درادامه راهنمایی فرشته مهربان ودربلاتکلیفی طلاق یابرگشت چگونه درست وقاطع وبی پشیمانی تصمیم بگیرم؟

سلام به همه ی یاران همدردی

درراستای تاپیک قبلی ام:
شوهرم اختلال شخصیت داره ثبات نداره بمونم یاطلاق بگیرم؟

فرشته مهربان لطف کردندواین راهکارهاراارائه دادند:

فرشته مهربان : در شرایط کنونی شما باید مدتی کلاً از فکر طلاق یا ادامه زندگی بیرون بیایید . از تمرکز روی همسرتون و زندگیتون و آینده

بیرون بیایید و با توقف فکر و تمرکز زدایی کاملاً به فکر تأمین و حفظ آرامش باشید و در این رابطه برنامه ریزی کنید . اعم از

تفریحی تا آموزشی و .....

در این فاصله روی موارد زیر در خودتون کار کنید :

1 - قطع وابستگی

2 - تقویت جرأت ورزی

3 - تقویت عزت نفس و اعتماد به نفس

4 - آموختن و تقویت مهارت قاطعیت

5 - شناسایی ترسها و ناامنی های درونی و حل آنها

:72::72::72::72::72: :72::72::72::72::72:

سوالات من:

1.ازفرشته مهربان وهمه یاران وکارشناسان می خواهم که درادامه راهنمایی های فرشته مهربان وبادرنظرگرفتن شرایطم کمکم کنید. باتشکر


2.باتوجه به اینکه تماس تلفنی یاحضوری باهمسرم هرچندکوتاه دراین مدت اجتناب ناپذیراست فرشته مهربان اصلادرموردهمسرم ومشکلاتش نظری ندادندلطفابگوییدبه اوچه بگویم وچه برخوردی داشته باشم؟(لطفافرشته مهربان درموردهمسرم ومشکلش نظرخودرابگویندممنونم)


3.نزدیک 4 ماه داره میشه خانه پدرم هستم همسرم داره سردمیشه وبه جدایی ازمن عادت می کنه ودوهفته است که دیگرمثل سابق نه زیاد تماس میگیره نه حرفی میزنه حتی اگریه روزبرگردم به زندگی آیااین دوری طولانی دیگه براش عادی نشده وکاملاشرایط بی اعتمادی برعلیه منه؟وقابل برگشت به روزهای خوب وقابل جبران نیست؟


4.پرداخت حق اشتراک باعث دریافت راهنمایی بیشتر ازچه مشاورانی میشودوچگونه وچه فرقی بادریافت راهنمایی ازهمین طریق فعلی دارد؟می خواهم مشترک بشوم چگونه برایم مناسب است؟

5. مهم ترین مساله برایم این است که واقعاانسانی رفتارکرده وتصمیم درستی بگیرم ومرحله به مرحله دراین بحران باهمسرم قاطع وانسانی ودرست به نتیجه ی جدایی یابرگشت برسم بدون پشیمانی.
لطفاکمکم کنیدکه چون انسان خوب دراین بحران برنقاط ضعفم غلبه کرده وآرامش روحی ام تاآخرعمرتحت هراتفاقی بایک تصمیم قاطع وبررسی شده حفظ شود.می خواهم کمکم کنیدروی خودم کارکنم.

بسیارازهمگی پیشاپیش سپاسگزارم.

دوستان وکارشناسان عزیز چراکمکم نمی کنید؟نظری نمی زارید؟
نمی خوام زودبه زودبیام وهمش بگم توروخداکمک ...تاپیکمم پربشه
لطفا عنایت ولطف وراهنماییتون وتجربیاتتون رو ازمن دریغ نکنید.
برای من که توشرایط حادی هستم که یابه طلاقه یابازگشت به زندگی ای که سختیهای زیادی خواهدداشت(والبته جدایی بیشترمحتمل هست) درهرصورت چگونه این فاصله زمانی رامدیریت کنم برای بهترین تصمیم وعدم تردیدوقاطعانه.لطفادراین مدت منوتنهانزاریدهمراهم باشید.هرروزمیام واینجامنتظرتونم.
بازهم ممنونم ازهمگی وبی صبرانه منتظرتون

