مشکلات خواهر 16 ساله من

سلام
خواهرمن 16 سالشه.مدرسه تیزهوشان درس میخونه .امسال میخاد پایه سوم دبیرستان رو بگذرونه
از وقتی به این مدرسه رفته پرخاشگر و منزوی شده بیشتر اوقاتش رو تنها در اتاقش میگذرونه حالشوبپرسیم داد و فریاد میکنه..فشار مدرسه خیلی روش زیاده..درس و امتحان زیاد کلافش کرده
با همه معلماش دعوا کرده..یکبار با دوستش صحبت کردم..گفت خواهرم خیلی تابع جمعه..وقتی بقیه از یه معلم ناراحتن و بین خودشون بد میگن این میره با اون معلم بگو مگو میکنه ..خودش میگه رفتم حقمو بگیرم

نسبت به همه چی بی تفاوته..گاهی مثل یخ میمونه..صداش کنیم جواب نمیده..یعنی حنجره مونم پاره کنیم جواب نمیده تا نهایت یه جیغ میکشه ک چی میگی..بیشتر اوقات در اتاقش رو قفل میکرد و اونقد باید درو میکوبیدیم یا بهتر بگم میشکوندیم تادرو باز کنه
ما خانواده مذهبی هستیم ولی او اصلا به شئونات پایبند نیس..هر چی ه بگیم توجه نمیکنه..نماز نمیخونه .موهاشو بیرون میذاره..میگه من خدا رو انطوری که خودم میدونم قبول دارم نه مثل شما..یعنی فکر میکنه نماز و حجاب دلیل بر قبول داشتن خدا نیس
همه اینا رو گفتم ه بگم چند وقت پیش قرص خورده بود که بمیره..مامان بابام بموقع رسوندش بیمارستان و مشکلی پیش نیومد..باهاش صحبت کردم میگفت به پوچی رسیدم دیگه هیچی برام معنی نداره
تا اینکه یه روز با دوستاش میخاس بیرون بره مامانم اجازه نداده بود ..خودش به تنهایی رفته بود یکی از پارکای بزرگ تهران..تا 12 شب کلانتری زنگ زد بما که بیایین ببرینش..همونجا هم قرص خورده بود که بمیره
دیگه بماند که مامان بابام داشتن سکته میکردن.نمیدونین کجاها رو رفتیم دنبالش..وای خدایا
اینم بگم خاهرم توفاز دختر قرتی و اینا نیس اصلا علاقه ای به لوازم آرایش و شیک و پیک نداره...کفش هم همیشه کتونی میپوشه..میگه میخام آزا د و رها باشم
بردیم پیش مشاور بعد چن جلسه گفت بره پیش روانشناس بالینی..اونم بعد چند جلسه میگه بره پیش روانپزشک..هنوز اینو نبردیم
روانشناس گفته این شرایطش حاده و بحرانی..خیلی بی تفاوته..هیچی براش مهم نیس.خواهرم گفته نمیدونه چراقرص خورده یه تصمیم آنی بوده
و مشاور گفت باید بستری بشه و تحت مداوا قرار بگیره..
مامان بابام خیلی نگرانن..اگه خواهرم اذیت میشه اونا داغون شدن تو این مدت ..واقعا پیر شدن رو توصورتشون میبینم
حالا میخام بدونم ما باید چیکار کنیم ..چه رفتاری داشته باشیم..چجوری باهاش صحبت کنیم..از چی بگیم..از کجا بگیم تا بهش امید به زندگی و انگیزه بدیم..چون مشاورم گفته خودتونم صحبت کنید
نقش من چی میتونه باشه..من خونه خودم هستم با یه بچه سه ماهه..واقعا نمیتونم خیلی موثر باشم..به خواهرم التماسم میکنم خونمون نمیاد..تلفنمم جواب نمیده..منم زیاد نمیتونم بر م خونشون

اینم بگم تو این مدت اصلا ما باهاش بد برخورد نکردیم..هم رفتار محبت آمیز داشتیم..کاراشم به روش نیاوردیم...ولی میترسیم این کارش بشه براش یه حربه تا به هدفهای بعدیش برسه

خواهش میکنم افراد خبره و آشنا به راهکار جواب بدن..مخصوصا از مدیریت محترم خواهش میکنم جواب بدن.ممنون

من منتظر راهنمایی هاتون هستم

سلام
خواهرمن 16 سالشه.مدرسه تیزهوشان درس میخونه .امسال میخاد پایه سوم دبیرستان رو بگذرونه
از وقتی به این مدرسه رفته پرخاشگر و منزوی شده بیشتر اوقاتش رو تنها در اتاقش میگذرونه حالشوبپرسیم داد و فریاد میکنه..فشار مدرسه خیلی روش زیاده..درس و امتحان زیاد کلافش کرده
با همه معلماش دعوا کرده..یکبار با دوستش صحبت کردم..گفت خواهرم خیلی تابع جمعه..وقتی بقیه از یه معلم ناراحتن و بین خودشون بد میگن این میره با اون معلم بگو مگو میکنه ..خودش میگه رفتم حقمو بگیرم

نسبت به همه چی بی تفاوته..گاهی مثل یخ میمونه..صداش کنیم جواب نمیده..یعنی حنجره مونم پاره کنیم جواب نمیده تا نهایت یه جیغ میکشه ک چی میگی..بیشتر اوقات در اتاقش رو قفل میکرد و اونقد باید درو میکوبیدیم یا بهتر بگم میشکوندیم تادرو باز کنه
ما خانواده مذهبی هستیم ولی او اصلا به شئونات پایبند نیس..هر چی ه بگیم توجه نمیکنه..نماز نمیخونه .موهاشو بیرون میذاره..میگه من خدا رو انطوری که خودم میدونم قبول دارم نه مثل شما..یعنی فکر میکنه نماز و حجاب دلیل بر قبول داشتن خدا نیس
همه اینا رو گفتم ه بگم چند وقت پیش قرص خورده بود که بمیره..مامان بابام بموقع رسوندش بیمارستان و مشکلی پیش نیومد..باهاش صحبت کردم میگفت به پوچی رسیدم دیگه هیچی برام معنی نداره
تا اینکه یه روز با دوستاش میخاس بیرون بره مامانم اجازه نداده بود ..خودش به تنهایی رفته بود یکی از پارکای بزرگ تهران..تا 12 شب کلانتری زنگ زد بما که بیایین ببرینش..همونجا هم قرص خورده بود که بمیره
دیگه بماند که مامان بابام داشتن سکته میکردن.نمیدونین کجاها رو رفتیم دنبالش..وای خدایا
اینم بگم خاهرم توفاز دختر قرتی و اینا نیس اصلا علاقه ای به لوازم آرایش و شیک و پیک نداره...کفش هم همیشه کتونی میپوشه..میگه میخام آزا د و رها باشم
بردیم پیش مشاور بعد چن جلسه گفت بره پیش روانشناس بالینی..اونم بعد چند جلسه میگه بره پیش روانپزشک..هنوز اینو نبردیم
روانشناس گفته این شرایطش حاده و بحرانی..خیلی بی تفاوته..هیچی براش مهم نیس.خواهرم گفته نمیدونه چراقرص خورده یه تصمیم آنی بوده
و مشاور گفت باید بستری بشه و تحت مداوا قرار بگیره..
مامان بابام خیلی نگرانن..اگه خواهرم اذیت میشه اونا داغون شدن تو این مدت ..واقعا پیر شدن رو توصورتشون میبینم
حالا میخام بدونم ما باید چیکار کنیم ..چه رفتاری داشته باشیم..چجوری باهاش صحبت کنیم..از چی بگیم..از کجا بگیم تا بهش امید به زندگی و انگیزه بدیم..چون مشاورم گفته خودتونم صحبت کنید
نقش من چی میتونه باشه..من خونه خودم هستم با یه بچه سه ماهه..واقعا نمیتونم خیلی موثر باشم..به خواهرم التماسم میکنم خونمون نمیاد..تلفنمم جواب نمیده..منم زیاد نمیتونم بر م خونشون

اینم بگم تو این مدت اصلا ما باهاش بد برخورد نکردیم..هم رفتار محبت آمیز داشتیم..کاراشم به روش نیاوردیم...ولی میترسیم این کارش بشه براش یه حربه تا به هدفهای بعدیش برسه

خواهش میکنم جواب بدین..و راهنمایی کنید.ممنون

چرا کسی بمن جواب نمیده و راهنماییم نمیکنه..من خیلی به کمکتون احتیاج دارم:54::54::54:

- - - Updated - - -

:54:کمممممممممممممممممممممم مممک.لطفا جواب بدین

- - - Updated - - -


چرا کسی چیزی نمیگه:grief:

بانو آوای عزیز چرا وقتی می دانید خواهرتان باید پیش رونپزشک برود و دارو بخورد و حتی مشاور و رونشناس گفتن باید بیمارستان بستری شود و وضعیتش خطرناک است او را پیش روانپزشک نبردید؟ تکلیف شما معلوم است خواهر خوبم. خواهر شما بیمار است و به درمان دارویی احتیاج دارد. دکتر روانپزشک هم به شما خواهد گفت که چگونه با بیماری او کنار بیایید.

یک روانپزشک خوب سراغ دارم . دکتر علیرضا ظهیرالدین مطبش خیابان سمیه تهران است. وقت هم نمی خواهد بگیرید. بین مریض می روید.

با سلام

لطفاً از ایجاد تاپیک تکراری خود داری کنید . دو تاپیک شما در هم ادغام شد


با تشکر

با سلام
یکی از سخت ترین استرس ها استرس احساسیه این استرس که معمولاً ساخته دست خودمونه ممکنه از هیچ به وجود اومده و استرسی که ایجاد میکنه فقط آن احساساتی که حس می کنید رو تشدید میکنه. درنتیجه، هرچه استرس احساسی زیاد میشه، این احساسات بدتر شده و متعاقب اون استرس احساسی رو هم باز تشدید میکنه. درنتیجه مشکل دوباره علت رو ایجاد کرده و فقط اوضاع بدتر میشه!!


استرس احساسی معمولاً بخاطر یک اتفاق ناگوار که سیستم عصبی فرد رو تحت فشار شدید قرار میده ایجاد میشه. این اتفاق می تونه از دست دادن یکی از عزیزان، دیدن مرگ یک انسان یا قرار گرفتن در یک موقعیت خطرناک یا شکست بعد از رابطه عاشقانه باشه چون اتفاقاتی مثل این فشار زیادی بر فکر و اعصاب فرد وارد میکنه، این فشار باعث ایجاد تغییراتی در نحوه عملکرد مغز میشه درواقع، یک فشار احساسی شدید ممکنه باعث بشه فرد دچار اختلال استرس پس از سانحه بشه



اما استرس احساسی از یک شوک ناگهانی ناشی نمیشه. میتونه از یک فشار احساسی ناشی بشه که باعث میشه فرد نتونه به چیزی به جز مشکلاتی که به نظر میرسه هیچ راه حلی نداشته باشه، فکر کنه.بعد با بالا رفتن این استرس، ذهن در پیله استرس خود باقی مونده و فرد رو از دنیای بیرون جدا میکنه. درنتیجه، استرس احساسی موجب کناره گیری، ناتوانی در تمرکز، خستگی و حتی مشکلات حافظه میشه.


متاسفانه، استرس احساسی بدخلقی رو هم افزایش میده که می تونه همه چیز را بدتر هم بکنه. درواقع، آون حملات می توانه استرس احساسی را تا سطح غیر قابل تحملی بالا ببره و موجب حملات بیشتر بشه. سپس، وقتی این استرس احساسی اون قدر زیاد می شه که فرد کاملاً خودش رو گم کرده و در چرخه احساسی که مدام روی مغزش چکش می کوبه خودش رو تنها می بینه و دس به کارهایی مثل خود کشی و اعتیاد و ...میزنه



برای کنار اومدن با استرس احساسی، فرد باید از هر چیزی که این استرس رو ایجاد میکنه دوری کنه. بعنوان مثال، رفتن به مسافرت می توانه یک تنوع عالی باشه چون پنجره ذهن را به سمت چیزهای جدیدی باز میکنه که ارتباطی با مشکلات قبلی نداره. با ترک کردن اون به قول معروف "صحنه جرم" فردی که از استرس احساسی رنج می بره قادره کمی از استرس خودشو دور بریزه و بتونه از نو شروع کنه.

یک راه موثر دیگه برای کنار اومدن با استرس احساسی تمرین یوگا یا مدیتیشن است (نماز و عبادتم به مقدار زیادی کمک کنه هست و انسانو بیمه میکنه از این نوع اسیب ها). تمریناتی مثل این طوری طراحی شده که ذهن فردو در لحظه قرار می ده، تا نگران چیزی جز آنچه که در همان لحظه اتفاق می افته نباشه، ذهن رو پاک می کنه و کمک می کنه فرد با ذهنی پاک شروعی دوباره داشته باشه. هر کدوم از این روش ها برای کنار اومدن با استرس احساسی بسیار موثره چون به مغز فرصتی برای ریکس شدن میده. و وقتی مغز ریلکس و آرام شد، میتونه استرس احساسی خودشو بیرون ریخته دوباره خوب فکر کنه.


داشتن یک سرگرمی هم برای کنار اومدن با این نوع استرس بسیار خوبه. یک فعالیت مثل بافتنی بافتن، ساختن پازل، رفتن به ماهیگیری و امثال آن کمک می کنه ذهنتان آرام شده و استرستان کمتر بشه. این نوع فعالیت ها باعث میشه فرد فقط به زمان حال خود و کاری که انجام میده فکر کنه تا کارهایی که باید انجام بشه. این چیزی بین مسافرت و مدیتیشن است که هم فرد خودشو از دنیای روزانه دور میکنه و هم فکرشو مشغول کاری دیگر می کنه. درنتیجه، استرس ناپدید شده و شخص احساس می کنه که کاری هرچند کوچک با موفقیتی بی هدف انجام میده. از اینها گذشته، یک موفقیت بی هدف باز هم یک موفقیت است. خیلی خوبه که بفهمید تلاشتون برای چیزی نتیجه داده و سرگرمی ها راهی عالی برای موثر بودنه


افراد نباید خودشنو در استرس های احساسیشون گم کنند. درعوض، باید سعی کننن بفهمند که این استرس از کجا میاد و چطور میتونن جلوی اونو بگیرن. بااینکه تلاش برای این کار ممکنه گاهی سخت باشه اما با موفقیت همراه خواهد بود.


از اینها گذشته، دور کردن خود از استرس های احساسی فواید آنی برای ذهن و فواید طولانی مدتی برای جسم در پیش داره. همچنین با درک استرس احساسی، افراد می توانن دلیلو متوجه شده و بفهمند برای کنار اومدن یا از بین بردن اون چه باید بکنند.

- - - Updated - - -

با سلام
یکی از سخت ترین استرس ها استرس احساسیه این استرس که معمولاً ساخته دست خودمونه ممکنه از هیچ به وجود اومده و استرسی که ایجاد میکنه فقط آن احساساتی که حس می کنید رو تشدید میکنه. درنتیجه، هرچه استرس احساسی زیاد میشه، این احساسات بدتر شده و متعاقب اون استرس احساسی رو هم باز تشدید میکنه. درنتیجه مشکل دوباره علت رو ایجاد کرده و فقط اوضاع بدتر میشه!!


استرس احساسی معمولاً بخاطر یک اتفاق ناگوار که سیستم عصبی فرد رو تحت فشار شدید قرار میده ایجاد میشه. این اتفاق می تونه از دست دادن یکی از عزیزان، دیدن مرگ یک انسان یا قرار گرفتن در یک موقعیت خطرناک یا شکست بعد از رابطه عاشقانه باشه چون اتفاقاتی مثل این فشار زیادی بر فکر و اعصاب فرد وارد میکنه، این فشار باعث ایجاد تغییراتی در نحوه عملکرد مغز میشه درواقع، یک فشار احساسی شدید ممکنه باعث بشه فرد دچار اختلال استرس پس از سانحه بشه



اما استرس احساسی از یک شوک ناگهانی ناشی نمیشه. میتونه از یک فشار احساسی ناشی بشه که باعث میشه فرد نتونه به چیزی به جز مشکلاتی که به نظر میرسه هیچ راه حلی نداشته باشه، فکر کنه.بعد با بالا رفتن این استرس، ذهن در پیله استرس خود باقی مونده و فرد رو از دنیای بیرون جدا میکنه. درنتیجه، استرس احساسی موجب کناره گیری، ناتوانی در تمرکز، خستگی و حتی مشکلات حافظه میشه.


متاسفانه، استرس احساسی بدخلقی رو هم افزایش میده که می تونه همه چیز را بدتر هم بکنه. درواقع، آون حملات می توانه استرس احساسی را تا سطح غیر قابل تحملی بالا ببره و موجب حملات بیشتر بشه. سپس، وقتی این استرس احساسی اون قدر زیاد می شه که فرد کاملاً خودش رو گم کرده و در چرخه احساسی که مدام روی مغزش چکش می کوبه خودش رو تنها می بینه و دس به کارهایی مثل خود کشی و اعتیاد و ...میزنه



برای کنار اومدن با استرس احساسی، فرد باید از هر چیزی که این استرس رو ایجاد میکنه دوری کنه. بعنوان مثال، رفتن به مسافرت می توانه یک تنوع عالی باشه چون پنجره ذهن را به سمت چیزهای جدیدی باز میکنه که ارتباطی با مشکلات قبلی نداره. با ترک کردن اون به قول معروف "صحنه جرم" فردی که از استرس احساسی رنج می بره قادره کمی از استرس خودشو دور بریزه و بتونه از نو شروع کنه.

یک راه موثر دیگه برای کنار اومدن با استرس احساسی تمرین یوگا یا مدیتیشن است (نماز و عبادتم به مقدار زیادی کمک کنه هست و انسانو بیمه میکنه از این نوع اسیب ها). تمریناتی مثل این طوری طراحی شده که ذهن فردو در لحظه قرار می ده، تا نگران چیزی جز آنچه که در همان لحظه اتفاق می افته نباشه، ذهن رو پاک می کنه و کمک می کنه فرد با ذهنی پاک شروعی دوباره داشته باشه. هر کدوم از این روش ها برای کنار اومدن با استرس احساسی بسیار موثره چون به مغز فرصتی برای ریکس شدن میده. و وقتی مغز ریلکس و آرام شد، میتونه استرس احساسی خودشو بیرون ریخته دوباره خوب فکر کنه.


داشتن یک سرگرمی هم برای کنار اومدن با این نوع استرس بسیار خوبه. یک فعالیت مثل بافتنی بافتن، ساختن پازل، رفتن به ماهیگیری و امثال آن کمک می کنه ذهنتان آرام شده و استرستان کمتر بشه. این نوع فعالیت ها باعث میشه فرد فقط به زمان حال خود و کاری که انجام میده فکر کنه تا کارهایی که باید انجام بشه. این چیزی بین مسافرت و مدیتیشن است که هم فرد خودشو از دنیای روزانه دور میکنه و هم فکرشو مشغول کاری دیگر می کنه. درنتیجه، استرس ناپدید شده و شخص احساس می کنه که کاری هرچند کوچک با موفقیتی بی هدف انجام میده. از اینها گذشته، یک موفقیت بی هدف باز هم یک موفقیت است. خیلی خوبه که بفهمید تلاشتون برای چیزی نتیجه داده و سرگرمی ها راهی عالی برای موثر بودنه


افراد نباید خودشنو در استرس های احساسیشون گم کنند. درعوض، باید سعی کننن بفهمند که این استرس از کجا میاد و چطور میتونن جلوی اونو بگیرن. بااینکه تلاش برای این کار ممکنه گاهی سخت باشه اما با موفقیت همراه خواهد بود.


از اینها گذشته، دور کردن خود از استرس های احساسی فواید آنی برای ذهن و فواید طولانی مدتی برای جسم در پیش داره. همچنین با درک استرس احساسی، افراد می توانن دلیلو متوجه شده و بفهمند برای کنار اومدن یا از بین بردن اون چه باید بکنند.

سلام من هم این مشکلاتو داشتم ببینید چون در حال حاضر مسائل دینی رنگو بوی گذشته رو نداره و دوروبر خواهرتون دوستانین که وضعیت حجابشون مخالف عقاید شماست و زیباهم هستن خواهرتونم میخوان که زیبا باشن بهتره زیاد تحریکشون نکنید و صحبت نکنید چون دچار حساسیت بیش از حدشون میشه واسشون روسری های گران قیمت وشیک بخرید وه گویای زیبایی حجاب باشه کتاب براشون بخرید در این ضمینه و روانشناسی که اعتماد بنفسشون بالابره و تابع جمع نباشن اروم اروم رفع میشه پیش یه مشاور مجرب هم ببریدشون امیدوارم کمکی کرده باشم :(

سلام

مطمئنید که رابطه ای با جنس مخالف نداشته اند؟ چگونه مطمئنید؟

یا حضرت خدیجه سلام الله علیها

واقعا مخم هنگ کرده...انگار توی بن بست ذهنی گیر کردم ..نمیدونم چیکار کنم..تو شوکم..نمیتونم به کسی هم بروز بدم...وااااااای خدایا
من بصورت ناشناس توی سایتی که خاهرم عضو بود عضوشدم و باهاش دوست شدم.اونجا با دوستاش خیلی صحبت کرده بود..علاوه بر همه ینایی که گفتم به کارایی اعتراف رده بود که مخم سوت کشید...سیگار کشیدن..مست کردن..دوس پسر داشت..خدایا
اینا روبه پدرمادر بیچارم بگم واقعا قبرشونو کندم...بیچاره ها..اینهمه برا ما زحمت کشیدن جون کندن تا بزرگ شیم اینم ثمره ش..
باور کنید ما خیلی خانواده با محبتی هستیمبابام عاشق ایه دختراشو بغل بگیره و ببوسه و ناز و نوازششون کنه..مامانمم در خدمت بچههاشه..2 ساعت استراحت نداره تاکسی کم و کسر نذاشته باشه ...اینارو گفتم فکر نکنید خانواد متعصب و خشک هستیم
میخام بامشاورش صحبت کم..اینهمه مدت پیشش رفته تغییرینذاشته.فکنم پیش مشاور مذهبی بره بهتر باشه

سلام

لینک ها و مطالب زیر را به ایشان بدهید تا بخوانند و حتما به مشاور مذهبی خبره مراجعه کنید.

http://www.hamdardi.net/thread-11860.html

داستان سرنوشت نیلوفر

من اسمم نیلوفره میخوام یه داستان عبرت آمیز از خودم بگم

حتما برای شما هم پیش اومده که احساس کنید هیشکی شما رو دوست نداره من اون روز یه همچین حسی رو داشتم احساس میکردم برای هیچکس ذره ای اهمیت ندارم برا همین برای اینکه یه خرده از این حالت در بیام رفتم سراغت چت

من کلا آدمی نبودم که به چت بها بدم و صرفا به عنوان یه سرگرمی بهش نگاه میکردم

گفتم براتون که اون روز چون حالم ناجور خراب بود رفتم چت سایتهای ایرانی رو گشتم سایت چتکن نمیدونم چش بود باز نشد طبق معمول بازم خراب شده بود

برا همین رفتم یاهو

اونجا منتظر شدم

یه چند تا آی دی روشن بود همینکه من رسیدم خاموش شدن من هم با اینکه ازشون دلخور بودم اما چیزی نگفتم

داشت حوصلم از تنهایی سر میرفت و تقریبا میخواستم از یاهو بزنم بیرون که یکی از دخترایی که تازه آدش کرده بودم بهم سلام داد من هم بهش سلام دادم گفت مزاحمت نباشم گفتم خواهش عزیزم

گرم صحبت شدیم بهش گفتم امروز حالم خرابه احساس میکنم هیشکی منو دوست نداره فکر میکنم برای اعضای خانوادم اصلا مهم نیستم اون هم میگفت آره بابا

کی دلش برا من و تو میسوزه گفت اما من کاری کردم که دیگه این احساس بهم دست نده

گفتم چکار به من هم بگو گفت مشغول به کار شدم تو یه شرکت الان هم تو همون شرکتم و چون بیکارم اومدم یاهو وقتی درآمد داشته باشی خانوادت مجبورن بهت احترام بذارن

به نظرم هم فکر بدی نبود گفتم حقوقت چقدره؟ گفت زیر 400 هزار تومن نیست

تازه اگه خوب کار کنم پول بیشتری بهم میدن

بشوخی بهش گفتم پس برا من هم یه کار جور کن اونم گفت باشه

گفتم ممنون شوخی کردم اما اون گفت نه جدی گفتم برات کار پیدا میکنم تو شرکت اونم با حقوق خوب

گفتم واقعا تو میتونی برام یه کار خوب پیدا کنی گفت آره گفتم کی؟

گفت فردا خبرت میکنم

اون روز بعد از صحبت با اون یه خرده امیدوار شدم فردا یاهومو روشن کردم و منتظرش شدم

همینکه آی دیش روشن شد بهش سلام دادم و گفتم کار تونستی پیدا کنی اونم گفت آره

خیلی خوشحال شده بودم گفتم کارش چیه گفت کارش تا نیای نمیشه درست بهت توضیح داد

ازش آدرس رو گرفتم و زود پریدم سراغ کمد لباسهام وقتی داشتم مانتومو میپوشیدم داداشم سر رسید و منو خوشحال دید گفت چیه خوشحالی گفتم اره خوشحالم گفت برا چی گفتم هیچ آخه میخواستم این خبرو بعد از اولین روز کاریم بهش بدم

راستی تا یادم نرفته بگم داداشم با چت کردن من مخالفه و من یدون اطلاعش چت میکنم

بعد از اینکه رفتم جلوی آینه و یه خرده ارایش کردم از در خونه زدم یرون و یه تاکسی گرفتم و به طرف محل اون شرکت حرکت کردم

بعد از یه بیست دقیقه به شرکت رسیدم از ساختمونش نمیشد چیزی رو فهمید تابلویی چیزی هم نزده بود

یه خرده تعجب کردم اما به هر صورت خودمو راضی کردم و رفتم تو ساختمون یه ساختمون چند طبقه بود که محل شرکت طبقه چهارم قرار داشت یه اسانسور اونجا بودم رفتم داخل و کلید طبقه چهارم رو زدم

آسانسور شروع به بالا رفتن کرد بعد از اینکه به طبقه چهارم رسیدم از اسانسور پیاده شدم و به طرف آدرس که بهم داده بودن حرکت کردم کلا ساختمونش یه چیزش برام عجیب بود و اونم ساکتی بیش از حدش بود با اینکه چند طبقه داشت اما هیچ صدایی شنیده نمیشد رفتم دم در شرکت اونجا یه تابلو کوچیک هم نداشت درش هم بسته بود من آروم زدم به در صدای یه زن شنیدم که کیه گفتم منم نیلوفر اومدم برا کار یهو در باز شد و یه دختر که حجاب مناسبی هم نداشت و آرایش خیلی غلیظی داشت تو چهارچوب در نمایان شد بهم گفت بیا تو رفتم داخل در رو پشت سرم بست گفتم چرا در رو بستی گفت اخه بچه های اهالی گاهی میان مزاحم کارمندا میشن گفتم من که بچه ندیدم الان گفت بی خیال برو تو اون اتاق بشین تا برم مسئولو خبر کنم بیاد بهم گفت راستی مدارک مورد نظر رو با خودت آوردی گفتم آره آوردم

گفت خوبه برو تو اون اتاق الان رئیسم میاد

رفتم تو اون اتاقی که گفته بود دو تا مبل داشت و یه میز شیشه ای بینشون و یه میز و یه صندلی هم کنار پنجره داشت پنجرشو با کاغذ روزنامه بسته بودن تا نور نیاد داخل نشستم روی مبل و منتظر شدم

یه پنج دقیقه بعد یه پسر 24 ساله اومد داخل بلند شدم از جام و بهش سلام دادم اونم اومد رو مبل کنارم نشست و یه چندتا سوال کرد بعدش مدارکو گرفت و شروع به خوندنشون کرد در همین لحظه اون زنی که برام در رو باز کرده بود اومد داخل و چایی و شیرینی رو گذاشت رو میز شییشه ای و خارج شد

گفتم ببخشید کار من اینجا در چه موردیه اون پسر جووون گفت کارت آسونه و مدارکمو گذاشت رو میز شیشه ای و عمدا به طرف میز زیاد خم شد و موقعی که دو باره کمر راست کرده یه خرده نزدیکترم نشست گفتم خب کارم در چه مورده من باید منشی باشم یا ؟ گفت نه و دستشو گذاشت رو دستم دستمو کشیدم اونم یه دستشو گذاشت رو پام و یه دستشو سریع انداخت رو کولم و منو محکم گرفت داشتم از ترس میمردم گفتم عوضی کثافت ولم کن گفت بهتره آروم باشی تا یه حال کوچیک با هم کنیم و یه حقوق خوب بهت بدم شروع کردم به تقلا کردن اما اون منو محکم گرفته بود داد زدم کمک کمک

در باز شد خیالم یه خرده راحت شد آخه اون زن اومد داخل و بدجور به پسره نگاه کرد و اومد کنارم همینکه کنارم رسید دست گذاشت رو دهنم و اون پسره هم منو محکم تو بغل گرفت داشتم از ترس میمردم منو بزور رو مبل خابوندن و دختره دستهامو با یه دستش و دهنمو با یه دست دیگش گرفته بود و پسره سعی داشت لباسمو از تنم در بیاره من هم داشتم پاهامو تکون میدادم تا شاید بتونم از دستشون در برم اما اونا دوتا بودن و من یکی پسره آخرش بزور تو نست مانتومو دکمه هاشو باز کنه دیگه فاصله زیادی تا بی آ برو شدن من نمونده بود که در اتاق باز شد . باورم نمیشد کیو دارم میبینم . آخه یک در میلیونم هم احتمال نمیدادم اون اینجا باشه . یه نفر تو چهارچوب در حاضر بود و از قضا داداش من بود که سرخ و عصبانی به نظر میرسید پسره همینکه داداشمو دید به طرفش حمله برد اما نرسیده به داداشم یه لگد حسابی خورد و رو کف اتاق ولو شد و داداشم شروع کرد به زدنش من هم یه لگد به دختره زدم و بلند شدم و مانومو دکمه هاشو بستم و یه مشت نثار دختره کردم و شماره پلیس رو گرفتم داداشم هم اون پسره رو بدجور ناکار کرده بود



یه چند دقیقه بعد مامورا رسیدن و من ماجرا رو براشون تعریف کردم و منو داداشم و اونا رو بردن برا تشکیل پرونده

اونجا هم من تمام داستان رو کامل برا مسئول مربوطه تعریف کردم و بعد از تشکیل پرونده اونا چون دختره اعتراف کرده بود کارها زود سرو سامون گرفت و منو داداشم سوی خونمون به راه افتادیم تو راه من چیزی نمیگفتم چون داشتم فکر میکردم اگه داداشم نرسیده بود الان چه بر سرم میومد محبتم به داداشم زیاد تر شده بود دیگه اونو فضول نمیدیدم بهش گفتم یه سوال بپرسم گفتم بپرس گفتم از کجا فهمیدی من اینجا میخوام برم گفت آخه آدم عاقل تو اونقدر ذوق زده بودی که یادت رفته بود یاهوتو خاموش کنی بعد از رفتن تو خوندمش برات نگران شدم و زودی تاکسی گرفتم و اومدم که باقیشو خودت میدونی

گفتم اداشی میشه یه خواهش کنم گفت چه خواهش ؟ گفتم کسی نفهمه چه اتفاقی اینجا فتاده گفت فکر کنم بفهمن گفتم چطور؟ گفت اخه ما باید تو داداگاه اونا شرکت کنیم اما سعیمو میکنم که کسی متوجه نشه

وقتی رسیدم خونه بابا و مامان داشتن شام میخوردن گفتن به به شما کجا بودید ؟ داداشم یه نگاه به من کرد و گفت هیچ رفتیم سینما پدرم گفت فیلمش چجور فیلمی بود داداشم گفتی اکشن و من خندم گرفت و بزور جلوی خودمو گرفتم . مامانم گفت دست و صورتتون رو بشورید و بیاد تا غذا یخ نکرده و ما هم .........





اینم داستان نیلوفر که با خوش شانسی تونست از یه سرنوشت هولناک در امان بمونه


یا امام حسن مجتبی علیه السلام

با سلام

خودتون را کنترل کنید آرامش شما مهم هست . در نظر داشته باشید که آنچه ایشون ادعا کرده لزوماض سندی بر واقعیت داشتن نیست . بعضی اوقات افراد فانتزیهای خود را به عنوان واقعیت مطرح می کنند گاهی برای اینکه مثلاً کم نیارند در مقابل دیگران . به همان شکلی که در این قالب با او دوست شده ای صمیمی شو و به او نزدیک شود و راهنمایش باش به عنوان یک دلسوز برای این کار خیلی مهمه بتوانی نقش یک دوست را داشته باشی ، دلسوز و خیر خواه و مهمتر آنکه با مهارت با او رفتار کنی ، لازم هست برای این منظور مهراتهای کلامی را یاد بگیرید . در فضای غیر مجازی نسبت به او تجسس روا ندار و با او مهربان باش و حتی نسبت به اشتباهاتی که می بینی در بسیاری مواقع تجاهل به خرج بده و بگذار احساس کند که به او اعتماد داری و برایش ارزش قائل هستی و می توانی راز دارش باشی یعنی از بابت شما خیالش راحت باشد که می تواند باهات حرف بزند و حتی آنچه برایش جزء اسرار هست را راحت بگوید و شما هم صبور و دلسوزانه و بدون تحمیل و تکرار و اصرار راهنمایش باشی ...

ممنون از نظراتتون دوستان..سعی میکنم عملی شون کنم
دیروز با روانشناسش صحبت کردم.میگفت این کارا بین نوجوونای الان خیلی ایع هست و نبایدبترسید..خواهرت هوش بالایی داره و از روی کنجکاوی میخاد چیزای مختلفو امحان کنه ت را درستو پیدا کنه..شما باید بدون استرس و نگرانی باهاش برخود کنید تا این برهه رو بگذرونه ..اگه این مرحله رو با آرامش بگرونه بعد این کارا رو هم کنار میذاره و حت پشیمون میشه
البته دکتر این صحبتها رو به این وضوح گفت من برداشتمواز حراش نوشتم...
راستش کنار اومدن با این صحبتها بای من خیلی سخته ..بیش از حد...نمیتونم حرفاشو باور کنم..این حرفا زدنش راحته ...آدم نمیتونه بی خیال و بی تفاوت باشه...
میترسم...
اگه این رفتارا براش عادت بشه چی..اگه بهش مزه کنه چی...گه قبح و زشت این کارا براش بریزه چی...
دکتر میگفت بصورت غیر مستقیمو زیر لایه حرفاتون زتی و بدی و اثرات سوئ اینجور کارا روبهش بگید..ولی نمیدونم چطور میشه با خاهری که ازت فراریه حرفای لایه بندی شده زد.
دکتر میگفت اگه حتی شما رو پس زد شما عقب نشینی نکنید از یه راه دیگه وارد شید و سر حرفو باز کنید..


راستش خیی مستاصل و گنگ و گیجم...خدا هیچ بنده ای رو به چکنم چکنم نندازه..

- - - Updated - - -

عذر.سریع تایپ کردم غلط املایی دارم..
اگه راهی و کمکی به ذهنتون میرسه ممنون میشم راهنماییم کنید