نوشته اصلی توسط
مو فرفری
وای حمیدآقا بچه گناه داره. من رو یه چیز تو دنیا حساسم. اونم از وقتی که خودم مادر شدم درمن به وجود آمده.
اگه ببینم کسی بچه ای رو میزنه (فرقی نمی کنه کی و کجا) میخواد تو خیابون باشه، مهمونی باشه، مرکز خرید باشه، میرم و به کسی که بچه رو میزنه اعتراض میکنم. یه بار که تو خیابون کم مونده بود مادر بچه رو بزنم. یه بار تو فرودگاه کم مونده بود از پرواز جا بمونم.
رفتار من خوب نیست. ولی چطوری می تونید کتک خوردن بچه ی خودتون رو از طرف خانمتون تحمل کنید؟ یعنی خانم شما تو 24 ساعت شبانه روز یه ساعت پیدا نمیشه که مهربون باشه و حرفتون رو بفهمه؟
با ناز ونوازش و زبون خوش دلش رو به رحم بیارین. باهاش یه قراری بزارید. اولاً که بچه زیر 2سال اصلاً اون مدل تربیتی که خانم شما میکنه رو نمیفهمه. چون فقط میفهمه که یه کشیده خورد ولی واسه چی رو اصلاً نمیفهمه. بهش بگید این دفعه اگه کار اشتباهی کرد به من بگو. تو اصلاً وارد عمل نشو. بهش بگو اینجوری بچه چند سال دیگه اصلاً ازت حساب نمیبره.
یه چیزی درگوشی بهتون بگم؟ یه دوره ای بود که من هم با همسرم به شدت مشکل پیدا کرده بودم. همسرم به خاطر کار زیاد که اغلب تو ماموریت بود، همیشه خسته بود. توجه خاصی به من نمیکرد. منم خودم رو ول کرده بودم. اون موقع دخترم تقریباً 2 ساله بود. در ضمن افسردگی بعداز زایمانِ من همچنان ادامه داشت. شاید باورکردنی نباشه(یعنی وقتی خودم به اون موقع فکر میکنم باورم نمیشه) من بیشتر حرص و ناراحتی از همسرم رو سر دخترم خالی میکردم.
الکی به کارایی که وقتی الان بهشون فکر میکنم و میبینم چقدر بامزه بوده گیر میدادم. جیغ میکشیدم. کتک نمیزدم ولی کاری که میکردم از کتک کمتر نبود. با این کار یه جور ناخواسته تمام اعتراضم رو به همسرم نشون میدادم.
من هنوز هم سر حرفم هستم. خانم شما به توجه شما احتیاج داره. کتاب بخون برادر من! چیزی که نمیشه هیچ، تازه کلی هم مطالب جالب یاد میگیری. ازت خواهش میکنم. به خاطر اون کوچولوی نازِ خوردنی، اون طفلک معصوم که الان معلوم نیست مامانش داره باهاش چجوری رفتار میکنه، یاد بگیر چجوری به خانمت توجه کنی.
