میخوام کار کنم ، همسر دیکتاتور من نمیزاره

من و شروع یک مشکل جدید

دوستان من 6 ساله که ازدواج کردم ، وقتی همسرم به خواستگاری من اومد ، همون روز اول بهشون گفتم که میخوام ادامه تحصیل بدم و سر کار برم . هیچ مخالفتی نکرد و اتفاقا گفت من هم همچین تصمیمی دارم ، خوب من هم خوشحال شدم . که هدف هامون با هم یکی هست .

توی این 6 سال مشکلاتی برای همسرم پیش اومد که من نتونستم ادامه تحصیل بدم و هم نتونستم سر کار برم ، یک جورایی از خود گذشتگی کردم و هم اینکه همسرم راضی نبود .

الان اون مشکلات برطرف شده و من به فکر این افتادم که دیگه وقتش هست هدف هام رو دنبال کنم ، اما امروز که به طور جدی با همسرم صحبت کردم و گفتم که من تصمیم گرفتم برم سر کار ، با من مخالفت کرد . خیلی خیلی شدید و با پرخاشگری گفت که من به هیچ عنوان اجازه نمیدم مگر کار دولتی ، چون خیالش راحته که کار دولتی گیر نمیاد ، دعوامون شد ، خیلی بدو بیراه گفت که من گوشم رو گرفتم که نشنوم چی میگه

خیلی ناراحتم ، چرا اصلا اون باید برای من تصمیم بگیره ؟ یا اون باید حتما اجازه بده ؟چرا زیر تمام حرفهایی که روز اول گفتیم میزنه ؟ من باید شکایتش رو پیش کی کنم خدا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟

بچه تو رو خدا من رو آروم کنید . احساس شکست میکنم ، احساس میکنم 6 سال گول خوردم ، چرا از روز اول سر حرفم پافشاری نکردم که من باید درس بخونم یا باید برم سر کار ؟ الان دیگه مدرک فوق لیسانس ارزشی نداره ، مگه میشه باهاش کار دولتی پیدا کرد ؟ با دکترا هم به زور میشه چه برسه به فوق لیسانس .

اصلا حرفم نمیاد که احساس درونیم رو بگم ، فقط حرص دارم ، هی یادم میاد اشک میریزم ، که انقدر ضعیفم که نمیتونم هدفام رو دنبال کنم ،

من میخوام هر طوری شده کار کنم ؛ یا درس بخونم . باید چه کار کنم ؟ انقدر شکه شدم کع توان اینکه بخوام همسرم رو راضی کنم ندارم ، اولا اون خیلی مصمم هست ، ثانیا من نمیخوام تا آخر عمرم خونه نشین باشم .

به زن به چشم موجود ضعیفی نگاه میکنه که از عهده هیچ کاری جز کارای خونه بر نمیاد ، مرتب میخواد اعتماد به نفس من و خرد کنه . به من میگه تو کارای خونه رو انجام بدی بسه ، وای این حرفاش رو اعصاب منه ، مگه من کلفتم ؟؟؟؟؟؟؟ چرااااااااااااااااااا ؟

دارم دیوونه میشم

سلام عزیزم

درکت می کنم.

ببین با این روش که تو پیش گرفتی همسرت بدتر لجبازی می کنه.

تو باید خیلی باسیاست رفتار کنی!

مردا دوست دارن اقتدارشون حفظ بشه.اگه تو بگی منم می خوام برم کار کنم.ال کنم بل کنم.برای اقتدارشون احساس خطر می کنند.
..

باید این طوری می گفتی: عزیزم یادته که اون روز اول خواستگاریو.من اون موقع خیلی دوست داشتم که یک همسری داشته باشم که بهش تکیه کنم و همه جوره حمایتم کنه.وقتی که تو گفتی با ادامه تحصیل و اشتغالت موافقم حس کردم چه مرد خوبی .حتما هوای منو داره.چقدر روشن فکره.

اما الان خیلی تعجب می کنم از این حرفت.من اصلا انتظار بدقولی ازت ندارم.حتما دلیلی داری.برام توضیح بده.

بعد همسرت می گه الان شرایط کار فلانه.مردا این طوری. به کارای خونه نمی رسی و هزار تا بهانه دیگه!

تو هم باید کاملا با دقت و با تایید حرفاشو گوش کنی.

بعد بگی شما راست می گی!از این زاویه که نگاه می کنم خب کار کردن من مشکل داره.

اما من که نمی خوام سر کاری با این اوضاع برم.

خودت که منو می شناسی.من تمام سعیم را می کنم که کارم به آرامش زندگیم لطمه نزنه و حتی بیشتر تلاش می کنم تا زندگیم بهتر بشه.

بگو ما خانوما خیلی دوست داریم رابطه اجتماعی با هم داشته باشیم.

این طوری روحیم هم خیلی بهتر میشه.انگیزه ام بیشتر میشه.این طوری خوشحال تر زندگی می کنم.

می دونم که تو دوست داری من خوشحال باشم و اگه بدونی این کار منو خوشحال می کنه حتما دریغ نمی کنی.

بگو اصلا تا محیط کارم را تو تایید نکردی سر اون کار نمی رم. اگه به نظرت محیط کارم خوب بود میرم سر اون کار.

اگه یکم کوتاه اومد زود بپر بغلش!بگو دوست دارم.تو بهترین مرد دنیایی!

یه کاری کن تو رودرواسی گیر کنه و....

همین کار را بکن.باور کن اگه احساس کنه که اون مدیره؛خودش از دوست و آشنا برات یک کار خوب پیدا می کنه.

این لینک ها را هم حتما بخون:

روش تسخیر قلب در روابط زناشویی (1)

روش تسخیر قلب در روابط زناشویی (2)

روش تسخیر قلب در روابط زناشویی (3)

ممنونم مصباح الهدی جون ، حرفات رو هم کاملا قبول دارم ، و هم کاملا میفهمم

میدونید چیه ، من منتظر جواب برای یک کار دولتی بودم ، اما دیشب فهمیدیم که اون کار جور نشده متاسفانه ،
قبلش هم من با عموم صحبت کرده بودم و بهم گفته بود حتما درست رو ادامه بده ، بالاخره دکترا بگیری برات بهتره و اینا .... من هم بعد حرفای عموم رو به همسرم گفتم ، البته من قبلا که شرایط درس خوندن رو داشتم نخونده بودم ، و بعد کلا دیگه قیدش رو زدم ، یعنی الان دیگه درس خوندن فایده نداره چون دیگه دکترا هم استخدام نمیکنن .

خلاصه بعد از اینکه خبر جور نشدن کار دولتی رو به همسرم گفتم همسرم گفت اشکال نداره ،اما من خیلی ناراحت بودم ، خیلی منتظر بودم . همسرم گفت اصلا برای چی میخوای بری سر کار ، من خودم ماهی 500 تومان بهت میدم ، من هم گفتم برام پولش مهم نیست ، مهم اینه که توی اجتماع باشم ، من این همه چند سال درس خوندم نمیخوام خونه نشین باشم ، میخوام نتیجه زحمتام رو ببینم ، از درسی که خوندم استفاده کنم ، اون گفت خوب کار دولتی گیر نمیاد ، من هم گفتم خوب کار آزاد میکنم ، این و که گفتم یک دفعه قاطی کرد

گفت تو خیلی گوشی هستی ، دوباره یکی اومده به تو یک چیزی گفته تو دوباره شروع کردی .... عموت غلط میکنه تو زندگی ما دخالت میکنه .... منم گفتم اون به کار کردن من کاری نداشته ، فقط گفته اگر بتونی درس بخونی خوبه ...
خلاصه که شروع کرد به بد و بیراه گفتن ، منم گوشام رو گرفتم حرفاش رو نشنوم ، میدونستم که اگر بشنوم مجبور میشم جوابش بدم ، و دعوامون بالا میگیره

حرفاش عذابم میده ، بهم میگه تو کارای خونه که انجام میدی میگی خسته شدم ، حالا می خوای بری بیرون کار کنی ؟ ؟؟؟ نمیتونی
من گفتم کارای خونه چون خیلی تکراری شده برام خسته کننده شدن ، من آدمی نبودم که بشینم خونه و خونه داری کنم فقط ، بعد بهم میگه برو به کارای خونت برس لازم نکرده بری بیرون کار کنی ، کار آزاد کار آزاد ، میخوای بری دست فروشی کنی ، آره برو دست فروشی کن ، من آدمی نیستم که اجازه بدم زنم کار آزاد انجام بده

وااااااااااااااااااااای :54: ناراحتم از اینکه در مورد من این جوری فکر میکنه ، من آدم زرنگی توی درس بودم ، به درسم علاقه داشتم ، الان طرز فکرش در مورد من فقط اینه که یا باید کارای خونه رو انجام بدم یا برم دست فروشی !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ناراحتم که انقدر من و دست کم میگیره ....اعتماد به نفس من و خرد کرده ، از من آدمی ساخته که با مادرش هیچ فرقی نمیکنم ، کلا در مورد زن بیشتر از این نمیتونه فکر کنه ، یک آدم ضعیف

امروز صبح که بیدار شدم ، خودم رو خیلی عادی نشون دادم انگار دیشب اتفاقی نیافتاده صورتم رو بردم جلو که بویسم کنه و اونم اول اخم کرد و گفت دیشب تا صبح نخوابیدم ، اعصابم رو خرد کردی
منم صورتم رو بردم جلو تا بوسم کنه ، گفتم منم خیلی ناراحتم
خلاصه رفت سر کار
منم غذایی که دوست داره رو پختم ، ظهر که اومد یکم ساکت تر از روزای دیگه بودیم ، یکم سر سنگین تر ، خودم رو آماده کرده بودم که حرفام رو بهش بزنم اما اصلا نتونستم
میخوام باهاش حرف بزنم ، اما از ترس اینکه سریع میخواد جبهه بگیره و صداشو بالا ببره میترسم

سلام تمنا جان. خوبی؟
من احساس می کنم به خاطر شرایط خاصی که داشتی و حرف های نگفته ات رو هم جمع شده یه ذره کم صبر و عجول شدی... الان بیشتر از اینی که دلت بخواد بری سر کار و مشغول باشی دلت میخواد از همسرت بشنوی که عزیزم برو سر کار ... یا هرکاری دلت میگه و آرومت میکنه انجام بده.
الان جفتتون تو موضع لجبازی هستین.
همین الان که همسرت موافقت کنه با سر کار رفتن شما، فرداش که کار پیدا نمیشه...میشه؟ یا همین الان یک موقعیت عالی پیش اومده و ایشون نمیذاره بری که اینقدر آشفته شدی؟
فقط الان دلت پره و میخوای که همسرت اینطوری نباشه.
من پیشنهاد میدم یه مدتی مثلا یه ماه حرفی از کار نزن تا حساسیت ایشون سر این موضوع کم بشه اما خودت دنبال کار باش جوری که متوجه نشه اگه فرصت شغلی مناسبی پیدا کردی اونوقت جوری که بلدی :18:ازش بخواه که اجازه بده یه هفته موقت بری سر کار...
به این دلیل که تو خونه حوصله ات سر میره و دلت میگیره و همسرت هم این موضوع رو درک میکنه و به خاطر درک و شعور بالاش اجازه میده که بیرون از خونه باشی نه به این دلیل که عموتون گفته...
الان همسر شما اینجوری برداشت کرده که حرف یه مرد دیگه به نام عمو خیلی ارزش بیشتری داره و مهم تره تا حرف خودش و این برای یک مرد یعنی فاجعه. مخصوصا مردهایی که خیلی همسرشون رو دوست دارن و همیشه میخوان نفر اول تو زندگی خانومشون باشن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tamanaye man

ممنونم مصباح الهدی جون ، حرفات رو هم کاملا قبول دارم ، و هم کاملا میفهمم

میدونید چیه ، من منتظر جواب برای یک کار دولتی بودم ، اما دیشب فهمیدیم که اون کار جور نشده متاسفانه ،
قبلش هم من با عموم صحبت کرده بودم و بهم گفته بود حتما درست رو ادامه بده ، بالاخره دکترا بگیری برات بهتره و اینا .... من هم بعد حرفای عموم رو به همسرم گفتم ، البته من قبلا که شرایط درس خوندن رو داشتم نخونده بودم ، و بعد کلا دیگه قیدش رو زدم ، یعنی الان دیگه درس خوندن فایده نداره چون دیگه دکترا هم استخدام نمیکنن .

