من میخوام از خوودم شکایت کنم نه از همسرم!

سلام دوستان عزیز همدردی.
خیلی وقته که خوشبختانه یا متاسفانه اینجا نیومده بودم.امیدوارم منو به خاطر داشته باشین.

بعد اون دعوای جدی که داشتیمو من به طلاق فکر میکردم و بلاخره رضایت دادمو برگشتم خونه، زندگیمون وارد یک برحه جدید شد.
از تغیرات خودم میگم چون میخوام کمکم کنین.

1.حس من به خانواده شوهرم عجیب عوض شده (خیلی دوسشون داشتم و برام عزیز بودن اما نمیتونم الان حرفای مادرشوهرم تو اون زمانی که خونه پدرم بودمو فراموش کنم... و حس میکنم اونا هم دیگه منو دوست ندارن و واقعا در عمل هم نشون میدن و در کل الان روابطمون خراب شده)

2.خیلی زود رنج شدم و نسبت به خانوادم هم حساس شدم (من سه سال انواع فحش و تهمت و دروغ بستن و غیبت نسبت به خانوادم از طرف شوهرمو تحمل کردم تا دیگه بریدمو رفتم خونه پدرم. اما الان که دیگه خیلی کم پیش میاد همسرم رفتار بدی با اونا چه جلو و چه پشت سر داشته باشه، من حساسیتم زیاد شده. گاهی فکر میکنم اگه روزی بخوام بین پدرمو شوهرم کسی رو انتخاب کنم، قطعا پدرمو انتخاب میکنم)

3.اعصابم ضعیف شده. الان دانشگام تموم شده و باید فکرم ازاد باشه اما نا آرومم و خیلی فشار روحی دارم و زود عصبانی میشم.

4.بسیار سرد مزاج شدم.

5. یک پیام مشکوک ناخود آگاه در گوشی همسرم دیدم که حتی احتمال صحتش داغونم میکنه.
6. برای موارد درسی (ادامه تحصیل) گاهی مواقع با آقایون در ارتباطم که میترسم نکنه روزی همسرم همینو بهانه کنه تا با خانم ها ارتباط داشته باشه.

7.در احساسم هم سرد شدم.

لطفا از این شرایط نجاتم بدین تا دوباره بتونم اخلاق و روحیه خوبی پیدا کنم.
سوالی داشتین در خدمتم

درود بانو

:72: اتفاقا برعکس چون اسم کاربریتون خیلی قشنگه آدم همیهش یادتون میوفته

فقط میتونم بنویسم باهاتون همدردی میکنم عمق دردی رو که دارین میکشین خیلی خبو بیان کردین ایشالله هرچی خیره و به صلاحه همون میشه منم بارتون دعا میکنم:323:

سلام شمیم الزهرا.من تقریبا همه تاپیکهاتون رومیخوندم.خوشحالم که الان شرایط بهتری روداری.خیلی تعجب کردم وقتی دیدم حالت چقدر شبیه منه.الان یه پست گذاشتم توی تاپیکم .منم ممثل شما حال روحیم داغونه احساس میکنم انرژیم تحلیل رفته وهمش دنبال بهونه ام واسه اذیت کردن خودم.خیلی عصبی شدم وبافکرهای مختلف خودمو اذیت میکنم.اما این اشتباه چون فقط باعث میشه قدر شرایط خوبمون روندونیم ودوباره برگردیم سر نقطه اول. امیدوارم هرچه زودتر حالتون بهتربشه.

خاله قزی و پاییز جان. خیلییی خوشحالم کردین که منو یادتونه و جواب دادین.ممنونم

منتظرم که دوستان و کارشناسان عزیز راهنماییم کنن.

منتظر راهنمایی های شما عزیزان هستم

سلام شمیم الزهرای عزیز،

با خاله قزی موافقم، نام کاربریت اثری میذاره که فراموش نمیشه.:72:

من یه سوال ازت دارم. احتمال میدی ریشه این مشکلاتی که لیست کردی، چی باشه؟ اگه بین چند تا گزینه شک داری، همه رو بنویس.:72:

از اونجائیکه تو بیشتر از همه ی ما به شمیم الزهرا نزدیکی، بهترین گزینه برای بازرسی و ریشه یابی هستی.:82:

سلام میشل عزیز
ممنونم

ریشه هایی که فعلا حدس میزنم:

1.چون درسم تموم شده دچار سردرگمی در انتخاب راه ادامه تحصیل هستم و آشفتگی ذهنی دارم (ارشد بخونم نخونم چی بخونم کجا بخونم...)

2.اثرات اون دعوایی که قبلا گفتم در من هست.به خصوص در ارتباط با مادرشوهرم.

3.حس اینکه همسرم درکم نمیکنه دارم و با این فکر تحملم کم میشه.

4.اعماد به نفسم خیلی کم شده (زیاد تحقیر شدم و دید بدی به خودم پیدا کردم. یعنی برچسب هایی که بهم زدنو دیگه خودمم باور دارمو باعث تضعیف روحیه زیادی شده)

5.وقتی از همسرم ناراحت میشم چون میدونم اگه ناراحتیمو بگم اون قبول نمیکنه و تازه شاکی هم میشه که تو حق نداشتی از این اتفاق ناراحت شی، این موضوع که مکرر پیش میاد روحیم خیلی خراب میشه و اعضابم ضعیف میشه.

6.از نظر هرمونی هم به هم ریختم که میدونم تاثیر گذاره بر اعصاب.

7.حس میکنم محرم راز همسرم خانوادشن نه من. و این فکر خیلی بهم فشار میاره. (من از نظر همسرم صلاحیت مشورت در امور مالی رو زیاد ندارم و دائم با مامان و باباش حرف میزنه که برام آزار دهندست و وقتی ازش میخوام با منم حرف بزنه میگه این مسائل جز کار منه و به تو ارتباطی نداره، پدر و مادرم تجربه دارن که با اونا حرف میزنم. بهش میگم من نمیگم از من بپرس چی کار کنی، فقط منو در جریان بذار برام تعریف کن چی کار میکنی، میگه مگه بیکارم بیام واسه تو تعریف کنم!)

8.حس اینکه قدر خانوادمو نمیدونه آزارم میده.

9.حس میکنم از خدا دورم و بعد از هر دعوایی بین من و همسرم و یا کار بدی که میکنم، خیلی فشار بهم میاد که چقدر من بدم این کارو کردم...

