برقراری رابطه دوستی قبل از ازدواج (موندم چیجوری شروع کنم)

[size=medium]سلام دوستان شرمنده که دیر به دیر به شما سر می زنم
ولی دلم پیش تک تک شماهاست

بچه ها نظر می خوام
من واقعیت امرش اینه که می خوام به یه خانمی که یه سال از خودم کوچیکتره پیشنهاد یه رابطه پایدار با تکیه بر اخلاقیات بدم که اگه بعد از چند جلسه گفتگو به یه نقطه نظر مثبتی رسیدیم رابطه رو ادامه بدیم و در نهایت منهتی به ازدواج شه

این خانومه رو یکی از دوستام معرفی کرد بهم، واقیتِ ش اینه که من شرایطم طوری نیستش که برنامشو بدونم خودم برم یهو باهاش مطرح کنم، برا همین همون دوستم که معرفی کرد و قرار شد با هم صحبت کنیم
موندم درخواستمو چه جوری بگم که بی احترامی نباشه
بعد وقتی دوستم تلفنی باهاش مطرح کرد ، برگشت گفت من قصد خواستی ندارم، حالا منظورش از این حرف چی بود هنوز که نفهمیدیم
این چند روز کلی ریختم رو هم فکرامو ولی هنوز شک دارم چیجوری برم بگم

ممنون می شم راهنمایی کنید :72:
[/size]

سلام برادرم. اول بذارين ما يه ارزيابي از وضعيت شما داشته باشيم . سنتون. تحصيلات؟ موقعيت اجتماعي؟كار و توانايي زندگي؟نكاتي در اون خانم كه از نظرتون مهمه؟ نحوه آشنايي و نظر خانواده شما و شما درباره نحوه آشنايي؟
و از همه مهم تر چرا ميخواين ازدواج كنين و چرا با اين خانم؟ اگه اينا رو بگين و اگه خودتون بدونين چرا مي خوايين ازدواج كنين شروع توضيح براي يه انسان ديگه هم ممكن ميشه. مويد باشيد ياعلي!

[size=medium]خوب پس باید موضوع رو یه خورده بیشتر باز کنم
من سال آخر دانشجویی، وضعیت مالی خوب، کار پاره وقت دارم ولی سربازی نرفتم
ولی من و خانوم بورسیه وزارت نفتیم مشکلی از لحاظ مالی فک نمیکنم فردا پیش بیاد

من نگفتم می خوام ازدواج کنم
گفتم یه رابطه پایدار پایبند بر اخلاقیات که می تونه به ازدواح هم منتهی شه ولی قصدم اینه که به همون ازدواج منتهی شه چون نمی خوام برم مخ بزنم دو روز با هم باشیم بعد برم سراغ بدی.
22 سال سنمه و خانوم 21 سال
من خودم شناختی نسبت به اون خانوم ندارم ، کسایی که میشناسنش تاییدش می کنند
من در آینده شرایط شغلیم طوریه که کسیکه تو محیط ما بوده می تونه درکش کنه، کار اقماری کاری نیست که یه نفر که هیچ درکی از شرایط کاری این طوری نداره بتونه باهاش کنار بیاد
اما چرا می خوام یه رابطه سالم رو شروع کنم
شاید دلایلم منطقی نباشه و قابل احترامه
- می خوام یه حامی داشته باشم که از من تو شرایط سخت کاری حمایت کنه ( البته خانواده جای خود دارند)
چون انصافاً من بیشتر از سنم احساس میکنم روم فشار کاریه اینو در مقایسه با دور و بریام میگم
- انگیزه ای باشه برا موفقیت های بدیم
- یه جور پایندی به من در اخلاقیات ایجاد کنه ناخواسته به بیراه کشیده نشم
- دو فک بهتر از یک فکرِ، به آینده ای مشخص جهت بدیم
- شادی موفقیت هامو با کسی تقسیم کنم که قراره با هم بمونیم

