خیلی دلم میخواددارو سازی بخونم

سلام دوستان من

لطفا همه کسایی که توتایپیک قبلیم به مشکلم رسیدگی کردن بازهم بیاین واگه میتونید کمکم کنین خداخیرتون بده

دوستان من دیپلمموبامعدل 19گرفتم وجز تیزهوشای مدرسه بودم وعشقم داروسازی بود موقع کنکوردادن

اونقدربه خودم فشارآورده بودم وچون راهشوبلدنبودم میشستم 20ساعت درروزدرس میخوندم 3ماه مونده به کنکور دچارخستگی مفرط شدم بعدشم اضطراب وترس از حرف مردم که منتظربودن نفرات

برترکنکورشم نتونستم تواین رشته قبول شم وتویه رشته پایینترقبول شدم
الان حدود اسال ونیم هست که تویه استخدامی قبول شدم ولی هربارمراجعه میکنیم میگن منتظرباشید آ
خه چقدرمنتظرباشم حتی بخاطراین استخدامی دیگه تواستخدامیهای دیگه شرکت نکردم
الان 27 سالمه ولی هرازگاهی همش به فکرم میزنه بشینم کنکوربخونم برای دارو خودکنکوردادنو هم خیلی دوست دارم نمیدونم چم شده که الان تواین سن وباداشتن یه بچه همش به داروسازی فکرمیکنم
واقعا این کارعاقلانه است یانکنه بیش فعالی بزرگسالی دارم
خودم میخوام بشینم یه باردیگه کنکوربدم اگه قبول شم واگه کاراستخدامیم جورشه آیاهمزمان دوتاشومیتونم باهم داشته باشم؟
کمکم کنید

سلام
من خودم معدل دیپلمم 19.21
حالام شدم معلم مگه هر کی معدلش خوب بود می تونه بره بشه رتبه یک کنکور
مهم اینه که از چیزی که هستی راضی باشی
این فکرارم باید قبل از ازدواجو بچه دار شدن می کردی الان هم مسئولیتت بیشتره هم باید از شوهرت اجازه بگیری
در کل بد نیست ولی به این آسونیام نیست
........یا علی:18:

به جای اینکه خودتو 8سال الاف کنی،برو انجمن پرستاران،کلاس نسخه خوانی ثبت نام کن.

3ماهه مدرک می گیری.این حستو ارضا می کنه.

سلام اتفاقا برخلاف دوستان به نظر من اگه بخونی و کنکور بدی خیلی کار عاقلانه ای کردی و وقتی در خودت این دلو جرئت و مهمتر از همه علاقه رو میبینی چرا که نه ، مطمئن باش میتونی و به خواستت میرسی ، زندایی خودم با دوتا بچه کنکور داد و الان داتشجوئه و داره روانشناسی میخونه ،درس که سن و سال نمیشناسه عزیزمامیدوارم داروسازی که عشقته قبول شی و به هدفت برسی .... فقط پشت گوش ننداز و به قول بچه های دانشگاه تا حسش هس کنکور بده وگرنه باد میزنه پشتت و تنبلی اوت میکنه ... :54:

عزیزم سپده تاریک ممنون که بهم امیدواری دادی واقعا ازکنکوردادن نمیترسم وتیزهوشم وعشقم داروسازیه ولی نمیدونم چرا تواین سن همش فکرمیکنم کاراشتباهی انجام میدم خیلی خوشحالم کردی اینوبهم گفتی

مامان فربد عزیزم همه ما ارزوهایی داریم که بنابه دلایلی بهشون نرسیدیم ولی قرار نیست که همش بشینیم و غصه بخوریم که چرا چنان و چنین نشد . تنها علاقه داشتن برای کاری کافی نیست باید ببینی ایا امکان رسیدن به اون خواسته چند درصده و امکان موفقیت هست؟ یا نه ؟ دانش اموزان درسخوان زیادی دیدم که با وجود تلاش بسیار زیاد و معدل های بالا در رشته های مورد نظرشون قبول نشدند چون قبول شدن توی کنکور مخصوصا در سالهای اخیر تنها به درسخوان بودن نیست باید به قول خودتون راهش رو بلد باشی و روزی بیشتر از ده ساعت در بخونی یعنی تنها و مهمترین کار زندگیت باشه که برای فرد متاهل با وجود بچه غیر ممکنه . ثانیا اگه یه نگاهی به سوالهای سالهای اخیر کنکور بندازی متوجه میشی که 80 درصد سوالها بیشتر شبیه چیستانه تا سوال درسی . که حتی با وجود امادگی کامل هم نمیشه جواب داد حتی معلم های درجه یک اون درس هم نمیتونند به همه سوالها جواب درست بدهند به قول یکی از معلمین پیش کسوت اگه خود طراح سوال هم شب بخوابه فرداش نمیتونه به همه سوالهایی که طراحی کرده جواب بده . اگه اینطور نشه که موسساتی مثل قلم چی ورشکست میشن ! علاوه بر اون هر سال هم که نظام اموزشی و کتاب عوض میشه و دانش اموزان بیچاره شدند موش ازمایشگاهی تا موسسات اموزش کنکور میلیاردر تر بشن و دانش اموزان بیچاره سر خورده تر . خلاصه بگم عزیزم اگه کسی رشته ای مثل پزشکی یا داروسازی بخواد حداقل 50 میلیونی باید خرج کنه شاید بشه شاید نشه ! من اگه جای شما بودم رشته ای که خوندم رو ادامه میدادم . مهم نیست رشته چی باشه مهم اینه که خوب بخونیش . موفق باشید .

نه چه اشتباهی ، وقت واسه پیشرفت تا وقتی اراده داریم هست سن و سال که مهم نیس راستی اگه بتونی بعضی از درسای تخصصی رو بری کلاس و آمادگی بیشتری پیدا کنی خیلی بهتره ... اگه ام امکانش رو نداری خودت خوب بخون و خیلی تست بزن که هم سرعتت بره بالا هم با سوالا آشنا بشی ...منتظرم یه روز بیای بگی شروع کردیا :303:

عزیزم سپیده تاریک به امیدخدا وبا امیدواری که بهم دادی شروع کردم خیلی خوشحالم کردی این بهم قوت قلب میده که ببینم یکی بامنه ممنون بازم اگه وقت کردی بهم امیدبده وراهنماییم کن بینهایت ممنون تواین سایت چه انسانهای گلی پیدامیشن

سلام مامان فرید عزیز

امیدوارم حالتون خوب باشه.:72:

من فکر میکنم حسی که در شما ایجاد شده بخاطر توقعیست که از خودت سالها پیش داشتی ، 10 سال پیش شما دختر درس خونی بودی و به این واسطه توقعی هم تو خودت هم تو اطرافیانت ایجاد شده که شما حتما رشته بالایی مثه داروسازی قبول میشی، ولی حالا بنا به دلایلی چون نشده، این حس خوابیده دوباره خودشو نشون داده و بیدار شده.

بنظرم بیا و حست و درست و منطقی بررسی کن!

اول اینکه شما باید غیر از علاقه اتون به چندین پارامتر دیگه هم توجه کنی!

یعنی خودتون میدونین که رشته ی تاپی مثه داروسازی هم قبولیه کمی داره هم رشته سختی هستش و هرکسی توان قبول شدن نداره!

پس غیر از علاقه نیاز به پشتکار و اراده قوی ای هم داره!

اما شما باید ببینی این پشتکار و اراده قوی و داری؟
شما 10 سال از آخرین سال تحصیلتون و 12 و 11 سال هم از سال دوم و سوم دبیرستانتون گذشته ، خب تو این سالها کتاب های درسی تغییر کردن ، بهتره اول برین و یک نگاهی به سوالهای کنکور سالهای جدید بندازین!
یا یک سرچی بکنین ببینین کتابهاتون نسبت به 10 سال پیش چقدر تغییرات داشتن؟
آیا شما میتونین خودتون و به سایرین برسونین؟ توان و اراده کافی دارین؟
(البته میتونین هم به یک مشاور درسی مراجعه کنین و ازشون بخواین راهنماییتون کنن)
مسله دیگه ای که باید بهش توجه کنین، تهییه منابع آموزیشی مناسبه، شما باید هزینه ای برای خودتون درنظر بگیرین و کتاب های آموزشی مناسب و تهییه کنین ،حالا میشه اینهارو دست دومش هم تهییه کرد،اما خب بازم هزینه ای داره!

یا اینکه درسی که ضعیف هستین و براش کلاس برین!

شما گفتین درستون خوبه ، مثیکه نیازی ندارین، اما خب از یک طرفم شما خیلی وقته دیگه از این درسا جدا شدین پس باید ببنین بازم مثه گذشته تواناییشو دارین یا نه!

درکل بنظرم ، اگه فکر میکنین از پسش برمیاین ، میتونین یک مدتی و براش درنظر بگیرین، و یک برنامه ی درسی هم برای خودتون بنویسین ، استارت کار و بزنین ببینین تا کجا پیش میرین، بعد بهتر میتونین تصمیم بگیرین که آیا میتونین تو این رشته تاپ قبول بشین یا نه!آیا تواناییشو دارین یا خیر!(غیر ممکن نیست، اما سخته ،باید اون اراده قوی و تو خودتون پیدا کنین.)حتی میتونین ببینین چقدر همسرتون و خانوادتون همراهتون هستن!(چون همراه بودن همسرتون تو این راه خیلی مهمه!) میتونین هم اگه از حرف فامیل میترسین ، به کسی تا اطلاع ثانوی و تصمیم گیری جدیتون چیزی نگین.
اتفاقا خوب موقعی هم به فکرتون رسیده چون ثبت نام کنکور که تو پاییزه، شما تا اون موقع حدودا 5 ، 6 ماهی زمان دارین، برای تصمیم گیری.

- - - Updated - - -

راسی مامان فرید عزیز به این هم توجه کنین ، که رشته داروسازی رشته سختیست، یعنی علاوه بر قبول شدنش، باید بدونین که توانایی این هم دارین که ادامه بدین، معمولا دانشجویان بعد از کلی تلاش که میتونن تو رشته های سخت قبول بشن، فکر میکنن تلاششون کافیه دیگه ولی نمیدونن تازه اول راه هستن.

باید خیلی تو همون رشته تلاش کنن، تا بتونن بمونن!

(ورودی ما 25 تا بود، بعضیا انصراف دادن ، دیگه انصرافیا تعدادشون داشت زیاد میشد که اساتید راهنما دست بکار شدن و منصرفشون کردن، الانم کلا20 تا شدیم برای فارغ التحصیلی.)
حتی سال بعدمون انصرافیامون خیلی بیشتر بود! خیلیا توانشو نداشتن حتی مشروط میشدن!

پس بدونین رشته های سخت این دردسرهاشم داره!

تازه حتی دانشگاه دولتیشم هزینه هایی داره! شما باید آینده نگری هم بکنین که آیا از پس هزینه هاش هم برمیاین یا خیر!

بهتره به این موارد هم توجه کنین.

اصلا بشینین یک لیست از هدفتون نسبت به خوندن این رشته بنویسین! خوبیاش و ضرراش ! بعد تصمیم گیری کنین.

من نمیگم نخونین ، نمیگمم بخونین!
میگم با یک دید آینده نگرانه به موضوع تصمیم گیری کنین! همین.
شرایط خودتون خوب بسنجین! و مشکلاتی که این وسط ممکن هست پیش بیاد و قبول کنین.
که زمانی که با مشکلاتش مواجه شدین از قبل فکرشو کرده باشین و آمادگیشو داشته باشین.!

موفق باشین:72:

سلام دختربیخیال عزیز

ممنون که بازهم منو موردلطف خودت قراردادی وراهنماییم کردی راستی اینطور متوجه شدم شماهم دارومیخونی چه جالب چه عالی توروخدابیشترراهنماییم کن چه جوری قبول شدی

برای قبولی حتما بایدهزینه های گزافی خرج کرد یاحتما باید دی ویدیهای کنکورآسان است روتهیه کرد یا میشه باخریدن کتابهای تستی خوب یادست دوم وتست زیادقبول شد

عزیزم همسرم بااین قضیه مشکلی نداره وبه مامانمم گفتم ومیگه میتونم روزها بچه رونگه دارم ومن میتونم شبهاهم تادیروقت درس بخونم ودرخودم اون توانو میبینم انگیزه پشتکار کلا به

همه چی فکرکردم کتابهای جدیدی هم تهیه کردم سال قبل تهیه کردم وجالب اینه که اصلا ازاین مباحث دورنشدم وانگارهمین دیروز این درساروخوندم فقط باید یادآوری شه
من درخودم اون توانایی رومیبینم اصلا کسی که درخودش توانایی لازمونمیبینه اصلا فکرکنکور به سرش نمیزنه وازشنیدن کلمه کنکورحالش بهم میخوره ولی من دلم لک زده برای درس خوندن برنامه ریزی تست آزمون شب بیداری وای ..........
تازه یکی دیگه ازدلایل علاقم همین درسهای سخت این رشتست عاشق درسهای سختم وانصافا خیلی خوب ازپسشون برمیام

سلام حرفهای دختر بی خیال درسته ولی کدوم رشتس که سختیای خاص خودشو نداره!! من هم واقعا واسه رشتم سختی کشیدم و فارق التحصیل شدم ... ولی همین علاقه به همه انگیزه میده که تلاششون رو بیشتر و بیشتر کنن ، من تو پست های قبلت دیدم که نوشته بودی میخوای جایی استخدام شی ،پس اگه اینجور که دختر بی خیال نوشته که پر خرجه و ... (من در مورد دارو سازی اطلاعاتی ندارم) میتونی با سرکار رفتن از پسش بربیای ... راستی ممنون از تعریفت ، گلی از خودته

سلام سپیده تاریک بازهم ممنون که بهم سرزدی وبهم امیدواری میدی به خدا توفرشته ای فرشته نجات من بعدازاین همه چشیدن طعم تلخ زندگی بعدازاین همه ناکامی ونرسیدن به همه

اون چیزهایی که لیاقتشوداشتم ولی بهش نرسیدم پیداکردن این سایت وآشنایی با دوستی چون شما که برخلاف همه میگی بخون وانگیزموقوی میکنی بایدکارخداباشه آره اینجاروخدانشونم

داده بعداز 4سال اختلاف ودعوای هرروزی باهمسر حالا دوباره قلبم ازعشقش پرشده وبعداز 9سال خداحافظی باعشقم داروسازی دوباره دارم بهش سلام میکنم به لطف دوستان همدردی

ازصمیم قلب برات دعامیکنم که همیشه سلامت وشادباشی وبه هرچی میخوای برسی که امیدمو ناامیدنکردی

آرزو میکنم برات همیشههههه اینجوری زندگی کنی،پر از انرژی و امیدددد یه چیزی رو بهت خواهرانه میگم، قدر همسرتو بدون ،خواهر من تو پول غرقه همسرش نمایشگاه ماشین داره و تو رفاه کاملا دو تا دخترم داره ولی با این وجود همسرش نمیاد خونه و فقط واسه خواب میاد ، خواهرم همیشه بهش شک داره و به قول خودش این همه ثروت داره ولی خوشی صفر .... پول ضامن خوشبختی نیس من اینو به چشم دیدم و با قلبم حس کردم ... عشق بورز به زندگیت و قدرشو بدون و خدارو شکر کن ...

سلام مامان فربد عزیزم
پستتون خوندم و برام جالب بود و شباهتهای زیادی بین خودم و شما دیدم
میدونید من هم معدل دیپلم خیلی بالایی تو رشته ریاضی داشتم حتی کارشناسی ام هم با نعدل بالایی فارق التحصیل شدم
برام خیلی مهم بود که تو یک رزشته خاصر مهندسی قبول شدم
ان موقع ها بعضی ها میگفتن رشته های انسانی هم خوب اما من اصلا فکر هم نمیکردم به هر حال مثل شما حسابی سر کنکور استرس پیدا کردم و سال اول حسابی خراب کردم
2 سالی پشت کنکور حرف تحمل کردم و استرس بالاخره رشته دوست داشتنی ام قبول شدم اما نه دانشگاهی که دوست داشته باشم.....
اما در کل خوب بود با عشق و علاقه خوندم و نمرات خوب بعدش هم کار نسبتا خوب
فوق لیسانس هم باز تو رشته خودم ....
الان ترم اخرم ولی هیچ انگیزه ای دیگه ندارم یک یکسالی هست از هر چی ریاضی و مهندسی و..... کلاافه شدم خسته ام کرده خیلی خشک
دوست دارم وارد یک دنیای جدید و کار جدید بشوم
میدونی ادمیزاد همین ...
اینها را گفتم که بدونی شاید اگه الان یک دکتر دارو ساز بودی و به خواسته ان دورانت رسیده بودی شاید چندان هم راضی نبودی و به دنبال همین رشته ای بودی که الان خوندی
به هر حال برات ارزوی موفقیت دارم

نه مامان فرید عزیز من رشته ام داروسازی نبوده.

منظور من چیز دیگه ای بود، من داشتم میگفتم که بعضی رشته ها مثه داروسازی که جز رشته های بالایی هستن علاوه بر اینکه زحمت زیادی داره برای قبولیشون ، حالا بخاطر ظرفیت
پایینشون یا هرچیز دیگه ای که هست، بهرحال رتبه های بالایی و قبول میکنن(خصوصا شما ازدواج کردین و اگه تصمیم داشته باشین ، که حتما تو شهر خودتون قبول بشین و بخونین، حالا من که نمیدونم شما چه شهری هستین بستگی به شهرتون باید ببینین چقدر باید زحمت بکشین.)

من کل اون حرفا و زدم که آینده نگری داشته باشین ، یعنی تمام اون و موارد و درنظر بگیرین بعد وقتی دیدین تواناییشو دارین اقدام کنین.

مطمعنا شما هم تاپیک نزدین که اینجا ما بگین بخونین یا نخونین.
ما نه شما رو میشناسیم نه شرایط شما رو نه اراده و تلاش شما رو! هیچ شناختی رو شما نداریم پس نمیتونیم قطعی بگیم بخون از پسش برمیای ، نخون از پسش برنمیای.

این تصمیمی است که خودتون باید بگیرین.
من اینجا احساس کردم بیشتر میخوای بدونی چه پارامترهایی و باید غیر از علاقه و درس خوندن درنظر داشته باشی.

تازه شما هدفتو مشخص کردی اصلا؟ هدفتون چیه؟ فقط سخت درس خوندن؟

یبار فکر کنم از یکی از اساتیدمون شنیدم ، که میگفت ماها مثه داروسازهایی میمونیم که دارو نمیسازن ، فقط میرن تو داروخونه و داروهای خارجی و میفروشن.
رشته ام از یکسری لحاظا شبیه داروسازیه، سختیه قبولیش، بعد سختی خوندنش ، سختی ادامه دادنش ، درنهایت کاری که انتظارشو اصلا نداریم.

ببین عزیزم بعضی رشته ها اون آینده ای که ما ها ازش انتظار داریم تو ایران بدست نمیاریم.

من خودم دیدم که دوستانی داشتم به سختی درس خوندن حتی تو دانشگاهای معتبر تهران ، بعد از آخرم دیدن اون انتظاری که از این رشته(رشته خودم) داشتن بدست نیاوردن ، درنهایت یا تغییر رشته دادن ، یا اونهایی که امکانشو داشتن رفتن کشور دیگه ای ادامه دادن. بعضیا هم بیخیال شدن.(من اینارو دارم واسه رشته خودم که پیش اومد میگم اگه دارم برای شما میگم ، بخاطر اینه که هدفتونو از سخت درس خوندن مشخص کنین ، بعد ببینین میتونین به اون هدف برسین یا نه!)

من خودم رشته امو با تمام سختیاش خیلی دوست دارم ، حتی مصرانه میخوام ادامه اش هم بدم، من همیشه دوست داشتم محقق بشم ، دوست داشتم یک گروه تحقیقاتی راه بندازم ، اما الان که میخوام اینکارو بکنم ، دیدم نمیشه ، چون هم سرمایه میخوام ، هم دوستانم اهل تحقیقات نیستن.!!

انگار همه چی فقط به من بستگی نداشت!

شاید با خودت بگی اوههههه من هنوز ب بسم الله و هنوز نگفتن دختر بیخیال داره میگه به آخرشم فکر کن.
میگم فکر کن به هدفت ، به نتیجه آخری که میخوای از کاری که شروع کنی تا بعدا اگه اونی که میخواسی نشد افسوس نخوری که وقت و عمرتو هدر دادی.

بازم تاکید میکنم بد برداشت نکن ، من نمیگم کاری که شروع کردی خیلی سخته و غیر ممکنه و تو از پسش برنمیای، من دارم میگم آینده نگری هم داشته باش.
مثلا من الان اون پست اول و گذاشتم شما گفتی همسرتون باهاتون همراه هست و اراده اشم دارین و درس خوندن هم دوست دارین ، خب اینا خیلی خوبه اگه فکر میکنی از پسش برمیای پس شروع کن ، امیدوارم موفق هم باشی. من فقط خواستم هشدار های لازم و قبل شروع کارت بهت بدم ، که ایناهم باید درنظر داشته باشی همین.

فقط هدفتم مشخص کن درنهایت. یعنی شما میخوای به چی برسی؟؟درس خوندن برای کنکور و داروسازی خوندن برای رسیدن به یک هدفی هست ! اون هدف و واسه خودت مشخص کن.

سلام دوستان سلام سپیده جان سلام دختربیخیال عزیز سلام پونه جان ممنون ازهمتون

سپیده تا ریک عزیزم برات آرزوی خوشبختی میکنم که مثل خواهرباهام صحبت کردی واززندگی خواهرت برام نوشتی امیدوارم مشکلات ایشون هم حل بشه سپیده جان من استارتوزدم استارت کنکورومیگم برام دعاکن عزیزم

پونه جان ممنون ازنظرتون امیدوارم موفق باشی راستش ماآدمها باهم فرق داریم عده ای به زندگی نباتی راضین اما بعضی ها مثل من وشما دنبال تنوع وارضاشدن میل درونیشون هستن

افرادی مثل مازیادنیستن ولی کم هم نیستن مثلا خودشما روحت سیرناپذیره که باوجودموفقیت درفوق لیسانس وکار بازهم دنبال چیز جدیدی هستی
به هرحال ممنون ازنظرت


دختربیخیال عزیز ممنون که برام وقت میذاری وبه سوالام جواب میدی

من درزمان کنکوردادن ازامکانات خاص مثل شرکت درآزمون آزمایشی وحتی کتابهای تست خوب محروم بودم اون موقع کاروباربابام کسادشده بود ومن هم ازشون چیزی نخواستم
اماحالا همه ایناروهمسرم برام مهیامیکنه من میخوام خودموبرای خودم ثابت کنم خوب اگه هم قبول نشم اتفاقی نیافتاده
هدفمم ازداروسازی نه پول ونه حتی پیداکردن کارخوبه
اما جایگاه اجتماعی بالا وبالا رفتن اطلاعات پزشکیم ومفیدبودن برای خودم وخانوادم وفامیل ازاهدافمه کلا دلم این رشته رومیخواد

عزیزم به نظرم وقت وعمر انسان با صرف کردن به کاری که بهش علاقه داره تلف نمیشه بلکه باارزش میشه
مثلا یکی به کتاب خوندن ومطالعه علاقه ای نداره واگه مجبورباشه 5دقیقه مطالعه کنه فکرمیکنه وقتش تلف شد
کلا اون علاقهه مهمه
بازهم ممنون ازراهنماییهات

- - - Updated - - -

سلام دوستان سلام سپیده جان سلام دختربیخیال عزیز سلام پونه جان ممنون ازهمتون

سپیده تا ریک عزیزم برات آرزوی خوشبختی میکنم که مثل خواهرباهام صحبت کردی واززندگی خواهرت برام نوشتی امیدوارم مشکلات ایشون هم حل بشه سپیده جان من استارتوزدم استارت کنکورومیگم برام دعاکن عزیزم

پونه جان ممنون ازنظرتون امیدوارم موفق باشی راستش ماآدمها باهم فرق داریم عده ای به زندگی نباتی راضین اما بعضی ها مثل من وشما دنبال تنوع وارضاشدن میل درونیشون هستن

افرادی مثل مازیادنیستن ولی کم هم نیستن مثلا خودشما روحت سیرناپذیره که باوجودموفقیت درفوق لیسانس وکار بازهم دنبال چیز جدیدی هستی
به هرحال ممنون ازنظرت


دختربیخیال عزیز ممنون که برام وقت میذاری وبه سوالام جواب میدی

من درزمان کنکوردادن ازامکانات خاص مثل شرکت درآزمون آزمایشی وحتی کتابهای تست خوب محروم بودم اون موقع کاروباربابام کسادشده بود ومن هم ازشون چیزی نخواستم
اماحالا همه ایناروهمسرم برام مهیامیکنه من میخوام خودموبرای خودم ثابت کنم خوب اگه هم قبول نشم اتفاقی نیافتاده
هدفمم ازداروسازی نه پول ونه حتی پیداکردن کارخوبه
اما جایگاه اجتماعی بالا وبالا رفتن اطلاعات پزشکیم ومفیدبودن برای خودم وخانوادم وفامیل ازاهدافمه کلا دلم این رشته رومیخواد

عزیزم به نظرم وقت وعمر انسان با صرف کردن به کاری که بهش علاقه داره تلف نمیشه بلکه باارزش میشه
مثلا یکی به کتاب خوندن ومطالعه علاقه ای نداره واگه مجبورباشه 5دقیقه مطالعه کنه فکرمیکنه وقتش تلف شد
کلا اون علاقهه مهمه
بازهم ممنون ازراهنماییهات

7:موفق باشی عزیزم ، حتما دعات میکنم ...
واقعا قدم خیلی مهمی رو برداشتی و اینکهبا این دید میری جلو که خودت رو به خودت ثابت کنی عالیه چون واقعا تو روحیه تاثیرداره ... واقعا آفرین که پذیرفتی اگه قبولم نشی هیچیو از دست ندادی ... هدف داشتن تو زندگی خیلی مهمه ، تو یکی از سمینارهای دکتر فرهنگ شرکت کرده بودم و گفت حتما هدف تعیین کنید برای خودتون و حتما به ترتیب از مهم ترین بنویسیدش تا کم اهمیت ترین و یه جایی بچسبوندیش که هراز گاهی چشمتون بهش بخوره و ببینید چقدر پیشرفت کردید (من به در کمدم چسبوندم) ... هر وقت که ببینی اون نوشته رو میفهمی آیا قدمی به سمتش برداشتی یا نه ، اگه پیشرفت نکرده باشیم میفهمی و شروع میکنی به تلاش... ایشالااااااااااا قبول میشی

سلام دوستان امیدوارم حالتون خوب باشه طاعات وعبادات همگی قبول

شرح حالی ازخودم :حدود 20روزی میشه که بکوب داشتم درس میخوندم حتی توهمین مدت زیست سوم رو فول شدم تااینکه یه تلفن همه چیرو خراب کرد بله انتظار1/5 ساله ماهم به

سررسیدازاداره تماس گرفتن وگفتن بیا برای آزمایشات پزشکی وبعدش هم شروع به کار همه همکارا ازخوشحالی داشتن بال درمیاوردن منم خوشحال بودم ولی راستش حیف ازاون

زیستی که خوندم چقدرعمیق ومفهومی خوندمش چقدرازتوش نکته درآوردم ولی حالا دیگه یکم دلسردشدم البته دلم میخوادبازم شبها بخونم شده حتی 2ساعت ولی دغدغه ای که ا

جازه نمیده باخیال راحت بخونم اینه که اگرمثلا داروقبول شدم وهمزمان صبحها هم رفتم سرکار آیا دانشگاه واستادها چنین اجازه ای رومیدن که غیبت زیادداشته باشم وفقط سرکلاسهای

عصرحاضربشم یاچنین چیزی وجودنداره


سلام سپیده خانم تنهاکسی که باقطعیت منوتشویق کردشمابودی وچه خوب ازت انرژی گرفتم ولی حالا دیگه این فکر از ذهنم بیرون نمیره تابا آرامش درس بخونم

سلام مامان فربد عزیز
طاعات و عبادات شما هم قبول باشه

خیلی خوشحالم که مشکلاتت حل شده و حالت خوبه و به فکر پیشرفت و ساختن یک زندگی بهتر هستی.
عزیزم مگه جایی که کار می کنی تعهد میدی؟ اگر قبول بشی نمی تونی استعفا بدی و یک کار پاره وقت پیدا کنی؟
اگه واقعا قصد ادامه تحصیل داری..... به جای فکر به این چیزا، ذهنت را روی درسات متمرکز کن....

:72::72::72:

سلام علیکم

حال پسر گلتون چطوره؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مامان فربد

دوستان من دیپلمموبامعدل 19گرفتم وجز تیزهوشای مدرسه بودم وعشقم داروسازی بود موقع کنکوردادن

اونقدربه خودم فشارآورده بودم وچون راهشوبلدنبودم میشستم 20ساعت درروزدرس میخوندم 3ماه مونده به کنکور دچارخستگی مفرط شدم بعدشم اضطراب وترس از حرف مردم که منتظربودن نفرات

برترکنکورشم نتونستم تواین رشته قبول شم وتویه رشته پایینترقبول شدم
الان حدود اسال ونیم هست که تویه استخدامی قبول شدم ولی هربارمراجعه میکنیم میگن منتظرباشید آ
خه چقدرمنتظرباشم حتی بخاطراین استخدامی دیگه تواستخدامیهای دیگه شرکت نکردم
الان 27 سالمه ولی هرازگاهی همش به فکرم میزنه بشینم کنکوربخونم برای دارو خودکنکوردادنو هم خیلی دوست دارم نمیدونم چم شده که الان تواین سن وباداشتن یه بچه همش به داروسازی فکرمیکنم
واقعا این کارعاقلانه است یانکنه بیش فعالی بزرگسالی دارم
خودم میخوام بشینم یه باردیگه کنکوربدم اگه قبول شم واگه کاراستخدامیم جورشه آیاهمزمان دوتاشومیتونم باهم داشته باشم؟
کمکم کنید

---

مدرک فوق لیسانس چه رشته ای رو الان دارید؟ شما این رو به بنده درست جواب بدید بهتون میگم ارزش داره که داروسازی بخونید یا نه


در مورد رشته داروسازی این مطلب رو قبلا برای فردی ارسال کردم، همه اون مطلب شامل حال شما نمیشه و در مورد رشته داروسازی دید بهتون میده.
ارتباط دختر و پسرها در دانشگاه.مرا خیال پرداز کرده و احساس می کنم افسرده ام ، راهنماییم کنید
حالا هدف شما میتونه فقط و فقط اسم "دکتر" باشه یا اینکه میون فامیل به عنوان شخصی که دکتر داروساز هستش شناخته بشه ؟ توی دارو پول زیادی نخوابیده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سعیداطی

این فکرارم باید قبل از ازدواجو بچه دار شدن می کردی الان هم مسئولیتت بیشتره هم باید از شوهرت اجازه بگیری

---

اگر شوهر شما در کار خانه و نگهداری بچه کمک میکنه که خیلی از استرس درس خوندن شما کم میشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سپیده ی تاریک

سلام اتفاقا برخلاف دوستان به نظر من اگه بخونی و کنکور بدی خیلی کار عاقلانه ای کردی و وقتی در خودت این دلو جرئت و مهمتر از همه علاقه رو میبینی چرا که نه ، مطمئن باش میتونی و به خواستت میرسی ، زندایی خودم با دوتا بچه کنکور داد و الان داتشجوئه و داره روانشناسی میخونه ،درس که سن و سال نمیشناسه عزیزمامیدوارم داروسازی که عشقته قبول شی و به هدفت برسی .... فقط پشت گوش ننداز و به قول بچه های دانشگاه تا حسش هس کنکور بده وگرنه باد میزنه پشتت و تنبلی اوت میکنه ... :54:

---

عزیز گرامی، بنده برای امتحان MCAT در 21 jun شرکت کردم تا 20 روز دیگه هم جوابشو بهم میدند و مطمئن هستم که نمره بالایی رو هم میگیرم ولی با سوالات کنکور 92 و 93 مقایسه میکنم، میگم هر کسی که توانایی مالی داره اشتباه بزرگی میکنه که وقتشو پشت کنکور تلف میکنه. سوالات غیر استاندارد که به اصطلاح میگند مفهومی در صورتی که در امریکا و فرانسه و آلمان سوال مفهومی تعریفی غیر از این داره.
کتاب های زیست شناسی که چاپ شده پر از غلط های علمی و وقتی هم که مکاتبه میکنیم هم در جواب بهمون میگند که نمیشه و درکش برای دانش آموزان (تدریس منظورشونه) سخت میشه. یه PCR رو میارند توی بیشتر بدانید تماما شر و ور (غلط علمی نداره) بعد هم میگند ازش سوال نمیاد خب اصلا نگید بهتره، این دانش آموز بره دانشگاه وقتی به ترم 5 6 میرسه تازه با این آشنا میشه !

