من بین شروط خانواده م و وضعیت نامزدم گیر افتادم

سلام دوستان خوب همدردی
برای من مسائلی پیش اومده که شیرینی روزای خوب نامزدیو داره برام تلخ میکنه و اونم به خاطر خانواده ی خودم و رسم و رسوم دست و پا گیره.
نامزد من بر خلاف خانواده م وضع مالی خوبی نداره و از عهده ی کرایه ی خونه و یه مجلس خیلی خیلی مختصر بر میاد.وقتی شرایطشو بهم گفت کنارشم بهم گفت عاشقت شدم ولی حق داری بهم جواب رد بدی.تو آرزو داری و من نمیخوام از آرزوهات جدات کنم.گفتم با خانواده م حرف میزنم ببینم چی میگن.با خانواده م حرف زدم گفتن که میشه کلا یه مراسم گرفت که دعوتی هاش مختصر باشن و هزینه ی شامو نصف میکنیم که بهش فشار نیاد.یه مجلس معمولی.
2روز پیش صحبت کردیم گفتیم که کاش مراسمو جدا کنیم و فقط عقد بگیریم که بعد چند ماه بریم ماه عسل.به مادرم گفتم گفت باشه،گفت به پدرت میگم. اونم به پدر و مادرش گفت اونا هم موافقت کردن.الان مادر من زیرش زده میگه باید حتما 2تا مراسم باشه.من به نامزدم چه باید بگم؟دیوانه شدم از دست مادرم.من اینو بازم به نامزدم بگم آبروم پیش پدر و مادر نامزدم میره که اینقد نظرمو عوض میکنم،بعدشم نامزدم واقعا پول نداره و مادرم داره سنگ میندازه جلوی پاش.میگه بی ارزش میشی این جوری.
خسته شدم دیگه.آخه مراسم و این رسما برای من ارزشی ندارن.با مادرم دعوام شد و از صبح جواب تماس نامزدم هم ندادم.فقط کارم شده گریه.این وسط واقعا من دارم اذیت میشم.
خیلی مشکل بزرگی به نظرم نمیومد که پدرم پولدار باشه و نامزدم بی پول!!!
سر مهریه هم باز این دردسر ها بود که اونجا هم نامزدم به خاطر من از عرف خانواده ش گذشت.
من چطور میتونم این شرایطو مدیریت کنم؟

امان از دست خونواده ها!!!
واقعا مشکل شما رو درک میکنم
منم تقریبا همچین مشکلاتی رو دارم با مامانم...
از یه طرف مامانم میگه آرزو داریم عروسیتو ببینیمو باید جشن بگیریمو و و .. و ...
از طرفی منو نامزدم با کلی قرض یه خونه نقلی گرفتیم و چند سال فقط اقساط سنگینشو پرداخت کنیم... موندیم هزینه یه مراسم عروسی ساده رو از کجا حور کنیم ؟
وقتی هم به مامانم میگم بهتره جشن نگیریم و ... خیلی ازم دلگیر میشه ....
خلاصه عزیز واست آرزوی خوشبختی میکنم:203:
و امیدوارم به نحو احسن بتونی این بحران رو رد کنی
متاسفانه اینجور مواقع استرس و ناراحتی خیلی زیادی به ادم وارد میشه و به قول شما شیرینی این روزهای نایاب رو گم میکنه.:97:
فقط یه چیزی .. نذاز این شرایط روابط بین نامزدت و خونوادت رو تیره بکنه.. این مسائل تموم شدنیه و نذاریم که خاطرات بد جایگزین خاطرات خوب و شیرین بشه...:82:
من که به شخصه اگه یه روز صاحب فرزندی بشم و بخام دامادش یا عروسش بکنم سعی میکنم هرگز بخاطر سلایق شخصیم بچه هام رو به دردسر نندازم.:102:

ممنون از پاسختون:72:
واقعیتش اینه که من واقعا نمیدونم این بین به حرف کی گوش کنم.توی خانواده ی ما سابقه نداشته که مراسم برگزار نشه.اونم عروسی های مجلل.من فقط یه خواهر دارم که عروسی اونم دست کمی از بقیه نداشت.با مادرم که صحبت می کنم میگه من هیچ توقع آنچنانی ازش داشتم؟با نامزدمم حرف میزنم میگه تو شرایط منو میدونی.توی زندگیمون به مشکل میخوریم اگه سرمایه مونو خرج عروسی کنیم.
نامزد من ویژگی های اخلاقی بسیار خوبی داره.واقعا نمیتونستم به این راحتی از دستش بدم
از طرفی هم باید حواسم به این باشه که بین نامزدم وخونواده م تنش پیش نیاد.
واقعا این مراسم چنان برام وضعیت پر استرسی ایجاد کرده که چند روزه سردرد دارم

درکت میکنم
ولی دیگه چاره ای نیست
نه میشه دل مادرو شکست ( وقتی این همه رو مراسم تاکید داره و آرزوی دیدن مراسم عروسی تورو داره و نمیخاد تو فامیل کم بیاره - منطقی نیست ولی خوب مادره و دلخوشیش اونه) و نه میشه حرفای نامزدتو نادیده گرفت ( که البته تا حدودی منطقی هست )
به نظرم با نامزدت صحبت کن
و بگو که میدونی شرایطش سخته و کاملا درک میکنی اینو ولی حالا برای این که دلخوری پیش نیادو همه چی به خیر و خوشی تموم شه یه مراسم خوب و ساده ای برگزار کنید و برین خونه بخت.:72:
نامزد منم الان یه گرون پول نداره ولی به خاطرمن ( جالبش اینجاست که بهش نگفتم که مامانم اصرار داره مراسم بگیریم بهش گفتم خودم دوست دارم و ارزومه ( در حالیکه اصلا اینطوری نیست:311: و خودم بیشتر ترجیح میدادم یه مسافرات درست حسابی برم تا اینکه الکی خودمو اسیر این همه استرس و هزینه گزاف بکنم:58:)) اینجوری نخاستم نامزدم حس بدی ‍ نسبت به مادرم و خانوادم داشته باشه و یه جورایی نخاستم خانوادم در مقابل نامزدم قرار بگیره یا برعکس.:82:

سلام دوست عزیز
من با نظر خیال تو موافقم .
با نامزدت صحبت کن و از قول خودت بگو که یه عروسی مختصر بگیرین فقط به خاطر اینکه حرف و حدیثی باقی نمونه.
به نظرم واسه خودتم بهتره که یه عروسی گرفته بشه . به پدر و مادراتونم بگین که این تصمیمو با هم گرفتین .
البته یه راه دیگم هست . خودتم تو مخارج عروسی به نامزدت کمک کنی با توجه به اینکه میگی وضع مالیتون خوبه . چه ایرادی داره میتونین یه جاهایی خرجو تقسیم کنین . اونکه به خاطر مهریه کوتاه اومده.
البته این بستگی به خوانوادتم داره من اگر تو چنین شرایطی بودم فقط به پدرم میگفتم و ازش کمک میخواستم . اصلا هم لازم نبود به نامزدم بگم پدرم اینکارو میکنه میگفتم پس انداز خودمه . این چیزا میتونه بین خودتون باقی بمونه

درود بانو هانیه گرامی:72:

از وقتی ازدواج کردید کم پیدا شدید کم میایید توی سایت :227:

یکی از آشناهای ما یه کار خیلی خوبی کرد که ایکاش این موضوع را قبل ماه رمضان مطرح میکردی حیف شد راهکارش عالی بود.
اکثر افراد آشناها را توی ماه رمضان دعت کرد افطاری یه شام خوب و مفصلم داد و برای عروسی دیگه فقط خودمانی ها و آشنها را دعوت میکنه اینجوری از نظر مالی خیلی هم کمک میشه بجای مثلا 400تا مهمون دویست تا مهمان دعوت میکنن واسه عروسی و خرجشون نصف میشه.شما هم بگرد ببین اگه بتوانی این مورد را در مورد خودتان اجرا کنید خیلی عالیه اینجوری هم خانواده شما یه مهمانی بزرگ میده و هم اینکه خرجشو خانوادت میده و روی دوش شوهرت نمیوفته از اونورم نامزدت یه مراسم عروسی بگیره با تعداد کم

1.با خانواده تا جایی که میتوانی دعوت نکن(تجربه شخصی چون دوتایی هم باشن یا شیش نفری بیان بازم یکجور پول میدن پاتختی)
2.یه مقدار زیادی از خرجشو همان شب عروسی فامیلهای نزدیک و پدر مادر دوطرف جبران میکنن
3.واسه فیلمبردار و لباس عروسی و این خرجها هم سعی کن صرفه جویی کنی روی دست شاه داماد خیلی خرج نزاری


توی سایت بگردی بچه ها توی این موارد چنتا دیگه تایپیک داشتن پیشنهادهای خوبی دادن.این مراسم بلاخره تمام میشه ولی اینو یادت باشه توی زندگی مشترک بیشتر از پول اخلاق و انسانیت طرف مقابلته که زندگی را شیرین میکنه.زیاد به حرف اطرافیانت اهمیت نده.ولی احترام به پدر و مادرت بزار و اینم یادت باشه شوهرت مقدمه و اولویت اول
والا پدر مادر ماهم که ازدواج کردن اولا هیچی نداشتن یا بقیه مگه همه اولاش خونه و ماشین دارن.اکثرا هم عروسی مفصل میگیرن خرجشو خانواده پسر میدن از من میشنوی کمتر بریز و بپاش راه بنداز پولشو پس انداز کن برای خودتون خیلی تیو زندگی جلو میوفتین اینجوری

اینکه مادرت می گه دوتا مراسم باشه یعنی عقد و عروسی جدا به نظر من مانعی نداره. چون خرج مراسم عقد را پدر عروس می دهد و خرج عروسی را داماد می دهد که البته شما هم قراره برای مراسم عروسی به همسرتان کمک کنید. خوب حالا چه مشکلی این وسط پیش می یاد اگر دوتا مراسم بگیرید ؟

اولا که مبارک باشه ، دوما میتونین جشن عقد رو مفصل بگیرین و شام بدین و تمومش کنید (چون خرج جشن عقد کاملا به عهده خانواده ی عروسه )

منم تقریبا با نامزدم همین مشکلو دارم،اونم مشکل مالی داره. ..
به تاپیک منم سر بزنید دوستان:http://www.hamdardi.net/thread34707-3.html#post345725

سلام دوستان گرامی.از راهنمایی های خوبتون سپاسگزارم:72:
من توی هیچ زمینه ای پافشاری نکردم.نه در برابر مادرم و نه نامزدم.به هر دو هم حق میدم.طبق نظر دوست عزیزم "خیال تو" میخوام به نامزدم بگم که آرزوی مراسم داشتن دارم و احتمالا از ماه عسل درست و حسابی محروم.فک کنم این تنها راه چاره م باشه.
مشکل دیگه ای که دارم اینه که نامزدم با علم به اینکه تفاوت اقتصادی داریم وارد خونواده مون شده و لفظ اینکه کمک مالی کنم اذیتش میکنه.من میتونم به پدرم بگم که بهم پول بده و پولو از طرف خودم به همسرم بدم اما نتیجه ش میشه خرد شدن شوهرم حتی توی جمع دو نفره ی خودمون!
آقای خاله قزی ممنونم.راستش دیگه فرصت کافی برای سایت همدردی اومدن ندارم.منم کاملا آگاهم که خرج اضافی موقوف اما اجتناب ناپذیره گاهی
نوپو جان مراسم اگه با هم بود میشد عقد و عروسی.در اون صورت چون هزینه ی عقد با پدر من بود میشد که بخشی از هزینه های همسرم جبران بشه.جدا شدن این دو مراسم یعنی دیگه از طرف ما به همسرم کمک مالی نمیشه
سپیده ی تاریک دوست من؛روی این موضوع مادرم خیلی حساسه.میگه اینجوری ارزشت خیلی پایین میاد

همین که شرایط نامزدت رو درک میکنی باید بهت آفرین گفت:104:
همین که دوست داری بهش کمک کنی در عین حال مواظب غرور نامزدتی خیلی تحسین برانگیزه
مطمئنم تو زندگی مشترکتون هم بسیار بسیار موفق خواهی بود

عزیزم ببین نامزد شما با علم به اینکه وضعیت مالی شما بهتره وارد زندگی شده است. کاملا می دانسته است که شان و آبروی شما ( همان نکته ای که مادرت رویش پافشاری می کند و حق هم دارد ) در فامیل و آشنایان ایجاب می کند که هم مراسم عقد داشته باشید و هم مراسم عروسی. به هر حال وقتی خانواده و فامیلی وضع مالی شان خوب است و موقعیت اجتماعی خوبی دارند این الزامات هم بینشان وجود دارد و اقتضای وضعیت اجتماعی و طبقه ای است که به آن تعلق دارند.
عزیزم شما هم اگر وارد خانواده همسرت شوی متوجه می شوی که در بین فامیل و آشنایان و طبقه اجتماعی که به آن تعلق دارد ، کارها و رسوم خاصی رواج دارد که شان و آبروی خانواده به آنها بستگی دارد. برای مثال بعضی خانواده ها از طبقه مذهبی هستند و آبرویشان ایجاب می کند که دختری که عروس آنها می شود کاملا محجبه و چادری باشد یا نباید عروسی های مختلط برگزار کنند وگرنه زیر سوال می روند و موقعیت خود را از دست می دهند . پس شما هم متقابلا وقتی وارد خانواده همسرت شده ای موظفی که این رسوم و آداب خاص را رعایت کنی . شوهرت هم همین طور او هم موظف است به رسوم و آدابی که طبقه اجتماعی شما دارند و برای حفظ موقعیتشان لازم است پاینبند باشد.

هم شما و هم همسر شما عاقل و بالغ هستید و با چشم باز و آگاهی کامل از موقعیت یکدیگر با هم نامزد شده اید. وقتی دو نفر اینگونه با هم ازدواج می کنند و کاملا بااختیار جلو می روند باید بپذیرند که دیگر دوره بعضی چیزها به سر آمده است و باید صبر و تحمل و سازگاری خود را بیشتر کنند. عزیزم من می دانم که مردها غرور دارند اما باید بپذیرند که ازدواج با خانه پدر و مادر فرق می کند. همان طور که دخترها باید قبول کنند که دوره ناز کردن و خواسته های زیاد به سر آمده است. بله عزیزم پدر و مادر هر چه پسرشان خودسری کند و غرور به خرج دهد و مقابلشان بایستد باز هم گله ای نمی کنند و به دل پسرشان راه می روند و قربان صدقه اش می روند که مبادا ناراحت شود. همین طور دخترها هر چه بخواهند پدر و مادر با جان و دل فراهم می کنند و وقتی قهر کنند یا ناز کنند نازشان را پدر و مادر به جان می خرند.
اما وقتی پسری یا دختری ازدواج کرد باید یک نقطه آخر این خط بگذارد و این دفتر را برای همیشه ببندد و دفتر جدیدی به نام زندگی متاهلی باز کند. دیگر باید احساسات و عادات دوران مجردی را برای همیشه تمام شده بپندارد.

خوب حالا شوهر شما هم همان طور که گفتم باید بداند که ازدواج مثل خانه پدر و مادر نیست و دنیای متفاوتی است. دنیایی است که مستلزم گذشتن از غرور دوران تجرد است. مستلزم صبر و تحمل و سازگاری است و دنیایی است که خیلی چیزها را می بینی اما نباید به روی خودت بیاوری.

عزیز دلم شما خیلی با همسرت راه می آیی و مواظبش هستی که سختی نکشد و در مضیغه قرار نگیرد. الان در این دوره زمانه خیلی از دخترها انتظار سرویس طلای نفیس و جشن باشکوه و عکس و فیلم زیبا را دارند. اما شما نه تنها اینها را نخواسته اید بلکه حاضر شده اید هزینه ای را که همسرتان باید بپردازد و وظیفه او است به گردن بگیرید تا او سختی نکشد. همسر شما باید قدردان این سازگاری و گذشت خانواده شما باشد نه اینکه همه اش به فکر غرورش باشد. کما اینکه کمک مالی از طرف شخص شما به نظر من نه تنها نباید باعث شکسته شدن غرورش باشد بلکه باید بیشتر هم مغرور شود چرا که این نشان می دهد که از نظر شما خواستنی و دوست داشتنی است و ویژگی های مثبتی دارد که شما را پایبند خودش کرده است.
عزیزم فکر کنم اگر از این دری که گفتم وارد شوید و عاشقانه باهاش صحبت کنید و بگویید که برایتان خواستنی است و پایبندش هستید غرورش جریحه دار نمی شود. بهش بگویید که دوستش دارید و در عین حال می خواهید که رسوم خانواده هم به صورت معقول اجرا شود . بهش بگویید اگر عروسی برگزار شود برای موقعیت خانواده ی نوپای شما بسیار بهتر خواهد بود . بهش بگویید من بیشتر به خاطر حفظ غرور تو پیش فامیلهای خودم و فامیل های خودت می خواهم که عروسی ای هر چند مختصر و هر چند با هزینه خودم برگزار شود . بگو من شرایط تو را درک می کنم و نمی خواهم فشاری بهت بیاید برای همین فکر می کنم با این کار هم شان خانواده نوپای ما حفظ می شود و هم با دل خوش به خانه می رویم.

بگذار یک چیزی بگویم . من غلو نمی کنم. شما گفتید که همسرتان مشکلات مالی دارد اما خانواده و اقوام شما وضعشان بهتر از او است. خوب این اصلا خوب نیست که این مساله مشکل مالی همسرتان در تمام فامیل شما بپیچد و همه از آن باخبر شوند. اگر این اتفاق بیافتد غرور همسرت بسیار بیشتر جریحه دار می شود و پیش مردان فامیلتان آن موقعیتی که باید به دست نمی آورد. اگر عروسی مختصری برگزار شود بیشتر از آنکه به نفع خودتان باشد به نفع نامزدت هست و به تثبیت موقعیت او و همچنین حفظ اسرار خانواده تازه بنیاد شما کمک می کند. عزیزم من نمی گویم که مشکل مالی نشانه بی عرضگی یا بی آبرویی است. اما زندگی ایجاب می کند که ما برای حفظ مصالح زندگی خود حتی ساده ترین مشکلاتی را که در زندگی داریم بروز ندهیم و آن را نزد خود نگه داریم. لازم است که مشکلات خانواده از هر نوعی که باشد تا آنجا که ممکن است و ضرر جدی و اساسی نمی زند درون همان خانواده محفوظ بماند و آدم بی جهت خودش را نقل مجلس مردم نکند.
مگر آنکه هیچ چاره ای نداشته باشد. مثلا اینکه اگر همسرتان همان عروسی ساده را هم برگزار کند نتواند برای شما مسکن تهیه کند یا زیر بار قسط و وام های سنگین برود که تا مدت ها باعث بروز مشکلات مالی عدیده در زندگی شما شود و امنیت زندگی تان را به خطر بیاندازد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نوپو

عزیزم ببین نامزد شما با علم به اینکه وضعیت مالی شما بهتره وارد زندگی شده است. کاملا می دانسته است که شان و آبروی شما ( همان نکته ای که مادرت رویش پافشاری می کند و حق هم دارد ) در فامیل و آشنایان ایجاب می کند که هم مراسم عقد داشته باشید و هم مراسم عروسی. به هر حال وقتی خانواده و فامیلی وضع مالی شان خوب است و موقعیت اجتماعی خوبی دارند این الزامات هم بینشان وجود دارد و اقتضای وضعیت اجتماعی و طبقه ای است که به آن تعلق دارند.
عزیزم شما هم اگر وارد خانواده همسرت شوی متوجه می شوی که در بین فامیل و آشنایان و طبقه اجتماعی که به آن تعلق دارد ، کارها و رسوم خاصی رواج دارد که شان و آبروی خانواده به آنها بستگی دارد. برای مثال بعضی خانواده ها از طبقه مذهبی هستند و آبرویشان ایجاب می کند که دختری که عروس آنها می شود کاملا محجبه و چادری باشد یا نباید عروسی های مختلط برگزار کنند وگرنه زیر سوال می روند و موقعیت خود را از دست می دهند . پس شما هم متقابلا وقتی وارد خانواده همسرت شده ای موظفی که این رسوم و آداب خاص را رعایت کنی . شوهرت هم همین طور او هم موظف است به رسوم و آدابی که طبقه اجتماعی شما دارند و برای حفظ موقعیتشان لازم است پاینبند باشد.

هم شما و هم همسر شما عاقل و بالغ هستید و با چشم باز و آگاهی کامل از موقعیت یکدیگر با هم نامزد شده اید. وقتی دو نفر اینگونه با هم ازدواج می کنند و کاملا بااختیار جلو می روند باید بپذیرند که دیگر دوره بعضی چیزها به سر آمده است و باید صبر و تحمل و سازگاری خود را بیشتر کنند. عزیزم من می دانم که مردها غرور دارند اما باید بپذیرند که ازدواج با خانه پدر و مادر فرق می کند. همان طور که دخترها باید قبول کنند که دوره ناز کردن و خواسته های زیاد به سر آمده است. بله عزیزم پدر و مادر هر چه پسرشان خودسری کند و غرور به خرج دهد و مقابلشان بایستد باز هم گله ای نمی کنند و به دل پسرشان راه می روند و قربان صدقه اش می روند که مبادا ناراحت شود. همین طور دخترها هر چه بخواهند پدر و مادر با جان و دل فراهم می کنند و وقتی قهر کنند یا ناز کنند نازشان را پدر و مادر به جان می خرند.
اما وقتی پسری یا دختری ازدواج کرد باید یک نقطه آخر این خط بگذارد و این دفتر را برای همیشه ببندد و دفتر جدیدی به نام زندگی متاهلی باز کند. دیگر باید احساسات و عادات دوران مجردی را برای همیشه تمام شده بپندارد.

خوب حالا شوهر شما هم همان طور که گفتم باید بداند که ازدواج مثل خانه پدر و مادر نیست و دنیای متفاوتی است. دنیایی است که مستلزم گذشتن از غرور دوران تجرد است. مستلزم صبر و تحمل و سازگاری است و دنیایی است که خیلی چیزها را می بینی اما نباید به روی خودت بیاوری.

عزیز دلم شما خیلی با همسرت راه می آیی و مواظبش هستی که سختی نکشد و در مضیغه قرار نگیرد. الان در این دوره زمانه خیلی از دخترها انتظار سرویس طلای نفیس و جشن باشکوه و عکس و فیلم زیبا را دارند. اما شما نه تنها اینها را نخواسته اید بلکه حاضر شده اید هزینه ای را که همسرتان باید بپردازد و وظیفه او است به گردن بگیرید تا او سختی نکشد. همسر شما باید قدردان این سازگاری و گذشت خانواده شما باشد نه اینکه همه اش به فکر غرورش باشد. کما اینکه کمک مالی از طرف شخص شما به نظر من نه تنها نباید باعث شکسته شدن غرورش باشد بلکه باید بیشتر هم مغرور شود چرا که این نشان می دهد که از نظر شما خواستنی و دوست داشتنی است و ویژگی های مثبتی دارد که شما را پایبند خودش کرده است.
عزیزم فکر کنم اگر از این دری که گفتم وارد شوید و عاشقانه باهاش صحبت کنید و بگویید که برایتان خواستنی است و پایبندش هستید غرورش جریحه دار نمی شود. بهش بگویید که دوستش دارید و در عین حال می خواهید که رسوم خانواده هم به صورت معقول اجرا شود . بهش بگویید اگر عروسی برگزار شود برای موقعیت خانواده ی نوپای شما بسیار بهتر خواهد بود . بهش بگویید من بیشتر به خاطر حفظ غرور تو پیش فامیلهای خودم و فامیل های خودت می خواهم که عروسی ای هر چند مختصر و هر چند با هزینه خودم برگزار شود . بگو من شرایط تو را درک می کنم و نمی خواهم فشاری بهت بیاید برای همین فکر می کنم با این کار هم شان خانواده نوپای ما حفظ می شود و هم با دل خوش به خانه می رویم.

بگذار یک چیزی بگویم . من غلو نمی کنم. شما گفتید که همسرتان مشکلات مالی دارد اما خانواده و اقوام شما وضعشان بهتر از او است. خوب این اصلا خوب نیست که این مساله مشکل مالی همسرتان در تمام فامیل شما بپیچد و همه از آن باخبر شوند. اگر این اتفاق بیافتد غرور همسرت بسیار بیشتر جریحه دار می شود و پیش مردان فامیلتان آن موقعیتی که باید به دست نمی آورد. اگر عروسی مختصری برگزار شود بیشتر از آنکه به نفع خودتان باشد به نفع نامزدت هست و به تثبیت موقعیت او و همچنین حفظ اسرار خانواده تازه بنیاد شما کمک می کند. عزیزم من نمی گویم که مشکل مالی نشانه بی عرضگی یا بی آبرویی است. اما زندگی ایجاب می کند که ما برای حفظ مصالح زندگی خود حتی ساده ترین مشکلاتی را که در زندگی داریم بروز ندهیم و آن را نزد خود نگه داریم. لازم است که مشکلات خانواده از هر نوعی که باشد تا آنجا که ممکن است و ضرر جدی و اساسی نمی زند درون همان خانواده محفوظ بماند و آدم بی جهت خودش را نقل مجلس مردم نکند.
مگر آنکه هیچ چاره ای نداشته باشد. مثلا اینکه اگر همسرتان همان عروسی ساده را هم برگزار کند نتواند برای شما مسکن تهیه کند یا زیر بار قسط و وام های سنگین برود که تا مدت ها باعث بروز مشکلات مالی عدیده در زندگی شما شود و امنیت زندگی تان را به خطر بیاندازد.

---

نوپو جان بابت تحلیل بسیار کاملتون واقعا سپاسگزارم:72::72::72:جمله به جمله ی نوشته هاتونو خوندم و استفاده کردم.
من کاملا شرایط موجود رو درک میکنم.شرایطی که انتخاب کردم و از نظر عقلی و احساسی هم باید پای انتخابم بمونم.اینکه عرف و فرهنگ متفاوت تنش زیاد برام ایجاد نکنه رو درک میکنم و به شناخت نسبی از نامزدم و خونواده شون رسیدم.مثلا من که سر کار رفتنم توی خونه ی پدری فقط و فقط به خاطر علاقه م بود ممکنه به دلیل شرایط مالی توی زندگی مشترک مجبور بشم.مطابق تحلیل های من این شرایط پیش بینی شده بودن اما درصدی که من پیش بینی کردم با درصد رخ داده متفاوت بود
نمیدونم اسمشو بزارم سخت گیری بیش از حد مادرم یا دلسوزی کاملا واقع بینانه ش.
اینکه زیادی هواشو دارم از یه بعدبرمیگرده به احساسم واین واقعیت که شرایط فکری سخت تری ازمن داره و از یه جهت هم ویژگی ذاتی خودمه(مثبت یا منفی!)
تموم سعیمو میکنم که تعدیل کنم این روحیه مو و تا حدی مثل بقیه ی خانوما باشم
این مدت هم که فکر کردم فهمیدم که ثانیه ای نمیتونم ناراحتی و دلخوری مادرمو ببینم.به برنامه شون احترام میزارم و نامزدمم متقاعد میکنم با یکمی تاخیر هزینه ی مراسمو جور کنه که زندگی مشترکم دستخوش حواشی نشه

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نوپو

عزیزم ببین نامزد شما با علم به اینکه وضعیت مالی شما بهتره وارد زندگی شده است. کاملا می دانسته است که شان و آبروی شما ( همان نکته ای که مادرت رویش پافشاری می کند و حق هم دارد ) در فامیل و آشنایان ایجاب می کند که هم مراسم عقد داشته باشید و هم مراسم عروسی. به هر حال وقتی خانواده و فامیلی وضع مالی شان خوب است و موقعیت اجتماعی خوبی دارند این الزامات هم بینشان وجود دارد و اقتضای وضعیت اجتماعی و طبقه ای است که به آن تعلق دارند.
عزیزم شما هم اگر وارد خانواده همسرت شوی متوجه می شوی که در بین فامیل و آشنایان و طبقه اجتماعی که به آن تعلق دارد ، کارها و رسوم خاصی رواج دارد که شان و آبروی خانواده به آنها بستگی دارد. برای مثال بعضی خانواده ها از طبقه مذهبی هستند و آبرویشان ایجاب می کند که دختری که عروس آنها می شود کاملا محجبه و چادری باشد یا نباید عروسی های مختلط برگزار کنند وگرنه زیر سوال می روند و موقعیت خود را از دست می دهند . پس شما هم متقابلا وقتی وارد خانواده همسرت شده ای موظفی که این رسوم و آداب خاص را رعایت کنی . شوهرت هم همین طور او هم موظف است به رسوم و آدابی که طبقه اجتماعی شما دارند و برای حفظ موقعیتشان لازم است پاینبند باشد.

هم شما و هم همسر شما عاقل و بالغ هستید و با چشم باز و آگاهی کامل از موقعیت یکدیگر با هم نامزد شده اید. وقتی دو نفر اینگونه با هم ازدواج می کنند و کاملا بااختیار جلو می روند باید بپذیرند که دیگر دوره بعضی چیزها به سر آمده است و باید صبر و تحمل و سازگاری خود را بیشتر کنند. عزیزم من می دانم که مردها غرور دارند اما باید بپذیرند که ازدواج با خانه پدر و مادر فرق می کند. همان طور که دخترها باید قبول کنند که دوره ناز کردن و خواسته های زیاد به سر آمده است. بله عزیزم پدر و مادر هر چه پسرشان خودسری کند و غرور به خرج دهد و مقابلشان بایستد باز هم گله ای نمی کنند و به دل پسرشان راه می روند و قربان صدقه اش می روند که مبادا ناراحت شود. همین طور دخترها هر چه بخواهند پدر و مادر با جان و دل فراهم می کنند و وقتی قهر کنند یا ناز کنند نازشان را پدر و مادر به جان می خرند.
اما وقتی پسری یا دختری ازدواج کرد باید یک نقطه آخر این خط بگذارد و این دفتر را برای همیشه ببندد و دفتر جدیدی به نام زندگی متاهلی باز کند. دیگر باید احساسات و عادات دوران مجردی را برای همیشه تمام شده بپندارد.

خوب حالا شوهر شما هم همان طور که گفتم باید بداند که ازدواج مثل خانه پدر و مادر نیست و دنیای متفاوتی است. دنیایی است که مستلزم گذشتن از غرور دوران تجرد است. مستلزم صبر و تحمل و سازگاری است و دنیایی است که خیلی چیزها را می بینی اما نباید به روی خودت بیاوری.

عزیز دلم شما خیلی با همسرت راه می آیی و مواظبش هستی که سختی نکشد و در مضیغه قرار نگیرد. الان در این دوره زمانه خیلی از دخترها انتظار سرویس طلای نفیس و جشن باشکوه و عکس و فیلم زیبا را دارند. اما شما نه تنها اینها را نخواسته اید بلکه حاضر شده اید هزینه ای را که همسرتان باید بپردازد و وظیفه او است به گردن بگیرید تا او سختی نکشد. همسر شما باید قدردان این سازگاری و گذشت خانواده شما باشد نه اینکه همه اش به فکر غرورش باشد. کما اینکه کمک مالی از طرف شخص شما به نظر من نه تنها نباید باعث شکسته شدن غرورش باشد بلکه باید بیشتر هم مغرور شود چرا که این نشان می دهد که از نظر شما خواستنی و دوست داشتنی است و ویژگی های مثبتی دارد که شما را پایبند خودش کرده است.
عزیزم فکر کنم اگر از این دری که گفتم وارد شوید و عاشقانه باهاش صحبت کنید و بگویید که برایتان خواستنی است و پایبندش هستید غرورش جریحه دار نمی شود. بهش بگویید که دوستش دارید و در عین حال می خواهید که رسوم خانواده هم به صورت معقول اجرا شود . بهش بگویید اگر عروسی برگزار شود برای موقعیت خانواده ی نوپای شما بسیار بهتر خواهد بود . بهش بگویید من بیشتر به خاطر حفظ غرور تو پیش فامیلهای خودم و فامیل های خودت می خواهم که عروسی ای هر چند مختصر و هر چند با هزینه خودم برگزار شود . بگو من شرایط تو را درک می کنم و نمی خواهم فشاری بهت بیاید برای همین فکر می کنم با این کار هم شان خانواده نوپای ما حفظ می شود و هم با دل خوش به خانه می رویم.

بگذار یک چیزی بگویم . من غلو نمی کنم. شما گفتید که همسرتان مشکلات مالی دارد اما خانواده و اقوام شما وضعشان بهتر از او است. خوب این اصلا خوب نیست که این مساله مشکل مالی همسرتان در تمام فامیل شما بپیچد و همه از آن باخبر شوند. اگر این اتفاق بیافتد غرور همسرت بسیار بیشتر جریحه دار می شود و پیش مردان فامیلتان آن موقعیتی که باید به دست نمی آورد. اگر عروسی مختصری برگزار شود بیشتر از آنکه به نفع خودتان باشد به نفع نامزدت هست و به تثبیت موقعیت او و همچنین حفظ اسرار خانواده تازه بنیاد شما کمک می کند. عزیزم من نمی گویم که مشکل مالی نشانه بی عرضگی یا بی آبرویی است. اما زندگی ایجاب می کند که ما برای حفظ مصالح زندگی خود حتی ساده ترین مشکلاتی را که در زندگی داریم بروز ندهیم و آن را نزد خود نگه داریم. لازم است که مشکلات خانواده از هر نوعی که باشد تا آنجا که ممکن است و ضرر جدی و اساسی نمی زند درون همان خانواده محفوظ بماند و آدم بی جهت خودش را نقل مجلس مردم نکند.
مگر آنکه هیچ چاره ای نداشته باشد. مثلا اینکه اگر همسرتان همان عروسی ساده را هم برگزار کند نتواند برای شما مسکن تهیه کند یا زیر بار قسط و وام های سنگین برود که تا مدت ها باعث بروز مشکلات مالی عدیده در زندگی شما شود و امنیت زندگی تان را به خطر بیاندازد.

---

نوپو جان بابت تحلیل بسیار کاملتون واقعا سپاسگزارم:72::72::72:جمله به جمله ی نوشته هاتونو خوندم و استفاده کردم.
من کاملا شرایط موجود رو درک میکنم.شرایطی که انتخاب کردم و از نظر عقلی و احساسی هم باید پای انتخابم بمونم.اینکه عرف و فرهنگ متفاوت تنش زیاد برام ایجاد نکنه رو درک میکنم و به شناخت نسبی از نامزدم و خونواده شون رسیدم.مثلا من که سر کار رفتنم توی خونه ی پدری فقط و فقط به خاطر علاقه م بود ممکنه به دلیل شرایط مالی توی زندگی مشترک مجبور بشم.مطابق تحلیل های من این شرایط پیش بینی شده بودن اما درصدی که من پیش بینی کردم با درصد رخ داده متفاوت بود
نمیدونم اسمشو بزارم سخت گیری بیش از حد مادرم یا دلسوزی کاملا واقع بینانه ش.
اینکه زیادی هواشو دارم از یه بعدبرمیگرده به احساسم واین واقعیت که شرایط فکری سخت تری ازمن داره و از یه جهت هم ویژگی ذاتی خودمه(مثبت یا منفی!)
تموم سعیمو میکنم که تعدیل کنم این روحیه مو و تا حدی مثل بقیه ی خانوما باشم
این مدت هم که فکر کردم فهمیدم که ثانیه ای نمیتونم ناراحتی و دلخوری مادرمو ببینم.به برنامه شون احترام میزارم و نامزدمم متقاعد میکنم با یکمی تاخیر هزینه ی مراسمو جور کنه که زندگی مشترکم دستخوش حواشی نشه