بازم میگم خانواده جای خود داره، من کنار خونوادم زندگی نمیکنم، شاید در سال جمع برنی 2 ماه با هم باشیم

بازم ممنون :72:
[/size]

سلام آقا محمد:72:
من تا الان اینا رو متوجه شدم:

شما این خانم رو زیاد نمیشناسی.
اشاره ای نکردی، ولی فکر کنم دیدیش و لابد از نظر ظاهری تا حدودی پسندیدیش.
انگیزه ی اولیه ای که باعث شده به این خانم فکر کنی شرایط مشابه و احتمالا توانایی درک اون خانمه.
دوست داری یه رابطه با این خانم داشته باشی تا باهاش بیشتر آشنا بشی که... (اینجا رو متوجه نشدم الان برات میگم چرا متوجه نشدم: )

نقل قول:

---

من نگفتم می خوام ازدواج کنم
گفتم یه رابطه پایدار پایبند بر اخلاقیات که می تونه به ازدواح هم منتهی شه ولی قصدم اینه که به همون ازدواج منتهی شه چون نمی خوام برم مخ بزنم دو روز با هم باشیم بعد برم سراغ بدی.

---

خوشحالم که به دنبال یه ارتباط سالم و منتهی به ازدواج هستی.
و خوشحالم که قبل از شروع رابطه، اینجایی.
ما یه سری اطلاعات به شما میدیم. شما خودت سبک سنگین کن، بعد ببین راه درست کدومه.

رابطه ای که بخواد به ازدواج منتهی بشه، باید از اول اعلام بشه. تا هر دو طرف بدونن برای خوش گذرونی پیش هم نیستن بلکه برای شناخت با هم ارتباط دارن.
بهتره برای این رابطه ها محدوده ی زمانی مشخص بشه. و بهتره که این محدوده خیلی طولانی نباشه به دلایلی که اگه خواستی بیشتر توضیح میدم.
شما چه توی دلت به قصد ازدواج بری جلو، چه بدون قصد ازدواج، وقتی ارتباط شما ویژگی های یه ارتباط قبل از ازدواج رو نداشته باشه، به سمت ناسالم بودن حرکت میکنه.

خوشحال میشم به سوالای من هم جواب بدی:
شما قصد داری در چند سالگی ازدواج کنی؟
فکر میکنی برای شناخت همسر آینده ت چقدر باید وقت بذاری؟ (مدت زمان لازم و کافی برای آشنایی از نظرت چقدره؟)
تا به حال معیارهایی که همسر آینده ت باید داشته باشه رو برای خودت نوشتی؟
اگه یه همچین ارتباطی شروع بشه، کی صلاح میدونی به خانواده ی خودت اطلاع بدی؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اینم اضافه کنم که عنوان تاپیکت باید جوری باشه که تا حدی نشون دهنده ی مشکلی که توش مطرح میشه باشه.
یه عنوان دیگه بنویس توی پست بعدیت تا مدیران عزیز جایگزین کنن:72:

[size=medium]والا چی بنویسم

بزارید اول جواب سوالات رو بدم

با شرایطی که آلآن دارم 24 تا 25 سالگی فک کنم برام بهترین موقع باشه برای زندگی زیر یک سقف
با چند جلسه صحبت می شه تشحیص داد که اصلاً ادامه دادن رابطه نتیجه ای داره یا نه، ولی برا شناختن آدما هرچی وقت بزاری کمه، من خودمو هنوز گاهی اوقات نمیشناسم چه برسه به دیگرون!، ولی اگه منظورتون شناخت از لحاظ تفاهم و اینجور مسائل باشه اگه طرف هم همکاری کنه 6 ماهه به این نتیجه میرسم. ولی اگه همکاری نکنه هر چی وقت بزارم بی فایده است
آره نوشتم یه بار، والا معیار زیاده ولی مهمترینش تدین داشته باشه و پایبند بر اخلاقیات باشه
برا مطرح کردن بین خونواده هم باهاش مشورت میکنم تا به نتیجه ای برسم، ولی به شخصه اگه ازش خوشم بیاد حتماً به مادرم میگم با یکی آشنا شدم

در خصوص اونجایی که متوجه نشدید خدمتون عرض کنم منظورم اینه یه ازدواج با رابطه ای شروع میشه که میتونه منتهی به ازدواج باشه، من الان می خوام برم تو رابطه، یعنی رابطهِ قبل از ازدواجه بدون شک
ممنونم

نقل قول:

---

شما چه توی دلت به قصد ازدواج بری جلو، چه بدون قصد ازدواج، وقتی ارتباط شما ویژگی های یه ارتباط قبل از ازدواج رو نداشته باشه، به سمت ناسالم بودن حرکت میکنه.

---

والا این طوریا هم نیست، من همکار خانوم هم داریم که مجرد هم هستن رابطه هم داریم، درسته حالا رابطه همکاری هست صرفاً. یعنی ما هم داریم اشتباه می کنیم، اتفاقاً فک می کنم اگه من با یه نفر رابطه سالمی داشته باشم صد درصد بیشتر با همکارای خانومم مراعات می کنم

ممنونم:72:

سلام آقا محمد،

اول از همه از شما می خواهم یک عنوان جدید که مناسب تاپیک شما باشد در ارسال بعدی ذکر کنید تا نام تاپیکتون عوض شود. عنوانی که انتخاب کردید کلی است و معرف مشکل شما نیست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad_1369

در خصوص اونجایی که متوجه نشدید خدمتون عرض کنم منظورم اینه یه ازدواج با رابطه ای شروع میشه که میتونه منتهی به ازدواج باشه، من الان می خوام برم تو رابطه، یعنی رابطهِ قبل از ازدواجه بدون شک

---

شما خواهان یک رابطه دوستی قبل از ازدواج هستی.
تالار همدردی چنین رابطه ای رو تایید نمی کند و خطرناک می داند.
می توانی به این تاپیک مراجعه کنی تا ببینی چنین رابطه هایی چه پایان های تلخی می توانند داشته باشند.

به شما توصیه می شود که اگر شرایط ازدواج دارید مسئله رو با خانواده خودتان مطرح کنید. در صورت توافق به خواستگاری دختر خانم بروید و مراحل شناخت رو زیر نظر خانواده ها آغاز کنید.
در غیر این صورت تالار همدردی در رابطه با دوستی دختر و پسر قبل از ازدواج مشاوره ای نمی دهد.

موفق باشید.

خیلی جالبه

نقل قول:

---

به شما توصیه می شود که اگر شرایط ازدواج دارید مسئله رو با خانواده خودتان مطرح کنید. در صورت توافق به خواستگاری دختر خانم بروید و مراحل شناخت رو زیر نظر خانواده ها آغاز کنید.

---

دستتون درد نکنه، ولی من وقتی یه نفر رو نمیشناسم پاشم برم به خونوادم بگم از این دختره خوشم میاد بیاید بریم خواستگاریش! خوانواده ام نمیگن از چی این دختره خوشت میاد؟ از کجا بدونم طرف معیار ها منو داره یا نداره
اصلاً من از کجا بدونم دختره قصد ازدواج داره یا نه

ممنونم از نظرات:72:

در خصوص اسم تاپیک هم چیزی به ذهنم نمیرسه، اگه چند تا مثال بزنید ممنون میشم.

نقل قول:

---

می توانی به این تاپیک مراجعه کنی تا ببینی چنین رابطه هایی چه پایان های تلخی می توانند داشته باشند

---

به این تاپیک هم مراجعه کردم هرچند قبلاً هم دیده بودمش، نمی خوام توجیه کنم ولی چون شرایط ها فرق می کنه نمیشه به همه تعمیمش داد

برادر گرامی دوستان به اندازه کافی شما رو راهنمایی های خوب کرده اند اما امان از وقتی که

انسان به دنبال توجیه کارهابش باشد و بگوید من با بقیه فرق دارم و من مثل آنها نیستم..از

همان وقت شروع میشود همه چیز ... به چند نکته اشاره میکنم که خالی از لطف نیست :

1- شما نوشتی "خیلی جالبه ، دستتون درد نکنه، ولی من وقتی یه نفر رو نمیشناسم پاشم برم به خونوادم بگم از این دختره خوشم میاد بیاید بریم خواستگاریش!"
قرار نیست شما هر جا به خواستگاری می روید با آن فرد ازدواج کنید!...خواستگاری در واقع یک

جور جلسه معارفه است...در این جلسه یا جلسات معارفه شما بدون احساساتی کردن طرف

مقابلتان ، در دنیایی واقعی به دنبال شناخت دختر و خانواده دختر هستید و اگر معیارهای شما

با یکدیگر نزدیک بود می توانید با هم نامزد شوید و در زمان مناسب ازدواج کنید. چون تجربه

نشان داده این نوع دوستی ها هیچ شناختی به انسان نمی دهد و تنها در بهترین حالت یک

رابطه احساسی فانتزی بین طرفین شکل می گیرد در حالیکه دنیای واقعی ما با آن دنیای

فانتزی بسیار متفاوت است!!!...شما می گویید که آن دختر خوب است و خانواده دار پس

حتما ارزش بررسی برای ازدواج را دارد وگرنه شما به گفته خودتان سراغش نمی رفتید.

2- فرض کنیم بعد 2 سال که نیازهای عاطفی شما برطرف شد شما این خانم را برای ازدواج

مناسب ندیدید ،آنوقت جه کسی در رابطه با احساسات و وابستگی آن خانم مسئول است؟

3- میگویید نمیدانید که آن خانم قصد ازدواج دارد یا نه؟ خوب میتوانید از او بپرسید...این که

زحمتی ندارد...پس خودتان را توجیه نکنید...ما در برابر انسان ها و احساساتشان در برابر

خداوند مسئولیم...پس اگر میخواهید کار درست را انجام بدهید بهترین روش شیوه ای بود که

ذکر شد...در غیر اینصورت شما به دنبال توجیه کار اشتباه خود هستید و این سایت در قبال

اینگونه دوستی ها هیچ راهنمایی ای انجام نمیدهد...

امیدوارم کمی منطقی و منصف باشید و برای تشفیع خاطر خود به احساسات یک دختر در

آینده لطمه نزنید چون خانم ها زود وابسته می شوند به خصوص در این سن!!!

موفق باشید

ممنون :72:
تو این مدت زمان چند روزیه که وقت دارم تا برم باهاش صحبت کنم رو این موضوع بیشتر فک میکنم
و فعلاً به این نتیجه رسیدم که همه اونچیزایی را که می خواستم از قبل بگم و به انضمام مسائل اشاره شده همه رو با هم بهش بگم. خلاصه حق تصمیم گیری با اونه

با تشکر از خانم بهار به خاطر پاسخ خوبشون،

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad_1369

در خصوص اسم تاپیک هم چیزی به ذهنم نمیرسه، اگه چند تا مثال بزنید ممنون میشم.

---

برای مثال: برقراری رابطه ی دوستی قبل از ازدواج
موافق هستی؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad_1369

دستتون درد نکنه، ولی من وقتی یه نفر رو نمیشناسم پاشم برم به خونوادم بگم از این دختره خوشم میاد بیاید بریم خواستگاریش! خوانواده ام نمیگن از چی این دختره خوشت میاد؟ از کجا بدونم طرف معیار ها منو داره یا نداره
اصلاً من از کجا بدونم دختره قصد ازدواج داره یا نه

---

دوست خوب، مشکل همین جاست.
وقتی حرف خواستگاری و ازدواج بشود، ما پسرها عقب نشینی می کنیم. به این خاطر که نمی خواهیم زیر بار مسئولیت برویم.
در صورتی که توصیه من به شما این بود که رابطه ای که می خواهی برای شناخت با دختر خانم شروع کنی و به ازدواج ختمش کنی را زیر نظر خانواده ها شروع کن! و نه مخفیانه! شما وقتی رسماً از دختر خواستگاری نکنی، او مجبور می شود موضوع رو از پدر مادرش مخفی نگه دارد.

اینها رو در رابطه با شما نمی گویم، ولی معمولاً به این شکل هست که پسرها آمادگی ازدواج ندارند، ولی در حین حال می خواهند با دختری باشند. راه دوستی رو آسان می بینند و دست به این کار می زنند. به این فکر نمی کنند که آغاز یک رابطه ی دوستی هم مسئولیت های زیادی به همراه دارد. گاهی از نظر ما پسرها رابطه ی دوستی یک رابطه ای هست بدون قرارداد رسمی که هر لحظه می شود اون رو پایان داد.
ولی چرا ما به این مسئله فکر نمی کنیم که اگر بعد از 1-2 سال رابطه با دختری به این نتیجه رسیدیم که او را نمی خواهیم، و او رو ترک کردیم، چه کسی جوابگوی ضربه روحی که به دختر وارد می شود و تاثیرات منفی که شاید حتی در تمام عمر او رو همراهی کنند است؟
شما کمی تاپیک های همدردی رو مطالعه کنی، متوجه می شوی که گاهی چقدر این پایان رابطه ها برای دختران سخت است. چون اونها وقتی تن به چنین رابطه ای می دهند (البته به اشتباه)، به امید ازدواج هستند و در این راه خیلی بیشتر از ما پسرها از خودشون مایه می گذارند.
برای مثال وقتی یک پسر و دختری بخواهند شام بیرون بروند، دختر خانم باید دروغی تحویل پدر مادرش بدهد، دائم نگران این باشد که نکند کسی او رو با شما ببیند، نگران این باشد که نکند شما افکار بدی در سر داشته باشی و ...
برای همین اونها دائماً در این رابطه تحت فشار روحی هستند و با آبروی خودشون بازی می کنند.

و مسئله ی دیگر این است که این دختر چطور باید به همسرش توضیح بدهد که قبلاً با پسری دوست بوده و چه اتفاقاتی بینشون افتاده.

به هر حال تصمیم با شماست.
امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیرید.

نقل قول:

---

توصیه من به شما این بود که رابطه ای که می خواهی برای شناخت با دختر خانم شروع کنی و به ازدواج ختمش کنی را زیر نظر خانواده ها شروع کن! و نه مخفیانه! شما وقتی رسماً از دختر خواستگاری نکنی، او مجبور می شود موضوع رو از پدر مادرش مخفی نگه دارد.

---

یعنی قبلاً از اینکه من حتی برم باهاش صحبت کنم به خونوادم بگم می خوام برم با یه دختری که زیاد ازش شناخت ندارم صحبت کنم و زیر نظر شما یه رابطه ای رو در صورت موافقت شما و خانوم بر قرار کنم؟

من قصد ندارم رابطه رو مخفی کنم، بالا نوشتم برا مطرح کردن بین خونواده ها با خودش مشورت می کنم اگه من به شخصه ازش خوشم بیاد به مادرمم میگم حالا می خواد همون اول رابطه باشه

نقل قول:

---

برای مثال: برقراری رابطه ی دوستی قبل از ازدواج
موافق هستی؟

---

موافق که نمیشه گفت آره چون من تو پست اولم نوشتم که به یه جم بندی نمیرسم که برم حرفامو بزنم یعنی نمیدونم از کجا به کجا برسم، منظور رشته کلامم، حالا محوریت به موضوع دوستی قبل از ازدواج رسید یه بحث دیگه ایِ
ولی در کل چون فک می کنم موضوع مهمتریه موافقم

ممنون :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad_1369

یعنی قبلاً از اینکه من حتی برم باهاش صحبت کنم به خونوادم بگم می خوام برم با یه دختری که زیاد ازش شناخت ندارم صحبت کنم و زیر نظر شما یه رابطه ای رو در صورت موافقت شما و خانوم بر قرار کنم؟

من قصد ندارم رابطه رو مخفی کنم، بالا نوشتم برا مطرح کردن بین خونواده ها با خودش مشورت می کنم اگه من به شخصه ازش خوشم بیاد به مادرمم میگم حالا می خواد همون اول رابطه باشه

---

رضایت پدر مادرها یکی از شروط ازدواج است، به خصوص رضایت پدر دختر.

ممکن است شما با دختری رابطه ای رو آغاز کنی، بعد از 1-2 سال به این نتیجه برسی که او را می خواهی، بعد می خواهی قضیه رو با پدرت در میان بگذاری. اگر پدرت مخالفت کرد، شما در یک دو راهی قرار می گیری...

اینکه فقط شما موضوع رو به پدر مادرت بگویی، کافی نیست.
بلکه همانطور که گفتم، رضایت پدر دختر خانم هم حتی برای دوران شناخت لازم است. وگرنه رابطه تبدیل می شود به همان رابطه ی مخفیانه.
و در فرهنگ ما اینطور نیست که دختر بتواند به پدرش بگوید که من قصد دوستی با پسری رو دارم!
بلکه باید خانواده پسر از خانواده دختر خواستگاری کنند و اول خانواده ها رضایت به شروع این رابطه بدهند.

به نظر من بهترین کار این است که اول بروی با پدر مادر خودت صحبت کنی و ببینی اصولاً موافق این هستند که شما در رابطه با ازدواج در این سن اقدامی کنی یا خیر. اگر همراهی کردند، از یک طریقی نظر دختر و خانواده اش رو جویا بشوید و در صورت توافق با خانواده دختر یک جلسه آشنایی بگذارید و در رابطه با چگونگی مراحل شناخت صحبت کنید.

پیشنهاد می دهم برای بالا بردن اطلاعات خودت در زمینه مراحل شناخت و ازدواج مقالات تالار رو مطالعه کنی (کلیک کن).

موفق باشی.

پس با توکل به خدا چند روز دیگه میرم باهاش صحبت کنم
امشب با مادرم هم صحبت کردم نظر مادرم هم این بود که به رابطه سالم دو طرفه مشکلی نداره و خیلی هم خوبه ولی برا ازدواج باید صبر کنی بعد از امریه اقدام کنیم چیزی در حدود دو سال دیگه.
حالا برم این موضوع رو هم مطرح می کنم
حالا اگه اصلاً تمایل داشته باشه

ممنونم:72:

سلام دوستان
با آرزوی سلامتی برای تک تک شما عزیزان

امشب رفتم باهاش صحبت کردم
تمام شرایطم رو بهش گفتم، اونم شرایطش رو گفت
بعد از 1 ساعت و نیم صحبت به این نتیجه رسیدیم که بیشتر فکر کنه بعد نظرش رو بهم بگه
بازم از راهنماییهای دوستان ممنونم
ممنون :72:

سلام دوستان ممنون از همتون توی این مدت که بهتون زحمت دادم
امروز زنگ زد و جوابشو گفت
گفت واقعیت امرش اینه که خیلی فکر کردم و لی نمی تونم برای یه هدف مشخصی برای آینده تصمیم بگیرم
شاید اگه چند سال دیگه بود قبول میکردم ولی الان به خاطره شرایطم نمی تونم قبول کنم
به هر حال دست رد زد.

نمی دونم چرا یه خورده خورد تو ذوقم؟

سلام.

این جوری که شما نوشتی، به نظرم به دختر خانم درست هدفت رو انتقال دادی. و ایشون هم به ازدواج فکر کرده که همچین پاسخی داده. (نه به دوستی) و این خوبه.

اما این حس که بعد از جوابش بهت دست داده، تا حدی طبیعیه.
بالاخره درخواستی داشتی و با درخواستت موافقت نشده.
اما مطمئنم قبلش، برای دختر خانم حق انتخاب قائل بودی. و این یعنی احتمال جواب منفی هم هست.

در هر صورت، از نظر من، این برخوردن، خیلی بهتر از اینه که یه رابطه ای شروع میشد و بعد از یکی دو سال، دختر خانم پشیمون میشد و میگفت که از اول این رابطه اشتباه بوده!

پاسخ خانم کاملا منطقی بوده و ما اقایون معمولا دوست نداریم جواب رد بشنویم و اگر بشنویم کمی غرور اذیت میکنه در این مواقع...
در مورد شما هم مشکل از طرف خانم بوده و نه شما....پس بهتره کم کم سعی کنید موضوع رو فراموش کنید و برنامه ریزی جدید در زندگی داشته باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دختر مهربون

سلام.

این جوری که شما نوشتی، به نظرم به دختر خانم درست هدفت رو انتقال دادی. و ایشون هم به ازدواج فکر کرده که همچین پاسخی داده. (نه به دوستی) و این خوبه.

اما این حس که بعد از جوابش بهت دست داده، تا حدی طبیعیه.
بالاخره درخواستی داشتی و با درخواستت موافقت نشده.
اما مطمئنم قبلش، برای دختر خانم حق انتخاب قائل بودی. و این یعنی احتمال جواب منفی هم هست.

در هر صورت، از نظر من، این برخوردن، خیلی بهتر از اینه که یه رابطه ای شروع میشد و بعد از یکی دو سال، دختر خانم پشیمون میشد و میگفت که از اول این رابطه اشتباه بوده!

---

الآن حالم خیلی بهتره
فعلاً دیگه قصد ندارم برم دنبال یکی دیگه
برا همینم خیلی وقت گذاشتم
هرچی قسمت باشه
بازم ممنون:72:

سلام.ببخشید که این حرف رو میزنم ولی اینجور حسا تو این سن به خاطر کشش جنسی به جنس مخالفه و تو این جور روابط وابستگی به وجود میاد و خیلی وقتا به خاطر عطشی که دارید شاید به ازدواجم ختم شه ولی اصولا عمر این ازدواجا کوتاس.
یه سوال مهماگه به جای این دختر دختر دیگه ای هم بهتون معرفی میشد با همین شرایط شما بازم می خواستید بهش فکر کنید؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط arsha

سلام.ببخشید که این حرف رو میزنم ولی اینجور حسا تو این سن به خاطر کشش جنسی به جنس مخالفه

---

خوب صد در صد چون جنس مخالفه کشش داره دیگه اگه همجنس بود که کششی نبود!!!!

نقل قول:

---

یه سوال مهماگه به جای این دختر دختر دیگه ای هم بهتون معرفی میشد با همین شرایط شما بازم می خواستید بهش فکر کنید؟

---

الآن نه
بعد هنوز این خانوم نتیجه ی قطعی قطعیشو به من نگفته

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad_1369

سلام دوستان ممنون از همتون توی این مدت که بهتون زحمت دادم
امروز زنگ زد و جوابشو گفت
گفت واقعیت امرش اینه که خیلی فکر کردم و لی نمی تونم برای یه هدف مشخصی برای آینده تصمیم بگیرم
شاید اگه چند سال دیگه بود قبول میکردم ولی الان به خاطره شرایطم نمی تونم قبول کنم
به هر حال دست رد زد.

نمی دونم چرا یه خورده خورد تو ذوقم؟

---

عملکرد ایشان بسیار عاقلانه بوده:104::104:

شما هم بسیار خوب تونستی هدفت را به وی برسانی و کمک کنی که درست تصمیم بگیرد . احسنت به هردوی شما :104::104:



ما برخلاف نظر مادر شما توصیه ااکید داریم که از روابط دوستی پیش از ازدواج بپرهیزید . و تا شرایط ازدواج فراهم نشده ، و بطور رسمی و زیر نظر خانواده ها و برای شناخت اقدام نکردید هیچ گونه رابطه ای حتی با صرفاً اطلاع خانواده ها به امید ازدواج در چند سال آینده برقرار نکنید





.