فعلا چیز دیه ای به ذهنم نرسید میشل جان. اگر موردی بود حتما میام میگم:72:

درود بانو

بقول هموطنای رشتیمون ا اوووووو چقدی مشکل داری شما :311:

من دوتاش که میدونم رو جواب میدم

ببخشیدا خیلی زیاد براتون احترام قائلم مخصوصا با این کاربری زیباتون ولی این نوشتتون بازم شرمنده چرته و حرف مفت

4.اعماد به نفسم خیلی کم شده (زیاد تحقیر شدم و دید بدی به خودم پیدا کردم. یعنی برچسب هایی که بهم زدنو دیگه خودمم باور دارمو باعث تضعیف روحیه زیادی شده)

اگه یکی دیگه بود در مورد خودش میگفت قبول میکردم نه شما پس الکی زور نزن به خودت القا کنی این یه مورد رو

در این مورد اگه قبلا مشورت میکرده رو نمیدونم ولی در کل میگم :

7.حس میکنم محرم راز همسرم خانوادشن نه من. و این فکر خیلی بهم فشار میاره. (من از نظر همسرم صلاحیت مشورت در امور مالی رو زیاد ندارم و دائم با مامان و باباش حرف میزنه که برام آزار دهندست و وقتی ازش میخوام با منم حرف بزنه میگه این مسائل جز کار منه و به تو ارتباطی نداره، پدر و مادرم تجربه دارن که با اونا حرف میزنم. بهش میگم من نمیگم از من بپرس چی کار کنی، فقط منو در جریان بذار برام تعریف کن چی کار میکنی، میگه مگه بیکارم بیام واسه تو تعریف کنم!)

مرد جماعت جون به جونشون کنیا مغرور هستن و از خودراضی واسه همین یه مثل هست بین ماها که توی مسائل مالی به زن جماعت مشورت نکن عقلش ناقصه و قد نمیده به این چیزا در حد نوک دماغش رو فقط میبینه( گرچه در حد نوک دماغ رو من تا حدودی قبول دارم اینو باید قبول کنین اینجور یهستین یکی کمتر یکی بیشتر) گرچه من یکی هرچی بخوام بخرم با همسرم مشورت میکنم تا الان هم فقط سود بردم چون خیلی زیاد منو درک میکنه :72: خدا پدر مادرشو بیامرزه.شما هم یه کاری کن سعی کن توی مشورت ها یکم مثل خانم های قانع باشی تا جایی که میشه واسش خرج نتراش یا فقط شنونده خوبی باشی.وقتی کار خودش رو میکنه بزار راحت باشه ولی نظرت رو بهش حتمی بگو با ملایمت البته بگو این به ذهنم میرسه ناراحتم نباش گفتش برو بابا شما زنا عقلتون به این چیزا نمیرسه بازم پیشنهاد بده مرده دیگه فکر میکنه عقل کل حساب میشه:311:

بقیش میوفته گردن بانو شیدا و میشل جواب بدن :227:

شمیم الزهرای عزیزم،

خوشحالم که (همونطور که در عنوان تاپیکت آوردی) میدونی مسائلی که درگیرشون شدی، ریشه های درونی دارن. خداروشکر که این تشخیص رو دادی:72:

من فکر می کنم تاپیک های http://www.hamdardi.net/thread-31154.html و http://www.hamdardi.net/thread-31076.html#post305255 برات مفید باشن. استفاده از این تاپیک ها دو مرحله داره، یکی مطالعه دقیق و درک کردنشون، و مرحله دوم تمرین تمرین و تمرین....

در بندهای 2،3،4،5،7،8،9 از پست قبلت، چندین مورد خطای شناختی دیده میشه. لطفا وقتی تاپیک های بالا رو خوندی، بیا و برامون بنویس که چه خطاهای شناختی ای رو تشخیص دادی.

البته راه نجات از این خطاها (که مثل علف هرز به ذهنمون پیچیدن و نمیذارن درست کار کنه) تمرین تمرین و تمرین هست... یعنی ممکنه من تشخیص بدم که خطای استدلال احساسی رو دارم، این تشخیص خیلی عالیه. اما چیزیکه باعث می شه به مرور زمان از این خطا رها بشم اینه که (طبق تمرینی که آقای sci دادن) هر روز مشخص کنم که در چه مواردی این خطا رخ داده...

بعلاوه در بندهایی که بالا آوردم، یه جاهایی نپذیرفتن حقوق فردی دیگران دیده میشه. تاپیک های مشاوره she و ستایش رو با آقای Sci خوندی؟ تو صفحه اول از تاپیک http://www.hamdardi.net/thread-30099.html حقوق فردی آورده شده. لطفا تمرینی که آقای Sci اینجا دادن رو هم انجام بده. خیلی بهت کمک می کنه.

من این امید رو دارم که با صرف زمان و جدیت لازم، و انجام دادن این دو سری تمرین، مشکلاتت برطرف بشن.:72:

این تاپیک رو هم بخون، بهت الهام میده: http://www.hamdardi.net/thread-18860.html

علاوه بر اینها، دو نکته دیگه هم هست:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شمیم الزهرا

1.چون درسم تموم شده دچار سردرگمی در انتخاب راه ادامه تحصیل هستم و آشفتگی ذهنی دارم (ارشد بخونم نخونم چی بخونم کجا بخونم...)

---

بهتره یه زمانی رو تعیین کنی و یه برنامه ریزی حسابی برای آینده تحصیلیت داشته باشی. این فشار که از ذهنت برداشته بشه، خیلی احساس راحتی می کنی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شمیم الزهرا

6.از نظر هرمونی هم به هم ریختم که میدونم تاثیر گذاره بر اعصاب.

---

عزیزم برای این مورد هم به پزشک مراجعه کن و آزمایش بده ببین اختلالات هرمونیت در چه حد هستند و برطرفش کن. چون همونطور که گفتی این مسائل هم خیلی اثر گذارن.

موفق باشی گلی.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شمیم الزهرا

سلام میشل عزیز
ممنونم

ریشه هایی که فعلا حدس میزنم:

1.چون درسم تموم شده دچار سردرگمی در انتخاب راه ادامه تحصیل هستم و آشفتگی ذهنی دارم (ارشد بخونم نخونم چی بخونم کجا بخونم...)

2.اثرات اون دعوایی که قبلا گفتم در من هست.به خصوص در ارتباط با مادرشوهرم.

3.حس اینکه همسرم درکم نمیکنه دارم و با این فکر تحملم کم میشه.

4.اعماد به نفسم خیلی کم شده (زیاد تحقیر شدم و دید بدی به خودم پیدا کردم. یعنی برچسب هایی که بهم زدنو دیگه خودمم باور دارمو باعث تضعیف روحیه زیادی شده)

5.وقتی از همسرم ناراحت میشم چون میدونم اگه ناراحتیمو بگم اون قبول نمیکنه و تازه شاکی هم میشه که تو حق نداشتی از این اتفاق ناراحت شی، این موضوع که مکرر پیش میاد روحیم خیلی خراب میشه و اعضابم ضعیف میشه.

6.از نظر هرمونی هم به هم ریختم که میدونم تاثیر گذاره بر اعصاب.

7.حس میکنم محرم راز همسرم خانوادشن نه من. و این فکر خیلی بهم فشار میاره. (من از نظر همسرم صلاحیت مشورت در امور مالی رو زیاد ندارم و دائم با مامان و باباش حرف میزنه که برام آزار دهندست و وقتی ازش میخوام با منم حرف بزنه میگه این مسائل جز کار منه و به تو ارتباطی نداره، پدر و مادرم تجربه دارن که با اونا حرف میزنم. بهش میگم من نمیگم از من بپرس چی کار کنی، فقط منو در جریان بذار برام تعریف کن چی کار میکنی، میگه مگه بیکارم بیام واسه تو تعریف کنم!)

