رابطه 4ساله رو قطع کنم یا ادمه بدم؟(وقتم خیلی تنگه)

سلام بچه ها
قضیه از این قرار هست که من 4سال با یکی رابطه دارم
از تقریبا 1سال قبل بحث ازدواج اینا پیش اومد,اما بخاطر شرایط من که درس و کار و سربازی بود خانوادها و مخصوصا خانواده من مخالف بودن و هست.
حالا منه 28 ساله درسم تموم شد و در حال رفتن به سربازی هستم.

اما از اونور یه خواستگار خیلی خوب اومده و خانواده اون هم دیگه میگن چون از پسر(یعنی من)خبر نشد پس ازدواج با همین
دختر هم چون طرف عیب و ایرادی نداره و همچی تکمیل هست و نمیتونه بگه که هنوز با منه مونده

حالا من چیکار کنم؟
از طرفی میگم همچی رو رها کنم و اون هم میره بعد از یه مدت منو یادش میره.
منم دیگه از جنگ اعصاب با خانواده راحت میشه.خانوادم کلا مخالف این ازدواج هستن
میرم و چند سال دیگه که همچی داشتم میرم سراغ یکی که مورد پسند خانوادم هم باشه

از اونطرف
1- آخه موندم چجوری از 4سال رابطه خوب بگذرم
ما حتی یبار هم باهم دعوا و جنگ نداشتیم
همیشه توی سختی و شادی و مسایل دیگه کنار هم بودیم.
من به شوق و تشویق اون 2ساله ارشد خوندم!خیلی منو کمک میکرد برا پیشرفت

2-من آدم خیلی تنهایی هستم,جز پدر و مادرم و اون کسی رو نداشتم
چون پدر و مادرم هم شاغل هستن عملا من همچیم با اون بون
حالا از تنهایی هم میترسم,واقعا برام کابوسه که دیگه کسی نباشه که باهاش حتی حرف بزنم

3-ناراحتم اگه اون بره دیگه من چند ساله دیگه چطور و از کجا بتونم دختری پیدا کنم که اینجوری دوسم داشته باشه و اخلاقمون ست باشه

4-من خیلی روی صداقت و درستی و گذشته طرف حساسم
ایشون هم برا من اینجوری بود
ولی من اصلا نمیتونم تصور کنم بعدا خواستگاری یکی برم که نمیشناسمش
همین مورد ما دیگه,طرف از همجا بیخبر اومده خواستگاری و قصد ازدواج
اونوقت ما.....

البته اینرو هم بگم که کار الان دسته من نیست
خانواده دختر راضی هستن به اون ازدواج
منم که نمیدونم باز به خانوادم بگم اصلا چی میشه
آخرین بار که گفتم 2-3 هفته دلخوری و قهر شد و اما راضی به وصلت نشدن
الان دیگه این فرصت رو هم ندارم,باید فوری بشه

حالا بنظرتون با این وجود من باز تلاشی بکنم؟
یا اصلا دیگه خودمو بکشم کنار و بگم قسمت همین بود و خداحافظی؟

امیدوارم با نظر گرفتن همه جوانب کمکم کنید
بخدا دیگه مغزم داغ کرده از فکر کردن
خودم هم نمیدونم چیکار کنم که در آینده پشیمون نشیم

شما که می گی نمی تونی خانواده ات را راضی کنی.
می خوای یه دو سال دیگه هم این بنده خدا را نگه داری که چی بشه؟

به نظر من تمومش کنید. چون خانواده ها راضی نیستند. خودت هم همچین بی میل به تموم شدنش نیستی ( از حرفهات حس کردم ). حالا هم که خواستگار مناسب داره بذار ازدواج کنه.

با شب نم موافقم
اون طفلك رو رو " اما " و " اگر" نگه ندار
بزار بره زندگيشو بكنه
شما هم واسه ازدواجتون ناراحت نباشيد اينقدر دختر خوب هست فقط يك كم بايد دقت كنيد
موقع خداحافظي هم خيلي منطقي صحبت كنيد تريپ احساس بر نداريد كه واسه اون خانم خيلي سخت ميشه ترك شما
پس محكم و با منطق دلايل رو بياريد و بگيد كه نگران اينده جفتتون هستيد ... تروخدا نگيد تو خوشبختيت واسه من همه چيزه و اصلا ميخواهم برم كه تو خوشبخت باشي و تو بدون من انتخاب بهتري داري و :324:
نگيدهاااااااااااااااااااا ااااااااااااااا
گوش ما خانمها از اين حرفها پره ... حرف حساب بزنيد:43:

راستش بی میل بودنم واسه شرایطمه
این گیر مخالفت خانواده خیلی بد هست,
برا همین هم دلم میخواد و هم خودم هم موندم که اگه شروع کنم باز مثل سری قبل و این مسایل هست
حق با شماست
هرچند که جدایی هم خیلی سخت هست,من از الام مریض شدم.......
بخصوص که ما اصلا هیچ مشکلی با هم نداشتیم.......


دگه فقط نمیدونم اینجوری اوضاع دوستم چطور میشه
امروز که میگفت چون طاقت دوری ندارم ارتباطمون رو نگه داریم و بعضی وقتها میل بزنیم و یا اسمس بدیم......
صبح تا شب هم که گریه میکنه فقط
یعنی بعد این حرفهاش اومدم این تاپیک رو زدم,یهو گفتم نکنه با این ول کردنم نقش رفیق نیمه راه رو بازی می کنم



شرمنده جوابم کوتاه بود,در حال رفتن به کلاس هستم

خانوادت چرا ناراضی هستن ؟ حتما دلیلی داره دیگه :300:
به نظر منم ولش کن بذار بره دنبال سرنوشتش

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط چرخ و فلک

سلام بچه ها
قضیه از این قرار هست که من 4سال با یکی رابطه دارم
از تقریبا 1سال قبل بحث ازدواج اینا پیش اومد,اما بخاطر شرایط من که درس و کار و سربازی بود خانوادها و مخصوصا خانواده من مخالف بودن و هست.
حالا منه 28 ساله درسم تموم شد و در حال رفتن به سربازی هستم.

اما از اونور یه خواستگار خیلی خوب اومده و خانواده اون هم دیگه میگن چون از پسر(یعنی من)خبر نشد پس ازدواج با همین
دختر هم چون طرف عیب و ایرادی نداره و همچی تکمیل هست و نمیتونه بگه که هنوز با منه مونده

حالا من چیکار کنم؟
از طرفی میگم همچی رو رها کنم و اون هم میره بعد از یه مدت منو یادش میره.
منم دیگه از جنگ اعصاب با خانواده راحت میشه.خانوادم کلا مخالف این ازدواج هستن
میرم و چند سال دیگه که همچی داشتم میرم سراغ یکی که مورد پسند خانوادم هم باشه

از اونطرف
1- آخه موندم چجوری از 4سال رابطه خوب بگذرم
ما حتی یبار هم باهم دعوا و جنگ نداشتیم
همیشه توی سختی و شادی و مسایل دیگه کنار هم بودیم.
من به شوق و تشویق اون 2ساله ارشد خوندم!خیلی منو کمک میکرد برا پیشرفت

2-من آدم خیلی تنهایی هستم,جز پدر و مادرم و اون کسی رو نداشتم
چون پدر و مادرم هم شاغل هستن عملا من همچیم با اون بون
حالا از تنهایی هم میترسم,واقعا برام کابوسه که دیگه کسی نباشه که باهاش حتی حرف بزنم

3-ناراحتم اگه اون بره دیگه من چند ساله دیگه چطور و از کجا بتونم دختری پیدا کنم که اینجوری دوسم داشته باشه و اخلاقمون ست باشه

4-من خیلی روی صداقت و درستی و گذشته طرف حساسم
ایشون هم برا من اینجوری بود
ولی من اصلا نمیتونم تصور کنم بعدا خواستگاری یکی برم که نمیشناسمش
همین مورد ما دیگه,طرف از همجا بیخبر اومده خواستگاری و قصد ازدواج
اونوقت ما.....

البته اینرو هم بگم که کار الان دسته من نیست
خانواده دختر راضی هستن به اون ازدواج
منم که نمیدونم باز به خانوادم بگم اصلا چی میشه
آخرین بار که گفتم 2-3 هفته دلخوری و قهر شد و اما راضی به وصلت نشدن
الان دیگه این فرصت رو هم ندارم,باید فوری بشه

حالا بنظرتون با این وجود من باز تلاشی بکنم؟
یا اصلا دیگه خودمو بکشم کنار و بگم قسمت همین بود و خداحافظی؟

امیدوارم با نظر گرفتن همه جوانب کمکم کنید
بخدا دیگه مغزم داغ کرده از فکر کردن
خودم هم نمیدونم چیکار کنم که در آینده پشیمون نشیم

---

چرخ و فلک
آخه نگفتی دقیقا دلیل مخالفت خانوادت چی بوده؟؟؟؟
اگر این جوری باشه که:
گفتی به خاطر شرایط تو یعنی درس و سربازی حرف ازدواج پیش نیومد....
و خانوادها به این دلیل مخالفت کردن ..
خوب!!!
ولی الان شرایط تو تغییر کرده پس ممکنه نظر خانواده توهم تغییر کرده باشه ....
دیگه اینکه می گی خانواده اون گفتن از پسر که خبری نشد پس با این که شرایط خوبی داره ازدواج کن
اینم نشون می ده خانواده دختر با تو مشکلی ندارن و اگر بری جلو موافقند.

پس حتما با خانواده ات صحبت کن از این که جنگ اعصاب راه بیفته نترس،چون خیلی راحت و با سیاست می تونی از جنگ اعصاب جلوگیری کنی
قبل اینکه تو خونه راجع به خواستگاری از این دختر حرفی بزنی خیلی با پدر و مادرت خوب باشه و خوش برخورد باش و کاری نکن که از تو ناراحت شن
خیلی مودبانه و منطقی حرفات رو از قبل آماده کن و بدون چی می خوای بگی که وقتی داری باهاشون صحبت می کنی از این شاخه به اون شاخه نپری و حرفات بی سرو ته نشه.....بهشون بگو به نظر اون ها احترام می زاری و دوست داری عروس آینده شون رو با رغبت بپذیرن و بگو این دختری که من ازش شناخت دارم کسی هست که می تونه من رو واقعا خوش بخت کنه و من دوستش دارم و به کس دیگه چنین حسی نداشتم تا به حال....ایشالا اون ها هم حرفای تو رو با منطق گوش می دند. و راضی به خواستگاری می شن

ولی اگر علت مخالفت های خانوادت چیز دیگه ای بودهه!
یعنی تنها به دلیل شرایط تو مخالف نبودن و دلایل دیگه ای وجود داره مثل اینکه مثلا با ازدواج از طریق دوستی مخالفند یا کلا از خانواده وشرایط و ظاهر اون دختر رضایت ندارند یا اینکه فرد خاصی رو برای تو در نظر گرفتند ...
دیگه اون موقع شرایط فرق می کنه و بایدببینی آیا دلیل مخالفت خانواده منطقی هست و تو احساسی داری تصمیم می گیری یا
آیا دلایل اونها غیر منطقی و باید با استدلال های منطقی روشن شون کنی ...

راستی چرخ و فلک این رو هم جواب بده !اگر خانوادت با ازدواج تو و این دختر مخالفتی نمی داشتن
تو صد در صد با اون ازدواج می کردی ....
می خوام بدونم به جز مشکل خانوادت مشکل دیگه ای وجود نداره ...و گذشت تو از این ازدواج فقط و فقط و فقط مخالفت خانواده است؟

چرخ و فلک عزیز

اگه میخاهی یه عمر حسرت به دل خودت و اون دختر نزاری بهتره رو راضی کردن خانوادت انرزی بزاری

چهار سال زمان کمی نیست و شاید در اینده با هر کی باشی با اون مقایسش کنی و عزیزم مشکلی در زندگی وجود نداره که راه حل براش پیدا نشه محکم و استوار رو راضی کردن خانوادت فکر و تلاش کن

از کسایی که روی خانوادت نفوذ دارن کمک بگیر جا نزن

امیدوارم خانوادت راضی بشن و با اون خانوم خوشبخت بشی:72:

سلام

به نظر من احتمالا مخالفت خونواده تون واسه اینه که احساس میکنند شما توانایی زندگی مستقل رو ندارید ، واسه همین موافق به این ازدواج نیستند و فکر میکنند باید یه جورایی به قول معروف هواتونو داشته باشند و فکر میکنند اگه کسی که مورد پسندشون هست ، باهاش ازدواج کنی راحتتر بتونی زندگی کنی .

اول از همه تکلیف خوتو روشن کن . آیا این خانم واقعا همون کسی هست که بتونی زندگیتو باهاش تقسیم کنی و مادر بچه ت باشه ؟ اگه هست چرا هست ؟ همه اینها رو واضح و با دلایل منطقی واسه خودت تجزیه تحلیل کن .

اگه بازم به این نتیجه رسیدی که تصمیمت احساسی نیست و این خانم همون کسی هست که به عنوان همسرتون قبولش دارید ، برید و خیلی منطقی با خونواده تون صحبت کنید و رضایتشون رو به دست بیارید . و مطمئنا رضایتشون رو فقط با حرف زدن نمیتونید به دست بیارید ، باید بعد از مطرح کردن همه دلایلتون ( بدون بحث و دعوا و حتی الامکان در آرامش) ، روش زندگیتون رو سریعا عوض کنید به طوریکه خونواده تون متوجه شن که دارید تغییر میکنید و می تونید مستقل باشید ، و سعی کنید همه برنامه های عقب افتاده تون رو هر چه سریعتر به انجام برسونید .

با توجه به اینکه گفتید فرصت زیادی ندارید ، به نظر من بهتره برنامه های زندگیتونو اولویت بندی کنید و در هر زمینه ای حداقل اقدام مفیدی بکنید ، این تغییر که گفتم جدی بگیرید .

اگه هم متوجه شدید که بیش از حد احساساتی شدید و این خانم فرد موردنظرتون نیست ، بذارید زندگی خودشو بکنه و بیش از این اذیت نشه .

سلام بچه ها
ازتون خیلی خیلی ممنونم که لطف کردین و جواب دادین فوری
شرمنده کردین:72:
خدا حفظتون کنه

با اجازتون من سوالهای مشترک رو یجا جواب میدم که خسته نشید از خوندن

خانوادم چرا ناراضی هستن
بابام میگه برات خیلی زود هست و وقت ازدواج تو چند سال دیگه هست,باید خیلی چیزها اول بدست بیاری

مامان هم میگه تو میتونی یه خانواده خیلی بهتر پیدا کنی و خوشگلتر و خوشقیافه تر

البته جا داره اینجا در جواب نازنین بگم که خانواده اونها اگه من پا پیش بذارم با خانواده به احتمال زیاد قبول کنن
مخصوصا مادرش خیلی بهم علاقه داشت و تایید

اینکه آیا من این دختر رو واقعا میخوام و چرا
میخوام برا اینکه:
ما توی اینهمه مدت هیچوقت باهم اختلاف بزرگی نداشتیم,به خودم میگم پس من اگه باهاش ازدواج کنم هم اینجوری میشه زندگیمون

اهل زندگی و قانع هست
پر شور و حرارت و شاد هست
مکمل من هست و برا همین خیلی جاها دستم رو گرفته و کشیده
راستی اهل خونه و خونه داری هم هست(چیزی که من بخاطر شغل مادرم دلم میخواد همچین زنی داشته باشم)

صاف و ساده و صادق هست
از گذشتش هم باخبر هستم(یکی از چیزهایی که برام مهم هست)
منو هم که دوست داره و تنها مرد زندگیش بودم و هست

البته خوب اگه دختری بود که همه اینارو داشت
بعدش محاسنی که مامان میگه رو هم داشت(مثلا یه خیلی خوشقیافه و مثلا خانواده سطح بالا)
من اونرو انتخاب میکردم:163:

اما چون همچین دختری نیست و معلوم نیست با توجه به سن و شرایط بعد از این هم بتونم پیدا کنم
اینرو انتخاب میکنم

یعنی فکر میکنم اخلاق و باهم جور بودن خیلی بیشتر از چیزهای ظاهری باشه
مخصوصا که من هم آدم خیلی ساده هستم و اگه گیر یه زرنگ بیفتم بدبخت میشم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی اینرو هم اضافه کنم که الان وضعیت ما در حال جدایی هست و من چون چیزی نگفتم یعنی انگار من خودمو کشیدم کنار

در ضمن نازنین و alone عزیز من هیچ فرصتی ندارم رفتارم رو تغییر بدم و کار دیگه بکنم
احتمالا با این وضعیت نهایت فردا هست,یا خیلی زیاد پسفردا

دیگه تا اونموقع کاری نکنم اونها هم قول و قرارشون رو میذارن و همه راها بسته میشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط چرخ و فلک

خانوادم چرا ناراضی هستن
بابام میگه برات خیلی زود هست و وقت ازدواج تو چند سال دیگه هست,باید خیلی چیزها اول بدست بیاری

مامان هم میگه تو میتونی یه خانواده خیلی بهتر پیدا کنی و خوشگلتر و خوشقیافه تر

البته جا داره اینجا در جواب نازنین بگم که خانواده اونها اگه من پا پیش بذارم با خانواده به احتمال زیاد قبول کنن
مخصوصا مادرش خیلی بهم علاقه داشت و تایید

اینکه آیا من این دختر رو واقعا میخوام و چرا
میخوام برا اینکه:
ما توی اینهمه مدت هیچوقت باهم اختلاف بزرگی نداشتیم,به خودم میگم پس من اگه باهاش ازدواج کنم هم اینجوری میشه زندگیمون

اهل زندگی و قانع هست
پر شور و حرارت و شاد هست
مکمل من هست و برا همین خیلی جاها دستم رو گرفته و کشیده
راستی اهل خونه و خونه داری هم هست(چیزی که من بخاطر شغل مادرم دلم میخواد همچین زنی داشته باشم)

صاف و ساده و صادق هست
از گذشتش هم باخبر هستم(یکی از چیزهایی که برام مهم هست)
منو هم که دوست داره و تنها مرد زندگیش بودم و هست

البته خوب اگه دختری بود که همه اینارو داشت
بعدش محاسنی که مامان میگه رو هم داشت(مثلا یه خیلی خوشقیافه و مثلا خانواده سطح بالا)
من اونرو انتخاب میکردم:163:

اما چون همچین دختری نیست و معلوم نیست با توجه به سن و شرایط بعد از این هم بتونم پیدا کنم
اینرو انتخاب میکنم

یعنی فکر میکنم اخلاق و باهم جور بودن خیلی بیشتر از چیزهای ظاهری باشه
مخصوصا که من هم آدم خیلی ساده هستم و اگه گیر یه زرنگ بیفتم بدبخت میشم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی اینرو هم اضافه کنم که الان وضعیت ما در حال جدایی هست و من چون چیزی نگفتم یعنی انگار من خودمو کشیدم کنار

در ضمن نازنین و alone عزیز من هیچ فرصتی ندارم رفتارم رو تغییر بدم و کار دیگه بکنم
احتمالا با این وضعیت نهایت فردا هست,یا خیلی زیاد پسفردا

دیگه تا اونموقع کاری نکنم اونها هم قول و قرارشون رو میذارن و همه راها بسته میشه

---

چرخ و فلک به نظر من دلایل خانوادت اون قدری سخت نیست
یعنی راحت می تونی راضی شون کنی
یعنی مشکل خاصی وجود نداره با اون دختر
در مورد اینکه به نظر پدرت زود برات ...خوب خودت باید بهش ثابت کنی که دیگه زود نیست و از عهده اداره زندگی بر می ای ..البته اگه بیای ...بعدا آدم با ازدواج انگیزش برای تلاش بالاتر میره
...
راستی به خانوادت بگو حالا می خواین آشنا شید و عروسی می مونه برای وقتی که شرایطت مناسب تر بود.


ولی درمورد دلایل خودت
و اینکه میگی اگر شخصی رو با این شرایط ولی زیباتر و با خانواده سطح بالاتر پیدا کنم میرم سراغ اون..
این نشون می ده علاقت به اون دختر بیشتر از سر عادته
و این جای نگرانی داره تا حدی
اینم بدون یکی که همه چی تموم باشه وجود نداره و هر گلی ی خاری داره
چه در مورد ظاهر چه اخلاق چه سطح خانواده...
چون فرصتت کمه
خودت رو ملزم کنی تو این فرصت کم یه تصمیم بگیری احتمال خطا بالا میره
یعنی نباید عجولانه تصمیم به ازدواج بگیری
مگر اینکه از قبل این تصمیم رو داشته بودی و الان می خوای عجولانه به خاطر شرایط عملیش کنی...

بچه ها اینجور که بوش میاد انگار برنامه اونها داره بهم میخوره
البته به من الان فقط یه اسمس زد که باباش گفته بهشون جواب ندین,ظاهرا یه مسایلی رو توی تحقیق فهمیده
گفته میام خونه میگم!
من که فعلا از همچی بیخبرم
ولی ظاهرا بهم خورده,فعلا فرصت نکردم باهاش حرف بزنم

اینو نوشتم که دوستان زحمتشون هدر نره و الکی برا موضوع من وقت بذارن فعلا

اگه اینجوری شد بلکه بیام از اول یه تاپیک دیگه بزنم,اونجا با توجه به شرایط جدید راهنماییم کنید:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نازنین 1

چرخ و فلک به نظر من دلایل خانوادت اون قدری سخت نیست
یعنی راحت می تونی راضی شون کنی
یعنی مشکل خاصی وجود نداره با اون دختر
در مورد اینکه به نظر پدرت زود برات ...خوب خودت باید بهش ثابت کنی که دیگه زود نیست و از عهده اداره زندگی بر می ای ..البته اگه بیای ...بعدا آدم با ازدواج انگیزش برای تلاش بالاتر میره


والله منم فکر میکردم راحت راضی میشن
اما 2دفعه قبل هرکار کردم راضی نشدن و هی بهونه میاوردن
البته من فکر کنم بقول alone یکم هم اینه که من راهشو بلد نیستم و فقط با حرف نمیشه
میگم که آدم ساده ای هستم......
حالا اگه امکانش جور شد توی تاپیک جدید که میزنم میاید راهنمایی میکنید
راستی بنظر خودم با توجه به سن و سال و موقعیتم بتونم از پس اداره کردن زندگی بربیام
الان فقط باید یه کار پیدا کنم
اگه خانوادم همراهیم کنن بقیه امکانات رو دارم,مگه اینکه از همچی یهو محرومم کنن
...


ولی درمورد دلایل خودت
و اینکه میگی اگر شخصی رو با این شرایط ولی زیباتر و با خانواده سطح بالاتر پیدا کنم میرم سراغ اون..
این نشون می ده علاقت به اون دختر بیشتر از سر عادته
و این جای نگرانی داره تا حدی
اینم بدون یکی که همه چی تموم باشه وجود نداره و هر گلی ی خاری داره
چه در مورد ظاهر چه اخلاق چه سطح خانواده...


در این مورد هم حق با تو هست,من خودم هم از اینکه همچین احساسی ندارم خیلی ناراحت هستم
اما من بعد از عاشق شدنم توی 20 سالگی که بعد از 2سال هم به جدایی کشید
دیگه هیچوقت نتونستم عاشق کسی بشم و تقریبا مطمئن هستم دیگه هیچوقت هم نمیشه
مجبورم همینجوری ازدواج کنم و تظاهر به عاشق بودن کنم..........

---

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

[/size][/color]بازهم از همه دوستایی که دیروز لطف کردن و فوری به سوالم جواب دادن تشکر میکنم

خیلی خوبه که همچین دوستای خوب و با مرامی دارم

:72::72:

چرخ و فلک عزیز


چند سوال همیشه از خودت بکن :

بگو چقدر در زندگی ات مستقل تصمیم گرفته ای؟

آیا همیشه مادر و پدر شما در تصمیمات شما نقش داشته اند یا شما مستقلا تصمیم گرفته ای؟

آیا از آن دسته پسرهایی هستی که اگر خانواده ات مخالفت کنند تو هم جا بزنی؟

اگر شخصیت وابسته ای داری و هنوز مستقل نشده ای قبل آنکه دختر را بیش از این درگیر کنی

شرایط خودت را بسنج و ببین مرد روزهای سخت هستی؟

به نظر می رسد خانواده ات زیاد باورت ندارند و تصمیم آنها تصمیم نهاییست!

بسیار شخصیتتان به نامزد سابق من شبیه است...او هم مرد مهربان و فوق العاده ای بود اما

جرات و جسارت کافی برای تصمیم گرفتن در مورد سرنوشتش را نداشت!!!

امیدوارم در تاپیک جدید به این موضوعات مهم پاسخ دهی!!!

موفق باشی

سلامی دوباره
در ابتدا بگم که اون قضیه منتفی شده!! یعنی فعلا باهم هستم
اما چون هنوز عنوان تاپیک جدید و اینکه توش چی بنویسم الان به مغزم نیومد اومدم اینجا......

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

[/color]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bahar.ghamgin

بگو چقدر در زندگی ات مستقل تصمیم گرفته ای؟
آیا همیشه مادر و پدر شما در تصمیمات شما نقش داشته اند یا شما مستقلا تصمیم گرفته ای؟


واقعیت رو بگم من تا حالا توی زندگیم تصمیم بزرگی نگرفتم که توش با خانواده اختلاف داشته باشم
کل تصمیمهای بزرگ من 1-2 بوده توی اینهمه سال
مثلا نهایتش اینکه در مورد انتخاب رشته و یا مثلا کار اونجا برم یا نرم مشورت کردم
همیشه هم حرفمون یکی بوده و انصافا تا حالا مورد زوری نبوده
البته خوب بعضا کارهای خیلی کوچیک,مثل مسافرت مجردی چون مخالف بودن بدون اطلاع اونها رفتم و بعدش فهمیدن


آیا از آن دسته پسرهایی هستی که اگر خانواده ات مخالفت کنند تو هم جا بزنی؟
اگر شخصیت وابسته ای داری و هنوز مستقل نشده ای قبل آنکه دختر را بیش از این درگیر کنی
شرایط خودت را بسنج و ببین مرد روزهای سخت هستی؟
به نظر می رسد خانواده ات زیاد باورت ندارند و تصمیم آنها تصمیم نهاییست!



راستش در مورد این قضیه با وجودی که اونها مخالف بودن اما من به دختر نگفتم که دیگه باید از هم جدا بشیم و زود جا نزدم

اما فرضا اگه دختر فردا بیاد بگه که یا همین امروز خانوادت رو میندازی و تنها میای عقد میکنی و یا جدایی.....
بله,احتمال خیلی زیاد من جدایی رو انتخاب کنم

واقعیت اینه که با توجه به اینکه من جز پدر و مادرم کسی ندارم میدونم که نقش اونها خیلی برام پررنگ هست,چه کمک مادی و خیلی بیشتر از اون روحی و حمایتی
یا وقتی فکر میکنم آخه من چطوری برم سر مراسم عقد در حالی که پدر و مادرم نباشن.
البته به احتمال زیاد یکی از دلایل راضی نبودن خانوادم هم شاید همین باشه که اونها هم جز من کسی ندارن توی این دنیا.....

در مورد مرد روزهای سخت بودن هم چی بگم آخه
شنیدن کی بود مانند دیدن,هنوز روز سخت ندیدم که ببینم چجوری میشم
اما خوب من دیگه وارد 29 سالگی شدم
اگه الان باورم نداشته باشن,دیگه کی میخوان اینکارو بکنن,
منم تحت فشار قرار بگیرم شاید یه تغییر کنم,



بسیار شخصیتتان به نامزد سابق من شبیه است...او هم مرد مهربان و فوق العاده ای بود اما
جرات و جسارت کافی برای تصمیم گرفتن در مورد سرنوشتش را نداشت!!!



خیلی دلم میخود توی تاپیک جدید از نامزدت بیشتر برام بگی
فکر کنم خیلی بهم کمک کنه به اینکه جلو اشتباهاتم رو بگیرم او قبل
راستش من نمیخوام تسلیم شرایط بشم
تا جایی که امکان و قدرت داشته باشم تغییر کنم و تغییر بدم

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط چرخ و فلک

واقعیت رو بگم من تا حالا توی زندگیم تصمیم بزرگی نگرفتم که توش با خانواده اختلاف داشته باشم
کل تصمیمهای بزرگ من 1-2 بوده توی اینهمه سال



پس درست حدس زدم و تمام تصمیماتت در راستای اهداف پدر و مادرت و خوشایند آنها بوده

که مخالفتی نکرده اند!!!

کافیست یک تصمیم مهم مثل انتخاب محل سکونت یا ازدواج بگیری تا فکر کنند که هنوز دهانت

بوی شیر می دهد و با دلیل یا بی دلیل به انتخابت پاسخ منفی دهند و مخالفت کنند!!!

برای مثال در مقوله ازدواج با خود آن شخصی که مثلا برای ازدواج انتخاب کرده ای هم مخالفتی

ندارند و با اینکه تو به تنهایی برای خودت تصمیم بگیری مشکل دارند!!




راستش در مورد این قضیه با وجودی که اونها مخالف بودن اما من به دختر نگفتم که دیگه باید از هم جدا بشیم و زود جا نزدم

اما فرضا اگه دختر فردا بیاد بگه که یا همین امروز خانوادت رو میندازی و تنها میای عقد میکنی و یا جدایی.....
بله,احتمال خیلی زیاد من جدایی رو انتخاب کنم





نامزد اسبق من هم اشتباه شما را انجام داد و با اینکه می دانست مادرش با اینکه پسرش

خودش انتخاب کند مشکل دارد و با ازدواج ما مخالف است ، باز هم چون من را خیلی دوست

داشت و همه ما را از هر نظر مناسب هم می دانستند ، به من چیزی نگفت و این بزرگترین

اشتباه او در حق من بود زیرا من به شدت دلبسته او شده بودم و حتی روی کار من هم تاثیر

خیلی بدی گذاشت!!! خدا را شکر من قبل از محرمیت و یا عقد متوجه موضوع شدم و تنها از

لحاظ روحی ضربه خوردم و خدا را شکر جسمم درگیر این ماجرا نشد!!!

پس شما هم داری همان اشتباه را مرتکب می شوی و با اینکه می دانی خانواده ات مخالفند

داری همین اشتباه را در حق آن دختر انجام می دهی برای اینکه دوستش داری و این به نظر

من خودخواهی بزرگی است!!!!!




خیلی دلم میخود توی تاپیک جدید از نامزدت بیشتر برام بگی
فکر کنم خیلی بهم کمک کنه به اینکه جلو اشتباهاتم رو بگیرم او قبل
راستش من نمیخوام تسلیم شرایط بشم
تا جایی که امکان و قدرت داشته باشم تغییر کنم و تغییر بدم


با توجه به سنت تغییر کاری دشوار است و قرار هم نیست که تو به خاطر یک دختر از خانواده

ببری یا با آنها قطع رابطه کنی اما باید انقدر مرد و قاطع و محکم شده باشی که اگر خانواده ات

مخالفت کردند با حفظ آرامش بگویی این زندگی من است و من باید با راهنمایی های شما در

نهایت خودم برای خودم و سرنوشتم و آینده ام تصمیم بگیرم!!! و هرگز هم دچار تزلزل نشوی!!

برای مثال نامزد سابق من می دانست که جز من با هیچ کس به اندازه من خوشبخت نخواهد

شد اما جرات ایستادن در مقابل مادرش را هم نداشت و تنها 3 ماه توانست در مقابل مادرش

بایستد که آنقدر بی سیاست و بی تدبیر بود که مادرش را تا مرز سکته برد و من برای اینکه

مادرش دچار مشکلی نشود از او گذشتم...

اگر اجازه بدهی که دیگران برای زندگی و سرنوشت تو علی رغم میل تو تصمیم بگیرند حاصلش

برای تو می شود یک عمر حسرت!!!

مشاور من به نامزد سابق من گفت اگر بهار را از دست بدهی مطمئن باش بدبخت می شوی و

مجبوری یا ازدواج نکنی یا به خواسته مادرت با یک دختر عامی که اصلا مطابق معیارهایت

نیست ازدواج کنی و این یعنی تسلیم سرنوشت شدن مطابق میل دیگران!!!


حالا آقای چرخ و فلک تصمیم شما برای ادامه زندگی به صورت کلی چیست؟

روزهای سخت هم روزهایی است که حمایت مادی و معنوی خانواده را برای مدتی نداشته

باشی و دیگر در ناز و نعمت نباشی...یعنی زندگی در دنیای واقعیت ها!!!!

---

تاپیک جدیدت را که باز کردی خبرمان کن!

یک سری هم بزن به این کارگاه آموزشی تا شاید بتوانی تغییری در خود حاصل کنی البته باز هم

می گوییم تغییر کار سخت و بسیار زمانبری است اما اگر بخواهی می توانی با مراجعه به یک

مشاور خوب و مطالعه و اجرای درست تمرین ها این کار را انجام بدهی!!!

خیلی جالب است!!! الان که برای شما دارم می نویسم می بینم که خدا به من لطف کرده که

نگذاشته وارد زندگی شوم و بعد بفهمم که او جسارت و شجاعت ندارد!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bahar.ghamgin

برای مثال در مقوله ازدواج با خود آن شخصی که مثلا برای ازدواج انتخاب کرده ای هم مخالفتی

ندارند و با اینکه تو به تنهایی برای خودت تصمیم بگیری مشکل دارند!![/color]



[b]
راستش در مورد این قضیه با وجودی که اونها مخالف بودن اما من به دختر نگفتم که دیگه باید از هم جدا بشیم و زود جا نزدم

اما فرضا اگه دختر فردا بیاد بگه که یا همین امروز خانوادت رو میندازی و تنها میای عقد میکنی و یا جدایی.....
بله,احتمال خیلی زیاد من جدایی رو انتخاب کنم

---

سلام

ضمن تایید حرفها و راهنمایی های دوست عزیزم بهار ، توصیه میکنم یه سری به این تاپیک هم بزن ، شاید بیشتر بهت کمک کنه .http://www.hamdardi.net/thread-17375.html

البته به نظر من هیچ وقت برای تغییر دیر نیست .
مطمئن باش هیچ دختری راضی نمیشه که بهت بگه تنها بیا عقد کن ، و اگه اینو بگه به نظر من باید در انتخاب بیشتر دقت کرد .

بازم تاکید میکنم ، تا موقعیکه نتونی خودتو به خونوادت ثابت کنی وضع همینه حتی اگه با کسی که اونها میگن ازدواج کنی .:324:
هیچ خانمی نمی تونه بپذیره که همسرش تصمیم گیرنده نباشه و همه زندگیش تحت سلطه خونواده شوهرش باشه ، پس مطمئن باشید تا شما نخواهید تغییر کنید....
شما که دوست ندارید وقتی ازدواج کردید مدام بین خواسته خانمتون و مادرتون درگیر باشید ! می خواهید ؟
من در مورد ادامه رابطه قبلا نظرمو گفتم ولی الان تاکیدم بیشتر بر این هست که سعی کنید زندگی تون رو مدیریت کنید ، خوشبختانه به سنی رسیدید که بتونید با منطق و اقتدار در مورد زندگی تون تصمیم بگیرید . [/quote]

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bahar.ghamgin

برای مثال در مقوله ازدواج با خود آن شخصی که مثلا برای ازدواج انتخاب کرده ای هم مخالفتی

ندارند و با اینکه تو به تنهایی برای خودت تصمیم بگیری مشکل دارند!!

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bahar.ghamgin

[color=#FF0000]
[b]
راستش در مورد این قضیه با وجودی که اونها مخالف بودن اما من به دختر نگفتم که دیگه باید از هم جدا بشیم و زود جا نزدم

اما فرضا اگه دختر فردا بیاد بگه که یا همین امروز خانوادت رو میندازی و تنها میای عقد میکنی و یا جدایی.....
بله,احتمال خیلی زیاد من جدایی رو انتخاب کنم

---

سلام

ضمن تایید حرفها و راهنمایی های دوست عزیزم بهار ، توصیه میکنم یه سری به این تاپیک هم بزن ، شاید بیشتر بهت کمک کنه .http://www.hamdardi.net/thread-17375.html

البته به نظر من هیچ وقت برای تغییر دیر نیست .
مطمئن باش هیچ دختری راضی نمیشه که بهت بگه تنها بیا عقد کن ، و اگه اینو بگه به نظر من باید در انتخاب بیشتر دقت کرد .

بازم تاکید میکنم ، تا موقعیکه نتونی خودتو به خونوادت ثابت کنی وضع همینه حتی اگه با کسی که اونها میگن ازدواج کنی .:324:
هیچ خانمی نمی تونه بپذیره که همسرش تصمیم گیرنده نباشه و همه زندگیش تحت سلطه خونواده شوهرش باشه ، پس مطمئن باشید تا شما نخواهید تغییر کنید....
شما که دوست ندارید وقتی ازدواج کردید مدام بین خواسته خانمتون و مادرتون درگیر باشید ! می خواهید ؟
من در مورد ادامه رابطه قبلا نظرمو گفتم ولی الان تاکیدم بیشتر بر این هست که سعی کنید زندگی تون رو مدیریت کنید ، خوشبختانه به سنی رسیدید که بتونید با منطق و اقتدار در مورد زندگی تون تصمیم بگیرید .