دارم مادر میشم اما ذهن آغشته به مشکلات و درگیریها با همسرم ارامش رو از من و فرزندم گرفته .لطفا کمکم کنید.

سلام دوستان .کم و بیش منو می شناسید و با روحیات و مشکلاتم اشنایید اما بازم یه مختصر توضیح می دم:
من 27 سالمه و همسرم 32 سال .4سال و نیمه که ازدواج کردیم .من فوق لیسانس و همسرم لیسانسه .با خانواده همسرم توی یه اپارتمان زندگی می کنیم و تا الان با نادیده گرفتن بعضی چیزهای جزئی مشکل خاصی در این باره نداشتیم.
امروز جواب ازمایشم رو گرفتم و بعد از 8 ماه انتظار بالاخره یه کوچولو به خانواده دونفرمون اضافه شد. از این موضوع هم خوشحالم هم بسیار نگران .
نگرانی من در واقع همه نگرانی من مربوط به اخلاقیات و توقعات پیش بینی نشده همسرم هست. اینکه از الان تمام رفتارهای منوخانواده ام زیر ذربین همسرم خواهد رفت .تمام انتظارات بی جا و به جا همسرم و اجرای اونها و یا عدم ان از طرف خانواده من بزرگترین دغدغه من خواهد بود .از الان که تازه جواب ازمایشم رو گرفتم می گه :تا وقتی من نگفتم کسی نفهمه . یا می گه : به نظرت خانوادت به من زنگ می زنن تبریک بگن ؟

متاسفانه توی این زمینه همسرم دائم خاناده خودش رو با خانواده من مقایسه می کنه .خانواده همسرمادمهایی هستن که ازلحاظ زبون و ظاهر خیلی عالیند .طوری که از محبت کاذبشون خسته می شی .اما خانواده من اهل بیان احساساتشون نیستن .مثلا :اگه من مریض بشم هر کدوم (پدر و مادر همسرم ) جداگانه به من زنگ می زنن.اما خانواده من به پرسیدن حال همسرم از من کفایت می کنن .پدرم که به ندرت می پرسه (ته دلش چیزی نیست واقعا بی معرفت نیست ) و...

می ترسم از اینکه :
1- چرا خانوادت اینجا کم محبت کردن .
2- اگه واقعا به همسرم زنگ نزنن وظیفه من چیه ؟باید چی کار کنم ؟
3- چرااین جا کار کردی ؟
4- و مهمترین دغدغه من تعیین اسم فرزندم توسط پدر شوهرم که دربارش تاپیک هم زدم و متاسفانه نمی دونم چطوری باید لینکشو اینجا بزارم .

و خیلی چیزهای دیگه .
خیلی ناراحت و داغونم .نمی دونم باید با اخلاقهای خاص همسرم و توقعاتش چجوری کنار بیام که ارامش داشته باشم .
دوستان و کارشناسای محترم آقای sci فرشته مهربون خیلی به راهنماییتون نیاز دارم خواهش می کنم منو تنها نذارید .خیلی نگران کوچولوم هستم .
اصلا حس خوبی ندارم نا امیدم .تصور تحولی به این بزرگی توی زندگی حال منو دگرگون کرده .حس می کنم تا اخر عمرم محدود شدم .حتی وابسته به همسرم .باورتون نمیشه حتی به عشقم نسبت به همسرم هم مشکوک شدم .کمکم کنید راه درست رو پیدا کنم .

- - - Updated - - -

از الان دارم فکر می کنم با توقعات همسرم از خانواده ام و دائم به رخ کشیدن رفتارهای خانوادش چی کار کنم ؟ایا انتظارات خودم رو به زبون بیارم ؟

عزیزم به خانوادت بگو بهش تبریک بگن یا هر توقعی که داره یه جوری براورده کنن که خانوادتم ناراحت نشن

- - - Updated - - -

یادم رفت خوش به حالت مادر شدی مبارکه:72:

سلام
این که مشکل خاصی نیست میتونی با خانواده خودت صحبت کنی و بگی شوهرت خوشش میاد بهش زنگ زده شه و احوالش پرسیده شه و از توجه بیشتر خوشش میاد
از طرفی میتونی با شوهرت هم صحبت کنی بگی خانواده من همیشه اخلاقشون اینطوری بوده و کم صحبتند یا ... اخلاقشون رو واقعی توضیح بدی
و در مورد خانواده همسرت هم خوشحال باش و این تماسها و توجه هاشون رو از روی محبت ببین نه این که بگی محبت کاذب یا اسمهای دیگه

سلام
خوش به حالت که داری مامان میشی :43: ، این که مشکل خاصی نیست میتونی برای خانوادت توضیح بدی و ازشون بخوای انتظارای شوهرتو برآورده کنن ، اینجوری تو هم سرافرازی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zendegiye movafagh

سلام
این که مشکل خاصی نیست میتونی با خانواده خودت صحبت کنی و بگی شوهرت خوشش میاد بهش زنگ زده شه و احوالش پرسیده شه و از توجه بیشتر خوشش میاد
از طرفی میتونی با شوهرت هم صحبت کنی بگی خانواده من همیشه اخلاقشون اینطوری بوده و کم صحبتند یا ... اخلاقشون رو واقعی توضیح بدی
و در مورد خانواده همسرت هم خوشحال باش و این تماسها و توجه هاشون رو از روی محبت ببین نه این که بگی محبت کاذب یا اسمهای دیگه

---

سلام دوست خوبم این فقط یه مثال ساده بود متاسفانه هر روز یه بهانه جدید و یه انتظار جدید به وجود میاد . من برای همسرم توضیح دادم هر کسی یه فرهنگی داره و ... اما همسرم میگه این بی معرفتیه و بعدا سعی می کنه تلافی کنه .

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خانوم خونه

سلام
خوش به حالت که داری مامان میشی :43: ، این که مشکل خاصی نیست میتونی برای خانوادت توضیح بدی و ازشون بخوای انتظارای شوهرتو برآورده کنن ، اینجوری تو هم سرافرازی

---

یعنی شما می گین منطقی همه انتظارات همسرم رو به خانوادم تذکر بدم ؟در صورتی که خودم انتظاراتم رو یا مطرح نمی کنم و یا اگرم مطرح کنم همسرم هرگز این کار رو نمی کنه .یعنی من در اولویت قرار ندارم .

- - - Updated - - -

عزیزم انشاالله شما هم به این سعادت می رسی.

آخه قاعدتا قبل از تصمیم به بچه دار شدن میبایست نسبت به استحکام رابطه با همسرتون مطمئن میشدید، الان اگر بچه دار نبودید چه تصمیمی برای ادامه زندگی داشتید؟

امروز همسرم اومده به من میگه دوست دارم به هیچ عنوان به هیچ عنوان به هیچ عنوان به اسم بچمون تحت هیچ شرایطی فکر نکنی میخوام حتی اگه ازت پرسیدن هم تو هیچی نگی وبگی می خوایم یادگاری از طرف شما باشه .چرا من باید همچین گذشتی رو در مقابل همسرم انجام بدم در صورتی که همسر من توی کوچکترین مسائله در مورد خانواده من این گذشت رو نداره . به من بگید چی کار کنم .؟بخوام مقابله کنم زندگیم جهنم میشه .بخوام بگذرم خودم داغون می شم کمکم کنید .اگه حتی شوهر با گذشتی داشتم با کمال میل از حق خودم می گذشتم .اصلا باید برای زندگی خوب گذشت کرد اما از رفتارهای همسرم اینکه اونقدر برای خانوادش ارزش قائل می شه امااگر این مسئله برعکس بود شدیدا جبهه می گرفت لجم در میاد .چرا من باید بگذرم ؟اگه اسمی گذاشت که من دوست نداشتم چی ؟خدایا کمکم کن دارم دیوونه می شم.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط samanis

آخه قاعدتا قبل از تصمیم به بچه دار شدن میبایست نسبت به استحکام رابطه با همسرتون مطمئن میشدید، الان اگر بچه دار نبودید چه تصمیمی برای ادامه زندگی داشتید؟

---

عزیزم من 5 سال بچه دار نشدم تا این استحکام برقرار بشه . این توقعات و اخلاقیات همسرم دلیل بر توقف ادامه زندگی نیست . من برای حل کردن و یادر نهایت کنار اومدن با مشکلات به کمک شما نیاز دارم.

اگه انتظارات همسرتون بیش از حده باید با خودش بشینی و منطقی صحبت کنی . امتحان کردی ؟ تاثیر نداشته ؟
وقتی که خواسته هاشو مطرح میکنه چه برخوردی داری ؟

خانم گل بهت تبریک به خاطر مادر شدن اول سعی کن کاملا آروم باشی آرامش الان تو آرامش روح اون بچه در آینده هست. سعی کن همسرت رو به احوال خودت آگاه کنی اون نباید تو این حال به خودش اجازه بده شما رو تحت فشار روانی بگذاره وقتی حس نگرانی اش تحریک بشه وسعی کنه به شما آرامش بده می شه با صحبت کردن این مشکلات رو هم حل کرد .
در مورد انتخاب اسم بچه ببین اول خونواده همسرت مذهبی اند بهشون بگو یه روز دور هم جمع بشید همه باشن حتی خونواده خودت کوچکترین فرد خونواده هم نظر بده از جمله خودت اسامی رو بگذارین لای قرآن هر اسمی درآومد همون رو بگذارین در واقع انتخاب اسم می شه با قرآن نه شما ناراحت می شی نه همسرت اول سعی کن مقدمه رو خوب بچینی که تحت فشار شما رو قرار نده. از اعتقادات صحبت کن.
یکی از دوستان من دوست داشت اسم دخترش رو پارمیس بگذاره هنوز هم آه می کشه و لی یه روز مادر شوهرش زنگ می زنه می گه بگذارید ساره. دعوا و بحث آغاز می شه همکارم برای اینکه کسی ناراحت نشه همه رو دور هم جمع می کنه ضمن اینکه علاقه خودش رو بیان می کنه و می گه من و همسرم دوست داریم اسم بچمون ایرانی باشه و به علاقه مادر بزرگش هم نزدیک باشه سارینا رو انتخاب کردیم خلاصه مادرشوهره رو حسابی دلش رو به دست می آره...
راستی می دونستی آرزوی من مادر شدنه برای من خیلی دعا کن

سلام عزیزم تبریک می گم بهت گلم. شیرینی ما فراموش نشه!

امیدوارم از الان غصه نگرانیهای که هنوز نیامدن و معلوم نیست بیان یا نیان رو نخوری! الان یه انسان داری تو شکمت که بخش زیادی از سرنوشتش به دست شماست! به جای اینکارها برو عزیز ببین تو این دوران بهترین کار چیه! تمامی رفتارهای الانت رو بچت اثر می زاره!

من یه توصیه کردم به خانم زندگی موفق به شما هم یمکنم. با احترام به نظر تمام دوستان اگه بخای از نظر مشاورین محترم سایت بهره مند شی مشترک انجمن ازاد بشو( لینک دادم به خانم زندگی موفق) اون موقع مشاورین سریعتر پاسخت رو می دن.

قدر این لحظاتت رو بدون هر کاری می خای بکنی بکن که وقتی نینیت امد دیگه نمی تونی سرتم بخارونی :311:

الان یک فرصت خوب است که ذهن همسرت را از بهانه گیری هایش منحرف کنی. الان شوهرت خوشحاله که بچه دار شده و هر کاری حاضره انجام بده تا بچه اش سالم به دنیا بیاد. باید کمی برای همسرت ناز کنی. باید با هم بروید و برای بچه خرید کنید. درباره رشد بچه و مراحلش و کارهایی که می توانید در این برای بچه بکنید حرف بزنید. کلا باید حواسش را به بچه معطوف کنی.
باید ازش کمی تعریف کنی و مثلا بگی چقدر خوبه که از تو بچه دار شدم. یا چقدر خوب می شه اگر بچه ما پسر باشه هیکلش مثل تو بشه . باید بگی خوش به حال بچه که پدرش این قدر دوستش داره.

سلام سلام مامان heaven عزیز

به سلامتی به امید روزهای قشنگ و پر از آرامش برای تو نی نی و پدر نی نی

خیلی خوشحالم برات و بهت تبریک میگم امیدوارم که با اومدن نی نی زندگی آرامی رو در پیش بگیرید

گفتی :

یعنی شما می گین منطقی همه انتظارات همسرم رو به خانوادم تذکر بدم ؟در صورتی که خودم انتظاراتم رو یا مطرح نمی کنم و یا اگرم مطرح کنم همسرم هرگز این کار رو نمی کنه .یعنی من در اولویت قرار ندارم .


آره عزیزم چرا نمیشه البته نه طوری که حساسیت ایجاد بشه مثلا یه موقع هائی حتما پیش میاد که از خانواده همسرت برای خانواده خودت صحبت کنی از این خصلتشون بگو که خیلی این جور مسائل براشون مهمه اگه من مریض شم مادر همسرت جدا و پدرشون جدا زنگ میزنن حالتون رو میپرسن و خیلی هواسشون به ما هست و ... ازشون خواهش کن که هر از چند گاهی وقتی زنگ میزنند بخواهند که با همسرت هم صبحت کنند بگو همسرت خیلی الان خوشحاله و همه زنگ زدند بهش تبریک گفتند اگه امکانش هست شما هم یه زنگ بهش بزنید و خیلی خوشحال میشه یه جوری با سیاست به خانواده ات بگو که همسرت به این جور مسائل اهمیت میده


heaven جان شاید همسرت هم این حس رو نسبت به تو داره و این طور برخورد میکنه که شاید اولویت اول زندگی تو نباشه و اینطوری انتظارات تو رو بر آورده نمیکنه یه جور لج بازی شاید غیر عمدی باشه

تو میگی همسرت همیشه انتظار داره که خانواده ات بهش توجه کنن ولی تا حالا به خاطر کم حرف بودن یا فرهنگ خانوادگی شما این خواسته همسرت برآورده نشده شاید اگه از ابتدا این مسئله را یه طور خاص به خانواده ات عنوان کرده بودی خانوداه ات هم بیشتر بهش توجه میکردن و اون هم خوشحال میشد از این قضیه و یه تغییر رویه ای تو رفتارهاش انجام میداد حالا هم دیر نشده

همسرت تو دوست داره دیده بشه دوست داره کانون توجه قرار بگیره مخصوصا از طرف تو و خانواده ات

در مورد اسم بچه هم فعلا نظری ندارم اگه چیزی به ذهنم رسید بهت میگم

سلام منم تو همین مشکلی که شما گفتی هستم با این فرق که من 5 ماه رفتم خونه خودم شما 4 یا 5 سالی میشه. شوهر شما و شوهر من جز اون دسته آدما هستن که باید با سیاست برخورد کنی یعنی باید خیلی زرنگ باشی. در مورد رابطه شوهرت با خانوادت باید روی خانوادت و شوهرت کار کنی تو اینجور مواقع باید دوروغ های مصلحت آمیز بگی مثلا به شوهرت بگو مامانم انقدر خوش حال شد که زبونش بند اومد چون اخه تورو خیلی می پسنده یا مورد تاییدشی یا از این قبیل حرفا یا اینکه خودت یه لباس نوزاد بگیر ببر به شوهرت بگو مامانم گرفته،یا از کارایی که شوهرت خوشش می یاد ولی خانوادت انجام نمیدن. متوجهی که یه شرایطی درست کن تا شوهرت اون لمس کنه حتی اگه خانوادت اونجوری نباشن فکر نکن داری به شوهرت دروغ میگی یا خیانت میکنی اصلا داری محیط آرامش برا خودت درست میکنی، همین کارا رو برا خانوادت هم بکن مثلا تو حرفات به مامانت بگو شوهرم خیلی خاطرت می خواد ولی می گه نکنه مامانت از من خوشش نمیاد که حتی تبریکم نمیگه ، بهش بگو نه اینکه توقع داره نه فقط احساس میکنه شما قبولش ندارین. متوجهی که چی میگم باید زمینه ازی کنی و این کار فقط تو باید بکی از یه طرف کاملا اروم به شوهرت توضیح بده که خانوادت جز زندگیتن حتی اگه بد باشن نمیشه حذف شن به خاطر همین در مورد خانواده بحث نکنیم. درمورد اسم هم اگه با یکی از اعضا خانواده شوهرت مثلا خواهر شوهر یا هر کسی که صمیمی هستی به اون بگو دوس داری اسم بچه ات ... باشه ولی خوب شوهرت انقدر برات ارزش داره که نمی خوای رو حرفش حرف بزنی ازش به خواه کمکت بکنه. میدونی به جای اینکه خودت بخوری نسبت به شرایط دنبال راه چاره باش . دنبال چرا نباش دنبال چگونه باش.