خلاصه بعد از اینکه خبر جور نشدن کار دولتی رو به همسرم گفتم همسرم گفت اشکال نداره ،اما من خیلی ناراحت بودم ، خیلی منتظر بودم . همسرم گفت اصلا برای چی میخوای بری سر کار ، من خودم ماهی 500 تومان بهت میدم ، من هم گفتم برام پولش مهم نیست ، مهم اینه که توی اجتماع باشم ، من این همه چند سال درس خوندم نمیخوام خونه نشین باشم ، میخوام نتیجه زحمتام رو ببینم ، از درسی که خوندم استفاده کنم ، اون گفت خوب کار دولتی گیر نمیاد ، من هم گفتم خوب کار آزاد میکنم ، این و که گفتم یک دفعه قاطی کرد

گفت تو خیلی گوشی هستی ، دوباره یکی اومده به تو یک چیزی گفته تو دوباره شروع کردی .... عموت غلط میکنه تو زندگی ما دخالت میکنه .... منم گفتم اون به کار کردن من کاری نداشته ، فقط گفته اگر بتونی درس بخونی خوبه ...
خلاصه که شروع کرد به بد و بیراه گفتن ، منم گوشام رو گرفتم حرفاش رو نشنوم ، میدونستم که اگر بشنوم مجبور میشم جوابش بدم ، و دعوامون بالا میگیره

حرفاش عذابم میده ، بهم میگه تو کارای خونه که انجام میدی میگی خسته شدم ، حالا می خوای بری بیرون کار کنی ؟ ؟؟؟ نمیتونی
من گفتم کارای خونه چون خیلی تکراری شده برام خسته کننده شدن ، من آدمی نبودم که بشینم خونه و خونه داری کنم فقط ، بعد بهم میگه برو به کارای خونت برس لازم نکرده بری بیرون کار کنی ، کار آزاد کار آزاد ، میخوای بری دست فروشی کنی ، آره برو دست فروشی کن ، من آدمی نیستم که اجازه بدم زنم کار آزاد انجام بده

وااااااااااااااااااااای :54: ناراحتم از اینکه در مورد من این جوری فکر میکنه ، من آدم زرنگی توی درس بودم ، به درسم علاقه داشتم ، الان طرز فکرش در مورد من فقط اینه که یا باید کارای خونه رو انجام بدم یا برم دست فروشی !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ناراحتم که انقدر من و دست کم میگیره ....اعتماد به نفس من و خرد کرده ، از من آدمی ساخته که با مادرش هیچ فرقی نمیکنم ، کلا در مورد زن بیشتر از این نمیتونه فکر کنه ، یک آدم ضعیف

امروز صبح که بیدار شدم ، خودم رو خیلی عادی نشون دادم انگار دیشب اتفاقی نیافتاده صورتم رو بردم جلو که بویسم کنه و اونم اول اخم کرد و گفت دیشب تا صبح نخوابیدم ، اعصابم رو خرد کردی
منم صورتم رو بردم جلو تا بوسم کنه ، گفتم منم خیلی ناراحتم
خلاصه رفت سر کار
منم غذایی که دوست داره رو پختم ، ظهر که اومد یکم ساکت تر از روزای دیگه بودیم ، یکم سر سنگین تر ، خودم رو آماده کرده بودم که حرفام رو بهش بزنم اما اصلا نتونستم
میخوام باهاش حرف بزنم ، اما از ترس اینکه سریع میخواد جبهه بگیره و صداشو بالا ببره میترسم

---

فقط اینون میتونم بگم که غیرت شوهرتو بنازم!!!
خانم محترم؟!وقتی شوهرتون میگه نرو یعنی نرو دیگه!!
تو قدیما میگفتن ارتش چرا ندارد!درسته؟تو مسلک باغیرتان شوهر چرا ندارد!!
شماباید به این افتخارکنید که شوهرتون چقددوستتان دارد که نمخواددقایقی از چشم هایش دورباشی !!این دوست داشتن خالصانه هست چون تو براش ازهمه چیز مهمی!!!
چرااینقد ناشکری میکنید؟بقول شوهرتون دوس دارید دستفروشی کنید؟مردباغیرت یک نعمت هست!!مردی که تمام نیازهای زندگانی را جبران میکنه چراباش باید اینطوری تا کنی؟!
شوهرتون واقعا نجیب تشریف دارندبش سلامم برسون.

سلام آقای شهریار

ببخشید که من سنم از شما پایین تره و می خوام نکاتی را خدمتتون عرض کنم. :72:

راستی من متن های شما و طرز نوشتنتون را خیلی دوست دارم اما....

این خانم که به خاطر خرج خونه نمی خواد بره سر کار.یا اینکه به خاطر ارتباط برقرار کردن با نامحرم!!! که شما می گید غیرت شوهر.

این خانم تحصیل کرده و کلی زحمت کشیده.به تحصیلات و شغلش علاقه داره.بهش انرژی می ده.روحیش بهتر میشه.

باعث می شه زندگیش از یک نواختی در بیاد.

شما خودتون اگه سر کار نرید فقط خونه باشید و هرروز یک سری کارهای تکراری بکنید چه حسی بهتون دست می ده؟

*

اگه به یک امیدی برای یک کاری زحمت بکشید و آخرش یکی دیگه چون دوست نداره نذاره اون کار را انجام بدین چه حسی بهتون دست می ده؟ (این خانم هم با امید درس خونده و همون اولش هم به همسرش گفته!به این امید که همسرش مخالفتی نداره پیشنهاد ازدواجش را قبول کرده. الان واقعا نامردی نیست که زیر حرفش بزنه؟ این مردانگیه؟)

*

اگه آدم با استعدادی باشید و بدونید که می تونید توی یک عرصه ای موفق باشید و یکی دیگه نذاره؛چه حسی بهتون دست می ده؟

*

می گن آن چیز را که برای خودت می پسندی برای دیگران هم بپسند.

من می گم صورت مساله را نباید پاک کرد.

درسته خیال اون آقا باید راحت بشه.

خانم تمنا باید این اطمینان را به وجود بیارن که اولویتشون شوهر و خانواده است و نه کار و تحصیل.

باید همسرشون از محیط کارش راضی باشند و....

این درست نیست به دلیل کم حوصلگی و دنبال راه درست نگشتن؛صورت مساله را پاک کنیم و علاقه همسر را نادیده بگیریم.

بالاخره معنی حمایت و پشتیبانی یک مرد کجاست؟آیا نباید به نحو صحیح خانمش را در راه رسیدن به علاقه اش حمایت کند؟

براتون آرزوی موفقیت می کنم :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

سلام آقای شهریار

ببخشید که من سنم از شما پایین تره و می خوام نکاتی را خدمتتون عرض کنم. :72:

راستی من متن های شما و طرز نوشتنتون را خیلی دوست دارم اما....

این خانم که به خاطر خرج خونه نمی خواد بره سر کار.یا اینکه به خاطر ارتباط برقرار کردن با نامحرم!!! که شما می گید غیرت شوهر.

این خانم تحصیل کرده و کلی زحمت کشیده.به تحصیلات و شغلش علاقه داره.بهش انرژی می ده.روحیش بهتر میشه.

باعث می شه زندگیش از یک نواختی در بیاد.

شما خودتون اگه سر کار نرید فقط خونه باشید و هرروز یک سری کارهای تکراری بکنید چه حسی بهتون دست می ده؟

*

اگه به یک امیدی برای یک کاری زحمت بکشید و آخرش یکی دیگه چون دوست نداره نذاره اون کار را انجام بدین چه حسی بهتون دست می ده؟ (این خانم هم با امید درس خونده و همون اولش هم به همسرش گفته!به این امید که همسرش مخالفتی نداره پیشنهاد ازدواجش را قبول کرده. الان واقعا نامردی نیست که زیر حرفش بزنه؟ این مردانگیه؟)

*

اگه آدم با استعدادی باشید و بدونید که می تونید توی یک عرصه ای موفق باشید و یکی دیگه نذاره؛چه حسی بهتون دست می ده؟

*

می گن آن چیز را که برای خودت می پسندی برای دیگران هم بپسند.

من می گم صورت مساله را نباید پاک کرد.

درسته خیال اون آقا باید راحت بشه.

خانم تمنا باید این اطمینان را به وجود بیارن که اولویتشون شوهر و خانواده است و نه کار و تحصیل.

باید همسرشون از محیط کارش راضی باشند و....

این درست نیست به دلیل کم حوصلگی و دنبال راه درست نگشتن؛صورت مساله را پاک کنیم و علاقه همسر را نادیده بگیریم.

بالاخره معنی حمایت و پشتیبانی یک مرد کجاست؟آیا نباید به نحو صحیح خانمش را در راه رسیدن به علاقه اش حمایت کند؟

براتون آرزوی موفقیت می کنم :72:

---

جناب مصباح الهدی!!یک خانم چی کاری میتونه بکنه؟جزاینکه یا منشی شرکت باشه که باهزاران نوع ادم خوب وبددربیفته وهرکدمشون یه نگاه خوب وبد بش داشته باشند؟یه خانم مثلا ا زسرکاررفتن چی ذوقی چه علمی چه اختراعی را میتونه کشف کنه جزتباهی وفساد که در محفل کاری ماایرانیان زیاد شده !!!یک خانم که یه محلی که بیگانه ها وافراد نامحرم تو ش جولان میزنند واونو به محفل مقدس منزل شخصی خود ترجیح بدهد بنظرتون کارخوبی میکند؟
قرار نیست که بخاطر فرار ازیک زندگی تکراری دست به تنوع زد!!!خانه خانواده وشوهر همه ش تکراری هستند نباید یه خانم حس کنه که من از تکرار اینها خسته شده ام باید تنوع داشته باشم!!!ویه روز خونه یه روز سرکار ویه روز گردش!!!!اگه چنین باشه که وای بشوهر!!!!!
اخه چطور یه شوهر ازعلاقه ای که گرایش درافتادن با نامحرمان توش هست ازش حمایت کنه؟اخه مردها غیرت دارند دوس ندارند موهای زنشونو یه غریبه ببینه!!!این درذات خدادای یه مرد غیرتمند هست!!!
بلفرض ازکجا معلوم محل کار حاوی ادم مخ زن ومضخرف نیست؟شما یه دارو را بدون مجوز پروانه بهره برداری بهداشت مصرف میکنید؟درصورتیکه تشخیص یه دارو باازمایشات شیمی شناخته میشه اخه یه مرد چطور این همه مردای که سرراه برخورد خانمش هست انها را نالیز کنه؟؟اخه مگه غیرخدا کسی میتونه انسانها را بشناسه؟ازبسا برا خیلی اتفاق افتاده موقع سرکاررفتن جناب خانومه با راننده تاکسی رفیق شده اون یکی باهمکارش اون یکی با ریش شرکت وغیره..(منظورم این نیست کهانهایی که سرکارمیرن یه اتفاقی براشون افتاده )ولی احتمال وقوع ماجرا وجوددارد!!
سرکاررفتن یه خانوم بدون صلاحدید شوهرش مثل مصرف قرص های که بی نام ونشانند وهرلحظه ممکنه یه خطر براشون پیش بیاد.
درسته زحمت کشیده درس خونده وازش استفاده کنه!!ولی قرار نیست هرکسی گواهینامه رانندگی داره خودشو به اب واتش بزنه که من بازحمت این گواهینامه را گرفته ام وباید رانندگی کنم !!این همه مدارک برای روز مباداست!من خودم فوق تخصص طراحی مدارات فرکانسی بودمتو سال 78 تولیداتی هم داشتم ولی الان قرار نیست که باید این شغل فعلی م که اقتصادی تره اونو ول کنم بازبرم دنبال اون شغل قدیمیم!!هر روزسال یه موقعیت خاصی داره باید بسته باون قدم برداشت!!
یه خانم جزاینکه بره ابدارچی یا منشی یافروشنده یه شرکت باشه چی کارمیتونه بکنه؟؟؟؟چرادوس ندارید اون چایی را بامتانت پیش شوهرتون ببرید واوازشما تشکر کند بجای اینکه نامحرم تو چشاتون نگاه کنه ولبخندی بزنه وبعد بادوتا متلک تشکر کنه؟!!
اخه مرد با زن فرق میکنه!!احتمال اسیب پذیری زن زیاده !اونهم در جمع مردان ایرانی !!که ازدین میترسند نه ازخدا نه ازمکافات عمل!!بنابرین میسر نیست وقتی شوهر میره سرکار باید زنش هم بره وبگه که (چون برخود میپسندم بردیگران هم باید بپسندم)

اینجا یه مردغیرتی نیست؟؟؟بیادحرفامونو تایید کنه؟

سلام
چند تا نکته:
1- عرفا و شرعا مرد مسئول برقراری امنیت فیزیکی خانواده هستش . شما این رفتار شوهرتون رو پای خودخواهی یا چیزهای این شکلی نگذارید و پای نگرانی ایشون بزارید . این مسئله خیلی مهمیه که زن ها متوجه این احساس مرد ها نمیشند. به جای اینکه کنترل احساسی خودتون رو از دست بدید کمی صبور بوده و سعی کنید این نگرانی همسرتون رو بر طرف کنید.

2- چرا فکر می کنید استفاده از درسی که خوندید فقط با سر کار رفتن و پول درآوردن میسر هستش . بشینید تحقیق کنید یا مقاله بنویسید (البته اگه واقعا درس خوندید ، و نه اینکه مدرک گرفته باشید) تا اینجوری هم به خودتون و هم به همسرتون تواناییهاتون رو ثابت کنید .

3 - متاسفانه یک تفکر غلط داره رایج میشه و آن اینه که کسی که در خانواده داره پول در میاره کار مهم خانواده رو انجام میده . اما واقعیت اینه که برای بقای خانواده و همچنین داشتن یک خانواده متعالی مسئله اقتصادی تنها بخشی از کار را پیش میبره . سعی کند واقع بینانه مسائل زندگیتان را ارزشگذاری کنید تا اینجوری احساس شکست نکنید .
4 - فکر نکنید کار کردن همچین آش دهن سوزی هستش . کمی تحقیق کنید و ببینید که آیا همزمان می توانید از پس مسئولیت های خانواده ودر کنار وظایف و خستگی های کاری بر بیایید.
5 - اگر فرزند دارید بهتره زمانتون رو بیشتر صرف موفقیت فرزندتان کنید که زینت زندگیتون هستش و اگر ندارید ببینید آیا زمان آن نشده که به فکر بچه دار شدن بیافتید.
6- یک نکته داخل پرانتز (من شخصا برای کسی که هدف کوچکی مثل کار کردن داره متاسفم)

پیروز و سربلند باشید

جناب شهریار و جناب تیک تاک

البته تا حدودی درک می کنم که این قدر به فضای جامعه بدبین باشید.اما شما چرا این قدر زود قضاوت می کنید؟

یک خانم فقط می تونه آبدارچی بشه؟!!! من خودم مخالف پر و پا قرص مشاغلی هستم که شان یک زن حفظ نمیشه.مثل شغل های کارگری؛راننده تاکسی؛مشاغلی که خانم باید مسافرت های متعدد برود و...(که خود این باز هم بسته به شرایط متفاوته)

.

ببینید هر افراطی یک تفریطی در بر دارد.وقتی که یک قسمت از جامعه را افراط گرایانه محدود کنیم(مثل قدیم)نتیجه اش این می شود که الان زنان برای خودنمایی محتاج نشان دادن موی سرشان هستند !!! یعنی این قدر ارزش خود را پایین می بینند که به جای اینکه خودشان را در محافل علمی و ... نشان بدهند ؛خودشان را اینگونه نشان می دهند.

.

خانم تمنا کلی درس خواندند؛من فکر نمی کنم با مدرک فوق لیسانس کسی دوست داشته باشه آبدارچی بشه!

احتمالا ایشون یک کار آبرومندانه مدنظرشان هست.

.

من نمی خوام به هیچ وجه از خودم تعریفی کنم اما فقط می خوام به عنوان یک دختر حرف های دلم را بزنم:

من خودم یک دختر کاملا محجبه و مذهبی هستم.به حجابم کاملا پایبندم.تو محیط دانشگاه با آقایون رسمی صحبت می کنم و حیا را هم در پوشش و هم در صحبت کردن رعایت می کنم.

دست برقضا خداوند به من استعداد و علاقه علمی هم داده!نه اینکه هدفم تحصیل باشه!اولویت های من در زندگی متفاوته.اما اگر به این احساسم نپردازم خلای در وجودم حس می کنم که تاثیرش را در روحیه من قطعا می گذارد.

.

اگه فرض یک خانم دکتری این همه زحمت بکشه و تخصص بگیره و بشینه خونه؛به نظرتون چه حسی خواهد داشت.به نظرتون این خانم دکتر می تونه تو خونه بدون امکانات آزمایشگاهی تحقیق کنه؟

اگه کسی کارش آزمایشگاهی باشه می تونه فقط با مطالعه به هدفش برسه؟ نباید نتیجه مطالعاتش را در عمل ببینه؟ حتما ما باید عالم بی عمل باشیم؟ فقط باید محفوظاتمان را بالا ببریم؟

.

می گن وقتی می خوای کسی را قضاوت کنی اول چند قدم با کفش هایش راه برو بعد قضاوت کن و راهکار بده.

شما نوع رفتار و پوشش و صحبت کردن یک خانم استاد دانشگاه را کمتر می تونید تصور کنید که پر از عشوه باشه و بی حیا گونه صحبت کنه یا اینکه ساپورت بپوشه و...(تازه این در صورتیه که خیلی هم مذهبی نباشه)

.

در ضمن اصلا هم فکر نمی کنم که اگر کسی یکی از اهدافش کسب علم باشد و بخواهد به علمش عمل کند؛هدف پایینی داشته باشد.و برای همچین کسی متاسف که نیستم هیچ؛غبطه هم می خورم)

طلب علم بر هر مرد و زن مسلمان واجب است.(حضرت محمد) (تو کتاب دین و زندگی دبیرستانم خوندم تو متن عربیش زن (مسلمات)هم ذکر شده بوده)

طلب علم نزد خداوند از نماز و روزه و حجّ و جهاد در راه خداوند عزيز و بزرگ‌، برتر است

جست و جوي علم بر هر مسلماني واجب است و براي طالب علم، همه چيز حتّي ماهي‌هاي در دريا، (از خداوند) طلب آمرزش مي‌كنند.((حضرت محمد (ص))

اینکه پیامبر می گن: ز گهواره تا گور دانش بجوی.را هم که هممون گویا فقط حفظ کردیم.

.

من موافق این هستم که دختران به جای اینکه بی کار باشن و هردفعه جلوی آینه یک فکری به ذهنشون برسه یا اینکه فیلم های ماهواره ای ببینند و مدام بخوان از مدل لباس و آرایش آنها الگو بردارن برن دنبال ورزش؛تحصیل علم و مشاغل سالم و در شان یک خانم.

حذف خانم ها در اجتماع به پاکی جامعه کمک نمی کنه.کسی که ذاتش خرابه بالاخره راه خودش را برای بروزش پیدا می کنه.حالا تو محیط کار نشد یه جای دیگه.

.

مشکل اصلی یه جای دیگه است ما می خواهیم ظاهر را با کمترین زحمت به فکرمون حل کنیم.

دلیل مشکلات ما در ایران اینهاست:

کمبود اشتغال برای جوانان

مشکلات عدیده و بسیار در راه ازدواج جوانان

بالا رفتن چشمگیر سن ازدواج

فرهنگسازی خیلی کم برای حجاب و عفاف(متاسفانه به قدری بعضی اشخاص مذهبی افراط گرایانه در مورد حجاب صحبت می کنند که حجاب در ذهن خیلی از زنان مساوی شده با عدم آزادی!!! که حتی برای این آزادی (ظاهری) حاضر به چه کارها که نیستن)

ضمن اینکه معتقدم برای پاکی جامعه برخی مشاغل هستند که زنان باید به عهده بگیرن:

مثل معلمی(شما می تونی دختر نوجوونت را تو مدرسه زیر نظر معلم مرد بذاری؟)( راستی آبدارچی یک مدرسه دخترانه چی؟ باید مرد باشه؟حتی این جا هم استثنا هست)

مثل پزشکی(یک خانم راحت تر نیست که پیش یک پزشک زن بره تا مرد؟)

مثل پرستاری زنان(اصلا می تونید تصور کنید خانمتون را یک مرد پرستاری کنه؟)

فروش برخی پوشاک زنانه و حتی فروش کفش زنانه.

و.....

سعی کنیم همه چیز را با هم الکی قاطی نکنیم!

اگه کاری شرایط خاص خودش را داشت هیچ مانعی نیست.اگه شرایط را نداشت خب طبیعیه که مخالفش باشیم.

آقایان شهریار و تیک تاک گرامی

کار به اعتقادات متفاوت هم ندارم. چون اینجا تاپیک شخص دیگری و انجمن آزاد نیست که بصورت آزادانه بشه از عقاید همدیگه درمورد موضوع کار کردن خانومها صحبت کرد.

اینجا تاپیک خانوم *تمنا من* هستش.

پس به نکاتی که ایشون گفتن دقت کنین

ایشون گفتن شوهرشون اول زندگی گفتن حق کار و تحصیل و بهشون میدن.
دوم اینکه ایشون سر مشکلات پیش امده در شروع زندگی با از خودگذشتگی فعلا این حق و حقوقی کع گرفتن و به تعویق انداختن.
اینو که قبول دارین ما دخترا ی مجرد حق انتخاب داریم مثه تمامی اقایون، من بعنوان دختر مجرد وقتی خواستگار برام میاد و میگم با صداقت میگم میخوام کار کنم و اوشون قبول میکنن، بصداقت اون اقا احترام میذارم و اعتماد میکنم.

وقتی الان بعد چند سال زندگی ایشون میزنن زیرش، این وسط دیگه کار برای من مطرح نیس برام اون صداقت و راستگویی و اعتماد کسی که باهاش زندگی کردم مطرح میشه ویژگی های کسی که باهاش یعمر زندگی کردم میره زیر سوال. با خودم میگم دیگه برای راضی کردن من حاضز چه دروغایی بگن؟؟ من انتظارم از یه مرد سنتی و تعصبی که همچین نظریع هایی داره این نیس که معیارای یدختر یا نه یه انشان بلاخره ما دختران انسان که هستیم سوای دختر بودنمون و جنسیتمون، پایمال نکنه. حداقل راستشو بگه من نمیخوام کار کنی که اون زمان این دختر خانوم یکی دیگه رو انتخاب کنه یا ازاول اگه شمارو انتخاب میکنه با این دید انتخاب نکنه که ازاده ازاده. میتونه کار کنه میتونه به معیارایی که تو سر داشته برسه .

