دو دلی در گرفتن تصمیم برای ازدواج

سلام.من 5 سال با یه خانم دوست هستم.ایشون اخلاقش از اول خیلی خوب نبود.توهین میکرد،هم به من هم به خانوادم،بد اخلاق بود،حساس..مثلا تا حدی که نمیتونست ببینه من جایی هستم و داره بهم خوشمیگذره.خلاصه بگم بد بین بود.سال دوم من نتونستم تحمل کنم و بهم زدیم.بعد از 6 ماه پیام میداد که من خوب شدم و از این حرفا،منم گفتم باشه،یه فرصت دیگه بهش بدم.آخه هم دوستش دارم،هم موقعیتش واسه ازدواج واقعا خوبه،خانواده خوبی هم داره.خلاصه ما باز باهم بودیم تا 2ماه ک دیدم باز همون اخلاقارو داره فقط فوهش نمیده،دویاره بهم خورد.دوباره 1ماه بعد با هم بودیم.اینبار من سوختمو ساختم.تا حدی که میگفتم شب که میخوابم صبح بلند میشم اینا همش خواب بوده باشه.دیگه دلو زدیم به دریا و با خانوادم 2،3 جلسه ای با خانوادش قرار گذاشتیم صحبت کردیم.تا اینکه من باز فکر آینده کردم و جا زدم.دیگه کلی جنگ و دعوا و مشکل داشتیم...باز دوباره من میدیدمش دلم میلرزید،باز جسته گریخته بهم اس میدیم،اینرار دوباره گفت من خوب میشم،دیگه تصمیم بگیر...ولی من دیگه ایندفعه بر خلافه اینکه دوسش دارم و واقعا شرایط عالی داره نمیتونم تصمیم بگیرم.میترسم خوشبخت نشیم.دارم روانی میشم،کمکم کنید.اینم بگم که من 8ماه ازش کوچیکترم

تورو خدا کمک کنید

..سلام دوست عزیز

.دلیل اینکه داری روانی میشی حضور دریک تعارض اونم بخاطراشتباه خودت هست.ازیک طرف به نتیجه نرسیدی که مناسب هم هستیدوازطرف دیگه ۵ساله که احساست درگیرشده.



خب اگه درگیرشدن احساس نبود و یک خواستگاری ساده بود واین رفتارهارومیدی شمابراحتی میتونستی تصمیم بگیری ونیازبه ایجاد این تایپیک هم نداشتی..



شما به سادگی یک اصل مهم درازدواج رو زیرپاگذاشتی وبه این شرایط رسیدی اون اصل مهم میگه:درگیرشدن احساس قبل ازشناخت و تعهدرسمی ممنوع :81: ا اگه دوباره بادختری دوست بشی یادوستش داشته باشی قبل ازاینکه شرایط شخصیتی و خانوادگیش روبسنجی وقبل ازاینکه خودت روبشناسی ومعیارهات روبدونی چی هست به نتیجه ی مشابه به این خواهی رسید .اول شناخت بعد تعهد(عقد) بعد ابرازعلاقه ودوست داشتن.خیلی ساده:تازمانی کسی "نامزدو همسرت" نشده دوستش نداشته باش.‏ .بنابراین اول تکلیفت روباخودت روشن کن که از زندگی چی میخای بعد بیا ابهاماتت روصریح رفته وتیترواربگو تا دوستان راهنماییت کنن.این لینک رو هم مطالعه کن:....


http://www.hamdardi.net/thread-17296.html

ممنون از راهنمایی خوبتون
ایشون گاها توی دوران دوستی عنوان میکرد من وابستگیم به مادرم زیاده...میگفت بچه ننه ای،واسه رفتو آمد مادرم باید با من هماهنگ کنی...یه جایی که میرفتم خیلی بهم گیر میداد،چرا رفتی،چرا انقدر موندی،چرا با فلانی حرف زدی و یه همچین چیزایی...
من خودمم از زندگی آرامش،صداقت،دوستی،و در یک کلام امنیت روحی میخوام

سلام
میشه لطفا درباره شرایط عالی که اون خانوم داره بیشتر و دقیق تر توضیح بدی؟

خانواده خیلی خوبی داره،2تا خواهرن،خودشم معلم هستش

​لطفا کمکم کنید

سلام دوست عزیز. به نظر من این رابطه به ناکجا آباد میره. حالا که عقدی صورت نگرفته تموم کنید.
به نفع خودتونه.
خودتونو توجیح نکنین با احساس جلو نرین.

ممنونم.پس یعنی خوشبخت نمیشیم؟ممکنه دلیلش هم این باشه که این خانم 8 ماه از من بزرگتره؟

چرا خودت سعی نمیکنی کمکش کنی؟؟ شاید واقعا دست خودش نیست فقط مهارت ارتباطی ضعیفی داره..اگر واقعا بهت علاقه داره مطمئنا نمیخواد از روی عمد اذیتت کنه همینقدر که خودش هم میگه پشیمونه نشون میده که واقعا وقلبا نمیخواد اذیت بشی وگرنه میگفت همینی که هستم و عوضم نمیشم..شاید خودت هم بیشتر حساسش میکنی..مطمئنی که خودتون طوری رفتار نمیکنید که باعث عصبانیت این خانم بشه؟ در کل ما آدم ها همیشه میگیم طرفمون مقصره یا اخلاقش خوب نیست و به ضعف های خودمون فکر نمیکنیم

نه،من خیلی عادی و خوب رفتار میکنم،حتی خیلی هم کمکش کردم که خوب بشه.ولی تغییری حاصل نشد.میگه خوب میشم یا خوب شدم،ولی هنوز همونه که هست.5سال تغییری نکرده.میگه این گیر دادنا و بدبینی ها از رو دوست داشتنه،ولی اگه دوست داره تباید طرفشو اذیت کنه

حق با شماست.....ولی واقعا همین طوره بعضی آدم ها از رو دوست داشتن زیاد طرفشون رو اذیت میکنن چون هنوز به بلوغ فکری نرسیدن و بلد نیستن چطور خودشون رو کنترل کنن...این بستگی به خودتون داره که بتونید باهاش کنار بیایید یا نه

ممنونم...ولی حتی بعضی وقتا هم که خودشو خوب نشون میداد کنایشو میزد...یه جورایی میخواست فقط بهش بگم چشم،روی مادرم هم خییییلی حساسیت نشون میده

طبق تجربه میگم

شما گفتید اون خانم با خوشی های من مشکل داره یا میگه بچه ننه

ببین ،یه ادم وقتی ناسازگاری میکنه یا فحش میده چیزی میبینه که باب طب و رضایتش نیست فحش میده دنبال راه حله

قطعا اون خانم چیزی تو شما میبینه که باهاش مشکل داره حالا شاید اشکال از طرز فکر ایشون هم باشه ولی بعضی طرز فکرا تغییر ناپذیرن ،اگه ادم عوضشون کنه فکر میکنه شخصیتش دچار مشکل شده

اما منظور من اینه که ببین اون چیزایی که خانم باهاش مشکل داره رو میتونی تغییر بدی برا یهمیشه و نه موقتی ،ببین شما میتونی خودتو عوض کنی اون خانم که نمیونه
شاید تو مسیله جدی باهم اختلاف عقیده داری ،مثلا اون خانم کتر اهل ارتباطاته درونگراست ،یا ارتباطاتشو محدود میکنه اما شما اینجور نیستی و باخوشی جمع خوشی
اگه توی اخلاقیات و سلایق و ویژگی هاتون نتونی یه تفاهم پیدا کنید و فقط بخواید اون خانم رو عوض کنید شاید نشه و فقط اون خانم بمونه و شما که دیگه نیستی و شخصیتی که توش دچار تزلزل شده و دیگه نمیفهمه چی درسته و چی غلط ، حتی اگه شما ترکش هم نکنی فرقی نداره
اگه اختلاف عقیده یا سلیقه یا طرز دیدگاه داشته باشید که باعث ناسازگاری و نا ارومی و حتی هتاکی خانم بشه با ازدواج هم هیچکدوم به نتیجه ای نمیرسید

پس فقط دنبال عوض کردن دختر خانم نباش ،این موضوع باید کامل بررسی شه و دوطرفه باشه ،شاید خانم بگه میخوام تغییر کنم اما در ون خودش نخواد
باز من نمیدونم
موفق باشید

- - - Updated - - -

در مورد مادرتون هم بهشون بگو دوس داشتن هر کسی جای خودشه

اگه ادم بخواد خودشو به یکنفر محدود کنه اسیب میبنه

خانم یکم مشکل ارتباطات دارن البته و اینکه ایا با شخصیت شما مشکل دارن رو نمیتونم حدس بزنم. ازش بخواه یکم تعداد دوستاش و شناختش برای ازدواج رو از طریق دوستان یا هرچیزی اضافه کنه

سپاس از راهنمایی خوبتون...اینو بگم که اگه من بخوام طوری که اون میخواد تغییر کنم کلا زندگی برام شیرینی نداره،فقط میخواد مال خودش باشمو به حرفاش گوش بدمو بس...همیشه هم خودشو بهترو برتر از من میدونه،از همه لحاظ...