قلمکار عزیز به نظر من راهنمایی فرشته مهربان مناسب است. چون خود شما می خواستید بدانید که آیا عشق و علاقه همسرتان واقعی است یا نه ؟ حالا می توانید این را متوجه شوید. بگذارید یک چیزی را بگویم. اگر واقعا زندگی شما راه برگشت نداشته باشد ( فقط یکی از احتمالات است ) با روش فرشته مهربان دیگر از بابت طلاق عذاب نمی کشید. ایشان اگر واقعا از شما خسته شده باشد و نخواهد با شما زندگی کند خودش باید برود و دادخواست طلاق دهد. پس شما از بلاتکلیفی طلاق بیرون می آیید چون آن را به عهده همسرتان گذاشته اید.
اگر هم می خواهید زندگی کنید شما الان به همسرتان بگویید هم شما و هم ایشان باید پی اصلاح رفتار و افکار ( در مورد شما ) و درمان بیماری ( در مورد همسرتان ) باشید تا بتوانید تصمیم درست بگیرید. شما شرط ادامه زندگی را به جای مهریه این کار که توضیح دادم بگذارید. مهریه زندگی شما را درست نمی کند و فقط برای بعد از طلاق خوب است. نه لازم است ببخشید نه لازم است بگیرید. به اصل موضوع بپردازید.
شما با همسرتان قاطعانه و با احترام و ملایمت صحبت کنید و نگذارید اصل موضوع فرار کند. هم شما و هم او نباید مدتی با هم زندگی کنید یا به طلاق فکر کنید. باید هر دو اصلاح و درمان خود را پی گیری کنید و ببینید آیا امکان اصلاح هست یا نه؟ تا شوهرتان درمان نشود و تا شما اصلاح رفتار نکنید هیچ تضمین مالی برای زندگی شما فایده ندارد.
پس به توصیه های فرشته مهربان عمل کنید و مدتی به خودتان بپردازید. به خانواده هم بگویید می خواهید آخرین راه حل را امتحان کنید و بعد تصمیم برای جدایی یا زندگی بگیرید و نمی خواهید با شوهرتان زیر یک سقف بروید. بلکه کنار خانواده هستید و از حمایت آنها استفاده می کنید تا مشکل حل شود.
به هر حال خانواده شما هم تا حدودی راست می گویند چون خود شما در تاپیک قبل ضرب و شتم خطرناک را تایید کردی.
به خداوند توکل کن و از او بخواه هر چه مصلحت است پیش بیاید و تمام تلاشت را بکن. حتی اگر زندگی زناشویی شما دوباره برقرار نشود از خودسازی و اصلاح خود هیچ ضرری نمی کنید و جلوی آسیب های بعدی را می گیرید. :72:

سلام
چراکسی نیومد کمکم کنه
ازنوپوی عزیزم واقعاممنونم
این روزهایکم به خودم مسلط شده ام وهم چنان می خوام مسیردرستی رودرپیش بگیرم ازناراحتی شدیدروحی یکم خلاص شده ام وگرفتن تصمیم درست وعادلانه برام ازهمه چی مهم تره وپای سختیهاشم می ایستم فکرمی کنم توانش رودارم باتلخی هاوشکست هاومشکلات روبروبشم وفقط غصه نخورم

لطفا کمکم کنیددرجهت قطعیت تصمیماتم البته همسرم تاحدودی فعلا راضی به پذیرش بعضی شرایط شده امامن فقط میترسم اگربرگردم بخوادبازکتکم بزنه بازهمش بترسونتم نکنه یه روززن بگیره حتی مثلا10 سال دیگه نکنه بازاون تنبلی هاشوادامه بده نمیدونم اعتمادسخت شده خانواده هم که اصلاراضی نیستن چون دراینصورت دیگه حمایت خانواده موندارم وتاالآنم خیلی اذیت شدن
فعلا میگه دارم یه سری شرایط جورمی کنم ونمیدونم بازم حرفش عوض میشه یانه میره دنبال کارثابت یانه

روخودمم خیلی دارم کارمی کنم که بیخودی نترسم لطفا شماهم کمکم کنید تاترس هاموبشناسم ورفع کنم تاجوری رفتارکنم که بعداپشیمون نشم نمی خوام عذاب وجدان بگیرم می خوام تصمیمی بگیرم که بهترین تصمیم ممکن باشه ممنونم
راستی مشاوره حضوری تنهایی رفتم ومشاورگفت چشم اندازمثبتی نمی بینه وتاکیدش روی کتک زدن بودکه درست نمیشه چون شدیدولحظه ایه وبی ثباتی وگفت بایدبرم روانپزشک ولی همسرم تاکیدداره پیش مشاوربریم نه روانپزشک چون اصلا قبول نداره که مشکل داره

شاید یک مشاور بتواند او را راضی کند که پیش روانپزشک برود. به هر حال اگر شوهرت درمان نشود زندگی ات تغییری نمی کند و مشاوری که پیش او رفته ای به نکته درستی اشاره کرده است. تنها راه درمان همسرت است.

سلام غزل.
فکر میکنم فرشته مهربان میخواست آماده بشی تا یه رفتار قاطع داشته باشی که لازمه اش آرامشه.
من خیلی میترسم که راهنمایی اشتباه بدم برای همین نمیتونم زندگی خودم رو مثال بزنم اما نمیدونم تا چه حد حرف مشاور درسته یا نه.
آخه من هم رفتم پیش مشاور گفت طلاق بگیر چون مردی که بزنه هرگز عادتش رو ترک نمیکنه و بدبخت میشی و ...
اما من برگشتم.
و هرگز برخورد فیزیکی نداشتیم. 6 ماهه که به راحتی خودشو کنترل میکنه. حتی دعواهایی داشتیم که دادوبیداد کردیم اما یه ربع بعد دوست شدیم.
پس یک مشاور نمیتونه نظر قطعی بده.
اما همسرم رفت مشاوره خانواده و به حرف هاش گوش داد و تصمیم گرفت عوض بشه.
همسر تو چی؟
قبول میکنه بیاد مشاوره؟
اگه قبول میکنه و میاد و میبینی داره سعی میکنه بهتر بشه، چرا که کنارش نباشی؟؟؟ و کمکش نکنی؟؟؟
اما به شرطی که بیاد.
این مهمترین شرطه. که باید قبول کنه. خب، قبول کرده ؟؟؟

درمورد نظر پزشکی قانونی واقعا چیزی به ذهنم نمیرسه ، شاید مشورت با یه وکیل بهترین کار باشه
ولی درمورد شوهرتون
بهترین کار اینه که هرچه سریعتر به مشاور مراجعه کنید که از این سردرگمی خلاص بشین

سپاس فراوان از همه شما کارشناسان ودوستان عزیز

واقعا ممنونم که نظرات تون را میدید و من را راهنمایی میکنید :72:


اگرمیشه دوستان سرنخ های اصلی که درهمسرم هست روبخوان من توضیح بدم مثلاباپرسیدن سوالاتی درموردایشون ومن وزندگیمون من درموردشون توضیح بدم ببینم چه نتیجه ای میشه درمورداین زندگی وایشون گرفت
پیشاپیش ازهمه ممنونم مدیرهمدردی فرشته مهربان کارشناسان ودوستان خواهش می کنم تنهام نذاریدکمکم کنیدخواهش می کنم
منتظرم بی صبرانه

غزل خانم.
چرا این همه عجله و استرس داری؟ من که آرامشی نمیبینم. آرامش همراه با صبر معنی میده و تأثیر گذاره.
نه من، نه فرشته مهربان، نه قاضی دادگاه، نه مشاور و روانپزشک، هیچ کس نمیتونه بگه شوهر شما دقیقا فلان مشکل روانی رو داره و برای زندگی شما حکم صادر کنه.
فقط یک نفر میتونه تشخیص بده و اون خودتی.
تشخیص بیماری روانی خیلیییییی سخته. من و همسرم رفتیم پیش یکی از معروفترین روانپزشک های تهران که شب نوبت داد ! اونم با پارتی بازی ...
دقیقه شنید ما چی میگیم و یه مشت قرص داد و 4 تا اصطلاح گفت.
هیچیییییی که عوض نشد، شوهرم بدتر هم شد. الان که 6 ماهه با هم خوبیم و یه رفتار بد هم نداشتیم، از روی شوهرم خجالت میکشم و شرمنده اش میشم که با چه حقه ای بردمش دکتر. خوبیم چون همدیگه رو میفهمیم.
نمیگم شوهرت مشکلی نداره. اما مثال بالا رو زدم که بگم حتی روانپزشک حاذق هم نمیتونه تشخیص بده شوهرت مشکلش دقیقا چیه؟ و ممکنه اشتباه کنه چه برسه به ما اونم تو فضای مجازی.
چرا دنبال یه حکم میگردی که بگیری دستت و خلاص ! با همون بری جدا شی یا زندگی کنی....ضمانت نامه میخوای؟؟؟
نمیشه.
صبر میخواد تا خودت بفهمی و تشخیص بدی....ماه ها صبر میخواد.

باید با صبوری و محکم و قاطع بری مشاوره. با شوهرت. و چنان با شوهرت قاطعانه برخورد کنی که
بفهمه اگه به حرف مشاور گوش نده و تغییر رفتار نده ت ترکش میکنی، اونم با گرفتن همه حق و حقوقت !!!!!!!!!

فقط در این صورته که بعد از گذشت چندین ماه میتونی به نتیجه برسی که آیا میتونی ادامه بدی یا نه؟
فقط همین یه راه.

سلام

من پیش مشاوررفتم میگه داری افسرده میشی مضطربی ...
باهمم که رفتیم روانپزشک می گفت قرص بده جلوی پرخاششوبگیره ومن که اصلاراضی نبودم ازروانپزشک اصلادرست حرف نمی زد تشخیص نمی داد انگارالکی می خواست یه قرص بده اونم که اصلانذاشت همسرم بنویسه
همه میگن من تصمیم بگیرم من تواون زندگی بودم حتی همسرم میگه توتصمیمتوبگیر


کسانس که مثل من توبرزخ طلاق هستندیابودند تجربه وراهنماییی ندارند یعنی؟
کارشناسان چرانمیان؟یعنی مهم نیست ؟
کسی منوکمک نمی کنه؟
یعنی هیچ کس واسه راهنمایی وهمدردی نیست حداقل تجربیاتتون روبهم بگید همدردی...

سلام.چرا رفتین پیش روانپزشک ؟مشاور شوهرت رو به روان پزشک معرفی کرد یا اینکه تصمیم خودتون بود ؟ همسرت رو به مشاوره بردی ؟ببین عزیزم.برو پیش یه مشاور، مثلا همینی که میری... علاوه بر شرایط خودت، شرایط شوهرتم بگو. از مشاور بخواه با همسرت حرف بزنه و سعی کنه بفهمه مشکل شما چیه و باید چه برخوردهایی با هم داشته باشین ؟میگی از تجربیاتمون بگیم؟ چشم. اما زندگی هیچ دو تا زوجی مثل هم نیست عزیزم. من تا الان هزار بار یه حرف رو زدم.اما دلیل اینکه منظور من رو واضح نمیگیری شاید به این خاطره که بد میگم و توضیح نمیدم پس باز هم میگم.هیییییییچ کس غیر از خود غزل نمیتونه تشخیص بده که شوهرش چه مشکلی داره و چی میشه که اینطوری غیرقابل کنترل میشه؟از هررررر حرفی که تو بزنی، یهو قاطی میکنه و حمله ور میشه؟ یا اینکه به بعضی حرف ها حساسه؟ مثلا از در بیاد تو شام نداشته باشین میزنه؟؟؟یا اینکه آهسته آهسته عصبی میشه و به یه نقطه اوجی که میرسه دیگه دست خودش نیست و میزنه؟تو تحریک شدنش چقدر سهیمی؟میتونی طوری رفتار کنی که به اون حد از جنون نرسه؟ یا اینکه اصلا دست تو نیست و تو نمیتونی کنترلش کنی و هرررجور رفتار کنی اون تا نزنه تخلیه نمیشه؟به این سؤالات به خودت جواب بده و تصمیم بگیر.ببین یه زنی هست میگه من حتی اگه شوهرم روانی باشه طلاق نمیگیرم ! ( که اشتباهه به نظر من )یه زنی میگه شوهرم روانی نیست، عصبیه و عصبی شدنش دست منه. من میتونم آب رو آتیش باشم و کنترلش کنم پس زندگی میکنم.یه زنی هم میگه من اگه شوهرمو به جنون هم برسونم هرررکاری کنم نباید بزنه !!! اگه نه جدا میشم.دوست خوب.شوهرت تو کدوم دسته است؟ اول ببین اون تو کدوم دسته است، به نظر خودت بیمار روانیه، عصبیه، تو عصبیش میکنی، بعد ببین خودت تو کدوم دسته از زنهایی....شاید دلت بخواد تا قیامت سر شوهرت غر بزنی اما اون نزنه.شاید بگی به من چه که کنترلش کنم! خودش رو رفتارش کنترل داشته باشه...شاید هم بگی تا جایی که بتونم باهاش راه میام که دیگه این زدن از سرش بیفته.باید خودت تشخیص بدی.اگه هم حال خوبی نداری، اولا که کاش حرف فرشته مهربون رو گوش میدادی و یه مدت حتی پیامک هم نمیزدی تا به خودت بیای و ببینی چی کار میخوای بکنی،حالا هم که این کارو نکردی،حداقل با هم برین مشاوره. نه روانپزشک.اگه مشاوره فرستادتون پیش روانپزشک و راضی نیستی، برو یه مشاوره دیگه !!! با غصه خوردن و ناامیدی که کاری درست نمیشه.

لطفاً یک بار دیگر دقیق راهکارهای بنده را مطالعه کن . شما اصلاً در مسیر راه کارها قرار نگرفتی و عمل نکردی . راه به نتیجه

رسیدن شما همین هست . یک بازه زمانی حدااقل 6 ماهه دقیقاً باید همین راهکارها را در پیش بگیری ، قاطع و فعال .

شوهرت ، ادامه زندگی با او یا طلاق را بگذار کنار تا 6 ماه و دقیق به آنچه گفتم عمل کن و برای همینها که گفته ام مشاوره برو

نه در رابطه با شوهرت . فقط در رابطه با خودت و آنچه گفتم باید در شما تقویت شود باید مشاوره بروی .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

سلام خانم قلمکار

در شرایط کنونی شما باید مدتی کلاً از فکر طلاق یا ادامه زندگی بیرون بیایید . از تمرکز روی همسرتون و زندگیتون و آینده

بیرون بیایید و با توقف فکر و تمرکز زدایی کاملاً به فکر تأمین و حفظ آرامش باشید و در این رابطه برنامه ریزی کنید . اعم از

تفریحی تا آموزشی و .....

در این فاصله روی موارد زیر در خودتون کار کنید :

1 - قطع وابستگی

2 - تقویت جرأت ورزی

3 - تقویت عزت نفس و اعتماد به نفس

4 - آموختن و تقویت مهارت قاطعیت

5 - شناسایی ترسها و ناامنی های درونی و حل آنها


تأکید می کنم به هیچ وجه در مورد همسرتون و زندگیتون فکر و صحبت نکنید و تصور کنید مجرد هستید و

اوقات فراغت خودتون را با برنامه مفید و آرامبخش و نشاط آفرین پر کنید .

برای کار روی موارد گفته شده به تنهایی نزد مشاور بروید و بحث زندگی و اختلافات با همسرتون را به میان نیاورید و دقیقاً

بخواهید که به شما کمک بشه که روی این موارد کار کنید

مقالاتی که در تالار در رابطه با موارد گفته شده هست را مطالعه و استفاده کنید .

تا زمانی که حداقل یک بازه زمانی 6 ماهه خواهد بود روی موارد گفته شده کار می کنید ، در راستای تمرکز زدایی

در رابطه با همسرتان و موضوع ادامه زندگی یا طلاق ، هیچ تاپیکی باز نکنید .

به تاپیکهای مربوط به اختلاف زن و شوهر ها به هیچ وجه وارد نشوید . و پای درد دل خانمهایی که مشکل با همسرانشان

دارند ننشینید . در منزل اگر خانواده خواستند در باره همسرتان و زندگیتان صحبت کنند ، عذر خواهی کنید و نگذارید

ادامه دهند .

امورات قضایی را به وکیل بسپارید و جز به ضرورت وقتی وکیل حرفی با شما دارد با وکیل وارد صحبت در مورد

مسائل نشوید .


این راه کارها کاملاً عملیاتی و برای شما حیاتی هست و لازم هست که دقیق به کار بگیرید .

این تاپیک نیز هم بخاطر عبور از ظرفیت مجاز و هم در راستای تمرکز زدایی قفل می شود .


موفق باشید

---

سلام
دیدم کسی سراغی ازمن نمیگیره خواستم یه شرح حالی بدم اگه چیزی به ذهنتون میرسه بهم بگید
من روخودم دارم کارمی کنم اما همسرم مدام زنگ میزنه میگه تکلیفمون مشخص بشه داره 6 ماه میشه که خونه پدرم هستم میگه یاتموم کن یابرگرد دست من نیست که بهش فکرنکنم
البته من زیادحرف نمیزنم چندباری هم که حرف زدم همون حرف های سابق حتی یه شرطی روقبول می کنه بعد یه ساعت دیگه نظرش عوض میشه الآنم میگه هیچ کاری نمی کنه فقط تعهدواسه زدن میده ولی گفتم که خیلی تبحرداره توحرف زدن فقط میگه دوستم داره وزبون میریزه وخاک پای ماست و... ولی ازاون طرف حاضرنیست توچیزی کوتاه بیاد حتی برای مستقل شدنش میگه مهریه توببخش تاازخانواده ام اموالی بگیرم وجدابشم .مثلا یه بارمیگه شناختمت واسه مهریه گرفتم اومده بودی یه بارمیگه نه خوبی پاکی جلوی قاضی گریه می کنه دوسش دارم ولی ازاون طرف بهم میگه یاهمینطوری برگرد یامنوآزادکن وبرو
من میشینم سبک سنگین می کنم یه تصمیم می گیرم حتی تاپای بخشش مهریه وطلاقم رفتیم بعدنشد دوباره زنگ میزنه برگرد وحرف ازیه زندگی خوب میزنه و...
همش توی دلموخالی می کنه هی می خوادبهم عذاب وجدان بده احساس می کنم دارم مثل خودش میشم هی نوسان وشک می کنم به تصمیمم

- - - Updated - - -

سلام
دیدم کسی سراغی ازمن نمیگیره خواستم یه شرح حالی بدم اگه چیزی به ذهنتون میرسه بهم بگید
من روخودم دارم کارمی کنم اما همسرم مدام زنگ میزنه میگه تکلیفمون مشخص بشه داره 6 ماه میشه که خونه پدرم هستم میگه یاتموم کن یابرگرد دست من نیست که بهش فکرنکنم
البته من زیادحرف نمیزنم چندباری هم که حرف زدم همون حرف های سابق حتی یه شرطی روقبول می کنه بعد یه ساعت دیگه نظرش عوض میشه الآنم میگه هیچ کاری نمی کنه فقط تعهدواسه زدن میده ولی گفتم که خیلی تبحرداره توحرف زدن فقط میگه دوستم داره وزبون میریزه وخاک پای ماست و... ولی ازاون طرف حاضرنیست توچیزی کوتاه بیاد حتی برای مستقل شدنش میگه مهریه توببخش تاازخانواده ام اموالی بگیرم وجدابشم .مثلا یه بارمیگه شناختمت واسه مهریه گرفتم اومده بودی یه بارمیگه نه خوبی پاکی جلوی قاضی گریه می کنه دوسش دارم ولی ازاون طرف بهم میگه یاهمینطوری برگرد یامنوآزادکن وبرو
من میشینم سبک سنگین می کنم یه تصمیم می گیرم حتی تاپای بخشش مهریه وطلاقم رفتیم بعدنشد دوباره زنگ میزنه برگرد وحرف ازیه زندگی خوب میزنه و...
همش توی دلموخالی می کنه هی می خوادبهم عذاب وجدان بده احساس می کنم دارم مثل خودش میشم هی نوسان وشک می کنم به تصمیمم

سلام غزل جان.
میری مشاوره، بهت نمیگه باید حرف های شوهرتم بشنوم؟

سلام
حرف های اونوشنیده
کلامیگن من بایدتمرکزموازاون بردارم واگرمی خوام برگردم ظرفیتم روبالاببرم مثلاببینم کی عصبانی میشه جلوشوبگیرم و...ازاین حرف هاکه می دونید واینکه اگرتصمیم گرفتیم برگردیم زوج درمانی رو شروع کنیم...به خودمم واسه اینکه مضطرب وافسرد ه نشم میگه مثلا ریلکس و...

- - - Updated - - -

سلام
حرف های اونوشنیده
کلامیگن من بایدتمرکزموازاون بردارم واگرمی خوام برگردم ظرفیتم روبالاببرم مثلاببینم کی عصبانی میشه جلوشوبگیرم و...ازاین حرف هاکه می دونید واینکه اگرتصمیم گرفتیم برگردیم زوج درمانی رو شروع کنیم...به خودمم واسه اینکه مضطرب وافسرد ه نشم میگه مثلا ریلکس و...


کلا بایدتصمیم گرفته بشه به برگشت یا عدم برگشت بعدمشاوره نتیجه میده
چون ایشون توحرف همه چی رومی پذیره دست روقرآن که دیگه نمی زنه وهزارتاحرف قشنگ دیگه که فقط میگه برگرد اگرم برنمی گردی میگه همه چی توببخش وبرو

چرا اون توجهی که به تاپیک های دیگه میشه به من نمیشه
نمی خوام غربزنم
توتاپیک قبلی باز بهم سرمی زدید
کمک میکردید یاهمدردی
حداقل درراستای همون مشاوره ای که بهم دادید خب کمکم کنید مگه نمیشه؟
منو ول کردید
من خوشم نمیادهی بیام بنویسم توروخدا توروخداکمک کنید
بیشترازیه ماه ونیمه این تاپیک روبازکردم ولی انگارنه انگارهیچ کس بهم محل نمیذاره
کلا همیشه من هرجای زندگیم باشم هرچقدرهمه چی خوب به نظربرسه وباشه آخرش میشه یه برزخ
من گندزدم به زندگیم
می دونم هیچ وقت روی خوشبختی رونمی بینم هیچ وقت می دونم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sahelneshin

سلام
حرف های اونوشنیده
کلامیگن من بایدتمرکزموازاون بردارم واگرمی خوام برگردم ظرفیتم روبالاببرم مثلاببینم کی عصبانی میشه جلوشوبگیرم و...ازاین حرف هاکه می دونید واینکه اگرتصمیم گرفتیم برگردیم زوج درمانی رو شروع کنیم...به خودمم واسه اینکه مضطرب وافسرد ه نشم میگه مثلا ریلکس و...

---

خب؟

تو که راه برات روشنه چرا دیگه انتظار کمک داری؟ مگه فکر میکنی کارشناس مجازی بهتر از کارشناس حضوریه و معجزه میکنه که اینقدر میگی بیاین بگین چکار کنم؟

حرف درستی زده.
نگفته اختلال روانی داره. به تو گفته باید این کارها رو انجام بدی... میتونی یا نه؟ این خیلی مهمه.
اگع میتونی الان برو سر خونه زندگیت... اگه فکر میکنی الان نمیتونی 6 ماه دیگه برو سر خونه زندگیت اگه هم فکر میکنی هرگز نمیتونی طلاق بگیر

اما اگه رفتی مطمئن باش که برای همیشه این وضع نمیمونه اونم بهتر میشه و خیلی چیزها رو یاد میگیره

ببین عزیزم مشاور بیراه نگفته.
منتها من حس میکنم تو خسته ای و نمیخوای بپذیری واقعیت زندگیت همینه. دلت میخواد اعلام کنن که شوهرت 100% مشکل داره و ایشون هم با علم به مشکلش بره و درمان بشه و وقتی خوب خوب شد بیاد زندگی کنین.
این که نمیشه.
واقعیت زندگیت همینه. شوهرت همینه. اگه تو هم بخوای همین بمونی و هیچی رو تغییر ندی بهتره جدا شین.
یکی هست در خودش این توان رو نمیبینه و خیلی راحت جدا میشه دوباره هم ازدواج میکنه. ممکنه همسر دومش این مدلی نباشه ولی قاعدتا یه مدل دیگه است که تو خواه ناخواه باید یه سری تغییر کنی تا با دومی هم بسازی.
پس اگه در خودت این توان رو نمیبینی و حس میکنی انرژی نداری چرا اینقدر خودتو اذیت میکنی؟ تصمیمت رو بگیر و جدا شو.
اگه هم شوهرت و زندگیت رو دوست داری و میخوای یه فرصت دیگه به جفتتون بدی، اول یه مدت رو خودت کار کن بعد برگرد. ببین عزیزم کتک زدن یه کار خیلییییی زشت و ناپسنده چه طرف روانی باشه چه به این کار عادت کرده باشه.
اما این دو مورد یه فرق بزرگ با هم دارن. اونی که روانیه و دست خودش نیست ممکنه با دارو خوب بشه ممکنه نشه.
اما اونی که به این کار زشت عادت کرده، میتونی ترکش بدی. خیلی سخته ولی ممکنه.
مردی که عادت کرده به زدن خودش میدونه چقدر شخصیت خودش رو له کرده و پایین آورده و خودش عذاب میکشه و پشیمونه پس اگه فقط چند ماه شرایطی پیش نیاد که این عادت زشت رو تکرار کنه، میدونی چه اتفاقی میفته؟
شخصیت و اعتبار از دست رفته اش به مرور زمان ترمیم میشه و شیرینی زندگی توأم با آرامش نمیذاره به هیچ وجه بره سمت کتک کاری...حتی اگه تحریکش کنی.
منتها تو شرایط الان شما نمیشه.
باید یکم آرومتر بشی و سعی کنی قوی باشی و خودت رو برای روزهای سخت آماده کنی با این امید که میری که بسازی و مطمئن باشی که ساخته میشه.

ماتصمیم به طلاق گرفتیم .
مشکلات مافقط یکیش کتک زدن بود کمابیش توضیح دادم ....هیچ کدوم حل نشد ومن خصوصیاتی دیدم که همیشه خودم روش سرپوش گذاشته بودم وهمه ش برام روشن شد.اصلاحرف منونمی فهمید هیچ کدوم انگارحرف همونمی فهمیدیم .گذشت های زیادی کردم امانتیجه ی معکوس داد .تمام تلاشم روکرده بودم برای حفظ زندگیم تاپای جونم واین بارمی خواستم ببینم اون چکارمی کنه امااون درعین آرامش حرف هایی زد وکارهایی کردکه من متوجه خیلی چیزهاشدم .من خیلی ضربه خوردم گاهی می گم کاش بااولین تحقیرهاوکتک هابیرون می اومدم وخودموسرزنش می کنم اماحالابه این نتیجه رسیدم که من بهترین کاروکردم 3 سال تحمل کردم تلاش کردم ومواردی روتحمل کردم که شایدکس دیگه ای تحمل نمی کردچون خیلی دوستش داشتم خیلی حتی بیشترازخودم ودلم می خواست زندگی مونوباهم بسازیم اما اون حرف منونمی فهمید هنوزم نمی فهمه .حالادارم بابخشش مهریه تموم می کنم اینم یک دلیل که اون قدروارزش زندگی مونو ندونست وکارهایی کرد وحرف هایی که توان نوشتنش روندارم ....مثل یک چرخه ی باطل...
اون همه محبت من اگرسنگ هم بودروش اثرمیکرد اما اون.......حتی عشق ومحبت منو سرکوفت کرد وباتحقیرهمه جاگفت....
هرگزنمی بخشمش ولی سعی خواهم کردکه فراموش کنم
به هرحال بعدازطلاق که شاید توهمین یکی دوهفته باشه حتما بیشترروی خودم کارخواهم کردو ازهمدردی هم کمک خواهم گرفت..
خدا فقط خدا
واگذاربه خدا

من هم معتقدم وقتی دیگه هیچیییییییییییی برات مهم نیست جز آرامش روح و روان خودت، بهتره یه چیزی هم به طرف بدی که بره ! چه برسه به اینکه مهریه ات رو هم بگیری....
اما این برمیگرده به حسی که الان داری؟؟؟
الان اینقدر خسته هستی که بگی فقط بره !!! واقعا با واگذار کردن به خدا دلت آروم میشه ؟؟؟ با خودت روراست باش.
اگه تصمیمت به جدائی جدیه، ممکنه نگرفتن مهریه بعدها برات ایجاد سرخوردگی کنه که نتونستی حقت رو بگیری... شاید هم اینقدری بیزار شده باشی که بعدها با افتخار بگی حتی از مهرم گذشتم به این قیمت که زندگیم رو نجات بدم...
احساست چیه؟

عزیزم اتفاقات زیادی هست که توان گفتنشان راندارم و باورکنیدمغزتان هم گنجایشش راندارد...
وقتی می بینم پدرومادرم روزبه روز پیرترمیشن و6 ماهه روز خوش ندارن...
وقتی می بینم طرفم بی وجدان وبی عاطفه وهنوز بااین همه محکومیت قلدر وبی ایمان به هرترفندی ناراحتشون می کنه...
گاهی چاره ای ندارم
بااینکه د راوج قدرت هستم ومیتونم بگیرم مجبورمیشم ببخشم ....اما خداجبران می کنه
خانواده ام حمایتم می کنن که ببخشم وتموم بشه

خستگی هم هست اما چیزهای مهم تری روفهمیدم
شناخت بیشتری از خودم وزندگیم پیداکردم
وبایداولویت های د یگه ای رود رنظربگیرم
هرحقی روکه ازم ضایع میکنه واگذاربه خدامی کنم که برام جبران کنه
خوشبختی بخت تحقیر حق زندگیم محبت دوست داشتن شکست و...خیلی به این هافکرمی کنم اماگاهی باید بگذری

ماهیچ چیزازاین دنیاباخودمون نمی بریم جزاعمالمون
بذاراون همیشه همه جوره مدیون بمونه

واگذاربه خدا

- - - Updated - - -

عزیزم اتفاقات زیادی هست که توان گفتنشان راندارم و باورکنیدمغزتان هم گنجایشش راندارد...
وقتی می بینم پدرومادرم روزبه روز پیرترمیشن و6 ماهه روز خوش ندارن...
وقتی می بینم طرفم بی وجدان وبی عاطفه وهنوز بااین همه محکومیت قلدر وبی ایمان به هرترفندی ناراحتشون می کنه...
گاهی چاره ای ندارم
بااینکه د راوج قدرت هستم ومیتونم بگیرم مجبورمیشم ببخشم ....اما خداجبران می کنه
خانواده ام حمایتم می کنن که ببخشم وتموم بشه

خستگی هم هست اما چیزهای مهم تری روفهمیدم
شناخت بیشتری از خودم وزندگیم پیداکردم
وبایداولویت های د یگه ای رود رنظربگیرم
هرحقی روکه ازم ضایع میکنه واگذاربه خدامی کنم که برام جبران کنه
خوشبختی بخت تحقیر حق زندگیم محبت دوست داشتن شکست و...خیلی به این هافکرمی کنم اماگاهی باید بگذری

ماهیچ چیزازاین دنیاباخودمون نمی بریم جزاعمالمون
بذاراون همیشه همه جوره مدیون بمونه

واگذاربه خدا

- - - Updated - - -

البته بایدروخودمم خیلی کارکنم
اشتباهاتی داشتم که واقعا منویه آدم ترسو وبدون مهارت کرد
فکرمیکردم باعشق ورزیدن ودوست داشتن همه چی حله
امامرحله ی انتخاب وشناخت رودرست طی نکردم وبسیاری ضربه هارو هم از همین جا خوردم
درشروع قاطعیت نداشتم اونوبیشترازخودم دوست داشتم حتی واین زمینه ی سواستفاده شدتاارزش هام نادیده گرفته بشه
وخب اون هم که کاملا آد م متزلزل ومنفعل ووابسته ای بود بانوسان های مداوم که هرچه کردیم نتونستیم روبه جلو پیش بریم
خیلی مواردی هست که نمی خوام بگم
اما بالاخره پذیرفتم که اون دوستم نداشت ازته دل
که اون خیلی بامن فرق میکرد افکارش عشقش رفتارش و.....
به هرحال واگذاربه خدا
برام دعاکنید

امیدوارم برای هر تصمیمی که گرفتی، حسابی فکر کرده باشی و قاطعانه بری جلو.

ازاینکه اون همه وابسته به مادرش بو ونخواست باهم زندگی مونوبسازیم ازاینکه اون همه بی معرفت بود ازاینکه تونست منو فراموش کنه ازاینکه نخواست جبران کنه ازاینکه....خیلی غصه می خورم
هیچ راه برگشتی نیست
اما دلم برای خودمون می سوزه که به این روزهارسید
چرامردها مادرشون هرکاری کنه اونو ترجیح میدن
من انقدربهش محبت داشتم که هیچ وقت فکرنمی کردم ازم بگذره
ولی من براش هیچ ارزشی نداشتم که به خاطرمن کاری بکنه
حرف حرف اونابودهمیشه
همیشه

امروزدیدمش تصمیمم به هزارویک دلیل برای طلاق قطعیه هردوهمین رومی خواهیم وهیچ شکی رواین موضوع نداریم که به دردهم نمی خوریم
امامن ازش متنفر نیستم
هنوزبهش احساس دارم

عزیزم درکت میکنم
جدا شدن و دل کندن خیلی سخته اما خوب حالا که این تصمیمو گرفتی بجای افسوس خوردن باید رو خودت کار کنی
باید بپزیری که طلاق گرفتی و زندگیتو از نو بسازی
موفق باشی غصه نخور:72:

سلام

منتظر راهنمایی هاتون هستم :72:(مخصوصا درمورد سوالات مطرح شده دراولین پستم)