اهمیت افراطی ظاهر در انتخاب همسر

با سلام
پسری هستم 30 ساله، که از سن 20 سالگی در آمریکا زندگی میکنم.
از زمان ورود به آمریکا و دیدن صحنه هایی که هر کسی را تحریک میکند، با توجه به مقید و مذهبی بودنم، صبر پیشه کردم. اما متاسفانه در آن زمان که نوجوانی بیش نبودم به خود دلداری میدادم که تمامی این لذت ها را با همسر خود روزی خواهم داشت. این فکر به نوبه خود خوب است، اما باعث شد من یک همسر رویایی در ذهن پرورش دهم که ظاهرش برای من بسیاااار زیبا و دلرباست.
مشکل من اکنون افراط در این تصور است. به صورت وحشتناک زیادی ظاهر برایم مهم شده است به حدی که بارها دخترهایی در زندگی من وارد شده اند که بسیار متین و عاقل بوده اند و از لحاظ اخلاقی کوچکترین عیبی من نمیتوانستم روی آنها بگذارم، اما چون از لحاظ ظاهری برایم جذاب نبوده اند (مثلا همه چیز دختر خوب بود، اما پوستش سفید نبود و من پوست سفید خیلییییییییی برایم مهم است) اصلا نمیتوانستم به بودن با آن دختر لحظه ای بیاندیشم.
علاوه بر ظاهر افراد، ظاهر خودم هم بسیااااار برایم مهم شده.


میخواستیم پاک باشیم و خود را حفظ کنیم، اما گرفتار این اخلاق بد شدیم. نمیدانم خود را چگونه درمان کنم و بسیار از این موضوع ناراحتم.
موقعیت های زندگی را یکی یکی از دست میدهم صرفا به خاطر مسایل بی اهمیتی در ظاهر.
چه کنم؟
با تشکر

مسائل بی اهمیت نیست ! ولی باید نگاهتون به زندگی رو عوض کنید. ظاهر هر چقدر زیبا باشه عادی میشه خیلی زود به نسبت کل زندگی.
من پیشنهادی ندارم ولی خب ایشالله مورد مناسبتون رو با تمام معیارهای اخلاقی و روحی پیدا کنید.

بله. خودم میدونم عادی میشه. خودم میدونم دارم اشتباه میکنم.
اما موقع انتخاب که میشه، نمیتونم به دونستنم عمل کنم. چون کاملا ناخودآگاه ظاهر خیلییییییی برام مهم میشه.

مثلا یک بار با دختری آشنا شدم، این دختر بسیار زیبا بود و تقریبا از لحاظ ظاهر تمام ویژگی ها را داشت. اما متوجه یک "خال" کوچک کنار لبش شدم! خیلیییییییییییییی خورد تو ذوقم.
خودم میدونستم دارم اشتباه میکنم، اما ناگهان انگار یه سطل آب یخ ریختن روم!

خواهشا نگید هرکسی عیبی داره و حتی خود من هم پر از عیبم. بله. واقفم به این حرفها. اما در عمل ....

یک چیزی درون من اشتباهه!


اینقدر این موضوع ظاهر رو برای خودم بزرگ کردم، که فکر میکنم تا وقتی یه دختر بسیاااااااار زیبا نباشه هیچ وقت نمیتونم به عنوان یک همسر ازش لذت ببرم و یا توسطش ارضا بشم.

من فکر میکنم چون شما همیشه ازاین روابط دور بودین تصورتون اینه که زنم اگه خوشگل باشه کافیه اما اگه یه کمی در زندگی افراد دقیق بشین،مثلا افرادی که دور و برتون هستن خصوصا اونایی که تو زندگیشون مشکل دارن متوجه میشین مسائل مهمتر ازظاهر وجود داره.

من خودم ظاهر طرف مقابلم اهمیت خاصی برام نداره چون ازنزدیک دیدم مادری که با سن بالا هنوزجوون و زیباست و پدری که همه ازظاهرش تعریف میکردن بخاطرمتناسب نبودن اخلاق و نداشتن مهارت زندگی مشکلات زیادی دارن که ظاهر رو دیگه فراموش کردن.
به هر حال فقط خودتون هستین که تو این مشکل میتونین به خودتون کمک کنید .برای این کار هم لازمه با واقعیات زندگی مشترک نه چیزی که توی فیلم و..به خوردمون میدن روبرو بشید قبل ازاینکه تجربه کنید.

مواردی که تو ظاهر خیلی براتون مهمه مثل پوست سفید رو در نظر بگیرید و بقیه رو کنار بذارید.
برای تمرین هم ازظاهر خودتون شروع کنید.وقتی جلوی اینه دارید به ظاهر خودتون میرسید اگه دیدی دارین وسواس به خرج میدین سریع ازجلوی اینه بلند شید و بگید کافیه.

تفریحاتتون رو کمی از دیدن ظواهر مثل فیلمهای مختلف به خوندن کتابهای پر معنا تغییر بدید تا نا خوداگاه ذهنتون با مسائل غیر ظاهری درگیر بشه

اگه هم گرفتار وسواس شدین یه مشاور میتونه کمکتون کنه

سلام بر شما:72:
اولا خیلی خوشحالم که خودتون به اینن نتیجه رسیدین که خیلی افراطی به ظاهر اهمیت میدین

یکی از فامیل های نزدیک ما هم همین طور مثل شما خیلی به ظاهر اهمیت میداد یعنی ایشون از 16-17 سالگی به همسر رویاهاش فکر میکرد و خیلی آپشن های مختلفی رو واسه همسر ایده الش و در فکرش در نظر گرفته بود که تا همین چند وقت پیش هم که 35 سالشون شده بود ادامه داشت

ببینید چند سااااااال به این موضوع فکر میکرده و اصلا هم کوتاه نمیومد:305:

هر خواستگاری که میرفتند پسند نمیکردند آخه غیر از زیبایی ،اخلاق و خانواده هم واسشون مهم بود:324:

و این آخری ها به این نتیجه رسیدن که همه چیز در یک نفر خلاصه نمیشه

ببینید من نمیگم کسی که خیلی زیباست ممکنه اخلاقش خوب نباشه یا یه عیبی داشته باشه ...

اما شما میتونین ذهنیتتون رو متعادل کنین ،شما از 20 سالگی شاید هم کمتر همش دنبال ایده ال درون ذهنتون بودین و مسلمه که نمیتونین یک دفعه تغییرش بدین...:160:

اما من خیلی از دختر ها رو دیدم که خیلی زیبا بودند ولی بعضی هاشون خیلی هم غرور داشتن و بعضی اخلاق های دیگه که زندگی کردن یه مقداری سخت میشه با این جور تفکر و اخلاق

من حرف یک مشاور رو میزنم که میگفتن در حد این که یک نفر رو بپسندین کافیه و بعد اون اخلاق و رفتار آدم هاست که خیلی آدم رو جذب میکنه

ولی حتما حتما باید یک نفر رو از نظر ظاهر بپسندین ولی افراط نباید بشه


من مثال عینی اوردم براتون،این کسی که بهتون گفتم حتی این قدر دقیق در مورد چهره و تیپ خانمش حساس بود که همیشه یک چهره ی خاصی رو در ذهنش تصور میکرد...
خلاصه صدای همه ی فامیل در اومده بود که چرا فلانی ازدواج نمیکنه...

مشکل این حا بود که کسی با اون چهره و اون تیپ و اون اخلاق و اون خانواده ای که مد نظرشون بود پیدا نمیشد...


به هر حال بعد از گذشت چندین سال و مشاوره های فراوان ایشون دارن ازدواج میکنن و خیلی هم منطقی دارن به موضوع نگاه میکنن ...:104:

به شما و به فامیلمون حق میدم چون یک ذهنیتی رو واسه خودتون از همسر ایده ال درست کردین که این ذهنت این قدر بزرگ شده که به اصطلاح رفته تو خونتون و کم کردنش یک مقدار زمان میبره..

اما میشه،فقط اینو از من بشنوین تو زندگی زناشویی فقط زیبایی مهم نیست و خیلیییییییییییییییییییییی یییییییییییییی فاکتورهای دیگه تعیین کنندست..:72:

من یه دوست دارم که واقعا و به تمام معنا زیباست و هم چنین خوش تیپ که هر کی میبینش میگه وااای این چه قدر خوشگله ولی باورتون میشه که 2 بار تا الان طلاق گرفته...

من خدای نکرده نمیخوام اصلا برچسب بزنم ولی ایشون بیشتر وقتها در مورد ازدواجش به مشکل برمیخوره.نمیدونم علت چیه ولی شاید به خاطر غرورشون هم باشه چون همیشه تو مرکز توجه هست و همین الان هر جا که میره باز هم واسش خواستگار پیدا میشه اما این دور تا کی باید ادامه پیدا کنه،خودش هم اذیت میشه دیگه...

قصدم از تمام این چیزهایی که گفتم این بود که یک مقدار دیدتون رو وسعت بدین و اگه از یکی خوشتون اومد همون کافیه و به دنبال پرفکت بودنش نباشین...

باور کنین بعد یه مدت همه چی عادی میشه و اون چیزی که میمونه نحوه ی رفتار و برخورد و اخلاق دو طرف هست...

