فهمیدم نامزدم معتاده...دارم دیوونه میشم...فقط یکی به من بگه چه جوری فراموشش کنم

فقط دلم همدردی می خواد و اینکه توروخدا یه نفر به من بگه چه جوری میشه یه عالــــــــــــــمه خاطره را فراموش کرد
مثل خل ها فقط راه می رم و گریه میکنم...دیگه چشمام درد گرفته از بس گریه کردم نفسم بالا نمی یاد...هر چیزیو می بینم یاد اون می افتم...هر ساعتی منتظرشم ...صداش تو مغزم میچرخه...درس می خوونم یاد اون می افتم...توی کوچه خیابون میرم گوشه گوشه اش منو یاد اون می اندازه...همه آهنگای کوفتی که باهم گوش کردیم توی مغزم می چرخه...همه چی ...حتی خودم
عکسشو نگاه میکنم و گریه میکنم...باورم نمیشه
8 ماه آزگار روزی نبود بدون اون بگذره...هر روز صبح با تلفن اون بیدار میشدم ...با تلفن اون می خوابیدم...همش حرف میزدیم و می خندیدیم...به خدا دارم دیوونه میشم
بعد از کلی شکست عشقی دیگه فکر کردم یه نفرو پیدا کردم که عاشقمه که عاشقشم...که باهام صادق و روراسته... دیوونه هم بودیم ...باهاش که بودم انگار هیچ غصه ای تو دنیا نبود...چه نقشه هایی واسه آیندمون داشتیم...تا اینکه بابام بهش شک کرده بود و غافلگیرانه برده بودش آزمایشگاه و فهمیدیم داره قرصایی مصرف میکنه که واسه ترک اعتیاده
فکر کنین یه آدم سفید تپل درسخون ورزشکار با خانواده ...حتی باورمم نمیشه
البته یه بار به من گفت که دو سال پیش سیگار میکشیده اما ترک کرده...من چه میدونستم این قصه سر دراز دارد
فقط یه شب که رفتاراش (عرق کردن و دستپاچه شدن برای رفتن به خوونه) و این موضوع که بعضی وقتا یهویی غیبش میزد نه گوشیشو جواب می داد نه تلفنی نه خبری...منو به موضوع مشکوک کرد و به بابام گفتم...البته از اول به خاطر یکم قرمزی چشماش بابام بهش شک کرده بود
دلمم براش می سوزه...می ترسم رفتن من باعث بشه برگرده به مواد
تازه دکتر میگه این رفتار سرخوشانه ای که توش میدیدی و این بگو بخندش واسه قرصایی بوده که مصرف میکرده...فکر نکن این خودش بوده که تو دوست داشتی
تصمیمم قطعیه من با همچین ادم ضعیف النفس و دروغگویی ازدواج نمیکنم...اما چی کار کنم که اونم ضربه نخوره؟؟...چیکار کنم که خودمم دارم دیوونه میشم؟؟
هنوز نمی دونه که من میدونم...چون الان توی وضعیتیه که نباید بهش بگم...مسافرته... باید بگذارم وقتی برگشت خوونه اشون بهش بگم...که یهو دوباره گرفتار مواد نشه...البته اگه من واقعا براش اهمیت داشته باشم...مردم از بس نقش بازی کردم و هی مدام داره میگه دوست دارم...خدایا من چی کار کردم که مستحق همچین اتفاق هایی بودم
تازه داشتم از یه شکست دیگه بلند میشدم و خودمو پیدا میکردم که این سر راهم سبز شد...فکر میکردم چقدر خوشبختم که بعد از اون اتفاق الان اونو دارم...8 ماه زندگیم هدر رفت...من شاگرد اول دانشگاهمون بودم اما حالا مطمئنم تا دو سال دیگم نمی توونم روی تزم کار کنم...حالم خیلی بده
تورو خدا یکی به من بگه چه جوری اروم تر بشم...گاهی وقت ها دلم می خواد خودکشی کنم

یاسی عزیز

خوش آمدی به همدردیف امیدوارم حالت خیلی زود خوب بشه

نگران نباش، این لحظه ها هم میگذره و تو شادی دوباره خودت را بدست می آری چون اراده قوی داری ، آمدی اینجا تا مشکلت حل بشه :o

اصلا به فکرهای بد اجازه نده که وارد زندگیت بشه ، شما دختر خوب و موفقی بودی و خواهی بود
دلیلی نداره به خاطر کسی که دروغ گفته بخواهی ناراحت باشی، به خودکشی فکر بکنی، ... :163:

خانواده خوبی داری که حواسشان به شماست و کمکت خواهند کرد
پس خودت هم آرام باش، من هم خاطرات عاشقانه زیادی با نامزدم داشتم ولی همه را گذاشتم کنار، از روال ساده زندگی ام خارج نشدم که به زندگی برگردم
هر لحظه تو زندگی ماندم و به خودم حق دادم تا اشتباه ناخواسته ی زندگی ام را جبران کنم (انسان هستم و مطمئنا ناخواسته اشتباه کردم)

اون آقا اشتباه کرده و داره ترک میکنه یا نه، به خودش مربوطه، ولی این وسط بدون تعارف بگو با ایشان زندگی نخواهی کرد:81: و دلیلی برای ادامه اشتباه وجود نداره، همین
نگران ایشان نباش :rolleyes:

آخه اون با من کاری کرده که من اسم خودمم می شنوم یاد اون می افتم به همه جای زندگی من حمله کرد...دلم براش می سوزه دلم براش تنگ میشه
یاد همه اون برنامه هایی که برای آینده داشتیم می افتم دلم اتیش میگیره

- - - Updated - - -

آخه اون با من کاری کرده که من اسم خودمم می شنوم یاد اون می افتم به همه جای زندگی من حمله کرد...دلم براش می سوزه دلم براش تنگ میشه
یاد همه اون برنامه هایی که برای آینده داشتیم می افتم دلم اتیش میگیره

سلام یاس عزیز!!
شرایط واقعا سختی داری...
به نظرم فعلا هیچ تصمیمی نگیر چون ممکنه بعدا پشیمون بشی.
عزیزم اگر این آقا به فکر ترک افتاده به نظرم یک فرصت بهش بده.ضرر که نمی کنی بعدا هم پشیمون نمیشی که ای کاش بهش فرصت می دادم شاید....(به هر حال برای طلاق همیشه وقت هست!)
عزیزم انسان باید چه در شرایط سخت و چه در شرایط خوشی کنار همسرش باشد

- - - Updated - - -

خیلی ها ترک کردند و پاک موندن.تو برنامه ماه عسل دیدم خانمی متوجه اعتیاد نامزدش شده بود(تازه اون آقا به فکر ترک هم نبوده و از نوجوانی معتاد بوده!!!!) و با همکاری اون خانم کاملا پاک شده بود و بعد از پاکی زندگی خیلی خوبی شروع کرده بودند....

- - - Updated - - -

با توجه به شکست هایی که قبلا داشتی به نظرم این بار تمام تلاشت را بکن که این مساله را حل کنی و زود پاکش نکنی.
البته حتما با دکترش دوباره صحبت کن!!!

ما هنوز عقد نکرده بودیم و در حد نامزد همین طوری بودیم...از این لحاظ که خیلی خدا را شکر میکنم که قبل از همه این مراسم ها همه چیز مشخص شد
اما احساس که این چیزا سرش نمیشه...من تا کی با دیدن یا شنیدن هر چی که منو یاد اون می اندازه باید گریه کنم؟!!
کاش یه روشی بود ادم حافظشو پاک میکرد
از صبح که پا میشم گریه میکنم تا خود شب...همش منتظر یه معجزه ام...یکی بیاد بگه همش یه شوخی بود
هیچ کاری نمی توونم توی زندگیم بکنم...از همه چیز عقب موندم

- - - Updated - - -

آخه کسی که معتاد بوده و با اینکه کلیم در این مورد ازش پرسیدم و ازش فقط صداقت خواستم بهم دروغ گفت...به درد زندگی می خوره؟؟؟ می توونه پدر بچه های من باشه؟؟؟ می توونه تکیه گاه من باشه؟؟؟می توونم یه عمر با اعتماد باهاش زندگی کنم؟؟؟
نه من دیگه به هیچ عنوان حتی اگه قرار باشه تا آخر عمرم افسرده باشم با اون ازدواج نمی کنم