8.حس اینکه قدر خانوادمو نمیدونه آزارم میده.

9.حس میکنم از خدا دورم و بعد از هر دعوایی بین من و همسرم و یا کار بدی که میکنم، خیلی فشار بهم میاد که چقدر من بدم این کارو کردم...

فعلا چیز دیه ای به ذهنم نرسید میشل جان. اگر موردی بود حتما میام میگم:72:

---

عزیزم با اون اسم زیباتون که به آدم آرامش می ده
می خوام بگم سلیقتون در انتخاب نام کاربری قابل تحسینه و این حس رو به آدم می ده که شخصیت پشت پرده خیلی آرامش بخشه.

خیلی ذهنتو مشغول کردی چه خبره؟
از این دعواها تو زندگی هممون به نوعی بوده و بدون برای ترمیم همه جانبه اون نمی تونی هم زمان اقدام کنی.

یه خورده به خودت و همسرت وخانواده ها باید فرصت بدی عزیزم.
اولین کاری که باید یکنی اینه که به خودت و رابطه عاطفی با همسرت بپردازی.

ذهنت رو ازمسایل اقتصادی و مشورتو مادر شوهر و خانوادت و ... رها کن اونا در صورتی که بتونی آرامش رو به خودت و همسرت برگردونی درست می شه.

خودت را دوست داشته باش. همسرت را هم فقط به خاطر اینکه شمیم الزهرا ظرفیت محبت کردن را دارد و از این بابت لذت می بره به همسرت محبت کن (افراط نکنی ها) .
به تحصیلت فکر کن.

یک نکته کلیدی از مشکلاتت با خانوادت صجبت نکن. به هیچ وجه.

سلام دوستان بزرگوارم. خیلی لطف کردین که پاسخ دادین.
من فکر میکردم خااله قزی خانم هستن! ممنونم از جوابتون .من چیزایی که به ذهنم رسیدو گفتم اما مشکل من همونه که در عنوان تایپیکم ذکر شده. خودم!

میشل مهربون حتما این تایپیکایی که گذاشتی رو میخونم و انشاالله جوابشو میدم. نه متاسفانه مشاوره sh و ستایش خانم رو نخوندم.
برای ادامه تحصیل در روند مشاورات و فکر و... هستم اما هنوز به نتیجه قطعی نرسیدم. گاهی به نتیجه ای میرسم که بعد فکر میکنم این کار خلاف ارزش هام بوده و یا حداقل در جهت اون ها نیست.

بی نهایت عزیز ممنونم چشم سعی میکنم فضای محبت آمیزو بیشتر کنم.

امروز که روی پست اول میشل فکر میکردم به این نتیجه رسیدم عمده نا آرومی من از سردرگمیمه.
یعنی دقیق نمیفهمم که راه درست برای زندگیم چیه. گاهی یک چیز فکر میکنم و گاهی چیز دیگه. و چون ذهنم آشفتست با هرکس که حرف میزنم معمولا حرفای اون به نظرم معقول میاد و میپذیرم ولی باز فکر که میکنم میبینم نه این بهترین راه نیست...

سلام ببخشید که قبل اتمام خوندن تایپیک هایی که میشل گذاشتن اومدم.

موضوعی رنجم میده خواستم بیشتر دربارش صحبت کنم. به طرز بدی به خانواده شوهرم علی الخصوص مادرشوهرم حساس شدم. حتی امشب شوهرم بهم گفت که این موضوعو میدونه.خیلی حرفاش برام سنگین بود... .
مثلا شوهرم مدت هاست میخواد ماشینشو بفروشه و سر این موضوع هر روز تلفن حرف میزد و درگیر بود تا به قیمت بهتری بفروشه و بدون اغراق روزی چند بار به باباش ینا اصرار میکرد که این ماشین حیفه به غریبه بدم بیاین شما بخرین.

حالا بعد اینهمه اذیتی که شدیم مشتری پیدا شدو امشب قرار معامله بود که یهو پدر شوهرم زن زد که نفروش ما میخوایمش ولی تا دو ماه که پول نداریم بعدش هم کم کم میدیم! و چند میلیون هم زیر قیمتی که قرار بود بفرووشیم!

منی که قبلا بودم اگه چنین اتفاقی میفتاد زیادناراحت نمیشدم و درک میکردم که نتونستن زودتر تصمیم بگیرن و پسرشونه و حق گردنش دارن و چند میلیون پول ارزششو نداره.
اما از خودم شدید امشب تعجب کردم... اینقدر ناراحت شدم که نگو. آخه من چمه؟ هرچی میگم به خودم به تو چه آخه؟ ماله خودشه اختیارشو داره. پدر مادرشن حق داره هرکاری براشون کنه... اما ته دلم بازم خیلی ناراحتم.

حس میکنم حسود شدم. کمکم کنین

درود بانو

بنظر هر آدم خوبی میتونه یه روزی بد بشه اخلاقاش عوض بشه مثل شما از کارایی که میکنه تعجب زده باشه :72: مهم نیست بانو بیخیال میگذره
مثلا خودم با 29 سال سن وقتی با دوستای مجردیم یمریم بیرون سوار ماشین پیکان داره میشیم کارایی میکنم که وقتی از بیرون بهش نیگاه میکنم چشام چهارتا میشه :311:
باز چند وقت دیگه میشی همون دختری که همیشه بودی

سلام شمیم الزهرا جان،

من حس می کنم احساسی که نسبت به مادرشوهرت تجربه می کنی، بیشتر از اینکه بخاطر حسادت باشه، بخاطر کدورتی هست که ازش به دل داری.

الان رفتم لیست خطاهای شناختی رو نگاه کردم، چندتاشون به نظرم رسید که احتمالا ریشه کدورتت و همینطور ماندگاری این کدورت باشن. لطفا خودت هم یه نگاه بنداز، ببین چیزی به نظرت میاد؟

سلام خیلی ممنونم خاله قزی
میشل عزیز من خطاهارو خلاصه برداری کردم و اونایی که فکر میکنم بیشتر دارمشونو آوردم:
1.تعمیم افراطی
2.تفکر اغراق آمیز
3.برچسب منفی زدن
4.بی توجهی به جنبه های +
5.استنباط اختیاری

این ها خطاهای شناختی منه.که در ارتباط با ناراحتی از مادرشوهرم تقریبا همشون صادقه.

حتی الان که گفتم همشون صادقه باز ته دلم اومد که ولی مادرشوهرم واقعا دیگه مثه قبل با من نیست. فکر میکنم این حقیقته. ولی ربطی نداره من مثل قبل نباشم!
یعنی فکر میکنم که هم مادرشوهرم عوض شده و هم اون خطاهای شناختی رو دارم که البته شاید همین فکر هم یک خطای شناختی باشه (فکنم مغزم رو به تحلیله!)

- - - Updated - - -

یک مورد دیگه که در این روند مخرب من متاسفانه تاثیر گذاشته مامانم بودن.
صحبت با مامانم پالس منفی شدیدی درباره خانواده شوهرم و شوهرم داره. خیلی موقع ها من اصلا متوجه چیزی نشدم (مثلا یک کم کاری از همسرم یا مادرشوهرم) اینقدر مامانم دربارش میگه که ببین اینا فلان نکردن تو چرا هیچی نگفتی... که منم ریز میشم.

یا من چون خانواده شوهرمو بیشتر میگم (همسرم اینو میخواد)، مامانم تا ریز همه چیزو میخواد بدونه و بعد هی مقایسه میکنه که برای ما که شوهرت فلان نمیکنه...
از وقتی اومدیم نزدیک مامانم این فضا خیلی شدیدتر شده.

گاهی چیزی رو ازشون کتمان میکنم تا نفهمن و اعصاب منو هم به هم نریزن. ولی خیلی نمیتونم این کارو کنم.

یعنی خیلی ریز همش ازونا ایراد میگیرن. چرا ناهار شما نبودین اونا بعدش غذا ندادن (یعنی این موضوعو تا مدت ها کش دادن)

یا سر هر چیز ریز دیگه. ما شریکی گوسفند کشتیم با خواهر شوهرم. مامانم دقیق حساب کرد که اینا بهتون نصف گوسفند ندادن کمتر دادن!
و گیر داد که چرا اینطوریه؟ برو از شوهرت بپرس! و میگفت حتما شوهرت به تو نگفته و بقیشو به مامانش داده...
دارم دیوونه میشم تو این فضای منفی.
چطوری هم احترام مامانمو حفظ کنمو هم بگم این کارارو نکنه؟
یک بار خیلی محترمانه گفتم مامان حرفای شما درسته اما چه فایده ای داره که من بدونم؟ جز اینکه از شوهرمو خانوادش ناراحت شم؟
اصلا قبول نکردو گفت تو باید بفهمی دورو برت چی میگذره.تو ساده ای من باید بهت بگم!

- - - Updated - -

سلام خانم شميم زهرا
يه جمله ميگم زياد وقتتو نگيرم دوستان حرفاي خوب زيادي زدن:
اينكه به خودت فرصت بده - استراحت بده - از هيچ كس هيچ انتظاري نداشته باش و فقط به رلكس بودنت فكر كن تا قواي قبليت كم كم بازيابي بشه و هر چيز جاي خودشو بگيره الان ضعيف شدي نميتوني تصميم قوي و با نشاط بگيري ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی نهایت

یک نکته کلیدی از مشکلاتت با خانوادت صجبت نکن. به هیچ وجه.

---

شمیم الزهرای عزیزم همونطور که قبلا حدس زده بودم طبق گفته های اخیرتون برام حتمی شد که خانواده ات در به وجود آمدن این شرایط بی تاثیر نبوده اند.

زمانی که شما برای مادرتون هیچ حرفی نزنید و در مقابل اظهار نظر های احتمالی سکوت کنید و فقط نشان دهید که دارین گوش می دهید و سعی کنید به اونها اهمیت ندهید. به مرور زمان دیگه حرفی وجود نداره که مادرتون بخواد اظهار نظر کنه ویا سوال کنند.

سلام منم بابی نهایت عزیز موافقم.بهتره ازجزییات زندگیت بامادرت صحبتی نکنی.این انرژی منفی که مامانت میده خیلی تاثیر گزاره.نمونه اش خودمن.اما ازچندوقت پیش دیگه تصمیم گرفتم چیزی به مادرم نگم.چون فقط تیکه مینداخت به خودم وازشوهرم وخانوادش انتقاد میکرد.وفقط اعصاب خوردیش میموند واسه من.درصوردتیکه خودش فکرمیکرد داره باهام همدردی میکنه.الان یه مدتیه که بیشتر خوبیهاشون رومیگم بهشون.مثلا میگم دیروز مادرشوهرم توی جمع این حرف وزد درموردم وازم تعریف کرد یامیگم باباش خیلی واسه پسرش وزندگیمون تلاش کرد وکمکمون میکنن.الان دیگه بهتر شده ومامانم دیگه زیاد پیگیر کارهاشون نیست.
فکرمیکنم اگه ازاین فضاها خودتو دورکنی وجنبه مثبت آدمهاروببینی حالت بهترشه.

سلام دوستان عزیزم.
باید سعی کنم حرف جایگزین پیدا کنم. چون من مواقعی که سعی میکنم از زندگیم کمتر بگم به مامانم، ناراحت میشن و همش میگن تو منو محرم خوودت نمیدونی... مامانای بقیه تا ریز زندگی دخترشونو میدونن و خلاصه حسابی ازم ناراحت میشه.

اگه پیشنهادی دارین مخصوصا پاییز عزیز که مشابه منه زندگیش، لطفا بهم بگین.
میشل جان من منتظرم تا به تایپیکم سر بزنی و نظرتو بگی. الان متوجه میشم که ناراحتیام ماله کدوم خطای شناختیه.
امروز بر اثر خطای شناختی باید و نباید، از شوهرم ناراحت شدم . با اجازه براتون توضیح میدم تا بگین چطوری باید برخورد درست میکرردم.

ما به دلایلی عروسی نگرفتیم و با یک شام ساده خونمون رفتیم و من لباس مهمونی تنم بودو آرایشگاه هم رفتم و یکی از دوستای خانواده همسرم اومده بودو ازمون عکس گرفت (عکس با خانوادم هم گرفتم که همه علاقم به عکساییه که با مامان و بابام دارم) اما همسرم بعد خونه رفتن هر بار به بهانه ای حاضر نشد بریم عکسارو انتخاب کنیم و چاپ کنیم.
الان دو سال میگذره و بدون اغراق بالغ بر 30 بار تو این دوسال ازش خواستم که تنها یادگار خونه رفتنمونو بریم بگیریم اما بهانه میاره.

تا اینکه داداشش عروسی کرد و بعد عروسیش عکساشو گرفت و یکم همسرم به خودش اومد ( یعنی دو سال گذشته و اصلا معلوم نیست اون عکاس عکسامونو نگه داشته یا نه)

بهم قول داد که ماشینو که فروختیم میریم برای عکسامون اقدام میکنین. همونطور که تو تایپیکم گفتم ما ماشینو فروختیم اما پولی نگرفتیم فعلا.

من ظهر خیلی ناراحت بودم که بازمکسامونو نمیتونیم بریم بگیریم و از ناراحتی تپش قلب پیدا کرده بودم و نمیدونستم چطوری بهش موضوعو بگم.