هیون جان مشکل شما این است که ( دیدگاه معادله ای ) و (مقایسه ای ) دارید. در حالی که در ازدواج این دیدگاه خیلی مشکل ایجاد می کند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط امیدوار92

خانم گل بهت تبریک به خاطر مادر شدن اول سعی کن کاملا آروم باشی آرامش الان تو آرامش روح اون بچه در آینده هست. سعی کن همسرت رو به احوال خودت آگاه کنی اون نباید تو این حال به خودش اجازه بده شما رو تحت فشار روانی بگذاره وقتی حس نگرانی اش تحریک بشه وسعی کنه به شما آرامش بده می شه با صحبت کردن این مشکلات رو هم حل کرد .
در مورد انتخاب اسم بچه ببین اول خونواده همسرت مذهبی اند بهشون بگو یه روز دور هم جمع بشید همه باشن حتی خونواده خودت کوچکترین فرد خونواده هم نظر بده از جمله خودت اسامی رو بگذارین لای قرآن هر اسمی درآومد همون رو بگذارین در واقع انتخاب اسم می شه با قرآن نه شما ناراحت می شی نه همسرت اول سعی کن مقدمه رو خوب بچینی که تحت فشار شما رو قرار نده. از اعتقادات صحبت کن.
یکی از دوستان من دوست داشت اسم دخترش رو پارمیس بگذاره هنوز هم آه می کشه و لی یه روز مادر شوهرش زنگ می زنه می گه بگذارید ساره. دعوا و بحث آغاز می شه همکارم برای اینکه کسی ناراحت نشه همه رو دور هم جمع می کنه ضمن اینکه علاقه خودش رو بیان می کنه و می گه من و همسرم دوست داریم اسم بچمون ایرانی باشه و به علاقه مادر بزرگش هم نزدیک باشه سارینا رو انتخاب کردیم خلاصه مادرشوهره رو حسابی دلش رو به دست می آره...
راستی می دونستی آرزوی من مادر شدنه برای من خیلی دعا کن

---

دوست خوب و مهربونم مرسی از راهنماییت .اما چون سر این مساله جاریم هنوز اسم پسرشو بعد از 7 سال صدا نمی کنه و به قول خودشون غرور پدر شوهرم و دلشو شکستن هیچ تبصره ای توش راه نمی ده .میدونید پدر شوهر و مادر شوهرم نقش خیلی کمرنگی دارن مشکل از همسرمه اون می خواد که پدر شوهرم این کار رو بکنه .وقتی باهاش حرف زدم برای اینکهاعصاب من خورد نشه و ناراحت نشم سکوت کرد و از من خواست تمومش کنم .وقتی دید من کوتاه نمی یام و دائم می گم این حق منه و تو اگه به جای محکم گفتنت از من می خواستی گذشت کنم من این کار رو می کردم به من گفت این خواسته منه و تو هم کوتاه بیا وگرنه دعوامون میشه .نمی خوام ناراحتت کنم . حس کردم همسرم تصمیمش رو گرفته .

- - - Updated - - -

http://www.hamdardi.net/thread-29011.html

- - - Updated - - -

عزیزم اینو بخون

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مهرااد

سلام عزیزم تبریک می گم بهت گلم. شیرینی ما فراموش نشه!

امیدوارم از الان غصه نگرانیهای که هنوز نیامدن و معلوم نیست بیان یا نیان رو نخوری! الان یه انسان داری تو شکمت که بخش زیادی از سرنوشتش به دست شماست! به جای اینکارها برو عزیز ببین تو این دوران بهترین کار چیه! تمامی رفتارهای الانت رو بچت اثر می زاره!

من یه توصیه کردم به خانم زندگی موفق به شما هم یمکنم. با احترام به نظر تمام دوستان اگه بخای از نظر مشاورین محترم سایت بهره مند شی مشترک انجمن ازاد بشو( لینک دادم به خانم زندگی موفق) اون موقع مشاورین سریعتر پاسخت رو می دن.

قدر این لحظاتت رو بدون هر کاری می خای بکنی بکن که وقتی نینیت امد دیگه نمی تونی سرتم بخارونی :311:

---

مرسی مهرااد جونم . مرسی از توصیه هات اما فکر نکردن به مسائلی این چنینی کمی سخته .اینکه حق انتخاب اسم فرزندتو ازت بگیرن واقعا دردناکه .اگه تحمیلی بود و می دونستم شوهرم هم چاره ای جز قبول نداره برام قابل هضم بود اما متاسفانه خود همسرم می خواد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نوپو

الان یک فرصت خوب است که ذهن همسرت را از بهانه گیری هایش منحرف کنی. الان شوهرت خوشحاله که بچه دار شده و هر کاری حاضره انجام بده تا بچه اش سالم به دنیا بیاد. باید کمی برای همسرت ناز کنی. باید با هم بروید و برای بچه خرید کنید. درباره رشد بچه و مراحلش و کارهایی که می توانید در این برای بچه بکنید حرف بزنید. کلا باید حواسش را به بچه معطوف کنی.
باید ازش کمی تعریف کنی و مثلا بگی چقدر خوبه که از تو بچه دار شدم. یا چقدر خوب می شه اگر بچه ما پسر باشه هیکلش مثل تو بشه . باید بگی خوش به حال بچه که پدرش این قدر دوستش داره.

---

عزیزم همسرم همه جوره هوای منو داره اما متاسفانه بعذی چیزها براش اصله و برای استحکام خانوادش و خوشحالیشون همه کار می کنه.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط malakeh

سلام سلام مامان heaven عزیز

به سلامتی به امید روزهای قشنگ و پر از آرامش برای تو نی نی و پدر نی نی

خیلی خوشحالم برات و بهت تبریک میگم امیدوارم که با اومدن نی نی زندگی آرامی رو در پیش بگیرید

گفتی :

یعنی شما می گین منطقی همه انتظارات همسرم رو به خانوادم تذکر بدم ؟در صورتی که خودم انتظاراتم رو یا مطرح نمی کنم و یا اگرم مطرح کنم همسرم هرگز این کار رو نمی کنه .یعنی من در اولویت قرار ندارم .


آره عزیزم چرا نمیشه البته نه طوری که حساسیت ایجاد بشه مثلا یه موقع هائی حتما پیش میاد که از خانواده همسرت برای خانواده خودت صحبت کنی از این خصلتشون بگو که خیلی این جور مسائل براشون مهمه اگه من مریض شم مادر همسرت جدا و پدرشون جدا زنگ میزنن حالتون رو میپرسن و خیلی هواسشون به ما هست و ... ازشون خواهش کن که هر از چند گاهی وقتی زنگ میزنند بخواهند که با همسرت هم صبحت کنند بگو همسرت خیلی الان خوشحاله و همه زنگ زدند بهش تبریک گفتند اگه امکانش هست شما هم یه زنگ بهش بزنید و خیلی خوشحال میشه یه جوری با سیاست به خانواده ات بگو که همسرت به این جور مسائل اهمیت میده


heaven جان شاید همسرت هم این حس رو نسبت به تو داره و این طور برخورد میکنه که شاید اولویت اول زندگی تو نباشه و اینطوری انتظارات تو رو بر آورده نمیکنه یه جور لج بازی شاید غیر عمدی باشه

تو میگی همسرت همیشه انتظار داره که خانواده ات بهش توجه کنن ولی تا حالا به خاطر کم حرف بودن یا فرهنگ خانوادگی شما این خواسته همسرت برآورده نشده شاید اگه از ابتدا این مسئله را یه طور خاص به خانواده ات عنوان کرده بودی خانوداه ات هم بیشتر بهش توجه میکردن و اون هم خوشحال میشد از این قضیه و یه تغییر رویه ای تو رفتارهاش انجام میداد حالا هم دیر نشده

همسرت تو دوست داره دیده بشه دوست داره کانون توجه قرار بگیره مخصوصا از طرف تو و خانواده ات

در مورد اسم بچه هم فعلا نظری ندارم اگه چیزی به ذهنم رسید بهت میگم

---

مرسی ملکه خوبم امیدوارم به زودی نصیب شما هم بشه .باورت نمیشه این کوچولو فقط یک ماهشه اما زندگی منو از این رو به اون رو کرده .همسرم از خوشحالی تو پوست خودش نمی گنجه و دائم با من شوخی می کنه و خیلی به من می رسه و تمام تلاشش رو می کنه که من ناراحت نشم اما انگار بعضی انتظارات با پوست و خونش عجین شده .
اتفاقا این موضوع زمانی توی خونواده من مطرح شد که همه جمع بودن و بهش تبریک گفتن.(کسی نموند که تلفن کنه )اما برادرش برای تبریک به من زنگ نزد وقتی بهش گفتم به برادرت که گفتی چی گفت گفت خیلی خوشحال شد و از من خاست که خودم به زندادشم بگم (با توجه به اینکه جاریم دو ساله ا من حرف نمی زنه و خونمون نمیان ) گفتم چرا زنگ زدی ببین برادرت چطوری زنش رو بزرگ می کنه . اما ت با این همه ادعا برادرت به من تبریک نگفت گفت منم بهش گلایه می کنم و می گم که تو ناراحت شدی .
گاهی منطقی می شه اما گاهی نه .
این جاری منم خیلی رو اعصاب منه .:97:

- - - Updated - - -

کلی تملق شوهرم رو می گه اما به من کم محلی می کنه . بهرحال مرسی از راهنماییت .خیلی دوست دارم نظرت رو راجع به اسم هم بدونم .

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط negad

سلام منم تو همین مشکلی که شما گفتی هستم با این فرق که من 5 ماه رفتم خونه خودم شما 4 یا 5 سالی میشه. شوهر شما و شوهر من جز اون دسته آدما هستن که باید با سیاست برخورد کنی یعنی باید خیلی زرنگ باشی. در مورد رابطه شوهرت با خانوادت باید روی خانوادت و شوهرت کار کنی تو اینجور مواقع باید دوروغ های مصلحت آمیز بگی مثلا به شوهرت بگو مامانم انقدر خوش حال شد که زبونش بند اومد چون اخه تورو خیلی می پسنده یا مورد تاییدشی یا از این قبیل حرفا یا اینکه خودت یه لباس نوزاد بگیر ببر به شوهرت بگو مامانم گرفته،یا از کارایی که شوهرت خوشش می یاد ولی خانوادت انجام نمیدن. متوجهی که یه شرایطی درست کن تا شوهرت اون لمس کنه حتی اگه خانوادت اونجوری نباشن فکر نکن داری به شوهرت دروغ میگی یا خیانت میکنی اصلا داری محیط آرامش برا خودت درست میکنی، همین کارا رو برا خانوادت هم بکن مثلا تو حرفات به مامانت بگو شوهرم خیلی خاطرت می خواد ولی می گه نکنه مامانت از من خوشش نمیاد که حتی تبریکم نمیگه ، بهش بگو نه اینکه توقع داره نه فقط احساس میکنه شما قبولش ندارین. متوجهی که چی میگم باید زمینه ازی کنی و این کار فقط تو باید بکی از یه طرف کاملا اروم به شوهرت توضیح بده که خانوادت جز زندگیتن حتی اگه بد باشن نمیشه حذف شن به خاطر همین در مورد خانواده بحث نکنیم. درمورد اسم هم اگه با یکی از اعضا خانواده شوهرت مثلا خواهر شوهر یا هر کسی که صمیمی هستی به اون بگو دوس داری اسم بچه ات ... باشه ولی خوب شوهرت انقدر برات ارزش داره که نمی خوای رو حرفش حرف بزنی ازش به خواه کمکت بکنه. میدونی به جای اینکه خودت بخوری نسبت به شرایط دنبال راه چاره باش . دنبال چرا نباش دنبال چگونه باش.

---

عزیزم حرفات خیلی تسکینم داد .مرسی لطفا تنهام نزارید

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نوپو

هیون جان مشکل شما این است که ( دیدگاه معادله ای ) و (مقایسه ای ) دارید. در حالی که در ازدواج این دیدگاه خیلی مشکل ایجاد می کند.

---

میشه بیشتر توضیح بدین؟

heaven جان

میگی که همسرت از وقتی که متوجه شده پدر شده خیلی مهربانتر شده خیلی بیشتر حواسش بهت هست به نظر من فعلا بحثی در مورد اسم بچه نکنید سعی کن که همسرت رو بیشتر به سمت خودت و نی نی تون بکشی و بیشتر روش اثر گذارتر شی اون وقت یواش یواش ازش بپرس تو به عنوان یه پدر دوست داری اسم بچه ات اگه دختر باشه چی باشه ا گه پسر باشه چی؟

اگه گفت من قبلا بهت گفته بودم که این موضوع رو بسپاریم به پدر و مادرم بهش بگو من فقط خواستم نظرت رو بدونم بزنش به شوخی و بگو دوست دارم بدونم سلیقه پدر بچه ام در مورد اسم بچه چی هست فقط همین ببین فکر کنم سختترین کار و در عین حال شیرین ترین کار انتخاب اسم بچه باشه به تلاطم بندازش توی سایت های اینترنتی دنبال اسم دختر و پسر بگردید باهم دیگه بعد ازش بپرس به نظرت پدرت مادرت چه اسمی رو انتخاب میکنن شاید اسمی که اونها انتخاب کنن از اسمهای مورد پسند شما هم باشه بعد ها میتونی بهش پیشنهاد بدی بیا اسمهای انتخاب شده رو بین صفحات قران بگذارید بعد هرکدوم که درآمد اون اسم رو برای نی نی خوشگلتون انتخاب کنید ...

فعلا این به ذهنم رسید عزیزم ...

سلام مرسی ملکه جان .
دیشب به طور خیلی تصادفی خانواده ام با اصرار خود همسرم برای شام اومدن خونه ما . شوهر خواهرم و شوهرم برای گذاشتن بخاری باید میز ناهار خوری رو جا به جا می کردن .من اومدم برم زیر میز که پایه هاش روجا به جا کنم خواهرم نذاشت برم و خودش رفت و چون بلد نبود پایه ها رو تنظیم کنه یکیشون شکست .بعدش همسرم کلی غر زد به من که باید خودت می رفتی البته جلوی اونا نه .بعدخواهر م اومد جایی که بخاری رو همسرم گذاشته بود جا به جا کرد همسرم ناراحت شد که تو باید می گفتی چرا اینجا گذاشتی و باز کلی در خفا به من غرزد.از اینکه بچه ها هم خیلی خونه رو بهم می ریزن اعصابش خیلی بهم میریزه تا اخر شب حالش جا نبودالبته فقط من می فمیدم شایدم بقیه فهمیدن نمی دونم.
نمی دونم باید با این رفتارهای همسرم چی کار کنم .می گه تو باید همیشه از من دفاع کنی . کمکم کنید تا دیگه باعث نشم همسرم به این رفتاراش اذامه بده و کم م از سرش بیافته .خوب بودنش مال وقتیه که ما دونفری هستیم .بعدشم که ناراحت میشه دیگه به زمین و زمان گیر می ده .

سلام .دوستان میشه راهنمایی کنید بهم بگید کدوم افکارم درسته کدوم درست نیست و برای حلش چی کار کنم ؟آیا من خیلی حساسم یا نه واقعا موضوع ناراحت کنندست ؟
1- شوهرم فقط یک برادر داره و جمع خانوادگیه اونها میشه 7 نفر البته با من.به دلیل خیلی جزئی و یکسری ذهنیت های قبلی الان 2 ساله که برادر شوهرم با ما و پدر و مادرش رفت و امد نمی کنه .اما روابط به چه شکلیه ؟شوهرم با برادرش و زنداداشش خیلی خوب .من و برادر شوهرم هم خیلی خوب .دو برادری عالی و روابط پدر شوهرم هم با جاریم و برادر شوهرم هم عالی .ما با پدر شوهر و مادر شوهرم هم که اصلا مشکلی نداشتیم. حالا تا حدودی روابط بین پدر و مادر شوهرم و ب شوهرم برقرار شده و این وسطه من موندم و غرورم که برای برقراری ارتباط ممکنه همسرم از من بخواد که کوتاه بیام .در صورتی که خیلی بی حرمتی دیدم .این دلشوره و اضطراب دچار من کرده.
2- توقعات همسرم از خانوادم
3- اینکه خیلی زود فکر خرید چیزی به من استرسمی ده و تا مطرح کردنش بهش فکر می کنم و خدا اون روز رو نیاره که همسرم مخالفت کنه (که بیشتر اوقات میکنه )دائم توذهنم زندگیم رو با جاریم و ولخرجیهاش مقایسه می کنم و لجم می گیره .

- - - Updated - - -

http://www.hamdardi.net/thread-29654.html

- - - Updated - - -

4-اینکه خودم کارهامو روی نظم امجام نمیدم و وقتی انجام نمیشن دلهره و اضطراب می گیرم .
5- خرج خونه دست منه و من همیشه کم میارم و نمی تونم خواسته های مالیم رو از همسرم بخوام و دائم از خرج خونه می خرم .در واقع حوصله جر و بحث ندارم .
6- همسرم رو با دیگران مقایسه می کنم و دائم لازم دارم یکی بهم بگه :عیب نداره همه مردا همینن .
خواهشن کمکم کنید تا از این مسائل دور بشم کمیاز زندگیم و خودم راضی .
می خوام تا قبل از به دنیا اومدن فرزندم این مشکلاتم حل بشن .
بهم بگید تا چه حد گذشت توی زندگی خوب و لازمه .

هیون جان منظور من این است که همسرت را با خودت مقایسه نکن. ببین شما به جای اینکه ارتباطی که همسرت با خانواده خودش دارد ، مقایسه کنی با رفتاری که با خانواده شما دارد باید کار دیگری بکنید. بیایید و به جای مقایسه این کار را بکنید :

فکر کنید و ببینید در هر شرایطی درست ترین کار برای شما کدام است ؟ اصلا به همسرت فکر نکن بلکه به خودت ، ارزش هایی که برایت مهم هستند و آینده ات فکر کن. یک مثال می زنم. فرض کن مردی در خانواده اش خیلی روی مادرش مانور می دهد و دایما فکر می کند که باید از مادرش دفاع کند و همه را علیه مادرش می بیند. خوب حالا دختر این مرد را در نظر بگیر. رفتار پدرش باعث می شود او ناراحت شود. دو راه دارد : یا با مادربزرگش به خاطر رفتارهای پدرش قطع رابطه کند و با پدرش مقابله به مثل کند. یا اینکه چون حساب شده و از روی فکر به مادربزرگش محبت کند و رفت و آمد محدودی مثلا دو هفته یک بار با مادربزرگش داشته باشد. چون هر چه باشد او مادربزرگش است و نوه اش را دوست دارد هر چند رفتارهای بدی هم داشته باشد.

خوب حالا شما هم به جای مقاسه کردن باید تفکر ( عاقت اندیشی ) و ( آینده نگری ) داشته باشی. یعنی با شناختی که از همسرت به دست آورده ای ببینی در هر موقعیت و با توجه به شرایط بهترین کار چیست.
مثلا در همین مهمانی. به جای اینکه بگویید با خانواده خودش خوب رفتار می کند اما حوصله خانواده من را ندارد باید به فکر چاره باشید. خوب می توانید خانواده خودتان را دست جمعی دعوت نکنید. بلکه مثلا یک روز پدر و مادر را دعوت کنید. یک روز خواهر را و یک روز برادر را. خوب این طوری تعداد بچه ها کمتر می شود ، جمع صمیمی تر می شود و صحبت ها بیشتر گل می کند و همسرتان سرگرم می شود و...
یا اینکه می توانید وقتی همسر شما خانه نیست به مادر و خواهرتان بگویید به دیدن شما بیایند و یک مهمانی به اصطلاح ( زنانه ) ترتیب دهید.
می توانید اگر بچه همراه مهمان است برای بچه سرگرمی درست کنید و آنها را بنشانید. مثلا کارتون ، پلی استیشن ، اسباب بازی و ... .
امیدوارم مثال هایم گویا باشد.

تازه اگر رابطه خوبی با والدین همسرتان دارید می توانید به بهانه بارداری خودتان را پیش آنها دوست داشتنی تر کنید و دلشان را نرم کنید. بیشتر صحبت کنید و طوری اوضاع را پیش ببرید که پدر و مادر همسرتان اسمی را که شما دوست دارید انتخاب کنند. یا حداقل اسمی را انتخاب کنند که مورد تایید شما هم باشد.
می بینید اصلا لازم نیست همه چیز با مقابله حل شود. یک راه عبور از موانع دور زدن آنها است.

- - - Updated - - -

هیون جان یک بار دیگر پستی را که در تاپیک شراکت همسرم با برادرش منشاء اختلافات ماست را بخوان و نظرت را بگو. بعد از پست من دیگر آن تاپیک را قفل کردی و من فرصت نکردم نظرت را بپرسم.

سلام دوست خوبم ببخشید که دیر جواب دادم .

- - - Updated - - -

پستی رو که خواسته بودی دوباره خوندم .با همش موافق بودم جز:
عزیزم من نمی خوام عین جاریم باشم اما چون همسرم و برادر شوهرم شریکن حس می کنم حقمنه که داره پای مال میشه .
پس اصلا قضیه ما با اسراف و ... متفاوته . عاقبتی که ازش حرف زدی متاسفانه با زندگی من گره خورده .

این حرفتو خیلی پسندیدم : شما دیگر به جاری ات و کارهای او فکر نکن و کارهایی که گفتم انجام بده اگر می خواهی در زندگی به جایی برسی که حرفی برای گفتن داشته باشی.
خیلی سخته .خودمم هم می خوام اما چطوری ؟
الان بعد از دو سال روابط جاریم اینا با پدر و مادر شوهرم خوب شده .حالا من تنها موندم .دوست ندارم جاریم رو ببینم اما متاسفانه این خوب شدن رابطه به ضرر منه و دلشوره و استرس به جون من انداخته و این پیش داوری ها و ذهن خوانی ها منو بیچاره کرده . امشب خونه پدر شوهرم دعوت داشتم اما بدلیل بیماری واگیر داره جاریم قبول نکردم که بیام و قرار شد ما امشب بریم و اونها فردا شب .همین باعث یه ناراحتی شد که مگه جزام بوده و ... .حالا من دوست ندارم فردا شب تو ساختمون بمونم و اونا بیان خونه پدر شوهرم و همین ذهن منو درگیر کرده که اگه همیشه بخواد اینطوری باشه چی کار کنم ؟از یه طرفی میگم کاش می رفتم که رو برو بشیم و تموم بشه .حتی نمی دونم چی درسته چی غلط ؟
کمکم کنید .یه برنامه خوب روزانه .یه کاری که همیشه مشغول باشم یه راه ارامش که استرس نگیرم .به خاطر کوچولوم ناراحتم و عذاب وجدان گرفتم .

اما نوپوی عزیزم حتما حتما حرفاتو عملی خوهم کرد اما چگونه ؟کمی سخته .

- - - Updated - - -

پستی رو که خواسته بودی دوباره خوندم .با همش موافق بودم جز:
عزیزم من نمی خوام عین جاریم باشم اما چون همسرم و برادر شوهرم شریکن حس می کنم حقمنه که داره پای مال میشه .
پس اصلا قضیه ما با اسراف و ... متفاوته . عاقبتی که ازش حرف زدی متاسفانه با زندگی من گره خورده .

این حرفتو خیلی پسندیدم : شما دیگر به جاری ات و کارهای او فکر نکن و کارهایی که گفتم انجام بده اگر می خواهی در زندگی به جایی برسی که حرفی برای گفتن داشته باشی.
خیلی سخته .خودمم هم می خوام اما چطوری ؟
الان بعد از دو سال روابط جاریم اینا با پدر و مادر شوهرم خوب شده .حالا من تنها موندم .دوست ندارم جاریم رو ببینم اما متاسفانه این خوب شدن رابطه به ضرر منه و دلشوره و استرس به جون من انداخته و این پیش داوری ها و ذهن خوانی ها منو بیچاره کرده . امشب خونه پدر شوهرم دعوت داشتم اما بدلیل بیماری واگیر داره جاریم قبول نکردم که بیام و قرار شد ما امشب بریم و اونها فردا شب .همین باعث یه ناراحتی شد که مگه جزام بوده و ... .حالا من دوست ندارم فردا شب تو ساختمون بمونم و اونا بیان خونه پدر شوهرم و همین ذهن منو درگیر کرده که اگه همیشه بخواد اینطوری باشه چی کار کنم ؟از یه طرفی میگم کاش می رفتم که رو برو بشیم و تموم بشه .حتی نمی دونم چی درسته چی غلط ؟
کمکم کنید .یه برنامه خوب روزانه .یه کاری که همیشه مشغول باشم یه راه ارامش که استرس نگیرم .به خاطر کوچولوم ناراحتم و عذاب وجدان گرفتم .