چرا هیچکی به من کمک نمیکنه؟!!! من دارم دیوووونه میشم
حتی شب ها هم خوابم نمی بره
این بی قراری هام توی شب ها بیشتره...تورو خدا یکی بهم بگه چیکار کنم

به مرور ایشالله درست میشه
جناب sci یه روش جالبی برای فراموش کردن و بخشیدن یاد دادن
یکم بگردی پیدا میشه ، اگه پیدا نکردی فردا خودم لینکشو بهت میدم
زیاد بهش فکر نکن درست میشه

سلام.راستش من هیچ علم و یا راهکاری ندارم که پیش پات بزارم
پست دادم که بهت بگم غصه ی شرایط سخت زندگیتو نخور.که بگم ما هستیمو میخونیم حرفاتو.که بگم خودتو ذره ذره آب نکن.
مطمئن باش که همه توی زندگیشون شرایط سختو دارن.توکلت به خدا باشه که بتونی توی امتحاناتش سربلند باشی
تکنیک های زیادی توی این تالار هست،بخونشون
با ارزوی شاد ترین روزها دوست من:)

سلام خانم یاسی
شما دنبال معجزه ای؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
فکر نمیکنی همینکه داره ترک میکنه خودش معجزست؟
شما به خاطر اینکه این اقا از اعتیادش ناراحت بوده و خجالت میکشیده و میخواسته ترک کنه که چیزی به اسم اعتیاد درش نباشه به شما نگفته که معتاده یا بوده و حالا داره به خواست خدا ترک میکنه:پس دلیل برای ناراحت شدن از دروغش نداری(ینی نباید داشته باشی)
سریع تصمیم به جدایی نگیر مطمئن باش بعد جدایی از شما بازم طرف مواد میره
نمیگم زندگیت رو فدا کن خدایی نکرده ولی فقط بهش اجازه بده تا دوباره طعم سالم بودن رو بچشه
از سفر برگشت بگو که فهمیدی و حتی یک لحظه حاظر نیستی با ادمی که گرفتار مواد زندگی کنی و با مشورت بابات یه زمانی رو بهش بده تا کاملا ترک کنه
و حتما ازش بخواه در جلسات ترک اعتیاد شرکت کنه و برای اطمینان خاطر شما و خانوادت هر سری که معمولا یک ماه یباره اون مدال (چیزی شبیه مدال که رنگ بندی داره فکر کنم از زرد شروع میشه هر مرحله رنگش با زمان ترکش عوض میشه)ترک و پاک بودن و موندنش رو براتون بیاره و شکر خدا بابات میتونه برای اطمینان بره از راهنمای جلسش اطمینان خاطر بگیره
شما یاسی جان بدون که الان اکثریت جامعه به این کوفتی مبتلان حالا با قرص یا مواد مخدر ولی فقط حوصله میخواد تا ترک کنه

وقتی پدرت بردتش آزمایشگاه و ازش آزمایش گرفتن، چطور نمی دونه که شما می دونی؟

نظر خانواده ات چی هست؟
نظر پدرت؟

بهتره الان که اینقدر تحت تاثیر احساساتت هستی تصمیم نگیری.
بهش بگو که یک مساله ای پیش اومده می خوای یک مدت تنها باشی و فکر کنی.
یه چند روزی صبر کن بعد تصمیمت را بهش بگو.

آقا/ خانم هدف میشه اون روش آقای sci را برام پیدا کنید؟
ممنون هانیه جان
نهال متاسفانه خانواده من اصلا راضی به همچین چیزی نمیشن...بعدشم اون حرف دکتر خیلی ازارم میده که گفت تو در حقیقت عاشق کس خاصی نشدی عاشق یه مصرف کننده قرص های شدی که معلومه اخلاقش عالیه و پر از بگو بخنده...من فقط عاشق اخلاقش شده بودم...اگه این جوری نباشه دیگه چیزی ندارم که بخوام بش تکیه کنم ....غیر از فکر اینکه چقدر به من دروغ گفت و فریبم داد...اگه یه روز در اینده همه چیز سخت شد و جر و بحثی بینمون به وجود اومد هم من نمی توونم به این راحتی ها ببخشمش و هم اون روی اصلیشو نشوون میده...نه این زندگی دیگه زندگی نمیشه
شیدا عزیز ...یعنی بابام هنوز بهم نگفته...این کار فقط به خاطر خودشه...آخه فقط توی ازمایش نشوون داده که قرصهای ترک اعتیاد مصرف میکنه...توی شهر ما فقط 3 تا ازمایشگاه هست که به این دقت همه مواد مخدر را آزمایش میکنه و اگه یکم دقت ازمایش پایین تر بود اصلا همچین چیزیو نشوون نمی داد...احتمالا الانم فکر میکنه که چون ماده مخدر مصرف نمی کرده این اواخر و فقط اون قرصارو می خورده ازمایش چیزی نشوون نداده و بابام چیزی نفهمیده که بخواد به من بگه...منم اون قدر خوب نقش بازی کردم .........................
دارم دیوووونه میشم...همه کار و زندگیم تعطیل شده
تازه یه فکرم به فکرام اضافه شده که نکنه این همه باهم بودیم و گاهی اوقات همدیگه را بوس میکردیم ...نکنه بیماری چیزی مثل هپاتیت داشته که به من منتقل بشه؟؟؟ چون شنیدم معتادا از این لحاظا خیلی بیماری دارن
(ما رابطه جنسی نداشتیم فقط در حد بوس های روی لب(ببخشید که این قدر رک میگم) چون فقط صیغه محرمیت خوونده بودیم و چیزی توی شناسنامه ها ثبت نشده بود به خاطر همین من اجازه کار دیگه ای بهش ندادم)
البته من واکسن هپاتیت زدم اما نمی دونم هی همش از خودم بدم می یاد...به زمین و زمون شک دارم...

کسی نیست به من کمک کنه..

خب اگه بابات هنوز بهت نگفته پس از کجا می دونی؟
شاید داری اشتباه می کنی.

کی بهت گفته؟

سلام دوست عزیز
خیلی خدا رو شکر میکنم که این موضوع رو الان و قبل از خوندن خطبه عقد متوجه شدی. دوست گلم دختر خوب اشک ریختن و داغون شدن رو کنار بذار. محکم باش. قوی باش. این یه شکست عشقی نیست . این یه نعمته که تو متوجه این موضوع شدی تا از یه شکست عشقی واقعی جلوگیری کنی. یه دوستی تو این همدردی بود که یه بار بمن حرف قشنگی زد. گفت : ارزش یه زن به صلابتشه.
ما مسئول اشتباهات دیگران نیستم یاس جان. ما مسئول فکر و دل کسی هم نیستیم. من خوب درکنت میکنم و احساسات بدی که داری تجربه میکنی رو هم میفهمم، اما عزیزم قوی باش.
دلسوزی نکن عزیزم. منطقی باش . این رنج رو تحمل کن . اما به یه زندگی جهنمی تن نده. که قرار باشه هر روز با شوهرت مشکلات داشته باشی .

- - - Updated - - -

اما برای اینکه این ماجرا ختم به خیر بشه فعلا تا از سفر میاد چیزی بهش نگو . آرامش خودتو حفظ کن گلم.

شیدا جان مثلا(به صورت نمایشی در مقابل نامزدم) بابام چیزی در مورد ازمایش گرفتن از نامزدم بهم نگفته وگرنه من خودم در جریان کامل ماجرا هستم...و چون در حال ترک هم هست احتمالا هنوز فکر میکنه که آزمایش چیزی نشوون نداده و در نتیجه من مثل سابق دارم باهاش برخورد میکنم...فکر کنم همه فهمیدن چی میگم!!! ما این حالت نمایشی را راه انداختیم که اگه واقعا معتاد نیست باعث کدورت و عدم اعتماد بین من و نامزدم نشه.....وگرنه الان همه می دونن موضوع را و فقط به خاطر اینکه سفره و تنهاست من باهاش کات نمیکنم که حالش خراب نشه و نره باز سراغ مواد
ممنــــــــــون مهربونی عزیز...منم هزار بار خدارا شکر میکنم که قبل از عقد متوجه شدم و همش به خاطر کمک و خواست خدا بود
اما به خدا دارم دیوونه میشم...کاش یه راهی بود برای فراموش کردن ...برای با صلابت بودن...بعضی وقتا یه ترسی همه وجودمو میگیره و حس میکنم دیگه نمی توونم زنده بمونم...همه خاطره ها حرفا روزها بهم هجوم می یاره و داغونم میکنه...نفسم بالا نمی یاد...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط هدف

به مرور ایشالله درست میشه
جناب sci یه روش جالبی برای فراموش کردن و بخشیدن یاد دادن
یکم بگردی پیدا میشه ، اگه پیدا نکردی فردا خودم لینکشو بهت میدم
زیاد بهش فکر نکن درست میشه

---

میشه یه نفر این روشو به من یاد بده؟!!!

http://www.hamdardi.net/thread-16432.html

دوست خوبم این تکنیک توقف فکر هست فکر کنم بدرد شما بخوره

وای من خیلی ناراحت شدم وقتی مطالب تون رو میخوندم . ا

صلن تجربه ندارم ولی از آدمای معتاد میترسم .

فرقی نداره جوون باشن یا پیر باشن . دعا میکنم اعتیاد رو ترک کنند .

از خدا بخواهید اون جور که به نفعت هست ، اتفاق بیوفته .

من فقط میگم از خدا کمک بگیر تا راه خوب رو جلوی پات بزاره . خیلی سخته . :(

سلام یاسی جان

خواستم بگم هپاتیت نوع a میتونه از طریق بزاق منتقل بشه ولی راه انتقال بقیه هپاتیت ها مشابه ایدز هست و به این راحتی منتقل نمیشن

هپاتیت نوع a هم در حد یه سرماخوردگی و دلدرد شدید هست که درمان میشه

ذهنت رو از این موارد رها کن

در این زمینه مشکلی نیست از نظر روحی سعی کن به حالت قبل برگردی و آرامش پیدا کنی

ممنون سنجاب عزیز
بله پیانو عزیز خیلی سخته...ممنون از همدردیت
ممنون فکور عزیز...ممنون که خیالمو از این بابت راحت کردی...اصلا از خودم بدم می یاد...اما نمی دونم نسبت به اون باید چه احساسی داشته باشم...تا همین چند وقت پیش عاشقش بودم و واسش می مردم حالا راستشو بخواین بیشتر دلم واسش می سوزه بعضی وقتا متنفر میشم از این همه دروغ...یه وقتایی هم مثل حالا دلم واسش ...واسه همه اون روزا تنگ میشه
از بس گریه کردم حتی دیگه گریه امم نمی یاد

سلام یاسی عزیز
درکت میکنم من باکسی به مدت 7 سال دوست بودم و اون هم مثل نامزده شما معتاد شده بود
الان که این مطلب را خوندم یاد خودم افتادم که چه سختی های کشیدم
ولی یکی از دوستانم حرف خیلی خوبی بهم زد گفتش کسانی که به مواد رو میارن خیلی ضعیف هستن
پیشنهاد میکنم ترکش کنی سختیش 2 ماه اوله
گفتن راحته میدونم تمام حس های که گفتید رو داشتم و متاسفانه بعد از دو سال بعضی جاها منو به یادش میاره
ولی خدارو شکر کن که خیلی زود متوجه شدی
دیدی تحملش برات خیلی سخت شده تنها یک را براش هست یکی دو خط قرآن بخون آبی رو آتیش
دوست عزیز غصه نخور خدا بزرگه:203:

یاسی عزیز


به همدردی خوش آمدی

درک می کنم که در موقعیت حساسی هستی .... از طرفی وابستگی پیدا کرده ای ، از طرفی نمیتوانی این مسئله مهم را نادیده بگیری و ......


اما این مهم هست که اکنون ، با جدیدت و بدور از احساسات بررسی کنی و تصمیم بگیری ( شما عقد نکرده ای و این بسیار موقعیت مناسبی

برای تصمیم جدی و قاطع هست ).

برای تصمیم گیری هرگز روی اینکه ایشون ترک کامل میکنه و دیگر به مواد رو نمیاره حساب باز نکن . بلکه برعکس تصور هیچ تغییری را

نداشته باش و همینطوری که هست و با در نظر گرفتن احتمالا اعتیاد دوباره و حتی دیدن رفتارهایی که با قطع مصرف قرص ازش سر

بزند و نپسندی و ..... فاکتورهای منفی دیگر ، تصمیم بگیر . که اگر تصمیم بگیری ادامه بدهی و عقد کنی و ازدواج ، باید همه شرایطی که گفتم را

پذیرفته باشی و بعداً اعتراض نکنی .

در ضمن شما مسئول خوشی یا ناخوشی ایشون نیستی و نباید نگران برگشت احتمالی ایشون به مواد باشی بلکه این احتمال را باید

بدهی و خود را مسئول مراقبت از اینکه ایشون برنگرده به اعتیاد نیستی ،لذا مبادا از ترس این موضوع و احساس مسئولیت نابجا یا دلسوزی نابجا ، تصمیم

اشتباه بگیری ، شما فقط در مقابل خودت مسئولی که عاقلانه و درست و برای یک عمر بدون پشیمانی و جنجال زندگی کردن تصمیم

بگیری هستی . اگرشما تصمیمتون به هم زدن نامزدی و صرفنظر از این ازدواج شد حتی اگر ایشون تهدید کند دوباره رو میاره به مواد شما همین

را باید یکی از فاکتورهای منفی در ایشون ببینید و به عبارتی همین کار شما وسیله شناخت بیشتر اوست اگر بخاطر به هم خوردن نامزدی رو

به مواد آورد اینرا بدان که برای هر ناملایمت دیگری نیز چنین خواهد کرد .

نکته مهمتر فاکتورهای شخصیتی ایشون هست که زمینه رفتن به سمت مواد و اعتیاد را باعث شده .

اینکه ما تأکید می کنیم برای ازدواج نزد مشاور بروید برای این است که بعضی رفتارهای نمایشی یا سمبلیک یا متأثر از دارو را یک متخصص به

خوبی تشخیص می دهد . یا حتی اختلالات شخصیتی که در ظاهر پیدا نیست . بعضی تیپهای شخصیتی دارای اختلال حتی رفتارهای اجتماعی

جذابی دارند یا سخنرانان خوب و سنجیده گویی هستند ....... اینجاست که اهمیت مشاوره و بهره گیری از نظر یک متخصص معلوم می شود .

باید ببینی چه جور آدمیه. چون میگن 80درصد معتادا از نو بر میگردن . اما اگه نامزدت آدم مصممی به نظر میاد بهش یه فرصت دیگه بده اما سعی کن کنترلش کنی . توهم مراقبش باشی و بگی که اینطور آدمو نمیخوای که بدونه ممکنه تو رو از دست بده..