امیدوارم شاد و پیروز باشین:72:

سلام

این خوبه که سعی کردی خودتو حفظ کنی ولی یجورایی داری از اونور بوم میفتی . من ضمن اینکه با نظر majid موافقم ، ولی یه نکته دیگه هم باید بگم و اینکه ، فرض کن یه خانمی سر راهت قرار گرفت که همه معیارهای ظاهری که شما می خواهید رو داشت ( گذشته از اینکه همه این معیارها نسبی هستند ) ، ولی از لحاظ اخلاقی در سطح خوبی نباشه ، آیا شما همچین فردی رو می پسندید ؟ شما که لیاقتتون یه فرد پاکی مثل خودتونه .
به نظر من ، بیشتر از ظاهر روی شخصیت طرف متمرکز باشید بهتره . ( همه خواسته هاتون رو از همسر آینده تون واسه خودتون یادداشت کنید و اولویت بندی کنید ، اینجوری راحتتر میتونید تصمیم بگیرید .)
باتوجه به مسایلی که مطرح کردید خودتون متوجه شدید که فقط ظاهر معیار خوبی برای انتخاب نیست ، پس روی ویژگیهای شخصیتی متمرکز باشید .

اخه خال رو که کاری نداره بردارن که!!!!!
با یه لیزر کوچیک حل میشد.چرا این قدر سختش کرده بودین...:163:

نمیدونم شاید باید زمان بگذره.حرفهای شما خیلیییییییییییییییییییییی شبیه همون فامیل ماست .
هر چی بهش میگفتیم گوش نمیکرد

میدونین چه جوری تغییر کرد؟؟؟
یه دختری رو که دقیقا ایده الش بود بلاخره پیدا کرد،(خواهش میکنم دقت کنین چون واقعیت زندگی یه ادم هست و لطفا در موردش خوووووب فکر کنین)باهاش ارتباط برقرار کرد 5-6 سال یه پاش صیر کرد امااااا نشد که نشد....

اون دختر با این که از لحاظ زیبایی عالی بود اما رفتار هاش اصلا بالغ و پخته نبود.
خلاصه طی جریاناتی ایشون متوجه شدند که نه خیر ،غیر از ظاهر ،فاکتورهای دیگه هم مهم بودند که ایشون دقت نمیکردند و فقط تک بعدی نگاه میکردند...

میدونین شاید بعضی چیزها واقعا باید زمانش بگذره.
واسه شما هم نذارین خیلی دیر بشه و فرصت هاتون رو از دست بدین.

امیدوارم همون کسی رو که میخواین ولی یه کوچولو متعادل ترش رو پیدا کنین و خوشبخت بشین:72:

ضمن تاییدحرفهای دوستان پیشنهادمیکنم این لینک روهم مطالعه کنید.

roze-zard
سلام
خیلی بهتون تبریک می گم که با ایمان هستید و صبر پیشه کردید .
اینکه شما یک سری معیارهای ظاهری داشته باشید هیچ اشکالی نداره و کاملا طبیعیه و به امریکا بودنتون هم ارتباط نداره و همه افراد یک سری معیارهای زیبایی دارن (البته منظورم بیشتر رو آقایون هست)
ولی همون طور که خودتون هم می دونید اهمیت افراطی به این موضوع صد در صد برای شما مشکل ساز میشه
چون باعث میشه در انتخاب توجه شما فقط به مسائل ظاهری معطوف شه و خیلی مسائل مهمه دیگه مثل تفاهم اخلاقی و فرهنگی رو نادیده بگیرید.
به نظر من شما حق دارید نسبت به ظاهر همسرتون حساس باشید و یک سری معیار های زیبایی برای خودتون تعریف کنید ولی این اهمیت رو برای خودتون انقدری بزرگ نکنید که باعث شه به مسائل دیگه توجه نکنید
زیبایی یک چیز نسبی است و ممکن شخصی از نظر شما فوق العاده زیبا باشه و ازنظر دیگری فقط خوب باشه نه فوق العاده زیبا.
حتی همین خال گوشه لب ایشون ممکنه از نظر شخص دیگه ای یک عامل زیبا کننده باشه.

به نظرم بهتره درمورد زیبایی هم یک سری معیار مشخص و کلی برای خودتون تعیین کنید و در کنارش معیار های دیگرو هم در نظر بگیرید.

اگر واقعا به این موضوع به صورت افراطی اهمیت می دید باید بهتون بگم که حتی اگر شما تو مرحله انتخاب خیلی وسواس به خرج بدید و همسر شما از نظر زیبایی فاکتور های مورد نظر شما رو داشته باشه و واقعا زیبا باشه
بازهم براتون کافی نیست و باز احساس می کنید همون شخص زیبا هم تکراری شده.
و حس می کنید که ممکن بود دختر زیباتری نصیبتون شه.(چون ظاهرش عادی میشه و ظاهر جدیدتر براتون جلب توجه می کنه)
حتی اگر از نظر زیبایی به ایده ال خودتون برسید و ظاهرش هم تکراری نشه !فکر می کنید آیا تا ابد اون به همون زیبایی می مونه
ممکن طی ،زایمان و یا خدایی نکرده ، بیماری یا حادثه زیباییش رو از دست بده اون وقت چون شما به خاطر زیبایی ایشون رو انتخاب کردید دیگه ادامه زندگی براتون بی معنی میشه.
یا به خاطر اینکه می ترسید زیباییش رو از دست بده مدام ازش می خواین به خودش برسه،و مواظب تناسب اندامش باشه ،که این موضوع هم خیلی برای خانما ناراحت کننده و غیر قابل تحمل هست.و صد در صد دچار مشکل میشید با این رفتار.

