلط اطرافیانمون مقصره
من و شما مشکلی نداریم بهتر عیب وایرادی روی خودت نزاری تو هیچیت نیست مشکل جای دیگه است!

سلام بهار عزیز.شما شرایط خوبی دارین از نظر تحصیلات و ظاهر و ....به نظر من تو شرایط جامعه امروزی به دلیل بیکاری و مسایل مالی خیلی از پسرا شرایط ازدواج رو ندارن چه بسا پسرای خیلی تحصیلکرده و خوبی هم باشن ولی خب واقعا بنده خداها با دست خالی که نمی تونن ازدواج کنن پس همیشه فکر نکن تو یه عیب و ایرادی داری.در ضمن تو فرهنگ ما هر چی تحصیلات و موقعیت شغلی و احتماعی دخترا بالاتر میره از تعداد خواستگارهاشون کم میشه چون آقایون یه خصلت ذاتی به نام اقتدار و غرور مردانه دارن و دوس ندارن خانمشون از نظر تحصیلات و درامد و ...بالاتر از خودشون باشه.
حالا من به عنوان یه خواهر چیزایی که به ذهنم میرسه رو میگم:
به نظر من تعدد خواستگار چندان مهم نیست مهم اینه همونی باشه که با معیارات جور باشه و احتمال موفقیتتون بیشتر باشه مثلا من خواستگارای زیادی دارم ولی هنوز موفق به ازدواج نشدم ولی از دوستانم هستن کسایی که همسرشون اولین خواستگارشون بوده و چقد با هم تناسب دارن و خوشبختن.
دوم این که سعی کنی یه سری خصوصیات رو در خودت پرورش بدی البته من خودم شخصیتم جوریه که این خصوصیات رو ذاتی داشتم ولی یه بار یه مشاور که برای من و دوستم که شرایطش مشابه شما بود حرف میزد میگفت چیزی که باعث شده من خواستگار زیادی داشته باشم ولی دوستم نداشته باشه ایناست:مثلا من ذاتا آدم خوش رویی هستم یعنی موقع احوالپرسی و حرف زدن با کسی ناخوداگاه یه لبخند آرومی رو چهرم هست حتی در برخورد با همکارایی که آقا هستن،در حالیکه دوستم یه دختر کاملا جدی و خشکی هستش.
یا من تن صدام تقریبا بلنده :311:یعنی خیلی رسا و واضح صحبت میکنم ولی دوستم خیلی با صدای آروم و گاهی وقتا مبهم حرف میزنه که اصلا شنیده نمیشه.
من آرایش خیلی ملایمی تو صورتم هست البته نه به حدی که چهره واقعیم مشخص نباشه ها:311:در حالیکه دوستم تا چند وقت پیش حتی به ابروهاش زیاد دست نمیزد که من از راه بدرش کردم و یکمم آرایش ملایم گفتم رو صورتش بکنه:311:
من خودم رنگ پوستم سفیده و اکثر رنگا بهم میاد و همیشه هم مانتوهای رنگی میپوشم ولی دوستم با اینکه خودش سبزه هست ولی رنگای تیره استفاده میکرد که خیلی ظاهر سنگین و خسته کننده ای بهش میداد که با هم رفتیم چند دست لباس خوشرنگ و سنگین واسش خریدیم.
در کل در مقوله ازدواج پسرا دنبال جنس مخالف خودشون هستن و دخترا هم همین طور یعنی مثلا ما دخترا از خصلتای مردونه مثل غرور،کاری بودن،اقتدار داشتن و ...خوشمون میاد و از پسرایی که اداهای زنونه دارن بیزاریم، پسرا هم از خصلتای دخترونه خوششون میاد یعنی دوس ندارن با یه دختری ازدواج کنن که اخلاقش مردونه باشه.مثلا من دیدم اکثر پسرا از دخترای خوش اخلاق،خوش برخورد،شوخ و شیطون،مهربون،خوش تیپ و شاد خوششون میاد.امیدوارم تونسته باشم کمکت کنم بهار عزیزم:72:

بحث تعداد خواستگار زیاد مهم نیست.این مهمه که چند تا خواستگار هست که به شما بخوره.اصلا ربطی نداره به سر و وضع و قیافه.دخترا دیگه الان به خودشون میرسن همه.پسرهای زیادی هم هستن که دنبال دختر مناسب هستن.به نظر من باید بیشتر دیده بشید.تو جامعه باشید و فعالیت هاتون رو بیشتر کنید.ضمنا هر پسری یه سلیقه داره. اینطور نیست که بگید همه دنبال یه سری دختر خاص هستن با رفتارای مشابه.

سلام دوستای خوبم
مرسی که برام وقت گذاشتین
فرشته اردیبهشت عزیزم جواب سوالات اینه:
خیلی خیلی کم بیرون میرم .فقط واسه خرید خیابون میرم که اونجام مکان مناسبی برای همسر پیدا کردن نیست
برخورد و رفتارو آداب معاشرتم رو همه میپسندن و لی زیاد اهل شوخیو بگو بخند با همه نیستم
تنها فعالیتی که الان دارم کار کردن رو یه مقاله علمی هستش
شاید درکش برای شماها سخت باشه.ولی تا این سن خواستگار نداشتن اعتماد بنفسی نمیزاره واسه آدم
دائم به این فکر میکنم که آیا من از همه بدتر و بی لیاقت ترم
به همدم احتیاج دارم.کسی که درکم کنه.آرومم کنه
این توقعات کم از خدایی به اون عضمت چرا باید زیاد باشه؟حق منم هست که دوسم داشته باشن بخداااااااااااااااا

نقل قول:

---

.کسی که درکم کنه

---

در مورد سوالت نظر یا راه حلی ندارم. اما در مورد اینکه نوشتی. اگه یه عالمه خواستگار هم داشته باشی بازم باید دونه دونه بررسی کنی تا بتونی یکی رو پیدا کنی که بتونه درکت کنه. یعنی فکر نکن کار راحتیه پیدا کردن کسی که با ادم متناسب باشه و ادمو درک کنه و بخواد کنار ادم باشه.

موفق باشی

بهار خانم این مشکل شما نیست فقط مشکل جامع ما است
ازدواج انتخاب درست وپایدارش خوبه
به فعالیت های خودتون ادامه بدید خدا بزرگ
همون جور خدا تو این 28 سال حامیت بوده از این به بعد هم هست
امیدتون ب خدا باشه
وقتی وعده میده اجابتش مثل باران بر زمین نزول میشه
تبسم همیشه برلبتون نقش ببنده

نمیدونم صلاحیت مشاوره دادن رو دارم یا نه ، ولی با صحبت های خانوم نوش افرین موافقم صد در صد
بهار خانوم باید به دوست و اشناهاتون بسپرید ، خجالت نکشید
متاسفانه تو این کشور باید از قوانینی که کمی ریاکارانه و یا ناصدقانه هست پیروی کنید که بتونید احساس شادتری داشته باشید
مثلا در مورد شغل باید پارتی دست و پا کنید! در صورتی که اخلاقی نیست در مورد ازدواج هم همینطوره ... باید برید تو جمع های پسرونه مثل کوهنوردی ها ( ما اینجا تو شمال خیلی گروه های کوهنوردی داریم که اکثر دختر و پسرها توش تونستن یکیرو برای خودشون پیدا کنن ! باور کنید کوهنوردی معجزه میکنه ! حتما گروه کوهنوردی ثبت نام کنید )
جولوی پسر ها یه لبخند داشته باشید و البته جلف نباشید .پسر ها عاشق دختر های شادن پس همیشه ادای ادمهای شاد و موفق رو در بیارید !
یه ارایش ساده و نه غلیظ خیلی جذابه
به پسر های اطرافتون بفهمونید که کسی رو ندارید . مثلا جولوی پسر ها بگید خدا کی میرسه یه شوهر خوب گیر من بیاد ! اینطوری میفهمن میتونن روی شما حساب کنن میتونن بفهمن دوست پسر ندارید
به دوستانتون بگید که اگه شوهر کنید حاضرید جونتون رو براش فدا کنید ، مثلا فلان کار رو براش بکنید و بسیار کار رو بکنید همون دخترها میرن به برادراشون و یا دوستانشون برداشت شما رو از شوهر میگن و مطمئنا پسرا خوششون میاد از چنین دخترهای شوهر دوستی
به هر حال اینها فعلا به ذهنم میرسید . ولی مشکل اصلی کشور ما همون کاره متاسفانه که اقایون فقط بلدن امار دروغین درست کنن
ولی حتما سعی کنید برید سر کار ما دخترهای فامیلمون که نتونسته بودن شوهر کنن وقتی رفتن سر کار و با مردهای زیادی دم خور شدن تونستن شوهر پیدا کنن
خیلی از مردهای ایرانی دوست دارن با زنهای کارمند ازدواج کنن اینم مهمه...هر کاری شد برید چون توی کار هم اعتماد به نفستون زیاد میشه هم کارهای بهتری براتون ایجاد میشه ...
در اخر اینکه حتما در مورد جذابیت لباس هایی که میپوشید از برادرتون بی رو دربایستی سوال کنید که چه لباس های بپوشید جذاب میشید و یا چه کارهایی بکنید جذاب میشید ، ما همیشه نمیتونیم همه مشکلات مونو خودمون حل کنیم باید دست نیاز دراز کنیم باید کمک بخوایم. امیدوارم براتون یه شوهر خوب پیدا بشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bahar.65

فرشته اردیبهشت عزیزم جواب سوالات اینه:
خیلی خیلی کم بیرون میرم .فقط واسه خرید خیابون میرم که اونجام مکان مناسبی برای همسر پیدا کردن نیست
برخورد و رفتارو آداب معاشرتم رو همه میپسندن و لی زیاد اهل شوخیو بگو بخند با همه نیستم
تنها فعالیتی که الان دارم کار کردن رو یه مقاله علمی هستش
شاید درکش برای شماها سخت باشه.ولی تا این سن خواستگار نداشتن اعتماد بنفسی نمیزاره واسه آدم
دائم به این فکر میکنم که آیا من از همه بدتر و بی لیاقت ترم
به همدم احتیاج دارم.کسی که درکم کنه.آرومم کنه
این توقعات کم از خدایی به اون عضمت چرا باید زیاد باشه؟حق منم هست که دوسم داشته باشن بخداااااااااااااااا

---

سلام بهار عزیز :72:

این دیدگاهت رو باید روش تجدید نظر کنی .
لزوما دختری که خیلی خاستگار داره به این معنی نیست که خیلی سره .
و هر دختری هم که خاستگار نداره حتی یه دونه به معنی این نیست که بی لیاقته و به هیچ دردی نمیخوره اما ممکنه یه کوتاهی داشته باشه و شاید هم نداشته باشه .

از طرفی داشتن اعتماد به نفس و داشتن خاستگار هم باهم یه نمنمک رابطه ی مستقیمی دارن و رو هم تاثیر میذارند.

بازهم چه خوش گفت مینوش که در صورت داشتن خاستگار هم اگه کیفیت برات مهم باشه بازهم جورشدن ازدواج راحت نیست .
این هم بدون که در این دنیا این حرف رو بگی که " فلان چیز حقمه چرا ندارم چرا من؟ چرا اون؟" باختی!

البته بهترین راه اینه که ما برای اهدافمون از هیچ تلاشی دریغ نکنیم اما خیلی به نتیجه کاری نداشته باشیم.

جدا ازدواج هدف نیست چیزی نیست که بخاطرش اعتماد به نفست رو لیاقتت رو ببری زیر سوال .اما یه هدف میان دوره ای میتونی در نظر بگیری نه نهایی.
مثلا خودم از خدا خواسته ام ازدواج تو زندگی ام باشه اما اگه صلاح نبود یا نشد باز هم زندگی ام رو به یه راه متفاوت از متاهل بودن ادامه میدم بایه انرزی بیشتر تر .
چون مجردها به دلایلی پر انرزی ترن و خیلی فعالیت ها میتونن داشته باشن .

رو هیچ مساله ای رو نباید به زور خواست .

اما اگه این ها رو قبول نداری خب حق داری لابد دوست داری ازدواج کنی.
باید ازدواج رو به عنوان هدف میان مدت در نظر بگیری و براش برنامه بریزی .

مثلا باشگاه برو - کلاس هنری برو- تو مجالس حضور داشته باش .
با همه خوب برخورد کن سعی کن موضوعی برای حرف زدن داشته باشی یه لبخند به لب داشته باش

خلاصه روابط اجتماعیت رو گسترش بده.

خب دختر خوب وقتی میگی خیلی کم بیرون میری فعالیتی هم نداری میخوایی کجا ببیننت و بپسندنت؟ گنج هم باشی باید یکی ببینه یکی باهات اشنا باشه تا معرفیت کنه .

اما خلاصه اش بسته به خواسته خودت این میشه که: برا ازدواج بسترش رو بوجود بیار زمینه اشنایی ایجاد کن سخت هم نیست .

اما قبل از هر کاری سعی کن اعتماد به نفست رو ترمیم کنی برای خودت ارزش قایل باشی و ارزشمند بودنت رو با مصداق های درستی تعریف کنی .

پ.ن: خیلی پراکنده نوشتم چون ذهنم منظم نیست .

سلام عزیزم راستش من هم مشکل شمارو دارم با این تفاوت که من تو سایت های همسریابی هم عضو شدم بالای 1000نفر بهم پیام دادن و من میتونم بگم با نصف این امار اشنا شدم حتی رفتم و از نزدیک دیدم اما هیچ کدوم از هیچ لحاظ به من نمیخوردن یا خیلی بابا بودن یا خیلی کمتر خلاصه گشتم نبود که نبود
از لحاظ موقعیت اجتماعی هم کار خوب دارم هم مردای مجرد داشتم تو محیط کاریم اما همشون زن گرفتن گرچه با این ها هم هیچ سنخیتی نداشتم میخوام بگم ازدواج کردن وخاستگار داشتن گاهی بهاین موارد اصلا مربوط نمیشه
ببخشیدا ولی کسیم که بخواد بخاطر شاغل بودن ادم بیاد جلو یا به قول بعضی دوستان که میگن خودتو شاد نشون بده من اینارو قبول ندارم به نظرم مشکل اکثر مادخترا همین ذهن رمانتیکمونه کاریش نمیشه کرد تو جامعه ای زندگی میکنیم که نمیخواهیم واقعیت رو بپذیریم و حتما کسیو میخواییم که معیارای مارو داشته باشه منظورم از معیارا پسر با اسب سپید نیست اما کسی رو پیدا کردن نزدیک به خود ادم خیلی سخته نمیدونم واقعا سخته یا ما سخت میگیریمش
مثلا من دنبال یکی هستم لنگه خودم همه جور پسر هست اما کسی که مثل من باشه نیست در مقابل کسایی میان که از هیچ لحاظ بامن جور نیستم و درکنار این ادما بودن به من ارامش نمیده برای همینه که ما همه تنهاییم دیگه

- - - Updated - - -

به نظرم تو سایت همسریابی عضو شو خیلی ها ازاین سایت نتیجه خوبی گرفتن خب چه اشکالی داره شما یه بار امتحان کن اینکه من نتونستم موردم رو این جاها پیدا کنم که دلیل نمیشه شما هم نتونی به نظرم اگه از 100 نفر یکیم قصدش ازدواج باشه بازم ارزششو داره شانستو امتحان کن حتی خیلی مراکز مثلا موسسه همسریابی امید هست که اینکارو میکنه مشخصاتتو میگیره و طبق شرایط شما براتون چندنفرو معرفی میکنه خیلی ها به این واسطه ازدواج خوبی داشتن خب ایناهم شانسیه دیگه به نظرم ما که خیلی تو جمع نیستیم این جور جاها مشکل گشاست عصر ارتباطاته خیلی ها تو فیس بوک اشنا میشن خیلی ها سایت همسریابی خب چه اشکالی داره من که بد نمیدونم و نا امید نمیشم انشالله بالاخره کسی که لایقت باشه میاد اصلا خودتو نباز گاهی وقتا تنهایی هم به ادم ارامش میده گاهی لازمه ادم تنها باشه این لحضه ها هم برای خودش شیرینه منم تنهام خیلی هم تنها م حتی دوست صمیمی دختر هم کم دارم ولی بازم تو تنهایی خودم وبلاگ مینویسم مقاله میخونم میخوام برای ارشد بخونم و کسیم سرراهم قرار بگیره حتما باهاش اشنا میشم که انشالله به خیری و خوشی ختم بشه انشالله شما هم خودتو نبازی مثل من کنار بیایی و بزاری زندگیت خودش پیش ببره فقط شما دنبال یه کار خوب باش ن بخاطر شوهر ها بخاطر خودت...

سلام
دختر هیچ کس نمیدونه خداوند چه تقدیری رو براش رقم زده ممکنه تو سن 20 سالگی با 10 نفر در ارتباط باشی و ممکنه تو سن سن 30 سالگی حتی یکی هم کنارت نباشه مهم فقط اینه که تقدیر و سرنوشت خوبی داشته باشی میبینی یکدفعه تو سن 29 سالگی شرایطی پیش اومد و ازدواجم کردی حتی بدون سابقه دوستی و این خیلی بهتره از اینه که 28 ساله باشی و خدای نکرده طلاق گرفته باشی پس صبر کن و مطمئن باش که خداوند بهترین تقدیر رو برات نوشته که فعلا صبره، البته خودتم باید سعی و تلاش بکنی و من موافقم نظر roz530 هستم البته به شرط اینکه با احتیاط و درایت حرکت کنی خیلی دوست داشتم الان برگردم به سن 28 سالگی خودم و ازدواجی رو که از سر ترحم و دلسوزی بود رو نمیکردم که الان به دلیل اینکه همسر سابقم عاشق رفتن به کانادا بود و من نمیخواستم برم به طلاق منجر نمیشد پس فکر نکن که خداوند به فکرت نیست تنهایی خیلی بهتره از یک انتخاب اشتباه

سلام دوستای گلم
بازم مرسی از همتون
نمیدونم چی بگم. همتون گفتین برم تو جمع.ولی واقعا مشکل اساسی من اینه که خیلی خیلی خیلی بی بی فیس هستم و به جای 28 سال 16 سال نشون میدم.وقتی تو جمعی حاضر میشم واقعا کسی نمیدونه که من موقعیت ازدواج دارم.همه فکر میکنن یه دختر دبیرستانی هستم.کی به یه دختر دبیرستانی پیشنهاد ازدواج میده؟فقط افراد فامیل میدونن که سنم بالاست اونام جز تیکه انداختن کاری بلد نیستن.اونا از حسادت واسه من خواستگار پیدا نمیکنند.
علی عزیزم: از لحاظ پوشش و ضاهرو رفتار مشکلی تو خودم نمیبینم.تنها مشکل من اینه که دیده نمیشم
گاهی به سایتهای اجتماعی سر میزنم و با افراد محترمی هم صحبت میشم بدون استثنا میگن که دختر پرانرژی و شادی هستم.بدون استثنا خواهان این هستن که رابطشون با من حفظ بشه ولی خودم از دوستیهای اینترنتی میترسم
بخدا دارم دیونه میشمواز یه طرف فشار خانواده از یه طرف نیازهای خودم از یه طرف تیکه انداختن مردم:47:

- - - Updated - - -

واقعا تعجب میکنم که میگید تقصیر خودمه.آخه یه دختر جز خوب بودن چیکار میتونه بکنه که خواستگار داشته باشه؟آخه خودم بگم خانم فلانی من سنم بالاستو برای پسر شما مناسبم؟پسراییی که موقعیت ازدواج دارن فکر میکنن من دختر بچم.پسرای کم سنم که ماشاالله میخوان بیان تو چشم.آخه من چیکار کننننننننم؟

عجیبه که دختر 28 ساله 16 ساله به نظر بیاد. اما خوبه.
به هر حال اگه کسی خوشش بیاد ازت یه پرس و جویی می کنه سنتو می فهمه
خوب باش ولی جذاب و دوست داشتنی هم باش
ارایش هم بکن اونم سنو بیشتر نشون میده. مثلا مهمونی ها که می ری ارایش کن.
مدل موهاتو چتری نذار سنتو کمتر می کنه
رفتارات وزین و باوقار باشه (البته اگه تو سرشتت هست. وگرنه خودتو اذیت و محدود نکن)
لباسایی بپوش که متناسب سن بالاتر باشه مثلا 22 سال خوبه. بهت هم بیاد. بعضی لباسا زیادی سنو میاره پایین. بعضیا هم زیادی زنونه هستن و اگه ظریف باشی بهت نمیاد. یه چیزی بپوش که برازنده باشه اما کم هم نکنه سنتو
دیگه اینا یادم میاد. دوستان که تجربه دارن واسه خواستگار و ازدواج میان راهنمایی می کنن
موفق باشی

سلام بهار عزیز
تا 4 ماه پیش هر وقت یه مشکلی با این عناوین میدیدم سریع میرفتم میخوندم و باهاشون همدیدی میکردم که آره چرا باید دخترایی مثل ما تنها باشن! منم مثل خودت ارشد خوندم و از لحاظ ظاهر هم خیلی اعتماد بنفسم خوب بود ولی خوب بقول تو کیس ازدواج نبود، خیلی هم دلم میخواست ازدواج کنم، میدونستم هم از طریق سنتی نمیتونم کیس مورد نظر رو پیدا کنم، چون هم تو شهری که زندگی میکردیم غریب بودیم و تو اون شهر ما خیلی برای مادر آقا پسرا این قضیه مهمه که اهل همون شهر باشی، و هم اینکه دیده بودم از اطرافیانم همه باید خودشون به فکر خودشون باشن.. خلاصه حسابی اعتماد به نفسم رو از دست میدادم هر وقت میشنیدم یکی یکی از دوستام دارن ازدواج میکنن، این شد که سعی کردم رفتارم رو متفاوت کنم، ارشد که قبول شدم بر خلاف دوران کارشناسی خیلی از همکلاسیام سوال کیپرسیدم و کلا خیلی خودم رو اکتیو و درسخون نشون میدادم، با اینکه خیلی دنبال کار بودم ولی نتونستم کار خاصی پیدا کنم پ، من مثل تو میرفتم پیش استادم هر هفته و مقاله کار میکردم، هر هفته میرفتم کلی ادمهای جدید میدیدم..
خلاصه حتی اگه کار هم فعلا پیدا نشه، حداقل سعی کن با استادات در تماس باشی و به بهونه مقاله زیاد دانشگاه برو..
منم اینجا زیاد مشاوره گرفتم و حتی زیادهم دعا خوندم، بنظرم دعا خیلی خوبه به آدم ارامش میده وقتی ببینی ارتباطت با خدا بیشتره..
خلاصه عزیزم مهم قسمته، اینو مطمین باش، منم در اوج نا امیدی خدا منو با یکی از همشهریام آشنا کرد، اونم کاملا سنتی بدون اشنایی قبلی ازدواج کردیم..
و الان بعد از ازدواج میبینم که فقط هدف رو روی ازدواج قرار دادن خیلی اشتباهه و حتما باید هدف های دیگه ای داشته باشی،
خلاصه فقط سعی کن دیده بشی و تو مراسم های عروسی و مهمونی خیلی خوب و شیک باشی، انتخاب لباس خیلی مهمه، حتما زیاد بهش توجه کن..
اینایی که میگم از رو تجربه میگم
ایشالا خدا همه جونای دم بخت رو به مراد دلشون برسونه،چون منم خودم دقیقا این حس رو تجربه کردم حس اینکه دوست داری یکی بفکرت باشه و ...
اصلا هم نگران تیکه انداختن اینا نباش کسی چیزی گفت با شوخی بگو خوب تو این زموونه شوهر پیدا نمیشه که! دچار غرور بشی فکر میکنن خواستگار هست و خودت قبول نمیکنی