نیاز به راهنمایی در روابط دوران عقد

سلام
من 27 سالمه و مشکلات قبلیمو تو تاپیکی ک داشتم مطرح کردم و اما مشکل جدیدم:
الان نزدیک به 6 ماه که با همون خانم ازدواج کردم.خوشبختانه ایشون و خانوادش منو به همانصورت که بودم پذیرفتم
در واقع اونا اصلا اونطور نبودن ک از دور بنظر می آمد و مشکل خاصی نداریم
حالا که بعد از 4سال دوستی به هم رسیدیم متاسفانه دوری اون دوران داره کار دستم میده
تو این 6 ماه خانمم اصلا اجازه نمیده ازش دور بشم.همش میگه دلم واست تنگ میشه.
من کارم طوری که 24ساعت شیفت و 48ساعت بیکارم.حتی تحمل اون 24ساعت هم واسش دشوار و همش میگه نیم ساعت بیا ببینمت و برو.
حداقل باید روزی 10 ساعت رو با ایشون باشم و شب هم منزل ایشون بخوابم
خانوادم خیلی نصیحتم میکنن که اینطور حس تازگی رو از دست میدید اما هربار که کمتر میرم پیشش دعوا و دلخوری پیش میاد
از کارو زندگی افتادم.از خانوادم فاصله گرفتم واقعا نمیدونم چکار کنم از طرفی تا یک سال آینده هم شرایط ازدواج ندارم لطفا مجددا با نظرات خوبتون راهنماییم کنید

با همسرتون صحبت کنین روزایی که شیفت نیستین با هم بیرون برید.مگه همش باید برید خونه همدیگه!رفت و آمد ریاد خانواده ها روهم خسته می کنه.

بله خودم کاملا متوجه هستم که چه مشکلاتی وجود داره
حتی حس میکنم برادر کوچکترش که خیلی هم گستاخ یکم روش تو روم باز شده
شوخی های رکیک میکنه و با وجود اینکه 9 سال از من کوچکتر به اسم کوچک صدام میکن
با همسرم صحبت کردم اما فایده ای جز قهر و قهر کشی نداشت
من خیلی کار میکنم خودمم قبول دارم اما روزایی ه وقت آزاد دارم با هم میگذرونیم بیشتر شب ها هم باهم هستیم
مثثلا توی این هفته من جمعه سه شنبه پنج شنبه و جمعه شیفت بودم
دیشب زنگ زده میگه تو 48 ساعت رفتی حتی نیم ساعتم نیومدی ببینمت و قبول هم نمیکن که سر کارم و محدودیت دارم
اوایل عقد وقتی شیفت بودم میومد جلو اداره که من جلو همکارام خجالت میکشیدم و بهش گففتم نیاد
لطفا کمک کنید

1 بار شده با منت کشی هم ببریدش بیرون و کاری کنید که بهش خوش بگذره.کاری کنید که بیرون بیشتر از خونه بهش خوش بگذره.نهایتا هفته ای 1 بار شب خونه شون بمونید.اصلا ازش بخواید هفته ای 1 شب شما برید خونشون و 1 بارم اون بیاد.کلا اگر مشکل مالی ندارید ببریدش بیرون، با هم برید گردش، رستوران، شهر بازی... بزارید بهش خوش بگذره . شاید به نظرتون خرجش زیاد بشه ولی باور کنید هزینه اش از مشاوره و وکیل و دکتر خیلی کمتره!تازه بهتون خوش می گذره شاد هم می شید.

سلام دوست عزیز،

خوشحالم که به فکر حل این مشکل هستید، چون اگه حل نشده باقی بمونه، مشکلات دیگری رو دامن میزنه.

شما باید برای همسرتون جا بندازید که به تمرکز در کارتون نیاز دارید. اما در عین حال، یه وقتایی که انتظارش رو نداره، بهش توجه کنید.

یه مقدار از این رفتارش بخاطر اینه که به جایگاه خودش در ذهن و قلب شما مطمئن نیست. با توجه هایی که انتظارش رو نداره، این حالتش میتونه از بین بره.

در رابطه با مشکل این آقا من مسئله ایشان را یک جور دیگه بپرسم : چرا بعضی خانم‌ها اینقدر به شوهرشان میچسبند و اجازه نمی‌دهند لحظه‌ایی ازشان جدا بشند؟ (اسم‌اش مهر و محبت نیست وابستگی شدیده)

علت این وابستگی و چسبندگی بیمارگونه چیه؟!

آقای احسان همدردی این بیماری نیست!اوایل ازدواج اکثر دخترهای جوان مخصوصا اون هایی که قبلا تجربه رابطه با جنس مخالف را نداشتن اینطورین.از علاقه زیاده و اینکه می ترسن طرفشون را از دست بدن با خودشون فکر می کنن نکنه دوستم نداشته باشه!من خودم اوایل عقدم اینطوری بودم که البته طرفم هم عکس العملای به شدت منفی نشون می داد، فکر می کرد می خوام چکش بکنم! در صورتی که من از بس دوسش داشتم نمی تونستم ازش بی خبر باشم همش تو فکرش بودم.به مرور زمان این مشکل حل میشه.در این مورد به نظر من آقاست که باید صبوری کنه و انقدر به خانم محبت کنه که خیالش راحت بشه.

- - - Updated - - -

من چند سال تو خوابگاه زندگی کردم با دخترای زیادی همنشین بودم معمولا دخترای ساده و بی تجربه این طورین.دخترایی که قبلا با پسرای زیادی دوست بودن یا حداقل دور و برشون پسر زیاد بوده این مشکل رو ندارن! خیلی خوب بلدن کاری کنن که پسره همش دنبال اونا باشه!به نظر من خانم ایشون دختر پاک وساده ایه فقط شوهرشو خیلی دوست داره!

درست من زیاد کار میکنم ولی هم بخاطر اینکه اول زندگیم و هم بخاطر اینک کار کردن رو دوست دارم اما در حد توانم باهم هستیم.من هم وظایفی بر عهدم وکه از دوران تجردم باقی مونده و ایشون اصلا حاضر نیست اونهارو بپذیر.میگه اونهارو انجام نده و بیا با هم بریم بیرون.ایشون فوق الاده اهل گشتن هستن و من در نقطه مقابل ایشون.من بچه آخر خانواده هستم و خانواده وابستگی خاصی به من دارن.اینکه من بخوام ایشون رو تنها بذارم و برم منزل نمیپذیرناز طرفی هم شرایط طوری هست که نمیتونم هرشب ایشونو با خودم ببرم منزلایشون دختر خاله ای داشتن که در مرحله عقد از همسرش جدا شده و این اثر بدی روی خانم بنده گذاشتههمش ترس خودش رو از جدایی ما هم ابراز میکن.خیلی سعی کردم با بیرون رفتن زیاد مشکل رو حل کنم اما همش میگه دوست داری مثل دختر خالم شبی دو یا سه ساعت با هم باشیم و بعد هم خدافظ؟واقعا داره بهم سخت میگذر.

کسی کمک نمیکنه؟
دیشب هم راهکار اون دوست عزیزمونو امتحان کردم
متاسفانه باز هم جنگ جهانی و .....

سلام آقای گل نمک

راستش من خودم مجردم ولی برای راهنمایی شما خودم را جای خانمتون تصور کردم.
من خودم هم واقعا عاطفی هستم و فکر کنم احتمالا در آینده احتمال همچین واکنشی از جانب من در قبال همسر آینده ام می بود.
اما خب وقتی احساس شما را به عنوان یک مرد درک کردم که شما واقعا خانمتون را دوست دارید ولی از این رفتار خانمتون اذیت می شید؛ متوجه شدم که باید عواطفم را به صورت کنترل شده دربیارم.

خب احتمالا اگر شما به طور صحیح و صادقانه ای به همسرتان بفهمانید که خیلی دوستش دارید و این دوری از ایشان به این دلیل نیست که ذره ای از محبتتان نسبت بهش کم شده و احساس ایشان را کاملا درک می کنید چون دل به دل راه داره و شما هم همین احساس را دارید.؛قطعا ایشان هم منطقی تر برخورد می کنند.
به نظر من در قالب یک نامه محبت آمیز انتظاراتتان را از همسرتان بنویسید.(برای من که خیلی تاثیر گذار تره.)

اینم یک لینک که به شما در نوشتن تاثیر گذار تر کمک می کند:

چگونه نامه محبت آميز بنويسيم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گل نمک

کسی کمک نمیکنه؟
دیشب هم راهکار اون دوست عزیزمونو امتحان کردم
متاسفانه باز هم جنگ جهانی و .....

---

این لینک از زبان یک خانم‌ وابسته به همسرش نوشته شده ولی شاید شما بتونید توصیه‌های‌شان را برای همسرتان به کار بگیرید :

http://www.hamdardi.net/thread-26671.html

سلام.

همسرتون فعالیت خاصی دارن ؟ مثل کار در بیرون؟ اگه ندارن واسشون دست و پا کنین. به قول مدیر همدردی مشغله بیش از حد مرد و بیکاری زن و لذتجویی اون خ مشکل سازه( اخرش رو خودم گفتم یادم نیست دقیقا)


این سایت رو بهشون معرفی کنین. البته نیازی نیست بگین که خودتون عضوش هستین

اینجا مقالات زیادی وجود داره! در مورد همسرداری و خ چیزای دیگه مقاله دانلود کنین جایی بزارین که بخونن

کتابهای راجع به خصوصیات مردان واسشون بخرین! ( رازهایی در مورد مردان باربارا. البته من اینو نخوندم ولی احتمالا باید موارد خوبی رو توش اشاره کرده باشه) از زبان شخص فرضی براشون نقل داستان کنین از زبان شخص دیگر که زندگیشون اینجوری بوده و خاسته هاتون رو از زبان اون بگین!
پیش مشاور برین

خ کارها میشه کرد!
==========================================

دوست عزیز مهرااد جان گفتن براشون کار پیدا کنید، یکی از دوستان هم گفتن ببریدشون بیرون برای گردش ولی این وابستگی با این چیزا حل نمیشه و طرف باید خودش آگاه بشه و متاسفانه باید بهتون بگم منم اوایل زندگیمون البته بعد عروسی (چون دوران عقد خیلی با هم بودیم) با اینکه خودم کار میکردم و همسرم هم بعد اداره تا عصر کار آزاد داشت ولی تا نیم ساعت خونه دیر میومد یا دیر زنگ میزد دیوونه میشدم و چند بار که بهش گفتم ولی چون دلایلش منطقی بود و پاسخی نداشتم ولی با این حال چون نمیتونستم وابستگیمو کنترل کنم مینشستم تا همسرم خونه بیاد گریه میکردم. ولی کم کم از این شرایط خارج شدم و خود به خود حالم خوب شد. منی که اون موقع توی نیم ساعت چند بار بهش زنگ میزدم حالا اونقدر خونه سرم گرم کار میشه که حالا همسرم ازم گلایه میکنه که یعنی یادت نبودم؟:58: دوست عزیز فقط باید بهش فرصت بدین که کم کم به دوریتون تو زمان کار عادت کنه و البته همیشه که کنارش هستین بگین که دوست ندارم اینقدر وابسته من بشی و عین بچه به من بچسبی. منم با تکرار همسرم به خودم اومدم و حالا خیلی راحتم (ما هم نزدیک 4 سال دوست بودیم)

از پاسخ ها و حمایت های همه شمت دوستان متشکرم
اون قضیه بیرون رفتن اصلا جواب نداد
من موندم و یک دنیا نگرانی
متاسفانه خودم بشدت ناراحتم از بیکاری ایشون و به هر دری هم زدم واس کار اما دریغ از یک کار بدرد بخور
سعی کردم با کلاس های خیاطی و... سرگزمش کنم که اون هم موقت و نه چندانتاثیر گذار بود.:54:
اصلا براش قابل پذیرش نیست که حتی بعد از 24 ساعت با هم بودن و خوش گذروندن و تفریح شب ازش جدا بشم.هر شبی که بخوام ازش جدا بشم و برم .....
حالا من باید چکار کنم.چقدر صبر کنم و اصرار هاش توجه نکنم
همش میگه تو بفکر من نیستی و به اصرارهام اهمیت نمیدی.

حالا فقط یک سوال باقی میمون که من با وجود اینک از این وضعیت خیلی راضی نیستم به نظر شما تا زمانی که خانمم بتون دوری رو تحمل کن باید چکار کنم؟
باید پیشش بمونم یا بر خلاف میلش شب ها ترکش کنم و نسبت به اصرار هاش بی تفاوت باشم.

بابا پس چرا انقدر سوتو کور اینجا؟

- - - Updated - - -

من خودمم موافقت چندانی با رفت و آمد زیاد تدارم
تو سایت همدردی که همین تاپیکو زدم دوستان بهم گفتن کاری کن که بیرون بیشتر هبش خوش بگذره اما اونم جواب نداد.
هروقت بخوام ازش جدا بشم و بیام خونه کلی دعواس پشتش.مثل امشب.
بله میدونم که من دیشب و پریشب شیفت بودم امشب میشد پیشش بمونم اما نموندم.بعد از کلی بیرون رفتن و شام خوردن و البته کمی معاشقه http://hamyaryiran.ir/images/smilies/mili/10.gif
خداحافظی کردم اما اون خیلی ناراحت شد.من موندم و یک دنیا فکر که باید بمونم یا نه.
یک عصر خوب در کنار همسرم کافی نیست ؟
ضمنا از دیدگاه تعصب اصلا به مسئله نگاه نکنید.

- - - Updated - - -

نکته دیگه این که من نمیدونم واقعا نظر خانواده ایشون در مورد این رفت و آمدها چیه؟
بارها دیدم که از سایر بستگان مخفی میکنن اما چیزی به روی خودم یا خانم نمیارن.
اما ظاهرا پسر بزرگ خانواده هم در دوران عقد همینطور بوده اما شاید شرایط برای دختر متفاوت

سلام آقای گل نمک. متاسفانه توی این مواقع بیرون رفتن و گشت و گذار زیاد جواب نمیده .

با همسرتون بیرون میرین و کل روز رو با هم هستین ولی تا توی خونه تنها میشدید و می نشینید کنار هم تازه خانمتون میگه الان یکی هم با هم باشیم. شما میگید مگه کل روز رو با هم نبودیم؟ خانمتون میگه: اون حساب نیست من که نمیتونستم توی خیابون تو رو دل سیر نگاه کنم :311:.

شما فقط و فقط باید اونقدر پیشش بشینید که یه جورایی ازتون سیر بشه . البته این اتش کم کم خودش فروکش میکنه.

بهش زمان بدین مثلا بگین 2 ساعت پیشت هستم و بعدش فلان کارو باید بکنم (یه بهونه بیارید) و این 2 ساعت رو فقط با اون باشین و بعد 2 ساعت هر کاری هم کرد با همون بهونه ترکش کنید و البته این قول رو بدید که فلان روز باز پیشش خواهید اومد . اونقدر روی این قاطعیتتون کار کنید که همسرتون هم یاد بگیره و کم کم به نبودن هاتون توی یه مقطع زمانی عادت کنه

موفق باشید.

با سلام این وابستگی نه برا شما خوبه نه برا خانمتون. ایشون بچه نیستند می تونید راحت بهش بگید من دوست ندارم همیشه کنار هم باشیم و بگید این برا هردومون هم خوب نیست . 24 ساعت کنار هم بودن واقعا غیرقابل تحمله و زود آدم از طرفه مقابلش سیر میشه . حتما رفت و آمدتون رو کم کنید و برنامه بزارید که در هفته مثلا 3 بار من میام خونه شما و .... قرارم نیست وقتی کسی نامزده هی نامزدش رو ببره بیرون و تفریح چون اینجوری هم ایشون بعدها بد عادت شده و توقعاتشون از شما اینطوری خواهد بود و این باعث اختلاف در زندگی میشه. پس چون نامزد هستید تعداد روزهای دیدارتون رو مشخص کنید تو خانواده های ما که اینطوریه . این علاوه بر اینکه برا همسرتون بده برا خود شما هم خوب نیست چون باعث میشه احترامی که باید در خانواده همسرتون داشته باشید هم از بین بره . من تصور اینکه هر روز دامادمون خونه ما باشه هم اذیت ام میکنه چه برسه که این اتقاق بیوفته پس شما با قاطعیت این رفت و آمدهاتون رو کم کنید چون به صلاح خودتون هست تا احترامها هم حفظ شه. وقتی رفتید خونه خودتون ایشون خود به خود به این موضوع عادت می کنند

بله دنیز جان منم زیاد راضی نیستم که همیشه اونجا باشم اما چکنم که هر وقت صحبت از خوته رفتن من میشه اخماش تو هم میریزه و صحبت کردن باهاش بیفایدس.حرف تو گوشش نمیره.:158::161:
منم نمیتونم ناراحتش کنم چون هیچوقت دوست نداشتم کسی ازم ناراحت بشه چه برسه به همسرم.
اما ظاهرا تو این شهر عرف به همین صورت همه اونایی که عقد هستن روابط اینقدر زیاد
ضمنا در جواب kamr باید بگم وقتی به اصراراش توجه نمیکنم میگه تو به من اهمیت نمیدی و همش حرف حرف خودته.
متشکرم.
منتظر نظراتتون هستم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ehsan_hamdardi

در رابطه با مشکل این آقا من مسئله ایشان را یک جور دیگه بپرسم : چرا بعضی خانم‌ها اینقدر به شوهرشان میچسبند و اجازه نمی‌دهند لحظه‌ایی ازشان جدا بشند؟ (اسم‌اش مهر و محبت نیست وابستگی شدیده)

علت این وابستگی و چسبندگی بیمارگونه چیه؟!

---

سلام آقا احسان

من فکر میکنم چند تا دلیل داره:
1. اوضاع بد جامعه که باعث مییشه یه زن هرلحظه فکر کنه نکنه همسرش و از دست بده
2. عدم پیشقدم شدن آقایون در تماس تلفنی-رفتن به گردش و یا هرگونه پیشنهاد برای ارتباط (همیشه این خانمها هستن که اینکارو انجام میدن)
3. بیکاری مفرط... عدم مشغولیت از جانب خانمها موجب توجه بیش از اندازه به آقایون میشه من خودمم یه دوره اینطوری شده بودم که خداروشکر مجدد رفتم سرکارم و درعین حال تحصیلم میکنم الان نهایتا هفته ای یکبار همسرمو میبینم ویا روزی دو بار بصورت پیام و یا تماس تلفنی با هم ارتباط داریم و روابط مون بهترم شده

بهتره ایشون توضیح بدن آیا همسرشون مشغولیتی دارند؟
شایدم بخاطر این بوده که قبلا با هم دوست بودن و همش حس بدی دارند که (با عرض معذرت) نکنه این آقا وفادار نباشند؟؟!!!

راستش هم آوای عزیز باید بگم که ایشون متاسفاه بیکار بیکار.
حتی کلاس خیاطی هم فرستادمش تا شاید یکم مشغول بشه اما بیفایده بود
مورد وفاداری و اینا وجود نداره چون فرد اونطوری نیست
تقریبا نمیدونم باید چکار کنم.:302::302: