ميخوام با كسي كه دوست دارم ازدواج كنم از زن بابام ميترسم

سلام من خيلي وقته اينجا رو ميخونم اما اولين باره مشكلمو ميكم من 22 سالمه و تقريبا دو ساله با أقاةي أشنا شدم به قصد ازدواج 25 ساله
خانوادم از اول ميدىونستن اما خب نه همه رابظه مونو من امسال ليسانسم تموم شد واون أقا فوق ليسانس من كنكور ارشد دادام ورتبه ام خوب بود انشا الله از مهر بايد ارشد بخونم عشقم هم بايد بره سربازي از همه لحاظ به هم ميخوريم و خانواده ها احتمالا راضين فقظ مشكل ز ن بابامه مادرم جهارسال بيش فوت كرد ومن سه ساله زن بابا دارم خيلي مشكل برام بيش أورد افسردكي كرفتم و غيره اما ميترسم خيلي اخلاقاش بده 37 سالشه يه بار جدا شده بد دهنه عصبيه :( ميترسم أبرومو ببره أخره خرداد قرار أشنايي داريم ميترسم جون همه جا كفته من نميخوام عقد باشن :( خيلي دخالت ميكنه بابام اصلا مديريت نداره ميترسم نميدونم جيكار كنم نه عصبي شه كه أزارم بده نه دخالت كنه :( ما خيلي هم و دوست داريم نميخوام خانوادش از من و خوانوادم بدشون بياد :(((

سعی کن این مدت با زن پدرت خیلی رفاقتی پیش ببری! اونم از اینکه شما ازدواج کنی و از اون خونه بری مطمئن باش خوشحالتر از خود شماست!

دو سساله با هم قهريم وحرف اصلا نمي زنيم با هم در ضمن با هم يه دعواي شديد داشتيم يه ماهه بيش جون حرف درأوده بود كه دوست بسر داري و أبرو ريزي كرد به همه فاميل زنك زد كه اين دوست بسر داره بابامم نتونست جلوشو بكيره :_ البته جون هي به من حرفهاي بد زد و غيره من از خواستكارم خواستم زودتر بياد كه أبروريزي نكنه كلا موجود عجيبيه :(( ميترسم من مثل هووش ميمونم ميترسم أبرومو جلو خانواده اونا ببره اونا خيلي مهمه اين جيزا براوشون :( كاش مامانم بود اون وقت خانواده ما كوجكترين ايرادي ندداشت :((مشكل اينه كه دوسال بايد عقد باشيم اين خيلي نكران كنندست ميترسم هم الان هم تو عقد ازارمون بده من كه الان بايد خيلي خوشحال باشم كه دارم با كسي كه اينقدر دوسش دارم اؤىواج ميكنم اينقدر ميترسم من ميخوام خوب زندكي كنم ميخوام از اين جهنم برم اما با دل خوش :( دو ساله ميرم قهرم همش تو اتاقمم خسته ام

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط saman sanaye

با سلام خدمت دوست عزیز.به نظر من شما باید کمی قاطع باشید و وقتی زن باباتون خواست حرف بزنه بزنین تو دهنش.اصلا اجازه ندین که بخواد تو زندگی شما دخالت کنه.

---

عزیز یه کم تند رفتی ;)... یادت نره هر چی باشن، بزرگ ترن...
kamrava پیشنهاد خوبی دادن... در صورت امکان - قطعا امکان داره!! - با پدرتون حرف هایی که میخواید رو بزنید... فکر میکنید به سرنوشت شما اهمیت نمیده و میگه چشم خانم، هر چی شما بگی؟؟؟!!!
اگه قرار باشه کسی تو دهن کسی بزنه که خدا نکنه حتی به حرف هم بشه، این باید از طرف پدرتون باشه نه شما...
در آخر اینکه موضوع رو بزرگ نکنید برای خودتون... یه پسر با کل دنیا در میفته برای رسیدن به عشقش... دیگه زن بابای خانواده همسرش نباید سخت باشه براش... اگه بازم انقدر مهمه، بهتره مسئله رو با آقا پسر عزیز مطرح کنی و اگه مطرح کردی، بگی که باید آمادگی شو داشته باشن... ایشون هم خانواده شون رو آماده میکنن... هر چند امیدوارم کار به اینجاها نرسه... به پدرتون بگید ان شاء الله مشکلی پیش نمیاد و پیش خودشون حل میکنن...
موفق باشید :)

احسن جان من اینطوری فرض کردم که راه حلهای شمارو امتحان کرده.به نظرم پدرتون نمیتونه کاری بکنه این خودتون هستین که با رفتارهاتون به بقیه اجازه میدین تو کار شما دخالت کنند

خودش همجيو ميدونه واتفاقا اونه كه خيلي نكرانه بي احترامي به خانوادشه ما به هم مي رسيانشالله \ جون مشكلي نيست جون همجي خوبه اما من ميخوام با خانواده همسر أيندم خيلي خوب باشم ميخوام جاي خانوادم مادرمو برام بر كنن اطه دلخوري بيش بياد نميشه بابام ازش ميترسه همه كار ميكنه أبرو براش مهم نيست بابامم همش سكوت ميكنع جلوش كه داد وبيداد نكنه ما هم و دوست داريم ميخوام با احترام عروسشون شم :( برام دعا كنين

- - - Updated - - -

شما اين خانوم ونمي شناسين :(من ميترسم من از اين خونه برم ديكه بر نميكردم ميخوام خوب وبي دردسر برم من دوسال درس دارم اونم سربازي اما ميترسم ميترسم ميترسم كاش مشكلي بيش نياد كاش خدا كمك كنه شروع خوبي باشه سر عقدم أزارمون ندن

آقا سامان اونموقع کار به دعوا میکشه که.ولی اینکه انسان با رفتار خودش به بقیه اجازه دخالت میده حرف درستیه منم باهاش موافقم

جيكار كنم دعوا نشه و دخالت نكنه ؟:((

mati عزیز من فکر میکنم شما الان به جای اینکه روی رفتارهای مادر دوم ات زوم کنی، بیشتر تمرکزت الان باید روی شناخت همسرت باشه. چون متاسفانه قبل از ازدواج باهاش دوست بودی و رابطه احساسی و عاشقانه باهاش داری و همین موضوع ممکنه مشکلاتی را در راه شناخت صحیح از ایشون برات ایجاد بکنه.

این موضوع الان خیلی مهمتر از دخالت زن بابا هستش. اصلا شاید نگرانی زن بابا هم از همین موضوع نشات گرفته و ایشان هر قدر هم که با هم کنتاکت داشته باشید اما بعنوان یک بزرگتر، نگران این است که این دوستی برای شما آسیب زا باشد.

در موارد مشابه شما آقای مدیر همدردی توصیه زیر را داشتند:

نقل قول:

---

غالبا در مشاوره ها دیده می شود زوجینی که قبل از ازدواج وابستگی و دوستی داشته اند در هنگام ازدواج تصور می کنند کاملا هم دیگر را می شناسند از طرفی سرنخهایی که از مشکلات و ضعفهای هم می بینند کوچک و بی اهمیت تلقی می کنند. معمولا خوب نمی شنوند و بیشترین عنصر پیش برنده آنها احساساتشان هست.
لذا وقتی بعد از ازدواج با مشکلات شدید روبرو می شوند آنها می گویند قبل از ازدواج هم سرنخ های آن بود ولی فکر می کردیم یا مهم نیست یا به راحتی حل می شود.
با چنین مسائلی معمولا به دختر و پسر گوشزد می کنیم. در هنگام انتخاب همسر مخصوصا اگر مسئله وابستگی و دوستی وجود دارد ، به صورت حضوری چندین جلسه به مشاور مراجعه کنید و کاملا گوش شنوا داشته باشید. و ارزیابی غیر احساسی از مشکلات و مسائل زندگی داشته باشید.

...
ما هم به هر دختر و پسری که دوست می شوند و وابسته می شوند و به ازدواج کشیده می شود توصیه می کنیم دقت بیشتری نسبت به زوجین دیگر داشته باشند. چرا که خیلی مسائل در ذهن آنها تحریف خواهد شد.
در ازدواج مسائل بسیار مهم و کلیدی هست و باید حتما زیر نظر یک متخصص مشاور خانواده بررسی شود و به عقل خودمان اکتفا نکنیم به خاطر اینکه احساسات می تواند در اینگونه موارد خواست عقلی ما را تغییر داده و در جهت خود بگیرد.

خلاصه:
انشاء الله موفق باشید. لیکن دقت و بررسی زیر نظر یک مشاور خانواده را هرگز از دست ندهید.
لینک ذیل هم برای پارامترهای ازدواج می تواند مکمل مطالب بالا باشد
چه نوع سوالاتی باید در جلسه خواستگاری از یکدیگر بپرسیم؟

---

ضمن اینکه معتقدم بجای اینکه در جبهه مخالف با مادر دوم ات قرار بگیری، و انرژی زیادی را در این زمینه بگذاری، ایشون رو هم توی قضیه شناخت خواستگار بازی بدی. باور کن اگر بهش نزدیک بشی و ازش بخواهی که توی این زمینه بهت کمک کنه (به شرط اینکه اصرار بر تمکین ایشان از خواست خودت و قبول بی قید و شرط خواستگار را از طرف ایشان نداشته باشی). دست مادر دوم ات رو باز بگذار. بهشون بگو که میخواهی از نظراتشون بهره مند بشی. بحث رفتن به مشاوره رو هم با خانواده مطرح کن. این موضوع سوای اینکه به خودت کمک خواهد کرد بدون تاثیر گرفتن از احساسات به شناخت درستی برسی، به خانواده ات هم نشان خواهد داد که شما نمیخواهی احساسی عمل کنی. و شاید این موضوع باعث بشود که به شما اطمینان کنند و همراهی بیشتری با شما به عمل بیاورند.

من كلاس ازدواج استاد فرهنك وكامل كوش كردم شناخت خوبي از هم داريم خيلي هم و دوست \اريم اما صرفا احساسي نبوديم ونخواهيم بود من خيلي معيارها رو بررسي كردم از لحاظ كفويتها مساله اقتصادي يه كم متفاوتيم اونا متوسظ رو به بالا وما متوسظيم البته خيلي فرق نداريم كلا اؤ لحاظ فرهنكي أداب رسوم اعتقادي حجاب و از لحاظ ظاهري از لحاظ تحصيلات هم خودمون هم خانوادمون از لحاظ برون كرا ودرىون كرايي شبيه هم هستيم خيلي خوب وكامل بررسي كردم اما اون شحصيت نوع بي ومن شخصيت نوع اي هستيم البته خيلي مشهود نيست تنها مشكلمون تو اين دوسال اين بوده كه اون خيلي با حوصله تر از منه دليلشم نوع شخصيتمونه مشكل ديكه مونم حسودي من به اظرافيانش بود كه دلم ميخواست محد\وش كنم وفقظ با من باشه نه با دوست وخانوادش اونم با خودم حلش كردم والان خيلي خوب شدم من زندكي سختي رو كدروندم براي أينده خوب فكر كردم فقظ ميترسم أزارش بدن رابظه ما ومن اون هيج ايرادي نداريم جز اينكه اون سربازه منم ارشد دارم شغلم داره همزمان با سربازي اما ميخوايم عقى بمونيم كاش ازارمون ندن زن بابام نكران من نيست جندبار كفته سياه بخت شي به همه الكي كفت دوست بسر داره با اينكه بابام خبر داشت خواهرم ميىونست اما ابروريزي كرد اين أدم اينقىر حسوده كه من براي ارشد وانتخاب رشته ام با تلفن خونه حرف ميزدم وجيغ جيغ ميكرد واونم هي با تلفن حرف ميزد وبه بابام ميكفت جلوي اونو بكير كه با تلفن كلاس ميزاره خدا شاهده وقتي نبود زنك زدم كه اينو نكه اما اومد وحرف من ادامه داشت بلوا به با كرد سر يه ربع با تلفن حرف زدن براي انتخاب رشته ام با يكي از أشناها كلا جون خودش حسادت داره فكر ميكنه منم دارم من به خدا برام مهم نيست اون جيكار ميكنه اما اون به همجي من كار داره همه فاميل ميدونن من جي ميخرم كجا ميرم همه جيو يه همه ميكه هر بار يكي ميكه فلان مانتو كه خريدي وببينم ميكم از كحا ميدوني ميكن اون كفته رفته همه جا كفته نميزارم برا جهازش نظر بده خودم ميرم ميخرم :((((

متی عزیز،

همانطور که بی دل عزیز گفتند، بهتر هست روی مسائل خودت تمرکز و تفکر بیشتری کنی.

بعلاوه،
دوسال عقد موندن خیلی درست و راحت نیست و مسائل و مشکلات زیادی پیش می آره.

در حالت عقد شما در شرایطی بین خانواده خودت و همسرت قرار می گیری و باید کنترل خیلی خوبی روی اوضاع داشته باشی که بتونی همه چیز را خوب پیش ببری.

از طرفی خانواده از شما به عنوان 100درصد دختر خانواده بودن انتظار دارند،
از اون طرف همسرتون به عنوان 100 درصد همسر ایشون بودن انتظار دارند.
توازن بین انتظارات این دو انرژی زیادی می بره.


اونطور که متوجه شدم همسر پدرتون هم روی این موضوع کمی حساسیت نشون دادند که فکر نمی کنم خیلی نامربوط باشه.

ما به هم علاقه داريم همه مساله رو بررسي كرديم و شناخت داريم اكر عقد نكنيم جيكار كنيم ؟ ميخوايم كنار هم باشيم منم خيلي مشكلات دارم ايشون ميتونه همراهم باشه ولي بيشتر اؤ اون نميتونيم دور باشيم از هم عقد نكنيم دوست باشيم ؟؟؟؟؟نامزدي رو هم خانواده من قبول نميكنن كير كردم ما ميخوايم با هم باشيم با ازدواج كه هميشه هدفمون بوده ديكه نميخوايم دوست باشيم

این آقا خونه داره؟
یا امکانش هست که پدرش در مورد محل سکونت به شما کمک کنند؟

اگر خونه داشته باشه، می تونید زودتر ازدواج کنید. چون بقیه هزینه های زندگی را می شه با کار نیمه وقت در زمان سربازی تامین کرد، به شرطی که اجاره خونه ندید.

مشاوره قبل از ازدواج یادت نره.
دقت کن بخاطر فرار از شرایط خونه، تصمیم عجولانه و اشتباه نگیری.

خونه وماشين رو بدرشون كمك ميكنه حقوقم با سرمايه كداري حدود هشتصد تومن ماهيانه دارن اما نمي شه خيلي سخته اينكه بريم خونه خودمون لااقل بايد يه سال عقد باشيم

سلام عزیزم
اول اینکه قشنگ این مشکاتو با اون آقا مطرح کن که در جریان باشه و بعدها اگه خدایی نکرده چیزی پیش اومد شوکه نشه
دوم اینکه با اون خانم بشین آشتی کن و محترمانه و مهربانانه بگو الان شما جای مادرمی وقتی که خودت ازدواج کردی چه انتظاراتی ازمادرت داشتیی منم حق دارم این انتظاراتو از شما داشته باشم پس در حقم مادری کن
سوم اینکه با چدرت حرف بزن و ازش خواهش کن کخ هواسش به نامادریت باشه وبهش اجازه نده که آیندتو خراب کنه
چهارم اینکه اگه اون آقا و پدرمادرش واقعاآدمای دلسوز و روشنفکری باشن میدونن که 90 درصد نامادریها مشکل ساز هستن پس اگه مشکلی هم پیش بیاد باید درک کنن و به شما ربطش ندن:)
سعی کن این مسایلو خیلی خوب با نامزدت مطرح کنی
انشالله هر جی خیروصلا باشه پیش بیاد:)