از دست کارای شوهرم خسته شدم،بریدم

سلام دوستای خوبم
من دوباره اومدم
این دفعه دیگه بعد دوسال عقد رفتم خونه ی خودم
امااااااااااااااااااااااا اا...........
سه ماه از عروسیمون میگذره و من روز به روز دارم از شوهرم دور تر میشم

اصلا حوصله حرف زدن باهاشو ندارم ، چون امکان نداره بخوایم کنار هم بشینیم برای چند ساعتو حرف بزنیم و آخرش من از یه حرفیش دلخور نشده باشم

حوصله ی بیرون رفتن باهاشو ندارم چون هر وقت میریم بیرون همش چشمم به چشاش که میوفته میبینم داره به دخترا و زنا نگاه میکنه و من باید توو دلم حرص بخورم که آیا واقعا شوهره من آدم چشم چرونیه؟؟؟؟؟؟ چه دلیلی داره این همه به دخترا نگاه کنه؟؟؟؟؟؟

هنوز بعد 2 سال و نیم کنار هم بودن اخلاقای بدشو که میدونه منو چقدر عذاب میده کنار نزاشته، هنوزم که هنوزه وقتی میریم خونه ی مامانش اینا یواشکی حرف میزنن یا میرن توو یه اتاق یواشکی حرف میزنن

از همه بد تر خیلی پنهون کاری میکنه و دروغ میگه
به خدا دیگه بریدم از دستش
هروقتم به رووش میارم دروغاشو یا پنهون کاریاشو فکر میکنه( ببخشید) من احمقم که میخواد منو بپیچونه

واااااااااای اینقدر دلم ازش پره که نمیدو.نم از کدوم یکی بنویسم
وقتی میشینم و با خودم فکر میکنم که دلیل این همه کاراش چیه دلم میخواد بترکه
احساس میکنم که دیگه ، اخلاق خوبی ، مهربونی ، صادق بودنی هیچ چیزی نداره برای دوست داشتنش

یه چیزی میگم بازم خیییییییییییییلی ببخشید ولی باید بگم که بدونید چقدر دلم ازش پره ازش دلسردم:توو این سه ماه یا حتی خیلی بیشتر از این این سه ماه اصلا دلم نمیخواد دستشو بگیرم و یا حتی ببوسمش توو این سه ماه اگه هم یکی دو بار فقط این کارو کرده باشم از روی اجبار بوده یا دلم واسش سوخته وگرنه از ته دلم اصلا نبوده


خیلی کاراشو و رفتاراش(دروغ گفتناش، پنهون کاریاش ، نگاه کردناش به دخترای غریبه ، عکس گرفتنای بی موردش از دختر خاله هاش ، نگرانی بیش از حدش برای دختر خالش، بی احترامیاش نسبت به خونواده ی خودم و کلی چیز دیگه )که هر ثاینه مثل یه خوره داره مغزمو میخوره، مانعم میشه که بهش محبت کنم ، کم کم دارم احساس میکنم دارم ازش متنفر میشم


دلم میخواد بشینم یه دل سیر گریه کنم اما دیگه گریم هم نمیاد
​

نظر مشخصی ندارم چون خودم مجردم تجربه ای ندارم نمی تونم دقیق کمکی بکنم. دوستان میان کمکت می کنن
اما به جای گریه و غصه اینا رو بخون کمک کننده هستن:
چگونه همسر دلخواهم را بیابم؟

http://www.hamdardi.net/thread-18343.html
http://www.hamdardi.net/OLD/thread-19883.html
موفق باشی

سلام

وقتی قدیمی ها میگن تو عقد کمتر رفت و آمد کنید یکیش همین جاست

چون اون لذت و عتش زندگی به عروسی نرسیده فروکش میکنه و مسائل بعد زود خودشو نشون مده و باعث بی مهری دلسردی میشه

خصلت بد دیگه ما ها اینکه رفتار های بد طرف مقابل و میبینیم ولی سکوت میکنیم و خودمونو گول میزنیم میگیم شاید درست شد از فردا ولی قافل از اینکه هر روز بدتر میشه بدتر بد تر

کی جرات نه گفتن پیدا میکنیم خدا میدونه بعضی از ماها نه گفتن در جای مناسب بلد نیستیم حالا یا از ابرومون میترسیم یا از جدایی و.........

خب نگران نباش مشکل شما در حد وخامت نیست میشه حلش کرد ولی یکی یکی خب یکیش صحبت مستقیم با همسرته نه در تمام موضوعات در مورد یکیش وسعی کن به بحث نکشونی واگه کشیده شد با کوتاه اومدن تمومش کن

اینا تو این مرحله کمی عادیه ولی شما اعتراض خودتو نشون بده مثلا در موضوع کس از دختر فامیلش واینکه با نگاه به غریبه به دنبال چیه.
وقتی چشم چرونی میکنه بهش بگو چیزی شده ؟ آشنا دیدی ؟ اون میگه نه . بعد بهش بگو آخه عزیزم یه طوری نگاه کردی فکر کردم آشنای نزدیکته . نگفتم بگی خواهرته که دعواتون بشه

راه دوم نظر شخصی اینکه وقتی باهاش بیرون میری کمی به خودت برس برسااااا حسابی تا مجبور بشه غیرتی بشه و همش حواسش به تو و مواظبت از تو بیفته تا بقیه زنا دختر و اینکه نگاه نامحرمو از تو بگیره و عذاب بکشه .
شب بهش بگو چطور بودم از این به بعد اینطوری میام بیرون گفت چرا ؟ اونوقت بگو به خاطر تو واینکه خیلی دوسش داری

با رفت آمد کمتر جلوی فامیل بگیر البته با همسرت در گیر نشو


بانو کم نیار وقت گریه و خالی کردن میدون نیست پاشو برا زندگیت بجنگ کم نیار زمین خوردی باز پاشو شاید برات نقشه دارن شاید فامیل دشمن همسرت هستن میخوان زندگیشو خراب کنن همسرت متوجه نیست خوابه


پس تنهاش نذار تسلیم نشو برا کنار کشیدن دیر شده . تو مهارت شوهر داری نداری تو ضعف داری سیاست نداری

خودتو بساز و قدم بردار . یادت باشه همسرت هنوز به فحاشی دست بزن خیانت اعتیاد و مال حروم و معیار های بد دیگه که میتونه عامل اصلی جدایی باشه نرسیده پس اگه از الان کوتاهی کنی بدون شک مقصری

بانو با سیاست برو جلو چشمتو رو خیلی چیزا ببند تا عذاب نکشی و به روی همسرت نیار نذار با افکارت بازی کنن دیونه ات کنن

بد خواه تو پارسا :72:

سلامparsa1400
ممنون از لطفت:72:
دقیقا همین کار هاروانجام دادم یعنی هنوزم انجام میدم مثلا وقتی میبینم داره به یه خانومی خیلی نگاه میکنه منم بر میگردم نگاش میکنم و میگم من که نمیشناختمش آشنا بود؟
یا میخوایم بریم بازار یا بیرون خیلی به خودم میرسم و اونم مدام حواسش به من هست که موهام خیلی نیاد بیرون و ... ولی خب بازم نگاه میکنه.
یا حتی مثلا وقتی به یه خانومی خیلی نگاه میکنه منم بهش گفتم دوست داری اینجوری تیپ بزنم ؟ آخه چون خیلی نگاش کردی فکرکردم شاید از مدل تیپش خیلی خوشت اومده بعدش میگه اگه تو اینطوری تیپ بزنی که میکشمت


البته اون دختر خالش که گفتم قضیه اش این بود(اونا یه شهر دور از ما زندگی میکنن شاید سالی یکی دوبار ببینی مشون):

سال اولی که ما عقد بودیم خالش اینا با دختر خاله هاش اومدن شهر ما، قبلش بهم گفت شوهرم که ،این دختر خاله هام رااحتن دست میدن و روبوسیب میکنن منم بهش گفتم دوست ندارم دیگه حتی دست بدی، وقتی اومدن شوهرم دست نداد و اونا مسخرش کردن ولی یکی از اونا که من رووش حساس شدم زد تو سر شوهرمو گفت خاک توو سرت به همین زودی...

بعدش نشسته بودیم که من شنیدم همین دختر خالش به خواهرشوهرم گفت این همه دختر دم بخت توو فامیل داشتیم چرا رفته اینو گرفته یکیش خود من...
من هرچقدر فکر کردم دیدم حتی این حرفش اگه شوخی هم باشه اصلا نباید زده میشد

از همون موقع من دیگه بهش حساس شدم همیشسه حواسم به رفتارهاش بود
به نظرم دختر سبکی میاد با تاپ حلقه ای و شلوارک پیش شوهرمن وامیستاد و دراز میکشد و .... با شوهر من شوخی میکنه و احساس میکنم یه جورایی میخواد خودشو شیرین کنه مثلا واسه شوهرمن
شوهرم بهم گفت ما نیتمون خواهر برادری بوده همیشه و ازاینجور حرفا منم دیگه عصبانی شدمو بهش گفتم اگه اونم نیتش خواهربرادری بوده چرا همچین حرفی زده؟؟؟؟؟؟؟؟
اینم بگم که رابطه منو این دخترخالش باهم خوبه

امسال هم که اومده بودن رفتیم بیرون باهاشون شوهرم دوربین دستش بود دم به دقیقه عکس میگرفت تا اینکه مجبور شدم دیگه دوربینو ازش بگیرم مثلا ما داشتیم راه میرفتیم شوهرم میپرید جلو عکس میگرفت

یا دیگه اینجاش خیلی بهم برخورد عصبانی شدم از یه قسمتی داشتیم میرفتیم که گل بود و دیده نمیشد که گل هست اتفاقی سر میخوردیم میوفتادیم مادرشوهرم چندبار افتاد من همین و بقیه همین طور میوفتادن تا اینکه همین دختر خالش افتاد بعدش شوهرم خیلی عصبی شد و ناراحت که دخترخالش افتاده و کلی با باباش دعوا کرد که چرا مارو آوردی اینجا منم دیگه دست خودم نبود نمیتونستم نشون ندم ناراحتیمو تازه هی هم حواسش به دختر خالش بود که از کجا نره که یه موقعی دوباره نیوفته با اینکه منم پیشش بودم اما اصلا حواسش به من نبود منم باهاش دعوا کردم بعدش که معنی این کاراش یعنی چی؟؟؟؟؟؟

هرچی فکر میکنم نمیدونم اسنم این کارهاشو چی بزارم
وقتی یاد اینا میوفتم اصلا دلم نمیخواد ببینمش

قبلا میشستم گریه میکردم و مثل افسرده ها میشستم یه جایی و همش فکر میکردم اما الان دیگه اصلا گریه نمیکنم یکم مقاوم تر و صبورتر شدم

دوستان منتظر راهنمایی هاتون هستم

پس چرا ذکسی نمیاد کمکم کنه من منتظرم
:47::47:

سلام
دیدم که تاپیک هایی گذاشتین که کسی پاسخ اون ها رو زیاد نداده اما ازتون می خوام این باعث مایوس شدنتون نشه.
شما الان احساساتی از همسرتون دارید که مانع انجام بسیاری از رفتارهای مناسب و هم چنین با محبت نسبت به همسرتون میشه.
سوالی دارم که همسرتون از روز اول اینطور بی توجه ها رو نسبت به شما داشت؟
اصولا آقایونی که دچار چنین مشکل رفتاری حادی هستند از همان روزهای آشنایی با اولین برخوردشون نسبت به بقیه همین رفتار رو انجام میدن.
به هر حال:
اولین قدمی که شما باید بر دارید اینکه انقدر به گذشته فکر نکنید ، انقدر از همسرتون تصویر یک آدم منفی رو نسازید. چون این اعمال موجب شده تا شما یک کینه و حرص شدیدی نسبت به همسرتون پیدا کرده باشید که این کینه در دل شما بزرگترین مانع هست برای ارتباط درست شما با ایشون. و همچنین مثل یک سم میمونه برای زندگی مشترک.
به رفتارات خوب همسرتون فکر کنید به روزهای خوب با ایشوت داشتین به نکاث مثبتی که دارن .به رفتار خوبی که نشون میدن. حتی به نظر بنده شما گاها دچار سوءتفاهم شدین. به این معنی است که همسر شما ذاتا مقصود بدی از فلان رفتارش نداره اما شما چون با دید منفی به ایشون نگاه می کنید برداشت منفی از رفتار ایشون پیدا میکنید و اصرار دارید که برداشتتون درسته اما ممکنه که واقعا اینطور نباشه.
بسیاری از روان شناس ها معتقد هستند کسی که اعتراض خودش رو با خشونت به شما نشون میده در واقع در دل خودش میگه "خواهش میکنم به من کمک کن". اما هنوز اونقدر قوای فکر و کنترل پیدا نکرده . این هنر فرد مقابله که اسرار درونی رو دریافت کنه.
و شما که نقش همسر ایشون رو دارید حتما بایستی از این هنر بهره من باشید.
زمانی که با تفکرات مثبت تونستید بر احساسات منفی خودتون غالب بشید و از همسرتون یک تصویر واقعی تر داشته باشید می تونید با نزدیک شدن به همسرتون هم از لحاظ ظاهری هم از لحاظ فکری و هم احساسی ایشون رو متوجه این کنید که بزرگترین فرد توی زندگی ایشون شما هستید. و شما هستید که بیشترین سود رو براشون دارید بیشترین کنم رو میکنید و هم اینکه بیشترین عشق رو هم برای ایشون میذارید.
این کار به ظاهر و توی جمله راحت به نظر میرسه اما شما باید بدونید توی این مسیر باید از توقعاتتون پایین بیاید و این رو شعار روی کارتون بذارید که "من هر کاری انجام میدم در واقع دارم به خودم کمک میکنم پس توقع تشکر ندارم" هر چند که مطمئن باشید اگر درست انجام بدید حتما لایق بسیاری از خوبی ها از سمت همسرتون میشید. به این باور برسید که اگر شما باعث شدید که همسرتون توجهش تماما به شما جلب شد شما هستید که سود و فایده از این قضیه می برید و همچنین همسرتون رو که نزدیک ترین شخص به شما ست به راه صحیح آوردید.
ببخشید طولانی شد . امیدوارم منظور حرفام رو درست رسونده باشم .
توکلتون بر خدا باشه و ما رو هم دعا کنید.

سلام ممنون رفتگر :72:
راجع به سوالی که پرسیدی
آره از رزوز اول هم همیشه وقتی به خونوادش میرسیدیم خیلی نسبت بهم بی تفاوت میشد
اما الان دیگه خیلی بیشتر شده
با این که من باهاش حرف هم زدم و بهش گفتم دلیل اینکاراش چیه ولی خب اصلا فرقی نمیکنه
مثلا:من دوست دارم وقتی میریم خونشون بهم بیشتر اهمیت بده وقتی میره بیرون پیش خونوداش بهم بگه چیزی لازم دارم یا نه ولی اون همیشه به مامانش همچین حرفی میزنه
جلوی خونوادش منو فقط به اسم صدا میزنه بدون هیچ پسوند و پیشوندی
بیشتر سعی میکنه خواهر و مادرشو تحویل بگیره تا منو

مثلا همین حالا که خواهرش داره مهد کودک میزنه چند بار بهم گفته تا منم برم بهشون کمک کنم ولی من به خاطر اینکه خواهرش واسه ما که عروسیمون بود چند ماه پیش هیچ کمکی نکرد نه توو کارای عروسی نه توو خونه چیدن و تمیز کردن و بهونه مخی آورد منم بهم بر خورد که من عروسیم بوده و. اونا هیچ کاری نکردن ولی حالا اون داره یه مهد کودک میزنه و اینقدر براش ذوق دارن خود شوهرم هم یک ماهی هست که هررزوز دنبال کارای خواهرشه تازه از من هم توقع داره که برم کمکشون

در صورتی که خود شوهرم هم واسه اسباب کشی مامانم اینا حتی یه خبر تلفنی هم نگرفت با اینکه خبر داشت همون روز بهش گفته بودیم ولی بعدش گفت چون ما دوتا باهم قهر بودیم نیومده در صورتی که اصلا به خونوادم هیچ ربطی نداشته

حتی واسه اسباب کشی خونه ی خودمون که مامانش اومده بود ، چون من و خونوادم دیرتر از اونا رسیده بودیم خونه ی من و شوهرم واسه تمیز کاری ،اینقدر رفتارشون بد بود که چی شوهرم که جواب سلام مارو نداد و بعدشم مدام به مامانش میگفت مامان تو خسته شدی برو بشین دیگه بسه فلان کارو نکن و ... با اینکه روز قبلش من و خونوادم کل خونه رو آب و جارو کردیم و کلی کار دیگه در اصل بیشتر کارای سختشو خونوادم کردن

به نظرم شوهرم یه آدم قدر نشناسه

به خاطر همین ها هم منم تصمیم گرفتم مثل خودشون باشم مگه من چیزی از اونا کم داشتم که اونا همچین رفتارهایی داشته باشن من اصلا بازم به روی خودم نیارمو برم کمکشون؟؟:97:

من هرچی فکر میکنم که نکته ی مثبت توو شوهرم پیدا کنم نمیتونم به هیچ نتیجه ای برسم، جزء اینکه فقط خسیس نیست توو پول خرج کردن

در عوض همش به یه عالمه نکته های منفی میرسم
1: وقتی خونوادم میان خونمون اخم داره و صحبت نمیکنه و بالش میزاره دراز میکشه و من وقتی میوه میارم بد بد نگاه میکنه و خودشم میگه من نمیخورم (با اینکه من بهش هم گفتم که اینکارا رو نباید انجام بده)

اما وقتی خونواده ی خودش میان خیلی شاد و تحویلشون میگیره و هرچی داشته باشه میخواد واسشون بیاره

2:اینکه خیلی دروغ میگه خیلی مثلا یه روز از دهن خواهرش در رفت که با ...(شوهرمن) رفتن واسه مهد کودکش بنگاه ها و خونه دیدن و... در صورتی که شوهرم من ، منو خونه میزاشت و میگفت میرم فلان جا


3:خیلی پنهون کاری داره مثلا من به صورت اتفاقی فهمیدم که توو سایت کلوپ عضو شده بدون اینکه من خبر داشته باشم
یا اینکه قبلا عضو فیس بوک شده بود رمزشو عوض کرد که من اونم خودم فهمیدم

4:یا همین نگاه کردناشو عکس گرفتناشو و قضیه ی دختر خالش
من خیلی سعی کردم یه دلیل دیگه و.اسه این کاراش پیدا کنم که دلم خوش بشه ولی هیچ دلیلی پیدا نکردم ،هروقت به اینکاراش فکر میکنم دلم واقعا میخواد بترکه

اینقدر که عاجز شدم دیگه ولش کردم به حال خودش ، هرچقدر میخواد دروغ بگه و پنهو.ن کاری کنه راجع به هرچی دلش میخواد ،هرجا دلش میخواد بره، به هرکی میخواد نگاه کنه، هر رفتاری که میخواد داشته باشه اصلا دیگه برام اهمین نداره که پیش خونوادم یا خونوادش چجوری باهام رفتار میکنه یا اینکه به اونا توجه میکنه یا نه اصلا دیگه ازش هیچ محبتی

خیلی درموندم کرده
فقط موقع هایی که دلم میگیره واقعا میسپارمش به خدا چون من نمیتونم تلافی کنم یا از پسش بر بیام

دریا خانم ازت می خام که بدونی من درکت میکنم و احساساتت رو میفهمم. نه اینکه حتما منم مشکلاتی دارم نه. ولی کاملا متوجه هستم چه نیاز هایی داری و برآورده نمی شن.
یعنی شما هیچ نکته مثبت دیگه ای در همسرت نمی بینی؟!! پس چرا با اون ازدواج کردی؟!!
اینطور که شما گفتی و ایشون از روز اولم چنین رفتاری رو داشته خب تا حد زیادی ااین مشکلات شما حاد میشه. به نظر بنده هر جدایی که در یک خانواده اتفاق میوفته حتما ناشی از یک بلای ناگهانی نیست. بلکه همیشه رفتارهای نامنایب طبق عادت انجام بشن در درجه اول طلاق عاطفی رخ میده و در درجات مداوم تر به جدایی صد در صد میرسه.
ازت میخام آروم باشی. باید همت کنی و این مشکلات رو از زندگیت حذف کنی. بت اطمینان میدم همسرت هم از این وضع رضایت چندانی نداره اما مثل تو هم دنبال رفعش نیست. تو باید این نیاز رو در اون به وجود بیاری که بخاد زندگیش رو درست کنه. حتی براش مهم باشه که رفتار تو چقدر درسته و بخاد که به تو کمک کنه.
به صورت جدی و همچنین با محبت یک روز کامل رو وقت بذار ، روزی که همسرت کار دیگه ای نداشته باشه، بشین دقیق و کامل براش توضیح بده که زندگیتون دچار مشکل هست. نه اینکه بری درد و دل کنی و هی ازش ایراد بگیری!!نه. برو و تا ونجا که با زبان و حرف و مثال میتونی متوجهش کن که مثلا "عزیزم ما هر دو تو وجودمون می خایم که بهترین باشیم درسته؟پس چرا نباید به هم کمک کنیم ؟مگه ما چی کم داریم؟" زن و شوهر جفت هم دیگن که به هم در جهت بزرگ شدن روحشون و رسیدن به آرامش کمک میکنن. اول از همه خودت اینو متوجه شو که در قبال همسرت چنین وظایف مهمی رو داری. تو باید بتونی که از اون یک مرد کامل بسازی (البته با خاسته ی خودش) و اون هم همینطور.
کمی این موضوع شاید طول بکشه و برات سخت باشه.
یکم شاید لازم باشه عرفان ت قوی بشه!!! که بتونی این مسائل رو بیشتر درک کنی.
کم نیار دریا جان. بشین مطالعه کن اول آگاهی های خودتو بالاببر تابتونی اونو منتقل کنی.
همسرت رو متوجه این کن که زندگی مشترک فقط کار،خوردن،س.ک.س،وخواب نیست.
شما باهم ازدواج کردین تا یک کانون گرم خانواده رو شکل بدین. فرزندانی تربیت کنین که ممکنه پس فردا کارهای مهمی رو انجام بدن.خودتون رو هم در واقع تربیت میکنید. وظیفه مرد فقط پول درآوردن نیس. وظیفه زن هم فقط حرف گوش دادن نیس! شنیدی میگن زن و شوهر لباس هم دیگن؟؟خب شما باید مثل لباس هم دیگر رئ محافظت کنید بهم زیبایی ببخشین عیب های هم رو بپوشونید.
شما اول سعی ات رو بر این بذار که همسرت رو متوجه این موضوع بکنی. که مشکلی تو زندگیتون هست و اینکه راغب به این باشه که واسه زندگی تون و رفع این مشکل تلاش کنه.
جوری این موضوع رو عنوان نکنی که فکر کنه تو یه زن قدر نشناسی ،اصلا!!!چون مردها کلا به تشویق و تشکر عکس العمل خوبی نشون میدن!!
اینکار رو به هر نحوی شده انجام بده و همزمان خوب باش رفتارت منشت افکارت. مثبت باش و به خودت کمک کن تا آرامش رو داشته باشی.
همین قدم رو امیدوارم با توکل بر خدا انجام بشه.

عزیزم خیلی دلم به حال بعضی زنایی مثل خودم میسوزه که نگاه والاتری به زندگی و عشق نسبت به شوهرامون داریم. نمیدونم چی بگم شوهر منم چشم چرونی میکنه و هر کاری میکنم ترکش نمیکنه.فک کنم اکثرشون همینطورین و کاریشونم نمیشه کرد.

سلام دوست عزیز. نوشته هاتو که خوندم دیدم خیلی از مواردش تو زندگیه منم بوده. رفتارای شوهرت با خانوادش و خانواده شما رو همسر منم داشت حتی بدتر..پنهون کاری و دروغ رو هم همینطور. الان4 ماهی میشه میام تو این سایت و از مطالب و مقالات اینجا نت برداری کردم و تو زندگیم اجرا کردم و باورت نمیشه الان یک ماه و نیمه که با همسرم اصلا مشکلی ندارم و روز بروز عاشقترم میشم.این در حالیه که تا قبل عید ما تا پای طلاقم رفتیم. شما باید از خودت شروع کنی.به همسرت عشق بورز. ازش ایراد نگیر.بهترین باش براش.هر از گاهی تو زندگیت خلاقیقت داشته باش و اون روزتون رو متنوع کن(تو انجمن مشاور خانواده کلی مقالات مفید هست)بزار احساس قدرت کنه و اینکه به این باور برسه که برای تو بهترینه خودش کم کم رفتارای بدشو کنار میزاره مطمئن باش.میدونم خیلی سخته چون نسبت بهش احساس منفی و بدی داری،منم بیزار بودم ازش و اوایلش برام خیلی سخت بودمخصوصا یک ماه اول که من خیلی خوب بودم باهاش و اون با رفتاراش عذابم میداد و لی از وقتی اونم شروع به تغیر کرد انگیزم بیشتر شد و خداروشکر الان عاشقشم..

- - - Updated - - -

شاید شما هم مثل قبل های من به این فکر کنی که آخه چرا همیشه ما زن ها باید خوب باشیم و از خودمون بگذریم و لی الان اینو فهمیدم که تمام گذشت ها و خوبی هام الان به خودم برگشته. الان وقتی همسرم به احترام من و اینکه ترکی بلد نیستم دیگه با خانوادش ترکی صحبت نمیکنه وقتی دیگه بخاطر من یواشکی با اعضا خانوادش صحبت نمیکنه،وقتی تو جمع خانوادم قاطی میشه و باهاشون حرف میزنه و بازی و خنده میکنه وقتی دیگه همه چیزشو به من میگه و اول با من مشورت میکنه نه با مادرش وقتی خساستشو کنار گذاشته و برای من و زندگیمون تمام تلاششو میکنه لذت میبرم و خدارو شکر میکنم که همچین همسری به من داده. امیدوارم شما هم با مطالعه مطالب این سایت بتونی نتیجه دلخواهت رو بگیری.