من الان 8 ماهه عقدم اما فکر وعلاقه ای که به دوست پسر سابقم داشتم نمیداره شوهرمو دوست داشته باشم و همش باهم مشکل داریم
نمایش نسخه قابل چاپ
من الان 8 ماهه عقدم اما فکر وعلاقه ای که به دوست پسر سابقم داشتم نمیداره شوهرمو دوست داشته باشم و همش باهم مشکل داریم
تا یک رابطه کلا تموم نشده وارد یک رابطه جدید شدن اشتباهه! همین اولش که به دلتون نشینه تا اخرم اونی نمیشه که میخواهید. بهتره چند ماه صبر کنید بعد وارد رابطه بشید
نقل قول:
نوشته اصلی توسط kamrava
آقای کامروا ایشون هشت ماهه عقد کرده، صبر چی؟؟؟؟
بهتره وقتی خواب آلو هستید تالار نیایید :p
نباید بزاری که این فکرا به ذهنت بیاد . خود آدم تا نخواد نمیشه. معلومه که خودت نمیخوای اونو از ذهنت بیرون کنی. عاقل باش تو الان ازدواج کردی اگه میخواد زندگیت خوب پیش بره این فکرارو بیرون کن از ذهنت. تو که نمیخوای همسرت رو از دست بدی به جاش با توهم دوست پسرت زندگی کنی؟
جریان دوست پسرتون چی بوده؟ اگر انقدر دوستت داشتین چرا با اون ازدواج نکردین؟
با همسرتون سر چه مسائلی مشکل دارین؟
[quote=سابینا;271615]جریان دوست پسرتون چی بوده؟ اگر انقدر دوستت داشتین چرا با اون ازدواج نکردین؟
با همسرتون سر چه مسائلی مشکل دارین؟[/
سارینا جان مرسی از اینکه جواب دادین راستش من و دوست سرم اصلا برنامه ازدواج نداشتیم اما کم کم رابطه داشت جدی میشد اما ما باهم خیلی فرق داشتیم شهرامون وضعیت خانوادکیمون و شرایط خودم نمیذاشت با دوست پسرم ازدواج کنم و اینکه فکرم نمیکردم اگه ازش جدا بشم برام سخت باشه اون خیلی بهم اصرار کرد خیلی گریه کرد و گفت از اول برنامم ازداوج بوده فقط بهت نگفتم تا بهتر همدیگه رو بشناسیم نمیدونم منطق اونم این بود خیلی خیلی به ام افتاد اما من هیچ تلاشی نکردم واسش هیپی و تو شرایطی که بودم کار منطقی ازدواج با خواستگارم بود اما مشکل الانم با شوهرم اینه که نمیتونم بهش علاقه مند بشم همش بهش گیر میدم همش دارم مقایسش میکنم البته ارزش شوهرمو پایین نمایرم پسر خوبیه اخلاقش خوبه شرایطش به من میخوره خانواده دار مقید مطمعن و البته عاشق منه اما با تمام این وجود زندگی رو به کام خودم و اون تلخ کردم تا جای که فک میکنم اگه باهر دختر دیگه ای ازدواج کرده بود حتما خوشبخت میشد اما من با افکار و گذشتم نمیتونم خوشبختش کنم و باهاش خوب باشم الان خیلی درمانده شدم افسرد و نامید و همش دارم گریه میکنم و به خودم لعنت میفرستم تو را خدا هرکی این مطلبو میخونه کمکم کنه به هر طریقی که میدونه
:54:
- - - Updated - - -
ابته من از همه اونای که جوابمو دادن تشکر میکنم و طلب راهنمایی
ما اون وقتی ک باید با عقل تصمیم بگیریم با احساس می گیریم و اونجایی ک احساسی باید باشیم با عقل . یه بار تصمیم اشتباه گرفتین و از دوست تون جدا شدین الانم چوب شو می خورین دوباره می خواین همونو تکرار کنین ؟
منظورتون اینه که دوست پسر اواخر ماجرا قصدش ازدواج بوده ولی شما همسرتون را انتخاب کردین؟ میشه بفرمایید سه دلیل عمده برای انتخاب همسرتون چی بوده؟ شما چند سالتونه ایشون چند سالشونه ؟ ب وگویا دوست پسر در شهر دیگه ای زندگی می کنند، آیا به طور تصادفی و یا غیر تصادفی ایشون را می بینید؟ طوری هست که خواسته و یا ناخواسته خبری از هم داشته باشید؟
اینها را جهت این می پرسم که بهتر بشه ماجرا را ارزیابی کرد.
چون با این اوصاف شما دوست پسر را ترک کردین و بعدا در ازدواجتون احساس رضایت نداشتین. حالا باید دید آیا واقعا در زندگیتون مشکلی دارین که یاد گذشته می افتید و یا نه مسئله جای دیگه ای هست.
خب من 24 و اون26 سال و اینکه آره گاهی وقتا از دوست پسر سابقم خبر میگیرم
اینکه همسرمو انتخاب کردم دلیلش اینکه از نظر خانوادگی بهم میخوردیم اون داری موقعیت اجتماعی خوبی هست و شغلش مناسبه و اینکه تحصیلاتمونم من ارشدم اونم کارشناسی و مورد تایید همه اطرافیان و خانوادم بود و حتی به دل خودمم نشست و انتخابش کردم اما واقعا از احساسی که نسبت به دوست پسرم داشتم بیخبر بودم و الان که ازش جدا شدم میفهمم که دوسش داشتم و حتی عاشقش بودم و چقد خوب بود که به حرفش گوش میدادم و میذاشتم بیاد خواستگاریم البته اینم بگم که اون آدم خیلی بد دلی بو د خیلی منو کنترل میکرد و اصلا اجازه نمیداد که با دوستام و حتی با خانوادم جای برم و اینم یکم منو ترسوند و فکر کردم شاید بعد از ازدواج به مشکل بخورم و این قضیه ام بیشتر باعث شد که بیخیال رسیدن بهش بشم اما الان کاملا درمانده شدم
- - - Updated - - -
AHUMANعزیز در جواب شما باید بگم که من وقتی تصمیم به ازدواج گرفتم اصلا احساسی عمل نکردم یعنی اصلا به احساسم گوش نکردم در واقع کاری رو که عقلانی بود و عقلم و منطقم بهم گفت انجام دادم و الان با احساسم مشکل دارم نه با منطقم
خوب اولین اشتباهی که شما می کنید اینه که از حال دوست پسر سابق خبر می گیرید. خواهر من چی کارش داری اصلا به هیچ عنوان نه خبری ازش بگیر و نه اگر کسی از دوست های مشترک براتون خبر آورد بهش گوش بده. اینطوری بستر زدایی کن که دوباره فیلت یاد هندستون نکنه. وگرنه گرفتار می شی. به نظر من کارت کار درستی بوده انتخاب از روی منطق ( البته امیدوارم منطقت منطق محض نبوده باشه ، بین منطق و حسابگری تفاوت زیادی وجود داره ). به نظر من فرض کن نامزد نکردی و مجرد هستی، بشین یه فهرستی درست کن از انتظارات و خواسته هات و بعد بررسی کن ببین چند درصدش با نامزدت می خوره؟ چند درصد با اون آقا؟ ( هر چند توصیه می کنم که اون آقا رو کلا خارج از گود نگه داری )---------------------------- یا یه کاری بکن، بیا و یک بار برای همیشه منطقی مجسم کن ببین زندگیت با دوست پسر در حالت واقعی و نه تخیلات چطوری میشد؟ زندگی با فردی کنترل کننده و ....، یک توصیه هم دارم که یه سر به مشکلات بچه های تالار بزن. شوهری که معتاد هست، کتک می زنه، یا مثل شوهر سابق من که معرف حضور بیشتر بچه های تالار هست با بیماری هاش و بی مسئولیتی هاش دمار از روزگار آدم در میاره. اینها رو بخون یه کم حساب کار دستت بیاد.
بهترین کار ممکن رو کردی عزیز. با آدم بدبین اصلا نمیشه زندگی کرد. مطمئنا اگه با ایشون ازدواج کرده بودی الان یا تو دادگاههای طلاق بودی ، یا تو فکر طلاق .
تصمیمی که گرفتی منطقی بوده . نه از سر لج و لجبازی. زندگی رو به کام خودت و شوهرت تلخ نکن. از تکنیک توقف فکر و راههایی که دوستان برای فراموشی استفاده کردن استفاده کن.
- - - Updated - - -
اینم بخون
http://www.hamdardi.net/thread-28263.html#post268817
سلام
اینکه رابطه قبلی رو قطع کردید قطعا کار درستی بود.البته به استناد به حرف خودتون و برشمردن اختلافات زیادی که گفتید عرض می کنم.
شاید تنها ایراد وارد به شما این باشه که هنوز فراموشش نکرده رفتید با کس دیگر وارد ارتباط(اونم در حد ازذواج)شدید.
ولی من فکر می کنم شما تعمدا ایشون رو در ذهن و دلتون زنده نگه میدارید.وگرنه مدت زمان طی شده برای فراموش کردن یه رابطه مدت زمان کافی بوده.
شما که تونستید در زمان گریه دوست پسرتون اسیر احساسات نشید و تصمیم احساسی نگرفتید،پس یک انسان عقل مدارید.یه دو دو تا چهار تا بکنید.
هر وقت که به یاد دوست پسرتون افتادید و هر کاری که می خواستید واسه اون بکیند واسه کسی بکنید که برای شما حلاله.
متاسفانه مقایسه کردن شما کار رو بد تر می کنه.
در ضمن شما چرا این همه خوبی هایی که از شوهرتون گفتید رو با نواقص اون اقا مقایسه نمی کنید.
اگه شوهرتون ادم خوبیه،با تمام وجودتون واسه حفظش تلاش کنید.نذار خدای نکرده ازتون دلسرد شه
فقط خدا
سلام به همه دوستام مرسی از راهنمایهاتون من با کلی تجزیه تحلیل که انجام دادم فک کردم بهترین راه را واسه زندگیم انتخاب کردم و الانم تقریبا دارم مشکلو حل میکنم مرسی
- - - Updated - - -
سلام به همه دوستام مرسی از راهنمایهاتون من با کلی تجزیه تحلیل که انجام دادم فک کردم بهترین راه را واسه زندگیم انتخاب کردم و الانم تقریبا دارم مشکلو حل میکنم مرسی