بالاخره لحظه ای فکر کنین که دختران هم میتونن کار کنن و این حق و دارن که بخواین متناسب با رشتشون کار کنن.

من اگه مهندسی خوندم، نمیرم منشی بشم. پس این هنه خانوم مهندس موفق تو جامعه ما چی هستن؟ ؟؟ منشی؟؟ با فساد زیاد جامعه فقط بخاطر خانومها ست؟؟

من اکه پزشکی خوندم نمیرم منشی دکتر شم، چون خودم پزشکم، فساد جامعه رو زیاد نمیکنم با الگو قرار دادن پوشش حضرت فاطمه ( ع) میرم تو این محیط ها و و الگو قرار دادن رفتار ایشان سعی میکنم به اهدافمم برسم از راه درست به رسیدن اهداف درست میرسم نه راه اشتباه. حال اگه بعضی دست خانومها راهای اشتباه انتخاب کردن این دلیل نمیشه همه خانومها اینگونه اند.

مورد اخر هم اینه که اگه خونده باشین حرفاشونو ایشون میگن که واقعا دلخور میشن که افرادی مثله شوهرشون فکر کنن خانومها فقط بدرد خونه داری و دست فروشی میخورن.!!!!

ایشون تو درسشون شاید از خیلی اقایون بهتر باشن در این زمینه. این همه خانوم موفق داریم در جامعه فقط دنیا کوچیک اطراق خودتون و نبینین.
[color="#b22222"]من قبول دارم شما اقایون بسته به محیطی که توش زندگی کردین و چیز هایی که دیدین دارین این حرفا رو میزنین . [/color]

اما اینم قبول کنین من بعنوان یک دختر در این اجتماع تو شهر بزرگی هم زندگی کردم خانواده و فامیلی دارم که الحمدلله اکثر خانومهایی که این فامیل تربیت کردن و تحویب جامعه دادن دخترای موفق و با اخلاق جامعه بودن.

نمونه بارزشون و مثال بزنم، تو فامیلمون پزشک زیاد داریم ولی یکیشون که نسبت نزدیکی هم باهام دارن پزشکی بسیار موفق تو شهرمون هستن و ایشون از نظر مالی بی نیاز هستن اما دوست دارن از درسی که این همه سال خوندن نهایت استفاده رو ببرن و به خیلی از بیماران کمک کنن.

ایشون حتی خارج کشور هم سفر میکنن با همون پوشش چادر هستش و هیچگونه تغییری در خودشون حتی تو کشورهای ازاد هم نمیدن.
سمینارها و همایشات کشوراهای خارج که دعوت میشن شرکت میکنن اما پوششون بهمان صورته.
پس لطفا در مورد خانومها اینقدر برداشت سطحی نگرانه ای نداشته باشین یه مقدار زاویه دیدتون و باز تر کنین. همه جامعه که معطوف به اطرافیان شما نمیشن هرچند بگین ادم موفق و بزرگی هستین و خیلیا رو میشناسین اما دیگه همه رو که نمیشناسین.

ببخشید بیشتر مهندس و پزشک مثال زدم دایره شناخت منم مثه سایر دوستان در حد اطرافیانم بود.

میدونم معلمان موفقی هم در جامعه داریم استادان موفق خانومی هم داریم که من تو زندگیم کم ندیدم. و حتی سایر مشاغل که من شاید ندیدم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دختر بیخیال

آقایان شهریار و تیک تاک گرامی

کار به اعتقادات متفاوت هم ندارم. چون اینجا تاپیک شخص دیگری و انجمن آزاد نیست که بصورت آزادانه بشه از عقاید همدیگه درمورد موضوع کار کردن خانومها صحبت کرد.

اینجا تاپیک خانوم *تمنا من* هستش.

پس به نکاتی که ایشون گفتن دقت کنین

ایشون گفتن شوهرشون اول زندگی گفتن حق کار و تحصیل و بهشون میدن.
دوم اینکه ایشون سر مشکلات پیش امده در شروع زندگی با از خودگذشتگی فعلا این حق و حقوقی کع گرفتن و به تعویق انداختن.
اینو که قبول دارین ما دخترا ی مجرد حق انتخاب داریم مثه تمامی اقایون، من بعنوان دختر مجرد وقتی خواستگار برام میاد و میگم با صداقت میگم میخوام کار کنم و اوشون قبول میکنن، بصداقت اون اقا احترام میذارم و اعتماد میکنم.

وقتی الان بعد چند سال زندگی ایشون میزنن زیرش، این وسط دیگه کار برای من مطرح نیس برام اون صداقت و راستگویی و اعتماد کسی که باهاش زندگی کردم مطرح میشه ویژگی های کسی که باهاش یعمر زندگی کردم میره زیر سوال. با خودم میگم دیگه برای راضی کردن من حاضز چه دروغایی بگن؟؟ من انتظارم از یه مرد سنتی و تعصبی که همچین نظریع هایی داره این نیس که معیارای یدختر یا نه یه انشان بلاخره ما دختران انسان که هستیم سوای دختر بودنمون و جنسیتمون، پایمال نکنه. حداقل راستشو بگه من نمیخوام کار کنی که اون زمان این دختر خانوم یکی دیگه رو انتخاب کنه یا ازاول اگه شمارو انتخاب میکنه با این دید انتخاب نکنه که ازاده ازاده. میتونه کار کنه میتونه به معیارایی که تو سر داشته برسه .

بالاخره لحظه ای فکر کنین که دختران هم میتونن کار کنن و این حق و دارن که بخواین متناسب با رشتشون کار کنن.

من اگه مهندسی خوندم، نمیرم منشی بشم. پس این هنه خانوم مهندس موفق تو جامعه ما چی هستن؟ ؟؟ منشی؟؟ با فساد زیاد جامعه فقط بخاطر خانومها ست؟؟

من اکه پزشکی خوندم نمیرم منشی دکتر شم، چون خودم پزشکم، فساد جامعه رو زیاد نمیکنم با الگو قرار دادن پوشش حضرت فاطمه ( ع) میرم تو این محیط ها و و الگو قرار دادن رفتار ایشان سعی میکنم به اهدافمم برسم از راه درست به رسیدن اهداف درست میرسم نه راه اشتباه. حال اگه بعضی دست خانومها راهای اشتباه انتخاب کردن این دلیل نمیشه همه خانومها اینگونه اند.

مورد اخر هم اینه که اگه خونده باشین حرفاشونو ایشون میگن که واقعا دلخور میشن که افرادی مثله شوهرشون فکر کنن خانومها فقط بدرد خونه داری و دست فروشی میخورن.!!!!

ایشون تو درسشون شاید از خیلی اقایون بهتر باشن در این زمینه. این همه خانوم موفق داریم در جامعه فقط دنیا کوچیک اطراق خودتون و نبینین.
[color="#b22222"]من قبول دارم شما اقایون بسته به محیطی که توش زندگی کردین و چیز هایی که دیدین دارین این حرفا رو میزنین . [/color]

اما اینم قبول کنین من بعنوان یک دختر در این اجتماع تو شهر بزرگی هم زندگی کردم خانواده و فامیلی دارم که الحمدلله اکثر خانومهایی که این فامیل تربیت کردن و تحویب جامعه دادن دخترای موفق و با اخلاق جامعه بودن.

نمونه بارزشون و مثال بزنم، تو فامیلمون پزشک زیاد داریم ولی یکیشون که نسبت نزدیکی هم باهام دارن پزشکی بسیار موفق تو شهرمون هستن و ایشون از نظر مالی بی نیاز هستن اما دوست دارن از درسی که این همه سال خوندن نهایت استفاده رو ببرن و به خیلی از بیماران کمک کنن.

ایشون حتی خارج کشور هم سفر میکنن با همون پوشش چادر هستش و هیچگونه تغییری در خودشون حتی تو کشورهای ازاد هم نمیدن.
سمینارها و همایشات کشوراهای خارج که دعوت میشن شرکت میکنن اما پوششون بهمان صورته.
پس لطفا در مورد خانومها اینقدر برداشت سطحی نگرانه ای نداشته باشین یه مقدار زاویه دیدتون و باز تر کنین. همه جامعه که معطوف به اطرافیان شما نمیشن هرچند بگین ادم موفق و بزرگی هستین و خیلیا رو میشناسین اما دیگه همه رو که نمیشناسین.

ببخشید بیشتر مهندس و پزشک مثال زدم دایره شناخت منم مثه سایر دوستان در حد اطرافیانم بود.

میدونم معلمان موفقی هم در جامعه داریم استادان موفق خانومی هم داریم که من تو زندگیم کم ندیدم. و حتی سایر مشاغل که من شاید ندیدم .

---

خانوم محترم معلمی یا یه عده شغل شغلهای دولتی هستند که نه تنها شوهر ایشون بلکه همه مردا مخالفتی با این نوع مشاغل ندارند.ولی این خانم ابرازدارند ازرفتن به شغل دولتی موفق نشده اند پس دوست دارند به اداراجات خصوصی برند.
نه تنها من بلکه همه شوهرای دنیا به معلم بودن خانمشون مفتخرند ولی خب خانوم اگه تخصص داره میتونه خودش مطب بزنه وهیچ ایرادی ندارد ارایشگاه زنانه بازکنه وخیلی مشاغلی که با جنس مخالف سروکله نزنه.../من نمیگم که خانوم های جامعه ما اسیب پذیرند بلکه مردای جامعه ماهم اسیب رسون هستند مگه نه؟اگه یه خانوم بایه لباس تنگ تو خیابون بگرده چشم های همه مردان ازشیخ گرفته تامعتاد دنبال اون هستند ولی تو خارج به بدن برهنه زن هم توجه ای نمی کنند.حال یک زن بااینهمه دیوانه شوران ومردای چشم چران چطورامنیت داشته باشد پس بهتره یا براخودش شغل شخصی یا تو خونه یه اشی برا شوهرش بپزه که دل شوهرو تصرف کنه که این دل دست کمی ازکره زمین ندارد.بفکراین تصرف باشید نه شغل وتنوع.

فقط پست اولتو خوندم. شاید تکراری باشن حرفام.
اول اینکه وقتی شوهرت واسه یه کاری باهات موافق نیست و تو می خوای اون کارو انجام بدی باید از راه زنانه راضیش کنی نه مردانه. نباید اول جدی حرف بزنی بعدم دعوا. ملایم و مهربون باش و کم کم راضیش کن. زنشی دیگه. همکارش یا شوهرش که نیستی. پس ملایمت داشته باش و استمرار تا به چیزی که می خوای برسی. اینطوری فکر می کنه خودش لطف کرده بهت اجازه داده و خوشحالم میشه. ولی اگه حالت دستور دادن یا حتی اطلاع دادن باشه حرفت بهش برمی خوره و بیشتر مخالفت می کنه.

دوم اینکه حالا کارو الان نمی ذاره. ادامه تحصیلو که می ذاره. شروع کن واسه ادامه تحصیل خودتو اماده کن. بعدش کار هم می کنی دیگه.
موفق باشی.

دوستان عزیزی که همه لطف کردین و برای تمنا پست گذاشتین...ایشون دنبال راه حل میگرده برای اینکه همسرش رو مجاب کنه که بره سر کار بنا به هزار و یک دلیل که برای خودش محترمه .

بنابراین اگر در این زمینه میتونید به ایشون کمک کنید، ممنون از همه شما...

در غیر اینصورت ظرفیت تاپیک این بنده خدا رو پر نکنید که به نتیجه نرسیده بسته بشه. مطمئن باشید خانم تمنا که سالها عمرش رو گذاشته پای تحصیل طرز تفکرش در مورد اشتغال و تحصیل و نگاهش به جامعه با چند تا پست آتیشی بعضی دوستان عوض نخواهد شد!!!!!

پس لطفا این جور بحث ها رو هم ببرید به انجمن آزاد نه تاپیک شخصی افراد دیگه.

آقايون وقتي با يك موضوع مبهم مواجه ميشن گارد مي گيرن به نظر من بهتره به جاي كلي گويي موضوع رو بيشتر براش باز كنيد ميخوام كار كنم يه بازه خيلي بزرگه كه از منشيگري تا رياست جمهوري توش جا ميشه. شما اول بايد بدونيد كجا و تو چه محيطي كار كنيد بعد به همسرتون اطلاع بديد و رضايتش رو بخوايد.مردا ها فكر ميكنند اگر محيط دولتي نباشه تو محيط هاي خصوصي گرگ هايي هستند كه خانومشون رو قورت ميدن ولي محيط كار بعضي از شركت هاي خصوصي از بعضي محيط هاي دولتي سالم تر هست. مشكل همسر شما كار كردن شما نيست مشكلش محيطي هست كه شما ميخوايد اونجا شروع به كار كنيد.ايشون به همسرش مطمعن هست ولي به ديگران نه.

سلام
خانم های بزرگوار مصباح الهدی و دختر بیخیال و دیگر بزرگواران با بعضی از صحبت های شما موافق هستم (البته نه با تحلیل های ارائه شده) ، اما :
1- متاسفانه شما در همان دامی افتادید که من رو متهم به آن کردید(بدبین بودن به جامعه و تفکر سنتی داشتن) . در واقع این شمایید که بدون هیچ دلیلی نسبت به صحبت های من ، نگاه بدبینانه دارید و البته در باب علم و تحصیل نیز گرفتار تفکر سنتی هستید . محض اطلاع باید بگویم من در خانواده ای متولد و رشد یافتم که تمام اعضای آن شاغل می باشند(چه زن و چه مرد) و با لطبع آن با اینگونه خانواده ها و شرایط پیرامونشان به خوبی آشنا هستم . اگر به نکته شماره 1 پست قبلی من دقت کنید من از یک احساس در آقایان صحبت کردم و سعی کردم راه حلی نیز به خانم تمنا ارائه بدهم.
2- درباره مدرک هم با توجه به اینکه در جامعه علمی و دانشگاهی ایران بوده و هستم ، می دانم اکثر افرادی که مدرک گرفته اند تنها چیزهای سطحی را آموخته اند و به همین دلیل هست که به ایشون پیشنهاد تحقیق دادم . در کارهای تحقیقی و عمقی هستش که انسان جایگاه خودش و راه درست برای استفاده از علم رو یاد میگیره .
3 – از دید مذهبی هم کسب علم بر همه فرض می باشد (بر منکرش لعنت) اما چه علمی !!؟؟ در حال حاضر ما در بیشتر موارد عمله و بنا (همون مهندس معمار و عمران) ، کاربر کامپیوتر(همان مهندس کامپیوتر) ، ناظر (همان مدیر) و ... تربیت می کنیم . بسیاری از کارهایی را که ما در دست کسانی که مدرک گرفته اند می دهیم را با آموزش های چند ماهه به افراد دیگر هم می شود یاد داد و این دقیقا مشکل تفکری ما است که علم را برابر با گرفتن مدرک و سپس به کار گیری آن در یک کار خدماتی(البته عمدتا) می دانیم و آن وقت فکر می کنیم عالم با عمل شده ایم . از دید مذهبی علمی برای ما اهمیت دارد که بتواند ما را از وابستگی های جورواجور نجات دهد . ما چرا باید شخصی را که توانایی و صبر و ممارست فراوانی در راه مطالعه دارد را به سمتی سوق دهیم که مثلا چندین سال وقت صرف کند و پزشک شود تا یک کار خدماتی انجام دهد . در صورتی که اگر به درستی تحقیق و تولید علم مد نظر باشد می توان شرایط را به گونه ای رقم زد که ما احتیاج کمتری به ارائه این خدمت و در نتیجه هدر دادن زندگی افراد مستعدمان داشته باشیم (البته این یک بحث وسیع است که در چند خط نمی شود آن را به درستی بیان کرد).
4- اگر دوباره پستی که من داده ام را بخوانید می بینید که من هیچ وقت کسب علم را هدف کوچکی به حساب نیاوردم و کار کردن را هدف کوچکی شمردم . البته کارکردن گاهی راهی برای رسیدن به اهداف بزرگتر می باشد اما خود هیچ گاه هدفی متعالی نیست .
5 – همانطور که گفتم من با کار کردن زنان آشنا هستم و هیچ گاه هم نگفتم زنی که بیرون از منزل کار می کند خدای ناکرده از حیا و اخلاقش کاسته می شود و یا اینکه اگر کسی کار نکند از اجتماع حذف می شود . بدانید که اجتماع سالم را خانواده های سالم(در همه ابعاد) ایجاد می کنند (این صحبت هم از بدبین بودن شما نشات گرفته و نه بالعکس) البته کار تا جایی می تواند مفید باشد که جایگاه خانواده را مورد خطر قرار ندهد که این امر هم فرمول مشخصی ندارد و هر کسی بر اساس شرایط خودش باید آن را ارزیابی کند .
6 – درباره شوهر خانم تمنا و اینکه ابتدا ایشان با کار کردن موافق بوده و الان نمی باشد نظر دادن سخت است و نمی شود ایشان را به راحتی به دروغ گویی متهم کرد . شاید در آن زمان تفکرات ایشان آنگونه بوده و در طول زمان و با توجه به شرایط پیرامونشان دیدگاه و نظرشان تغییر کرده و نظر قبلی خود را اشتباه می پندارند و یا احتیاط هایی در این مسئله برایشان ایجاد شده و یا شاید هم دروغ گفته اند . این را دیگر خود خانم تمنا باید علتش را جویا شود .
7 - بسیاری از مشکالات و مثال هایی هم که شما بزرگواران زدید دلیلش همان کمبود تحقیق و تولید علم در همه زمینه ها(چه مدیریتی و علوم انسانی ، چه فنی و مهندسی یا علوم طبیعی و ...) هستش و همین جا هستش که ضرورت آن چیزی که من به خانم تمنا درباره انجام دادن تحقیقات گفتم را نشان می دهد (همان کاری که خود من دارم انجام می دهم).
به عنوان آخرین مطلب باید بگویم اگر من این مطالب را نوشتم احساس کردم که احتمالا می تواند به خانم تمنا در تصمیمی که می گیرند کمک کند وگرنه به هیچ عنوان به خودم اجازه منحرف کردن بحث ایشان را نمی دادم .
پیروز و سربلند باشید

چناب شهریار و تیک تا گرامی
همونطور که تو پست قبلم گفتم اینجا پست خانوم تمنا هستش و ایشون دنبال راه حل برای مشکلشون نه اینکه بدونن افکار سایرین در خصوص کار کردن خانومها چی هست .
بنابراین جواب ندادن من به پسستون و حمل بر بی توجهی به جوابی که زحمت کشیدین نوشتین نذارین.

خانوم تمنا بنظرم با داد و بیداد نمیتونی بجایی برسی.
اول از همه ارامشتو حفظ کن و بذار شوهرتم به اون ارامش قبلی برگرده و زندگیتون دوباره به روال عادیش برگرده
بعد یروزی و تعیین کن یروزی که شوهرتم خونه باشه.
اونروز و یه جشن کوچولو برای خودتون دوتا ترتیب بده. میتونی عذای مورد علاقه شوهرتون و درست کنین یا اینکه واسشون یه هدیه کوچکی درنظر بگیری براشون مهیا کنی. و محیط خونه هم خوب و قشنگ تزیین کنین.
بعد جشنتونم میتونی با ارامش باهاشون صحبت کنی و بگی فقط میخوان حرف بزنیم بدون دعوا و دلایل همدیگه رو بشنویم. دلایل کاملا منطقی و هدیگه رو مجاب کنیم.
تازه بهشون بقبولون بعنوان یه خانوم که برای شخصیتش ارزش قایل هست بهیچعنوان حاضر نیس کارهایی بکنه که بشخصیتش توهین بشه.
و مطمعنا کاری میکنه که مورد تایید شوهرش باشه و شوهرش اون محیط و تایید کنه..
موفق باشی عزیزم.امیدوارم بتونی هم به اهدافت هم به زندگیت برسی و همیشه تو تمام مراحل زندگیت موفق باشی


حرف بی نهایت عزیز هم کاملا درسته. اما نمیتونیم بگیم همه خانونهای خانه دار همچین حسی دارن چون باز من خیلی مثالها دارم که نقض میکنه ای حرف ایشونو.
منم خانومای شاغلی میشناسم که هیچوقت پشیمون نشدن.
این برمیگرده به خود فرد و تواناییاش.
بهرحال خوبیه کار بی نهایت عزیز اینه که خودش تجربه کسب کرده و خودش به این نتیجع رسیده. ممکنه اگه تو خونه بود و کار بیرون و تجربه نمیکردن الان اینو نمیگفتن.
بهرحال نظرات متفاوته و ویژگی ها هم متفاوته ممکنه تمنا عزیز کار کنن و بگن هیچوقت سال هایی که کار میکردن و نمیتونن از یاد ببرن و اون حس خوبی که بهشون منتقل شده به اندازه ی حس سالها خونه داریشون نباشه.هرکسی منحصر بفرده و دارای ویژگی های ذاتی خودش.

گل آرای عزیز
گاهی اوقات مراجع خواسته ای دارند که شاید اون خواسته اصلا به ضررش باشه چه اشکال داره که دوستان قضیه را از چند بعد پردازش کنند دیگه با خود مراجع هست که تصمیم گیری کنه .

تمنای عزیز
چرا کار پر ارزش یک زن در خانه را با صفاتی چون کلفتی بی ارزش می کنید؟
اون آرامش وگرمایی که یک زن در کانون خانواده ایجاد می کنه موهبتی است که زمانیکه از دستش بدین اون موقع حسرتش را خواهید کشید وحاضرید همه چیز را رها کنید
تا لحظه ای رنگ صفا وصمیمت وعشق و آرامش را تجربه کنید.

من به عنوان یک زن خانه دار که 10 سال سابقه کار مورد علاقه ام را داشته ام و همیشه از بهترین ها بودم به گونه ای که از همه سر بودم حتی از همسرم اما به جرات می گم که خوشبختی واقعی را زمانی چشیدم که در نقش یک زن نقش خود واقعیم ظاهر شدم زن با ارزشی که محیط خونه را گرم می کنه برای زمانی که همسرش لحظه شماری می کنه هر چه زودتر از کار طاقت فرسای بیرونش دست بکشه وبرگرده خونه چه لذتی بالاتر از این برای یک زن می تونه وجود داشته باشه.

من ارزش این لذت را با تمام وجودم لمس کردم چرا که زمانی در زندگی ام همسرم از من دور بود و طبق گفته یکی از کارشناسان همین تالار (که تلنگر زندگی ام بود )اینکه حتما رغبتی برای با تو بودن نداره تمام اون امتیازات کاری که داشتم برام بی ارزش شد.

می خوام این نکته را بگم باید دیدگاهت را به زندگی تعدیل کنی ارزش های خودت ونقشی که در حفظ انسجام خونه ات را داری دست کم نگیری.

کار کردن خوبه اما بدون از لحاظ جسمی و روحی خیلی تحلیل خواهی رفت زن یک موجود ظریفی است که باید این ظرافت را برای انسجام خونه و زندگیش حفظ کنه نه اینکه با کار بیرون ضمختش کنه.

وقتی زن بیرون خانه کار می کنه مسوولیت هاش و مشکلاتش چندین برابر می شه آیا با آگاهی کامل و توانایی که در خودتون می بینید می خواین پا توی این راه بذارید؟
اگه به عنوان زنی که 10 سال شاغل بوده از مسوولیت ها و مشکلات اون صحبت کنم یه طومار باشه که اگه بخواین حتما خواهم گفت.

نکته آخر بی انصافی نیست که همسرتون را تنها به خاطر مخالفتش دیکتاتور بنامید؟ و این همه بار منفی از همسرتون ، از طریق عنوان تاپیکتون به خواننده منتقل کنید؟

درود بر دوستان عزیز

اول بگم من توی این مورد خاص طرف خانم ها هستم . اعتقاد دارم زن و مرد نداره هرکسی وقتی درسی میخونه و واسه خودش هدفی تعیین کرده دوس داره به اون هدف برسه و قرار هم نیست بخاطر مسئولیت توی خونه یا مادر شدن دست از این هدف هاش بگذره.هر مردی دوس داره یه همسر قوی و محکم داشته باشه با اعتماد بنفس بالا که بتونه بهش تکیه کنه فکر نکنم شوهر شما هم مخالف باشه ولی طرز بیانتون من یکی اصلا خوشم نیومد.

ببخشید اینو میگم ولی جوری که شما گفتین در مورد کار آزاد خوب منم بودم مخالفت میکردم شوهر شما بنظر من دوس داره شاغل شین ولی کاری که در شان و منزلت شما باشه کاری که حقوقش به نسبت به کاری که میکنین و مدرکی که دارین و وقتی که میزارین خوب باشه.کاری که محیطش واسه خانوم ها امن باشه.فکر کنم همون نوشته بانو meinoush در مورد طریقه گفتن خواستتون کاملترین جواب باشه.

ولی درکل خجالت آوره شوربختانه بعلت سومدیریت چند سال قبل الان جوری شده که حتی واسه مردامون کار نیست چه برسه خانوم ها و همونطور که خودتون اشاره کردین واسه دکتراشم کار بسختی گیر میاد چه برسهه دولتی اونم واسه فوق لیسانس الان بند پ (پارتی) نداشته باشی که اوضاعت خیلی خرابه.

خانوم خودم با مدرک فوق حق تدریسی هستش ولی میبینی با فوق دیپلم و لیسانس میرن سر کار دولتی تازه مدرکشونم الکی پول میدن مدرکی میخرن این موضوع باعث سرخوردگی وتحقیر شخصیت کسایی میشه که واقعا لیاقتش رو دارن و تلاششونم کردن واسه کار پیدا کردن.

در هر صورت بنظرم شما اول شوهرتون کم کم با ملایمت صحبت کنین بهشون بگین چشم کار دولتی ایشالله پیدا میشه ولی نشد هم میتونی کار شرکت خصوصی ولی کاری که حداقل در شانو منزلت خودتون و شوهرتنون باشه میدونم دید شما نسبت به کما مردا با کار کردن فرق داره شما فقط دوس دارین کار کنین که توی اجتماع باشبن و از مدرکتون و دانشتون استفاده ببرین ولی قبول کنین هرکاری هم مناسب خانم ها نیست:72:

اینم کلی میگم اینکه کار مناسب وجود نداره واسه خانوما یا کمه و رقابت بینشون زیاده واسه بدست آوردن اون شغل همش تقصیر شوهرا نیست خیلیش مقصر نبود کار و اوضاع بد اقتصادی و پارتی بازی و .... هیچی همون هیچی ننویسیم بهتره

نقل قول:

---

کار کردن خوبه اما بدون از لحاظ جسمی و روحی خیلی تحلیل خواهی رفت زن یک موجود ظریفی است که باید این ظرافت را برای انسجام خونه و زندگیش حفظ کنه

نه اینکه با کار بیرون ضمختش کنه.

وقتی زن بیرون خانه کار می کنه

مسوولیت هاش و مشکلاتش چندین برابر می شه

آیا با

آگاهی کامل و توانایی

که در خودتون می بینید می خواین پا توی این راه بذارید؟
اگه به عنوان زنی که 10 سال شاغل بوده از مسوولیت ها و مشکلات اون صحبت کنم یه طومار باشه که اگه بخواین حتما خواهم گفت.

نکته آخر بی انصافی نیست که همسرتون را تنها به خاطر مخالفتش دیکتاتور بنامید؟ و این همه بار منفی از همسرتون ، از طریق عنوان تاپیکتون به خواننده منتقل کنید

؟

---

من هم سه سال هست شاغلم دقيقا اين حرف ها رو ميخواستم بگم بينهايت جان خيلي بهتر گفت ولي چون دوستان گفتن شما مشكلت اينه چطور شوهرت رو راضي كني بري سر كار نظر قبل رو گذاشتم.
كار كردن درسته خوبي هايي داره ولي سختيهاش و مشكلاتش بيشتره حضور در اجتماع لزوما با كار كردن حاصل نميشه به نظر من بايد جوري در اجتماع حضور پيدا كرد كه در الويت دوم قرار بگيره .
من الان شديدا دنبال ارتقاع شغلم هستم . از خيلي از تفريحات و ... گذشتم. ولي اين تا وقتيه كه ازدواج نكردم اگر بعد ازدواج از لحاظ درآمدي همسرم مشكل نداشته باشه و مطمعنا انتخاب همسرم خوب وبه جا باشه بتونم بهش تكيه كنم قطعا حضور در اجتماعم شاغل بودن نيست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tamanaye man

توی این 6 سال مشکلاتی برای همسرم پیش اومد که من نتونستم ادامه تحصیل بدم و هم نتونستم سر کار برم ، یک جورایی از خود گذشتگی کردم و هم اینکه همسرم راضی نبود .

الان اون مشکلات برطرف شده و من به فکر این افتادم که دیگه وقتش هست هدف هام رو دنبال کنم

---

اگر خیلی خصوصی نیست و امکانش هست، می شه در این مورد توضیح بدین؟

تمنا جان ببخشید که توی این تاپیک سوالم و می پرسم. ولی چون بی ربط با مشکل شما نیست، احساس کردم تو این تاپیک باشه بهتره
من از خانومای متاهلی که سر کار می رن می خوام مزایا و معایب این کار و برامون بیشتر شرح بدن. چون من هم از این که سر کار نمی رم خیلی حس بدی پیدا کردم. ولی چون اوایل ازدواج سرکار می رفتم و تداخل کار خونه و بیرون و مهمونی و ... اجازه ی استراحت و رابطه ی خوب با همسرم نمی داد و همیشه عصبی و خسته بودم، ترجیح دادم سرکار نرم. اما الان بعد از 3 سال خیلی دوست دارم سر کار برم. البته خیلی وقته که دنبال یه کار پاره وقت تو رشته ی تحصیلی خودم هستم. اما متاسفانه کار پاره وقت پیدا نمیشه.
الان نمی دونم بهترین تصمیم برای زندگیم چیه. از طرفی منم مثل تمنا جان دوست دارم از این همه درسی که خوندم استفاده کنم

من کماکان از اینکه بدون اینکه خود تمنا پست جدیدی بذاره همینطور داره به صفحات تاپیکش افزوده میشه عذاب وجدان دارم :303:
چون به غیر از یکی دو تا پست، تو بقیه مطالب کمکی به تمنا نشد.
برای اینکه پستی که خودم میذارم هم خالی از راهنمایی نباشه (فقط در خصوص مشکل تمنا نه اینکه سر کار رفتن زن خوبه یا بد) میخوام چند نکته که به ذهنم برسه رو بگم و باز هم از دوستان خوبم خواهش میکنم این بحث جذاب رو ببرن به انجمن آزاد.

تمنا جان با شناخت بسیار کمی که از روحیات خودت و همسرت با توجه به همه مطالبی که تو تاپیک های قبلی گذاشتی دارم، برپا کردن گفتگوی تمدن ها :82: در یک فضای صمیمی نتیجه نمیده فعلا تو این شرایط ! بلکه بیشتر باعث ایجاد حساسیت میشه و ممکنه همسرت فکر کنه که این موضوع اینقدرررررر برای شما حیاتی شده که تا حلش نکنی و بله نگیری ول کن ماجرا نیستی و همین باعث بشه بیشتر گارد بگیره.

من باز هم میگم . الان اعصابت اینقدر خورده که بیشتر از خود کار کردن و شاغل بودن، اعلام رضایت قلبی و حتی حمایت و تشویق همسرت مهم شده . درسته؟
پس تو این شرایط که هنوز موقعیت کاری پیش نیومده و فرصت داری یه مدت طولانی از کار حرف نزن اما دنبالش بگرد.

و تو این مدت غیر مستقیم با اعمال و رفتارت و گاهی گفتارت بهش ثابت کن که اولویت برای تو نظر همسرت و رضایت قلبی ایشونه... و اینکه درک کردی که چقدر نگرانته و به فکرته و دلش نمیخواد با یه کار سنگین پژمرده و خسته بشی... و حتی به این همه توجهش افتخار میکنی...

تمنای گل.
یه موضوعی جدیدا باز کردی سر فیلمبرداری و تنش و برخورد فیزیکی... اونم بعد از دو سال... تو این شرایط حاد من کاملا هر دوتون رو درک میکنم که به خاطر اون دلخوری و اون ته مایه خشم برطرف نشده با هرر موضوعی مخالفت کنید و گارد بگیرید...

همسر من اون روزایی که درگیر بودیم یه دکمه ندوخته رو بهونه میکرد و میگفت تو که به کار خونه نمیرسی حق نداری بری سر کار...
اما الان تو شرایط حاد خودش که کماکان بیکاره و درآمدش ثابت نیست ظرف هم میشوره همه کار هم میکنه منم سر کار میرم هر روز تا عصر. فقط به یک دلیل !
تنشی و درگیری وحشتناکی نداریم که اعصابش خورد باشه اما مطمئنم که اگر سر یک موضوعی که کاملا بی ربط به سر کار رفتن منه ، یه دعوای حسابی و جانانه پیش بیاد ، بهونه میکنه که از فردا نرو سر کار !!!!!!! و من نمیذارم اون دعوا پیش بیاد. نه به خاطر عشقم به کارم !!!!! حوصله دعوا ندارم. ( شعر سرودم !!!! :18: )

پس حواست به این نکته هم باشه.

حتما بعد از شش سال اخلاقش اومده دستت و میدونی چطور ابتدا جو رو آروم کنی بعد کم کم طی چند ماه اون رضایتی که میخوای رو بگیری و انشالا تو این مدت کار خوب هم پیدا میکنی.
موفق باشی.

مزایای کار کردن به نظر من مهمترینش اینه که ادم اطلاعات کاریش به روز می مونه چون مجبوره کار کنه و دنبال راه حل هایی باشه برای کارش. بعد از اون هم درامده که می تونه خوب باشه.
معایبش به نظر من داغون میشه ادم فرسوده می شه. اگه کارش از صبح تا شب باشه شب داغون میاد خونه. بعدش غذاشو باید درست کنه واسه فردا. حتی وقت نمی کنه لباساشو بشوره. اخر هفته که بشه باید با عجله هم لباساشو بشوره هم به کارایی که نکرده تو هفته برسه. ارایشگاهم باید یه جایی اطراف محل کارش پیدا کنه که بتونه بره. سر کار هم که مردم خیلی هاشون گل و بلبلن دیگه. زیرآب زن هم که حداقل یکی پیدا میشه. با کلی ادم جوراجور باید با سیاست و مدارا رفتار کنی که می خوای کار کنی. همینم کلی از انرژی رو تحلیل می بره.
اما در نهایت یه روزی هم لابد میرسه که از این زحمتا نتیجه بگیری واسه کارت. یه جورایی برو بیایی واسه خودت داشته باشی توی کار و تخصصت. بعدش دیگه خوشحال و راضی هستی.

به نظر من مهمترین مزیت کار کردن همون به روز بودن اطلاعات و مسایل کاری و تحصیلیه.

تمنا جان. الان عصبانی هستی. حق هم داری. یه کم بگذره چند روز مثلا بعدش اروم شدی به این فکر کن که چطور به نتیجه برسی.
شما چیزی رو می خوای که حقته. تازه اگه زبون خوش داشته باشی چیزی که حقت هم نیست هم می تونی راحت بگیری. بعضی خانما رو دیدی چه زبونی دارن؟
یواش یواش. الان که شوهرت مخالفه دیگه یواش یواش نرم نرم باید راضیش کنی. شروع کن واسه ادامه تحصیلت هم اماده شو. درس خوندناتو ببینه شوهرت خودش کم کم نرم میشه. اونم می خواد تو رو خوشحال ببینه دیگه. وقتی ببینه خوشحال می شی از کار کردن اونم راضی میشه. ولی باهاش ملایم باش و خوش اخلاق. در عین حال هم استمرار داشته باش.
موفق باشی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shahrear

فقط اینون میتونم بگم که غیرت شوهرتو بنازم!!!
خانم محترم؟!وقتی شوهرتون میگه نرو یعنی نرو دیگه!!
تو قدیما میگفتن ارتش چرا ندارد!درسته؟تو مسلک باغیرتان شوهر چرا ندارد!!
شماباید به این افتخارکنید که شوهرتون چقددوستتان دارد که نمخواددقایقی از چشم هایش دورباشی !!این دوست داشتن خالصانه هست چون تو براش ازهمه چیز مهمی!!!
چرااینقد ناشکری میکنید؟بقول شوهرتون دوس دارید دستفروشی کنید؟مردباغیرت یک نعمت هست!!مردی که تمام نیازهای زندگانی را جبران میکنه چراباش باید اینطوری تا کنی؟!
شوهرتون واقعا نجیب تشریف دارندبش سلامم برسون.

---

بزرگوار شما سیصد سالی دیر به دنیا اومدین، الان زمان برابری زن و مرد در همه زمینه هاست. ممکنه زوجی در زمینه کار کردن یا نکردن خانم به تفاهم برسند اما اینکه مرد بگه اجازه نمیدم زنم بره سر کار قابل پذیرش نیست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط samanis

بزرگوار شما سیصد سالی دیر به دنیا اومدین، الان زمان برابری زن و مرد در همه زمینه هاست. ممکنه زوجی در زمینه کار کردن یا نکردن خانم به تفاهم برسند اما اینکه مرد بگه اجازه نمیدم زنم بره سر کار قابل پذیرش نیست.

---

دوست عزیز!!اسلام که بیشتر از سیصدساله بنظر شما باید ترک ش کرد؟؟سیصد سال پیش!!نه چک بود ونه سند فقط یه قول وقراروالقارمباح بود!!ایا این بداست؟
سیصد سال پیش اگه یه خیانت ناموسی میشد سریع میکشتنش وبرا ی خیلی ها درس غبرت بود!!الان چی خیانت یه تخصص شده وکاری به کارش ندارند!!ایا این خوب هست؟
سیصد سال پیش مردم به مسجدمیرفتند وبه مصیبت امام حسین می گریستند الان چی؟؟یکی به سوگ برادرش یکی به مشکلات شخصی ش یکی ازمنبر تقاضای براورده شدن وصلتش ویکی درمانده درمقابل بدهی هاش می گرید کو اون اشک چشمهایی که خالصانه برا دین ریخته میشد؟ایا اون بد بود؟
سیصد سال پیش نه اینگونه شلوارک تنگ بود نه اینگونه نگاهها!!هرکی هم برهنه بود مردم انقدرخالص بودند که دید مغرضانه وخائنانه نداشتند!!سیصد سال پیش پدر واجداد های ما بودند ایا اونها صادقتر ازمانیستند؟ایا نجابت مادرامون که از نسل قدیم هست برمون افتخار نیست؟؟
من ای کاش خودمم سیصدسال پیش بودم واینگونه فحشا گری را نمی دیدم وباینکه به طرز فکرم سیصدسال پیش گونه هست افتخار میکنم!!!من اریایی وایرانی در همه حال به غیرتم می نازم!!
اگه مرد مرد باشه نمیزاره خانومش توی مردای ایرانی سر کار بره!!من شخصا خانومم را به سرکار به اروپا میفرستم ولی برا ایران نه!!!چون مردای اونها اینقدهم چشم چران نیستند وبابدان بدهستند وباخوبان خوب!!!دریغ تو ایران ماچه باحجاب یا بی حجاب تو تیررس مردان پست فطرتند.

میگم آقای شهریار شما بدرد انجمن آزاد خیلی میخورین ها. یبار دیگه هم من دیدم همینطور با کاربران بحث میکردین. حداقل تو بحثاتون یه راه حل هم بدین بد نیس:)

تمنا جان یه مقاله پیدا کردم امیدوارم بدردت بخوره. میتونی از دلایل و مزایاش استفاده کنی و آروم و منطقی به شوهرت بگی.
یا عیوب شم خودت ببین شاید اون عطشت ریخت.:)اصن شاید پشیمون شدی:)

یه بخشی هم داره که از نظر قانونی مورد بررسی قرار داده. اینم بد نیس بدونی.
به نتیجه گیریشم یه سر بزن بد نیس!
شاید حوصلت سر بره که زیاده اما من خودمم با اینکه زیاد مینویسم حوصله خوندن متن های طولانی و ندارم اما این یکی جالب بود تا آخر خوندم :311::311:امیدوارم واسه تو هم جالب باشه و صد البته کمک کننده!
دیگه هرجور صلاحته. خودت انتخاب کن.:72:

• کار کردن زن بیرون خانه و مزایای آن:

1- زنان امروز با زنان دیروز که صرفا همراه شوهرانشان به کار کشاورزی و دامداری میپرداختند فرق دارند. عصر فن آوری جدید همه چیز را در هم ریخته و طبعا نوع کار ها هم عوض شده است.

۲- زنان نیاز دارند از تحصیلات و تخصصی که برای گرفتن آن زحمت کشیده اند سود بجویند. این کار به آنها احساس امنیت و رضایت خاطر میدهد.

۳- بیشتر زنان مایل نیستند برای رفع نیاز های مالی شان که این روز ها بسیار حیاتی هست دایم از شوهرانشان تقاضای پول کنند.آنها میل دارند خو د بخشی از احتیاجات خانواده را تامین کنند.

۴-زنی که در خارج از خانه کار میکند و با انجام کار احساس رضایت میکند مقدار زیادی از وابستگی افراطیش به شوهر کاسته میشود به طوری که قادر است از نظر روانی نیز خود را اداره کند.

۵- از نظر روحی دچار پیری زودرس نمیشود و کمتر افسردگی به سراغش می آید.

۶- وقتی زنی در خارج از خانه کار میکند خواه نا خواه با مشکلات کسب در آمد و به اصطلاح پول در آوردن آشنا میشود بنا براین به ارزش کار شوهرش بیشتر پی میبرد و در نتیجه او را بهتر درک میکند.

۷- در دوره سالمندی سربار دختر یا پسر نخواهد بود. زیرا حد اقل یک مستمری و حقوق بازنشستگی برای دوران کهولت خود در یافت میکند. بنا براین از این خانه به آن خانه فرستاده نمیشود که کشنده ترین درد های نگفتنی در کهنسالی است.

۸-چون به اقتصاد خانواده کمک میکند خواه نا خواه در اندوخته خانواده شریک و سهیم خواهد بود. همین سهیم بودن به او احساس امنیت بیشتری میدهد.

۹- به دلیل حضورش در خارج از خانه و در متن جامعه از معلومات و دانش اجتمائی روز بی بهره نمانده بخصوص اگر به خاطر پیشرفت کارش مجبور باشد که کمی مطالعه و تحقیق هم بکند در نتیجه برای تربیت فرزندان از آگاهی های کافی بر خور دار است.

۱۰- از نظر حفظ زیبائی تناسب اندام و خوش لباسی تا حدی مطابق فرهنگ روز خواهد بود همین امر به شادابی روحیه اش کمک فراوانی میکند.

نتیجه اینکه چنین زنانی در یک جمع بندی اجمالی علی القائده می بایستی از زندگی زناشوئی آرام و معقولتری بر خور دار باشند.

● کار کردن در خارج از خانه چه معایبی دارد؟

۱-زنی که در خارج از خانه کار میکند ینمی از قوای بدنیش صرف کار هائی میشود که ربطی به اداره منزل ندارد بنا براین خسته به منزل وارد میشود و در بعضی از موارد که کارش سخت تر باشد نیاز به استراحت کامل دارد.

۲- زنی که در خارج از خانه کار میکند, به حد اقل کافی با همکاران زن و مردش صحبت کرده و تقریبا از نظر مصاحبت و احتمالا درددل کردن , راضی به منزل بر میگردد بنا براین کمتر به همسرش نیاز دارد که با او حرفی بزند. اما همین امر خود موجب مشکلی میشود تا میان او و همسرش فاصله عاطفی بیندازد. در نتیجه برای حفظ سلامت زندگی زناشوئی اش می بایستی مراقبت بیشتری نماید.

۳- زنی که کار می کند چون استقلال مالی می یابد لذا از این نظر نیازی ندارد, بنا براین وابستگی خود را مخصوصا به شوهر , تا حدی کاهش می دهد. از نظر مالی, محتاج شوهر نبودن خوب است, ولی اشکال عمده ای که دارد این است که مردان از این که همسرانشان به آنها نیاز مالی نداشته باشند خیلی خوشحال نمی شوند.زیرا آنان می توانند مثلا با خریدن یک انگشتری یا گوشواره و غیره, همسر خود را خوشحال کنند و چون این کار وسیله ای برای ابراز محبت است در نتیجه به حسن روابط آنها کمک می کند. لذا وقتی زنی از پول خود چنین وسائلی می خرد گرچه احساس استقلال مالی او را خوشحال میکند اما اگر همین انگشتر را از همسرش در یافت می کرد بیشتر خوشحال میشد.
بنا براین زنان علاقه مندند که مردشان با خرید این گونه هدایا وسیله ای برای ابراز عشق در دست داشته باشند. نتیجه اینکه خانمها باید مراقب باشند تا این استقلال مالی به جای کمک به گردش چرخ زندگی میان زوجین ایجاد فاصله نکند.

۴- بیشتر مردها بدان جهت به سختی کار میکنند که می دانند زن و بچه هایشان در منزل به انتظار آنها هستند یعنی زن با خانه نشستن به مرد انگیزه بیشتری برای کار کردن و موفق شدن می دهد. در این گونه مواقع مردان فکر میکنند که چون سکاندار کشتی هستند باید همه حواس خود را جمع کنند تا کشتی خانواده را به ساحل نجات برسانند. ولی وقتی زن هم کار می کند و مایحتاج زندگی را تهیه می کند, در حقیقت کشتی دو ناخدا دارد. اینجاست که باید درویش باشند نه سلطان! چون بقول سعدی : دو درویش بر گلیمی بخسبند اما دو سلطان در اقلیمی نگنجند.

۵- وقتی زنی در خارج از خانه کار میکند در حقیقت نقش اصلی او که مادر بودن است کمرنگ تر میشود. بخصوص که اگر در ساعات غیبت او بچه ها به مهد کودک سپرده شده باشند یا خدمتکاری کم سواد آنها را اداره کند, یا پدری بی حوصله از آنان مراقبت نماید کار کمی مشکل میشود. حال اگر بی توجهی بعضی مادران را که در این قبیل مواقع باید بیشتر به فرزند خود برسند نیز بر آنها اضافه کنیم.. بچه ها احتمالا دچار نابسامانی می شوند که مبنائی برای ناهنجاریهای اجتماعی است.

۶- هر زنی مقدار زیادی نیروی خلاقه دارد که اگر آن را در جهت ترقی و تعالی فرزندان و مخصوصا شوهرش صرف کند یعنی گاهی راهنما و گاهی مشوق او باشد قطعا شوهر با اطمینان خاطر بیشتری در خارج از خانه کار خواهد کرد. ولی زنانی که در خارج از خانه کار میکنند ناچار برای موفقیت مقداری از نیروی خلاقه خود را در محیط کار صرف میکنند بنابر این خلاقیت حقیقی ایجا توازن در این دو مقوله است.

۷- زن علاوه بر کار خارج از خانه ناچار است که عمده ترین کار های داخل خانه را باز هم خودش انجام دهد..زیرا مردان هنوز کاملا عادت نکرده اند که در کارهای خانه خود را شریک زن بدانند. در نتیجه زنی که در خارج از خانه کار می کند زودتر به تحلیل قوای بدنی دچار می گردد.

۸- از نقش وساطت و شفاعت او که معمولا در مواقع بحرانی میان پدر خانواده و بچه ها بازی میکند کاسته می شود در نتیجه برای دختران خانواده که نیاز به همدلی بیشتر با مادر دارند زندگی اندکی دشوار تر می شود.

● کار کردن زن در چه صورتی مجاز است:

۱- اگر بتوان به رضایت خاطر زن کمک کند و اورا از افسردگی و خانه نشینی برهاندو خلاصه اینکه کار برایش نشاط و شادمانی بیاورد

۲- دارای تخصص یا صاحب فنی باشد که انجام کار برایش مشکل آفرین نشود, یعنی خسته و کوفته به منزل باز نگردد تا آرامش لازم را برای اداره منزل داشته باشد.

۳- در گیر چشم و همچشمی و رقابت های ناسالم در محیط کار نباشد و از طرفی با مسوولان رده های بالاتر و یا همکارانش در تفاهم باشد و با اعصاب خراب به خانه نیاید.

۴- نوع کارش طوری باشد که فرصت لازم برای تربیت فرزندان را دارا بوده و در عین حال به حد کافی برای همسرش وقت بگذارد

۵- درآمد حاصله از کارکردن در خارج از خانه آن قدر ارزشمند باشد که رضایت خاطر روحی اورا تامین نماید.ضمنا بخشی از این درامد صرف خانه و خانواده بشود.

● نتیجه گیری:

▪ در اینجا معایب و محاسن کار کردن به صورت اجمالی و خلاصه بیان و بررسی شد.
البته مضار و مزایای دیگری هم دارد که به ذهن نرسیده و بر حسب مورد باید بدانها توجه نمود. از طرفی شرایط لازم برای اینکه کار کردن مجاز باشد را نیز برشمردیم. حالا خود شما باید تصمیم گیرنده باشید. اگر همسر شما از گروه مردانی است که به حد کافی درآمد دارد و قدر و ارزش شما را درخانه می داند, در آن صورت اصراری برای کار کردن نباید داشته باشید مگر جامعه به تخصص تان نیاز داشته باشد ولی اگر شرایط اقتصادی زندگی شما ایجاب میکند بدیهی است که باید کار کنید و مزایا و معایب آن را نیر قبول داشته باشید
اگر سالها برای اخذ مدارک دانشگاهی تان زحمت کشیده اید و تمایل دارید از زحمات خود نتیجه ای بگیرید از طرفی خانه نشینی و صرفا رسیدگی به بچه ها شما را راضی نمی کند بدیهی است که کار کردن برای شما مفید است.
اساسا بیشترین معیار های انتخاب برای اشتغال یا عدم اشتغال بستگی به شرایط خاص زندگی شما دارد. باید قبول کنید که اگر چه زندگی های اشخاص شباهتهائی دارد ولی همه زندگی ها یکسان نیست. بنا براین معیار انتخاب را فقط بر دوستان و آشنایان خود قرار ندهید. به احساس واقعی و درونی خود بیشتر توجه کنید و آنچه احساس درون شما می گوید آن را انتخاب کنید. لازم نیست در این مورد خیلی هم مصلحت گرا باشید.
بالاخره اگر مرد بتواند نیاز های عاطفی زن را از یک طرف و قدر شناسی اورا از طرف دیگر به خاطر کار هایی که در منزل انجام میدهد برآورده سازد و امنیت اقتصادی اورا از هر جهت فراهم آورد زن نیاز کمتری در خود می بیند که کار کند.

● کار کردن زن و مخالفت مرد:

بعضی مرد ها تا با همسرشان اختلاف پیدا میکنند بلافاصله تهدید می کنند که جلوی کار کردنت را میگیرم و چون زنهای جوان در این مورد اطلاع کافی ندارند گاهی ترسیده و شوهر را تحمل میکنند. گاهی هم از کم و کیف قضیه با خبرند لذا با توضیحاتی که میدهند مرد را قانع میکنند. بسیار خوب اما این گونه که نمی شود با قضیه برخورد کرد. اگر کار کردن زن حق اوست پس در چه صورت مرد می تواند جلوی کار کردن او را بگیرد؟
در این مورد قانون مدنی ما در ماده ۱۱۱۷ می گوید: شوهر می تواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند قانون است صراحت دارد ولی حرفه منافی مصالح خانوادگی خود جای بحث است. مردی به دادگاه شکایت کرده بود که من نمی خواهم همسرم منشی مدر عامل باشد. دادگاهی به این شکوائیه رسیدگی و دلائل شوهر را رد کرد. ولی دادگاهی دیگر نظیر چنین دعوائی را رسیدگی کرد ورای معکوس صادر نمود. یعنی به شوهر حق داد و زن رااز آن کار منع نمود.
زیرا شواهد امر نشان می داد که کار کردن این زن نزد آن مدیر عامل که سوء شهرت داشته مناسب حیثیت خانوادگی آن مرد نبوده است. پس مشاهده می کنید که به یک شکایت با ماهیت واحد دو رای متفاوت داده اند و هر دو رای هم درست بوده است. شوهر دیگری که مایل نبود همسرش کار کند از راه قانونی وارد نشد زیرا می دانست که کار همسرش غیر اخلاقی نیست. او با مراجعه به محل کار همسرش و تهدید و ارعاب کارمندان و مدیران موسسه همسرش را مجبور کرد تا کارش را از دست بدهد یا در مورد دیگری که شاهد بودم با وجودی که شغل آرایشگری از مشغل شناخته شده و مورد احترام است ولی شوهر آن زن طرح دعوا کرد که مایل نیست همسرش آرایشگر باشد. رای دادگاه نیز چون شغل را خلاف شوون و ثروت مرد دید به نفع شوهر صادر شد.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی پزشکی ایران سلامت

سلام
من خودم ممکنه با کار کردن زن مشکل داشته باشم اما نه به این دلایل
اینطور که شما میگید زن اگر بره سر کار خیانت میکنه ولی اگر بمونه خونه خیانت نمیکنه

نه اینطوری نیست مطمئنن اگر مرد در محبت کردن به زنش و برآوردن نیازهای عاطفیش کم نذاره زن حتی مردهای هزار برابر زیباتر از همسرشو به همسرش ترجیع نمیده

ولی اگر مرد نتونه نیازهای عاطفی همسرشو برآورد کنه حتی اگه همسرش خونه دار هم باشه ممکنه از راه نادرست وارد بشه

کار کردن زن در تغییر روحیه زن نقش خیلی خوبی داره
زنی که خانه داره در قیاس با زنی که کار میکنه بیشتر در معرض افسردگی هستش

توی خونه بودن جز احساس پوچی و بیمصرفی چیزی نداره
زن اگر قرار باشه بشینه خونه و هر روز به در ودیوار خیره بشه و نتونه با کسی صحبت کنه دیوونه میشه

مخصوصا اگر تحصیل کرده هم باشه و برای درسش زحمت کشیده باشه حتما دلش میخواد نتیجه زحماتشو ببینه

به نظر من کار کردن بهترین گزینه برای فرار از افکاریه که به زندگی مشترک صدمه میزنه


من خودم اگر با کار کردن همسرم مشکل داشته باشم بیشتر به این خاطره که تنش محیط کار خیلی راحت به زن منتقل میشه و اون هم به خانواده منتقل میکنه
و موضوع مهم اینه که یه دختر ها به نسبت یه پسر نمیتونه با این تنش مقابله کنه

شما در نظر بگیرید مرد شغل سختی داره و میاد خونه برای دریافت آرامش حالا در نظر بگیرید زنش هم کارمند باشه و از یک کار پر تنش اومده باشه خونه

پس این وسط محیط خونه اصلا محیط خوبی نیست

مورد بعدی اینه که زن باید کاری انتخاب کنه که وقت رسیدن به همسرش و تربیت بچه ها و مرتب کردن خونه رو داشته باشه و مهمتر از همه اینکه به خودش هم برسه

میدونم که اگرقبل از ازدواج مردی در این خصوص با همسرش توافق کرده (اجازه کار کردن رو داده) نباید زیر حرفش بزنه
اما شاید مرد چیزایی رو الان دیده که اونموقع ندیده بوده

مثلا حالت عکسش اینه که یه نفر معیارش کار نکردن همسرش باشه اما بعد از یه مدت یه کار مناسب با محیط خوب و شرایط راحت پیدا بشه و اجازه کار کردن رو به همسرش بده

سلام تمنا جان

الان حالت چه طوره؟ بهمون حتما از اوضاعت خبر بده!

راستی دوستان و آقای 1234567 ؛لطفا پست 25 تاپیک کار کردن،درس خوندن و شرایط خواستگار را هم بخوانید.

متشکرم :72:

با سلام خدمت تمنای من عزیز و گرامی

دوست داشتم مثل بقیه دوستان نظری داشته باشم بر مشکلتون و از اون جایی که با مشکلاتون در حدی اشنا بودم و هستم

شوهر شما به نظر بنده احساس خطر می کنه حق هم داره طبق سخن های گرانبهای دوست عزیزمون شهریار جان دلایل منطقی رو اظهار کردند بازم می گم از دید بنده که دستی بر اجتماع دارم منطقی به عمل می اومد

ولی من تقصیر کار رو در این زمینه 50% شما رو می بینم بازم با دلایلی از جمله عجولانه رفتار کردند و پا فشاری و ....
و 50% شوهرتون رو چرا که خوب خودشون در اول ازدواج بنا به هر دلایلی قضییه کار و درستون رو پذیرفتند


با اینکه خودم مدیر شرکتی هستم و با اینکه تموم کارمندام جز چند تا اقا بقیه خانوم هستند خود بنده با کار کردن زنان در خصوص بعضی مشاغل تا حدودی مخالفم نه اینکه بگم چون ضعییفه چون توان کار رو نداره نههههه
نه اصلا اینجوری نیست بلکه دوست ندارم زن من تا زمانی که همه چیز براش فراهم باشه بخواد بخاطر هر چی هم باشه کار کنه حالا می خواد کمک خرج باشه یا تجربه استقلال اجتماعی شوهر شما هم مثل من فکر می کنه مطمئنم اینجوریه

مبحث کار هم از دیدگاه تفکرات ما اقایون (حدود 60%)به دو دسته تقسیم میشه :
1: کارایی که احتمال اسیب به زندگی رو خیلی بالا می برند از جمله همین منشی گری و بازاریابی و اینا که احساس خطر رو برای یه مرد نه چندان بالا می بره مخصوصا تو شرکت های خصوصی البته جسارت نمی کنم کلی عرض کردم

منظورم از اسیب چیه همین اسیب ذهنی و روحی که دارید خودتون با دست خودتون به زندگیتون می زنید(تشنج در زندگی)

2: کارایی که یه حس اطمینان به مرد میده از جمله کارایی که می تونم نام ببرم کلیه کار های دولتی به انضمام کار هایی که یکم ابرو دار هستش :18:

در اخر

و از اون جایی که برخی اخلاق شوهرتون همانند بنده هست بهتون پیش نهاد می کنم سیاست های زنانه خودتون رو بالا ببرید انشالله که نتیجه مطلوب می گیرید و یا اینکه تموم کنید این بحث رو :72: