نمایش نسخه قابل چاپ
سلام به همه...از اول توضیح میدم....من 24سالمه,دانشگاهم,عاشق یکی از همکلاسی هام شدم,من خیلی دوست دارمش ولی نمیدونم این احساس من دو طرفه است...راستی خانوم مورد علاقه ام تقریبا هم سن خودمه,ز حرکات و رفتار ایشون نشون میده که احساسم دو طرفه است ,البته نظر خودمه...ولی نمیتونم به ایشون پیشنهاد بدم,چون احتمال هم داره که رد کنه,لطفا کمکم کنید...اگر به اطلاعات بیشتری نیاز دارین بفرمایید,,,
سلام
نظر بنده حقیر رو بخواین ، می گم که اصلا به ایشون پیشنهاد ندین. حتی المقدر ارتباط تون رو هم با ایشون کم کنید و بذارید در حد درس و خیلی ساده بمونه.
اما چرا من می گم پیشنهاد ندین بهتره:
با دقت دلایل زیر را بخوانید:
1- داتشگاه جای درس خوندنه و شما برای پیشرفت در دانشگاه و یا شغل تون نیاز به ارامش دارید و باید حاشیه ها به کمترین حد برسونید که ارامش تون مختل نشه.
2- شما باید در نظر داشته باشید که جواب رد ایشون باعث میشه تا حدی غرورتون شکسته بشه. بدترین از این که شما بیشتر روز های هفته ایشون رو در دانشگاه می بینید و هر بار یاد جواب رد ایشون می افتید و ناخوداگاه استرس یا احساس کینه پیدا کنید. همین باعث به هم خوردن ارامش و تمرکز شما بر روی درس میشه.
3- حتی امکان داره با پیشنهاد دادن به اون خانم سوژه محافل دانشگاه هم بشید و اسم و حرکت شما تا مدت ها بر سر زبان ها باشه. که خود همین هم حاشیه براتون درست می کنه.
4- ممکن هستش زمانی برسه که ببینید اون دختر خانم با یک پسر دیگه در دانشگاه دوست شده یا با کسی ازدواج کرده. خود همین ممکن هستش شما رو عذاب روحی بده تا جایی پیش برین افت شدید تحصیلی کنید. الان که پیشنهاد ندادین اگر اون خانم با کسی دوست بشه ، برای شما ناراحتی نداره. اما به محض اینکه پیشنهاد بدی و جواب رد بگیری ، مدام خودت رو با اون یکی پسره مقایسه می کنی که اون چی داشته که تو نداشتی.
5- یا حتی امکان داره این خانم از شما سو استفاده کنه. مثلا برای گرفتن جواب مثبت برای شما شرط بذاره یا از شما بیش از حد کار بکشه و نهایتا هم شما رو رد کنه.
پس دلایل بالا به اندازه کافی منطقی و زیاد هستش که شما رو از پیشنهاد دادن منصرف کنه. می بینی که جواب رد گرفتن دردسر هاش بیشتر از خوشی های جواب مثبت گرفتنه!!
--------------------------------------------------------------------------------------------
بعدم هم دوست عزیز احتمال اینکه شما جواب منفی بگیری زیاد هستش. عقل حکم می کنه چیزی احتمالش زیاده و بعدا دردسر هاش هم زیاده رو کلا ادم انجام نمیده!
می پرسین چرا؟
بیین دختر خانم های نوجوان که در دانشگاه هستند این ویژگی ها را دارند:
1- به شدت ظاهر بین هستند. البته این ویژگی کلا خانم ها هستش. اما در دختر های نوجوان خیلی شدید تره. یعنی به محض اینکه شما پیشنهاد بدی ایشون اول تو ذهنش چهره و ظاهر شما رو مو شکافانه بررسی می کنه و از فیلتر هاش رد می کنه. در نتیجه سخت می تونی جواب مثبت بگیری. و از این بدتر که هر خانمی یک جور چهره رو می پسنده و همین احتمال موفقیت شما در این ازمون ناعادلانه رو خیلی سخت می کنه.
2- به وضع مالی هم خیلی توجه می کنن. که مثلا طرف گوشیش iphone 5 هستش یا گوشی معمولی. یا ساعت مچی که دستت هستش برند معروفه یا Fake! ماشین اصلا داری یا نه. واقعیت این هستش که اکثر پسران دانشجو وضع مالی شون خیلی خوب نیست.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
البته نا امیدت نمی کنم. بعضی از دختر خانم های نوجوان در دانشگاه منصف هستند و بیشتر منطقی هستند تا احساسی. ولی خوب تعداد این دختر های خانم منصف در دانشگاه ها خیلی کم هستش. خب این دختر خانم ها شما رو بخاطر خودت می خوان. ( چهره و پول براشون مهم نیست).
اینجور دختر خانم معیار هاشون اینه:
1- اخلاق خوب و شغل مناسب
2- سالم بودن از نظر روحی و عقلی.
3- داشن روحیه مردونه و کاری بودن
4- ادم معتقد ، پایبند و سر به زیر
5- داشتن علم و مدرک تحصیلی بالا
6- داشتن دانش خانواده و تربیت فرزند
خب اگر واقعا بتونی همچین کسی رو دانشگاه پیدا کنی که این 6 تا معیار براش مهم باشه. خیلی شانس اوردی و می تونی در دوران دانشجویی حتی ازدواج کنی.
