بخاطر اخلاق شوهرم، زندگیمو دوست ندارم

سلام به همه دوستان. من قبلا اینجا عضو بودم و مشکلاتمو گفتم. دوستان هم زحمت کشیدند و منو راهنمایی کردند. حدود 4 ، 5 ماه هست که خدا روشکر بهتری اوضاعمون. اما جدیدا یه 10 روزی میشه که یه جورایی شده. مختصرا براتون توضیح میدم. امیدوارم بازم با راهنمایی های شما دوستان مشکلاتم حل بشن:
1- من ی دختر خیلی احساساتیم و از قهر به شدت بدم میاد و باهاش قهر نمی کنم . اصلا دلم نمی یاد که باهاش قهر کنم چون دوسش دارم و وابستگی شدیدی بهش دارم. .شدیدا حس می کنم به من بی محبت تر شده نسبت:47:.
2- گفتم دلم می خواد درس بخونم ، گفت نه اصلا نمیشه:54:
3- گفتم حرفام رو دلم سنگینی می کنه لا اقل فقط گوش کن که من آروم شم، دوس نداشت که بشنوه
4- وقتی بهم بی محبتی میکنه من اشکم تو مشتمه و فوری گریم می گیره. وقتی میریم خونه اونا یا خونه خودمون(چون عقدیم هنوز). , وقتی گریه می کنم از ناراحتی، میرم زیر پتو اما اگه یه کوچولو فقط یه کوچولو صدام در بیاد منو میزنه که یه وقت صدامو کسی نشنوه.بهش گفتم اگه میخای من آروم بشم نوازشم کن نه اینکه منو بزن
5- احساساتش رو که چند ماه یه بار شاید ابراز کنه! شاید

6-زیاد با من حرف نمیزنه.دلش مثه قبل برام تنگ نمیشه با اینکه محل کارش به خونه ما دور نیست اما 4 روز بود که یه سر به من نزده بود.واقعا اینا چه معنی داره؟
7-چند روز پیش به شوخی آنچنان لگدی به پای من زد که تا دو روز نمیتونستم راه برم
8-به شدت مغرور و خودخواهه. اگه یه لباس زیبا یا آرایش قشنگ براش بکنم اصلا نمیگه خانومم خوشگل شدی . اما اگه بدش بیاد فورا میزنه تو ذوقم که این چیه پ

می دونم جسته گریخه حرف زدم اما اینقد حرفام رو دلم سنگینی می کنه که دارم میترکم.بهش التماس می کنم که بزار من حرفامو برات بزنم که جمع نشه تو دلم اما دوس نداره بشنوه درک نمیکنه احساسات زن چیه یا شایدم میدونه اما حوصلشو نداره.
ازتون می خوام که با من همراه باشید تا به کمک خدا و شما دوستای دلسئزم زندگی بهتری داشته باشم

مریم جون ، میدونم سخته ولی چاره داره .
نباید جلوی همسرت خودت رو ناراحت نشون بدی ، این وضعیت تو رو بدتر میکنه . تا میتونی شاد باش ، وقتی از همسرت چیزی میخوای ، بدون گریه ، و با آرامش حرفت رو بهش بزن . لازمه که روی لبت لبخند باشه . با مهربانی خواسته هات رو بهش بگو . گله نکن .

مردا از گریه خانم ها اصلا خوششون نمیاد ، چون فکر میکنن زن ا میخواد از گریه به عنوان ابزاری استفاده کنن که شوهرشون رو مقصر جلوه بدن ، پس اصلا دیگه گریه نکن .
این کار اشتباهه که گریه کنی و منتظر این باشی که همسرت نازت رو بخره .این راه جواب نمیده .

شاید به خاطر مسائلی که بینتون پیش اومده ، و ناراحتی ها ، همسرت از حرف زدن تفره ( طفره ) میره ، یعنی فراری شده .

سعی کن یک مدت خودت رو تغییر بدی ، حرفات رو با شوخی بهش بزنی . با لبخند . طوری که بهش بر نخوره . جوری باهاش صحبت نکن که بخوای محکومش کنی که مقصر تویی و خودت رو تغییر بده . این راه جواب عکس میده .

توی این وضعیت اصلا ازش انتقاد نکن .

به خاطر مشکلاتی که بینتون پیش اومده ، شاید دوتایی روی دنده لج و لجبازی افتادید . تو میگی میخوام درس بخونم ، همسرت میگه نمیشه .
اگر واقعا میخوای درس بخونی باید اول از همه رابطتون رو خوب کنی ، اگر بفهمه باهاش لجبازی نداری ، و به حرفاش گوش میدی ، اونم دیگه باهات لجبازی نمیکنه .

گاهی اوقات گفتن یک چشم کوچولو ، برای مردها معجزه میکنه ، یک دفعه اخلاقشون از این رو به اون رو میشه .

ازش نخواه که بشینه به حرفات که روی دلت سنگینی کرده گوش بده ، اون میدونه تو میخوای حرفایی بزنی که زیاد موافق میلش نیست و میخوای مقصرش کنی تا خودش رو تغییر بده . زدن این حرف اشتباهه . عزیزم با این کارا به چیزایی که میخوای نمیرسی .

کم کم اخلاق مردها دستت میاد .
اونا دلشون یک زن با اعتماد به نفس و شاد میخواد . سعی کن به همسرت بیشتر نزدیک بشی ، و باهاش صمیمی باشی .

یک راه حل خوب برات دارم ، اما نمیدونم چقدر منظورم رو متجه بشی ، ولی اگر میخوای همسرت یک شوهر عالی برات باشه ، به جای اینکه زنش باشی ، سعی کن نقش یک رفیق فابریک رو براش بازی کنی . نه ناز کنی ، نه گله کنی ، در عوض ، پشتش باشی ، ازش حمایت کنی ، همراهش باشی ، باهاش بخندی ،.... ببین اونوقت همسرت برات چه کارا که نمیکنه .
عزیزم سعی کن قلق شوهرت رو به دست بیاری .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam_sh

سلام به همه دوستان. من قبلا اینجا عضو بودم و مشکلاتمو گفتم. دوستان هم زحمت کشیدند و منو راهنمایی کردند. حدود 4 ، 5 ماه هست که خدا روشکر بهتری اوضاعمون. اما جدیدا یه 10 روزی میشه که یه جورایی شده. مختصرا براتون توضیح میدم. امیدوارم بازم با راهنمایی های شما دوستان مشکلاتم حل بشن:
1- من ی دختر خیلی احساساتیم و از قهر به شدت بدم میاد و باهاش قهر نمی کنم . اصلا دلم نمی یاد که باهاش قهر کنم چون دوسش دارم و وابستگی شدیدی بهش دارم. .شدیدا حس می کنم به من بی محبت تر شده نسبت:47:.
2- گفتم دلم می خواد درس بخونم ، گفت نه اصلا نمیشه:54:
3- گفتم حرفام رو دلم سنگینی می کنه لا اقل فقط گوش کن که من آروم شم، دوس نداشت که بشنوه
4- وقتی بهم بی محبتی میکنه من اشکم تو مشتمه و فوری گریم می گیره. وقتی میریم خونه اونا یا خونه خودمون(چون عقدیم هنوز). , وقتی گریه می کنم از ناراحتی، میرم زیر پتو اما اگه یه کوچولو فقط یه کوچولو صدام در بیاد منو میزنه که یه وقت صدامو کسی نشنوه.بهش گفتم اگه میخای من آروم بشم نوازشم کن نه اینکه منو بزن
5- احساساتش رو که چند ماه یه بار شاید ابراز کنه! شاید

6-زیاد با من حرف نمیزنه.دلش مثه قبل برام تنگ نمیشه با اینکه محل کارش به خونه ما دور نیست اما 4 روز بود که یه سر به من نزده بود.واقعا اینا چه معنی داره؟
7-چند روز پیش به شوخی آنچنان لگدی به پای من زد که تا دو روز نمیتونستم راه برم
8-به شدت مغرور و خودخواهه. اگه یه لباس زیبا یا آرایش قشنگ براش بکنم اصلا نمیگه خانومم خوشگل شدی . اما اگه بدش بیاد فورا میزنه تو ذوقم که این چیه پ

می دونم جسته گریخه حرف زدم اما اینقد حرفام رو دلم سنگینی می کنه که دارم میترکم.بهش التماس می کنم که بزار من حرفامو برات بزنم که جمع نشه تو دلم اما دوس نداره بشنوه درک نمیکنه احساسات زن چیه یا شایدم میدونه اما حوصلشو نداره.
ازتون می خوام که با من همراه باشید تا به کمک خدا و شما دوستای دلسئزم زندگی بهتری داشته باشم

---

سلام دوست عزیز مردا کلا از زنهای ضعیف بدشون میاد. ماشااله تو هم تو این مورد کم نذاشتی . با گریه، با التماس، با دعوا،..... بروز تمام مشکلات ریشه در رفتارای خودته. خودتو سرزنش کن و سعی در تغییر رفتارت کن. وقتی دائم باهاش دعوا میکنی و همیشه گریه زاری ، خودت بودی خدا وکیلی میتونستی همچین آدمی رو تحمل کنی؟؟؟ پس دلیل فرارها و دوری همسرت به خاطر کارای خودته.

همه ما این دوران رو دیدیم. ولی با مدیریت رفتارمون همه مشکلات حل شده. پس وقتی ما تونستیم تو هم میتونی.

موارد اورژانسی:

1- گریه زاری رو بذار کنار و تحت هر شرایطی خودتو قوی کن

2- از وابستگی همسرت جدا شو. دوست داشتن با وابستگی فرق میکنه. وابستگی نمیزاره آدم محبت واقعی اش رو نصار طرف کنه. چون فقط از طرف مقابل انتظار داره و مسئولیتهای خودش یادش میره.

3- یه کم بی خیال باش.

اول از همه از شما دوستان خوب خیلی ممنونم. کاملا متوجه اشتباهام شدم و در درجه اوال قول میدم گریه نکنم.
شما درست میگید. حالا گریه و زاری منو کنار بزارید ، اما مگه این نیست که یه همسر خوب باید ی شنونده خوب باشه، نباید سر زنش داد بزنه (و فحش بده). نباید برای شوخی لگد بزنه که آدم نتونه راه بره. نباید مدام قهر کنه.
یه سوال همیشه ذهن منو به خودش مشغول می کنه.
اینکه:
چرا همیشه من باید حواسم به این باشه که دست از پا خطا نکنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چرا همیشه منم که باید کوتاه بیام بای خودمو کنترل کنم باید آرامش بدم باید مهربون باشم باید بگم چشم باید چشم پوشی کنم باید صبوری کنم ؟؟؟

یعنی شما می گید اگه سر ی دعوا به من فحش داد من چیکار کنم؟ اگه به شوخی به من یه ضربه محکم زد، (فکر میکنه منم پسرم) ، و آسیب دیدم با هم بخندیم؟؟؟؟

وقتی منو اینقدر تشنه محبت نگه میداره که بعضی وقتا احساس می کنم ی آدم غریبه بیشتر از همسرم برام وقت میزاره من چیکار کنم؟
وقتی با وجود اینکه می تونه منو بیاد ببینه اما 4 روز میگذره اما یه سر به زنش نمیزنه، و من دارم برای دیدنش پر پر میزنم،من چکار کنم؟

آیا اون نباید خودشو اصلاح کنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

- - - Updated - - -

یه موضوع دیگه هم هست فوق العاده مغروره و خیلی زیاد قهر میکنه. توی خونه هم زیاد به من دستور میده که اینو بیار اینو ببر ....... . هر چی بهش میگم از جمله های امری استفاده نکن به خرجش نمیره. بهش میگم لا اقل بگو " میشه اینو بیاری..." اما گوش نمیده.
در حد تیم ملی در برابر من جبهه میگیره . همش فکر میکنه من دشمنشم میخواد از من ببره.چند وقتی ام هست که نمازشو نمی خونه و این موضوع به شدت اعصابه منو خورد کرده

- - - Updated - - -

من فعلا گریه کردنمو تعطیل می کنم. اما در برابر کارای دیگش چیکار کنم؟
داد زدنش؟
فحش دادنش؟
گاهی وقتا زدنه من؟
وقتی که بارش دارم با ذوق ی چیزی رو تعریف می کنم آخرش به مسخره به من میگه آخی ی ی ی
من با این رفتاراش چه برخوردی داشته باشم؟

تو باز رفتی سر سطر. اول خوذتو اصلاح کن . اگه همسرت هم با عوض شدن تو عوض نشد بعد بیا گلایه اشو بکن.

متاسفانه همه مشکلاتی که گفتی باز هم میگم ریشه در رفتارای تو داره.

اگه تو مهربون و با محبت باشی و تو جاهایی گذشت و تو جاهایی با اراده و قوی مطمئن باش شوهرت هم آدمه:

1- 4 روز سهله هر روز میاد به دیدنت

2- دعوا نمیکنید که فحش بشنوی

3- جلوی مهربونی تو کوه محبت میشه و نمیذاره تشنه محبت بمونی

و خیلی از چیزای دیگه که متاسفانه ما خانم ها فقط فکر میکنیم ما همه چی تمومیم و این شوهره که هیچی بلد نیست و اون آدم نیست فقط ماییم که باید بهمون محبت بشه و نوازش ببینیم.

خداوکیلی بعضی وقتا به سرم میزنه یه مدت اساسی باهاش قهر کنم بلکه بفهمه ظرفیته منم حدی داره
بعضی وقتام با خودم میگم مثله خودش رفتار کنم، حداقل 3 روز . میدونم که عمرا طاقت رفتارای خودشو نداره
میدونه که رفتاراش اشتباهه اما اینقئر مغروره ه ه ه که نمیخواد به روش بیاره یا عذر خواهی کنه یا تکرارشون نکنه

- - - Updated - - -

یعنی شما میگید من
1- گریه نکنم
2- اگه 10 روزم نیومد به من سر بزنه ، سکوت کنم؟
3- در برابر بی احترامیاش سکوت کنم؟

عزیزم باور کن مشکلاتت اصلا حاد نیست که به خاطر هر کدوم از اینا بشینی کلی غصه بخوری و دوران عقدتو واسه خودتو و همسرت زهر کنی.

لطفا از اشتباهات و تجربه های ما درس بگیر. نمیدونم چرا ما آدما دوست داریم همه چی رو خودمون تجربه کنیم و آخر سر که میرسیم به همون حرفای دوستان تازه دو هزاریمون میفته.

چشم سعی خودمو می کنم

- - - Updated - - -

حالا جدا اگه 10 روزم نیومد به من سر بزنه ، سکوت کنم؟ یا خودم برم؟ به من بگید که دقیقا چیکار کنم؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam_sh

یعنی شما میگید من
1- گریه نکنم : اصلا و ابدا (گریه مال بچه هاست. اگه بچه بودی چرا ازدواج کردی؟ فردا پس فردا بچه ات از تو انتظار داره ها)

2- اگه 10 روزم نیومد به من سر بزنه ، سکوت کنم؟ اگه تقصیر تو نیست به جای سکوت ازش توضیح بخواه. اونم نه با دعوا و گریه زاری بلکه آروم و منطقی. شاید دلیل قانع کننده ای داشته باشه.

3- در برابر بی احترامیاش سکوت کنم؟

---

نه عزیزم . اگه بین دعواست و دعوا تقصیر تو نیست اونجا بله سکوت کن و بعدا تو موقعیت خوب براش توضیح بده که فلان بی احترامیت خوب نیست

چشم دوست مهربون

با سلام
تايپيک خانومانه ست ولي من ميخوام حرفاي ساير دوستان رو تاييد کنم ... شواهدي که از رفتارهاي خودتون وهمچنين رفتارهاي ايشون گفتيد همگي حاکي از يه فضاي بچگانه است دسته شما يعنوان يه زن بايد انتظار محبت از همسرت داشته باشي ولي نبايد محبت رو گدايي کني ؛ درسته ميتوني يه جاهايي ازش گله مند باشي ولي آه وزاري ودرماندگي چرا ؟ درسته ايشون بايد به حرفهاي شما توجه کنه ولي با قهر وگريه والتماس چرا ؟ بشين فکرکن ببين رفتارت به عنوان يه همسر نشانه هايي از وقار ومتانت وسياست ودانايي داره يا نه ...! همش گريه وقهر وگله مندي و..... که همش نشانه نا پختگي ؛ بچگي وبهونه گيري ست ........ بااين وضعيت به سرعت از چشم همسرتون ميفتيد وحتي اگر تماما هم حق با شما باشه اين رفتارهاي شما همه حق وحقوق شمارو زير سوال ميبره ....! ساير دوستان خانم واضح بهتون گفتن نيازي به محکم کاري من نيست فقط اينو بگم حتي اگر شما ملکه زيبايي هم باشيد اينگونه بچه گانه رفتار کردن وبهونه گرفتن واز هرفرصت براي اعتراض استفاده کردن همه ارزش هاتون رو زير سوال ميبره وبه شدت خودتون وهم متاسفانه خانواده تون بي حرمت ميشن .... زندگي مشترک تعريف خاصي داره ... دو کفه ترازو با وزن وارزش برابر ولي با ويژگي هاي متفاوت .... چه بسا شما با رفتارتون اين تصور درشوهرتون ايجاد کرديد که ايشون بجاي يه عمر همسرداري بايد بچه داري بکنه ........ دوست گرامي قصد کنايه ندارم فقط خيلي صريح گفتم منو ببخش ...... مسلما ايشون هم عيب وايرادي دارن کخ بايد اصلاح بشه ولي با اين رفتارهاي شما که سبب دريافت رفتارهاي مناسب هم شده ؛ شما راه بجايي نميبريد ... وقار ؛ متانت ؛ محکم ولي مهربان ؛ دلسوز ولي قاطع ؛ شوخ ولي بسيار حافظ حريم وحرمت ؛ شاد ولي آداب دان ؛ طالب عشق وتوجه ولي مغرور .............. اينا صفات يه خانم ايراني خوبه .... موفق باشيد حرفام برادرانه بود

سلام از حرفای برادرانتون کمال تشکر رو دارم.
من همه سعی خودمو می کنم. اما وقتی آدم میبینه طرفش هیچی از زندگی مشترک و شناخت یک زن نمی دونه و اصلنم اهل خوندن کتاب یا شنیدن این موضوعات نیست ، خوب منم خسته میشم . منم میگم بزار بشم مثل خودش اما نمی تونم بد بشم. نمیتونم. آدم وقتی میتونه ارتقا پیدا کنه که همسرشم باهاش همراه بشه انعطاف پذیر باشه. باور کنید بعضی وقتا ازش می ترسم استرس می گیرم چون سر هر چیز الکی قهر می کنه. مثلا حتی اگه پای من ناخاسته بخوره بهش و دردش بیاد قهر می کنهو میره . اما وقتی خودش به من لگد می زنه انتظار داره من بخندم

سلام
رفتارايشون هم بچگانه ست ولي شما هم بهونه هاي زيادي بهش ميدي اگر رفتارشما سنجيده وبا متانت باشه ايشون هم روش نميشه چنين برخوردهايي بکنه .......... اينو فراموش نکن همه مردها توسط مهرباني وعشق ودرايت وعقلانيت ومتانت زنان تغيير ميکنن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam_sh

وقتی آدم میبینه طرفش هیچی از زندگی مشترک و شناخت یک زن نمی دونه (عزیزم تو خودت هم متاسفانه مثل خیلی از ما تو اول زندگی چیز زیادی نمیدونی، پس از یه مرد چه توقعی داری؟؟؟)
و اصلنم اهل خوندن کتاب یا شنیدن این موضوعات نیست ، (خیلی از مردا راحت میتونم بگم 99% مردا حوصله گلایه و شکایت و زاری و توضیح اضافه در مورد جزئیات رو ندارن) خوب منم خسته میشم .

منم میگم بزار بشم مثل خودش (اتفاقا یه جاهایی باید زن بود و مردونه رفتار کرد، مثل همین گریه نکردن روی چیزای الکی یا اجازه دادن به طرف مقابل برای اول توضیح دادن برای چند روزی که به دیدنت نیومده بدون گلایه و شکایت و ایجاد دلخوری و بعد تحلیل رفتار طرف و درآخر سر اگر جای گلایه موند، گلایه. خیلی از وقتها ما خانمها بدون درک واقعیت دچار توهم می شیم و چیزی رو انتظارشو میکشیم که تو ذهنمون ساختیم و بعد بدون هیچ توضیح خواستنی شروع میکنیم به دعوا و جر و بحث و گلایه و در آخر هم ....)

اما نمی تونم بد بشم.نمیتونم. (نباید هم بد باشی. انسان زیباست و زیبایی رو دوست داره. مطمئن باش بعد از رفع این سوء تفاهمات می بینی همسرت هم خیلی آدم خوبی و به اون بدی که تو فکر میکنی نیست.)

آدم وقتی میتونه ارتقا پیدا کنه که همسرشم باهاش همراه بشه انعطاف پذیر باشه (آخه تا انعطاف پذیری رو چی معنی کنیم و تو چی دنبالش بگردیم) .

باور کنید بعضی وقتا ازش می ترسم استرس می گیرم چون سر هر چیز الکی قهر می کنه. مثلا حتی اگه پای من ناخاسته بخوره بهش و دردش بیاد قهر می کنهو میره . اما وقتی خودش به من لگد می زنه انتظار داره من بخندم (اگر اینچنین برخورد میکنه بدون ناراحتی دلخوریت و رفتار خودش رو بهش یادآوری کن . مثلا بگو اگه خودت بودی الان مثل بچه ها قهر میکردی. ولی من که بچه نیستم مثل تو رفتار کنم. با این حرف به غرورش برمیخوره و یا دیگه قهر نمیکنه و یا دیگه اون حرکات رو نشون نمیده که حتما مورد اول باشه)

---

موفق باشی دوست عزیز:72:


یه چیز دیگه لطفا بین مقالات مهارتهای ارتباطی موضوعاتی رو که به بهتر شدن و تغییر رفتارات کمک میکنه حتما مطالعه کن.

سلام مریم جان

منم اوایل مثل شما بودم تا اینکه به کمک دوستهای همدردی تونستم بر خیلی از اشتباهات اخلاقیم غلبه کنم و الانم همسرم عملکرد خیلی خیلی خیلی بهتری نسبت به قبل داره
برات مثال میزنم:
1. قبلا مثل شما توقع داشتم چون محل کارش به خونه ما نزدیکه هفته ای 2 بار ببینمش این درحالیه که واقعا گاها براش مقدور نبود که حتی یه روز بتونه 10 مین با من مکالمه داشته باشه... چه برسه به ملاقات منم کلی بهش گله میکردم ولی الان اصلا توقعی ازش ندارم نه در مورد زنگ زدنش نه رفت و آمدش و این باعث شده خودش بتونه مدیریت کنه و الان هفته ای 2 بار به من سر میزنه و 1 بارم میرم منزلشون
2. در مقابل بی اعتنایی هاش و حرکات اشتباهش فورا گریه ام میگرفت و این نه تنها مسئله رو حل نمیکرد بلکه مثل هیزمی بود که آتیش خشم و بیشتر میکرد در حالی که الان در صورت بغرنج شدن شرایط برام اول یه چند ساعتی سکوت میکنم تا ناراحتیم فروکش کنه و بعد در قالب جملات کوتاه و خیلی ساده مطلب و با ایشون در میون میذارم و براحتی مسئله حل میشه
3. (من از هیچ کسی توقع عذرخواهی به هیچ صورت ندارم) ولی فقط پشیمونی رو در طرفم ببینم راضی میشم اما ایشون در شرایطی که میدونستنن مقصر هستند بازم عذرخواهی نمیکردن الان روابطمون طوری شده که علاوه بر اینکه عذرخواهی میکنن گاها هرازچندگاهی بابت اذیت هایی که کردند هم مجدد عذرخواهی میکنن... اینکه شما مستقیماً از همسرتون بخواین اظهار ندامت کنن به نظر من اصلا کار درستی نیست :81:... بعضاً ممکنه من نوعی هم نسبت به شما توی یه همچین شرایطی جبهه بگیرم
4. در مورد امر ونهی کردن فرموده بودید.. ایشون همسر شماست و گفتن "چشم عزیزم،حتما انجام میدم" در یک مرد معجزه میکنه بنظرم بهتره امتحانش کنی... مطمئن باش همسرت هم بعد از مدتی ادبیات گفتاریش رو مطابق با ادبیات شما تغییر میده

موفق باشی عزیزم:72:

من واقعا از دوستای همدردی ممنونم بابت راهنمایی های خوبشون و از سایت همدردی کلی تشکر میکنم بابت انجمن های خوب و مقالات عالی که توی این انجمن دارند:43:

- - - Updated - - -

سلام مریم جان

منم اوایل مثل شما بودم تا اینکه به کمک دوستهای همدردی تونستم بر خیلی از اشتباهات اخلاقیم غلبه کنم و الانم همسرم عملکرد خیلی خیلی خیلی بهتری نسبت به قبل داره
برات مثال میزنم:
1. قبلا مثل شما توقع داشتم چون محل کارش به خونه ما نزدیکه هفته ای 2 بار ببینمش این درحالیه که واقعا گاها براش مقدور نبود که حتی یه روز بتونه 10 مین با من مکالمه داشته باشه... چه برسه به ملاقات منم کلی بهش گله میکردم ولی الان اصلا توقعی ازش ندارم نه در مورد زنگ زدنش نه رفت و آمدش و این باعث شده خودش بتونه مدیریت کنه و الان هفته ای 2 بار به من سر میزنه و 1 بارم میرم منزلشون
2. در مقابل بی اعتنایی هاش و حرکات اشتباهش فورا گریه ام میگرفت و این نه تنها مسئله رو حل نمیکرد بلکه مثل هیزمی بود که آتیش خشم و بیشتر میکرد در حالی که الان در صورت بغرنج شدن شرایط برام اول یه چند ساعتی سکوت میکنم تا ناراحتیم فروکش کنه و بعد در قالب جملات کوتاه و خیلی ساده مطلب و با ایشون در میون میذارم و براحتی مسئله حل میشه
3. (من از هیچ کسی توقع عذرخواهی به هیچ صورت ندارم) ولی فقط پشیمونی رو در طرفم ببینم راضی میشم اما ایشون در شرایطی که میدونستنن مقصر هستند بازم عذرخواهی نمیکردن الان روابطمون طوری شده که علاوه بر اینکه عذرخواهی میکنن گاها هرازچندگاهی بابت اذیت هایی که کردند هم مجدد عذرخواهی میکنن... اینکه شما مستقیماً از همسرتون بخواین اظهار ندامت کنن به نظر من اصلا کار درستی نیست :81:... بعضاً ممکنه من نوعی هم نسبت به شما توی یه همچین شرایطی جبهه بگیرم
4. در مورد امر ونهی کردن فرموده بودید.. ایشون همسر شماست و گفتن "چشم عزیزم،حتما انجام میدم" در یک مرد معجزه میکنه بنظرم بهتره امتحانش کنی... مطمئن باش همسرت هم بعد از مدتی ادبیات گفتاریش رو مطابق با ادبیات شما تغییر میده

موفق باشی عزیزم:72:

من واقعا از دوستای همدردی ممنونم بابت راهنمایی های خوبشون و از سایت همدردی کلی تشکر میکنم بابت انجمن های خوب و مقالات عالی که توی این انجمن دارند:43:

عزیزم لطفا این لینکها رو بخون:

http://www.hamdardi.net/thread579-2.html

مهارتهای ارتباطی

http://www.hamdardi.net/thread-9029.html

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط psy133

سلام خانوماااااااا.......:43:

براي اينكه همسر خوبي باشيد بهتره اين توصيّه ها رو بخاطر داشته باشيد : :305:
اول خودم بعدا شما...:73:

- نق نزنيد و همسر خود را سرزنش نکنيد.
- همسر خود را همانگونه که هست به حال خود بگذاريد.
- خرده گيري نکنيد و عيب جويي را کنار بگذاريد.
- به امور کوچک زندگي زناشوئي توجه بيشتري داشته باشيد.
- صادقانه به تعريف و تمجيد پردازيد.
- مؤدب باشيد.

...و بطور كلي سعي كنيد در زندگي اين ها رو سرلوحه قرار بديد: :72:
1-قلبتون را از نفرت آزاد كنيد.
2-ذهنتون را از نگراني آزاد كنيد.
3- ساده زندگي كنيد.
4-بيشتر بخشش كنيد .
5-كمتر انتظار داشته باشيد .

هنگام مشاجرات :::72:

1- بهترين نتيجه از مباحثه، پرهيز از آن است.
2- به عقايد احترام بگذاريد و نگوئيد اشتباه ميکنند.
3- اگر در اشتباه هستيد، به آن اعتراف کنيد.
4- در هر موردي، دوستانه شروع به صحبت کنيد.
5- راه سقراط (هميشه از مخاطب پاسخ آري آري بگيري.)
6-بگذاريد ديگران زياد حرف بزنند.
7- بگذاريد ديگران احساس کنند که ايده ها از خود آنهاست.
8- از دريچه چشم ديگران به کارها بنگريد.
9- نسبت به ايده ها و خواسته هاي ديگران همدردي نشان دهيد.
10- به انگيزههاي شريفتر مخاطب، توسل جوئيد.
11- ايده هاي خود را مجسم کنيد.
12-حس رقابت ديگران را تحريک کنيد.

انتقاد از ديگران ( بدون جريحه دار كردنشان) ::72:

1- قبل از شروع مطلب از او تمجيد کنيد. :73:
2- خطاهاي ديگران را غيرمستقيم گوشزد کنيد.
3-قبل از انتقاد از ديگران، از اشتباهات خود سخن بگوئيد.
4- به جاي دستور صريح، دستورات را بصورت سئوال و خواهش بخوانيد.
5- بگذاريد طرف مقابل آبروي خود را حفظ کند.
6-از کوچکترين پيشرفتي، تعريف کنيد.
7- به مردم اعتماد کنيد تا سعي کنند خود را سزاوار خود سازند.
8- رفع و اصلاح عيوب را کاري آسان، نشان دهيد.
9-کاري کنيد تا مخاطب وظايفش را با ميل و اشتياق انجام دهد.

لازمه دوست داشتن ديگران توجه به آنهاست ::72:

1-از صميم قلب ديگران را دوست داشته باشيد.
2- هميشه لبخند بزنيد.
3- همواره به اسم ديگران توجه داشته باشيد.
4-در مورد آنچه ديگران علاقمندند صحبت کنيد.
5-شنونده خوبي باشيد و ديگران را تشويق به صحبت در مورد خودشان کنيد.
6- کاري کنيد که ديگران احساس کنند وجودشان براي شما اهميت دارد.

منبع:سایت تبیان

موفق باشید دخترا...:72:

---

سلام مریم عزیز

کاملا درکت میکنم چون شرایطمون خییللی مشابهه
من که نتونستم پیشرفتی کنم اما حداقل میتونم از اشتباهاتم بگم تا تو حال الان منو تو آیندت نداشته باشی.
مریم عزیز من شرایط تورو داشتمو همینطوری ادامه دادم و کار به جایی رسوندم که دیگه علاقم به همسرم به شدت کم شد و سرد شدم (منی که با تمام بداخلاقی هاش براش میمردم)
ا
لان دیگه توهیناش برام کم اهمیت شده و عادت کردم از حق و خواسته خودم بگذرم ، من به شدت تو زندگیمون سردم و بر طبق عادت دارم زندگی میکنم.
دیگه اهمیتی نداره که توجهی به حرفای من نداره. من با دوستای خودم زندگیمو پر میکنمو نیازمو بهش کم کردم.دیگه عادت کردم هیچوقت حرفامو بهش نگم و یا برای خودم حل کنم یا ازش کینه بگیرم همین!

خواهشا همین الان به فکر باشو نذار مثل من بشه زندگیت. چون چند سال دیگه که این رفتارهاتون دیگه عمیق بشه خیلی سخته بتونین تغییر کنین.
برعکس نطر برخی دوستان من میگم خیلی هم جدی باید به وضعت فکر کنی و رفعش کنی چون آینده خیلی بدتر میشه

تمام همتتو برای تغییر خودت به کار ببر. انشاالله که زندگیت روز به روز شیرین تر بشه

دوستای خوبم از همه حرفا و راهنمایی های قشنگتون سپاسگزارم.

تغییر همیشه سخت بوده و هست البته برای کسی که نخواد تغییر کنه. همسر منم از این دسته آدمهاست. تغییر براش سخته.اما یه خورده بخاطر من ی سری از رفتارهاشو تغییر داده(مثلا قبلا مشروب می خورده اما الان نمیخوره(البته امیدوارم)- نماز نمی خونده اما الن می خونه( البته اینم یکی درمیون که من به همینم راضیم-خیلیل بدش میاد بهش بگم نمازتو بخون .منم تا حر امکان نمیگم)). اصلی ترین مشکل من اینه که بعنوان یک انسان متوجه نیست که فحش دادن کار بدی و تا دلتونم بخواد استاد منفی برداشت کردنه.
مثلا من ی روز از دم محل کارش رد می شدم رفتم بهش سلام کنم بعدش از من شاکی شد گفت هر وقت خواستی بیای اینجا باید زنگ بزنی قبلش. به نظر شما مگه زن آدم غریبس> یا مگه چیزی هست که از من پنهان کنه؟ جالب اینجاست که استدلالش اینه که میگه شاید یه کسی اینجا باشه که همسرم دوس نداشته باشه اون منو ببینه(مثلا یه آدم چشم ناپاک).

- - - Updated - - -

امان تز وقتایی که حوصله نداشته باشه (اونم الکی همینجوری).اون وقت با زمین و زمان بد اخلاق میشه. مثلا وقتی میریم خونشون به من میگه پاشو ظرف بیار تا میوه بخوریم.میگم من که اینجا مهمومنم خودت بیار.اونوقت قهر میکنه با من.:47:می دونین چیه من بیش از اندازه بهش وابستم. خیلی دوسش دارم. اگرم قهر کنه باهاش اینقد ملایمو خوب حرف میزنم که آروم میشه چون تحمل دوریشو ندارم.اونم منو دوس داره . اما گاهی ام پیش اومده که بدجور قاطی کنم براش(شاید سالی 1 بار من شدیدا عصبانی بشم که کاملا قهر کنم باهاش). اونوقته که دستو پاشو جمع می کنه یه خورده به اصطلاح آدم میشه.
شمیم الزهرای عزیز ، راستش حرفات یه خورده نگرانم کرد.........:54:

- - - Updated - - -

امان تز وقتایی که حوصله نداشته باشه (اونم الکی همینجوری).اون وقت با زمین و زمان بد اخلاق میشه. مثلا وقتی میریم خونشون به من میگه پاشو ظرف بیار تا میوه بخوریم.میگم من که اینجا مهمومنم خودت بیار.اونوقت قهر میکنه با من.:47:می دونین چیه من بیش از اندازه بهش وابستم. خیلی دوسش دارم. اگرم قهر کنه باهاش اینقد ملایمو خوب حرف میزنم که آروم میشه چون تحمل دوریشو ندارم.اونم منو دوس داره . اما گاهی ام پیش اومده که بدجور قاطی کنم براش(شاید سالی 1 بار من شدیدا عصبانی بشم که کاملا قهر کنم باهاش). اونوقته که دستو پاشو جمع می کنه یه خورده به اصطلاح آدم میشه.
شمیم الزهرای عزیز ، راستش حرفات یه خورده نگرانم کرد.........:54:

- - - Updated - - -

آخه چقدر متین و خوب رفتار کنم؟ پس اون کی عوض میشه ؟ واقعا چقدر طول می کشه. به من بگید لااقل بدونم چقدر دیگه باید این وضعیت رو تحمل کنم؟ اون حق نداره به من فحش بده یا منو بزنه یا بی حرمتی که ای خداااااااااا:47:

بچه ها یه موضوع جالب! ی بار من ی کاری انجام دادم که میدونم اشتباه بود. بعدش خودمو کشتم از بس عذر خواهی کردم . با رفتارم با کلامم. همسرم دیگه دلش سوخت . به من گفت : تو چرا تا ی کار اشتباهی انجام میدی اینقدر خودتو اذیت می کنی ف ی خورده مثه من باش و دست پیش رو بگیر........ فکر کن!!!!!!!!!!
اونموقع فهمیدم که آقایون چقدر ریلکسن (البته بعضیهاشون)
میدونین چیه دوستان: من خیلی احساساتیم . اون نه. جدیدا هم وقتی تو ماشین میشینیم با من حرف نمیزنه تا به مقصد برسیم. منو توی کاراش دخالت نمیده. من اصلا نمیدونم چقدر حقوق داره یا داره چقدر پس انداز می کنه. همش می خواد مثلا زن رو توی کاراش راه نده.
من ازش هیجی نمیخام فقط ازش میخوام با من مهربون رفتار کنه.لوس بازی نه! اما من ی زنم نیاز به محبت همیشگی دارم.
از آقایون و خانمها خواهش می کنم به این سوال من جواب بدن.

چرا آقایون یادشون میره که زن دایما محبت می خواد . چرا؟ نوتزش می خواد کلمات خوب می خواد (که اکثر مردا بلد نیستن) بابا بخدا خرجی نداره

- - - Updated - - -

راستی ی چیز دیگه: مگه مثلا برای عروس که عقد هست هنوز، مگه عیدی نمیارن مگه برا مناسبتها یا تولدها عیدی نمیارن؟(حالا هرچی حتی ی چیز کوچیک) همسر من فکر می کنه اینکار پرروییه. یه بار به شوخی بهش گفتم عیدی برام چی میاری(به شوخی و حالت لوس بازی) داد و بیداد و فحش که خود تورو پرروت کردم .... . فکر میکنه اینا توقعه.
نمی فهمه اینا خاطره میشه. اگه نیاره آبروی من پیش خانوادم میره.

- - - Updated - - -

راستی ی چیز دیگه: مگه مثلا برای عروس که عقد هست هنوز، مگه عیدی نمیارن مگه برا مناسبتها یا تولدها عیدی نمیارن؟(حالا هرچی حتی ی چیز کوچیک) همسر من فکر می کنه اینکار پرروییه. یه بار به شوخی بهش گفتم عیدی برام چی میاری(به شوخی و حالت لوس بازی) داد و بیداد و فحش که خود تورو پرروت کردم .... . فکر میکنه اینا توقعه.<br>نمی فهمه اینا خاطره میشه. اگه نیاره آبروی من پیش خانوادم میره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam_sh

بچه ها یه موضوع جالب! ی بار من ی کاری انجام دادم که میدونم اشتباه بود. بعدش خودمو کشتم از بس عذر خواهی کردم . با رفتارم با کلامم. همسرم دیگه دلش سوخت . به من گفت : تو چرا تا ی کار اشتباهی انجام میدی اینقدر خودتو اذیت می کنی ف ی خورده مثه من باش و دست پیش رو بگیر........ فکر کن!!!!!!!!!!
اونموقع فهمیدم که آقایون چقدر ریلکسن البته خیلی از آقایون اینطورین و من همیشه به خاطر این حسنشون تحسینشون میکنم. چرا ما خانمها یاد نمیگیریم؟؟؟ همین گریه کردن تو دوست عزیز. تا حالا دیدی شوهرت گریه کنه؟؟؟


من ازش هیجی نمیخام (بزرگترین اشتباهت مگه زندگی دونفره نیست؟ البته اونم راه داره و سیاست زنانه می طلبه ) فقط ازش میخوام با من مهربون رفتار کنه.لوس بازی نه! اما من ی زنم نیاز به محبت همیشگی دارم.



چرا آقایون یادشون میره که زن دایما محبت می خواد . چرا؟ نوازش می خواد کلمات خوب می خواد (که اکثر مردا بلد نیستن) بابا بخدا خرجی نداره: محبت خیلی از مردا یعنی حدود 90% اشون بصورت غیر مستقیمه یعنی فرق داره با اونی که ما زن ها انتظار داریم. مثلا من با همسرم بحثم میشه و اون به جای عذرخواهی کلامی شب موقع اومدن با خرید خونه یه چیپس سرکه ای که من عاشقشم رو میخره و من میدونم اون منظورش همون معذرت خواهیه ولی غرور مردونه اجازه نمیده به زبون بیاره و همون میشه واسطه آشتی. پس به جای اینکه محبت طرفمون رو نادیدیه بگیریم اون رو کشف کنیم.


- - - Updated - - -

راستی ی چیز دیگه: مگه مثلا برای عروس که عقد هست هنوز، مگه عیدی نمیارن مگه برا مناسبتها یا تولدها عیدی نمیارن؟(حالا هرچی حتی ی چیز کوچیک) همسر من فکر می کنه اینکار پرروییه. یه بار به شوخی بهش گفتم عیدی برام چی میاری، اینجور چیزا رو به جای شوخی و لوس گونه به حالت جدی و محترمانه بگیم و به طرفمون بفهمونیم که این چیزا نه تنها توقع اضافه نیست بلکه جزء رسم و رسوماته و به جا نیاوردن اون جزء کوتاهی طرف مقابل محسوب میشه. و در ضمن شما به جای صحبت با همسر برای اینجور موضوعات بهتره با مادرشوهر یا خواهر شوهرتون صحبت کنید و مسئولیتهاشون رو یادآوری کنید البته مودبانه و طوری که ناراحت نشن و بدونن شما هم انتظاراتی از اونا دارید. چون همسرتون مرده و شاید چون خانواده اشون در این مورد آگاهشون نکرده چیزی در این مورد نمیدونن و اونو توقع و پر رویی می بینن.

---

..

وابستگي بزرگترينجفاي انسان به خودشه آدمو نابود ميكنه
شما به همسرت وابسته اي
هم به خودت هم به اون آسيب ميزني
يه كم خودت رو از اون دور كن
ببين اون چطور جلو مياد و ميفهمه تفاوت رو
بهش فرصت فكر كردن و انديشيدن بده
همسر من عاشقمه ولي اگه رفتاراي تو رو انجام بدم ازم زده ميشه و شايد بدتر از شوهرتو رفتار كنه
راحت باش
زندگي برات شيرين ميشه

سلام دوستان . من دارم سعی می کنم وابسگیمو نسبت به شوهرم کم کنم.سخته اما فکر کنم شدنیه
یه موضوعی که هست راهنماییم کردین که:برم با مادر شوهرم یا خواهر شوهرم راجع به عیدی آوردنشون حرف بزنم. مثلا الان شب یلدا نزدیکه ولی من نمی تونم برم به مادر شوهرم بگم که برام پالتو و کفش و چکمه و ... اینا بیارین که!!!!!!!
آخه زشته راجع به من چی فکر می کنن اونوقت؟؟؟؟؟؟؟؟
راستش فقط برام یکیشو خریدن.اما نیاز نمیبینن بقیشم بخرن به نظر شما بد نیست؟ آخه هر چیزی رسم و رسومی داره. اگرم به شوهرم بگم که دیگه قیامت می کنه. میگه همونی ام که برات خریدیم کافیه دیگه پر توقع نشو. منم گفتم آدم ی کاری رو تا آخرش انجام میده.بعدشم قهر کرد با من
شما بگین چه کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ حرفام اشتباه بود؟

- - - Updated - - -

بعدش کلی باهاش حرف زدم و معذرت خواهی کردم و گفتم ببشید که حرفم بد بود از بس که شلوغش می کنه از قهر و عصبانیتش می ترسم از تلفن جواب دادنش می ترسم برای همینم خودم گفتم حرفم اشتباه بود، ببخشید اما واقعا برام سخت بود:47: که الکی عذر خواهی کنم.بخاطر اینکه ناراحت شد وقتی بهش گفتم همشو باید بیارین(البته با ی لحن خیلی محترمانه و غیر مستقیم) و بعدش اون فحش داد و قط کرد تلفوفنو و تا چند ساعت جوبمو نداد هر جی زنگ زدم. گفت برات مثلا مثلا یه چکمه خریدم 150 تومن، دیگه پررو نشو

- - - Updated - - -

دوستان ممنون میشم باهام حرف بزنید و راهنماییم کنید:47:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam_sh

سلام دوستان . من دارم سعی می کنم وابسگیمو نسبت به شوهرم کم کنم.سخته اما فکر کنم شدنیه:

البته که شدنیه. دوست عزیز وابستگی با محبت زمین تا آسمون فرق میکنه. خودت رو از وابستگی همسرت دور کن تا بهتر و عاقلانه تر بتونی بهش محبت کنی.

برای خرید شب چله:
حالا که یکی رو خریدن خوبه که. پس معلومه خودشون به مراسم آگاهن و نیاز به یادآوری تو و ایجاد ناراحتی و اعصاب خوردی نیست.. عزیزم اگه قراره فعلا نامزد بمونی شاید یکی یکی میخوان برات خرید کنن که توی هر مراسمی یکی اش رو بیارن. مثلا واسه خود من واسه شب چله اولم فقط پالتوم رو خریده بودند با چادر عروسم. همین. ولی بعدش بر حسب نیاز پوتین و کفش و غیره هم خریدم. مهم نیست چی باشه مهم اینه که باشه حتی یه چیز کوچیک. بعد عروسیت این شوهر تا آخر عمر مال توئه. هر چی دلت میخواد راحت میتونی تهیه کنی. نگران نباش.

هدیه به قیمت و تعداد نیست . تو به جای تشکر از همسرت به خاطر خریدن مثلا پوتین، به خاطر نخریدن چیزای دیگه دلخوری ایجاد کردی ، یعنی بدترین کاری که میشد کرد و شوهر رو از خرید همون چیز هم پشیمون کرد. تو به جای دلخوری میتونستی بگی همسر عزیزم ازت ممنونم که فلان چیزو برام خریدی. خیلی خوشگله. ممنونم از توجهت. و اگر واقعا به مثلا پالتو هم نیاز داشتی توی یه موقعیت بهتر همسرت رو از نیاز به پالتو مطلع میکردی تا تو مراسم بعدی اونو برات تهیه کنه.

---

...

خدا وکیلی اگه این آقایون ی خورده فقط ی خورده به ما محبت کلامی می کردن یا لا اقل اسممون رو صدا می کردن ما خانمها چقدر آرامش میگرفتیم. البته تقصیر خودمم هست که افسار آرامش شادی یا ناراحتیمو به دست همسرم دادم. نمیتونم وقتی اون از سر کار میاد و خستس و اخلاقش افتضاحه، شاد باشم. وقتی اون پکره کسله اگه من بخام شادش کنم با من دعوا میکنه. اما من اگه اعصابم خورد باشه اینقدر سر بهسر من میزاره که مثلا من خوب بشم. من دعواش نمیکنمو ازش تشکر می کنم. بعضی وقتا فکر می کنم که کاش ما هم مرد بودیمو زنمون اینقدر حواسش به ما بود و ما براش مهم بودیم. اینقدری که من برای شوهرم تلاش می کنم، اون نمیکنه. جلو خانوادش (وقتی خونه اوناییم) به من میگه پاشو اینو بیار پاشو اونو بیار ذیگه وقتی ام که عصبانی بشه هیچی حالیش نیس جلو کی داره بی احترامی می کنه. موقعی که من ی کر اشتباه بکنم مداممممممممممممممممم قهر می کنه. دیگه حالم از قهر کردنش داره بهم می خوره. نمیگم ما علامه دهریم اما کاش قدر ما خانمهایی که داریم برا اونا اینقد از شادی از زندگیمون می گذریم می دونستن....

- - - Updated - - -

اگه ی کار اشتباهی رو انجام بده اصلا به روی خودش نمیاره و چون منم اهل قهر کردن نیستم و خیلی زبون حرف زدن ندارم، اوضاع براش بهتره. اما اگه دقیقا من همون کار اشتباهو (دقت کنین دوستان همون کارو) که ایشون انجام داده انجام بدم دیگه وا مصیبتاااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااااا ااااااااااااااااااااااااا اا فحش دادنو قهر کردنو تلفن جواب ندادن که رو شاخشه................

بعضی وقتا لجم می گیره دلم می خواد یک هفته کامل باهاش عین خودش رفتار کنم تا دلم خنک شه. نمیفهمه با این کاراش داره محبتشو از دل من میبره. نمیفهمه داره تیشه به ریشه زندگیش می زنه

- - - Updated - - -

دوستان دلم می خواد همگی این متن رو بخونید.بسیار زیباست:
نوشته ای از برد پیت در مورد رفتار با همسرش :


همسر من مریض شد. او همواره به دلیل مشکلات در محل کار ، زندگی شخصی، شکست در زندگی و فرزندان عصبی بود. او 30 پوند از وزنش را از دست داده بود و فقط حدود 90 پوند وزن داشت . او بسیار لاغر شده بود و به طور مداوم و بی اختیار گریه میکرد. او یک زن خوشحال نبود . او از سردرد، درد قلب و ناراحتی اعصاب ادامه دار زجر میکشید . او خواب درستی نداشت ،او تنها در روز کمی میخوابید و بسیار به سرعت در طول روز خسته میشد . رابطه ما در آستانه یک شکست و جدایی بود. او داشت زیباییش را از دست میداد ، او زیر چشم خود کیسه های چربی داشت، او دیگر از خود مراقبت نمیکرد . او حاضر به بازی کردن در هیچ فیلمی نبود و همۀ نقشها را رد میکرد. من امیدم را از دست داده بودم و فکر میکردم که ما به زودی طلاق خواهیم گرفت ... اما ناگهان تصمیم گرفتم به عمل کردن . میدانستم من زیباترین زن بر روی زمین را دارم . او بت زیبایی بیش از نیمی از مردان و زنان بر روی زمین است، و من تنها کسی بودم که اجازۀ به خواب رفتن در کنار او و در آغوش گرفتنش را داشتم . من شروع به سرریز کردن او با گل و بوسه و عشق کردم و هر لحظه او را سورپرایز و خوشحال میکردم . من به او هدایای بسیاری میدادم و فقط برای او زندگی می کردم . من در ملاء عام فقط در مورد او صحبت میکردم . من او را در مقابل خود و دوستان مشترکمان ستایش میکردم . شما آن را باور نمی کنید، اما او روز به روز شکوفا میشد . او هر روز احوالش بهتر شد. او وزن خود را به دست آورد، دیگر عصبی نبود و حتی بیشتر از همیشه مرا دوست داشت . من نمیدانستم که او تا این حد توانایی عشق دارد .

و پس از آن متوجه یک مطلب شدم : زن بازتابی از رفتارِ مَردش است .

اگر شما زنی را تا نقطۀ جنون دوست بدارید ،او هم به همان مجنون تبدیل خواهد شد.

برد پیت

سلام دوستان عزیز
من از امروز تصمیم گرفتم ی زن قوی ولی با محبت باشم. محکم باشم . خودمو از وابستگی به همسرم دور کنم یه خورده ازش دوری کنم. محکم باشم به خانوادم بیشتر توجه کنم . ورزش کنم خودمو دوس داشته باشم. برام دعا کنین:203:

- - - Updated - - -

هیچ کس این متن آبی رنگ رو نخوند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام. دست عزیز خیلی خوبه تصمیم خوبی گرفتی. ما خانمها باید تاکید میکنم باید از وابستگی همسرمون دور باشیم تا خیلی از مشکلات خودمون مخصوصا از نظر روانی و عصبی راحت باشیم.

در مورد مشکلاتت به نظر من بهتره با همسرت منطقی حرف بزنی. مثلا وقتی میگی همون کارو من انجام میدم و میشه دعواو قهر بهتره بهش گوشزد کنی هم رفتارشو و هم انتظار خودشو از تو و هم عکس العمل تو رو

سلام دوستان خوبم.
خواستم ی خبر خوب بدم. من این جند روز سعی کردم کمتر بهش زنگ بزنمو اس بدم . خودمو با خیلی کارا سرگرم کردم . و اون بیشتر سرتغمو گرفت. البته ی بار رفتیم بیرون با هم چند بار جلو بقیه با من تند صحبت کرد. چیزی بهش نگفتم ولب بعدش که تنها شدیم بهش گفتم که مودبانه تر صحبت کنه. هیچی نگفت اما فکر کنم فهمید رفتارش اشتباه بوده. امیدوارم بهتر بشه اوضا:43:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam_sh

این جند روز سعی کردم کمتر بهش زنگ بزنمو اس بدم . و اون بیشتر سراغمو گرفت. :43:

---

این درسته. هر چقدر وابستگی ات رو کم کنی هم معنی عشق و محبت کردن واقعی رو درک میکنی و هم همسرت خودش دلتنگت میشه و خودش با میل خودش میاد سراغت. مطمئنا شیرینی این دلتنگی هم برای اون هم برای تو بیشتر از زمان وابستگی افراطی اه. مگه نه؟؟؟:104:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam_sh

بار رفتیم بیرون با هم چند بار جلو بقیه با من تند صحبت کرد. چیزی بهش نگفتم ولی بعدش که تنها شدیم بهش گفتم که مودبانه تر صحبت کنه. هیچی نگفت اما فکر کنم فهمید رفتارش اشتباه بوده.:43:

---

آفرین که تونستی خودتو کنترل کنی و به خودت مسلط باشی. زمان تذکرت که زمان تنهایی بود خیلی به جا بود. موفق باشی:104:

kamr عزیز ، خیلی ممنونم از توجهتون
بله دقیقا همینطوره. تازه فهمیدم اگه خونسرد تر باشم و بتونم خودمو کنترل کنم ، اونوقت می تونم همسرمم کنترل کنم که دعوا پیش نیاد و صمیمیتمون بیشتر بشه. امیدوارم بازم با خبرای خوش بیام پیشتون:43::203::72:

سلام دوستان خوبم
من اول از همه خواست خدا رو شکر کنم که تا اینجا تونستم بهتر عمل کنم و رابطم خیلی بهتر شده با همسرم . اما فقط ی سوال برام پیش اومده که دارم احساس می کنم میتونه مسبب یه دعوا باشه و من میخوام پیشگیری کنم .
سوالم اینه :
مثلا اگه به همسرم بگم برام ی شارژ 2هزار تومنی بخر میگه خودت بخر:47: یا اصلا به من نمی گه پول می خوای یا نه . من خودم باید ازش پول بخوام(درسته که من شاغلم اما مگه وظیفه مرد تامین هزینه های زنش نیست؟)
بهش می گم مثلا ی مسواک برام سر رات بخر بیار . میگه چرا خودت نمیخری. احساس میکنه اگه برای من بخره من لوس می شم یا حس می کنه که وظیفش نیست و فکر میکنه من خودم باید بخرم. آخه چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟
دارم کم کم ناراحت میشم. میترسم یواش یواش دیگه چیزی برام نخره. قبلا بهتر بود . اما الان میگه خودت برو دارو خونه بخر . با اینکه داروخونه سر راهشه و 4 یا 5 هزار تومن پول زیادی نیست:47::47::54:

لطفا بازم مثل همیشه راهنماییم کنید

اول سلام . خدایا شکرت اول صبح روز تولدم یه خبر خوبی شنیدم. :323:

و اما در مورد مشکلت: بعضی از آقایون متاسفانه اول زندگی هنوز ناواردند به اینجور قضایا. شما تو این موارد باید آگاهشون کنید و وظایفشون رو بهشون گوشزد کنید. بگین که تامین نیازهای زن به عهده مرده حتی اگه زن از خودش درآمدی داشته باشه.

نمیخواد با دلخوری و ناراحتی این قضیه رو بهش تفهیم کنید.

مثلا وقتی میگید برام مسواک بخر و میگه چرا خودت نمیخری؟؟؟ بگو شوهرجون از این به بعد دیگه این چیزا به دوش مبارک شماست. متاهلی این چیزا رو هم داره دیگه (با خنده). اگه الان نمیتونی عیبی نداره هر وقت، وقت کردی بخر. دستت درد نکنه. و مکالمه تموم

سعی کن چیزی که لازم داری به دوش همسرت بذاری و تا جایی که میتونی خودت تهیه نکن. از همین چیزای کوچیک شروع کن یا یاد بگیره. مثلا اگه شارژ لازم داری اگه گفتی دیگه خودت نرو بخری. هر وقت هم گفت زنگ نمیزنی بگو خب شارژ ندارم. گفته بودم برام بخری. ولی انگار یادت رفته.

فکر کنم شما نه اینکه الان عقدین و خونه پدرتون واسه همین همسرتون اینکارا رو نمیکنه و فکر میکنه الان تامین نیازهای شما به عهده پدرتونه ولی بعد عروسی حتما خوب میدونن که چه وظایفی به عهده اشونه. اگه اینطوریه بهش بفهمون که تامین نیازهای زن بعد عقد به عهده مرده و الان شما زن قانونی ایشون هستی پس تامین مایحتاجتون هم به عهده ایشونه.

سلام kamr عزیز

ضمن عرض تبریک به مناسبت تولد شما و تشکر بابت راهنماییاتون.

من خیلی وقتا بهش توضیح دادم اما زیر بار نمیره . احساس میکنه این پرروییه که من ازش میخوام ی سری کارای روزمره رو برام انجام بده. با این حال بازم توضیح می دم براش. اگر مقاونت کرد چیکار کنم؟

سلام مجدد خدمت شما.

متاسفانه اگه باز مقاومت کرد جلوی خانواده اش و پیش کسی که حرفشو قبول داره و البته پیش خودش یه چند مورد اشاره کنید ولی با سیاست ها. من خودم امتحان کردم خیلی جواب میده. (مثلا چند ایراد داشت که هرچی میگفتم زیر بار نمیرفت تا اینکه از این تاکتیک استفاده کردم و چون از مادرش حساب میبره و حرفشو قبول داره پیش مادرش گفتم) .

مثلا از پول شارژ یا خرید چیزی که لازم داشتید و خواسته بودید بخره ولی نخریده حرف به میون بیارید و بگید فلانی(همسرتون) که انگار هنوز قلباً ازدواجشو و منو به عنوان زنش قبول نکرده چون فعلا حتی از خرید چیزایی خیلی کوچیک مثل مسواک هم امتناع میکنه طوری رفتار میکنه که وقتی با همیم حتی توی تاکسی هم نمیدونم الان باید کرایه تاکسیمو خودم بدم یا ایشون. (همه حرفا با خنده و شوخی ولی در عین حال جدی و حرف دلتون).

وقتی بعدا شاکی شد باز با خنده بگو ای بابا مگه دروغ گفتم؟ کی خریدی من گفتم نمیخوام.

سلام عزیزم هر کی یه نظری داده . منم یه راهنمایی کوچولو بهت میکنم که مطمئن باش در کوتاه مدت نتیجه میگیری...
خیلی توی دست و پاش بودی . زیادی بهش چسبیدی .
یه کم بذار احساس کنه که نیستی ، پیدات کنه، براش سوال بشه ، چیزایی که قبلا از میخواستی دیگه نخواه، بهش ابراز محبت مفتکی نکن... اگه اون چیزی گفت تو هم خوب جوابشو بده اگه نگفت چرا محبتت رو بیخودی خرجش میکنی ؟ در صورتی که اون برای محبت تو بهایی حاضر به پرداختن نیست.خلاصه به خودت کمک کن به خودت بگو میمیرم ولی سمتش نمیرم ببین چه جوری نیرو میگیری...