متاهلی که دو بار خطا کرد و حالا..........!!

سلام.
دوستان و مشاورین عزیز مشکلی که می خوام براتون تعریف کنم شاید از دید خیلی ها منفور باشه ولی متاسفانه در جامعه ما به وفور یافت میشه. بنابراین ازتون خواهش می کنم بدون اینکه سرزنشم کنین کمک و راهنماییم کنین.من یک خانم متاهل هستم دو تا بچه دارم 32 سالمه. متاسفانه از طریق سایت ها ;وارد سایت های دوستیابی شدم و و از همین طریق اقدام به دوستایابی کردم بار اول حدود 4 سال پیش بود که همسرم فهمید مسایلی بینمون پیش اومد و تمام شد و منم دیگه این کار و انجام ندادم تا امسال. امسال دوباره این کار شروع کردم و باز همسرم متوجه شد و باقی ماجراها........خودم به نقطه ای رسیده بودم که از این کار متنفر بودم علاقه ای به شنیدن حرفای تکراری و زننده یک مشت ادم بی کار تر از خودم نداشتم ولی صرف وقت گذرونی چیز بدی نبود و ادامه دار شد و متاسفانه به تلفن و دیدار هم رسید. وقتی همسرم گفت شک کرده البته با کمی مقاومت خودم همه چیز و بهش گفتم......حالا هر دو در صدد جبران گذشته و درست کردن زندگیمون هستیم اما گاهی به بن بست می خوریم. زندگیمون با همه علاقه ای که به هم داریم یکنواخت شده. جذابیت گذشته رو برای هم نداریم. حقیقتا نمیخوام گذشته تکرار بشه اما نگرانم که نکنه نداشتن جذابیت و باقی مسایل باعث شه که باز به سمت دوستی هایی برم که هیچ سرانجامی نداره.همسرم اینترنت ایمیل سایتها گوشیم و همه چیز و ازم گرفت الان حتی موبایل ندارم. به قول خودش می گه کارایی که به ذهنم رسیده اینه که از دسترست دور کنم. روزی هم موبایلت و بر گردونم وایبر و لاین و ....... رو اجازه نمیدم وصل کنی.اینترنت هم اگه رفتی کاملا تو کنترل دارم که چه جاهایی می ری. گوشیمم برده ببینه کیا زنگ می زنن و ... ناراحت کنترلش نیستم شاید لازمه. همینکه به جای قشقرق به پا کردن در تلاشه که زندگیمون درست شه ممنونش هم هستم الان دقیقا میخوام بدونم هر دومون باید چیکار کنیم؟ چه جایگزینی باید داشته باشم؟ چطوری مثل گذشته همسرم و خیلی دوست داشته باشم؟چطوری سرم و گرم کنم که دوباره هوس سایت و چت و وایبر و ... رو نداشته باشم.چطوری از زندگیم به همین شکلی که هست لذت ببرم؟ معذرت می خوام این طوری می گم ولی بالاخره می گن گناه شیرینه نمیخوام ;دوباره اون داستان ها چه حالا و چه دوباره چند سال دیگه شروع شه. میخوام دوباره قبحش برام پررنگ شه. می شه من و راهنمایی کنین.ممنونم و پیشاپیش از وقتی که می گذارید و می خونین و راهنماییم می کنیم کمال تشکر و دارم...

سلام دوست عزیز بهتون تبریک میگم به این دلیل که متوجه اشتباهتون هستید و می خواهید که پیشگیری کنید از تکرارش.. اما تبریک خیلی بزرگتر میگم بهتون برای داشتن همسری که واقعا به شما علاقه داره و خواهان حفظ زندگیتونه. همین دلیل خیلی خوبیه برای اینکه هر روز بیشتر عاشقش باشید و رابطتونو گرمتر کنید. راهکاری به ذهنم نمیرسه اما ازتون خواهرانه میخوام که هر وقت که وسوسه شدین تا سراغ چت برین به این فکر کنید که شاید برخورد همسرتون همیشه اینطور نباشه.. شاید این آخرین شانستون باشه . پس سر کارای کودکانه فرصتی که همسرتون بهتون داده رو نابود نکنید. به زندگی امثال من نگاه کنید که سر مسایل خیلی کوچک تر داره به طلاق میکشه. موفق باشید

sama_t عزیز ممنون از پاسختون.
به هیچ عنوان قصدم تکرار نیست ولی دنبال جایگزین مناسب هستم. بله قدر همسرم و می دونم و دوستش دارم. منتها هر دوی ما نیاز به کمک مشاور داریم تا بتونیم راه های درست با هم بودن و با هم زیستن رو یاد بگیریم. کمبود ها رو با هم جبران کنیم. همسرم تا ماه گذشته قبول نداشت برای من کم می گذاره. همین که سر کار می رفت همین که سالم زندگی می کرد و کافی می دونست ولی الان متوجه کم و کاستی ها شده. من اصلا و به هیچ وجه کا رخودم و توجیه نمی کنم. اصلا معتقد نیستم که پاسخ کم کاری های همسرم خیانت من بوده و به همین دلیل دلم می خواد حالا که فرصتی پیش اومده به هم کمک کنیم که زندگیمون دوباره رنگ و بوی تازگی بگیره. ما 12 ساله ازدواج کردیم باید برای زنده شدن این زندگی تلاش کنم.
ممنون می شم کمکم کنین

سلام.
می شه بپرسم دلیل اینکه 169 بار مطلب من خوانده شده و هیچ جوابی بهش داده نشده دلیلش چیه؟ مهم نبودن موضوع؟ زیاد شدن این موضوع؟ حق عضویت پرداخت نکردن؟
می شه یکی بیاد به من بگه باید چیکار کنم تا به سوال منم جوابی داده شه؟

به غیر از مشکل بالا مشکل دیگه من اینه که من هر شب با همسرم بگو مگو داریم سر اینکه اون می گه باید ریز روابطت و بهم بگی و من فکر می کنم گفتن ریز روابط حرمت های بینمون و از بین می بره و اونو بد بین تر می کنه. هر چند که تا همین جاشم خیلیش و گفتم و الان حس می کنم اگه نمی گفتم بهتر بود. همسر من دچار بد بینی و شک شده. می دونم که کار من اشتباه بوده و نوک پیکان اشاره رو سمت خودم گرفتم و اونو و مقصر نمی دونم .اما الان راه چاره چیه؟ می خوام بد بینی رو ازش دور کنم. حالا که خودمم تمایل زیادی به درست زندگی کردن دارم چیکار کنم همه توجهم به زندگی و همسر و بچه هام معطوف شه؟
همسرم فکر می کنه چون موضوع و فهمیده من از ترسم می گم می خوام درست زندگی کنم. در حالی که خدا می دونه شبهای قدر ماه رمضان من تنها دعام این بود که " خدایا من تو باتلاق این گناه افتادم و روز به روز دارم بیشتر فرو می رم دستم و بگیر و از این باتلاق درم بیار" و من فهمیدن همسرم و از دعاهای شبهای قدرم می دونم.
می خوام مثل روزای اول دوستش داشته باشم و دوستم داشته باشه.
تو رو خدااااااا بیاین بهم بگین باید چیکار کنم

درود بانو

طبق نظریه روانشناسها بعد 3سال و نیم زوجین بقول معروف زندگیشون تکراری میشه و از میزان عشق و علاقشون نسبت به هم کم میشه.

1.همین اول یک انتقاد کنم کی گفته این موضوع توی جامعه زیاد شده اینو چندین بار نوشتید.قرار نیست چون شما اشتباه کردید یا در اطرافیان کسی اشتباه کرده اینو به کل جامعه بچسبونیم لطفا دیگه تکرار نشه:72:

2.من یه مرد متاهلم صبح تا شب توی اینترنت هستم میتونم از نرم افزار استفاده کنم سایت باز کنم یا وارد دنیای چت روم و وایبر و لاین و واتس آپ و امثال اینها بشم ولی هیچوقت اینکار را انجام نمیدم یعنی تلاش میکنم انجام ندم یا توی اینترنت هستم میتوانم خیلی راحت رابطه برقرار کنم ولی اصلا و ابدا بهش فکر نمیکنم چون اینکار اخلاقی نیست و همسرم بهم اطمینان داره و دوست ندارم این اطمینان از من سلب بشه یا بهش دروغ بگم

3.به هیچ عنوان وارد جزئیات نشید سعی کنید با محبت و مهربانی کردن جلوب رید و اعتماد ایشون را نسبت بخودت برگردانی به دوران اوایل ازدواج.نوشتی شوهرت کم برات وقت میزاره خوب شما شروع کننده باش شما بهش محبت کن شما دوس شداشته باش من نمیدونم شما بانوان ایارنی چرا بیرون میرید اینقدر آرایش میکنید و مانتو های خوشرنگ میپوشید کلی قر و فر میایید ولی توی خونه میرسید ژئلیده پولیده هستید؟!!چرا شما شروع کننده رابطه جنسی نباشید چرا بخودت رسیدگی نمیکنی چرا مثل اوایل ازدواج براش دلفریبی نمیکنی درسته بچه دارید و این باعث دوری شما از هم و اینکه وقت زیادی صرف فرزندان میکنید شوهر شما هم همینطور ولی این دلیلی نمیشه سعی خودتان را نکنید لطفا این پست را مطالعه کنید:



نقل قول از بانو شاپرک 114

http://www.hamdardi.net/thread34827-5.html#post345572

نقل قول:

---

فاطمه جان من دررابطه باشوهرم مشکلاتی دارم که بیشترمشکلاتمون نداشتن مهارت های ارتباطیه نمیخوام بگم من کاملم نه زندگی منم چندوقت یکباردچارمسائلی

میشه اماراستشوبخوای ازنظررابطه جنسی وتامین خواسته های شوهرم خودمویه زن کاملاموفق میدونم بارهاشوهرم گفته ازم راضیه واگه من عجول بودنم روکناربذارم

بهترین زن دنیامیشم تاحالاتواین زمینه هیچ گله ای ازم نکرده حتی مشاورهم بهم گفت چیزی که تاالان زندگیتونوحفظ کرده باوجوداختلافات زیادرابطه جنسی خوبتون بوده

حالامیخوام بعضی ازکارهایی که خودم انجام دادم تواین چندسال انجام دادم رو برات بگم شاید برات مفیدباشه

اول اینکه خداروشکرمن وشوهرم ازلحاظ خواسته های جنسی کاملا هم سطح هستیم هردو ادم های گرم مزاجی هستیم ماازهمون ابتدای دوره عقدبه خواست شوهرم

رابطه کامل داشتیم الان بعداز4سال نه تنهارابطه جنسی ماکمترنشده که حتی بیشترازدوره عقد واوایل عروسیمون شده پیش میادکه بعضی روزهادوباررابطه داریم گاهی

هرروزوبیشتراوقات یک روزدرمیون

من همیشه توخونه اراسته هستم بندرت پیش میاددوروزپشت سرهم یه لباس بپوشم نه اینکه دائم درحال لباس خریدن باشم من ادم تمیزومرتبی هستم لباسهامو

خوب نگه میدارم حتی اززمان مجردیمم لباس دارم مثلااگه امروزتاپ وشلوارک پوشیدم فردابلوزودامن میپوشم اگه دامن کوتاه پوشیدم فرداش شلوارمیپوشم من عاشق

دامن هستم پیراهن های باز وبدن نماهم زیاد دارم ومیپوشم رنگ لباس هام رنگ های کاملا شاده سبز زرد قرمز سرخابی گاهی برای تنوع یهم تاپ توری مشکی

میپوشم یکی ازتعریف های شوهرم ازمن اینه که گفت به زبون خودش گفت خوشم میادلباسهای منگولی نمیپوشی؟باخنده پرسیدم لباسهای منگولی چیه دیگه؟

گفت لباس هات همیشه مرتب وشیکه هپلی نیستی.راستی من خیلی به ست کردن رنگها اهمیت میدم وهماهنگ لباس میپوشم رنگها کاملابهم بیاداوایل ازدواجمون

هرروزارایش میکردم امادیدم اینطوری تکراری میشه برای اینکه برای شوهرم تکراری نشه وتنوع داشته باشه زندگیمون تصمیم گرفتم که شبهای جمعه کلامتفاوت ازبقیه

شبهای هفته باشه تواین شبهامن ارایش کامل میکنم جوری که انگارمیخوام برم عروسی گاهی لباس های مجلس ومهمونیمو میپوشم غذارو مفصل وشیک درست

میکنم شمع سرمیزروشن میکنم عودروشن میکنم شوهرم میگه تاجلوی درساختمون بوی عودت میومدباچه ذوقی وارد خونه میشه گاهی بهش اس ام اس میدم که

شب قراره فلان اتفاق بیفته مشتاقش میکنه زودتربیادخونه گاهی هیچی نمیگم وقتی ازایفن دیدم داره ماشینو پارک میکنه همه برق هارو خاموش میکنم شمع روشن

میکنم گوشه گوشه خونه ازاین شمع های وارمر عطری میذازم بالای تختمون روی میز کف خونه اینجوروقت هاشوهرم ازهولش نمیذاره اول شام بخوریم اکثراشبهای

جمعه دسردرست میکنم غذاهای موردعلاقشومیپزم ظرفهایی که برای مهمون میارم رو برای خودمون میارم حتی فرداشم صبحونه مامفصل تروبهترازبقیه روزهاست

گاهی رزلب قرمزجیغ میزنم گاهی صورتی گاهی قهوه ای وخیلی ملایم کلا هیچوقت یه جورنیستم یه بارموهام بازه یه بارجمعه یه بارمثل دختربچه ها خرگوشی ازدو

طرف میبندمشون حتی یه بارپاشدم رفتم خونه مامانم تاموهامو ازدوطرف دو.تاگیس ببافه واسه تنوع چون خودم نمیتونم ببافم

کلاماخیلی همدیگرو میبوسیم هرصبح که شوهرم میره روبوسی میکنیم ظهرکه میادهمینطورعصرمیره بازروبوسی شبم همینطوریعنی فقط موقع رابطه باهم تماس نداریم

نشستیم پای تلویزیون همدیگرونازمیکنیم میبوسیم خیلی اوقات ماسازمیدیم باهم زیادبازی میکنیم گاهی من میشم پادشاه واون غلام منه وهرچی میگم بایدانجام بده

گاهی اون پادشاهه ومن کنیزشم خیلی به سروکله هم ورمیریم قبل ازخواب حتماهمدیگرومیبوسیم شب بخیرمیگیم تن شوهرمن همیشه داغ ودست وپای من همیشه

یخ ازاول من عادتش دادم که باید گرمای تنتو حس کنم حتی شده دستموبهش میچسبونم بایدحتماتنم به تنش بخوره میدونی این چه حسنی داره؟شوهرمم به من

وابسته میشه جداخوابیدن ازمن براش سخت میشه ازنظررابطه جنسی هم خیلی بهش اعتمادبنفس میدم خیلی ازش تعریف میکنم خودم دقیقا میبینم چه غرورخاصی

تواین زمینه داره وخودشو بهترازهمه مردهای دنیامیدونه بس که ازش تعریثف کردم البته واقعابحق هم تعریف کردم شوهرم همیشه همه تلاشش جلب رضایت من ولذت

بردنه منه چون ازطرف من همیشه واکنش های مثبت دیده تواین زمینه من فکرمیکنم کاملا شوهرمو سیراب کردم وهیچوقت بیرون ازخونه دنبال تامین خودش نیست 3

ماه پیش ازش پرسیدم که تو توی رابطه جنسی ازمن راضی هستی خواسته ای داری بگو؟برام نوشت من خیلی ازتو راضیم همه جوره منو تامین میکنی تاحالانشده

به من نه بگویی وازاینی که هست کاملاراضیم

خیلی برای خودم عجیب بودکه گفت تاحالابه من نه نگفتی خوب که فکرکردم دیدم راست میگه من تاحالابطورواضح ومستقیم بهش نگفتم نه نمیخوام امش رابطه داشته

باشیم هروقت خسته بودم یااصلاعلاقه نداشتم غیرمستقیم گفتم مثلاگفتم وای امشب سرم دردمیکنه یادلم دردمیکنه یعنی گفتم ازنظرجسمی اماده نیستم نه اینکه

روحم تورو نخوادشوهرمم خداییش تواین زمینه خیلی بافهم وشعوره همیشه مراعاتمو میکنه همیشه بعدازرابطه منومیبوسه بغل میکنه نوازشم میکنه

من ازعطرهای گرم استفاده میکنم ضمناتاثیرلباس خواب رو فراموش نکن موقع خوابیدن باهمون لباسی که توروزتنت بوده نرو تورختخواب لباستوعوض کن اینم شایدشنیدی

که درست نیست زن زودترازشوهرش بخوابه من همیشه اینورعایت کردم که باهم بخوابیم پیش اومده خیلی خسته بودم مریض بودم زودترخوابیدم اماتعدادش خیلی خیلی

کمه خلاصه این چیزهای قابل گفتنی بودکه برات گفتم امیدوارم بهکارت بیادسعی کن شیطون وسرحال باشی همیشه باروی بازبه استقبال شوهرت برو لبخندبزن

راستی اینم بگم هیچوقت زمانی که شوهرم خونه اس وقتمو پای ظرفشویی نمیگذارم ظهرهاناهارکه میخوریم کنارهم درازمیکشیم میخوابیم بعداکه پاشدیم

وشوهرم رفت مغازش من ظرفهارو میشورم مثلا ساعت4-5 عصریاشبها اگه ظرفهازیادباشه ووقت گیر میذارم برای فرداصبحش میرم کنارشوهرم میشینم

باورت میشه بارهاشده پاشدم دیدم شوهرم ظرفهارو شسته؟فکرنکنم مردی گله کنه که چراظرفهارو شب نشستی اما گله میکنه که چرانمیای پیشم بشینی

---

خوشبختی و عشق پفک نمکی نیستش که در هر بقالی بفروشن باید تلاش کنی تا بدستش بیاری زندگی مشترک یعنی هرروز تلاش کنن دوطرف تا شعله عشقی که در وجودشونه فروزانتر بشه و عشق و علاقه بینشون بیشتر بشه چرا شما شروع کننده نباشی؟:72:

پ.ن:لطفا وایبر ویچت لاین یا هر کوفت زهرماری که هست را بریزید دور همین امروز با شوهرت حرف بزن برو یه گوشی ساده بگیری که نشه اینجور نرم افزار ها را درش ریخت قدر شوهرتو بدون خیلی آقاست.

سلام دوست عزیز:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دلشکسته

من فکر می کنم گفتن ریز روابط حرمت های بینمون و از بین می بره و اونو بد بین تر می کنه.

---

کاملا موافقم.:104:

الان همسرت در شرایط حساسیه، و اطلاع از جزئیات باعث میشه اعتماد کردن براش سخت تر و سخت تر بشه.

اما راه حل "بگومگو" ی هرشبتون نیست. شما باید خیلی با تدبیرتر عمل کنید. و در این رابطه خیلی صبور باشید تا به نتیجه برسید.

و علاوه بر این همسرتون به کمک یه متخصص نیاز داره. شما هم همینطور. بنابراین حضوری به مشاور مراجعه کنید تا هم خودتون و هم رابطتون تحت درمان قرار بگیره. در چنین شرایط حساس و دشواری صد در صد نیاز هست که به مشاور مراجعه بشه.


در مورد اینکه همسرتون موبایل و سایر وسایل رو از دسترس شما خارج کردن، کار درستی انجام داده. و اینجا هم مدیرهمدردی همیشه توصیه می کنه اول بستر زدایی بشه. کاملا بستر زدایی بشه. اما بهتره همسرتون ببینه که شما به میل خودتون مایلید اینکارو انجام بدید. تا بهتون اعتماد کنه.

این تاپیک http://www.hamdardi.net/thread-34890.html#post346195 رو بخونید، تاپیک های مشابهش هم در سایت هست، مطالعه کنید. نیازی نیست حتما کسی در تاپیک خودتون اینها رو بنویسه، شما که مشکل دارید باید از هر فرصتی استفاده کنید. الان وقتش نیست که شما توقع داشته باشید همه چی راحت در اختیارتون قرار بگیره. الان وقت اینه که گذشته رو جبران کنید، یعنی رویکردهاتون رو تغییر بدید. و اولین رویکردی که باید تغییر کنه "برخورد مسئولانه با زندگی و مسائلش هست" چیزیکه فقدانش باعث شده به اون روابط روی بیارید و بهشون معتاد بشید.

براتون آرزوی موفقیت می کنم، و خوشحالم افراد قوی ای مثل شما در این سایت هستند، و میتونن برای سایرین الگو بشن. همین تاپیک شما (به تدریج که موفقیت هاتون درش به ثبت برسه) میتونه خیلی های دیگه رو نجات بده.:72:

سلام
از شما دو عزیز محترم خیلی ممنونم. پست هاتون و با دقت خوندم همین طور تایپیک چت با مرد غزیبه و راهکارای ارائه شده و تایپیک های مشابه رو هم خوندم. و البته پست شاپرک عزیز و لذت بردم.
من حس می کنم مشکل من ریشه ای تر از این حرفاس. من اصلا مشکل ترک این کار و ندارم اصلا دلم برای چت کردن و اون فضا و ادماش تنگ هم نشده چون همون موقعشم با عذاب وجدان بود. من مشکلم خودمم. تنهایی ها و مسایلی که باعث شد رو به اون کار بیارم. براتون مشکلاتم و می نوسیم حوصله کنین بخونین و خواهش می کنم تو این لحظات بحرانی تنهام نذارین.:72:
حتی بگین اگه مشکلم خیلی مشکله و باید حق عضویت بگیریم چکار کنم و از کجا باید شروع کنم.......
من قبلا هم عضو این سایت بودم از فرشته مهربان و مدیر محترم و انی و باقی دوستان عزیز راهنمایی های خوبی گرفتم ولی نام کاربریم و فراموش کردم و دوباره عضو شدم.
من تو یک خانواده عاطفی به دنیا اومدم مامان و بابا و خاله و دایی و ... حتی پدر بزرگ و مادربزرگم که هنوز زنده هستن شکر خدا چنان عاشقانه محبتشون و به هم نشون می دن که ادم لذت می بره بر عکس خانواده همسرم رفتار زن و مرد با هم هیچ فرقی نداره وقتی بهشون می گم یعنی شما به همسرتون نمی گین فلانی دلم برات تنگ شده کی میای خونه یا دوستت دارم و .. می گن واااااااااااااای نه اینا لوس بازیه زشته و ....
این و گفتم بدونین که من نسبت به همشون با همسرم عاطفی تر رفتار کردم.
اما از بد روزگار تو روزای خیلی کودکی به ترتیب مامانم و بابام و خواهرم و از دست دادم.. نامادریم اون روزا خیلی اذیتم می کرد. مثلا به خاطر اینکه خواهر زاده و برادر زاده های (خودش بچه نداره) خودش و زیبا تر فهمیم تر و با شعور تر جلوه کنه همه چیز من و می برد زیر سوال.. همیشه از من بد می گفت. وقتی فشار های نامادریم به اوج خودش رسید همسرم اومد خواستگاریم و من تو سن 21 سالگی ازدواج کردم و خدا 2 تا بچه سالم و خوب بهمون داد و من همیشه شاکر هستم. زیر نظر مشاورین همین سایت تمرکزم و از شوهرم برداشتم. یعنی گذاشتم ازاد باشه هر جا دوست داره بره مدام اویزونش نبودم.
من وظایف و محبتم و تمام و کمال و بدون هیچ کم و کاستی نثارش کردم بدون هیچ توقعی... چند تاش و می گم باورتون شه.
--تو مریضی بچه هام و خودش پا به پاشون تا صبح نشستم.....
--از صبح خونه رو می ریزم و تمیز و نظافت و تغییر دکور می دم شب که همسرم میومد چیزی نمی گفت و می نشست جلوی تلویزیون وقتی ازش میپرسیدم خونه تمیز شده خوب شده؟ می گفت من متوجه نمی شم...
--موهای مشکی و بی حالت و می رفتم کوتاه و مش می کردم یا متوجه نمی شد یا می گفت قبلی بهتر بود...
--ارایش می کردم و رنگ و وارنگ لباس می پوشیدم می گفت از ارایش بدش میاد چه تو خونه چه بیرون ( هر چند این یک مورد من هیچ وقت گوش نکردم چون خودم دوست دارم)
--همسرم ادم مذهبی هست منم نسبتا مذهبی هستم ( چادریم) پا به پاش تو مراسماتی که دوست داشت باهاش باشم بودم..... ولی من از نامرتبی بدم میاد همیشه مرتب ارایش مختصرم و داشتم به تناسب اندامم اهمیت می دم...... هیچ کدومش برای همسرم مهم نیست و تعریفی نمی کنه و اون طور که من دوست داشتم لباس نمی پوشید و نمی پوشه...
--من اگه بخوام خانواده خودم و دعوت کنم فقط نامادریمه. خاله و دایی و .. زیاد دارم ولی شام و ناهار نمیان اما خانواده همسرم و بخوام دعوت کنم 30 نفرین ولی من 4 بار در سال دعتشون می کنم جدای مواقعی که خودشون هم میان در حالی که اصلا دعوت نمی شیم و این کار و از روی علاقه انجام دادم و هیچ وقت هم غر نزدم.....
--این اواخر برای اینکه به این کار قبیح و گناه الوده نشم رفتم سراغ سایت های اشپزی تو مهمونی ها و گاهی برای خودمون انواع کیک ها و غذاهای جدید رو پختم. خودم از این کار لذت می بردم خب گاهی هم خراب می شد و همسرم شاکی می شد تو فقط دار ی مواد هدر می دی. در حالی که خانوادش مدام از این هنر من تعریف می کردن...
--رفتم خیاطی و زیباترین لباس ها رو می دوختم خانوادش کلی تعریف می ردن همسرم نه اون طور... رفتم زبان خوندم...... رفتم کلاسای ورزشی..... پسرم و انواع کلاسا نوشتم و خودم بردم و اوردمش که سرم گرم شه........ همسرم همه رو وظیفه دونست...
--تو مسایل جنسی هیچ وقت کم نذاشتم این و خودشم همیشه میگه مگر مواقع بیماری و خستگی. معذرت میخوام رک می گم اما من در ایام بارداری هم تا روز اخر همه چیز برقرار بود......
--محبتم و تو زبان و عمل بهش نشون می دادم بهش می گفتم دوستش دارم و الان نیاز دارم پیشم باشه... تو ارتباطاتش چه کاری و چه با خانوادش نمی گم اصلا ولی خیلی کم بهش گیر می دادم......
--هنوز وسایل خونه من جهازیه که اوردم فقط تلویزیون و عوض کردیم زن قانعی بودم.....
و خیلی مسایل دیگه که لازم بود می گم....
--همسر من درست مثل خانوادش ادم سردیه و غیر قابل تغییر. نه اینکه بخوام عوضش کنم ولی جواب این همه خوبی این هم سردی نبود. و البته قبول دارم جواب سردیش خیانت من نبود.
--گاهی زنگ می زدم خونه مادر شوهرم می دیدم دختراش همه اونجان در حالی که من 2 تا کوچه باهاشون فاصله دارم اونجا می زدن و می رقصیدن و عصری می رفتن خونه هاشون و من غصه می خوردم از اینکه چرا پدر و مادری ندارم که برم اونجا.
--من دست تنها بدون هیچ کمکی بچه هام و بزرگ کردم حتی سر بچه دومم از بیمارستان اومدم کسی نبود بیاد پیشم........ الانم هیچ کس بچه های من و نگه نمی داره مثلا برم کلاس مگه مریضی یا کار واجب باشه برام نگه دارن.
در هر حال برای زندگیم تقریبا چیزی کم نذاشتم اما همسرم خیلی سرد رفتار کرد
وقتی تازه موضوع چت کردنای من و فهمیده بود خودش می گه رفتم پیش مشاور 3 جلسه فقط داشته در مورد خودش و من و خانواده ها توضیح می داده اخر سر مشاور بهش گفته اقا شما 70 درصد مقصری.. از اونجا به بعد دیگه مشاور و رها کرد و نرفت. اولش خیلی خوب با من پیش اومد و من همه چیز ( به غیر از مسایل ریز و کم اهمیت ) گفتم بعدش که مشاور و رها کرد بد بینی اومد سراغش. الان موبایلم و .... رو گرفته و می گه دارم کارای حقوقیش و می کنم . میخوام از اونا شکایت کنم و این در حالیه که اونا اصلا مزاحمتی برای من نداشتن.
الان اصلا بحثم در مورد کارای همسرم نیست اگه اون طوری اروم می شه بذار کارش و بکنه و اروم شه
من میخوام یه جایگزین پیدا کنم...... میخوام کم و کسری هایی که باعث شد به سمت این کار برم و جبران کنم...... می خوام همسرم و مجبور کنم رفتاراش و تغییر بده...... یه چیزایی لازمه زندگیه.... دیگه الان که 32 سالمه نمی تونم بگم خب مدلش این طوریه... الان دیگه برام مهمه باهام درست رفتار کنه.....
برام مهمه ازم تعریف کنه در حالی که هیچ وقت این کار و نه خودش و نه نامادریم نکردن اما اون مردای سایت این کار و کردن و من جذب شدم......
تو رو خدا تو این شرایط بحرانی تنهام نذارین. بگین باید چیکار کنم؟!!!!!

از این همه لطفی که داشتین ممنون.

حتما باید طلاق و کتک و زدن و اعتیاد و .... باشه تا یکی از مشاورین محترم جواب بده؟؟ یا نکنه همگی پولکی شدین؟؟!!!!!!!!!!!

بالهای صداقت فرشته مهربون انی دختر مهربون ابراهیم فرهنگ و باقی دوستان که اسمشون یادم نمیاد یادمه قبلا تو هر تایپیکی سرک می کشیدین و از راهنمایی دریغ نمی کردین؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:97::47:

- - - Updated - - -

فهمیدن احساس من

کار سختی نیست . . .

پاسخ به آن است که از هر کسی بر نمی آید !!!

ببین عزیزم همسر شما الان توی شوک رفته است. وگرنه مشاوره را رها نمی کرد. همسرت رفته مشاوره که دلداری و تسکین دریافت کنه و بهش حق بدهند اما وقتی مشاور بهش گفته خودش مقصر اصلی این ماجرا است بیشتر بهم ریخته است و مشاوره را رها کرده است.
خوب به نظر من راه حل همان مشاوره است. باید قانعش کنی و باهاش شرط کنی که دوباره پیش مشاور بروید و حتی من روانکاوی را هم توصیه می کنم. باید ریشه اینهمه سردی و بی میلی همسرت پیدا شود که روانکاو این کار را می کند.
اما عزیزم الان موقع این کار نیست. الان شوهرت به اصطلاح داغ است و هنوز آمادگی روحی لازم را ندارد. هنوز از شوک بیرون نیامده است. باید مدتی صبر کنی. باید صبوری کنی تا هنگامی که شوهرت از حالت شک بیرون بیاید و هوش و گوشش دوباره سرجایش برگردد.
به نظر من آدمی که اینطوری با خیانت شما برخورد کرده و در آن حال پیش مشاور هم رفته ( کاری که خیلی ها نمی کنند ) آدم بی منطقی نیست و قابلیت اصلاح شدن را دارد. پس ناامید نباش. فقط باید موقعیت شناس باشی و وقتی درخواست ادامه مشاوره را مطرح کنی که زندگی تان کاملا به حالت عادی برگشته باشد.

باز هم می گویم شوهرت باید روانکاوی شوید. همانطور که خطای شما ریشه در ایام کودکی تان دارد ، این رفتارهای سرد و بی میل همسرت نیز ریشه ای در کودکی دارد که باید پیدا شود.

پس توصیه ام به شما این است که فعلا صبوری پیشه کنید و دندان روی جگر بگذارید.

سلام.خانم شما دوبار خطا کردید اگر بخاید واقعه بینانه به این موضوع نگاه کنید نباید انتظار نداشته باشید همسرتون به این زودیا فراموش کنه و حتی بهتون اعتماد کنه.کم رنگ شدن کار شما به تلاش شما جهت بهتر کردن زندگی و محبت به شوهرتون به علاو ه ی زمان نیاز داره.رک و راست خیلی مرد بوده که تونسته دوبار از کارتون چشم پوشی کنه و نگهتون داشته.قدرشو بدونید و فرصت زندگیتونو از خودتون نگیرید.ببینید اونقدر بهتون بی اعتماد شده که میترسه حتی موبایلتونو دستتون بده.شما باید شروع به جلب اعتمادش کنید و بدونید حالا حالاها زمان میبره.مردها بر خلاف زن ها هستند.زنها موقع خیانت کردن مرد دیر میبخشند اما فراموش میکنند.اما مردها زود میبخشند ولی همیشه تو ذهنشون میمونه.پس فقط تلاش کنید.

سلام
گفتین برای شوهرتون توی مسائل جنسی کم نمیذارین جسارتا شوهرتون چی ؟ توی مسائل جنسی شما رو راضی میکنند؟
مثل این که شما خواهر برادر ندارین ؟ شوهرتون چی ؟ من از نوشته ها تون متوجه شدم که شما تنهایین در واقع اینجوری برداشت کردم
به نظر من با خواهر برادر شوهرتون - اگه دارن - بیشتر برین و بیاین سعی کنید یکی دو تا دوست فابریک پیدا کنید هر چند میدونم توی این دوره زمونه خیلی خیلی سخته یا با فامیل درجه یک بیشتر برین و بیاین

دلشکسته جان،

1- حذفش کردم

2- نظر شخصی من این هست که الان زمانی نیست که به گله گزاری از همسرت و خانواده اش و کم گذاشتن هاشون بپرداری. نمی دونم چقدر متوجه عمق ماجرا هستی؟ چطور اینقدر مطمئنی که همسرت می بخشه و مساله به راحتی تموم می شه. شاید چون 4 سال قبل همسرت راحت از کنارش رد شد. اما این بار با توجه به این که مساله تکرار شده و ابعاد رابطه تون هم بیشتر شده، همسرت ضربه بدی خورده. برگردوندن اعتماد ابشون کار ساده ای نیست. اما شما خیلی راحت می گی فعلا دنبال شکایت از اونهاست، اونها که مزاحم من نبودن!
اونی که الان دلشکسته است و تحت فشار شدید روانیه، همسرت هست. دنبال یه راهی باش که به همسرت در حال حاضر کمک کنی.

3- از دست دادن پدر و مادر خیلی سخته. توی هر سنی و هر شرایطی. واقعا سخته.
هر چند که شما پدرت را در بزرگسالی از دست دادی و در واقع فقط بدون مادرتون بزرگ شدین.
پدربزرگ مادربزرگ داری اما رفت و آمدی باهاشون نداری. می گی من کسی را ندارم که دعوت کنم خونه ام!
خواهرتون هم فوت شدند؟


نداشتن فامیل زیاد یا فوت والدین دلیل نمی شه شما هنوز در 32 سالگی انتظار داشته باشین تمام مشکلات زندگی شما را همسرتون یه تنه پاسخگو باشند.
مواردی که از همسرتون گفتید، تمیر کردن خونه و تغییر آرایش و ... متوجه نشدن ایشون برای خیلی از خانمها و آقایون صدق می کنه. نمی دونم چقدر در این زمینه کتاب خوندید و سخنرانی گوش کردید. ولی شاید هنوز باور نکردید که زن و مرد در این مورد متفاوتند. توجه مردها و تمرکز مردها و نگاهشون تفاوت داره. هستند آقایونی که ممکنه کمی دقیق تر باشند یا با آگاهی در این زمینه به تقویت اون پرداخته باشند، اما کلیتش این هست که مردها اکثرا همینطور هستند.


4- موردهایی که نوشتید، از نظر من ( البته نگاهم به لطافت و زیبایی نگاه شما نیست ) مورد نبود که بخواهی به خاطرش خودت را اذیت کنی، بیشتر به نظرم توجیه خودت بود.

نامادری شما از خواهرزاده اش تعریف کرده، طوری نوشتی من بچه بودم و اذیتم می کرد که فکر کردم 5 ساله بودی.
خب چطور در 20 سالگی متوجه نبودی که فرزند همسر ادم نمی تونه به عزیزی خواهرزاده باشه!!

زنگ زدی خونه مادرشوهرت دیدی دارن می زنن و می رقصن؟ مگه نمی گی دو تا کوچه بالاتر هستن؟ خب می گفتی من و بچه هام هم الان می آییم!
عصرونه بوده و خونه ی مامان بزرگشون. مخصوصا اگر از اون خانواده هایی هستند که در این موارد تعارف ندارند و اهل دعوت کردن رسمی نیستند.

شوهرت می گه آرایش دوست نداره؟ خب دوست نداره. سلیقه ایه. تقصیر ایشون چیه؟
به نظر من هم خیلی از صورتها بدون آرایش قشنگ تر هستند.

5- اتفاقا الان که 32 سالتون هست و سنی هم از همسرتون گذشته، نمی تونید بگید می خوام عوضش کنم. بله. مدلش همینه. خیلی هم مدل بدی به نظر نمی رسه .

دلشکسته جان،
اون آقایی که پشت مانیتور قربون صدقه ی شما می رفت، می دونی داشت این حرفها را از کی دریغ می کرد؟ زنی که مثل تو له له می زد برای یک جمله اش!
شما می گی عضو قدیمی هستی و حتما تاپیکهای تالار را دیدی. خانمهای جوانی که اس ام اس ها و چتهای همسرشون را می خونند و تاپیک می زنند که ........

خدا را صدهراز مرتبه شکر کن که همسرت مثل اون نامردهایی که نیست که با شما چت می کنند و بلد نیست حرف عاشقانه به زن مردم بزنه.

می گی برای تولد فرزند دومت کسی نیامد کنارت باشه. به خودت فکر کن ببین چرا کسی نیامد؟
چه رابطه ای با نامادریت داشتی که علیرغم تنهاییش و نداشتن فرزند و نبودن پدر شما و ... اینقدر با شما دوست و نزدیک نیست که 4 روز بیاد خونه ی شما.
چرا نباید دو تا دوست خوب داشته باشی که در این موارد اضطراری به شما سر بزنن؟
بالاخره شما دو تا فامیل دورتر دارید که موقعیتت را می دونن. دختر دایی، خاله ... هیچکس نبود یا نیامد پیش شما؟
حتی خواهرشوهر و مادرشوهر! چیکار کردی که تا این حد از شما فاصله گرفتن؟

امضای من را نگاه کن.
این برگه ها دست تو هست. کاریش هم نمی شه کرد. مرگ پدر و مادر و همسری با این ویژگی و ...
الان جایی هستی که به نظرم باید با هوشیاری با برگه هات بازی کنی.
شاید بگی می شه زد زیر همه چیز و رفت.
ولی مشکلات تو همسرت نیست که با طلاق بشه رفعش کرد. مشکلات تو در خودته.

تو نعمت های اطرافت را نمی بینی و هنوز مثل یک دختر بچه ی 5 ساله توقع توجه و محبت بی حد و حصر داری.
شاید متوجه نعمت دختر و پسر سالمی که داری، همسر و خانواده ات و ... نیستی. هنوز مصری که در دنیای کودکی خودت باقی بمونی.

هر جمله را دوبار نوشتم و پاک کردم که سرزنش توش نباشه.
ولی می دونم که لحنم مهربان نبود.
به نظرم اشکال از خود شماست. چون گفتی اگر لازمه با کارشناس صحبت کنم.
فکر نمی کنم که با یکی دو جلسه اینترنتی هم حل بشه. باید با یک روانشناس مجرب مدتی کار کنی.
این رو هم باید انتظار داشته باشی که وضعیت زندگیت ممکنه کمی بدتر هم بشه. همسرت به خاطر بچه ها و آبروش و .... جدا نشه، اما خیلی بهت سرد بشه.
پس باید حتما با کمک یک متخصص خودت را آماده کنی برای کمک به همسرت و برگردوندنش به زندگیتون و در کنارش (که خیلی هم مهم هست) رفع مشکلات خودت.

سلام.
خدا رو شکر بالاخره جوابم و دادین سرم داد بزنین بهتر از اینه که بی خیال 400 بار موضوعم خونده بشه ولی بی جواب.
خب سعی می کنم یه کم افکارم و متمرکز کنم تانوشته هام نظم بگیره.
اول مسایل کودکیم و می گم و اشتباهاتی که شاید من کامل توضیح ندادم و شما بد متوجه شدین. من 10 سالم بود مامانم فوت کرد و نامادری اومد بالا سرمون و از همون موقع هم کوبید تو سر ما خانوادش و .
21 سالم بود ازدواج کردم و 27 سالم بود بابام فوت کرد. خواهرمم فوت نکرده ولی همسری داره سخت گیر که حتی اجازه تلفن نمی ده و ما حدود 5-6 ساله هم و ندیدم. ظاهرا خواهرم از این موضوع راضیه چون علرغم تلاشای من برای ارتباط با هم اون هیچ تلاشی نکرد اخرشم زنگ زد و گفت این طوری راحتره. چون همسرش غر نمی زنه...
در مورد خاله و دایی و ... من با همشون ارتباط دارم تلفم می زنیم و حرف می زنیم گاهی خونه های هم می ریم ولی دوره زمونه ای که دو تا خواهر هم و ول می کنن دیگه توقع بی جاییه خاله من از من پرستاری کنه..... دوست خوب و فابریک هم 2 تا دارم که چون هم سن و سال خودمن طبیعیه که خودشون در گیر بچه های خودشونن. فامیل همسرمم همون موقع که من زامیان دوم رو کرده بودم دو تا ا زخواهر شوهرم با هم بچه دار شدن یکیشون 4 ماه قبل من یکیشون 3 روز بعد از من و باز طبیعیه که مادرشون به اونا برسه نه من.
من اصلا نگفتم همسر بدی دارم می دونم که خیلی مرده که با این موضوع کنار اومده و داره سعی می کنه با مدل و روش خودش من و درمان کنه. من ازش ممنونم هستم و همون طور که قبلا دوستش داشتم الانم عاشقانه دوستش دارم.
در ضمن من تو حرفام بابت داشته هام خدا رو شکر کردم و اصلا حرفم این نبود داشته ها رو ندید گرفتم و فقط نداشته ها رو پر رنگ کردم. بر عکس من همیشه داشته هام برام پررنگه.
این د رمورد مسایلی که احتمالا براتون بد جا افتاده بود. خانواده همسرم و فامیل خودم همشون معتقدن اخلاق خوب و شادی دارم. تقریبا با همه شوخی می کنم و راحتم. و دیگران هم با من راحتن و خیلی زود ارتباط می گیرین اینم تعریف ا زخود نبود گفتم که بدونین بد رفتاری نمیکم که ادمای دورم و پرونده باشم.
شیدا جان نوشتی حذفش کردم ؟؟!! چی و ؟!!
2- یکی از دلایلی که همیشه عذاب وجدان داشتم و خیلی زود با اولین تلنگر همسرم این کار و گذاشتم کنار دقیقا به خاطر این بود که اون مردا رو باور نداشتم و میدونستم این حرفا رو باید به کسی دیگر بگن نه من.
الانم اصلا نه دلم برای اونا تنگ شده نه برای اون فضا. فقط دلم میخواد مشکلم حل شه. نمی خوام الان خوب شم دو باره 3-4 سال دیگه به خاطر کمبود ها و فشارها بر گردم به سمت این کارا.
حتی مشکل من رفتار فعلی همسرم نیست کما اینکه گفتم اگه با چک کردن خط من و شکایت از اونا دلش اروم می شه بذار این کار و بکنه. می دونم باید بهش زمان بدم سردی و بی محلیش هر چند سخته اما تاوان کارامه و دارم سعی می کنم تحمل کنم.
من اگه دارم ازتون سوال می پرسم به خاطر موقعیه که این تنش خوابید. حالا چیکار کنم وقتی من محبت و از همسرم نمی گیرم وقتی این همه تفاوت بین ماست.
بر عکس چیزی که شما تصور می کنین من اصلا دلم نمیخواد مشکلات من و کس دیگری به دوش بکشه. من به مشکلاتم و نداشتن پدر و مادر و خواهر عادت کردم.
ولی یک انسانم یک زنم. توقع ندارم همسرم جای خواهر و برادر و پدر و مادر نداشته بهم محبت و توجه کنه. توقع دارم اندازه خودش اندازه یک مرد زندگی بهم توجه کنه.
توقع دارم متوجه زحماتم باشه.
اون چون مادرش در جوونی در روستا زندگی می کرده و یخ روخانه رو می شکونده تا لباسای بچه هاش و بشوره زحمات من و نمی بینه. فکر میکنه د رمقابل مادرش من کاری نمی کنم.
اون من و مدام با مادرش مقایسه می کنه همین که ماشین لباس شویی هست و زندگی اپارتمان و ... کافی می دونه.
ما وقتی ازدواج کردیم هیچی نداشتیم نه خونه نه ماشین و ... الان بعد از 11 سال هم خونه خریدیم خدا رو شکر هم ماشین داریم. هر چند هر دوش کوچیکه و معمولیه ولی بالاخره شکر خدای مهربون خریدیم و مال خودمونه. هیچ کدومش و به نام من نزد و وقتی اعتراض کردم گفت زحمت خودم بوده. فوقش تو می خواستی 4 تا مانتو بیشتر بگیری و 5 تا شلوار و روسری. با این چند تا چیز من فقیر نمی شدم که نتونم خونه بخرم پس تو کاری نکردی... در حالی که من وسایلم هنوز جهازمه.... پس زن قانعی بودم...
همسر من متوجه هیچ تغییری نمی شه نه نظافت خونه نه تغییرات من یا اگه متوجه هم بشه اینقدر براش مهم نیست که به زبونش بیاره.
دقیقا با حرف دوستم موافقم که وقتی دید مشاور اونو محکوم کرد از مشاور دوری کرداون توقع داشت همه تقصیرا گردن من باشه نه خودش .
راستی اینم بگم که من توضیح دادم که در سال 4 بار مهمونی حسابی می دم فقط فامیل شوهرم که 30 نفرن در حالی که اصلا دعوت نمیشم.
در مورد سوال دیگتون هم نه رابطه جنسی ما کیفتی که مد نظر منه رو نداره......
فکر کنم بازم پراکنده نوشتم ولی امیدوارم متوجه داستان شده باشین.
راهنمایی شما مانع تکرار عمل قبیح من در اینده خواهد شد.
ممنون میشم راهنمایی کنین

من نمیدونم چی بگم یعنی در حدی نیستم راهنمایی کنم ولی باز سعی کن با خواهرت رابطه برقرار کنی به شوهرت بگو یکم برین و بیاین باهاشون تا ببینید چی میشه
تنهایی این مدلی دیگه توی جامعه باب شده و مختص شما نیست دیگه اکثرا با این مشکل درگیر هستند
منتها چون شما پدر و مادر ندارین زودتر برای شما اتفاق افتاده چون اگر پدر و مادرتون در قید حیات بودن خواهرتون هم با شما رفت و آمد داشت

الان توی خیلی از خانواده ها وقتی پدر و مادر از دنیا میرن دیگه فامیل از هم پاشیده میشه و دیگه مثل سابق هم دیگه رو نمیبینن شاید سالی یکی دو بار مخصوصا برادرها و برادر و خواهر
ولی خواهر ها با هم خوب کنار میان

من خودمم خیلی وقتا احساس تنهایی و بی کسی میکنم حتی یه دوست که بشه واقعا بهش اعتماد کرد ندارم زندگی همینه باز شما شوهر و بچه دارین که هیچ رقمه تنهاتون نمیذارن :43:

درود بانو

خیلی زیبا توضیح دادید.فقط ایکاش از همان اول اینجوری توضیح میدادی که وقتی را که بانو شیدا گذاشتن برای تایپیک شما بهتر ازش استفاده بشه و نتیجه بهتری بگیرید:72:

هر زنی نیاز داره به اینکه شوهرش دوسش داشته باشه بهش محبت کنه و به زبان بیاره بهش توجه کنه و کانون اصلی توجهاتش همسرش باشه این حق طبیعی همسر هستش خوب به همدیگه حلال هستند و هر دختری توی مجردیش سعی میکنه سالم زندگی کنه و خودشو حفظ کنه تا لذت حلال ببره از همسرش.تا از بودن کنارش احساس خوبی داشته باشه و پیش خودش بگه واقعا ارزششو داشت.این وسط اتفاقی میوفته اینه که دختر خانوم ها برای خودشان تصویرسازی میکنن و همین موضوع هم باعث توقع و انتظار بیش از اندازه و غیرواقعی میشه و چون شناخت کاملی از جنس مرد ندارن و خصوصیات ما مردها هم متفاوته اینه که باعث میشه انتظاراتی که دارن برآورده نشه و ضربه میخورن:72:

نقل قول:

---

وقتی از دیگران انتظار و توقع دا ری دو حالت پیش می آید ، 1 - برآورده میشود 2 - برآورده نمی شود

نتیجه هر کدام از این حالات به نسبت توقعی که داری این است :

1 - وقتی برآورده شود ، خیلی به حالت فرقی نمیکند و احساس درونیت معمولی خواهد بود ، چون انتظارش را داشته ای

2 - اگر برآورده نشود ، سرخورده و غمگین میشوی ، چون انتظار و توقعی داشته ای که انجام نشده .

وقتی از دیگران هیچ انتظار و توقعی نداشته باشی هم دو حالت پیش می آید :

1 - دیگران در قبال شما وظیفه خود را به جا میاورند یا محبت های خارج از وظیفه بهت دارند .

2 - کاری برای شما انجام نمیدهند و توجه ندارند .

نتیجه آن :

1 - در حالت اول ( برای بی توقعی ) چون شما هیچ انتظار و توقعی نداشته ای حتی اگر وظیفه ای در مقابلت داشته

اند و به جا آورده اند ، برای شما لذت بخش است و گویی آنها هیچ وظیفه ای نداشته اند و محبت خاص بهت

داشته اند .

2 - در شکل دوم آن تاثیر تألم برانگیزی در شما بجا نخواهد گذاشت و شما حال و هوای عادی و معمول را

خواهی داشت و سرخورده و غمگین نمیشوی چون انتظار و توقعی نداشته ای

به نظرت کدامیک آرامش ما را در پی دارد و حتی به ما روحیه ای قوی می بخشد ؟؟

شما در کدام وضعیتی ؟؟

---

شوهر شما احتمالا قبل اینکه دفعه اول متوجه رفتار اشتباه شما بشه رابطه بهتری با همدیگه داشتید هرچند ایده آل شما نبوده ولی از الان بهتر بوده.
من یه خواهر یدارم خیلی برام احترام و ارزش قائم و واقعا هم دوسش دارم خیلی خونسرد و مقاومه و اعطاف پذیری زیادی داره یه جمله خیلی زیبا داره :
مثلا بهش میگفتم وای این گرون شده یا اون کم شده و تورم بیداد میکنه میگفتش:خوب کاری از دست من بر میاد انجام بدم بهتر بشه,یا من بشینم حرص بخورم بهتر میشه؟بعدشم اینو میگفت چیزی رو که نمیتوانی تغییرش بدی بپذیرش اینجوری آرامش بیشتری داری:72:

لطفا دوباره متن بانو فرشته مهربان را بخوان در مورد انتظار داشتن

سلام
ممنون از پاسخ هاتون. خب دنیای مجازی بدیش اینه که گاهی ادم نمی تونه حرفاش و درست بزنه و .........
اقای د بوی ممنون از پاسختون. متاسفانه به خواهرم دیگه امیدی ندارم. من غرورم و زیر پا گذاشتم ولی اونا این طوری راحترن. فقط براش دعا می کنم زندگی ارومی داشته باشه....
اقای خالق (اسمتون سخته ببخشید)
اولین باری که برام مطلبی نوشتین دعوام کردین چرا می گم خیانت زن زیاد شده من تو همین یک هفته که عضو شدم 4 تا تایپیک خیانت جدید زده شده بود رو دیدم
پس قبول کنین این موضوع زیاد شده. بالاخص تو تهران خودمون........... ( که البته شرم اوره و باعث خجالت) اما به نظر باید تلنگری باشه برای زندگی ها. شل بگیری زندگی و یکی دیگه میاد محکم تر از تو می گیرش. این و اگه امثال همسر من متوجهش بشم به خدا این امار وحشتناک میاد پایین.

یه چیزی بگم اقای خالق ناراحت نمی شین؟؟؟؟؟؟؟؟ پست اخر شما عجیب ناامیدم کرد. یه دفعه مثل یخ وا رفتم.
یعنی همسر من هیچ امیدی نیست که تغییری بکنه و من باید دیگه هیچ توقعی ازش نداشته باشم تا خودم ارامش داشته باشم؟؟؟؟؟؟ خی این یعنی چی؟ پس مسوولیتی که دو طرف نسبت به من دارن چی می شه؟ به قول خودتون من هم با امید و اروزیی با همسرم ازدواج کردم. اتفاقا من یادمه قبل از ازدواج به هیچ پسری روی خوش نشون نمی دادم. با هیچ پسری نه تنها دوست نبودم که حتی ارتباط عادی هم نداشتم. من 4 سال تو شهرستان دانشجو بودم حتی یادم نمیاد از پسرای کلاسمون جزوه گرفته باشم....... پس اگه الان بعد از متاهلیم یه دفعه به دنیای مجازی و پردای اون تو رو اوردم یه جای کار ایراد داره و می لنگه که باید ترمیم و درستش کرد نه اینکه تمرکز و توقع رو از روش برداشت موسی به دین خود عیسی به دین خود. اون وقت این چه زندگی می شه؟!!!!
جان هر کی دوست دارین بگین من چطوری می تونم همسرم سر شوق بیارم که یه کم برخورداش عاطفی تر سرحال تر و با توجه بیشتر به من و نیازام باشه؟!!!!!!!!!
همسر من هم مرد عاطفی هست ( این و از برخورد و رفتاراش با بچه هام می گم)
هم ادم شوخی هست( اینم از برخورد و شوخی هاش با خواهراش می گم که تو جمع ها همیشه دوست دارن همسر من باشه و همه رو بخندونه د رحالی که تو خونه اون شوخی رو نداره)
هم مهربونه( اینم ا ز وقتی که برای کسایی که به کمک نیاز دارن و اون براشون وقت می ذاره می گم)
پس چرا این خصلتهای خوبش تو خونه کم رنگه وقتیم اعتراض می کنم می گه خونه محل اسایشه!!!!!!!! یعنی خونه هتله و من کارمند هتل که نیاز به هیچی ندارم؟!!!!!!!
اوف ادم می مونه از دست مردا باید چه کنه؟:316::163:

- - - Updated - - -

راستی اقای خالق همسر من قبل از اینکه اولین باری که خطا کردم که فقط هم مجازی بود بار اول و خودم بهش گفتم رو بفهمه اخلاقش همین بود فقط اون موقع چون کس دیگه ای رو ندیده بودم بهتر تحمل می کردم. حالا هم سنم بالا رفته و هم می بینم مردا اگه بخوان خوب باشن می تونن حالا توقعم از همسرم توجه بیشتره که او هم .......

نقل قول:

---

اوف ادم می مونه از دست مردا باید چه کنه؟:316::163:

---

:58::311: انصافا این یکیو بهت حق میدم خوب همینه دیگه ما رمدها متفاوتیم و منطقی وقتی احساساتی میشیم که همسرمان بلد باشه احساساتمان را تحریک بکنه و نقطه ضعف ما مردها هم همان احساسات ماست.
http://www.hamdardi.net/thread33259-4.html#post330546

استقبال از شوهر، چرا؟

چرا اینقدر منفی فکر میکنید از نوشته من!!! منظورم از نظر بالا اینه توقعتان را با توجه به شرایط و روحیات همسرتان حرف من اینه سعی کنید توقعی نداشته باشید نقل قول بانو فرشته مهربان را بهتره که بخوانید و بهش قشنگ فکر کنید واقعا زیبا نوشتند سخته انجامش ولی وقتی طرز فکرت را تغییر میدی میبینی چقدر احساس شاد بودن بیشتری داری نسبت به قبل وقتی از کسی انتظاری نداری اینجوری هر کاری که انجام میشه هم لطف حساب میشه و هم یکجور سوپرایزه.مثلا خونه خریدیم من و همسرم میخواستیم رنگ بزنیم برادر خانومم نقاشی تقریبا بلده اومد گفت منم میام کمک واقعا از صمیم قلبم خوشحال شدم و کلی ازش سپساسگزاری کردم و هرووقت میبینم بخاطر لطفی که کرده ازش سپاسگزاری میکنم واقعا خوشحال شدم از پیشنهاد خیلی زیاد چون ازش توقعی نداشتم اصلا.

نقل قول:

---

پس چرا این خصلتهای خوبش تو خونه کم رنگه وقتیم اعتراض می کنم می گه خونه محل اسایشه!!!!!!!!

---

بقول جناب مدیر الان مشکل این نیست چرا شوهرت مهربونه با بقیه شوخی میکنه و شاده و بامحبت اینها نشانه های خیلی خوبیه :72: مسئله اصلی اینه چرا با شما اینجوری نیست؟

تا حالا شده باهاش حرف بزنی و واقعا ازش بپرسی خواسته ای که داره از همسرش چیه و چی از همسرش میخواد و سعی کنی برآوردشون کنی تا جایی که معقولانه هستش و امکانش وجود داره؟اگه اشتباه میگم بگید من احساس میکنم به شوهر تیکه میندازی یا گیر میدی یا غر میزنی یا بخاطر مسائل جنسی زیادی بهش تذکر میدی و یکجورایی حس خوبی بهش انتقال نمیدی البته حس منه بخاطر حرفی که زده

در مورد پاراگراف آخر والا بقیه مردها هم تفاوت چندانی با شوهر شما ندارن شاید تنها تفاوتی که دارن اینه که رابطه بیشتری داشته باشن وگرنه در بقیه موارد مامردها تقریبا شبیه هم هستیم

- - - Updated - - -

میخوای موفق بشی پس اینو ملکه ذهنت کن و شعار زندگیت باشه بچسبونش به یخچال و در دیوار

از یه بیزنسمن(بازاریاب) موفق آمریکایی میپرسن تو وقتی به مشتریت زنگ میزنی کی ازش ناامید میشی؟

برگشت گفت: تا وقتی که یا اون بمیره یا من بمیرم :104:

وقتی متاهل شدی و قبول مسئولیت کردی مخصوصا حالا که مادرم شدی دیگه ناامیدی ممنوعه :81:

نقل قول:

---

اولین باری که برام مطلبی نوشتین دعوام کردین چرا می گم خیانت زن زیاد شده من تو همین یک هفته که عضو شدم 4 تا تایپیک خیانت جدید زده شده بود رو دیدم
پس قبول کنین این موضوع زیاد شده. بالاخص تو تهران خودمون........... ( که البته شرم اوره و باعث خجالت) اما به نظر باید تلنگری باشه برای زندگی ها. شل بگیری زندگی و یکی دیگه میاد محکم تر از تو می گیرش. این و اگه امثال همسر من متوجهش بشم به خدا این امار وحشتناک میاد پایین.

---

اینجوریام نیست خانم،مگه زندگی بر وفق مراده همیشه؟؟پس تا یکم اونجوری که میخایم نبود سریع جاشو با یکی دیگه پر کنیم؟؟؟؟این بیشتر به خود ادم بر میگرده و کسی که ضعف داره همچین کاری رو میکنه وگرنه کسی که تعهد داره اگر زندگیش مشکل داره به جای وارد شدن به یک رابطه بی هدف یک راه حلی برای حل مشکل زندگی خودش پیدا میکنه، اگر ادم نگران این باشه که یه وقت با شل گرفتن زندگیش یکی دیگه امکان داره بیاد تو زندگیش اون زندگی تشکیل نشه بهتره،اون اماری که شما میگید به خاطر ضعیف شدن ایمان تو ادماست وگرنه کسی که یکم به اصول اخلاقی متعهد باشه هیچ وقت این کار رو نمیکنه..

نقل قول:

---

جان هر کی دوست دارین بگین من چطوری می تونم همسرم سر شوق بیارم که یه کم برخورداش عاطفی تر سرحال تر و با توجه بیشتر به من و نیازام باشه؟!!!!!!!!!

---

خواسته هاتونو بهش بگید،بگید که بهش نیاز دارید و جز اون کسیو ندارید،شده 10 بارم تو روز اینو تکرار کنید و بگید بهش

نقل قول:

---

هم ادم شوخی هست( اینم از برخورد و شوخی هاش با خواهراش می گم که تو جمع ها همیشه دوست دارن همسر من باشه و همه رو بخندونه د رحالی که تو خونه اون شوخی رو نداره)
هم مهربونه( اینم ا ز وقتی که برای کسایی که به کمک نیاز دارن و اون براشون وقت می ذاره می گم)

---

خب تو خونه سر شوخی رو اول شما باز کنید و مجبورش کنید با حرفاتون تا اونم شوخی کنه،یا مثلا در مورد کمک به دیگران این کمک رو با هم انجام بدید،مثلا قرار بذارید ماهی یک دفعه با هم برید یک اسایشگاهی و کمک خودتونو بدید اونجا،نکته مهمهش اینه که شما باید هر کاری رو با هم کنید تا اون صمیمیته از بین رفته دربینتون به دست بیاد و بیشتر و بیشتر شه

سلام راستش منم مشکل شمارو دارم دلشکسته عزیز با این تفاوت که شوهرم مرد خوبیه فقط یه سری مسائل جزئی باعث شد من به این راه برم الانم تو ترکم و دلم نمیخاد دیگه کارزشتمو تکرار کنم مطلب شاپرک عزیز خیلی خیلی روم تاثیرگذاشت ممنون ازت و همینطور خاله قزی یه سوال داشتم من خیلی خیانت بدی کردم و کارم خیلی زشت بوده ولی دیگه توبه کردم و میخام خوب زندگی کنم و جبران همه چی و بکنم ولی خیلی عذاب وجدا ن گرفتم بنظرتون خدا من و میبخشه و بنظرتون میتونم به بهبود زندگیم و حضور خدا امیدوار باشم

سلام . صبحتون بخیر و شادی
رهگذر عزیز در توبه همیشه بازه ولی وقتی داری دعا می کنی فقط از خدانخواه که ببخشدت! بلکه ازش بخواه کمکت کنه تا دوباره به سمت این گناه نری.
همان طور که قبلا گفتم من چندین سال عضو این سایت بودم نحوه برخورد با همسر و از حفظم. خواسته هام و بهش گفتم خواسته هاش و می دونم تو خونه شوخ هستم عاطفی بودم. من در وظیفه شوهر داری و خانه داری چیزی کم نگذاشتم البته این و از قول همسرم و دیگران می گم همون طور که گفتم همسرمم مرد بدی نیست. فقط اهل تنوع و هیجان دادن به زندگی اهل احساسات و عاطفه اهل شوخی و ... نیست ( اینم تو پرانتز بگم بی انصافیه بگم اصلا اهل اینا نیست) ولی خب نوع رفتار با بچه ها براش مهم تره. یا پدر و مادرش و به خاطر اعتقاداتش و اینکه نباید از خودش برنجونه مهم تره. البته وقتی من اعتراض کردم گفته نه تو هم مهمی ولی خب من تو عمل همیشه دیدم بچه ها و پدر و مادرش مهم ترن. اشتباه بر داشت نکنین اصلا مقصودم این نیست از پدر و مادرش یا بچه ها تمرکزش و برداره. بر عکس من چون خودم پدر و مادر ندارم از اینکه همسرم به اونا محبت کنه خوشحالم می شم ولی خب گاهی توقع اونا بالاس گاهی هم همسرم خودش و زیادی موظف میدونه.
حرف samanft رو هم قبول دارم ضعف ایمان باعث می شه ادم به رابطه هایی بره که اخرش جز پشیمونی و افسوس نداره من قبول دارم ایمانم ضعیف شده بود. ولی هر کسی خودش و بهتر از دیگران می شناسه من می دونم که برای رابطم با همسرم خیلی تلاش کردم. یادمه اوایل ازدواجمون بیش از حد احساساتی بودم و این موضوع همسرم و کلافه می کرد به کمک همین سایت تمرکز و از او برداشتم سرم و گرم کردم کلاسای مختلف کتاب خوندن و .. رو جایگزینش کردم... و متاسفانه همین باعث شد از هم دور شیم من دیدم همسرم که محبتش و نشونم نمی ده منم لج کردم و سرم و گرم کردم و محبتم و نشونش ندادم و این داستان ادامه پیدا کرد تا جایی که من هم به خاطر ضعف ایمانم و هم از فشار تنهایی ( بالاخره همسرم اگه محبتش و به من نمیداد و دریافت نمی کردم پدر و ماد و خواهر برادراش و دوستان فراوانش بودن) ولی من هیچ کس و نداشتم و همینا باعث شد به سایتا رو بیارم. یا به دوستی رو بیارم که خودش گرفتار این نوع روابط بود ..........
اقای خالق حرف اون بیزینسمن امیریکایی که نوشتین خیلی به دلم نشست تایپیک هایی رو هم که معرفی کردین خوندم. می گن کسی که خودش و زیادی موفق بدونه پیشرفت نمی کنه ولی من واقعا موفق بودم برای زندگی و همسر و بچه هام کم نمی ذاشتم. همسرم همیشه می گه تو زیادی انرژی و توانت بالاس.
از دید شما مردا 4 تا اعتراض کردن هم غر زدن محسوب می شه ولی من حتی غر زدن و نق نزدن و بعد از اشنایی با این سات و کتاب هایی که خوندم خیلی خیلی کم کردم. ولی همون طور که گفتم فقط از لج همسرم که عاطفش و شوخ طبعیش و مهربونیش از خونه دریغ می کرد منم دریغ کردم ازش و این شد......
در هر حال ممنونم از راهنمایی هاتون فقط من هنوز متوجه نشدم به غیر از حرف زدن باهاش و خواسته هام و گفتن و خواسته هاش و شنیدن ( که اینا رو البته انجامشون دادم) چه راهی هست که همسرم یک گوشه چشم از این خصلتهایی که می دونم داره رو واسه منم بیاد.....
بازم ممنون از وقتی که برام می گذارید.