این خطای شناختی باید بود نه؟ یعنی من تو ذهنم بود که باید از خونه رفتنمون عکسی داشته باشم نه؟

من بهتره که کلا قید عکسارو بزنم یا بهتره برم و با پول خودم فقط چندتا که از خودمون و مامانم اینا انتخاب کنم و پولشو بدم؟
یا به تذکرام برای گرفتن عکسا همچنان ادامه بدم؟ آخه تا کی باید ازش بخوام؟ خودم اقدام کنم بهتر نیست؟

درود بانو

خوب چرا خودت نمیری بگیری؟!!! اینجوری که شما نوشتی که اول ماشینو بفروشیم بعد بریم بگیریم ولی فعلا بهمون پولی ندادن من یکی فکر کردم حداقل یه دو سه میلیونی میشه پول عکسا :58:

ما خودمون پارسال گرفتیم نهایت واسه ما توس استان گلستان شهرمون شد دونه 10 تومان اتفاقا خیلی هم خوب شده نهایت 30 تا 40 بیشتر نگیر سعی کن تکرارایهاش رو نگیری با یه دوست برو مردا یکم سهل انگار هستن ماها خوب درک نمیکنیم چقدر واسه همسر مهم هستش گرفتن عکس توی عروسی و فیلم عروسی بهشون بگین خیلی مودبانه اگه نمیرسن خودتون میرین یه تعئائی رو انتخاب مکینین نهایت میخواد بشه 150 یا 200 بیشترم نمیشه.
عکسا رو هم نترس چیزی نمیشه ولی در کل از نظر امنیتی بهتره برین بگیرین و نگانتیوش رو هم ازش بگیرین که خدایی نکرده اتفاقی نیوفته اینو میتونی به شوهرت بگی دزد بزنه آتلیه رو این چیزا مربوط به حیثت افراد میشه شوخی بردار نیست:81:

ممنونم خاله قزی. همسر من خیلی حساسه من سر خود کاری کنم. حتی کار به این بی اهمیتی. کلا هم قرار نبوده با ایشون برم برای انتخاب عکس، برای اینکه خودم تنها برم پول نیازه و کسب اجازه!

منم همینو بهش میگم. میگم بریم مثلا 5تا عکس برداریم (دو نه ای 25 تومنه چون ما هیچ بیعانه ای اون موقع ندادیم و عکسارو به نرخ امروز حساب میکنن)

نه اینا بهانست. همسر من خیلی ولخرجه اتفاقا. خرجای بیخودو خیلی راحت میکنه. میره عطر میگیره 500 تومن ، ناهار بیرون مامانش اینارو میبره 300 تومن...
همسرم خطای شناختی سیاه و سفیدو داره.میگه نمیشه 5تا عکس بگیریم باید همشو بگیریم (ما خیلی عکس گرفتیم که اصلا لازم نیست همشو بگیریم) آخه حتی همش هم فکر نکنم به 500 تومن برسه...

من که دیگه برای بار آخر در طول عمرم دیشب بهش گفتم که عکسامونو گفته بودی بعد فروش میگیریم. دیگه هم نمیگم و کلا قید تنها خاطره از خونه رفتنمونو زدم. واقعا اهمیتی نداره

شمیم الزهرای عزیزمگه وقتی میری پیش مادرت باید فقط درموردزندگی توصحبت شه؟این اشتباهه!اتفاقا برعکس حرف مامانت کسی اززندگی شخصی زن وشوهرنبایدخبرداشته باشه توباید محرم اسرار شوهرت وخانوادش باشی.باید اینو قبول کنی که خانواده شوهرت هم دیگه جزیی از زندگیت شدن.چراخوبی هاشون روبه خانوادت منتقل نمیکنی.تااونجایی که یادمه شما خیلی به اصول وقواعد دینی پایبندی پس باید سعی کنی دیگه غیبتشون روپیش مامانت نکنی.میتونی پیش مادرت ازاتفاقهای خنده دارکه توی خونه واسه خودت وشوهرت میفته تعریف کنی.یالحظه های خوبی که باهم دارید.متاسفانه مامانت هم به اندازه توازاین زندگی ناامید وناراضیه ونمیدونه چطرمیتونه بهت کمک کنه.خودت بایدیه کاری کنی که اون اینجوری فکر نکنه.قبلا هم گفتم ازخوبی هاشون بگو حتی اگه ندارن ازخودت بسازتااین کدورتهابرطرف بشه.اگه این کاروکنی صمیمیت بین شوهرت وخانوادت هم بیشترمیشه.
درمورداون عکسهایادرخواستهای دیگه ات اول باید سعی کنی رابطه خوبی باشوهرت داشته باشی تااونم ازت راضی باشه وهرکاری که توبگی روواست انجام بده.میشه توضیح بدی صمیمیت بین خودت وشوهرت چطورهست؟ازچندماه پیش تاالان تغییری کرده؟چیزی دراین باره نگفتی.

من فقط یکچیزی در مورد تجربه شخصی خودمون در مورد عکسا بگم

خیلی از حالت هایی که زن و شوهر میگیرن توی عکس های عقد و عروسی تقریبا شبیه همه مثلا 50 تا عکس گرفتین یا 60 تا نصفیش تکراریه یعنی گرفتن و نگرفتنش فرقی نداره ولی در آخر یکی عکس یا 2تا که فکر میکنین خیلی خوشگله رو بزرگتر بگییرین واسه قرار دادن توی یه قاب خوشگل بزارین توی اتاق خواب خیلی خوب میشه:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط paiize68

شمیم الزهرای عزیزمگه وقتی میری پیش مادرت باید فقط درموردزندگی توصحبت شه؟این اشتباهه!اتفاقا برعکس حرف مامانت کسی اززندگی شخصی زن وشوهرنبایدخبرداشته باشه توباید محرم اسرار شوهرت وخانوادش باشی.باید اینو قبول کنی که خانواده شوهرت هم دیگه جزیی از زندگیت شدن.چراخوبی هاشون روبه خانوادت منتقل نمیکنی.تااونجایی که یادمه شما خیلی به اصول وقواعد دینی پایبندی پس باید سعی کنی دیگه غیبتشون روپیش مامانت نکنی.میتونی پیش مادرت ازاتفاقهای خنده دارکه توی خونه واسه خودت وشوهرت میفته تعریف کنی.یالحظه های خوبی که باهم دارید.متاسفانه مامانت هم به اندازه توازاین زندگی ناامید وناراضیه ونمیدونه چطرمیتونه بهت کمک کنه.خودت بایدیه کاری کنی که اون اینجوری فکر نکنه.قبلا هم گفتم ازخوبی هاشون بگو حتی اگه ندارن ازخودت بسازتااین کدورتهابرطرف بشه.اگه این کاروکنی صمیمیت بین شوهرت وخانوادت هم بیشترمیشه.
درمورداون عکسهایادرخواستهای دیگه ات اول باید سعی کنی رابطه خوبی باشوهرت داشته باشی تااونم ازت راضی باشه وهرکاری که توبگی روواست انجام بده.میشه توضیح بدی صمیمیت بین خودت وشوهرت چطورهست؟ازچندماه پیش تاالان تغییری کرده؟چیزی دراین باره نگفتی.

---

خیلی ممنونم عزیزم. حرفات همش درسته. من باید دنبال حرفای خوب باشم که به مامانم بگم. البته اینایی که گفتی فقط در موقعی صادقه که من یزی تعریف کنم و این جزیی از حرفاست.
مامانم تا ریز همه یزو سوایکنه و اگه جواب ندی ناراحت میشه. مثالایی که زدم واضحه منظورم (خودش گوشتارو برآورد کردو فهمید کمتر از نصف گوسفنده!) یا وقتی میرم با خانواده شوهرم بیرون، مامانم گیر میدن بگوول غذارو حساب کرد! من باید چی کار کنم در الات مامانم؟
خیلی موقع ها میپیچونم اما همیشه نمیشه این کارو کرد.

کلا روابط بین من و همسرم خیلی بهتر شده شکر خدا، اما فاصله بینمون هنوز هم زیاده و صمیمیتمون در حد دو دوست نیست

- - - Updated - - -

ممنونم خاله قزی که دلسوزانه باهام حرف میزنی. درست میگین. ولی هنوز هم همسرم تمایل نداره اقدامی کنه. به شوخی بهش میگم فکنم میخوای بذاری عکسای بچمونو هم با خونه رفتنمون یکجا بگیریم!

چقدر حرفامو بد تایپ کردم، امکان ویرایش وجود نداره؟:47:

شمیم جان چقدر اون جایی که درمورد مامانت گفتی رو درکت میکنم . ادم یه گاهی د.س داره با یه نفر ترجیحا مادرش درد دل کنه اما اون طرف فقط گوش بده و نهایتا بهش امیدواری بده نه اینکه بدتر اعصابشو بریزه بهم . منم همین مشکل رو با مادرم دارم و بزرگترین عامل مشکل زا بین ماست

سلام شمامیتونی یه کاردیگه هم بکنی.اگه بامامانت صمیمی هستی وراحت میتونی باهاش حرف بزنی بهش بگو که وقتی این حرفهارومیزنه یاپیگیرکارهای خانواده شوهرته حس بدی بهت دست میده واذیت میشی.بهش بگومامان هرکسی یه اخلاقی داره ونمیشه ازکسی انتظارداشت که باب میل من رفتار کنه.بگو اگه دوست داری من اذیت نشم وهمینطورخودت غصه الکی نخوری دیگه درمورداین چیزهاصحبت نکن.بهش بگومن ازت انتظارراهنمایی های منطقی دارم ونمیخوام اعصابم خوردبشه.بگوبااین حرفهافقط فکرمن مشغول میشه وعصبی میشم.
من خودم توی بعضی مسایل اینوازمامانم خواستم وخیلی خوب نتیجه داد.

سلام دوستان عزیز همدردی.
سوالی داشتم که یهتر دیدم در ادامه همین تایپیکم مطرح کنم.
جناب خاله قزی تایپیک جدیدی که در رابطه با دامادتون ایجاد کردینو من فکر کردم برادر خودم نوشته! (از نظری که شوهر من با همه اعضای خانواده من مشکل دارن)
لطفا شما هم در جواب این سوال منو یاری کنین.

یک سری مسائل که برخی خیلی قدیمی هست مدام در زندگی من تکرار میشه. مثلا چرا مامانت فلان جا فلان کرد؟ داداشت سر منو کلا ه گذاشه...
با هر کدورتی که بین من و همسرم پیش میاد ، ایشون کینه عجیبش به خانوادمو بروز میده.
به طور کلی همسرم فوق تصور آدم بدبینی هستن. مثلا مامان من از روی محبت یه کاری میکنه که دقیقا یک برداشت خیلی عجیب شوهرم ازون کار میکنه و زندگیم جهنم میشه. (شوهرم به همه بدبینه )

و همه حرفای همسرم در این حالاته:
1.از یک اشتباه خانوادم با اغراف زیاد برداشت میکنه و تعمیم میده.
2.به شدت بدبینه به همه کارهاشون.

سوال من اینه که برای رفع این سوء تفاهم ها چه اقدامی باید کرد؟
من وقتی توضیحاتمو در حد اطلاعم بهش میدم قبول نمیکنه. اینکه پدرم یک بار باهاشون صحبت کننو بگن تمام ناراحتی هاتو بگو و خود پدرم جواب بدن.چطوره؟

- - - Updated - - -

برای توضیح بیشتر .مثال همین دیشبو مینویسم.
من دو برادر دارم (سه تا بچه ایم و من آخری هستم)، ما یک نوه در خانوادمون داریم که اونم از برادر دومم هست و دیشب تولد یک سالگیش بود و این نوه خیلی برامون عزیزه چون اصلا بچه کوچیک دورمون نبوده ولی همسرم از همون اول تولد این بهش حسودی میکرد. مثلا وقتی جلوی همسرم کسی از این کوچولو عکس بگیره بعد که میریم خونه کلی سرصدا میکنه که شماها ندید پدیدین. این بچه اصلا عقب موندست!!!!!)

برای خرید کادو چون همسرم کلا بازار دوست ندارنو اذیت میشن و هربار که برای خرید کادو برای اطرافیان رفتیم بعدش خیلی عصبانی شده (من اصلا آدم سختگیری در خرید نیستم، خود همسرم سخت انتخاب میکنه)، این بار چون مربوط به خانواده خودم بودو صبر همسرم اینجا دیگه خیلی کمتره، به همسرم گفتم به مامانم بگم از طرف ما بخرن؟ ( من سرماخوردمو حال خرید نداشتم) اونم قبول کرد. حتی من بدون اجازه همسرم حق ندارم خودم از مامانم اینو بخوام.

من به مامانم گفته بود تا 70 تومن کادو بخر ولی مامانم 100 تومن خرید و بهم گفت با 70 تومن چیز خوبی گیر نیاوردم ولی اگه شما صد تومن نمیخواین کادو بدین برین خودتون هرچی میخواین بخرین اشکالی نداره من اینو خودم بعدا تو یک مناسبت دیگه میدم.

خلاصه با اینکه من کامل به همسرم گفتم که اجباری نیست و مامان میگن اصلا هرچی دوست دارین بخرین اگه اینو نمیخواین ولی کینه به دل گرفت.

گفت من 50 تومن بیشتر نمیدم. منم برادر بزرگم با اینکه مامان از طرفش کادوشو خریده بود بهش زنگ زدم ازش خواستم که اون کادو رو نده و بیاد این کادوی صد تومنی که مامان خریدرو باهم بدیم (50 من بذارم و 50 برادرم). برادرم قبول کرد. همسرم هم قبول کرد.

شب قبل تولد برادر بزرگگم بهم گفت یک کادو دوتایی بدیم زشته. شما کادویی که ما خریده بودیم (قطار) که همون 50 بودو بدین من این سه چرخه (100 تومن بود) بدم. گفت این در حد پیشنهاده و تاکید کرد اینو به شوهرت بگو که اگه صلاح میدونن این کارو کنیم و گرنه دیدی ناراحت میشن اصلا این کارو نمیکنیمو این فقط پیشنهاده.

منم دیروز ظهر به همسرم اینو گفتم (چون اون شب شوهرم تا 12 شب عروسی دوستش بود و از صبح هم وقتی نشده بود)
همسرم عصبانی شد که مامانت میخواد از من پول بکنه!... اصلا به چه حقی رفته 100 تومن کادو خریده...
هزار تا حرف ناجور به مامانم زد که توان نوشتنشو ندارم و گفت این حرف داداشتم مامانت بهش یاد داده وگرنه اون چه میفهمه که چی زشته چی زشت نیست...
من هرچی سعی کردم به ارومی بگم عزیزم این فقط پیشنهاد بود تو دوست نداری ،ما شریکی همون کادورو میدیم.
ولی دیگه اروم نمیشد و داغ کرده بود. و مثه همیشه شروع کرد از همون روز اول عقد گلایه هایی که تاحالا بارها گفته و گفت و فحش میداد...
حرف همسرم درباره این موضوع این بود:
اصلا مامانت بیخود کرده وقتی تو گفتی تا
70 تومن کادو بگیره رفته 100 تومن خریده. اون از عمد این کارو کرده تا از من بیشتر پول بگیره!!!!!!!!!! (ما زندگیمونو از بابام داریم... خونه ماشین..)

هزارتا حرف به خانواده خانم برادر دومم زد که اونا که اینقدر خسیسن که کادوی عقد داداشتو فلان دادن الان هم یه چیز الکی میخوان بدن چرا شماها دارین کادوی گرون میدین (مامان بابام کادوشون خیلی گرون بود)

و ناراحتیه دیگش اینکه چرا مامانت برای برای ما کادوی 100 تومنی گرفته واسه داداشت 50 تومنی (داداش من یک لباس خریده بود برای همین از مامانم خواسه بود 50 تومن براش کادو بگیره تا همون حدود صد تومن بشه کادوش)
این دعوا از ساعت 2 تا 7عصر طول کشد و اخرش این شد که ما رفتیم کادو خودمون خریدیم و شب خیلی دیر تولد رفتیمو زود برگشتیم و کادویی که مامانم گرفته بودو ندادیم و شوهرم اونجا مثه برج زهر مار بودو اصلا نه به من نه هیچ کسی محل نمیدادو به من تولدو زهر کرد.

من باید چی کار میکردم؟

بانو شمیم الزهرا گرامی

فکر کنم از بس توی همدردی موندم و مشکلات رو خوندم و جواب ئرست یا غلط به اندازه معلومات خودم که از تجربمو خود سایت همدردی خوندم مخم چت زده :311:

خداوکیلی این چیزایی که نوشتی میخونم فکر میکنم در نقش اصحاب کهف هستم خوابیدم بیدار شدم دارم میبینم مثلا یکی هست این مشکلات رو داره باز اگه همسر مشکل داری باشین یا خانوادت مشکل داشته باشه به شوهرت حق میدم ولی چیزی که نوشتی خدا شاهده وقتی واسه شما رو میخونم انگار یه فضایی گذاشتن جلوم داره باهام فارسی حرف میزنه :58:

تا اونجایی که از نوشته هات خوندم به این نتیجه رسیدم داداشای شما هم مثل ما هستن ولی خدارو شکری وضع آبجی ما خیلی خوبه.ما مشکلمون بیشتر نداشتن برنامه مالی و یکم توقع بیش از اندازست و یکم مثلا زرنگ بازی.

فقط اینو میدونم داداشای شما هرکاری میکنن حتی خودشون آسیب ببینن یا همسراشون پدر و مادرتونم همینه که به شما آسیب نرسه اینو میشه از توی نوشته هاتون کاملا متوجه شد انگار توی ماشین نشستی موسیقی گذاشتن صداشم تا آخر بردن بالا داره اینجوری فریاد میزنه.اگه ارزشی هم میزارن برای شوهر شما بخاطر شماست وگرنه جواب سلامشم نمیدن که هیچی شما اگه نبودین یا تصمیم قطعی واسه گرفتن طلاق داشتین بجرات میگم منتظر یه بهونه هستن با اینکه بچه های خوب و بافرهنگ و مودبی هم هستن ولی اینقدی بزنن شوهرتونو که خون بالا بیاره (این نوشته خلاف قوانین تالار هستش شرمنده):72: شاید بگین من احساسی فکر میکنم ولی نه اینجوری نیست داداشتتون اتفاقا خیلی هم خوب و آقا هستن مخصوصا خانوادتون خیلی باید بهشون افتخار کنین:72: دقت کرده باشی همش تاکید روی این دارن که دامادشون ناراحت نشه چون میدونن بعدش شما اذیت میشین.
بنظرم هر چندوقت یکبار یه تشکر ازشون کنین و بهشون نشون بدین برای این اخلاقشون ارزش و احترام زیادی قائلین.

من که همیشه دعا میکنم ایشالله دختر خوب و خانواده خوب قسمتش یه شوهر خوب و خانواده خوب باشه ولی بعضی وقتا نمیدونم چرا برعکس میشه :54:

شما کاری نکن همینکه نشون بدی بهشون دوسشون داری و بهشون افتخار میکنی خودش باارزشه یه داداش از خودش و زندگیش حاضره بزنه واسه اینکه خواهرش احساس آرامش بیشتری توی زندگیش کنه.ولی هرچیزی هم حدی داره یه زمانی میرسه به مرحله انفجار میرسه.فکر نکنم شما بتونی کاری کنی همینی که هست عوضم نمیشه.

فقط بانوان محترم مجرد سایت خواهشا تورو جون هرکی دوس دارین چشاتون رو قشنگ وا کنین 4 تا هم بهش اضافه کنین توی جلسات خواستگاری و دوران نامزدی عقد به همه چیز توجه کنین زندگی خودتون تنها نیست زندگی چنتا خونواده زنجیروار بهم وصله یکم بیشتر دقت کنین

شرمنده دیگه خیلی همزاد پنداری کردم با داداشاتون ولی انصافا دوماد اخلاقای خوبم داره میگم همین برنامه مالی نداشتنش خیلی کارو خراب میکنه مشکلاتش رو میندازه گردن دیگران

ممنونم خاله قزی بابت درک بالاتون.
از این مثالا تو زندگی من دائم اتفاق میفته.
اینکه پدرم یه بار با همسرم حرف بزنن و براش تمام کینه هایی که داره جواب بدن چطوره؟میترسم به غرورش بربخوره.
خسته شدم. حس میکنم خیلی بی عرضم. وقتی یکی ازم تعریف میکنه (مامانم یا بقیه. همسرم کلا از من تعریفی نداره که بکنه!) اینقدر عصبانی میشم که میخوام طرفو گاز بگیرم. چون من تو یک زندگی خیلی معمولی جوری گیر کردم که شاید هرکی جای من بود زندگی بهتری داشت.

من باید چی کار کنم. همه چیز هم باید برام پیش بیاد. مثلا همون شب که ما خودمون کادو خریدیمو رفتیم تولد، تو خونه سه شاخه رز از شب قبلش داشتیم که همسرم برای من خریده بود (ولنتاین)، همسرم گفت اینارو هم بردار ببریم (چون از من ناراحت بود سر جریان کادو که تعریف کردم اینو گفت) منم برداشتم، از شناس من داداشو زن داداشم نمیدونم نفهمیدم این گلا طبیعیه یا حواسشون نبود، نرففتن تو آب بذارن.
وسط تولد جلوی همه داد زد فلانی بیا (جلوی همه به اسم کوچیک یا مخفف صدام میزنه ولی من همیشه حتی در خونه آقای فلان صداش میزنم و میگه جایگاه زن همینه)
بعد رفتم کنارش بهم گفت (بقیه نشنیدن) داداشت نمیفهمه گل طبیعی براش اوردیم فکر کرده پلاستیکیه برو بذار گلارو تو آب (انگار یک سبد گل بوده که اینقدر براش مهمه بهش نرسیدن)، منم به زن داداشم گفتم که میشه یه گلدون بدی اینارو بذارم تو آب. گفت دم دست ندارم.
باز من موندم الان این عصبانی میشه چی کار کنم! رفتم پارچ آبو برداشتم گذاشتم توش!!!!!!!

ببخشید اینو میگم ولی تاثیر زیادی نداره صحبت کردن پدرتون با ایشون شایدم داشته باشه
ولی اینو خوب میدونم یا از خانواده تون یکم فاصله بگیرین چون هم شما اذیت میشین هم اونا یا اگه میشه مثلا طرف داداشت اینا خواستی سر بزنی خودت تنهایی برو اینجوری نه استرسی بهت وارد میشه نه اون بنده های خدا همش نگران نیستن که چی بگن تا شدامادشون ناراحت نشه به آبجیشون سرکوفت بزنه.ولی بهشون این موضوع رو کامل نوشن بده که متوجه هستی نگرانت هستن و اینکه اذیت میشن تحمل میکنن قدردانیتون رو نشونش بدین داداشات میخوان بهت نشون بدن همه تلاششون رو میکنن شما خوشبخت باشین و بهتون نشون بدن تحت حمایتشون هستین و براتون ارزش قائل هستن.واقعا ایول بهشون :72:

اصطحکاک کمتر و نشون دادن قدردانی و اینکه وسط روز اقات نیست تنها بری دلت تنگ میشه براشون

بازم میگم کاری نمیشه کرد مگه اینکه شوهرت بخواد تغییر کنه.شاید من بدبینم ولی چشمم آب نمیخوره

سلام شمیم الزهرا جان،

من از ظهر دارم تاپیکت رو میخونم، الان تموم شد... از بسکه بینش کارای دیگه پیش اومد...

یه چند تا تاپیک دیگه هم خوندم، کلا مغزم تعطیل شده الان! نمیدونم چی شده یهو این همه تاپیک روابط دختر و پسر تو این چند روزه ایجاد شده! منم چندتاشو با هم خوندم، الان به قول خاله قزی مغزم پنچر شده...

خلاصه بخاطر تاخیرم عذر میخوام...

ای کاش آقای اس سی آی بود... ولی حالا که نیستن، خودمون شده چند بار تاپیک های جرأتمندی رو میخونیم، تا بتونیم این اتفاقاتی که تعریف کردی رو رمزگشایی کنیم.

براساس تاپیک هایی که برات گذاشته بودم، الان باید دوتا دفترچه داشته باشی. یکی برای خطاهای شناختی و یکی هم برای تمرینات جراتمندی. داریشون؟

شمیم الزهرا جان نباید عجله کنی. خیلی از ما مهارت های جراتمندی رو نداریم و خطاهای شناختیمون هم زیاده، اما بعضیامون شانس میاریم و در شرایطی قرار می گیریم که مجبور میشیم با جدیت بشینیم و خودمون رو اصلاح کنیم. مثل شما.

به شرایطی که با همسرت داری بعنوان یه شانس برای ارتقاء شخصیتت نگاه کن.

اتفاقا من هم امروز داشتم فکر می کردم که باید تمرین های جراتمندی رو منظم و جدی شروع کنم. با هم شروع میکنیم و به قول آقای اس سی آی، حرفه ای زندگی می کنیم...

مراقب خودت باش عزیزم.:72:

سلام شمیم عزیز

میدونی چیه؟ واقعیت اینه که گاهی وقتا نباید همه چیز رو به همسرت بگی

اگه مثلا مامانت کادو خریده 100 تومن شما لازم نیست همینو بذاری کف دست شوهرت . وقتی میدونی حساسه به مامانت بگو 30 تومن بقیه اش رو بعدا باهاش حساب میکنی

یا مثلا وقتی گلهارو بردین خب شما دست پیش رو بگیر و بگو شوهرم گل خریده یه گلدون بدین بذارم داخلش پژمرده نشن

یه سری مسائل مدیریتشون با یکم پیچوندن حرف خیلی راحت میشن

حست رو به بچه برادرت درک میکنم اما اگه مثلا به اون یه بار میگی عزیزعمه شوهرت رو ده برابر بیشتر سیرابش کن و بهش محبت کن

مردا ذاتشون حسوده و حسادتشون رو نباید تحریک کرد . بهش بگو طفلی بچه برادرم یه عمه داره انتظار دارن ازمون . بهش بها بده توی جمع هاتون . اگه یه کاری هرچند کوچیک انجام داد جلوی خونوادت بگو و بهش افتخار کن . به نظر من همسرت به شما بی اعتماده و فکر میکنه شما تمام فکر و ذکرت خونوادتن . اینجوری نیست اما اون این فکرو داره و شما با یکم ملاطفت و مدیریت و آسون گرفتن مسائل میتونی همه چیزو حل کنی

اینارو میگم چون دقیقا من همین مشکل رو باهمسرم دارم . همیشه درمورد خونوادم باهم بحث داریم اما من دارم یاد میگیرم مدیریتش کنم. با مردت صادق باش دروغ نگو اما اگه چیزی عصبیش میکنه و موضوع پراهمیتی نیست نگو یا یجور دیگه بگو

مثلا شوهر من با اینکه مادرم برامون کادو بیاره به شدت مشکل داره . بجای اینکه من باهاش دعوا کنم اینجوری باهاش صحبت کردم: پدر و مادرم پول دارن وضعشون خوبه وظیفشونه برای من که دخترشونم چیزایی که برای جهیزیه ام نخریدن بخرن . منم دخترشونم و در مقابل من مسئولن

شاید این حرف واقعیت نباشه اما باعث میشه دیگه جبهه نگیره و فکرش عوض بشه ...

و یه نکته مهم که من بهش رسیدم اینه که باهاش موقع صحبت کردن با لحن آروم و مهربون اما قاطعانه بدون ترس بدون شک و دلهره صحبت کن . مثلا بگو گفتم مامانم بخره و اونم خرید چون من حوصله نداشتم برم وقتمو تو بازار بگذرونم . ازش نترس . با ارامش و قاطعیت صحبت کن . درعین حال که نظرش رو میگیری ثبات خودت رو هم نشون بده