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yasiiiii

فقط دلم همدردی می خواد و اینکه توروخدا یه نفر به من بگه چه جوری میشه یه عالــــــــــــــمه خاطره را فراموش کرد
مثل خل ها فقط راه می رم و گریه میکنم...دیگه چشمام درد گرفته از بس گریه کردم نفسم بالا نمی یاد...هر چیزیو می بینم یاد اون می افتم...هر ساعتی منتظرشم ...صداش تو مغزم میچرخه...درس می خوونم یاد اون می افتم...توی کوچه خیابون میرم گوشه گوشه اش منو یاد اون می اندازه...همه آهنگای کوفتی که باهم گوش کردیم توی مغزم می چرخه...همه چی ...حتی خودم
عکسشو نگاه میکنم و گریه میکنم...باورم نمیشه
8 ماه آزگار روزی نبود بدون اون بگذره...هر روز صبح با تلفن اون بیدار میشدم ...با تلفن اون می خوابیدم...همش حرف میزدیم و می خندیدیم...به خدا دارم دیوونه میشم
بعد از کلی شکست عشقی دیگه فکر کردم یه نفرو پیدا کردم که عاشقمه که عاشقشم...که باهام صادق و روراسته... دیوونه هم بودیم ...باهاش که بودم انگار هیچ غصه ای تو دنیا نبود...چه نقشه هایی واسه آیندمون داشتیم...تا اینکه بابام بهش شک کرده بود و غافلگیرانه برده بودش آزمایشگاه و فهمیدیم داره قرصایی مصرف میکنه که واسه ترک اعتیاده
فکر کنین یه آدم سفید تپل درسخون ورزشکار با خانواده ...حتی باورمم نمیشه
البته یه بار به من گفت که دو سال پیش سیگار میکشیده اما ترک کرده...من چه میدونستم این قصه سر دراز دارد
فقط یه شب که رفتاراش (عرق کردن و دستپاچه شدن برای رفتن به خوونه) و این موضوع که بعضی وقتا یهویی غیبش میزد نه گوشیشو جواب می داد نه تلفنی نه خبری...منو به موضوع مشکوک کرد و به بابام گفتم...البته از اول به خاطر یکم قرمزی چشماش بابام بهش شک کرده بود
دلمم براش می سوزه...می ترسم رفتن من باعث بشه برگرده به مواد
تازه دکتر میگه این رفتار سرخوشانه ای که توش میدیدی و این بگو بخندش واسه قرصایی بوده که مصرف میکرده...فکر نکن این خودش بوده که تو دوست داشتی
تصمیمم قطعیه من با همچین ادم ضعیف النفس و دروغگویی ازدواج نمیکنم...اما چی کار کنم که اونم ضربه نخوره؟؟...چیکار کنم که خودمم دارم دیوونه میشم؟؟
هنوز نمی دونه که من میدونم...چون الان توی وضعیتیه که نباید بهش بگم...مسافرته... باید بگذارم وقتی برگشت خوونه اشون بهش بگم...که یهو دوباره گرفتار مواد نشه...البته اگه من واقعا براش اهمیت داشته باشم...مردم از بس نقش بازی کردم و هی مدام داره میگه دوست دارم...خدایا من چی کار کردم که مستحق همچین اتفاق هایی بودم
تازه داشتم از یه شکست دیگه بلند میشدم و خودمو پیدا میکردم که این سر راهم سبز شد...فکر میکردم چقدر خوشبختم که بعد از اون اتفاق الان اونو دارم...8 ماه زندگیم هدر رفت...من شاگرد اول دانشگاهمون بودم اما حالا مطمئنم تا دو سال دیگم نمی توونم روی تزم کار کنم...حالم خیلی بده
تورو خدا یکی به من بگه چه جوری اروم تر بشم...گاهی وقت ها دلم می خواد خودکشی کنم

---

سلام
دوست من مقصر این وضع در درجه اول انتخاب نسنجیده و تحقیق نکرده خود شماست نه کس دیگه ای
بعدش هم شما چرا همش نگران ایشون هستی؟!! اگه با این شخص ازدواج میکردی و بعدش متوجه میشدی اعتیاد داره میشد گفت که اونم به فکر شما بوده؟؟!!
پس این حرفها رو بزار کنار که من بفکرش هستم اینا همش بهونه است که شما بازم ولش نکنی در صورتیکه خودت هم میدونی این شخص دروغگوی بزرگیه و در اینده هم قطعا دروغهای بزرگی ممکنه افشا بشع یا بهت بگه
پس شما وابستگی خودتون رو بهونه نگرانی واسه ایشون نزارید
البته به نظر من ایشون زندگی رو در شروع با دروغ بزرگی شروع کرده که باعث میشه شما همیشه بهش ظن داشته باشی بعدش هم این بنا دیگه سست قرار داده شده
اگه تصمیمت ترکش هست تنها راه حلش از بین بردن تمام اثار و نشانه ها از قبیل هدیه و شماره تلفن و همه و همه چیز هستش اولش سخته ولی بعدها متوجه میشی تصمیم درستی گرفتی ..کم کم متوجه میشی که ایشان تنها ادم روی کره زمین نیست که به درد شما میخوره...
در ضمن هدر رفتن 8 ماه در مقابل هدر رفتن کل عمر و زندگی هیچ عددی حساب نمیشه پس دست از این بهونه های واهی بردار و واقع بین باش هر چند در این دوران واقع بینی ممکنه خیلی کم باشه
موفق باشی