تفاوت دیدگاه های دینی در خواستگاری

سلام
من دختری 26 ساله هستم که در حال حاضر خواستگاری دارم که از نظر تحصیلاتی و فرهنگ خانوادگی با من کاملا انطباق دارن.صحبت هام با ایشون خوب بود اما موضوعی که باهاشون تفاهم کمتری داشتم بحث اعتقادات بود
من خودم اهل نماز و روزه هستم و توی خونواده ای مذهبی به دنیا اومدم و بزرگ شدم.طوری که کلی از مراسم های مذهبی همیشه براشون رنگ و بوی خاصی داشته و از اهمیت فوق العاده ای برخورداره.اما خانواده ی ایشون اینجوری نیستن و با آگاهی کامل از این موضوع به سراغم اومدن
اما دیدگاه شخصی من به مذهب کمی کمرنگ تر از خانواده م هست.مثلا من چادر نمیپوشم و گاهی موهام معلومه.کلا برای مسائل مذهبی منعطف تر هستم.اما در مورد عقاید اون آقا.ایشون به خدا کاملا ایمان دارن،یه سری از اصول مثل رزق و روزی حلال براشون بسیار پر اهمیته.اما موضوعی به عنوان حجاب رو که ازشون پرسیدم گفتن که آزادی 100 درصد.مراسم و دعا خوندن و نماز و امامان و معصوم ها براشون مثل من تعریف نشده.اما بهم گفتن که کاملا به عقایدت احترام میزارم و هر جور راحتی رفتار کن.
یه موضوعی که برام پیش اومد ایشون گفتن که اصلا از چادر خوششون نمیاد منم گفتم من چادری نیستم اما این یعنی تناقض که شما نسبت به پوشش خواهر و مادر من که عزیزترینای زندگیم هستن موضع میگیرین.
از نظرشون من 80 درصد همونی هستم که میخوان و تنها اختلاف ما این عقاید مذهبی هست.
دوستان به نظرتون این لزدواج ریسکش بالا نیست؟

شما با هر فردی که ازدواج کنید مطمئن باشید تفکرات مذهبی اش دقیقا با شما یکی نیست ، خود شما تفکرات مذهبیتئون با خانوادتون متفاوته

مسئله مهم احترام گذاشتن به تفکرات طرف مقابله ولی این احترام گذاشتن نباید موقتی و برای جلب نظر کردن شما باشه

ایشون وقتی میگه به چادر اعتقادی نداره داره این حرف رو به شما میگه نه در خصوص مادر و خواهرتون
هیچ مردی نمیتونه بگه چرا مادرت یا خواهرت حجابشون اینطوریه و باید عوضش کنند
پس این فکر شما اشتباهه

حقیقت اینه که انقدر خیانت و روابط جنسی قبل و بعد ازدواج دختر و پسرا زیاد شده که بعضی خانواده ها برای فرار از مواجه شدن با این مسائل برای ازدواج به سمت افرادی که خودشون و خانوادشون به نظر مذهبی اند میرند !!!! و به این مسئله فکر نمیکنند که طرز فکر متفاوتشون بعدها مشکل ساز میشه؟؟؟؟

شما دوران شناخت رو بیشتر کنید و دقت کنید که واقعا این آقا به تفکرات مذهبی شما احترام میذاره و میتونه کنار بیاد ؟

_________________________________________
پ.ن : چه حالی میده آدم کامنت اولی باشه یعنی اولین شخصی باشه که نظرشو میذاره :73::73::73::73:

عقاید به خصوص عقاید مذهبی خیلی در زندگی اهمیت دارد و جزو معیارهای اصلی است. این لینک ها را بخوانید :
http://www.hamdardi.net/thread-34277.html
http://www.hamdardi.net/thread-34026.html
http://www.hamdardi.net/thread-34334.html
http://www.hamdardi.net/thread-29296.html
http://www.hamdardi.net/thread-20104.html

سلام خانم هدی

چند نکته به ذهنم میرسه که به اختصار خدمتتون عرض میکنم:

در بحث ازدواج شاید مهمترین و اولین کفویت که باید بررسی بشه ، بحث کفویت اعتقادی و مذهبی هست ، مهم نیست شما یک فرد مذهبی و دیندار هستید یا یک فرد غیر مذهبی و لاقید ، مهم اینه که در ازدواج با کسی همسفر بشید که در این زمینه بسیار شبیه به شما باشه ، بحث مذهب و اعتقادات و باورها چیزی نیست که بشه به راحتی از کنار اون عبور کرد چون از دوران کودکی ما متناسب با محیط خانواده و محله و جامعه ، باورها و اعتقادات در تک تک سلولهای ما نهادینه شده ، پس اگر بنا باشه برای ادامه مسیر زندگی با کسی همراه بشیم که افکار و اعتقادات دینیش با ما زاویه داشته باشه ، قطعا هرچقدر این زاویه اعتقادی با اعتقادات ما بیشتر باشه به همون نسبت انتظار تنشهای بیشتر باید داشته باشید. چرا که این باورها که در درون شما جزئی از شما شده دائم در معرض یک تضاد خارجی از سمت نزدیکترین فرد زندگی شما هست . پس اولین مورد اینه که بشینید پیش خودتون در تنهایی کلاهتون رو قاضی کنید ، اینکه خانواده شما چه اعتقاداتی دارن و شما در چه محیطی رشد کردید رو بزارید کنار ، ببینید خانم هدی با همین میزان اعتقادات قلبی که جز شما و خدا از میزان اون مطلع نیست ،میتونه با اعتقادات خواستگارتون همسو بشه یا خیر . ولی فراموش نکنید یکی از اهداف ازدواج رشد و تعالی معنوی هست ، بنا نیست همسفر ما ما رو از خدا و باورهای دینی فعلیمون دور کنه.

مورد بعد اینکه ازدواج فقط وصلت دو نفر نیست ، بلکه وصلت دو خانواده هست ، اگر خانواده ایشون با خانواده شما در تضاد اعتقادی باشن ، از همین ابتدای زندگی در مجالسی که دارید تا بعدها مسائل و جشنها و مهمانیهای خانوادگی و رسومات و.... خواهید داشت ، احتمالا یکسره بین دو خانواده تنش و ناراحتی هست که این موضوع مثل خوره برای شما ازاردهنده خواهد بود.

مورد سوم اینکه شما الان قرار نیست فقط همسر انتخاب کنید ، بلکه در حقیقت پدر فرزندان خود رو هم دارید انتخاب میکنید ، و فرزندان ما ماحصل تربیت پدر و مادر ها هستند ، ببینید ایا با این موضوع مشکلی ندارید که فرزندان شما در مسائل دینی و اعتقادات تحت تاثیر پدرشان باشد ؟ و احتمالا مثل پدرشان شوند؟

اما فرای این مسائل یک جمله ای که برام جالبه و این جمله رو در این انجمن و حتی در جامعه بارها شنیدم و برام علامت سوال هست رو بد نیست اینجا عنوان کنم ، بارها عنوان شده که مثلا دختر خانمی گفته من خواستگار دارم که زیاد اهل نماز و روزه و اینطور مسائل نیست ، اما عنوان کرده که خیلی اهل حلال و حرام هست ...
خوب مثلا احتمالا اگر از ایشون سوال کنید معنی حلال و حرام چیه ، و چطوری رعایت میکنید ، خواهند گفت که مثلا در محیط کار به کارگرم ظلم نمیکنم ، مثلا از کارم نمیزنم ، مشتری مدار هستم و محصول باکیفیت دست مشتری میدم و... ولی ما برای اینکه ببینیم دسترنج ما حلال هست یا خیر باید استانداردی داشته باشیم که به اون رجوع کنیم ، استاندارد حلال بود مال ما قوانین دینی هست ، اون اصولی که اون فرد میگه که مثلا به کسی ظلم نمیکنم و... اینها اصول انسانی کسب درامد هست که شرط لازم برای داشتن درامد حلال هست اما شرط کافی نیست . کسب روزی حلال که دین و شریعت
به اون مهر تایید بزنه بقدری دشوار هست که جهاد در راه خدا شمرده میشه .

بعنوان مثال در مذهب ما تا کسی خمس مال خودش رو نده حق تصرف در مالش رو نده و اون مال حرام هست . حالا به نظر شما ایا کسی که اعتقادی به نماز و روزه نداره یا در اونها کاهل هست چقدر احتمال داره که اهل خمس و حساب سال باشه ؟ (البته فقط اینجا چون بحث ازدواج هست اینقدر قراره کنکاش کنیم و گرنه خدای نکرده قرار نیست فکر نادرست در مورد اموال سایر مردم کنیم)

یا مثلا مراجع تقلیدی هستند که اکثر وامهای بانکی رو ربا میدونن ، حالا ایا کسی که کاهل در واجبات اساسی دینی هست براش اینطور مسائل اهمیتی داره یا صرف اینکه داره در کشور یک کار قانونی انجام میده و یک وام اخذ میکنه دیگه خیالش بابت حلال بودن پولش راحته...

و خیلی مسائل دیگه در حوزه کسب درامد و مال حلال که سخته ، کسی اهل رعایت واجبات موکد در دین نباشه ولی بخواد خودش رو پایبند به اون مسائل کنه..

پس اگه کسی اهل مسائل دینی نبود ولی ادعای این رو کرد که براش روزی حلال مهم هست ، اگر برای شما این مسائل مهم هست حتما خیلی موشکافانه ازش توضیح بخواید و سوالات مختلف بکنید ، بحث این نیست که خدای نکرده اون داره دروغ میگه ، صحبت اینه که تعریف اون از روزی حلال با اون چیزی که در شریعت و دین ما هست ممکنه متفاوت باشه.


یک دوستی داشتیم بهش میگفتیم ، مثلا ، سعید فلان جا میای ؟ میگفت به احتمال 95% میام ، ولی اون 5% که نمیام از اون 95% احتمالش قویتره :311: حالا جریان خواستگار شماست که 20% با شما اختلاف داره ولی یک بیست درصد مهم و اساسی هست.

سلام دوست خوبم به نظر من هم همیشه چیزی برای تفاوت وجود داره که شما به خش مذهبی و اعتقادی روبرو شدی ...
اینکه میگه احترام میزارم رو باید امتحان کنی ببینی واقعا اینطور هستش یا برای بدست اوردن دل شما میگه ...
مثلا جایی رفتی بیرون تو ماشینی موزیک درحال پخش اذان گفت بگو لطفا خاموش کن به احترام اذان ... یا اینکه بگو حیف شد الان نمیتونم نماز اول وقت بخونم ....
یا اینکه مراسمای عذاداری بهش بگو من دارم میرم مسجد و واکنشش رو ببین ...
یا مسائلی از اینم قبیل نه که بپرسی شما با نماز خوندن من مشکل داری؟من عذاداری کنم بدت نمیاد؟
باید غیر مستقیم متوجه بشی که چطوریه ....
مسائل و مشکلات رو نباید سخت بگیری و برای خودت بزرگ کنی اون اگه واقعا دوست داشته باشه به خاطر عشقش به تمام عقایدت احترام میزاره

به نظر من موضوع فقط این نیست که این آقا به عقاید شما احترام بگذارد یا نه. بلکه این تفاوت دیدگاه های مذهبی باعث می شود که شما آن احساس نزدیکی و همدلی کاملی را دلت می خواهد با این آقا نداشته باشی. ببین خانم ها خیلی برایشان مهم است که از احساسات و تجربیاتشان برای همسرشان صحبت کنند و همسر بشنود و همراهی کند. هر چه بیشتر عقایدشان نزدیک باشد و شوهر بهتر حرفهای همسرش را بفهمد بیشتر به هم نزدیک می شوند. ته دلشان بیشتر با هم حس همدلی و دوستی می کنند. دوست داشتن و عشق همین طوری به وجود نمی آید بلکه با نزدیک شدن افراد به یکدیگر به وجود می آید. بنابراین وقتی دو نفر درک متفاوتی از مذهب و کلا زندگی دارند و نمی توانند در دلشان به هم نزدیک شوند علاقه آنها کم می شود.
یک مثال برایت می زنم. خانمی در این تالار با همسری ازدوج کرده که تفاوت مذهبی دارند. حالا بچه دار شده اند و این خانم به بچه قرآن یاد می دهد. بچه می رود برای پدرش آنچه را که یاد گرفته با شوق و ذوق می خواند. اما پدرش ناراحت می شود و به مادرش می گوید : این چیزها چیست که به بچه من یاد می دهی ؟ من نمی خواهم اینها را به بچه بگویی. این زن واقعا چه حسی پیدا می کند ؟
خوب حالا اگر برعکس می شد و پدر خوشحال می شد می رفت و با ذوق و شوق از همسرش تشکر می کرد. بعد خانم می نشست و از آیه های دیگری که دوست دارد به بچه اش یاد بدهد حرف می زد و با هم مشورت می کردند. از مطالبی که از قرآن آموخته اند با هم حرف می زدند و بیشتر به هم نزدیک می شدند.

با نو پو هم عقیدم . فقط بحث احترام گذاشتن نیست . بحث تفاوت مطرحه . خیلی موضوع مهمیه .
صحبت یه روز 2 روز نیست .
یه عمر زندگیه .
فک میکنی بتونه همیشه با عقایدت یا عقاید خوانوادت (فرقی نداره) کنار بیاد ؟

سلام
دوستان گرامی از اینکه وقت گذاشتید و نظرات ارزشمندتونو در اختیارم قرار دادین بی نهایت سپاسگزارم
نکاتی که باید اشاره کنم:
1)من از نظر خانوادگی با ایشون اختلاف فرهنگی زیادی با ایشون ندارم.خانواده ی من از افراد مشهور شهرمون هستن و با خانواده ی ایشون آشنایی دارن.اینکه میگم عرف خانواده م اینه که خیلی از مراسم های مذهبی رو به داشته باشن هم ایشون میدونن.هر چند که خانواده شون اهل مراسم اجرا کردن نیستن اما توی مراسم ها شرکت کردن(نه خودشون).بنا بر این مشکل عمده ی من اختلافات عقیدتیم با شخص خواستگاره!
2)من احساس می کنم که ایشون برای جلب نظر من ممکنه تا حدی از خود واقعیشون دور بشن.بیشتر ترسم هم از اینه که خیلی خیلی دورتر از من باشن.
لینک هایی که معرفی کردین هم خوندم.ولی در حال حاضر شدیدا دچار تناقض شدم.از یه طرف هر آدمی که توی زندگیم اومد از جایی با من تفاوت داشت،نمیشه انتظار یه آدم 100 درصد رو داشت.از طرف دیگه هم ریسک پذیرش این جور ازدواج ها منو میترسونه
من اواخر هفته بازم با ایشون ملاقات دارم.طبق جمع بندی ها سوالات زیر رو ازشون میپرسم.ممنون میشم اگه نکته ای به ذهنتون رسید منو بی بهره نزارید
1:سوالاتی در مورد کسب حلال.خمس و زکات مال و اینکه نظرشون در مورد ربا چیه؟
2:تربیت فرزند.نظرشون در مورد آموزش فرایض دینی به بچه ها و نهی اونا از یه سری خطوط قرمز
3:حضورمون توی مهمونی های خاص(من با رفتن به جشن های مختلط با پوشش مناسب خودم مشکل ندارم،اما مجالسی مثل پارتی ها اصلا!)سرو و یا نوشیدن شراب
4:عقیده شون در مورد رفتن به سفر زیارتی

سلام.
دوست من از نحوه ی تعاملشون با دوستان و همکاران غیر هم جنس،دختر خاله و دختر عمو و ...کلا رابطه شون با جنس مخالف و انتظاراتشون هم از شما بپرسین
شاد باشید و خوشبخت:72:

در مورد دست دادن، روبوسی و ... با خانم های نامحرم از ایشون و رسم و رسوم خانوادشون بپرسین و همین طور توقعی که از همسرشون دارن.

دقت کنید که سوالاتتون رو کلیشه ای نپرسین یه جوری بپرسین که ایشون مجبور بشن با مثال براتون توضیح بدن.

اگر خودتون تمایلی به برگزاری مراسم مذهبی مثل ختم و انعام و روضه و ... هم دارید بپرسید که نظرشون در این مورد چیه.

هدی خانم به نظرم اصلا نیاز به سوال پرسیدن از اون آقا هم نیست چون خودت اول گفتی این آقا ادم مقید به شرعیات نیست حالا شما سوال هم بپرسی ممکنه ایشون یک جوابهایی بده تا به شما برسه یا یک طور خاصی چند منظوره جواب بده یا یک توجیهاتی بکنه...


چیزی که به نظر من میرسه اینه که برای شخص شما مذهب حداقل تا اون حدی که خودت رعایت میکنی مهمه برات ولی برای اون آقا نیست... واین شما رو نگران کرده و الا اگه خودت ادم بیخیالی بودی خب نگرانی نداشتی قاعدتا...

با این حساب خیلی راحت ولی محکم و دویست درصدی میگم با این مورد ازدواج نکن خودت رو بدبخت نکن.
دلیلش هم همین نگرانیهایی هست که داری و بچه ها اشاره کردن و تجربه های عینی که تو همین تالار برای بقیه درس عبرتی هستن و هزار تا مشکل دیگه که الان اصلا فکرش رو هم نمیکنی و زندگیت رو نابود میکنه
دیگه از من گفتن بود کاری نکن چند وقت دیگه بیای اینجا بشی درس عبرت بقیه

سلام دوست گرامی
بابت نظرتون بی نهایت سپاسگزارم
شاید شما درست میگید و من بدون تامل باید به ایشون جواب منفی بدم.نمیدونم ازدواج کردید یا مجرد هستین و اینکه چقدر میتونین از زاویه ی دید من نگاه کنید.من تقریبا 5 ساله که آدمای متفاوتو به عنوان خواستگار دیدم.گاهی من نپسندیدم گاهی اونا و گاهی شرایط مانع شده.اما به هر حال به ندرت برام پیش اومده که با کسی ملاقات کنم که 100 درصد کامل باشه.تجربه ای که داشتم برام ثابت کرده اولا باید بیشتر و بیشتر فکر کنم،در مرحله ی دوم تصمیم یهویی نگیرم و در مرحله ی سوم اندکی منعطف باشم.من واقعا دوست دارم وقتی نماز میخونم همسرم هم کنارم نماز بخونه و خیلی از لذت های معنوی رو کنارش تجربه کنم.اما همون آدم نمازخوان ممکنه اخلاق بسیار بد یا خانواده ی متفاوتی داشته باشه.من مواردی رو فقط به خاطر اینکه واجبات دینو رعایت نمیکردن رد کردم و پشیمون شدم بعدش.الان نمیخوام مجددا پشیمون بشم.
همه ی آدما تلاششونو میکنن که درس عبرت بقیه نشن
بازم ممنون

سلام هدی جان

چه جالب نام کاربری شما هم هداست و هم سن هستیم. :72:

دقیقا درکت می کنم که واقعا مخصوصا دختری که خواستگارای مختلف داشته باشه ولی مجبور بشه به دلایل مهم از نظر خودش جواب منفی بده و هی بگذره ولی یه نفر هم پیدا نشه که از نظر شرایط کلی هم همکفوت باشه و تو هی رد کنی چه حس بدی بهت دست می ده و شاید حتی بعضی وقتها بخوای فقط تا صبح گریه کنی و شاید هم ناخواسته ناشکری! (شرایط کلی هم فقط منظورم ایمان نیست که مساله ایمان هر چند مهمتر از باقی مسائل برام بوده)

و سخت تر اینکه گاهی بقیه هی بهت بگن تو سخت گیری و کوتاه بیا و تو هم شک می کنی به خودت که نکنه من سخت گیرم خب هیچ کس که کامل نیست( موافق صد در صد هستم ها!منم کامل نیستم.شما هم نیستی) پس از این معیار هم کوتاه بیام تا ازدواج کنم.

ولی وقتی ازدواج کردی دیگه همه چی تموم میشه و تو می مونی و یک عمر انتخابت.همه آنها هم که بهت می گن چرا با این سن ازدواج نکردی و این قدر دلنگرانت هستند اون موقع پیشت نیستند!

ازدواج می کنی آرامش داشته باشی ولی همون ازدواج باعث میشه فقط ناآرام باشی.

هدی جان اگر وقت داری تاپیک های منو بخون. ببین همین جوری صدام از جای گرم بلند نمیشه.

این پست #49 هم بخون!

اما من جدیدا آرامش گرفتم. حالا سر فرصت بهت می گم.

شما معیارهای ازدواجت را از نظر اهمیتی که برایتان دارد اولویت بندی کرده اید ؟ فکر می کنم اگر ساعاتی وقت بگذارید و معیارهای همسر آینده ، ارزش ها و اهداف خودتان ، آرزوهایتان و.... را روی کاغذ بنویسید و اولویت بندی کنید.
همچنین روی کاغذ دیگری تمام خصوصیات مثبت و منفی ای که دارید ، چیزهایی که به آنها حساس هستید و اصلا نمی توانید تحمل کنید ، خصوصیات اعتقادی و شخصیتی و...
آن وقت که این کار را کردید راحت می توانید تصمیم بگیرید که راجع به خواستگارتان کجا باید منعطف باشید و گذشت کنید و کجا باید محکم و ثابت باشید. از چه چیزی بگذرید و روی چه چیزی تاکید کنید.

این لینکها کمکتان می کند :
http://www.hamdardi.net/thread-10711.html
http://www.hamdardi.net/thread-6814.html