ولی خوب اگر توی خواب هم تونستی همچین دختر نوجوانی در دانشگاه پیدا کنی که این چنین معیار هایی داشته باشه بازم جای خوشحالی داره!
البته نا گفته نماند که خانم ها هر چی سن شون بالاتر میره ، یک مقدار منطقی تر میشن و معیار ها شون تعدیل میشه و به اون 6 تا که گفتم نزدیک تر میشه.
ولی خب از یک دختر نوجوان در دانشگاه اصلا نمیشه توقع اون معیار ها رو داشت.
--------------------------------------------------------------
جمع بندی:
فعلا دست نگه دار! و اصلا پیشنهاد نده.
رفتار و حرف های اون دختر خانم با دقت بررسی کن. با بررسی رفتارش و حرف هاش می تونی متوجه بشی که دو تا ویژگی دختر خانم های نوجوان را که گفتم رو داره یا نه. ولی خب به احتمال خیلی زیاده داره. ولی بررسی کردنش ضرر نداره.
جناب امیرمحمددانشگاه هم یکی ازراههای آشنایی وشناخته!!!!!!من ازپستتون خیلی تعحب کردم؟
آقامیلادسلام
شمامیخوایدبهش پیشنهادازدواج بدید؟چقدرمیشناسیش؟
معیارهاتون چیه واسه ازدواج؟چقدرش رواین خانم دارن.البته بایدشناخت داشته باشی ازش...
خب یاجوابشون منفیه یامثبت...اینکه به خاطرترس ازردشدن پیشنهادندین اینجوری تاآخرعمرنبایدبه کسی پیشنهادبدین.
البته یه جیزخیلی خیلی مهم روبگم...رابطه ای روشروع نکنیدکه پایانش بدباشه...سعی کنیداول به خانوادتون بگیدکه من میخوام بهشون پیشنهادازدواج بدم...بایدهمه جی ازاول رسمی باشه..اگه اون دخترهم جوابش مثبت بودبایدقرارخواستگاری بزارید...اگه گفت نه وبزاریه مدت باهم باشیم به هیچ وجه قبول نکن.چون پایان خوبی نداره
شماخودتون24سالتونه پس اونقدربالغ هستیدکه بدونیدراه درست خواستگاری چیه
موفق باشید
سلام
چطور عاشق ایشون شدین؟ فقط با دیدن قیافه؟ به نظرم کمی تند رفتین. احساساتتون رو تعدیل کنید و بپذیرید چیزی که شما از ایشون دیدید تنها بخش بسیار جزئی از وجود ایشونه و نباید به همین راحتی بهش دل بست.
بعدش در فرصت مناسب حضورا _ با تلفن و تکست نه- ازشون اجازه بگیرید که به همراه خانواده ها، جهت شناخت و آشنایی بیشتر مدتی باهم گفت و گو کنید.
حین صحبتتون هم حتما بفرمایید که چند روزی فکر کنند و بهتون خبر بدند.
اگر به طور کلی مخالف نبودند با خونواده صحبت کنید تا با منزل ایشون تماس بگیرند و وارد مرحله آشنایی بشید.
اگر هم مخالف بودند؛ حتما علتش رو بپرسید و قضیه رو برای همیشه تمام کنید. به این ترتیب حداقل دیگه ذهنتون درگیر ایشون نخواهد بود و افسوس کاری که نکردید رو نخواهید خورد.
موفق و کامیاب باشید.
سلام به آقا میلاد
خب چند نکته هم از من 1 چند ترم به پایان دارین . 2 صبر کن و در حد حدود دانشگاهی بیشتر باهاش آشناشو 3 تو این مدت متوجه خواهی شد نظر ایشون با شما موافق یا نه
4 بهتره مطالعه ای در مورد معیار های خودتون و طرف مقابلتون برا ازدواج داشته باشی
5 دلسرد نکنم نظر شخصیم اینکه دست نگه دار تو سن شما چشم ها نقاب دارن و فرق عشق واقعی و دوستاشتن مقطعی درک نمیکنن و این جز با گذشت زمان تا سن 26 27 حاصل نمیشه
میلاد عزیز دوستانه میگم ازدواج با هم سن اونم در شرایط سنی شما درست نیست و نشان از عشق کاذب شما داره و این خط نشونو از من به شما یادگار پشیمون میشی
به نظر من بهتره حد المکان چند سال کوچکتر باشه تا زندگی شیرین تر و با احترام تری داشته باشی
اینا که گفتم مربوط به سن شماست ونه بالای 29 و 30
زیاد به خانم نزدیک نشو نفس خودتو حفظ کن نذار بقیه از نیت شما آگاه بشن فعلا براش غیرتی نشو
و اما نکته مهم پارسا برای شما از احساسات کاملا تو این مرحله دوری کن از الان بگم جواب خانم به شما نه خواهد بود پس ناراحتی و افت تحصیلی شکست عشقی خوردمو من دیگه ادامه نمیدم و .......... نداریم
شد شد نشد نشد برا جوابش پیش خودت و اون خانم احترام قائل باش . در دو حالت :203:
اصلا شرایط ازدواج وتشکیل یه زندگی و قبول مسئولیت داری ؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اگه زود گفتی بله هنوز خامی ولی اگه دو روز رو این جمله آخر من فکر کردی میشه گفت کمی بزرگ شدی فقط کمی
ببخشید از بس آمار ها بالا رفته و شکست ازدواج دانشجویی دیدم اینطوری شدم
در هر حال برات آرزوی موفقیت دارم تو تک تک لحظه های شاد جوونیت
بدرود
باسلام.ممنونم از شما که دلسوزانه نظرات خودتون رو اعلام کردید...
ازاقای امیرمحمد منونم با نظر کاملشون,ولی انتظار داشتم سوالات بیشتری قبل ازنظر دادن بپرسن
از پارسا ممنونم به خاطر واقع بینی
ازخانوم مهستی وپاییز به خاطر سوالات بیشتر
از فرهنگ بدلیل یاداوری نکته,که خواستم خودم متذکر شم.
اما بعد...
ترم آخرم,در حد همکلاسی بودن میشناسمشون,از نظر من خانوم باشخصیتی هستن,قصد ازدواج دارم ولی سربازی هم دارم...
از شما عزیزام میخوام راهنمایم کنین تا بدونم ایا علاقه ام به این شخص دو طرفه است,یعنی طرف مقابلم هم همچنین حسی نسبت به من داره؟خودم شخص نسبتا مغروریم,به خانوما زیاد رو نمیدم,از یه خانواده مذهبی هستم,به شدت به تعهداتم پایبند,به کسی قول بدم محاله زیرش بزنم,ولی خیلی برام مهمه که بدونم ایشون نسبت به من
ازتون راهنمایی بیشتر میخوام...
آخه خیلی دوسش دارم,تا جایی که با اخلاقش اشنام عاشق اخلاقشم شدم,ولی اگه بدونم احساسم بهش یه طرفه است هرطوری باشه فراموشش میکنم...لطفا راهنماییم کنید...
سلام
خب اول به این سوال جواب بده
چه اخلاق ورفتاری داره که عاشقش شدید!!درموردویژگیهای که فعلا ازروی ظاهرمتوجه شدید صحبت کنیدتامراحل بعد..
سلام.اخلاقش سرسنگینه,به آقایون زیاد رو نمیده,اهل شوخی زیاد و یاوه گویی هم نیست,واسه خندوندن بقیه هم کاری نمیکنه,با اقایون در کلاس رسمیه,بیرون یکم صمیمی تر ولی نه در اون حد...با خانوما رابطه خوب و صمیمی داره,حجابش قابله قبوله,اهل لاس زدن نیست,خودش رو هم از بقیه یه سر وگردن بالاتر میبینه,خوب دیگه هم اگر لازمه بگم...هرچندموارد دیگه به ذهنم نمیرسه...اگه لازمه شما بپرسین بنده جواب میدم,اخه شما خانومید و اشناتر...ممنون(ببخشید تعداد پستها که مجاز بودم تموم شده بود,دیر جوابتون رو دادم.منتظر جواب و مشاوره ام...
ویژگی هایی که میگید پسندیده و قابل احترامه. و با توجه به اونا و اونچه از خودتون گفتید شاید بهترین راه اینه که باهاشون جدی صحبت کنید تا متوجه شید احساسشون چیه . اما اینکه چطور اینکار رو انجام بدید هم خیلی مهمه. که تاثیر بدی رو ایشون نگذاره و متوجه قصد شما بشن. امایه موضوع دیگه که هست اینه که من متوجه نشدم الان فقط میخواید بدونبد حسش چیه یا اینکه اقدام جدی تری هم بکنید؟اصلا موقعیت ازدواج یا نامزدی دارید؟ سربازی به کنار. کار چی؟ موقعیت یا برنامه ای واسش دارید؟ چون به هر حال اگه پاپیش بگذارید حتما ازتون میپرسن. یا اینکه برنامه و اهدافتون واسه مثلا5 سال آینده واستون روشنه؟ چون به نظرم اول تکلیفتون رو با خودتون و زندگیتون روشن کنید بعد با دلتون.
راستی شما گفتید که از روی رفتارشون به نطرتون این حس 2 طرفه است. میشه بگید مثلا ایشون چکار کردن؟
دوباره سلام
لطفا مشاوره بدین,با همتونم...
Amirmahmood
Mahasty
Parsa
Paiiz
Fariba s
Maedeh 120
امیدوارم...
سلام
ممنون از اینکه وقت گذاشتین...
اقا/خانوم hps اینکه بدونم احساسش نسبت بهم چی هست پیشنیاز اقدامات جدی بعدیم خواهد بود.
اینده شغلی ام انشا... خوبه
تصمیمم جدیه
ولی چون یکم مغرورم و به خانوما زیاد رو نمیدم میخوام قبل از اینکه با ایشون جدی در این مورد صحبت کنم یه پیش فرضایی داشته باشم...واینکه نمیخوام نسنجیده کاری بکنم...(هروقت خواستم مطلب بزارم پیام اومد نمیتونید!!!ببخشید اگر دیر شد.
پس چرا کسی راهنمایی نمیکنه...
منتظرم....
فوری...فوری...
آقا میلاد شما میتونین در خواست ازدواجتون رو از طریق یک واسطه انجام بدین و اگر خانوم موافق بودن اقدامات بعدی رو زیر نظر خوانواده ها آغاز کنین .
ممنون از کمکتون...
ولی میخوام قبل از هر اقدامی مثله واسطه ویا مستقیم...یا مطرح کردن موضوع ویا صحبت در این مورد...از احساس ایشون نسبت به خودم اگاه بشم...قبلا گفتم میخوام قبل از اقدام جدی در این مورد یه پیش فرضایی داشته باشم...
مشکلم اینه：چجوری از احساس ایشون نسبت به خودم اگاه شم؟؟؟
بدون گرفتن واسطه یا مطرح کردن موضوع با ایشون...
میشه به احساسشون از روی رفتار واخلاق و...پی برد؟؟؟
به راهنماییتون نیازمندم
از اینکه کسی راهنمایی نمیکنه...
ممنونم.
چرا کسی نظر نمیذاره...
میلاد سلام، ببین من خیلی درکت میکنم. مثل خودت یکیو دوست دارم (دوست داشتم) ولی بخاطر نداشتن تجربه، چه من چه اون همه چی بهم پیچید. نمیخوام تو هم اینجوری بشی. یه کم بیشتر از خودت بگو؟ دخترخانم چند سالشه؟ دانشجو ارشدی یا کارشناسی؟ یعنی تو این چند سال نفهمیدی حسش چیه یا نتونستی بهش بفهمونی حست چیه؟
به نظر من یه مدت دوروبرش باش، دخترا خودشون متوجه میشن. بعد اگه دیدی برخورد بدی نداره کم کم بهش بگو. یادت باشه نذار احساس کنه اول میخوای از احساسش مطمئن بشی تا بعدش بهش بگی، چون ترم آخری میگم اگه واقعا دوسش داری برو جلو بذار ببینه بخاطرش حاضری غرورتو واسش خرج کنی، یادت باشه صبر داشته باشی حتی اگه جواب منفی داد یادت باشه میتونی جوابشو مثبت کنی. ولی وارد روابط دوستی آنچنانی نشو نظرات اولیه که مثبت بود سریعا خانواده دو طرف وارد جریان بشن اینجوری هم خودت راحتتری هم دختره بیشتر بهت اعتماد میکنه. حتی اگه همین الانم با خانوادش تماس بگیرید مشکلی پیش نمیاد غرورتم جریحه دار میشه، حتی اونجوری اگه جوابش منفی هم باشه دلیل بر نامناسب بودن شما نیست
من همراهتم میتونی بیای با همدیگه این مساله رو ختم به خیر کنیم
خب اومدین و فهمیدین که ایشون هم بهتون علاقه دارن، اونوقت چی میشه؟
شما نه کار دارین، ته درستون تموم شده، نه سربازی رفتین. با تمام این موارد، آیا خانوادتون راضی میشن براتون برن خواستگاری ؟ ( اگه تاپیک آقای خوش خیال و بخونین متوجه میشین چرا این سوال و پرسیدم)
ایشون علاقه مند شدن، بخانوم مورد نظر گفتن، خانوم علاقه مند شدن تا خواستن برن خواستگاری با خانواده، خانوادشون بخاطر دلایل بالا مخالفت کردن و گویا الان یسالی هست که کلا ارتباطشون هم با اون خانوم قطع کردن.
گویا تا یسال پیش هم بخاطر همین ابراز علاقه و فهمییدن اینکه علاقه دو طرفه اس، وسوسه شدن و با هم در ارتباط بودن، حالا ارتباط درهر حدی باشه حتی چند پیامک رسمی بازم برای خانوم های احساساتی سخته!
بازم اینکه یکی بیاد تو زندگیشونو علاقه مندشون کنه بعد تنهاشون بذاره اونم حتی بدون انجام خواستگاری خیلی سخته! خیلی اذیت میشن.
فکر نکنین اینکارها فقط مخصوص آدم هاییست که اهل دوست دختر و پسر هستن.
چرا اینجا آقایون و خانوم های مذهبی هم داشتیم، علاقه مند شدن بعد بخاطر مخالفت خانواده یا مهیا نبودن شرایط آقا پسر نتونستن حتی به مرحله خواستگاری برسوننش.
بهترین راه خواستگاری کردنه! فوقش شما جواب رد میشنوین، بعدشم میگین ترم آخر هستین پس دیگه نمیبنینشون.
بعدشم این دختر خانوم اونقدر براتون ارزش داره که بخواین حداقل یک بار امتحان کنین، و ریسک شنیدن جواب منفی و بپذیرین.
ضرر راه های دیگه خیلی بیشتره. اومدیمو شما فهمیدین که ایشون بشما علاقه مند هستن اگه خانواده موافق نباشن، مشکل بزرگی پیش میاد، هم عذاب وجدان میگیرین، که حرفی به اون دختر زدین، هم اون دختر آسیب میبیننه که شما حرفی ردین اما اقدام رسمی نکردین.
هم وجهه خودتون و جلوشون خراب میکنین.
شما غیر از مستقیم پرسیدن هیجوره نمیتونین متوجه احساسشون بشین. چون از رفتارها و کردارهای غیر مستقیم، هزار جور برداشت میشه کرد که ممکنه اشتباه باشن.
ببینبید ادما خیلی متفاوتن و نمیشه در مورد رفتاراشون و دلیل اونها با قاطعیت نظر داد. اما خوب اگر تصمیمتون جدیه که فعلا باهاشون در این مورد صحبت نکنید پس میمونه اینکه غیر مستقیم بفهمید. یه جوری سعی کنید به بهانه ای( پروژه یا تحقیق مشترک و اینجور چیزا) برخوردتون رو باهاشون بیشتر کنید تا هم ایشون از نزدیک کمی بیشتر باهاتون اشنا شن( یادتون باشه که خودتون باشید و متفاوت از اونچه که هستید رفتار نکنید) و هم رفتار ایشون رو ببینید. البته با توصیفی که از ایشون کردید اینو بدونید که مسلما ایشون حتی اگر علاقه ای هم داشته باشه رفتاری صمیمی تر یا متفاوت از بقیه پسرها با شمانخواهد داشت.فقط فکرکنم با شما با احترامی متفاوت از اونچه برای بقیه قایله یا همچین چیزایی رفتار میکنه.یعنی تو همون رفتارهای عادیش دنبال یک چیز جدید باشید نه اینکه فکر کنید کلا یه رفتار جدید میبینید. البته من اینی که میگم از دیدگاه خودمه که یه دخترم که اخلاقم شبیه این خانمه.من اگه بودم اینجوری رفتار میکردم.
البته بگم دوستان خیلی خوب راهنماییتون کردن و شاید بهتره که زیاد هم قضیه کش پیدا نکنه که باعث سوتفاهم یا اینکه احساس یکی از طرفین زیادی درگیر شه و مانع تصمیم گیری درست یا لطمه خوردن به هیچکدومتون نشه.سریع تر تصمیم بگیرید و یه افدام جدی کنید
و یک پیشنهاد دیگه اگه واقعا جدی هستید اگر بتونیدفعلا یک کار نیمه وقت پیدا کنید میتونه هم مسولیت پذیریتون رو به ایشون ثابت کنید و به علاوه کمی هم جلو می افتید از نظر استقلال مالی. امیدوارم موفق باشید
سلام دوست من.
راهی که شما میری رو من ته راهشم !!! خلاصه کلام بگم الان کامل درکت میکنم.بهت توصیه میکنم تاپیک های منو اولا بخونی..منم فکر میکردم طرف دوسم داره..سه سال بود میشناختمش و بهش علاقه داشتم..ولی قسمت هم نشدیم.
به نظر من یه روز محترمانه ب اهاشون صحبت کن و از علاقت خیلی منطقی و نه احساسی بگو (بهتره مستقیم خواستگاری نکنی هر چند با اون هم مخالف نیستم ولی این طوری بهتره)
اگه جوابشون مثبت بود.. چه بهتر و بعدش شما به خونواده میگی و.. خواستگاری و...
اگه بنا به هر دلیلی شرایطشو نداری نمیتونی به خانواده بگی و..بهتره اون خانم رو فراموشش کنی ...
جواب اونا مثبته یا منفیه باشه برای شرایط من(دوران عقد ) + نداشتن بابای پول دار + و چجوری بهش پیشنهاد بدم
دیگه میخوام ازش خواستگاری کنم(دختر مورد علاقم همکلاسم) به نظرتون بهترین راه چیه؟؟
حیای دختر و نگفتن حرف دلش به پدر و مادرش (به نظر شما صلاح در فراموشی است یا ادامه ؟؟)
البته اضافه کنم تاپیک سوم رو وقتی زدم که نمیدونستم جواب منفی خانواده ی ایشون دلیل اصلیش چی بوده که بعد ها به لطف خدا مشخص شد جواب خود اون خانم منفی بود علی الرغم این که من فکر میکردم این طوری نباشه.
بخونید سوالی بود در خدمتم.
باسلام
متشکرم از راهنمایی شما عزیزان
اما بعد...
در پستهای قبلی شرایطم سن وسالم, سن اون خانومو...رو گفتم
24سالمه,با این خانوم هم سنیم,بازم میگم الان وضع مالیم خوب نیست که از پدر پول میگیرم...ولی شغلم درامد داره,شغلی که باید بعد ازسربازی داشته باشم
اگر منطقی فکرکنم خوب شرایط ازدواج ندارم...ولی چه کنم ایشون رو دوست دارم وازشون خوشم اومده,
در شهر کوچیک خودم با ازدواج و...هیچ مشکلی ندارم,منظورم اینه که هر کسی رو بخوام میتونم بهش برسم و جواب منفی درکار نیست,ازین بابت مطمنم...
خونواده اینجوری هستیم...البته نه صرفا به تماما به جهت اعتبار خانوادگی,شان اجتماعی خودمم خیلی در این امر موثره,خونواده سرشناسی هستیم,
اما خوب من اون شخص رو دوست دارم دیگه...
حالا شما بگید چه گنم...
مطالبی رو که گفتید خوندخم,ممنون
Capitanممنون از همراهیت
از همتون به خاطر کمکاتون ممنونم
بیشتر راهنماییم کنین...دذهنم ای روزا درگیره...
اینم بگم که من چندماهیه که ایشون رو دوست دارم و این حس رو از اول دوران دانشجوییم نداشتم,
با توجه به اخلاق و رفتارم غرورم خیلی برام مهمه...
به جرات میگم تا حالا به هیچ دختری پیشنهاد ندادم, از اونجور افراد نیستم,
ولی همینکه سربازیم هست دلیله محکمیه مبنی بر نداشتن شرایط ازدواج,ولی تحمل اینکه ایشون مال شخصه دیگه ای باشن برام خیلی سخته,
کلا بگم：هیچی ندارم فعلا,تاکید میکنم فعلا,اما ایشون رو هم دوست دارم و قصدم فقط ازدواجه,نه چیزه دیگه ای...
جواب ایشون رو هم حدس میزنم...ولی چطوری میتونم فراموشش کنم!!!!!!!
اینم بگم که با ایشون حرف میزنیم.
حرفاشون صمیمیه,ولی حسش رو نسبت به خودم نمیتونم متوجه بشم,
فک کنم,احتمال داره,ایشون از احساسم نسبت به خودشون اآگاه باشن ولی اقدامی نکردن...
بازم ممنونم از همتون...
من یه چیز رو نمی فهمم آقای میلاد
شما میرید به اون خانم میگید که قصد آشنایی و امر خیر دارید( حالا با واسطه یا بی واسطه که این کار عرف و برعهده ی پسر هس انتظار که ندارید خانم بیاد خواستگاری!!!! )
دو حالت پیش میاد خانم جوابش مثبت هس که به غرور شما صدمه نخورده
خانم جوابش منفی هس که باز هم به غرور شما صدمه نخورده و آدم گاهی وقتا لازمه به خاطر یه دختر خوب ریسک چند بار مطرح کردن خواسته اش رو بپذیره( کلن خواستگاری به عهده ی پسر هس دیگه)
حالا ممکنه اون خانم یه مقدار بیجنبه باشه و شما رو جلو دوستان خودش به تمسخر بگیره ( که با چیزایی که ازش تعریف کردین بعید به نظر میرسه) که این قضیه هم منتفیه چون با توجه به اینکه آدم منطقی هستید و قبل از مطرح کردن مشاوره گرفتید وقتی این رفتار بد خانوم رو ببینید ادامه نمی دید به پیشنهادتون و هم اینکه ترم آخر هستید
فقط یکم بهتر نیس فکر کنید چون قصدتون ازدواج هس و سربازی دارید و .....
دوما رو رفتار خودتون هم (البته من شاید اشتباه میکنم) تجدید نظر کنید
غرور خوب هس ولی نه زیاد
مثلن فکر کنید بعضی جاها که باید ناز خانم رو بخرید نتونید این کار رو بکنید! خوب این درس نیس
زنا هرچقدر هم از نظر تحصیلی و خانوادگی و .... از مرد پایین باشن ممکنه ناز کنن گاهی اوقات که ببینن آیا اصن وجودشون مهم هس
خوب این مواقع این شما هستید که باید به خانم این اطمینان رو بدید که واستون ارزشمند هس
ایضا مردها
تو زندگی مشترک کلا من که تجربه ام از اعضای این سایت خیلی کمتره
ولی فکر میکنم غرور زیادی هم چندان خوب نیست
موفق باشید
ممنون
باید بگم زیاد مغرور نیستم ولی جواب رد یکم برام سنگین تموم میشه
ایشون هم از افرادی نیستن که همه جا قضیه رو نقل کنند
قبلا هم گفتم سربازی دارم یعنی شرایط لزدواج ندارم خیلی فک کردم ولی نتونستم این واقعیت روقبول کنم چون دوسش دارم...
از ایشون هم توقع ندارم بیان خواستگاریم:-)ولی توقع چراغ سبز نشون دادن رو در صورتی که متمایلا دارم...
خواستگاری که هیچ ,من هنوز از احساسشون به خودم بی خبرم و این مشکله بزرگیه...
غرورم بشکنه واسه ایشون مهم نیس ولی وقتی میشه با برنامه ریزی پیش رفت و احتمال شکستن غرور و خرد شدن رو تا حد زیادی کاهش داد,چرا با برنامه پیش نرم...همیشه باید احتمالات رو سنجید و از سنجیده ترین راه پیش رفت...راهی که زیاد اسیب نبینیم و نبینند
اینم که گفتید اگر جوابشون منفی باشه من اسیب نمیبینم درست نباشه...
درسته یکم مغرورم ولی احساساتی هم هستم,البته یه کم احساساتی:-)
زیاد توقع ندارم ولی حداقلها رو انتظار دارم...
راهی اگر پیشنهاد دارین بفرمایین...
نه راهی که ندارم
ولی یه سوال واسم پیش اومد
چراغ سبز از نظر شما آقایون چی هس؟؟؟؟؟(امیدوارم جواب بدید چون سوال شد واسم)
ایشون مگه با شما حرف نمیزنن
خوب موقع حرف زدن خودتون کمی صمیمیت رو زیاد کنین
نمیدونم بکشید به خانواده و ..... ببینید عکس العمل ایشون چی هس
- - - Updated - - -
نه راهی که ندارم
ولی یه سوال واسم پیش اومد
چراغ سبز از نظر شما آقایون چی هس؟؟؟؟؟(امیدوارم جواب بدید چون سوال شد واسم)
ایشون مگه با شما حرف نمیزنن
خوب موقع حرف زدن خودتون کمی صمیمیت رو زیاد کنین
نمیدونم بکشید به خانواده و ..... ببینید عکس العمل ایشون چی هس
چراغ سبز یعنی یکم یه کم خیلی کم احساسشون رو بروز بدن تا طرف مقابل یه چیزایی متوجه شه
البته واسه شخصی که خانوم محترم میدونن که این اقا این خانوم رو دوس دارن...خانوم به شخصی چراغ سبز نشون بدن که میدونه واقعا دوسش داره...درحدی که اقا مطمن بشه نه بیشتر...
اگر صحبت به خانواده ها کشید و ایشون هم توضیحاتی در مورد خانوادشون دادن,خب بعد چی...
صمیمیت تا این حد میتونه چه کمکی بکنه...از کجا به احساسشون میشه پی برد؟
فوقش صحبت میشه و پایان هم پیدا میکنه,چجوری میشه به برداشتشون نسبت به خودم پی ببرم...
لطفا نظربدین...ممنون
نمیدونم والا
ببینید این خانم اگه بخواد چراغ سبز نشون بده
باید شما بهش بفهمونید که بهش توجه دارید
یه توجهی که فرق میکنه با توجهی که به دوستاش دارید
مثلن یه مدت صمیمیت رو زیاد کنید نشون بدید
به یه بهونه باهاش هم مسیر شید یه دفعه و ازش مثلن سوالی رو بپرسید که از هر دختری نمی پرسه آدم
اگه واقعا دوستش دارید
یه مدت بدون اینکه بقیه بفهمن و وقتی ایشون تنها هستن مثلن تو حیاط دانشگاه این رفتارا رو تکرار کنید
اگه طفره برن از این کارای شما که خوب علاقه ای نیس شاید
ولی اگه استقبال کنن به احتمال زیاد تمایل دارن
آخرش هم اینه که از طریق یه واسطه مثلن دوستش اقدام کنید و این خیلی هم عرفه
از منم یکی از همکلاسی های پسرم خواست با دوستم حرف بزنم و منم زدم و دوستم رفت باهاش مستقیم حرف زد ( دوستم خیلی جدی بود آقا می ترسید رو در رو به خودش بگه) ولی دوستم با اینکه خوشش نمیومد خیلی منطقی رفتار کرد
- - - Updated - - -
مثلن من شخص خودم رو مثال میزنم
یه پسری که میدونم کلا چندان براش مساله ای نیس پیاده روی با دخترا
بیاد این کارا رو بکنه
من شاید اصن حواسم هم پرت نشه
ولی یه پسری که بدونم چندان آدم راحتی نیس
یه مدت صمیمی شه
خوب میفهمم یه فرقی هست و اگه ازش خوشم نیاد اونقدر رفتار خشک و رسمی نشون میدم که بزاره بره
ولی اگه خوشم بیاد از این کاراش استقبال میکنم و خوب اونآقا هم باید به این رفتاراش ادامه بده اگه دوستم داره و ضد و نقیض نباشه کاراش
نمیدونم روابط شما و ایشون با بقیه دخترا و پسرا چه جور هس ولی باید بهش بفهمونید که تفاوت دارن واسه شما با بقیه
مثلن نمیدونم ایمیلش رو دارید یه شعر - شعر جلف نه- واسش بفرستید و عکس العملش رو ببینید
- - - Updated - - -
کلا دخترا غرور کسی رو نمیشکنن و شخصیت خودشون رو حفظ میکنن حتی اگر علاقه ای به طرف تداشته باشن-البته دخترای باشخصیت که مورد شما هم به نظر میرسه اینطور باشه- بعضی خانوما هم متاسفانه تعداد بالای دوس پسر رو شان و شخصیت میدونن
خیلی ممنون...بالاخره یکی پیدا شد کمک کنه,چقدر خوشحالم من:-)
اینکارو کردم,ببخشید نمیشه همه چیو ینجا همه چیو بگم,
کاش میشد بصورت خصوصی باهاتون مشورت میکردم,اگه ریز قضایا رو بگم تابلو میشه...
حالا اگه اینجوری باشه,به فرض,میشه نتیجه ای گرفت و خوشبین بود,
صمیمی بودن حتما نشانه دوست داشتنه؟؟؟
اخه اخلاق و رفتار خانوما برعکس اقایون غیر قابل پیش بینی یه...
رفتارشون یه چیزی میگه ولی واقعیت یه چیزه دیگه...
سلام جناب میلادنقل قول:
نوشته اصلی توسط milad.mehr
نه من منظورم این نبود که صمیمی بودن نشانه ی دوست داشتن هست
گفتم همه چی برمیگرده به رفتارهای شما و اون خانم با سایرین
و شما باید متوجه تفاوت ها بشید
نمی دونم شاید من دیگران رو با خودم مقایسه میکنم
ولی به عنوان مثال چه اشکالی داره که بعد یه مدت صمیمیت یه رفتاری کنید و بگید (زبانی) که این کار رو فقط بره شما میکنم و عکس العملش رو ببینید
و در نهایت هم اگر قصدتون واقعا ازدواج هس باید بگید بهش و خیلی سریع مساله رو بکشید به خانواده ها و آشنایی زیر نظر خانواده ها باشه
یادتون باشه شما با این رفتارهاتون نمیخواید بفهمید که دخترخانم دوستتون دارن یا نه ( صد البته یک دختر خوب و باتدبیر قبل از ازدواج به یه پسر نشون نمیده که چقدر دوستش داره که من جز اون ها نیستم)
یادتون باشه اگر واقعن قصدتون ازدواج هست نمیخواید طرح دوستی بریزید و بعد از دخترخانم (حتی حرف زدن عادی باهاش) سیر شید
شما فقط میخواید میزان تمایل نسبی خانم رو بدونید تا در صورت مطرح کردن سنگ روی یخ نشید
خیلی هم امکان داره که تو مرحله آشنایی زیر نظر خانواده ها به این نتیجه برسید که به درد هم نمی خورید و طبیعی هس
در نهایت شما به عنوان پسر باید بگید و هیچ چیز رو نمیشه صد در صد گفت
شما نباید اونقدر ها از شکستن غرورتون بترسید
و مطمین باشید اگر جواب رد هم شنیدید مطمین باشید مشکل از شما نیست
یک دختر 1000 دلیل ممکنه داشته باشه واسه جواب رد
و این نباید باعث سرخوردگی شما بشه
و در آخر من چندان برای مشاوره خصوصی مناسب نیستم چون با روحیات آقایون آشنایی ندارم
من نظری اینجا میذارم و سایر دوستان اصلاح میکنن
من همه ی این حرف ها رو با این فرض زدم که شما قصدتون شروع آشنایی برای ازدواج هس
ولی اگر این حس تازه شروع شده ( مشابه چیزی که جناب زمستون گفتن)
بهتره بگم از خیر صمیمی شدن با خانم بگذرید چون با توجه به اینکه ترم آخر هم هستید
ممکنه دوری شما از خانم خیلی راحت حستون رو از بین ببره
ولی اگر صمیمیتی رو شروع کنید نتیجه ای جز پشیمونی واسه هر دو نداشته باشه
- - - Updated - - -
برای خود من وقتی یک پسر بهم میگه که با هیچ کس دیگه جز تو حرف نمیزنم
وقتی میگه که یکم بهم توجه کن (اونم بعد 4 سال) و فقط اگه تو بهم توجه کنی واسم بسه
وقتی شعر میفرسته در حالی که فقط سلام و علیک دارم راهاش و از چند ترم قبل میشناسمش فقط و خیلی چیزای دیگه
اونم منی که سایه ی پسرها رو با تیر میزنم و خیلی دیر گرم میگیرم
من همه ی اینا رو نشونه ی تفاوت میگرفتم
و به طرفم که دوستش داشتم اجازه دادم این حرفا رو بزنه
چون از پدر و مادرم شنیدن اگر کسی رو دوست دارم وقتی اظهار علاقه میکنه نباید فرداش مث سنگ از جلوش رد شم و خودم رو بزنم به اینکه ندیدمت و سلام و علیک نکنم
من یک بار اجازه دادم کسی این کارا رو بکنه
ولی فقط ناراحتی واسم موند
جناب میلاد اگر واقعن از خودتون مطمینید شروع به این کارها کنید
و اگر دیدید دخترخانم هم تمایلی نشون دادن سریع مساله رو به خانواده ها بکشید و بهش بگید که میخواید همچین کاری کنید
بذارید زیر نظر خانواده ها و با آرامش خیال همدیگر رو بشناسید
هیچ وقت با احساس کسی بازی نکنید
با سلام
همدردی در جهت برقراری روابط دوستی و صمیمی شدن دختر و پسر راهنمایی نمی دهد ، لذا انتظار راهنمایی شدن به این سمت و سو را نداشته باشدی و در صورتی که عضوی بخواهد در این راستا کمک کند تخلف از قوانین همدردی هست و اخطار دریافت کرده و پستش حذف می شود و اگر ادامه دهد حساب کاربریش مسدود می گردد .
اگر قصد ازدواج دارید رابطه برقرار کردن و صمیمیت راه آن نیست بلکه اقدام رسمی از طریق خانواده را در پیش بگیرید به عنوان شروعی برای شناخت دقیق تر .
لازم به ذکر است شناخت شما به هیچ وجه کافی نیست . و همچنین ذهنیت شما مبنی بر حتماً علاقه ای ازآن سو باشد تا اقدام به خواستگاری شود غلط است و عشق حقیقی در پی شناخت عمیق بعد از رسیمت به وجود می آید . میل شما به پیش از ازدواج در میان بودن عشق و عاشقی نشان از احساس محوری شما و عدم پختگی دارد
این تاپیک با توجه به عنوانش قفل می شود ، اگر هدفتان راهنمایی گرفتن به قصد خواستگاری رسمی هست لطفاً تاپیکی دیگر با عنوانی در این راستا ایجاد کنید تا دوستان راهنمایی کنند .
لینک های زیر را هم مطالعه کنید تا استراتژی همدردی دستتان بیاید :
سطوح ارتباط دختر و پسر
ما قصدا و عمدا چنین روابط عاشقانه ای رو تخریب می کنیم!!!!