اما نوپوی عزیزم حتما حتما حرفاتو عملی خوهم کرد اما چگونه ؟کمی سخته .

عزيز من نگران نباش
هركسي جايگاه خودش رو داره اگه اونا باهم مشكل داشتن بعدا هم خواهند داشت
به فكر سلامتي بچه ت باش و اونو تو اولويت قرار بده
راستي درخصوص خرج كردن زيادش
من يكي از آشناهامون اينطوري بودن
زنه خيلي زرنگ بود
خرجي ماهيانه ش رو از شوهرش مي گرفت ولي بازم پول ميخواست خرجي ماهيانه رو مي داد طلا
هر ماه اين كار رو ميكرد . باور ميكني ظرف سه سال تو يه جاي خوب تو شهرما خونه خريدن باهمين پول هاي طلا و يه كم پس انداز ديگه.
يه چيز ديگه جايي نرو خونه باش و خودت رو سرگرم كن.
خب اونا بيان به تو چه ؟‌نميان كه در خونه رو ازت بگيرن. بزار انقده بيان هلاك بشن

بچه ها کمکم کنید روابط جاریم اینا با مادر شوهرم عالی شده و ما این وسط....
نمی تونم تمرکزم رو از روی اونها بردارم به من بگید چی کار کنم .رفتار درست چیه .از مادر شوهرم پرسیدم مهمونی چطوری بود گفت عالی و خیلی صحبت کردم و .... .هی از مادر شوهرم ازشون می پرسم و این منو بیشتر بهم میریزه .کمکم کنید از این وضعیت دلشوره و اضطراب بیرون بیام .چی کار کنم بی تفاوت بشم .دائم پیش خوذم می گم خونه ما میان .نمی یان .روابط ما چی می شه دوباره جاریم با چابلوسی هاش دل مادر شوهرم رو به دست آورد .درصورتی که مادر شوهرم دائم نفرینش می کرد که پای بچه منو برونده و ... .حالا نمی دونم با تک تک اعضا چطور رفتار کنم طوری که به همه بفهمونم یه فرقی بین من و جاریم هست .البته می دونم که دوباره توی جمع اون زبون زبون داره و شلوغه اما من ساکت .نمی تونم عین اون چابلوس باشم .خیلی بهم ریختم .به دادم برسید.

فرقی که بین شما و جاری شما است این باید باشد : راه درست زندگی را درپیش می گیری و تا آخرش می روی تا به نتیجه برسی.
شما با مادرشوهرت مشکلی نداری. این خیلی خوب است. تازه الان که داری برایشان نوه می آوری می توانی عزیزتر هم بشوی. الان وقت خوبی است که رابطه ات را با مادرشوهرت بهتر کنی به بهانه حاملگی.

بعد هم اینکه اینقدر فکر نکن حقت پایمال می شود. ببین عزیزم این مسئله تقصیر جاری ات نیست و به همسرت مربوط می شود. همسرت اگر می خواست می توانست جلوی این مساله را بگیرد و برادرش را مجبور کند مساوی سهم داشته باشند. اما به دلایلی نمی خواهد این کار را بکند. پس این ربطی به جاری شما ندارد عزیزم. از او کینه نداشته باش و عادی رفتار کن. روی او حساس نباش.

پس اگر روابطت با مادرشوهرت بهتر شود و با جاری ات یک رابطه عادی داشته باشی مشکلی که پیدا نمی کنی هیچ ، زندگی ات بهتر هم می شود.

کارهایی که الان باید بکنی این است : به فکر کوچولوی توی شکمت باش .
بنیشین مطالعه کن ببین الان چه آزمایش هایی لازم است بدهی ؟
چه تغذیه ای داشته باشی ؟
چه ورزش هایی می توانی انجام دهی که زایمانت راحت باشد ؟
راجع به رشد جنین در هر هفته مطالعه کن.
به فکر خریدن سیسمونی و وسایل بچه باش.
راجع به روند زایمان ، بعد از زایمان و روش های مختلف زایمان اطلاعات کسب کن.
به فکر مراقبت از پوست و موها و دندان هایت در دوران بارداری باش.
راجع به شیردهی و مراقبت از نوزاد مطالعه کن. چندتا مجله خوب هم در این مورد چاپ می شود.
این اولین کارهایی است که باید الان انجام دهی تا زندگی بهتری داشته باشی. همیشه در زندگی ات اولویت ها را مدنظر قرار بده و بیشتر انرژی فکری ات را صرف آن کن.

سلام دوستان کمکم کنید .همسرم دائم از رفتارهای خونوادم انتقاد می کنه . ایراد می گیره .همش می خواد به من بفهمونه پدر مهزبونی ندارم .میگهواقعیت رو بپذیر .یکسری استدلالهایی رو هم میاره که فقط از نظر خودش درسته .نمی دونم باید چه عکس العملی در مقابل رفتارهاش داشته باشم و چی کار کنم که دست از زوم کردن برداره.؟ اون دائم میگه ببین بابای من اله بله اما بابای تو فلانه .کلافه شدم دگه .هرچی هم توضیح می دم و تفاوت فرهنگ ها رو باز می کنم و گاهی می پذیرم و .... .پررو تر شده و با جسارت بیشتری و به کرات تکرار می کنه .