چرا من راه دور برم امتحان SAT در سطح کنکور دبیرستان هستش، استاندارد های اون رو با کنکور ایران مقایسه کنید، ظلم رو به چشم میبینید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط واحد

مامان فربد عزیزم همه ما ارزوهایی داریم که بنابه دلایلی بهشون نرسیدیم ولی قرار نیست که همش بشینیم و غصه بخوریم که چرا چنان و چنین نشد . تنها علاقه داشتن برای کاری کافی نیست باید ببینی ایا امکان رسیدن به اون خواسته چند درصده و امکان موفقیت هست؟ یا نه ؟ دانش اموزان درسخوان زیادی دیدم که با وجود تلاش بسیار زیاد و معدل های بالا در رشته های مورد نظرشون قبول نشدند چون قبول شدن توی کنکور مخصوصا در سالهای اخیر تنها به درسخوان بودن نیست باید به قول خودتون راهش رو بلد باشی و روزی بیشتر از ده ساعت در بخونی یعنی تنها و مهمترین کار زندگیت باشه که برای فرد متاهل با وجود بچه غیر ممکنه . ثانیا اگه یه نگاهی به سوالهای سالهای اخیر کنکور بندازی متوجه میشی که 80 درصد سوالها بیشتر شبیه چیستانه تا سوال درسی . که حتی با وجود امادگی کامل هم نمیشه جواب داد حتی معلم های درجه یک اون درس هم نمیتونند به همه سوالها جواب درست بدهند به قول یکی از معلمین پیش کسوت اگه خود طراح سوال هم شب بخوابه فرداش نمیتونه به همه سوالهایی که طراحی کرده جواب بده . اگه اینطور نشه که موسساتی مثل قلم چی ورشکست میشن ! علاوه بر اون هر سال هم که نظام اموزشی و کتاب عوض میشه و دانش اموزان بیچاره شدند موش ازمایشگاهی تا موسسات اموزش کنکور میلیاردر تر بشن و دانش اموزان بیچاره سر خورده تر . خلاصه بگم عزیزم اگه کسی رشته ای مثل پزشکی یا داروسازی بخواد حداقل 50 میلیونی باید خرج کنه شاید بشه شاید نشه ! من اگه جای شما بودم رشته ای که خوندم رو ادامه میدادم . مهم نیست رشته چی باشه مهم اینه که خوب بخونیش . موفق باشید .

---

در جواب این دوست عزیزم، تمام حرف هاشون صحیح هستش، به این خاطر که سوالی که از دانشجو پرسیده میشه مفهوم مشخصی رو القا نمیکنه و دسته بندی اونها پراکنده است که فاجعه تازه شروع میشه !
بهترین راه حل اینه که در رشته های علوم آزمایشگاهی شرکت کنید یا در رشته های ریاضی رشته مهندسی پزشکی رو انتخاب کنید به این دلیل که هم بازار کار بهتری برای این رشته وجود داره هم با مطالب پایه، داخلی (internal medicine) آشنا میشید و 100 البته دیگه خبری از طرح هم نیست ! برای تحصیلات MS یا Phd این دو رشته رو ایتالیا و دانمارک و آلمان و کانادا و امریکا بیشتر قبول میکنه و fund بالایی بهشون اختصاص میده. در مورد کانادا هم اگر مدرک phd بگیرید هم همونجا شما و خانواده رو شهروند خودشون هم میکنند.

حالا زوم نکنید روی یک دانشگاه خاص ! دانشگاه براتون مهم نباشه همون چیزی که در دانشگاه شریف درس میدند جز مواد درسی دانشگاه دو قوز آباد هم بوده ولی دانشجو هاشون دانشجو نبودند مثلا دانشگاه آزاد سنندج یا دانشگاه شیراز بچه های این دانشگاه دقیقا همون مطالب رو خوندند. رتبه دانشگاه ها هم همینطور، در فرانسه اصلا رتبه بندی دانشگاه مطرح نیست !
دلیل دیگه ای که دارم که درس خوندن در ایران فایده نداره اینه که دانشگاه های دولتی بعد از فیلتر شدن اساسی استاتید دیگه آدم با سوادی در هیئت علمی و مدرسین دیده نمیشه (تک و توک) و اکثرا پست های سیاسی در دانشگاه دارند تا علمی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مامان فربد

برای قبولی حتما بایدهزینه های گزافی خرج کرد یاحتما باید دی ویدیهای کنکورآسان است روتهیه کرد یا میشه باخریدن کتابهای تستی خوب یادست دوم وتست زیادقبول شد

عزیزم همسرم بااین قضیه مشکلی نداره وبه مامانمم گفتم ومیگه میتونم روزها بچه رونگه دارم ومن میتونم شبهاهم تادیروقت درس بخونم ودرخودم اون توانو میبینم انگیزه پشتکار کلا به

همه چی فکرکردم کتابهای جدیدی هم تهیه کردم سال قبل تهیه کردم وجالب اینه که اصلا ازاین مباحث دورنشدم وانگارهمین دیروز این درساروخوندم فقط باید یادآوری شه

---

من میگم برای فرار از دیوار کنکور یک مدرک زبان حالا انگلیسی یا فرانسه یا آلمانی بعد هم یک پشت کار برای کار کردن در کشور غریب
ولی متاسفانه
مورد ما هم شوهر دارند هم بچه واسه ویزا کمر شوهر شکسته میشه اگر اقدام کنند، پس گزینه ای جز کنکور فعلا ندارند مگر اینکه توانایی رفتن و زندگی کردن در کشور مقصد رو داشته باشند.

خب شکر خدا خوبه ولی کنکور همش این نیست، زمان ما اگر همینطور تست میزدیم دیگه همه تست ها رو کار کرده بودیم و سر جلسه تکراری بود برامون فقط عددهاش تغییر میکرد، تقریبا توی کنکور های الان هم همینه ولی نه همشون بعضی هاشون در واقع 1 سوال نیست در داخل همین سوال 4 یا 5 بحث مختلف رو کنار هم قرار دادند و دانشجو کف میکنه تا سوال ها رو در زمان استاندارد که اون هم به هیچ وجه نمیشه جواب بده ( در مورد دروس اختصاصی صحبت میکنم )
در مورد توهم کنکور آسان است، یکی از بچه های فامیل موقع کنکور دادنش بود همین کنکور 93 هم شرکت کردند، زمانی که توی تلوزیون در حال تبلیغ محصولاتشون بودند متوجه موضوعی شدم که بهتره که شما هم بدونید، این دسته از افراد که بدبخت اسم مهندس و دکتر هستند و در تلوزیون هندونه زیر بقل هم میکنند باید متوجه بشید که کار این افراد فریب دادن ملت هستش و متاسفانه موفق هم میشند، مخصوصا با برگزاری همایش در بالای شهر تهران به صورت رایگان "دون پاشی"
توی نت جستجو فارسی کنید در موردش متوجه میشید، من شک داشتم به یقین تبدیل شد
(عوامل شون هم خواستند نظر بدند شخصا تماس میگیرم، بالاخره اون پشت پرده رو دیدم)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مامان فربد

سلام دوستان سلام سپیده جان سلام دختربیخیال عزیز سلام پونه جان ممنون ازهمتون

سپیده تا ریک عزیزم برات آرزوی خوشبختی میکنم که مثل خواهرباهام صحبت کردی واززندگی خواهرت برام نوشتی امیدوارم مشکلات ایشون هم حل بشه سپیده جان من استارتوزدم استارت کنکورومیگم برام دعاکن عزیزم

پونه جان ممنون ازنظرتون امیدوارم موفق باشی راستش ماآدمها باهم فرق داریم عده ای به زندگی نباتی راضین اما بعضی ها مثل من وشما دنبال تنوع وارضاشدن میل درونیشون هستن

افرادی مثل مازیادنیستن ولی کم هم نیستن مثلا خودشما روحت سیرناپذیره که باوجودموفقیت درفوق لیسانس وکار بازهم دنبال چیز جدیدی هستی
به هرحال ممنون ازنظرت


دختربیخیال عزیز ممنون که برام وقت میذاری وبه سوالام جواب میدی

من درزمان کنکوردادن ازامکانات خاص مثل شرکت درآزمون آزمایشی وحتی کتابهای تست خوب محروم بودم اون موقع کاروباربابام کسادشده بود ومن هم ازشون چیزی نخواستم
اماحالا همه ایناروهمسرم برام مهیامیکنه من میخوام خودموبرای خودم ثابت کنم خوب اگه هم قبول نشم اتفاقی نیافتاده
هدفمم ازداروسازی نه پول ونه حتی پیداکردن کارخوبه
اما جایگاه اجتماعی بالا وبالا رفتن اطلاعات پزشکیم ومفیدبودن برای خودم وخانوادم وفامیل ازاهدافمه کلا دلم این رشته رومیخواد

عزیزم به نظرم وقت وعمر انسان با صرف کردن به کاری که بهش علاقه داره تلف نمیشه بلکه باارزش میشه
مثلا یکی به کتاب خوندن ومطالعه علاقه ای نداره واگه مجبورباشه 5دقیقه مطالعه کنه فکرمیکنه وقتش تلف شد
کلا اون علاقهه مهمه
بازهم ممنون ازراهنماییهات

---

هدف نا پخته ای هستش، چون برای بالا بردن اطلاعات پزشکی کافیه که به رفرانس های دروس پزشکی مراجعه بکنید یا اگر فقط دارو میخواید هم کتاب در مورد نوع دارو و نحوه مصرفشون در بازار موجود هستش ولی بار کاری داروسازی بیشتر پژوهشی هستش یعنی فقط درس خوندن جواب نمیده.
هدفت رو تغییر بده بعد برای داروسازی اقدام کن چون این هدف شما نتیجه ای که میخواید رو نمیده.

از روزی که تاپیک را باز کردی، می خواستم برات بنویسم به نظرم تصمیم خیلی خوبی نیست،
اما نمی دونستم چطوری بگم.

مامان فربد عزیز،
توی هر سن و شرایطی تقریبا می شه هر کاری را کرد،
ولی هر کاری توی سن و شرایط خودش لطف بیشتری داره.

شما الان یک خانم کارمند و همسر و مادر هستید، یک دختر بی خیال و کم مسئولیت نیستید که همه تمرکزتون روی رشته ی مورد علاقتون باشه.
کاری را می خوای بکنی که شرایطش خیلی هموار نیست، زمانش هم الان نیست، لطف چندانی هم برات نخواهد داشت.
اینقدر حواشی و دردسرهاش زیاده که یک سوم خوشی و رضایتی که از رشته و تحصیلات خودت داشتی، را نخواهی داشت.
این رشته و این کار سرجای خودش می تونست خوشحالت کنه.

تغییر رشته هم یه مثال کوچیکی از طلاقه.
یه وقت تو دوران نامزدی جدا می شی، بعد هم ازدواج می کنی و تمام (تغییر رشته همون اوایل)
یه وقت ازدواج می کنی، بچه دار می شی و سالها می گذره و جدا می شی که بری با کسی که بهتر درکت می کنه و همراه بهتری هست ازدواج کنی،
اگر هم استثنائا بتونی اون فرد بهتر را پیدا کنی، آثار زندگی قبلی و زمانی که صرفش شده و سن و شرایطی که به زندگی دوم رسیدی، اینقدر زیاد هست که هیچوقت لذت و آرامش این را نداره که از اول مسیر را درست رفته بودی.

انگار بعد از چند سال زندگی و شوهر و بچه (اتمام تحصیلات، کار و ... ) می خوای طلاق بگیری، بشینی منتظر خواستگار خوب (کنکور و قبولی و داروسازی و ... ) !!


***************************

یه نکته این که شما از گذشته ات ناراضی هستی و دائم به فکر تکرار مسیری.
تاپیکهات با صحبت از طلاق و ازدواج با فرد مناسب شروع شد
الان هم صحبت از تغییر رشته و برگشت به آرزوهاته.

یه تغییر اساسی تو این قسمت از تفکراتت لازم داری. نه؟

راستی استخدام و شروع به کارت را هم تبریک می گم.
امیدوارم موفق باشی و رضایت شغلی باعث بشه مامان فربد کم کم در مسیر رضایت از خودش و انتخابهاش قرار بگیره.
http://www.gifs.toutimages.com/image.../fleur_030.gif

نقل قول:

---

بهترین راه حل اینه که در رشته های علوم آزمایشگاهی شرکت کنید یا در رشته های ریاضی رشته مهندسی پزشکی رو انتخاب کنید به این دلیل که هم بازار کار بهتری برای این رشته وجود داره هم با مطالب پایه، داخلی (internal medicine) آشنا میشید و 100 البته دیگه خبری از طرح هم نیست ! برای تحصیلات MS یا Phd این دو رشته رو ایتالیا و دانمارک و آلمان و کانادا و امریکا بیشتر قبول میکنه و fund بالایی بهشون اختصاص میده. در مورد کانادا هم اگر مدرک phd بگیرید هم همونجا شما و خانواده رو شهروند خودشون هم میکنند.

---

با حرفاتون موافقم اما درمورد این پیشنهادتون میخواستم یک نکته ای و بگم.

درمورد بورس رشته مهندسی پزشکی، حق با شماست.
دانشگاهای خوبی هم داره
اگه هم شخص شرایطشو و داشته باشه که بره عالیه.

اما تو ایران این رشته زیاد برای خانوم ها کاربرد نداره،بیشتر کارهارو به آقایون میدن.
بیشتر شرکت های خوب تو تهرانه.
اصلا به شهری که ایشون زندگی میکنن هم بستگی داره.
تازه ایشون بخواین این رشته و از اول بخونن خصوصا که ریاضی هم نبودن و براشون خیلی سخت و طاقت فرسا تر از داروسازی میتونه باشه.
چون این رشته تلفیقی از چندین رشته اس. ،درسته اطلاعات پزشکیشون تا حدودی بالا میره.اما از اون ور قضیه هم بهش باید نگا کرد، درسای مهندسی برق و داره، باید برنامه نویسیشون خوب باشه
به کارهای پژوهشی و آزمایشگاهی هم باید علاقه مند باشن.

درمورد کار هم همونطور که گفتم بعضی کارهارو فقط به آقایون میدن خیلییییی بسیار کم به خانوم ها میدن.
حتما برای موفق شدن خصوصا خانوم ها باید ادامه بدن.
که به مراتب ارشدش بسیار از کارشناسی ش سختر و پروژه وار تره.

حالا بستگی بنوع وزارت و دانشگاهش داره اما بازم باید تلاش کرد، خصوصا که پذیرش ارشدش نسبتا کمتر از بقیه رشته هاس، حداقل از رشته های هم طراز ک مشابهش.

حالا برای کارکردن اگه سرمایه ای داشت و بعلاوه خلاقیت میشه گفت بعله کار کردنش خوبه، اما اکثر کارهای خوب و موفقش باید یک گروه داشته باشن.
تک نفره پیش بردن سخته.
حتی برخی بیمارستان ها میگیرن که فقط هر بیمارستان یک یا دو نفر میگیره بازم بستگی بشهرش داره، تازه اونم برخی بیمارستان ها اصلا نمیگیرن.

بنظرم بازم نسبت به مهندسی پزشکی، اگه همچنان میخواین درس بخونین داروسازی بخونین که علاقه هم دارین خیلی بهتر باشه.

البته اگه همچنان پشیمون نشدین.
من که واقعا نفهمیدم چرا اینقدر اصرار به خوندن داروسازی دارین!

باعرض سلام خدمت آقایLess Than Nothing ممنون ازشماحال پسرمم خوبه با آرامشی که به درونم بازگشته اون هم شکرخداخیلی آرومترشده

کمال تشکرراازشمادارم بابت توجهتون به پست بنده درپاسخ به سوالتون
من مدرک فوق لیسانس ندارم لیسانس دارم اون هم ازرشته ای غیرپزشکی کاش میتونستم دقیقا رشته تحصیلیم واون اداره ای که توش استخدام شدم روبهتون بگم تا بیشتر راهنماییم کنید ولی میترسم باگفتن اینها باتوجه به تایپیکهایی که درمورد زندگی شخصیم ومشکلاتم باهمسرم نوشتم اگه یه آشنا یافامیل به اینجا سربزنه هویت واقعیم فاش شود اما این روبدونید که رشتم جز یکی ازاین رشته هاست :مدیریت بازرگانی مدیریت صنعتی حسابداری بانکداری( ببخشید که نمیتونم دقیق بگم)


خوشبختانه در اداره ای که استخدام شدم مراحل پيشرفت وترقي واسه کارمندان خيلي زياده البته ناگفته نماندکه همه جا پارتي بيشتراز شايستگي ولياقت سکوي پرتاب به مراحل بالاتره که من ندارم حالا يه انرژي قوي يه انگيزه قوي دارم که ادامه تحصيل بدم ومدارج ترقي روطي کنم اما نميدونم اين انرژي ووقت وحوصلمو صرف کدوم کارکنم تا به بالاترين جايگاه اجتماعي خودم برسم کدوم راه وضع مالي زندگيمو دگرگون خواهدکرد وبه درآمدبالايي ميتونم برسم ارشد وبعدش دکتراي رشته خودم يا عشق اول وآخرم دارو سازي تواين اداره فعلا به عنوان کارآموز 1/5بهم ميدن که خيلي کمه البته همکارها 2مليون ميگيرن وبعدازاسال حقوق زيادميشه کلا نميدونم اين هوش وتوان وانرژيمو خرج کدوم راه کنم اداره ازم تعهد خدمت گرفته ودرصورت استعفا 5مليون ازم ميگيره البته من هم ابدا نميخوام استعفا بدم فقط درکنارکار به فکرتحصيلم نميدونم کدوم به صلاحمه
نمیدونم چرا میزان رضایتم ازداشته هام به سرعت کاهش پیدامیکنه تادیروز برای این استخدامی کلی نذرونیاز کرده بودم ولی حالا که بهش رسیدم میگم این چه حقوقیه که بهم میدن با 1/5ملیون به کجامیتونم برسم چندسال بایدکارکنم تایه خونه بخرم چشم دنبال درآمدهای 10ملیونی مسوولین فنی داروخانه هاست چشم به دنبال درآمدهای 100ملیونی داروخونه دارهاست اینوهمینجوری نمیگم تحقیق کردم ومیگم یه اعتمادبه نفس قوی ومخربی درونم هست واحساس میکنم به هرچی که بخوام میتونم برسم هوش فوق العاده ای دارم ودلم میخوادازاین هوشم استفاده کنم دست خودم نیست آخه کدوم زن ازسرکارکه برمیگرده دوست داره درس بخونه ولی من باتمام وجودم دوست دارم بعدازنظافت سریع خونه کمترین وقتی که پیدامیکنم درس بخونم دوست دارم با تحصیلات عالی به درآمد بالایی برسم ولی واقعا نمیدونم چه راهی چه رشته ای رشته خودم یادارو یا رشته ای که شما میگید حالا من نمیدونم دلیل شما برای رشته علوم آزمایشگاهی چیه

من اعتقادارم ما فقط یکباربه دنیا میاییم پس باید این یکباررو به بهترین نحو به پایان برسونیم من دلم میخوادتاجایی که بتونم جایگاه اجتماعی خودموبالا بکشم اعتقادارم تواین مملکت یه شهروند درجه یک بودن خیلی بهتراز یه شهروند معمولی بودنه
البته مهم اون احساس آرامش است شاید یه مادرخانه دار میزان رضایتش ازخودش وجایگاهش خیلی بیشترازمن باشه ولی من واقعا سیرناپذیرم به کسب علم علاقه دارم امااون علمی که منو ازلحاظ مالی واجتماعی ارتقا بده دروغ چرا بدمم نمیاد تومجالس بگن خانم دکتر خانم دکتر من اگه الان واسه پسرم حالا یکم از انرژیم کم بزارم عوضش فردا نتیجه تلاشهامو دودستی میزارم کف دستش به جای اینکه فرداکه بزرگ شد برم درخونه این فامیل واون فامیل که توروخدا دخترتونو بدید به پسرمن اوناهم دهن کجی کنن که چی دارین وچی ندارین بگن که کاش خانم دکتر دخترمنو بگیره برای پسرش توروخدا بهم نخندید من هرآنچه که دردرونم بود رو ریختم رودایره کلا برای ااینده پسرم دلم میخواد خودموبه آب وآتیش بزنم دقت کردید الان رشته های پزشکی توایران موروثی شده طرفرتبه برترکنکوره اولین چیزی که میگه پدرم پزشک متخصصه مادرم فوق تخصص داره خوب معلومه فرزندان پزشکان به رشته های پزشکی میرسن البته استثناهم داریم ولی اکثرا همینطوریه که من گفتم ولی جداازهمه اینها خوب دلم میخواد اطلاعات پزشکیم بالا بره نه به طریقی که شما گفتید ازطریق مطالعه به صورت کاملا حرفه ای
ضمنا صحبتهاتون کاملا کاملا متینه بازهم ممنون
ببخشید طولانی شد

سلام مامان فربد عزیز

1) اول ببین به نظر خودت واقعا توانایی قبولی در رشته دارو را داری یا نه.
و ببین می تونی سراسری تهران قبول بشی؟ و یا می تونی شهریه ازاد را بدی؟ و یا شهرستان می تونی بری؟

2) ایا حال و حوصله 6 سال درس خوندن داری؟ با درس ها و کتاباشون اشنایی داری؟ تا حالا نگاهی به کتابای بچه های دارو کردی؟ پایه شیمی خوبی داری؟ کتابای تخصصی شیمی را دیدی؟
حافظه خوبی داری؟ یک دنیا دارو و کلی اطلاعات دیگر را باید به خاطر بسپاری....

3) درباره درامد.... بعد از 6 سال درس باید 2 سال طرح را بگذرونی..... برای گرفتن مجوز داروخانه در تهران باید امتیاز زیادی داشته باشی و برای کسب این امتیاز اگه بخوای تهران کار کنی خیلی طول می کشه تا امتیاز لازم را کسب کنی مگر اینکه مدتی بری شهرستان تا امتیاز بیشتری بگیری..... دقیق با جزئیات اش اشنایی ندارم..... ولی تا گرفتن مجوز داروخانه در تهران و درامدهای بالا فاصله زیادی هست......به نظرم بیشتر تحقیق کن......

4) توان همزمان درس خوندن و بچه داری و شوهر داری را داری؟ و همچنین کار کردن را؟
ایا زمان دانشجویی قصد کار کردن را داری؟ اگر بله ایا انرژی همه این کارها را با هم داری؟
اگر قصد کار در دوران دانشجویی را نداری توان مقابله با مشکلات مالی را داری؟
خرج های زندگی+ بچه+ تحصیل و....... شوخی نیست....

5) به نظر خودت اگر در کار و رشته تحصیلی خودت بمانی و نهایت تلاشت را بکنی... 8 سال دیگر در چه جایگاهی هستی؟ 20 سال دیگر چه طور؟
در رشته خودت هم می توانی خانم دکتر و استاد دانشگاه شوی......
مدیر و حسابدار با درامد های بسیار بالا هم داریم.......

ببین مامان فربد من نه میگم دارو نخون و نه میگم بخون.....
به نظر من اول تمام جوانب را بسنج و اگاهانه و با برنامه و واقع بینانه قدم بردار......
عزیزم نمی خوام بهت بگم اهداف بزرگ در سر نداشته باش....
ولی می خوام بهت بگم که زندگی غیر قابل پیش بینی.... بعضی وقتها ما انقدر غرق در دنیاییم که خیلی چیزهای دیگری را که داریم را نادیده می گیریم......
به نظر من یک بچه مهمتر از یک مادر دکتر بیشتر نیاز به یک مادر ارام و مهربان و فرهیخته دارد.....
اگه صبح تا شب در دانشگاه و سر کار و سر درس باشی..... کی می خوای با بچه باشی....
بچه ای را می شناسم که مادرشون دانشجو دکتری و استاد دانشگاه و.........
مادر از صبح تا شب بیرون کار میکند که بهترینها را برای فرزندش مهیا کنه و اخر هم فرزندش می گه من از مامانم هیچی نمی خوام جز اخلاق خوب!!! می خوام خسته و عصبانی نباشه! و پیشم باشه.........
به نظر من تحصیل و شاغل بودن مادر خیلی خوبه ولی تا زمانیکه مادر را از بچه خیلی دور نکنه....

ببین ایا در رشته خودت می تونی به چیزایی که می خوای برسی یا نه.....
و بببین می تونی همزمان هم به درس و هم به خانواده برسی.......

و مامان فربد می خوام یک چیزی هم دوستانه بهت بگم......
به نظرم جاه طلبی تا قدری خوبی ولی خیلی نه..... بعضی وقتها باعث میشه نه تنها پیشرفت نکنیم بلکه زمین بخوریم و داشته ها و فرصت های خوبمون را نادیده بگیریم.

نقل قول:

---

از انرژیم کم بزارم عوضش فردا نتیجه تلاشهامو دودستی میزارم کف دستش به جای اینکه فرداکه بزرگ شد برم درخونه این فامیل واون فامیل که توروخدا دخترتونو بدید به پسرمن اوناهم دهن کجی کنن که چی دارین وچی ندارین بگن که کاش خانم دکتر دخترمنو بگیره برای پسرش توروخدا بهم نخندید

---

ببین نمی خندم و از اینکه صادق بودی تحسینت می کنم. ولی به این بخش از صحبت هات نقد دارم.... اولا که امروزه بچه ها خودشون همسرشون را بیشتر انتخاب می کنند. مگه شما خودت اینکار را نکردی؟ مگه به خاطر دکتر بودن یا نبودن خانواده شوهرت با شوهرت ازدواج کردی؟
و ادم که دختر را گدایی نمی کنه..... دختری که صرفا به خاطر مقام و پول خانواده می خواد ازدواج کنه بهتر که ازدواج نکنه.......
ببین به نظر من درامد و پول داشتن خیلی خوبه...... و برای پیشرفت حتی لازمه.....
ولی به نظر من از پول و مدرک تحصیلی نباید برای کسب احترام استفاده کرد......
کسیکه برای پول به ادم احترام میذاره معلومه وقتی بی پول بشی چگونه رفتار میکنه.....

عزیزم درس بخون برای کسب علم و خدمت به هم نوع و کسب درامد و پیشرفت ولی نه برای شهروند درجه یک شدن.....
همه شهروندان یک شهر انسان هستند و درجه یک و دو نداره.....
انسانیت مهمتر از هر چیز دیگری است.
و پول در بیار برای اینکه در ارامش و رفاه زندگی کنی نه برای چیز دیگه............

و این را بدان که همیشه جوان و پر انرژی و سالم نیستیم.....
جوانی و سلامتی را دست کم نگیر و ازش لذت ببر و مواظب باش که با کارهای مختلف و مشغله های زیاد راحت از دستش ندی..........
زندگی خیلی زود می گذره و وقتی به خیلی از ارزوهامون می رسیم خیلی از داشته هامون مثل جوانی و..... را از دست میدیم.
راهی را برو که تو را از شوهرت و بچه ات و ارامش ات جدا نکنه.........

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مامان فربد

رشتم جز یکی ازاین رشته هاست :مدیریت بازرگانی مدیریت صنعتی حسابداری بانکداری( ببخشید که نمیتونم دقیق بگم)

---

ببخشید تصور بنده این بود که شما فوق دارید، حرف هامو کوتاه میکنم
رشته های مدیریت بازرگانی و مدیریت صنعتی جای پیشرفت داره البته چیزی که من میگم برای فوق اقدام کنید میتونید در آینده پای خودتون رو مستحکم تر کنید و موقعیت های بهتری داشته باشید، مدیریت IT با توجه به نیاز های جامعه و کشور های خارجی بهترین گزینه برای ادامه تحصیل هستش البته دفترچه ارشد رو نگاه نکردم که ببینم حسابداری و بانکداری هم میتونند برای مدیریت IT اقدام کنند یا خیر ولی مواد درسی اونها تقریبا یکی هستش.
به این دلیل رشته مدیریت IT مهم شده چون شرکت ها میخوان اتوماسیون های خودشون رو بهینه کنند و بر روی تک تک کارمند هاشون نظارت کنند، بارز ترین نرم افزاری که به این امر کمک میکنه sharepoint هستش برنامه های دیگه ای هم هستند که از بحث خارج میشه.

این شغل شما حکم آب باریکه رو داره پس از دستش نده، 1.5 هم اگر ساعت کاریش بیشتر از 9 ساعت در روز نباشه پول کمی نیست با توجه به مدرک و سابقه حقوق نرماله.

صحبت های صالحه 92 وارد هستش ولی اگر شوهرتون همکاری میکنه که دمش گرم 98 درصد مشکلتون حله، 1 درصد دیگه خودتونید و 1 درصد هم برای ظرفیت دانشگاه هستش که برای جنس شما اخیرا کمش کردند. (من طرف کسی نیستم خبر از ظرفیت الان ندارم ولی دستور رهبری بوده)

بذار راحتت کنم،شما علاقه به دارو سازی دارید حالا حرف های من موج منفی فرستاده غلط کردم خب، با تمام این احادیثی که براتون گفتیم چون واقعا میخواید من بهتون میگم کنکور رو حتما شرکت کنید. من بهتون میگم 1 بار واسه همیشه روش کار کن.

شما از الان تا بهمن ماه درس ها رو جمع کنید و از بهمن تا آخر اسفند هم جمع بندی کنید، اون 3 ماه آخر کنکور ظرفیت مطالعه تون رو به حداکثر برسونید برای مرور و جمع بندی مجدد به این دلیل میگم که دقیقا باید مثل کسی که داره مسابقه دو میده تمام انرژی شو اول هدر نده - تمام عزمتون رو جمع کنید واسه کنکور و پشتیبانی خانواده خودتون رو شوهرتون رو حتما در این مورد داشته باشید.


این صحبت من خارج از بحثه:
در مورد موروثی شدن پزشکی، بستگی به فرد داره ولی اشتباهه که فرزند کار پدر و مادر رو حتما باید ادامه بده، مردم 100 درصد پشت سر اون بچه حرف میزنند که چرا این دکتر نشد و... این بر میگرده به بیکاری ملت که تفریح شونه (بدبختی بزرگمون هم بعد از عامل اول هست) و اون بچه هم به خاطر اینکه حرف نشنوه شیرجه میره توی این رشته و بدبختیش شروع میشه به زور جلو رو خانواده و فامیل لبخند میزنه و سرش رو بالا میگیره ولی وقتی توی بحث ها شرکت نمیکنه و یا یکی از فامیل مشکلی براش پیش میاد میرند ازش سوال میکنند نمیتونه درمان بکنه و علت رو نمیدونه و حواله میکنه به اینکه کار تخصصی و غیره است و از واقعیت که بی سواده فرار میکنه ! رشته پزشکی استعداد میخواد با reference و case study خوندن مشکل حل نمیشه. من خودم سواد ندارم و ادعا این رو ندارم، زمانی میتونم بگم سواد دارم که بیماری client ام رو به زبون خودش بهش بفهمونم اون موقع میگم بله من سواد دارم. به خدا قسم ندارم ولی نمیدونم این آدم ها چی تو خودشون میبینند که توهم میزنند رو میرند clinical کار میکنند !
الان توی تهران پزشکانی هستند که بورد فوق تخصص جراحی دارند و مطب دارند ولی توی ابتدایی ترین مسائل اتاق جراحی و استفاده از لوازم مشکل جدی دارند، گشنه بودن بعضی هاشون رو به عینه دیدم که مریض رو میخورند، این لاشخور ها دانشجو هم تربیت میکنند و برای اینکه این دانشجو بازارشون رو نگیره علمشون رو انتقال نمیدند هیچ، چرت و پرت هم تدریس میکنند که اصلا به درد دانشجو نمیخوره. (بلا نسبت بعضی ها)

امیدوارم پسرتون بعد ها دیدش به زندگی مثل من نشه و ازتون نپرسه واسه چی توی این دنیای پر از درد و رنج به دنیا اوردینش، هر چند هم الان پول و موقعیت دارم باز درد میکشم، از بس زمین خوردم. فکر نکن که مادر و پدرم نبودند که بهم کمک کنند برعکس، کمک کردند. عقیده من اینه که وظیفه اشون هم هست که بهم کمک کنند و هیچ وقت بهم نگفتند واسه پول توی جیبیت برو کار کن میتونستم بشینم کنار از مدرک ام نون بخورم ولی با این وضعیت نون خوردن ازش حلال نیست.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مامان فربد

رشتم جز یکی ازاین رشته هاست :مدیریت بازرگانی مدیریت صنعتی حسابداری بانکداری( ببخشید که نمیتونم دقیق بگم)

---

ببخشید تصور بنده این بود که شما فوق دارید، حرف هامو کوتاه میکنم
رشته های مدیریت بازرگانی و مدیریت صنعتی جای پیشرفت داره البته چیزی که من میگم برای فوق اقدام کنید میتونید در آینده پای خودتون رو مستحکم تر کنید و موقعیت های بهتری داشته باشید، مدیریت IT با توجه به نیاز های جامعه و کشور های خارجی بهترین گزینه برای ادامه تحصیل هستش البته دفترچه ارشد رو نگاه نکردم که ببینم حسابداری و بانکداری هم میتونند برای مدیریت IT اقدام کنند یا خیر ولی مواد درسی اونها تقریبا یکی هستش.
به این دلیل رشته مدیریت IT مهم شده چون شرکت ها میخوان اتوماسیون های خودشون رو بهینه کنند و بر روی تک تک کارمند هاشون نظارت کنند، بارز ترین نرم افزاری که به این امر کمک میکنه sharepoint هستش برنامه های دیگه ای هم هستند که از بحث خارج میشه.

این شغل شما حکم آب باریکه رو داره پس از دستش نده، 1.5 هم اگر ساعت کاریش بیشتر از 9 ساعت در روز نباشه پول کمی نیست با توجه به مدرک و سابقه حقوق نرماله.

صحبت های صالحه 92 وارد هستش ولی اگر شوهرتون همکاری میکنه که دمش گرم 98 درصد مشکلتون حله، 1 درصد دیگه خودتونید و 1 درصد هم برای ظرفیت دانشگاه هستش که برای جنس شما اخیرا کمش کردند. (من طرف کسی نیستم خبر از ظرفیت الان ندارم ولی دستور رهبری بوده)

بذار راحتت کنم،شما علاقه به دارو سازی دارید حالا حرف های من موج منفی فرستاده غلط کردم خب، با تمام این احادیثی که براتون گفتیم چون واقعا میخواید من بهتون میگم کنکور رو حتما شرکت کنید. من بهتون میگم 1 بار واسه همیشه روش کار کن.

شما از الان تا بهمن ماه درس ها رو جمع کنید و از بهمن تا آخر اسفند هم جمع بندی کنید، اون 3 ماه آخر کنکور ظرفیت مطالعه تون رو به حداکثر برسونید برای مرور و جمع بندی مجدد به این دلیل میگم که دقیقا باید مثل کسی که داره مسابقه دو میده تمام انرژی شو اول هدر نده - تمام عزمتون رو جمع کنید واسه کنکور و پشتیبانی خانواده خودتون رو شوهرتون رو حتما در این مورد داشته باشید.


این صحبت من خارج از بحثه:
در مورد موروثی شدن پزشکی، بستگی به فرد داره ولی اشتباهه که فرزند کار پدر و مادر رو حتما باید ادامه بده، مردم 100 درصد پشت سر اون بچه حرف میزنند که چرا این دکتر نشد و... این بر میگرده به بیکاری ملت که تفریح شونه (بدبختی بزرگمون هم بعد از عامل اول هست) و اون بچه هم به خاطر اینکه حرف نشنوه شیرجه میره توی این رشته و بدبختیش شروع میشه به زور جلو رو خانواده و فامیل لبخند میزنه و سرش رو بالا میگیره ولی وقتی توی بحث ها شرکت نمیکنه و یا یکی از فامیل مشکلی براش پیش میاد میرند ازش سوال میکنند نمیتونه درمان بکنه و علت رو نمیدونه و حواله میکنه به اینکه کار تخصصی و غیره است و از واقعیت که بی سواده فرار میکنه ! رشته پزشکی استعداد میخواد با reference و case study خوندن مشکل حل نمیشه. من خودم سواد ندارم و ادعا این رو ندارم، زمانی میتونم بگم سواد دارم که بیماری client ام رو به زبون خودش بهش بفهمونم اون موقع میگم بله من سواد دارم. به خدا قسم ندارم ولی نمیدونم این آدم ها چی تو خودشون میبینند که توهم میزنند رو میرند clinical کار میکنند !
الان توی تهران پزشکانی هستند که بورد فوق تخصص جراحی دارند و مطب دارند ولی توی ابتدایی ترین مسائل اتاق جراحی و استفاده از لوازم مشکل جدی دارند، گشنه بودن بعضی هاشون رو به عینه دیدم که مریض رو میخورند، این لاشخور ها دانشجو هم تربیت میکنند و برای اینکه این دانشجو بازارشون رو نگیره علمشون رو انتقال نمیدند هیچ، چرت و پرت هم تدریس میکنند که اصلا به درد دانشجو نمیخوره. (بلا نسبت بعضی ها)

امیدوارم پسرتون بعد ها دیدش به زندگی مثل من نشه و ازتون نپرسه واسه چی توی این دنیای پر از درد و رنج به دنیا اوردینش، هر چند هم الان پول و موقعیت دارم باز درد میکشم، از بس زمین خوردم. فکر نکن که مادر و پدرم نبودند که بهم کمک کنند برعکس، کمک کردند. عقیده من اینه که وظیفه اشون هم هست که بهم کمک کنند و هیچ وقت بهم نگفتند واسه پول توی جیبیت برو کار کن میتونستم بشینم کنار از مدرک ام نون بخورم ولی با این وضعیت نون خوردن ازش حلال نیست.

مامان فربد عزیز شاغل شدنتون رو بهتون تبریک میگم . شغلی که شما به دست اوردید ارزوی خیلیاست ولی شما متاسفانه داشته های خودتونو نمیبینید . مسئولیت اصلی خودتون رو فراموش کردید و خیلی ارمانی فکر میکنید . صد البته همه دوست دارند اونا رو خانم دکتر یا اقای دکتر صدا کنند . ! ولی بچه ای رو توی یکی از این مهد های گرون قیمت دیدم که مادرش به اصطلاح خانم دکتره . بچه بیچاره از صبح تا شب اونجا ولوئه و همش بهانه میگیره و گریه میکنه فقط شبها میبرنش خونه . این مادر محترم در نظر خودش خیلی داره به این بچه میرسه ودر بهترین مهد شهر گذاشتتش و به خاطر اینده این بچه داره خودش رو میکشه ! عزیزم اغوش گرم یه مادر به اندازه دنیا می ارزه . اینده بچه رو تربیت خوب تامین میکنه نه دکتر بودن پدر و مادرش . اینده بچه رو عشقی که بین پدر و مادرش میبینه تامین میکنه . فامیلی داریم که هر دو زن و شوهر دکتر متخصصند . ولی زندگیشون به اخر رسیده ودر حال متارکه اند . دوتا بچه افسرده دارند که تمام عمرشون یا توی مهد بودند یا میان جنگ و دعوای پدر مادر . به نظرم اصلا بچه های خوشبختی نیستند . کاش پدر مادر عادی و عاشق داشتند . منظورم این نیست که همه دکترا اینجورین ولی واقعیت اینه با یه دست دوتا هندونه رو نمیشه برداشت . اگه کسی مثل مادر یا یه فرد دلسوز کنار یه خانم دکتر نباشه واقعا مادر خوبی نمیتونه باشه .

- - - Updated - - -

مامان فربد عزیز شاغل شدنتون رو بهتون تبریک میگم . شغلی که شما به دست اوردید ارزوی خیلیاست ولی شما متاسفانه داشته های خودتونو نمیبینید . مسئولیت اصلی خودتون رو فراموش کردید و خیلی ارمانی فکر میکنید . صد البته همه دوست دارند اونا رو خانم دکتر یا اقای دکتر صدا کنند . ! ولی بچه ای رو توی یکی از این مهد های گرون قیمت دیدم که مادرش به اصطلاح خانم دکتره . بچه بیچاره از صبح تا شب اونجا ولوئه و همش بهانه میگیره و گریه میکنه فقط شبها میبرنش خونه . این مادر محترم در نظر خودش خیلی داره به این بچه میرسه ودر بهترین مهد شهر گذاشتتش و به خاطر اینده این بچه داره خودش رو میکشه ! عزیزم اغوش گرم یه مادر به اندازه دنیا می ارزه . اینده بچه رو تربیت خوب تامین میکنه نه دکتر بودن پدر و مادرش . اینده بچه رو عشقی که بین پدر و مادرش میبینه تامین میکنه . فامیلی داریم که هر دو زن و شوهر دکتر متخصصند . ولی زندگیشون به اخر رسیده ودر حال متارکه اند . دوتا بچه افسرده دارند که تمام عمرشون یا توی مهد بودند یا میان جنگ و دعوای پدر مادر . به نظرم اصلا بچه های خوشبختی نیستند . کاش پدر مادر عادی و عاشق داشتند . منظورم این نیست که همه دکترا اینجورین ولی واقعیت اینه با یه دست دوتا هندونه رو نمیشه برداشت . اگه کسی مثل مادر یا یه فرد دلسوز کنار یه خانم دکتر نباشه واقعا مادر خوبی نمیتونه باشه .

سلام شیداخانم نازنین بابا شماخودت گلی احتیاج به گل نبود ممنون بابت تبریکتون ودسته گل زیباتون خیلی خوشحالم کردید برام جالبه که تودنیای مجازی مخصوصا کاربران این سایت از سرکاررفتنم شادن ولی تودنیای واقعی نزدیکترین فامیلها ودوست وآشناها از استخدام شدنم کلی ناراحتن انگار آدمهای واقعی فقط دوست دارن همه خوشبختیها مال خودشون باشه انگارکوربودن که تواین 4سال زندگی مشترک به اندازه 8سال پیرشدم وانگار دوست دارن همه بدبختیها فقط مال یکی شه تا سوژه ای پیداکنن برای پشت سرش غیبت کردن دنیای واقعی خیلی خشنه
آره صالحه خانم گل شایدمن به قول شما جاه طلب باشم وشاید نباید اینطوری آدمها روتقسیم کرد به درجه ا1و2 ولی به خداقسم حرفهایی تودلمه که فقط خدای نکرده بایدازبالا به پایین بیافتی تابدونی من چی میگم وقتی که آدمها یه کفش 10سانتی میپوشن ومیرن بالای یه صندلی بلند وازاون بالا بهت نگاه میکنن من تواین 4سال خیلی دردهارو تنهایی تحمل کردم وازدواجم باهمسرم مثل این میموند که از عرش اومدم به فرش خدابه من همه چی داده بود زیبایی وازاون مهمتر یه هوش ناب وسرشار ولی عوضش بهم عقل نداد تا ازنعمتهاش بهره ای ببرم وجایگاهم دربرابر استعدادهایم لنگ میزد
واحدعزیز ممنون ازتبریکتون
یادمه چندسال پیش پیش یه آقای مشاوررفتم وباصدای بلند گریه کردم بهش گفتم حالم خیلی خرابه گفتم مغزم داره میترکه ازبس تیزه ازبس باهوشم دارم دیوونه میشم دلم میخوادمثل انیشتین شب وروز به کسب علم بپردازم بعد اون ازم چندجورتست هوش گرفت تستهای کاملا پیشرفته میدونید بعدازتست کردن چی بهم گفت گفت تعظیم میکنم دربرابرت فتبارک الله وهو احسن الخالقین وبعدازاون کلی باهم دوست شدیم حالا باید اونوپیداکنم شده کره مریخ هم رفته باشه باید پیداش کنم

ازهمه عزیزانی که به اینجا سرمیزنن ممنون دست همتونو میبوسم

سلام مامان فربد جان

نقل قول:

---

ودوست وآشناها از استخدام شدنم کلی ناراحتن

---

عزیزم از کجا میدونی ناراحتن و دلیل ناراحتی اطرافیانت حسودی به شما؟ شاید نگران این هستند که از این به بعد چه کسی به فرزندتون رسیدگی می کند و مسائل این چنینی.....
حتی اگه 1٪ هم اینطور باشه..... اصلا اهمیت ندارد.... شما زندگی تو بکن و اجازه نده این حرفا مدام ناراحت کند....

چرا عزیزم میدونم منظورت چیه..... چون دیدم.....
ولی به نظرم اگه عرش یعنی چشم و هم چشمی و فخر فروشی به همدیگه پس بهتر ادم راحت و اسوده روی فرش زندگی کنه!
میدونم تنهایی و معاشرت نکردن و صحبت های دیگران که زندگی شو را خراب کرد و هزار و یک جمله دیگه یعنی چه....
عزیزم بهتر به جای فکر کردن به این حرفا به زندگیت برسی....
و ببینی از چی ناراحت هستی و ان موارد را حل کنی.....
مثلا از تنهایی ناراحتی.... خب عزیزم در درجه اول خدا و شوهرت و بچه ات را داری و همینطور پدر و مادرت را..... پدر و مادر ادم هر چه قدر هم که از دست بچه هاشون ناراحت باشند باز هم با تک تک سلول هاشون عاشق بچه هاشون هستند.... البته میدونم که دوست نداری از ناراحتی هات با مادر و پدرت صحبت کنی.... ولی می تونی شادی هاتو باهاشون تقسیم کنی و اوقات فراغتت را باهاشون سپری کنی.... عزیزم وقتی هم بری سر کار دیگه انقدر مشغله کاری داری که دیگه وقتی برات باقی نمی مونه.....

عزیزم خدا هم هوش داده و هم عقل.... ما استفاده نمی کنیم.....
عزیزم زیبایی و جوانی که اولا پایدار نیست..... دوما ناراحتی ات از چیه؟ هنوز فکر می کنی که با ازدواجی که کردی شانس های بهتری داشتی و زود تصمیم گرفتی و احساس برتری نسبت به همسرت داری؟ اگه بله بگرد دنبال نقاط قوت همسرت که قبلا همه دوستان در تاپیک قبلی گفتند.
و از نعمت هایی که خدا بهت داده درست استفاده کن.... ولی این را بدان که زیبا بودن و نبودن ادم را خوشبخت نمی کنه و همینطور پول داشتن و نداشتن......
ببین من دقیقا زوجی را می شناسم عین شما......
خانواده خانم از لحاظ اقتصادی خیلی برتر از خانواده داماد بودند و ان خانم هم بسیار زیبا بودند..... البته داماد بسیار سخت کوش و البته جاه طلب!......
ان خانم هم کلی خواستگار پولدار و بسیار خوب داشتند و می تونم واقعا بهت بگم که نصف فامیل حداقل یک بار از خانم خواستگاری کرده بودند...... خلاصه ان خانم عاشق همان اقا شده بودند و از همه چیز گذشتند و خلاصه با ان اقا ازدواج کردند....
تا اینجا زندگی شما تا حدودی شبیه این زوج.....
ولی باید بهت بگم که انها هیچ وقت خوشبخت نبودند و نیستند!.....
زندگی با تلاش و کوشش ان اقا و کمک های مالی خانم اغاز شد......
و تلاش و کوشش شان به نتیجه هم رسید..... ولی سالها بعد ان اقا دچار مشکل مالی شدند و سرمایه شان را از دست دادند...... و به قول شما از عرش به فرش رسیدند.......
ولی نه ان زمانی که روی عرش بودند خوشبخت بودند و نه ان زمانی که سقوط کردند....
ان موقع که ان بالا بودند همیشه اقا کار داشتند و بیشتر اوقات با دوستان شان بیرون و یا مسافرت....
و حتی ان اقا به خانم خیانت هم کردند!......
ولی کسیکه تا اخر کنار ان اقا ماند حتی زمانیکه زندگی کاملا نابود شد همان خانم بود.....
اینها را برای این گفتم تا بهت بگم که الزاما پول داشتن و نداشتن ادم خوشبخت نمی کنه.....
ادما اگه زندگی کردن را بلد باشند همیشه و در همه جا می تونند خوشحال باشند....
عزیزم شوهر به این خوبی داری.... پسر به این گلی..... و خودت هم که این همه نقاط مثبت.....
پس دیگه چرا ناراحتی؟ از حرفای دیگران که بگذریم و همینطور از مقایسه با دیگران دیگه چه موضوعی برای ناراحتی ات باقی می مونه؟.....
حرفای بقیه را فراموش کن و از زندگیت لذت ببر....

نقل قول:

---

فتبارک الله وهو احسن الخالقین وبعدازاون کلی باهم دوست شدیم حالا باید اونوپیداکنم شده کره مریخ هم رفته باشه باید پیداش کنم

---

و این جمله ات کنجکاوم کرد! یعنی چی که کلی با هم دوست شدیم؟!
این کار اصلا حرفه ای نیست. و به نظرم اگه به یک مشاور دیگه مراجعه کنی خیلی بهتر و منطقی تر.

و یک بار یک جمله ای درباره هوش از ناپلون هیل خوندم که خیلی خوشم امد

Action is the real measure of intelligence
Napoleon Hill

و این دو جمله هم جالب

The difference between stupidity and genius is that genius has its limits

Albert Einstein
.

Intelligence is the ability to adapt to change.

Stephen Hawking

اگه دوست داشتی می تونی جمله های دیگه را هم از اینجا بخونی. راستی یادم رفته بود استخدام شدنت را تبریک بگم. تبریک می گم عزیزم و امیدورام هر جا که هستی موفق و شاد باشی. و همینطور که واحد و دیگر دوستان گفتند به داشته هات توجه نمی کنی. عزیزم خوبه در دوره کاراموزی بهت حقوق هم می دهند..... بذار خودمو مثال بزنم..... منم می خوام برم سر کار و اول قصد دارم برم کاراموزی ولی برای کاراموزی تازه پول که بهم نمی دهند هیچ باید خودم پول هم بدم!:311:
ببین حالا می تونی به شرایط خودت بیشتر امیدوار بشی.
این گل هم تقدیم به شما

موفق و شاد و سلامت باشی
:72::72::72:

سلام صالحه خانم عزیز ممنون بابت تبریکتون امیدوارم شماهم درهمه مراحل زندگی وکارتون موفق باشید

عزیزم فاصله سنی من واون آقای مشاور از 20سال هم بیشتره من اون موقع که رفتم پیشش 18 سالم بود ومجرد بودم واون آقای مشاور هم که اون موقع داشتن دکتراشونومیخوندن 40ساله بودن البته فکرکنما وایشون کاملا محترم ومقید ومذهبی بودن منظورم ازدوست شدیم این بودکه به من بیشتر ازیه مراجعه کننده معمولی وقت میذاشت وبرام ارزش واحترام زیادی قائل بود تازه من ماجرای دوستیم باهمسرموهم براش تعریف میکردم وایشون هم منوراهنمایی میکردن تازه ایشون دوست برادرم بودن وکاملا مورداطمینان
ضمنا من تهران زندگی نمیکنم اینوازبابت داروسازی گفتم
منظورمن ازاینکه کلی ناراحت شدن ازاستخدامم پدرمادروبرادرخواهرامو نمیگم منظورمن دخترعمه ها دخترخاله ها دخترداییها هستش که کاملا ازرفتارشون میشدفهمید چه حسی دارند
بازم ممنون ازلطفت نسبت به من

سلام خانم فرخ رو من یه روانپزشک خوب میشناسم دکترمحمدجوادالوندی تهرانپارس فلکه سوم مدرکشو از لندن گرفته

سلاممم. تبریککککک میگم استخدام شدی .... موفق باشیولی درمورد. درس خوندن و ... دوستان خوب راهنمایی کردن ترجیه میدم چیزی نگم ... تصمیم با خودته در نهایت ...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مامان فربد

خوب اگه هم قبول نشم اتفاقی نیافتاده
هدفمم ازداروسازی نه پول ونه حتی پیداکردن کارخوبه
اما جایگاه اجتماعی بالا وبالا رفتن اطلاعات پزشکیم ومفیدبودن برای خودم وخانوادم وفامیل ازاهدافمه کلا دلم این رشته رومیخواد



- - - Updated - -

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مامان فربد

ای این استخدامی کلی نذرونیاز کرده بودم ولی حالا که بهش رسیدم میگم این چه حقوقیه که بهم میدن با 1/5ملیون به کجامیتونم برسم چندسال بایدکارکنم تایه خونه بخرم چشم دنبال درآمدهای 10ملیونی مسوولین فنی داروخانه هاست چشم به دنبال درآمدهای 100ملیونی داروخونه دارهاست اینوهمینجوری نمیگم تحقیق کردم

---

با سلام به شما بانوی گرامی:72:
تبریک به شما بابت پیدا کردن کارتون که به حق آرزوی هر جوان تحصیل کرده و با اراده ای مثله خوده بنده هست ولی افسوس که برای 90%از ما تنها یک آرزو باقی میماند...
من در گفته هایتان(جاهایی که قرمز کردم) تناقض می بینم
به نظرم گفته ابتدایی شعار گونه و برگرفته از احساسات شما بود ولی گفته دومتان واقعیت فکری شماست
درسته؟

سلام به شما برادرگرامي


هيچ تناقضي وجونداره جداازهمه اينها مگه آدمي تواين دنيا پيداميشه که پولو دوست نداشته باشه کيه که ازدرآمدبالا بدش بياد من گفتم به اين رشته علاقه دارم به دلايلي غيرازپول ولي صددرصد درکنارش به درآمدش هم طبيعيه که فکرکنم پس دراصل تناقضي وجودنداره
اما درمورداستخدام وپيداکردن کارخوب اولا به نظرم هرکي اراده اي قوي داشته باشه حتما ميتونه يه کارخوب پيداکنه حالا دولتي نشد شرکتهاي خصوصي فقط براي استخدام شدن درشرکتهاي خصوصي بايد خودتوقوي کني کلاسهاي خصوصي زيادي شرکت کني کارآموزي بري شده حتي رايگان کارکني وخودتوبه اون سطحي برسوني که وقتي يه شرکتي استخدام زد وگفت سابقه کارداري بگي بله 3سال مثلا فلان جاکارکردم ولي تاميگي سابقه ندارم اصلا نگاه نميکنند که مدرکت چيه وفوري ردت ميکنن اون چيزي که ماداريم تودانشگاهها يادميگيريم ويه مدرک کارشناسي ميگيريم بااون تخصصي که براي ورودبه بازارکارنيازداريم اززمين تاآسمان فرق داره بازارکار به مدرکي که هيچ کاري ازدستت برنياد هيچ اعتباري نميده
امادرمورداستخدام دولتي بنده درسن 24 سالگي فارغ التحصيل شدم وحالا 27سالمه که استخدام شدم اما ميدونيد چرا 3سال فاصله زماني بين ليسانس گرفتنم واستخدام شدنم وجودداره دليلش فقط يک کلمه است تنبلي خودم هرآگهي استخداموکه ميديدم ميگفتم بابا ولش کن همش پارتيه قبول شده ها ازالان سرميزکارن وآزمون فرماليتست فقط براي اينکه پول ماروبه جيب بزنن 3سال خودموبااين حرفها علافکردم به جاي تلاش واميدبه رحمت خدا همش اين حرفهاروميزدم باورکن اين آزمون دومين آزمون استخدامي من بود براي اوليش خوب نخوندم امااين دوميشوخوب خوندم وقبول شدم
پس اگه ميخواي استخدام دولت بشي که حتما ان شائ الله ميشي 3تاقدم بزرگ لازمه برداري
اول :خدايا من ميخوام شغل آبرومندي داشته باشم کمکم کن اميدمونااميدنکن ميخوام استخدامي قبول شم هيچ پارتي ندارم توپارتي من باش
دوم:همه آگهي هاي استخدامي رو ازسايتهاي استخدامي جستجوکن يه دونشم ازدست نده حتي اگه شهرديگه واستان ديگه اي هم زد شرکت کن
سوم:سرسري نگيربشين منابع استخدامي که عمومي وتخصيصهاي رشته خودته مطالعه کن عموميها روخوب بخون تخصصيهاروهم يه مطالعه ساده باتستها کافيه نگران نباش سوالاشون سخت نيست 5