برای اینکه بتونید این معیار رو متعادل کنید اول سعی کنید به اهمیت معیار های دیگه عمیقا پی ببرید
با افراد با تجربه مثل پدر مادرتون مشورت کنید و مقالاتی در مورد معیارهای ازدواج هست مطالعه کنید.

از تون خواهش میکنم خواهرانه خواهش می کنم
لطفا تا زمانی که این اهمیت افراطی براتون حل نشده اقدام به ازدواج نکنید
تا بعدا از انتخاب پشیمون نشید و مسبب بدبختی یک دختر و خودتون نشید

دوست عزیز:72:

ضمن تشکر از نظرات بسیار مفید دوستان لازم دیدم یک نکته رو بعنوان تاکید بیان کنم.

زیبایی هم مانند خیلی از فاکتورهای دیگه نسبی است و نهایتی نداره. درواقع نهایتش رو هرکس باید روی خودش

مشخص کنه یعنی هربار شما دچار این وسواس شدید که آیا این نفر که من قرار ملاقات با اون دارم و قراره ازدواج کنم

باهاش زیباست یانه خودتون رو در آینه دقیق نگاه کنید حتی تصور کنید از نگاه اون خانم دارید خودتون رو می بینید.

زیبایی زن و شوهر هم مثل خیلی از مسائل دیگه مانند مال و فرهنگ و سن و تحصیلات باید بین دو نفر تناسب و هم کفوی

باشه همانطور که درقرآن و احادیث هم اشاره شده که با هم کفو خود ازدواج کنید.

شما که خدای نکرده دوست ندارید ملاکهای اصلی دیگر را فدای این معیار فرعی کنید و یا یک عمر از دیگران مانند

افراد خانواده - همسر و حتی فرزندانتان بشنوید که خانم خیلی از آقا زیباتره یا اصلا این زن و شوهر به نمی خورند و
یا.......

موفق باشید.:72:

ضمن تشکر از تک تک صحبتهای شما عزیزان.

پس فعلا برای درمان این رفتار من 3 قدم بر میدارم:

1) هرموقع میبینم دوباره دارم ظاهر خودم رو وارسی میکنم جهت زیبایی، سریع تغییر موقعیت میدم
2) لیستی از مهمترین خصوصیات ظاهری مینویسم و براتون اینجا میگم. که بهم بگید آیا این مهمترین ها، همچنان افراطی هست یا نه.

3) در مورد سرگرمی کتاب و ... باید بگم من 5 روز از هفته، صبح تا شب سر کار هستم و ذهنم درگیره. یعنی اونقدر ها هم اصلا وقت ندارم که فیلم و ... ببینم. اما سعی میکنم یک کتاب معنا گرا پیدا کنم و بخونم تا ذهنم به اون سمت کشیده بشه.

دوستان کسی پیشنهاد دیگه نداره؟

به نظر من سعیتو کن که تغییر کنی
اما با نظر دوستان موافق نیستم

تو میگی ظاهر برات مهمه و کسیو میخوای که فلان و بهمان باشه اما به نظر من هنوز نیمه گمشده تو پیدا نکردی
چون خیلیها بودن از این حرفها زدن اما موقع ازدواجشون دیدیم با یه دختر معمولی حتی سطح پایین زندگی عاشقانه شروع کردن و در واقع اینا حرفه تو هنوز کسیو که به دلت بشینه پیدا نکردی وگرنه ممکنه به موقش کسیو انتخاب کنی که از نظر تو خیلی زیبا باشه اما بقیه بگن این که خیلی معمولیه!!!

به نظرم اگه تغییر اساسی درونی نکردی هرگز سعی نکن خودتو قانع کنی با منطق
چون این چیزا منطق بردار نیس
شاید راضی کنی خودتو و یه مدتم یا به خاطر اخلاقیات یه عمر زندگی کنید اما هیچ وقت شاد نیستی

پس با کسی ازدواج کن که نمیگم خیلی خوشگل باشه
اما همه چیزشو دوس داشته باشی

بگرد هست

این شعار زندگیت باشه و خوبه که مذهبی هستی

توکل کن به خدا

حرف شما صحیحه.
اما ماها نباید خودمون رو گول بزنیم. منی که با دیدن یک خال سرد میشم، با دیدن یک چهره گندم گون دیگهههههههههههه خوبی هاش رو نمیتونم ببینم و کلا حذفش میکنم و .....

باید روی خودم کار کنم. اما حرف شما کاملا صحیحه. باید با کسی ازدواج کرد که کامل به دل آدم بشینه.
نگفتم ریسک کنم و این معیار ها رو در نظر نگیرم که فردا پشیمون شم.
گفتم روی خودم کار کنم و بررسی کنم تا چه حد صحیحم که همین طوری سن نگذره و در 40 سالگی افسوس روزهای گذشته رو بخورم که چرا خودسازی رو زودتر شروع نکردم؟ چرا به خودم مغرور بودم و میگفتم بالاخره پیدا میشه....

در هر حالت زمان ازدواج، با کسی ازدواج میکنم که واقعا به دلم نشسته

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

الان که به گذشته نگاه میکنم، خیلی از دخترها که باهاشون آشنا شدم، واقعا میتونستن همسر خوبی برام باشن و اخلاقشون رو تایید کرده بودم. اما ....

سلام،

این دو پست رو هم مطالعه کنید:

http://www.hamdardi.net/thread-14510-post-129197.html#pid129197
http://www.hamdardi.net/thread-14510-post-140514.html#pid140514

و همینطور این تاپیک رو:

http://www.hamdardi.net/thread-15460.html

موفق باشید.

خوب من گویا باید دوباره این تاپیک رو به روز کنم، چون مشکل اون آقا به روز شده! یعنی در این مورد از من کمک خواستن.
من نیاز به مشاوره تخصصی دارم. امیدوارم بتونم اینجا مشاوره بگیرم. اگر که نه، امیدوارم یه مشاوره تلفنی رو که در این زمینه تبحر داشته باشید بتونید بهم معرفی کنید که بدم به اون آقا.

قضیه اینه:
مشکلش اینه که ظاهر رو خیلی برای خودش بولد کرده. اونقدری که هیچ دختری از لحاظ ظاهری نمیتونه براش کافی باشه.
از طرفی تابه حال رابطه جنسی نداشته. (فکر میکنم این خصلت برای پسری که از 18 سالگی آمریکا بزرگ شده، کاملا هم آزاد بوده، خیلی مهم باشه. یعنی باید آدم بسیار محکمی باشه از این لحاظ)
مدتیه فیلم دیدن رو ترک کرده تا شاید بتونه این خصلت رو توی خودش از بین ببره. همین باعث شده نیروی جنسی فوق العاده اذیتش کنه.... به شدت ورزش میکنه. روزی 10 کیلومتر دویدن و 1 کیلومتر شنا کردن.... اما بی فایده هست.

اونقدر داره از این بابت اذیت میشه که تصمیم گرفته یک بار رابطه جنسی با زیباترین دختر رو تجربه کنه، شاید این بت براش شکسته بشه. گرچه از همین تصمیم هم راضی نیست. اما راهی دیگه پیدا نکرده.

خوب. من چی به ذهنم رسید؟

اول اینکه باید پیشنویس های ذهنش درست شه.
میخوام این کار رو به این روش شروع کنم که هرچی در باره یه دختر ایده آل زیبا به ذهنش میاد رو کاغذ بنویسه
هرچیییییییییییییی
اینطوری ذهنش تخلیه میشه.
بعد یکی از دخترهایی که الان باهاش در ارتباطه و قصد ازدواج داره رو (یعنی برای ازدواج مناسب میدونه اما هنوز سر قیافش گیره) در نظر بگیره.
جلوی هر کدوم از این خصوصیاتی که نوشته، بگه داره یا نداره.
اگر داره یک تیک بزنه
اگر نداره جلوش بنویسه این موضوع چه خللی در کجا وارد میکنه؟ (مثلا توی رابطه جنسی .... یا مثلا موقع مهمونی مثلا دوست ندارم دیگران بگن چقدر چاقه یا لاغره یا .... هر خللی که وارد میکنه رو بنویسه) در این زمینه اصلا فکر نکنه. هر چی به ذهنش رسید بنویسه

بعد تک تک چیزهایی که به ذهنش رسیده رو یک بار منطقی بررسی کنه. که آیا واقعا این موضوع باعث این خلل میشه؟
یا مثلا نظر دیگران تا چه حد براش مهمه... یا هر چیز دیگه. خلاصه که یه جورایی همون حرف زدن عقل و احساس که نازنین در تاپیکش کرد.



خوب درسته یا نه؟؟
گند نزنم به ذهنش! خراب ترش نکنم!
بهم بگید.

درضمن. نمیخوام در این باره که به تو ربطی نداره و این حرفا چیزی بگید. چون به من ربط نداره، اما دارم در کنارش خودم یاد میگیرم با پیش نویس های ذهنم چه کنم. درضمن این آدم برای من محترمه، پس دوست دارم در کنارش باشم برای حل مشکلش، همون طور که اون در کنارم بود برای حل مشکلم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

امیدوارم آنی عزیز، جناب ساینس، فرشته مهربان و کلیه آقایونی که این آقا رو درک میکنن بتونن کمکم کنن.:303::72::82:

سلام به همه
من و خانمم حدود 4 ماهه با هم نامزد شدیم و مشکلاتی داشتیم
الان بخاطر اون مشکلات ایشون میخوان از من جدا شن و طلاق بگیرن
مشکلاتم یکی زود جوش آوردنم که تو بعضی از مسایل که پایین میگم بوده
ایشون رابطه عاطفی شدیدی با خواهرشون دارن و یه طوری به قول تمام فامیل تحت سلطه خواهرشونن و من حرفایی درباره کم کردن رابطشون با ایشون زدم و باعث دعوا شد و من خیلی عصبی شدم.
دیگه این روزای آخر از نظر روحی وضع مناسبی نداشتن و من ازشون خواستم با هم بریم خونه ما چون من چند روز بود خونشون بودم بخاطر ایشون و ایشون چند تا حرف زدن و باعث ناراحتی من شدن و بازم من عصبی شدم و حرفای بدی بینمون ردو بدل شد
ایشون برای من حجابشونو خیلی خوب کردن ولی من اون اوایل زیاد گیر میدادم برای این مسبله که بعد فهمیدم اشتباهه و کوتاه اومدم.
همسر من ازدواج دومشون بود با من و من واقعا دوسشون دارم و عشقم بر میگرده به بچگی
تو این شرایط موندم چیکار کنم چون عصبانیت من مارو به اینجا رسوند.
لازمه بگم که من خیلی آرومم و نمیدونم چرا برای ایشون و تو هر مسیله ای عصبانی میشدم.
موندم بچه ها کمکم کنید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mosia

سلام به همه
من و خانمم حدود 4 ماهه با هم نامزد شدیم و مشکلاتی داشتیم
...
...
موندم بچه ها کمکم کنید

---

شما باید یه تاپیک جداگانه برای خودتون باز کنید.
اینجا رو کلیک کنید http://www.hamdardi.net/forum-23.html

پایین صفحه، سمت راست، نوشته "موضوع جدید"
روش کلیک کنید و موضوعتون رو اونجا بنویسید. دقت کنید عنوان ارسال رو واضح انتخاب کنید.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

امیدوارم مدیران این دو پست آخر رو پاک کنن، تا دوستان متوجه مشکل و صحبت جدید من بشن:72:

درود

رز زرد عزیز، دوستانی که نظر دادند اکثرا خانوم بودند! و یک خانوم هرگز نمی تونه به طور کامل د در جایگاه دید یک مرد نسبت به زیبایی نظرشو بده. واقعیت اینه که زیبایی چهره واندام دختر برای من هم بسیار بسیار مهم هست. مثلا به راحتی اولویت دوم من بعد از اخلاقیات اون قرار میگیره. اصلا واقعیت اینه که مسائل جنسی که 50 درصد دلایل طلاق رو تشکیل می دهند و دلیل بسیاری از خیانتهاست و... بعضا ریشه در عدم جذابیت یک خانوم داره. این جذابیت شخصی هست. من واقعا ازت خواهش می کنم التماست می کنم تا زمانی که یک خانوم که برات جذابه رو پیدا نکردی اصلا سمتش نرو! خودت و اون بنده خدا رو از بین نبر. کی گفته مسائل زیبایی عادی می شه؟ زیبایی زمانی عادی می شه که ببینیش! نبینیش که بی فایده است. یک دختری که برای تو زیبا نیست با آرایش برات زیبا نمی شه! قابل تحمل می شه. دقت کن مهم اینه که برای تو زیبا باشه. چون چهره ای که برای تو زیباست ممکنه برای من زشت باشه و بالعکس
هم کفو بودن هم تا حدودی در نظر بگیر ولی نه خیلی. واقعیت اینه که همون طور که انتظار می ره مرد از نظر تحصیلی و مالی بالاتر زا زن باشه بدیهیه که زیبایی زن هم در درجه اهمیت بالاتری برای مرد قرار داره. واقع نگر باش .

ممنون آقا مهران.
من خودم خانم هستم، و این پست رو از طرف یک آقا گذاشتم. همون طور که گفتم، این خصلت در ایشون داره عذابشون میده چون افراطی شده.
برای همین از من کمک خواسته.
تا حدی افراطی شده که خودش میگه هیچ دختری رو دیگه نمیتونه به عنوان همسر انتخاب کنه، چون هر دختری یه ویژگی ظاهری داره که بازم براش کمه.

با توجه به اونچه که در این تاپیک و تاپیک قبلیت نوشتی به نظرم این آقا دارای نوعی وسواس فکری هستند که باید روشهای درمانی اون رو دنبال کنند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط roze-zard

ممنون آقا مهران.
من خودم خانم هستم، و این پست رو از طرف یک آقا گذاشتم. همون طور که گفتم، این خصلت در ایشون داره عذابشون میده چون افراطی شده.
برای همین از من کمک خواسته.
تا حدی افراطی شده که خودش میگه هیچ دختری رو دیگه نمیتونه به عنوان همسر انتخاب کنه، چون هر دختری یه ویژگی ظاهری داره که بازم براش کمه.

---

خب اگر خودشون هم به این نتیجه رسیدند بحث متفاوتهه. بله ایشون وسواس دارندو باید درمان بشوند.

منم تا حالا با دختری دوست نشدم و همین مشکل رو دارم . حتی بعضی وقتا در نگاه اول خیلی میپسندم ولی در دفعات بعدی ایرادها یکی یکی به چشمم میاد و زده میشم .

برادر بزرگتر من هم این مشکل رو داره . ولی دقیقا برعکس من با خیلیها دوست بوده .

به نظر من بیشتر خانواده در ایجاد این مشکل نقش داره تا دوست شدن یا نشدن .

نقل قول:

---

اونقدر داره از این بابت اذیت میشه که تصمیم گرفته یک بار رابطه جنسی با زیباترین دختر رو تجربه کنه، شاید این بت براش شکسته بشه. گرچه از همین تصمیم هم راضی نیست. اما راهی دیگه پیدا نکرده.

---

رابطه داشتن با کسی راه چاره نیست و حتی میتونه اوضاع رو بدتر کنه .

http://12gaam.persianblog.ir/1391/6/

آقای gold عزیز؛
این وبلاگ رو بخونید. آقایی هستند 40 ساله که گویا در حال درمان این خصلتشون هستن. البته زیاد توضیح ندادند و پروسه درمان رو نگفتند. ولی گفتم شاید به دردتون بخوره. برای همین برای شما گذاشتم.

من در شروع یک رابطه اگر از ظاهر دختر خوشم نیاد محاله تا انتهای رابطه از ظاهر اون خوشم بیاد.

جناب sci در پست مربوط به ترانه فرمودند:
مراقبه بخشش: ( اين مراقبه رو هر شب قبل از خواب ( قبل از نيمه شب) انجام دهيد)
در يك اتاق با نور كم روز زمين (نه تخت) دراز بكشيد. /...../ سپس براي اولين بار پدرتون رو روي صندلي تصور كنيد/ خوب به ايشون نگاه كنيد/ فرم چهره/ لباسي كه پوشيده اند/ تمام اجزاي بدن ايشون رو نگاه كنيد و سعي كنيد دقيق نگاهشون كنيد/ حالا شما 2 دقيقه وقت داريد كه به ايشون حرفهاتون رو بزنيد/ در نهايت بهشون بگيد كه من شما رو بخشيدم و رها كردم! بگذاريد صندلي خالي شود/ ..../!

خوب در این مورد به جای کلمات بولد شده و رنگی، چه چیزی باید قرار داد؟
مثلا همسرش رو تصور کنه، بعد باید قیافش رو تصور کنه؟؟ بعد بگه مثلا من تو رو با هر قیافه ای دوست دارم و این چیزا؟

نمیدونم. راهنمایی کنید.

من اصلا اهل شرکت در این گفتگو ها نیستم ولی واقعا از صحبت ها دوستان استفاده کردم و فکر می کنم باید نظرمو بدم - دیشب به خواستگاری رفتم و شرایط تقریبا مشابهی برام پیش آمد -ولی زمانی که حرفهای دوستمون توی آمریکارو خوندم واقعا به خودم امیدوارم شدم چون من ادم وسواسی نیستم و تا الان که 26سال دارم از چندین دختر خوشم اومده ولی متاسفانه از لحاظ سنی به هم نمی خوردیم و خانواده من فکر می کنن من خیلی وسواسی هستم فقط به خاطر اینکه دختری که دیشب به خواستگاریش رفته بودیم به دلم نشست، بگذریم .یک روزه دارم فکر می کنم آیا اخلاق واقعا عالی و تربیت کاملا اسلامی اون رو قبول کنم یا به خاطر ظاهر نسبتا زمختش جواب نه بدم-واقعا توی آمپاس موندم -ظاهر خودم خیلی معمولیه ولی به شدت دنبال چهره ای معصوم و کودکانه می گردم با مطالعه نظر دوستان فکر می کنم فقط باید خدا بهم کمک کنه چون، شایدتا اخرعمرم دختری بااین کمالات اخلاقی در مسیر زندگیم قرار نگیره ولی از طرفی می ترسم نتونه اون آرامشی که دنبالش می گردمو بهم بده -از همه جوانهای پاکی که این نوشترو می خونن می خوام برای خودشون و بنده دعا کنن تا انتخاب درست رو داشته باشیم.اگه نظرتون رو بدید ممنون می شم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط 141985

من اصلا اهل شرکت در این گفتگو ها نیستم ولی واقعا از صحبت ها دوستان استفاده کردم و فکر می کنم باید نظرمو بدم - دیشب به خواستگاری رفتم و شرایط تقریبا مشابهی برام پیش آمد -ولی زمانی که حرفهای دوستمون توی آمریکارو خوندم واقعا به خودم امیدوارم شدم چون من ادم وسواسی نیستم و تا الان که 26سال دارم از چندین دختر خوشم اومده ولی متاسفانه از لحاظ سنی به هم نمی خوردیم و خانواده من فکر می کنن من خیلی وسواسی هستم فقط به خاطر اینکه دختری که دیشب به خواستگاریش رفته بودیم به دلم نشست، بگذریم .یک روزه دارم فکر می کنم آیا اخلاق واقعا عالی و تربیت کاملا اسلامی اون رو قبول کنم یا به خاطر ظاهر نسبتا زمختش جواب نه بدم-واقعا توی آمپاس موندم -ظاهر خودم خیلی معمولیه ولی به شدت دنبال چهره ای معصوم و کودکانه می گردم با مطالعه نظر دوستان فکر می کنم فقط باید خدا بهم کمک کنه چون، شایدتا اخرعمرم دختری بااین کمالات اخلاقی در مسیر زندگیم قرار نگیره ولی از طرفی می ترسم نتونه اون آرامشی که دنبالش می گردمو بهم بده -از همه جوانهای پاکی که این نوشترو می خونن می خوام برای خودشون و بنده دعا کنن تا انتخاب درست رو داشته باشیم.اگه نظرتون رو بدید ممنون می شم

---

سلام
خب به عنوان یک دختر خدمتتون عرض می کنم:
دختر با حیا و نجیب در این زمانه کم هست.(البته پسر با حیا هم همین طور)
فقط بهتون توصیه می کنم این فاکتور حیا و اخلاق را در اولویت خودتان قرار دهید.
اما من به عنوان یک دختر واقعا دوست دارم که همسر آینده ام ظاهر منو دوست داشته باشه و این جزو معیارهای منه.
به دل نشستن ظاهر واقعا مهمه(که البته این قضیه با مساله زیبایی متفاوت هست)
اگر دختری به دلتان ننشست اصلا با او ازدواج نکنید.مخصوصا با دختری به خوبی آنچه شما وصف کردین!!!
زیرا:
1) این دختر لیاقتش بالاست و حق دارد با کسی ازدواج کند که او را با همین ظاهر و خصوصیات دوست داشته باشد.
2) در این تالار فقط بگم چند تاپیک خوندم که طرفین به امید به دل نشستن ازدواج کردند و آخر هم به دل طرف ننشسته.
و به خاطر رعایت نکردن این موضوع زندگی یک دختر معصوم و بی گناه تباه شد و به طلاق منجر شد. در حالیکه این دختر از این قضیه در خواستگاری چه اطلاعی می تونسته داشته باشه که این آقای محترم به دلشون ننشسته. حتما فکر می کرده داره با کسی ازدواج می کنه که دوستش داره.
مثال: کسی شرایط بدتر از این هم میتونه تجربه کنه؟

فقط مواظب باشید دچار افراط و تفریط نشید که هردو به ضررتونه.
این نکات را هم رعایت فرمایید:
1)حتما اگر دیدید دختری خوب است.از نظر ظاهری هم به شما می خورد چند جلسه دیگر هم با هم داشته باشید.حتی چند جلسه در بیرون. این طوری کاملا مشخص میشه که به دلتون نشسته یا نه. تو همون جلسه اول شاید خیلی متوجه جنبه های متفاوت اون خانم نشید و فکر کنید به دلتون اصلا ننشسته.در حالیکه ممکنه در جلسات بعد متوجه شید که ظاهرشون خیلی هم دور از سلیقه شما نیست.

2)هم کفو بودن از نظر زیبایی بسیار مهم است. یعنی مثلا وقتی زن و شوهر را می بینند بگن چقدر بهم میان! نه اینکه یکی بسیار زیبا و دیگری ...

3)به دل نشستن رفتار و نحوه صحبت کردن به نظر من از ظاهر هم مهمتره. و حتی می تواند در به دلنشستن ظاهر هم تاثیر گذار باشد.

اگه لایق باشم براتون دعا می کنم. شما هم برای ازدواج من دعا کنید.:72: