دودلی در انتخاب، لطفاً کمکم کنید.

سلام
پیشاپیش از همه دوستانی که منو با راهنماییهاشون مشاوره خواهند داد تشکر می کنم.

من 25 سالمه و دارای یک موقعیت خوب از نظر تحصیلات هستم.( دانشجوی دکترا در خارج از کشور)
از نظر مالی هم خدا رو شکر مشکلی ندارم.

برای ازدواج دو مورد به صورت جدی دارم که نمی دونم کدوم رو باید انتخاب کنم.
مورد اول خانم دانشجوی فوق لیسانسی هست که چندین ساله می شناسم و اونم منو میشناسه و می دونم که شدیداً به من علاقه منده. طی مدتی که می شناسمش واقعاً نتونستم از نظر اخلاقی مشکلی در ایشون پیدا کنم و واقعاً از نظر صداقت و .... خیلی خوبه ، فقط دو عیب داره که اولیش اینه که از من چند ماه بزرگتره و دومیش اینه که ظاهر معمولی داره و صورتش معمولیه.

مورد دوم که البته از آشنایان است دختر خوشگل و زیبایی هست که حدوداً 20 سالشه و از یک دانشگاه بی نام و نشان فوق دیپلم داره. البته شنیدم که دختر خوبیه اما خودم باهاش برخوردی نداشتم.

الان که می خوام واسه ازدواج اقدام کنم می بینم که مورد اول خوب از نقطه نظر اخلاق و تعهد و صداقت و .. واسه من محرز هست که بهتره و مخصوصا اینکه خیلی منو دوست داره ( واقعاً به خاطر خودم و نه موقعیتم چون خودش هم موقعیت تحصیلی خوبی داره). اما این مساله سن و اینکه ظاهرش خیلی جذاب نیست آزارم میده.
مورد دوم هم که شناخت خوبی ازش ندارم و در حال حاضر هم میدونم که احتملاً به خاطر موقعیتم از خداش باشه ولی فکر نکنم خصوصیات اخلاقیش مثل مورد اول باشه. البته فامیل ازش تعریف می کنن که دختر خوبیه.

الان واقعاً مردد هستم و نمی دونم کدوم یک واسه ازدواج واسه من بهتره. میشه دوستان نقطه نظراتشون رو با من درمیون بذارن؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanha123

مورد دوم هم که شناخت خوبی ازش ندارم و در حال حاضر هم میدونم که احتملاً به خاطر موقعیتم از خداش باشه.

---

دوست عزیز همین جمله کافیه برای رد این خانوم20 ساله.
همین که فکر کنید از خداش بوده که با شما ازدواج کنه ومورد بهتر ازشما گیرش نیومده.

[quote=داملا]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanha123

مورد دوم هم که شناخت خوبی ازش ندارم و در حال حاضر هم میدونم که احتملاً به خاطر موقعیتم از خداش باشه.

---

دوست عزیز همین جمله کافیه برای رد این خانوم20 ساله.
همین که فکر کنید از خداش بوده که با شما ازدواج کنه ومورد بهتر ازشما گیرش نیومده.

با تشکر ااز پاسخ شما. ولی خوب اون مورد اول هم هم ظاهر و هم اینکه چند ماه ازم بزرگتره آزارم میده. همش بهش فکر می کنم. به نظر شما بعد از ازدواج این افکار ازم دور میشه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط داملا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanha123

مورد دوم هم که شناخت خوبی ازش ندارم و در حال حاضر هم میدونم که احتملاً به خاطر موقعیتم از خداش باشه.

---

دوست عزیز همین جمله کافیه برای رد این خانوم20 ساله.
همین که فکر کنید از خداش بوده که با شما ازدواج کنه ومورد بهتر ازشما گیرش نیومده.

---

داملا جان خوب فكر كنم همه وقتي با يكي ازدواج ميكنند مورد بهتر از اون. گیرشون نيامده :311:

تنها جان به نظر من اولا مورد دوم با شما اختلاف تحصيلي زيادي داره، ايا اين مساله برات قابل قبوله؟ اكه هست بهتره اين دختر خانم را هم بشناسي تا بيشتر و بهتر از خصوصياتش بدوني
نفر اول را هم كه خوب ميشناسي بايد ببيني ظاهرش جقدر برات مهمه

اما كلا خيلي توصيه نميشه دو مورد را با هم بررسي كنيد،ممكنه مقايسه اينها شما را از ملاكهاي اصلي بازكنه
بعد جرا شما خودت را بين اين دو مورد محدود كردي ممكنه بتواني موارد ديكه هم مناسب با شرايطت بيابي

سلام تنها
به همدردی خوش اومدی :72:

ازدواج مساله مهمی است و انتخابی است که می بایست یکبار برای همیشه انجام گیرد.
پس شما بهتر است کمی بیشتر روی خودتان و خواسته هایتان و معیارهایتان تمرکز کنید و آنها بیشتر و بهتر بشناسید.
نه خصوصیات اخلاقی کسی را می توان تغییر دهید و نه خصوصیات ظاهری کسی را. تنها راه ممکن انتخاب نزدیکترین فرد به خواسته های ماست.
شما خودتان باید درونتان را مورد بررسی بیشتر قرار دهید و ببینید که با دلخواه نبودن خصوصیات ظاهری می توانید سازگار شوید یا اخلاقی؛ طوری که در آینده چشمتان دنبال دیگری نباشد.
شاید به این نتیجه برسید که از هردو مورد صرفنظر کنید. این بهتر است از اینکه با اکراه ازدواج کنید و متعاقبش با اکراه زندگی کنید.

[quote=سید1387]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط داملا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanha123

مورد دوم هم که شناخت خوبی ازش ندارم و در حال حاضر هم میدونم که احتملاً به خاطر موقعیتم از خداش باشه.

---

دوست عزیز همین جمله کافیه برای رد این خانوم20 ساله.
همین که فکر کنید از خداش بوده که با شما ازدواج کنه ومورد بهتر ازشما گیرش نیومده.

---

داملا جان خوب فكر كنم همه وقتي با يكي ازدواج ميكنند مورد بهتر از اون. گیرشون نيامده :311:

تنها جان به نظر من اولا مورد دوم با شما اختلاف تحصيلي زيادي داره، ايا اين مساله برات قابل قبوله؟ اكه هست بهتره اين دختر خانم را هم بشناسي تا بيشتر و بهتر از خصوصياتش بدوني
نفر اول را هم كه خوب ميشناسي بايد ببيني ظاهرش جقدر برات مهمه

اما كلا خيلي توصيه نميشه دو مورد را با هم بررسي كنيد،ممكنه مقايسه اينها شما را از ملاكهاي اصلي بازكنه
بعد جرا شما خودت را بين اين دو مورد محدود كردي ممكنه بتواني موارد ديكه هم مناسب با شرايطت بيابي

چون فعلاً این دو مورد را دارم که شناخت قابل قبولی دارم. ضمناً مورد اول هم طوری نیست که ظاهرش جذاب نباشه. خیلی وقت ها حس می کنم که اتفاقا دلنشینه. ولی خوب وقتی با بقیه دختر ها مقایسه می کنم حس می کنم معمولی به حساب میاد. البته می دونم که نباید مقایسه کرد اما این مقایسه ها ناخودآگاه تو ذهنم انجام میشه
البته بیشتر دلم بابت سن چرکینه. همش فکر می کنم چون 6 ماه ازم بزرگتره بعد چند سال افت می کنه و شکسته می شه . بار ها شده که بابت همین موضوع مصمم می شم که بهش دیگه فکر نکنم اما وقتی می بینم که دختر صادق و متواضع این دوره کم پیدا می شه و به ویزه وقتی می بینم صادقانه دوستم داره ، دلم نمیاد از ذهنم حذفش کنم.
اصلاً این مورد دوم از وقتی نگرانی ذهنیم بابت سن بیشتر شد امو وسط و گرنه من تا مدتی فقط به همون مورد اول فکر می کردم.
حالا به نظر شما نگرانی بابت سن بیخوده؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط blue sky

سلام تنها
به همدردی خوش اومدی :72:

ازدواج مساله مهمی است و انتخابی است که می بایست یکبار برای همیشه انجام گیرد.
پس شما بهتر است کمی بیشتر روی خودتان و خواسته هایتان و معیارهایتان تمرکز کنید و آنها بیشتر و بهتر بشناسید.
نه خصوصیات اخلاقی کسی را می توان تغییر دهید و نه خصوصیات ظاهری کسی را. تنها راه ممکن انتخاب نزدیکترین فرد به خواسته های ماست.
شما خودتان باید درونتان را مورد بررسی بیشتر قرار دهید و ببینید که با دلخواه نبودن خصوصیات ظاهری می توانید سازگار شوید یا اخلاقی؛ طوری که در آینده چشمتان دنبال دیگری نباشد.
شاید به این نتیجه برسید که از هردو مورد صرفنظر کنید. این بهتر است از اینکه با اکراه ازدواج کنید و متعاقبش با اکراه زندگی کنید.

---

راستش هر دو واسم مهمه . دلیلی که نمی خوام مخصوصا مورد اول رو فعلاً حذف کنم اینه که می ترسم در آینده شاید نتونم یک نفر که منو واقعاً به خاطر خودم بخواد پیدا کنم. همش احساس می کنم که اکثر دختر ها بیشتر پسر ها رو واسه موقعیتشون می خوان .

ظاهرا هيچكدوم از اين دو مورد ابده آل شما نيستند!

به فكر موارد بهتري باشيد! البته زياد هم مغرور نباش!:82:

به نظر من مساله اختلاف سن بيشتر فرهنكي است ... در اين كشوري كه من الان ساكن هستم اكثر افراد با اختلاف سن كم با هم ازدواج مي كنند ... خيليهاشون تو دبيرستان هم كلاس بودند ... مشكلي هم با هم ندارند به خاطر اين موضوع
به نظرم بيشتر ببين سن اين خانم از نظر رشد فكري، عاطفي و ... جقدر است

مساله شكسته شدن زودتر و ... هم شايد تاحدي درست باشه اما همونطور كه بلواسكاي اشاره كرد بايد ببيني بهرحال تو معيارات اين مساله كجا قرار داره

نقل قول:

---

راستش هر دو واسم مهمه . دلیلی که نمی خوام مخصوصا مورد اول رو فعلاً حذف کنم اینه که می ترسم در آینده شاید نتونم یک نفر که منو واقعاً به خاطر خودم بخواد پیدا کنم. همش احساس می کنم که اکثر دختر ها بیشتر پسر ها رو واسه موقعیتشون می خوان .

---

من احساس می کنم شما این دوستتون رو می خواهید برای روز مبادا منتظر نگه دارید، و همزمان ببینید که آیا می توانید دختری بهتر از او پیدا کنید یا خیر! آیا این بی انصافی در حق او نیست؟!
به خصوص گفتید که خیلی شما رو دوست دارد! پس پای احساسات وسط هست. این صحیح نیست حالا که این احساسات به وجود اومدند، شما خیلی راحت دنبال موردهای دیگر باشید.

به نظر من بنشینید فکر کنید که آیا نفر اول کسی هست که می خواهید یا نه.
یا با او ازدواج کنید، یا اینکه او رو در جریان بگذارید که قصد ازدواج با او رو ندارید و بنده خدا رو عاشق و منتظر نگه ندارید!

بعداً سر فرصت به دنبال فرد مناسب خودتون بگردید.

راستش در مورد ظاهر ، هر چند مورد اول خیلی خوب و ایده آل نیست اما خوب قابل قبول واسه من هست. بیشتر خانواده من هستند که در زمینه ظاهر ایشون افکار منفی به من وارد می کنند. چون وقتی ایشون رو از طریق فیس بوک به خانواده نشون دادم گفتند که خوشگل نیست و حیفه ، تو موقعیت خوبی داری و می تونی خیلی خوشگل تر از این بگیری. می دونم این غرور بده اما خوب حرف های اونا روم تاثیر می ذاره ، هرچند بهشون می گم غرور خوب نیست و اینم خوبه اما قلباً تحت تاثیر حرف های اونا قرار می گیرم.

آقا حامد عزیز : راستش من نمی خوام منتظر بگذارم. چون مردد هستم نمی دونم چیکار کنم. از یه طرف دلم نمیاد یه دختر پاک و نجیب (اینو من از همه دوستاش شنیدم که تو مسایل اخلاقی واقعاً خوبه) که صادقانه دوستم داره ( فعلاً به عنوان یک همکلاسی و دوست) و می دونم که خیلی دوست داره بهش پیشنهاد ازدواج بدم رو از دست بدم. و از طرف دیگه هر وقت به مساله سن که حالا چون چند ماه ازم بزرگتره شاید بعدا مشکل پیدا کنیم و اینکه خوب بعد ازدواج نکنه اطرافیان بگن "چقد بد سلیقه بودی و حیف شد. تو بهتر از اینا رو می تونستی بگیری" فکر می کنم استرس می گیرم و تناقض این با خوبی هایی که ازش تو ذهنم دارم باعث میشه که گاهاً دچار سردرد بشم. حتی خودم به این فکر کردم که بی خیال این مورد بشم اما باز می ترسم بعدا پشیمون بشم که چقدر دختر مهربون و خوش اخلاقی رو از دست دادم.

مساله سن هم بیشتر وقتی منو آزار میده که می بینم تو دوستام اکثراً خانم ها چند سال کوچکتر هستند و همیشه وقتی بحث ازدواج و اختلاف سن میشه همه میگن زن باید چند سال کوچکتر باشه. بعد باز ناراحت میشم که خوب مورد من این شرط رو ندازه.

البته اینو هم بگم که همیشه به خودم میگم که نمیشه همه ایده آل ها رو در یک دختر جمع کرد ولی باز نمی تونم تردید رو بگذارم کنار. هر چند حس می کنم باید توکل کنم به خدا ولی باز جرئت کافی واسه قدم جلو گذاشتن رو هنوز ندارم !

به هر حال انتخاب باید با اطمینان صورت بگیرد.
وگرنه در آینده پشیمان می شوی.

از طریق عکس فیسبوک نمی شود به اون شکل نظر داد.
بهتر است شرایطی فراهم کنی که خانواده ات دختر رو از نزدیک ببینند.

به هر حال در ازدواج موارد زیادی مهم هستند.
ظاهر یکی از موارد است. نه باید خیلی بزرگش کرد و نه باید بهش بی توجهی کرد.
این خوب هست که ظاهر او به نظرت دلنشین هست.

اگر بخواهی مقایسه کنی، هیچ وقت به نتیجه نمی رسی.
به این خاطر که با زیباترین هنرپیشه هم ازدواج کنی، باز یکی دیگه رو پیدا می کنی که از او زیباتر باشه.

ولی این معنیش این نیست که پس کلاً باید ظاهر رو کنار گذاشت.

همسرت باید به نظرت زیبا باشد. باید در کل قیافه اش رو بپسندی.
که البته این زیبایی با یک اخلاق خوب خیلی خیلی بیشتر به نظر می رسد.
و وقتی که پای عشق و تفاهم وسط بیاید، دیگر او برایت از زیباترین دخترها هم زیباتر خواهد بود.

شاید با یک دختر خیلی زیبا ازدواج کنی، ولی از نظر اخلاقی با هم متفاوت باشید و آن وقت دیگر زیباییش ارزشی برایت نخواهد داشت.

با این حال گفتی دختر خانم از شما بزرگتر هست. خب می شود گفت که به این خاطر باید یک نمره منفی به او بدهی.
ولی به بقیه خصوصیاتش هم نمره بده و ببین در مجموع یک معدل قابل قبول دارد یا خیر.
این لینک رو مطالعه کن.

البته این دختر یک چیزی دارد که فعلاً هیچ کدوم از موارد دیگر ندارند. و اون این هست که می گویی او رو خوب می شناسی و خوبی هایش رو دیده ای. این خیلی مهم هست.
کلاً به نظر من اگر فردی که با او ازدواج می کنیم غریبه نباشد و حداقل دورادور او رو بشناسیم خیلی بهتر است.

به هر حال تصمیمت رو بگیر. اگر نظرت مثبت بود قضیه رو رسمی کن تا خانواده هایتون هم با هم آشنا بشوند. آن وقت خیلی از مسائل روشن تر می شوند.

موفق باشی.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

در مورد شک در رابطه با ظاهر می توانی سری هم به این تاپیک بزنی.

همینطور این دو پست رو هم مطالعه کن:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

(29/12/1385)

نقش قيافه ظاهري همسر

يكم :‌اگر معيارهاي ازدواج در اين شخص وجود دارد و شما او را متناسب خود مي بينيد، و مدت نامزدي شما آنقدر بوده است كه او را بشناسيد و ميزان شناسايي شما هم عميق بوده است.
آنگاه محبت و علاقه نسبت به صفات مثبت ايشان كم كم در شما شروع به شكل گرفتن مي كند. معمولا قيافه به آن اندازه اهميت دارد كه در مرحله مقدماتي آشنايي شما را بر مي انگيزد كه نامزدي را شروع كنيد و ادامه دهيد. و اگر قيافه فرد براي شما دلبستگي به همراه نداشته باشد از همان اول اين فرايند را شروع نخواهيد كرد.

نكته دوم :‌ قيافه و وجه ظاهري به مرور به علت عادت كردن و روز مرگي عادي مي شود. به اين مفهوم كه اگر با شخصی بسيار زيبا ازدواج كنيد باز هم به مرور احساس شما نسبت به صورت او عادي مي شود ليكن به صفات و شيوه زندگي او هر لحظه به خاطر كارهايي كه انجام مي دهد تازه و تازه تر مي گردد.

نكته سوم:‌ قيافه امري كاملا نسبي است. شما با هر شخص زيبارويي ازدواج كنيد به زودي مي فهميد اشخاص خوش اندام تر و زيباتر ديگري وجود دارد. معمولا كساني كه به اين پوسته گرفتار مي شوند، هيچ وقت نمي توانند لذت كافي را از زندگي ببرند.

نكته چهارم : زيبايي ابعاد متفاوتي دارد و معدل تمام اين ابعاد زيبايي را تعيين مي كند. و البته بعضي ابعاد و جنبه هاي زيبايي براي بعضي افراد مهمتر است. مثلا يك شخص مي تواند زيبايي هاي زير را داشته باشد:
موها و ابروهاي زيبا، چشمان خوشگل، ، لبان دلربا و اندامي متناسب. ازطرف ديگر ، نحوه راه رفتن، نحوه نگاه كردن، نحوه عشق ورزيدن و عشوه گري، نحوه نشستن ، نحوه سخن گفتن، نحوه لباس پوشيدن و سليقه به خرج دادن ، نحوه آرايش كردن. نحوه نگارش . طنازي و شوخ طبعي،نحوه خنديدن، ريلكس بودن و شاد بودن، نحوه ارتباط جنسي موثر.
از طرف ديگر ، زيبايي در طرز تفكر و نگرش. زيبايي در اخلاق پسنديده ، سازگاري جالب با محيط و زندگي، نرمال بودن از نظر رواني ( عصبي نبودن ، زود رنج نبودن ، وسواسي نبودن ، غمگين نبودن، شكاك و بدبين نبودن ) ، راضي بودن به وضع موجود، خلاق بودن و حل خردمندانه مسائل زندگي، كارا بودن از نظر اقتصادي ، مدير بودن در زندگي و از نظر علمي صاحب نظر بودن.

لذا شما نسبت به اهميتي كه به هر يك از اين جنبه هاي مي دهيد و آنها را در آن شخص تجزيه و تحليل مي كنيد راحت تر به تصميم گيري خواهيد رسيد. البته بايد همه اين مسائل را در تناسب با خود ارزيابي كنيد. يعني شما بتوانيد با اين صفات وي ، سازگاري هنرمندانه بر قرار كنيد.

خلاصه اينكه:‌اگر ظاهر شخص آنقدر بوده است كه شما فرايند نامزدي را با او شروع كنيد (‌ از او فراري نبوديد) و او نيز معيارهاي ازدواج را داشته و زيبايي هاي كلامي، فكري، اخلاقي ، منشي ، شخصيتي ، رواني ، علمي و ... را دارا هست ، مطمئن باشيد روز به روز تازگي و نشاط در زندگي بيشتر مي شود

نكته مهم:‌در اين ميان شما بايد نسبت به خودتان نيز شناخت كافي داشته باشيد.
اگر فردي هستيد كه ظواهر بسيار براتون اهميت دارد، يا بسيار تحت تاثير حرفهاي ديگران هستيد، يا در مسائل ديگر مثل خريد لباس ، وسايل ، ماشين و ... بسيار به ظاهر و تك بودن آن اهميت مي داديد يا براي تنوع مرتب آنها را عوض مي كرديد ، در آن صورت به اين ازدواج توصيه نمي شود. چرا كه اگر آن شخص همه شرايط ازدواج را داشته باشد ، باز هم شما به خاطر قشري نگري و ظاهر بيني نمي توانيد با او كنار بيائيد . ولي اگر شما فرد عميق تري هستيد و در زندگي مفاهيم ، افكار ،‌طرزنگرش ها و ... براي شما لذت بخش و جالب بوده اند، در اين صورت اين مسئله براي شما مشكل حادي ايجاد نخواهد كرد.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

(27/3/1386)

به چه کسی می گن زیبا؟!

http://www.hamdardi.net/imgup/19427/...f43a8041ba.gif

در مورد زيبايي بايد نكات ذيل را نيز در نظر گرفت: چون ابعاد زيبايي متفاوت است:


1 – زيبايي گويش : لهجه، عشوه كلامي، تكه كلامي ، سيالي كلامي، حاضر جوابي، لطافت سخن، گفت و شنود به اندازه. شوخ طبعي

2 – زيبايي حركات:‌ عشوه گري ، طنازي، فيگور و ژست هاي دلربا، قد و اندازه و تناسب بدن، نحوه راه رفتن.

3 – زيبايي بينايي:خوه نگاه كردن، نحوه پلك زدن، محجوب بودن، جذاب نگاه كردن و ...

4 – مسئله تاثير آرايش بر قيافه: که مي توانيد با خانواده مشورت كنيد.

5 – زيبايي در سليقه: نحوه انتخاب پوشش ، نحوه لباس پوشيدن ، نحوه چيدن منزل، نحوه انتخاب ادكلن

6 – زيبايي در تعاملات: نحوه ارتباط با شما و دوستان و فاميل، ميزان سازگاري و ارتباط عاطفي با آنها و ...

7 – زيبايي فكر:‌ فراهم آوردن زيبايي با خلاقيت در زندگي، به روز بودن معلومات و دادن آگاهي به شما، همفكر بودن، استقلال در نحوه تفكر و مشورت دادن ،‌مديريت متفاوت و زيباي مسائل خانواده و ...

8 – زيبايي هنري:‌ آشنايي با موسيقي، نقاشي، صداي خوش، رانندگی، و ساير هنرها

همانطور كه مي بينيد مي توان تمام اين ابعاد زيبايي را بررسي كرد.


دوم: اگر فردي با تمام ابعاد بالا از نظر شما آنچنان زيبا باشد كه به دلتون بچسبد و خواستارش باشي كفايت مي كند و حالا نوبت به بررسي دقيق مسائل اساسي تري چون معيارها و شرايط ازدواج مي رسد.

سوم: نكته مهم اين است كه اگر شخصی به لحاظ زيبايي از يك نمره معمولي در ازدواج برخوردار باشد ، اما در ساير معيارهاي اساسي مثبت باشد، كم كم مهر وعشق شما را چنان بر مي انگيزد كه قيافه زياد براي شما مطرح نيست. (‌به دوستان خود توجه كنيد، شما بيشتر بر اساس معرفت و ... آنها را مي شناسيد و با آنها صميمي هستيد نه قيافه – همسر هم همينطور است تنها فرقي كه در مورد همسر وجود دارد اينست كه بايد به طور كلي دلپذير باشد و يك حداقلي براي جذب شدن ، داشته باشد.)

چهارم:زيبايي يك امر نسبي هست، شما هر همسري با هر اندازه زيبايي انتخاب كنيد به زودي متوجه مي شويد شخصی زيباتر نيز وجود داشته است. و اين نكته مهم است كه نبايد به هر چيزي بيشتر از اندازه خودش بها بدهيم. مثلا زيبايي در حد متعارف كه به دلمان بنشيند كافي هست، مگر اينكه كلا از همان اول او را نپسنديدم .

---

چرا به موردهاي ديگر فكر نمي كنيد؟؟؟؟؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ليلا موفق

چرا به موردهاي ديگر فكر نمي كنيد؟؟؟؟؟؟؟

---

راستش فعلاً مورد دیگری که بشناسمش تو ذهنم ندارم.
مورد اول انصافاً از نقطه نظر اخلاق حرف نداره ، شخصیت بسیار مطیع و حرف گوش کن و بسیار محجوب و ... داره . حتی از نظر ظاهر هم با وجود اینکه خیلی خوشگل نیست اما خوب از من خوشگل تره . ولی خوب اینکه از نظر سنی چند ماه ازم بزرگته منو می ترسونه که نکنه بعداً شکسته بشه. من پست های مربوطه رو که خوندم یکی از معایب سن این بود که دختر احساس بزرگی می کنه اما این مورد واقعاً شخصیت مطیعی داره و بار ها شده که من به شدت ناراحتش کردم ولی هیچ وقت نشده که جوابم رو بده و بخواد متقابلا بی احترامی کنه. تنها چیزی که بابت سن ذهنم رو مشغول داره اینه که بعداً شکسته بشه از من مسن تر دیده بشه و این تابلو باشه.

بعضی وقت ها می گم بی خیال شم و به مورد دیگه فکر کنم اما بعید می دونم بتونم برای یک مورد تحصیل کرده در حد ایشون، شناخت کافی در این حد به دست بیارم.
خیلی دوست دارم سریع تصمیم نهایی رو بگیرم و از این تردید بیرون بیام.

گفتی نگرانی اصلی فعلاً سن هست.

بعضی ها چهره شون از سنشون پایین تر هست و اصولاً دیرتر پیر می شوند.
اگر اینطوری باشه، خیلی بهتر هست.

در ضمن درست هست که می گویند بهتر است که سن دختر پایین تر باشد، ولی اگر به خصوص از نظر اخلاقی با هم مشکلی ندارید، شاید بهتر باشد که سخت گیری نکنی. می توانی مادر او رو ببینی، تا کمی دستت بیاید که دخترش وقتی به سن مادر رسید، چقدر شکسته شده. به هر حال دخترها خیلی شبیه مادرها می شوند.

بالاخره همانطور که گفته شد، هر کسی خوبی ها و بدی هایی دارد.

شاید یک کسی رو پیدا کنی که همه خوبی های این دختر خانم رو داشته باشه، سنش هم پایین تر از شما باشه، ولی در ایران باشه و وقتی هم اومد کشور شما نتواند با محیط اونجا کنار بیاید.
یا اینکه یک کسی رو پیدا کنی که سنش مناسب شما باشه، ولی از نظر سطح فرهنگی و تحصیلی در حد شما نباشه.

شاید هم در آینده کسی رو پیدا کنی که همه چیزش از این دختر خانم مناسبتر باشه.

کسی از آینده خبر ندارد.

به هر حال ببین که به نظرت این دختر خانم اون کسی هست که می خواهی یا نه.
ببین می توانی با اطمینان بگویی این همسر دلخواه من است؟ ببین می توانی در آینده عاشقش شوی؟
اگر بله، پس نگذار که این افکار که شاید در آینده کسی بهتر پیدا کنم، فکرت رو بهم بریزد.

ولی اگر دیدی که این دختر خانم با همسر ایده آل شما خیلی فاصله دارد، پس فراموشش کن.

این نظر من است.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamed65

گفتی نگرانی اصلی فعلاً سن هست.

بعضی ها چهره شون از سنشون پایین تر هست و اصولاً دیرتر پیر می شوند.
اگر اینطوری باشه، خیلی بهتر هست.

در ضمن درست هست که می گویند بهتر است که سن دختر پایین تر باشد، ولی اگر به خصوص از نظر اخلاقی با هم مشکلی ندارید، شاید بهتر باشد که سخت گیری نکنی. می توانی مادر او رو ببینی، تا کمی دستت بیاید که دخترش وقتی به سن مادر رسید، چقدر شکسته شده. به هر حال دخترها خیلی شبیه مادرها می شوند.

بالاخره همانطور که گفته شد، هر کسی خوبی ها و بدی هایی دارد.

شاید یک کسی رو پیدا کنی که همه خوبی های این دختر خانم رو داشته باشه، سنش هم پایین تر از شما باشه، ولی در ایران باشه و وقتی هم اومد کشور شما نتواند با محیط اونجا کنار بیاید.
یا اینکه یک کسی رو پیدا کنی که سنش مناسب شما باشه، ولی از نظر سطح فرهنگی و تحصیلی در حد شما نباشه.

شاید هم در آینده کسی رو پیدا کنی که همه چیزش از این دختر خانم مناسبتر باشه.

کسی از آینده خبر ندارد.

به هر حال ببین که به نظرت این دختر خانم اون کسی هست که می خواهی یا نه.
ببین می توانی با اطمینان بگویی این همسر دلخواه من است؟ ببین می توانی در آینده عاشقش شوی؟
اگر بله، پس نگذار که این افکار که شاید در آینده کسی بهتر پیدا کنم، فکرت رو بهم بریزد.

ولی اگر دیدی که این دختر خانم با همسر ایده آل شما خیلی فاصله دارد، پس فراموشش کن.

این نظر من است.

---

راستش الان که به نظرم خیلی خوبه ، چون خودم هم اوایل فکر می کردم از من کوچکتره ولی بعداً فهمیدم که بزرگتره. من فقط از آینده می ترسم. مادرش هم معمولیه و به سنش می خوره. اصلاً وقتی ایران بودم با ظاهر ایشان چندان مشکلی نداشتم . الان که می خواهم برای انجام ازدواج به ایران بروم دچار تردید شده ام. شاید یک دلیلش دختر های جوان خیلی جذابی باشد که اینجا فراوان هستند ! یک دلیل دیگر هم برای اینکه دچار تردید شدم این بود که خانواده بهم گفتند که دختر خوبی هست با توجه به گفته های من ولی خوشگل نیست وبعد هم که آن مورد فامیل که خوشگل هم است رو بهم معرفی کردند که اینم قلقلکم می دهد وقتی می بینم که خوشگله اما خوب تحصیلاتش بسیار پایین تره و هم اینکه شناخت من ازش در حد معرفی مادرمه. و من مطمئنم واسه عشق آمریکا با وجود اینکه چون من خیلی خوش تیپ نیستم احتملاً ازم خوشش نیاد اما جوابش حتما مثبته.
این مورد هم من ایران که بودم بارها نظرش رو درباره خارج از کشور رفتن پرسیدم و می دونم که خانوادش مخالف رفتن از ایرانش هستند و خودش هم اصلاً دوست نداره ولی از وقتی من اومدم خارج ، می خواد جایی که من هستم درخواست پذیرش بده و حتی خانوادشو راضی کرده که به رفتن به خارج گیر ندند. البته خانواده او بهش گفتند که فقط وقتی ازدواج کنه می تونه با همسرش بره. خلاصه من کاملاً متوجه علاقه ایشون هستم و حتی وقتی با یه مشاور صحبت کردم گفتند این علاقه ایشون که هنوز بعد چند سال اینقد محکم مونده خیلی خوبه . با توجه به تحقیقاتی هم که کردم من تنها پسری هستم که در زندگی ایشون بوده و فکر کنم واسه همین که دفعه اوله به یه پسر علاقه مند میشه اینقد وابسته شده.

آره من مطمئنم اگه بیام ایران گزینه های دیگری هم هست . به ویژه تو فامیل . مطمئناً خوشگل تر هم خواهند بود. اما بعید می دونم کسی باشه که مثل ایشون واسه خاطر خودم منو بخواد.

من خیلی فکر کردم. ایشون تقریباً همه ملاک ها یی که من می خوام رو تقریباً داره. فقط تنها چیزی که منو آزرده داره همین سن و یک مقدار هم ظاهرشه. من الان فقط می خوام ببینم چه جوری میشه این فکر رو از خودم بریزم دور. یعنی چیکار کنم که دیگه به سن و ظاهر فکر نکنم. می ترسم اگه باهاش ازدواج کنم بعداً به روش بیارم که کاش ازم کوچک تر بودی یا کاش خوشگل تر بودی.
من حتی با یکی از اساتید مجرب تهران مشاوره کردم . حتی به یک بهانه ایشان رو فرستادم تا دکتر ایشون رو ببینه. دکتر بهم گفتند که تضمین می کنه تا آخر عمر این خانم حتی به مردی غیر از شما فکر هم نخواهد کرد. ولی مشکل من اینه که ایشون اینطوریه و من همین الان دارم به گزینه های دیگه هم فکر می کنم. حتی به دکتر گفتم میزان علاقه یکسان نیست و خوب شاید بعداً این مشکل زا باشه. دکتر حتی بهم گفتند که اختلاف سنی شما حتی جای بحث هم نداره. درحالی که من عموماً می بینم که زن و شوهر هایی که حتی مرد چند سال بزرگتره بعد از 40-45 سالگی تقریباً همسن به نظر میرسن . پس وای به حال اینکه خانم چند ماه بزرگتر هم باشه.

دیشب حتی تا مرز فراموش کردن این مورد رفتم اما وقتی به باطن پاک و علاقه خالصانه این خانم فکر می کنم و اینکه حتی تو دوران دبیرستان این خانم هم من یک نقطه سیاه یا بی عفتی نتونستم پیدا کنم ، باز منصرف شدم.

با وجود اینکه خودم می دونم فعلاً هم ازم جوان تر به نظر میاد و هم خوشگلتره ، اما همیشه فکرم مشغوله. ظاهرش واقعاً به دلم نشسته اما چون خانوادم گفتن خوشگل نیست می ترسم بعداً تو فامیل مسخرم کنند که چه بد سلیقه بودی و حیف موقعیت تو و این حرفا.
خودم هم مخصوصاً که موقعیت تحصیلی خوبی دارم بعضی وقت ها فکر می کنم من می تونم دختر خیلی خوشگل تری که ازم چند سال کوچک تر باشه بگیرم. خلاصه این فکر همش منو مشغول داره.

به نظر شما فراموش کردن این مورد کار درستیه؟ آیا من باید یک مرودی رو پیدا کنم که حتماً زیباییش خیلی خوب باشه؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اینم که احتما داره یک دختر خوشگل که کوچکتر از من باشه و مثلاً بداخلاق باشه گیرم بیاد رو هم می دونم. واسه همینه که نمی تونم این مورد رو فراموش کنم . چون واقعلاً شناخت خیلی خیلی خوبی ازش دارم.

فقط نمی دونم چرا این فکر سن و ظاهر منو رها نمی کنه. بعضی وقتا واقعاً به این نتیجه می رسم که بهترین تصمیم اینه که دو دستی بچسبمش ولی تا میرم بیرون و یه دختر جوان خوشگل تو خیابون می بینم دوباره این افکار میاد سراغم. یا یکی بگه زن آدم باید چند سال کوچکتر باشه هم همین جوری دوباره باعث میشه که به اون مساله سن فکر کنم.
من از این می ترسم که ازدواج بکنم و بعداً این افکار رو هنوز داشته باشم. آیا به نظر شما بعد ازدواج این افکار از بین میره؟

دوست عزیز
شما منو بیاد دوست متخصصی انداختید که مثل شما دچار وسواس شده بود در محل کارش بیمارستان از خانم دکتری خوشش امده بود که 2 سالی ازش بزرگتر بود و همدیگر رو دوست داشتند و از لحاظ شخصیتی مشابه بودند. ولی خانواده مخالفت کردند و مادرشون که فرهنگی بود از دختر یکی از همکارانش که دختر لیسانس بود وسنش حدود 6 یا 7 سالی کوچکتر از پسرش بود خیلی خوشش امد و پسر رو برد خاستگاری اون و آقا پسر هم بعد از مدتی رفت و امد قبول کرد و همکارش و فراموش کرد. خانواده انقدر خوشحال بودند که بعد از چند ماهی عقد اپارتمانی خریدند و کادوی عروسی این زوج دادند ولی باور نمی کنید که در این یک سال اول چقدر این زوج مشکل داشتند و چندین بار قهر و آشتی کردند با وساطت خانواده ها.
آقا از بی نظمی ها و بی برنامه گیها و بچه بازیهای خانم نالان بود و خانم جور دیگری تا بعد از یکسال طی این بحثها آقا منزل رو ترک کرد و هرماه نفقه این خانم را بحسابش می ریخت تا مراحل طلاق طی شود و بعد آن آپارتمان و ماهیانه حدود 1.5 سکه مهریه این خانم را قبول کرد که پرداخت کند و به هیچ وجه راضی به ادامه زندگی نشد با اینکه عروس خانم و خانواده اش کلی واسطه فرستاند.
بعد از یک سالی اون آقا کلی این طرف آنطرف خاستگاری رفت و همچنین پیگیر همکار پزشکش شد که به شهر دیگری منتقل شده بود.
حالا باهم ازدواج کردند و خدارا شکر منتظر یک کوچولو هستند.
این واقعیت رو برات گفتم که همیشه دنبال کسی باشی که بااو وجه اشتراکات بیشتری داشته باشی سن یک عدد است و نمی تواند ملاک قابل اطمینانی باشد و همچنین زیبایی نعمتی است از خداوند که فرد زحمتی برای بدست آوردت ان نکشیده دنبال کسی باش که سیرت زیبایی داشته باشد و برای بدست اوردن علم و اخلاق روی خودش کار کرده باشه :305:

راستی شما اون تاپیک آقا NAVA که لینکش رو داده بودم رو خوندی؟
تقریباً او هم همین مشکل شما رو داشت و تا آخر همینطور دو دل بود. متاسفانه تاپیکش اون طور که باید به نتیجه ای نرسید.
ولی در تاپیکش خیلی از کاربران همدردی نظر دادند که شاید به شما هم کمک کنه.
و البته تاپیکش این رو نشون می دهد که اگر بخواهی دائم مقایسه کنی، هیچ وقت نمی توانی آرام بگیری.

نقل قول:

---

ظاهرش واقعاً به دلم نشسته اما چون خانوادم گفتن خوشگل نیست می ترسم بعداً تو فامیل مسخرم کنند که چه بد سلیقه بودی و حیف موقعیت تو و این حرفا.

---

شما اصلاً نباید به حرف فامیل فکر کنی! مطمئن هم باش که کسی چیزی نمی گه!
این افکارت اشتباه هستند.

من فکر می کنم حرفهای مادرت کمی دو دلت کرده.
مادر بالاخره حساس هست و دوست داره بهترین رو برای پسرش انتخاب کنه.
دختر خانم رو هم نمی شناسه. با این توصیف هایی که شما کردی، دختر خانم رو ببینه، توی دلش جا می شه.

و حداقل در رابطه با ظاهر:
علف باید به دهان بزی شیرین بیاد، نه به دهان فامیلش :)

فقط این رو می دونم که وقتی شما عاشق کسی می شوی، او برایت زیباترین هست. حتی اگر اینطور باشد که وقتی عشق در میان نباشد، به نظرت ظاهری معمولی داشته باشد.

به هر حال باید قبل از ازدواج این دودلی شما برطرف بشه.
نه اینکه ازدواج کنی به امید اینکه بعداً دودلیت برطرف بشه.

شما در مورد این خانوم خیلی مردّد هستید و من حس می کنم اگر با ایشون ازدواج کنید خدایی نکرده ممکنه در آینده بهش خیانت کنید! به نظرم فقط حرف مادرتون نبوده که شما رو دچار تردید کرده بلکه خودتون هم تا یه دختر خوشگل می بینید دست و دلتون می لرزه.
از شما که اینقدر تحصیلکرده هستید تعجب می کنم که چند ماه اختلاف سنی رو این همه بزرگ می کنید؛ طرز فکرتون خیلی سنتیه. با حرف هایی که شما می زنید بعید می دونم بتونید این خانوم رو خوشبخت کنید.
اگر می خواید با این خانوم ازدواج کنید باید بتونید اونقدر دوسش داشته باشید که به نظرتون خوشگل ترین دختر بیاد و دیگه به سنش هم فکر نکنید. به نظرم اگر نمی تونید این حس رو نسبت بهش داشته باشید بهتره به موارد دیگه ای فکر کنید و خودتونو ایشون رو بدبخت نکنید...[/size][/b][/font]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sanjab

دوست عزیز
شما منو بیاد دوست متخصصی انداختید که مثل شما دچار وسواس شده بود در محل کارش بیمارستان از خانم دکتری خوشش امده بود که 2 سالی ازش بزرگتر بود و همدیگر رو دوست داشتند و از لحاظ شخصیتی مشابه بودند. ولی خانواده مخالفت کردند و مادرشون که فرهنگی بود از دختر یکی از همکارانش که دختر لیسانس بود وسنش حدود 6 یا 7 سالی کوچکتر از پسرش بود خیلی خوشش امد و پسر رو برد خاستگاری اون و آقا پسر هم بعد از مدتی رفت و امد قبول کرد و همکارش و فراموش کرد. خانواده انقدر خوشحال بودند که بعد از چند ماهی عقد اپارتمانی خریدند و کادوی عروسی این زوج دادند ولی باور نمی کنید که در این یک سال اول چقدر این زوج مشکل داشتند و چندین بار قهر و آشتی کردند با وساطت خانواده ها.
آقا از بی نظمی ها و بی برنامه گیها و بچه بازیهای خانم نالان بود و خانم جور دیگری تا بعد از یکسال طی این بحثها آقا منزل رو ترک کرد و هرماه نفقه این خانم را بحسابش می ریخت تا مراحل طلاق طی شود و بعد آن آپارتمان و ماهیانه حدود 1.5 سکه مهریه این خانم را قبول کرد که پرداخت کند و به هیچ وجه راضی به ادامه زندگی نشد با اینکه عروس خانم و خانواده اش کلی واسطه فرستاند.
بعد از یک سالی اون آقا کلی این طرف آنطرف خاستگاری رفت و همچنین پیگیر همکار پزشکش شد که به شهر دیگری منتقل شده بود.
حالا باهم ازدواج کردند و خدارا شکر منتظر یک کوچولو هستند.
این واقعیت رو برات گفتم که همیشه دنبال کسی باشی که بااو وجه اشتراکات بیشتری داشته باشی سن یک عدد است و نمی تواند ملاک قابل اطمینانی باشد و همچنین زیبایی نعمتی است از خداوند که فرد زحمتی برای بدست آوردت ان نکشیده دنبال کسی باش که سیرت زیبایی داشته باشد و برای بدست اوردن علم و اخلاق روی خودش کار کرده باشه :305:

---

ممنون از نظر شما.
ولی خوب نمی دونم چیکار کنم که به سن و ظاهر ایشون فکر نکنم؟ چیکار کنم که این تردید در من از بین بره و مطمئن بشم؟ من خیلی از این موراد رو شنیدم که شما گفتید ، ازدواج با سن بالاتر که موفق هم بوده. اما خوب بعضی وقتها تردید دارم. فعلاً دارم با این تردید مبارزه می کنم. ولی هوز نتونستم موفق بشم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamed65

راستی شما اون تاپیک آقا NAVA که لینکش رو داده بودم رو خوندی؟
تقریباً او هم همین مشکل شما رو داشت و تا آخر همینطور دو دل بود. متاسفانه تاپیکش اون طور که باید به نتیجه ای نرسید.
ولی در تاپیکش خیلی از کاربران همدردی نظر دادند که شاید به شما هم کمک کنه.
و البته تاپیکش این رو نشون می دهد که اگر بخواهی دائم مقایسه کنی، هیچ وقت نمی توانی آرام بگیری.

نقل قول:

---

ظاهرش واقعاً به دلم نشسته اما چون خانوادم گفتن خوشگل نیست می ترسم بعداً تو فامیل مسخرم کنند که چه بد سلیقه بودی و حیف موقعیت تو و این حرفا.

---

شما اصلاً نباید به حرف فامیل فکر کنی! مطمئن هم باش که کسی چیزی نمی گه!
این افکارت اشتباه هستند.

من فکر می کنم حرفهای مادرت کمی دو دلت کرده.
مادر بالاخره حساس هست و دوست داره بهترین رو برای پسرش انتخاب کنه.
دختر خانم رو هم نمی شناسه. با این توصیف هایی که شما کردی، دختر خانم رو ببینه، توی دلش جا می شه.

و حداقل در رابطه با ظاهر:
علف باید به دهان بزی شیرین بیاد، نه به دهان فامیلش :)

فقط این رو می دونم که وقتی شما عاشق کسی می شوی، او برایت زیباترین هست. حتی اگر اینطور باشد که وقتی عشق در میان نباشد، به نظرت ظاهری معمولی داشته باشد.

به هر حال باید قبل از ازدواج این دودلی شما برطرف بشه.
نه اینکه ازدواج کنی به امید اینکه بعداً دودلیت برطرف بشه.

---

آره من او رو کامل خوندم . خیلی مفید بود.
آره خوب خودم متوجه هستم ولی نمی دونم چرا نمی تونم این حس رو پیدا کنم که ایشون زیباترینه . خیلی سعی می کنم که این حس رو پیدا کنم اما هنوز نتونستم.
چرا میگید که بعد ازدواج این حس به وجود نمیاد؟ آخه من بعضی وقت ها می گم بعد ازدواج وقتی از نزدیک محبت های ایشون رو حس کنم کم کم این حس به وجود میاد. ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanha123

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sanjab

دوست عزیز
شما منو بیاد دوست متخصصی انداختید که مثل شما دچار وسواس شده بود در محل کارش بیمارستان از خانم دکتری خوشش امده بود که 2 سالی ازش بزرگتر بود و همدیگر رو دوست داشتند و از لحاظ شخصیتی مشابه بودند. ولی خانواده مخالفت کردند و مادرشون که فرهنگی بود از دختر یکی از همکارانش که دختر لیسانس بود وسنش حدود 6 یا 7 سالی کوچکتر از پسرش بود خیلی خوشش امد و پسر رو برد خاستگاری اون و آقا پسر هم بعد از مدتی رفت و امد قبول کرد و همکارش و فراموش کرد. خانواده انقدر خوشحال بودند که بعد از چند ماهی عقد اپارتمانی خریدند و کادوی عروسی این زوج دادند ولی باور نمی کنید که در این یک سال اول چقدر این زوج مشکل داشتند و چندین بار قهر و آشتی کردند با وساطت خانواده ها.
آقا از بی نظمی ها و بی برنامه گیها و بچه بازیهای خانم نالان بود و خانم جور دیگری تا بعد از یکسال طی این بحثها آقا منزل رو ترک کرد و هرماه نفقه این خانم را بحسابش می ریخت تا مراحل طلاق طی شود و بعد آن آپارتمان و ماهیانه حدود 1.5 سکه مهریه این خانم را قبول کرد که پرداخت کند و به هیچ وجه راضی به ادامه زندگی نشد با اینکه عروس خانم و خانواده اش کلی واسطه فرستاند.
بعد از یک سالی اون آقا کلی این طرف آنطرف خاستگاری رفت و همچنین پیگیر همکار پزشکش شد که به شهر دیگری منتقل شده بود.
حالا باهم ازدواج کردند و خدارا شکر منتظر یک کوچولو هستند.
این واقعیت رو برات گفتم که همیشه دنبال کسی باشی که بااو وجه اشتراکات بیشتری داشته باشی سن یک عدد است و نمی تواند ملاک قابل اطمینانی باشد و همچنین زیبایی نعمتی است از خداوند که فرد زحمتی برای بدست آوردت ان نکشیده دنبال کسی باش که سیرت زیبایی داشته باشد و برای بدست اوردن علم و اخلاق روی خودش کار کرده باشه :305:

---

ممنون از نظر شما.
ولی خوب نمی دونم چیکار کنم که به سن و ظاهر ایشون فکر نکنم؟ چیکار کنم که این تردید در من از بین بره و مطمئن بشم؟ من خیلی از این موراد رو شنیدم که شما گفتید ، ازدواج با سن بالاتر که موفق هم بوده. اما خوب بعضی وقتها تردید دارم. فعلاً دارم با این تردید مبارزه می کنم. ولی هوز نتونستم موفق بشم

---

:72::72::72:
چند ماهی بیخیالش بشو هیچ تماس و ارتباطی
دنبال موردهای دیگه باش اگه دیدی دلتنگش شدی و نتونستی فراموشش کنی بیا جدی روی رابطه باهاش کارکن و از مشاور کمک بگیر. گرچه امیدوارم این خانم در اون فرصت ازدواج نکرده باشه:163:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nazanin1771

شما در مورد این خانوم خیلی مردّد هستید و من حس می کنم اگر با ایشون ازدواج کنید خدایی نکرده ممکنه در آینده بهش خیانت کنید! به نظرم فقط حرف مادرتون نبوده که شما رو دچار تردید کرده بلکه خودتون هم تا یه دختر خوشگل می بینید دست و دلتون می لرزه.
از شما که اینقدر تحصیلکرده هستید تعجب می کنم که چند ماه اختلاف سنی رو این همه بزرگ می کنید؛ طرز فکرتون خیلی سنتیه. با حرف هایی که شما می زنید بعید می دونم بتونید این خانوم رو خوشبخت کنید.
اگر می خواید با این خانوم ازدواج کنید باید بتونید اونقدر دوسش داشته باشید که به نظرتون خوشگل ترین دختر بیاد و دیگه به سنش هم فکر نکنید. به نظرم اگر نمی تونید این حس رو نسبت بهش داشته باشید بهتره به موارد دیگه ای فکر کنید و خودتونو ایشون رو بدبخت نکنید...[/size][/b][/font]

---

ممنون از نظر شما.
متاسفانه تمام دوستان من در اینجا به این تردید من دامن می زنند. هر وقت بحث از ازدواج میشه همه می گن دختر باید چند سال کوچکتر باشه و خیلی مهمه که خوشگل باشه. دقیقا همین حرفاست که به تردید های من دامن می زنه.
من خودم می خوام که به سنش فکر نکنم اما حرف های اطرافیان خوب نمی ذاره.
من خودم از اول نه راجع به سن و نه ظاهر ایشون فکر می کردم. اما از وقتی اومدم خارج از کشور ، این دغدغه ها در من ایجاد شده. و حالا که می خوام برم ازدواج کنم خوب ترس و تردید من بیشتر شده.
شما کمکم کنید و بگید چه طور به این تردید ها و مقایسه کردن ها خاتمه بدم.
شما که می گید برم دنبال یه مورد دیگه ، آیا به نظر شما می تونم یه مورد خوب مثل این پیدا کنم؟ آیا فراموش کردن این مورد حیف نیست؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sanjab

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanha123

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sanjab

دوست عزیز
شما منو بیاد دوست متخصصی انداختید که مثل شما دچار وسواس شده بود در محل کارش بیمارستان از خانم دکتری خوشش امده بود که 2 سالی ازش بزرگتر بود و همدیگر رو دوست داشتند و از لحاظ شخصیتی مشابه بودند. ولی خانواده مخالفت کردند و مادرشون که فرهنگی بود از دختر یکی از همکارانش که دختر لیسانس بود وسنش حدود 6 یا 7 سالی کوچکتر از پسرش بود خیلی خوشش امد و پسر رو برد خاستگاری اون و آقا پسر هم بعد از مدتی رفت و امد قبول کرد و همکارش و فراموش کرد. خانواده انقدر خوشحال بودند که بعد از چند ماهی عقد اپارتمانی خریدند و کادوی عروسی این زوج دادند ولی باور نمی کنید که در این یک سال اول چقدر این زوج مشکل داشتند و چندین بار قهر و آشتی کردند با وساطت خانواده ها.
آقا از بی نظمی ها و بی برنامه گیها و بچه بازیهای خانم نالان بود و خانم جور دیگری تا بعد از یکسال طی این بحثها آقا منزل رو ترک کرد و هرماه نفقه این خانم را بحسابش می ریخت تا مراحل طلاق طی شود و بعد آن آپارتمان و ماهیانه حدود 1.5 سکه مهریه این خانم را قبول کرد که پرداخت کند و به هیچ وجه راضی به ادامه زندگی نشد با اینکه عروس خانم و خانواده اش کلی واسطه فرستاند.
بعد از یک سالی اون آقا کلی این طرف آنطرف خاستگاری رفت و همچنین پیگیر همکار پزشکش شد که به شهر دیگری منتقل شده بود.
حالا باهم ازدواج کردند و خدارا شکر منتظر یک کوچولو هستند.
این واقعیت رو برات گفتم که همیشه دنبال کسی باشی که بااو وجه اشتراکات بیشتری داشته باشی سن یک عدد است و نمی تواند ملاک قابل اطمینانی باشد و همچنین زیبایی نعمتی است از خداوند که فرد زحمتی برای بدست آوردت ان نکشیده دنبال کسی باش که سیرت زیبایی داشته باشد و برای بدست اوردن علم و اخلاق روی خودش کار کرده باشه :305:

---

ممنون از نظر شما.
ولی خوب نمی دونم چیکار کنم که به سن و ظاهر ایشون فکر نکنم؟ چیکار کنم که این تردید در من از بین بره و مطمئن بشم؟ من خیلی از این موراد رو شنیدم که شما گفتید ، ازدواج با سن بالاتر که موفق هم بوده. اما خوب بعضی وقتها تردید دارم. فعلاً دارم با این تردید مبارزه می کنم. ولی هوز نتونستم موفق بشم

---

:72::72::72:
چند ماهی بیخیالش بشو هیچ تماس و ارتباطی
دنبال موردهای دیگه باش اگه دیدی دلتنگش شدی و نتونستی فراموشش کنی بیا جدی روی رابطه باهاش کارکن و از مشاور کمک بگیر. گرچه امیدوارم این خانم در اون فرصت ازدواج نکرده باشه:163:

---

راستش من اونقد فرصت ندارم. تنها فرصتی که واسه اومدن به ایران دارم چند ماه دیگه هست و بعد تا چند سال نمی تونم. می خوام تو همین چند ماه تصمیم قطعی بگیرم. واسه همین کمک خواستم که بتونم یا سریع تر تردید رو بگذارم کنار یا اینکه موضوع ایشون رو فراموش کنم

خواهش می کنم؛ من فقط نظر خودم رو می گم، مهم طرز فکر شماست.
راستش رو بخواید به نظرم این مورد که شما می گید خیلی خوبه و حق با شماست که نمی تونید به راحتی ازش بگذرید.
سعی کنید افکار منفی رو از خودتون دور کنید و به حرفهای بقیه در مورد سن و زیباییش توجهی نکنید. با خودتون فکر کنید... می تونید زیبایی این خانوم رو به عنوان همسر آیندتون بپذیرید؟ من جایی خوندم همین که زن از مرد زیباتر باشه کافیه. من زن و شوهرایی رو می شناسم با این که یکیشون یا هر دو قیافه خوبی نداره ولی همین که همدیگرو دوست دارند طرف مقابلشونو زیبا می بینن و حتی از زیباییش تعریف می کنن!
اون چند ماه اختلاف سنی که به نظر من واقعاً جایی برای بحث نداره، اگر چند سال بود شاید، ولی فقط چند ماه...؟!
ببینید به نظرم اگر شما با کسی که تحصیلاتش مثل خودتون بالا باشه و با شما همفکر و هم عقیده باشه ازدواج کنید، خوشبخت ترید.
حالا دیگه نظر نهایی رو خودتون باید بدید. فقط سعی کنید این همه رنگ و آرایش دخترای دیگه فریبتون نده که خدا می دونه یه تار موی این خانوم با شخصیت می ارزه به خیلیاشون. وقتی که مطمئن شدید این خانوم رو واقعاً دوست دارید و می تونید بهش وفادار بمونید، حتماً برای ازدواج باهاش اقدام کنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nazanin1771

خواهش می کنم؛ من فقط نظر خودم رو می گم، مهم طرز فکر شماست.
راستش رو بخواید به نظرم این مورد که شما می گید خیلی خوبه و حق با شماست که نمی تونید به راحتی ازش بگذرید.
سعی کنید افکار منفی رو از خودتون دور کنید و به حرفهای بقیه در مورد سن و زیباییش توجهی نکنید. با خودتون فکر کنید... می تونید زیبایی این خانوم رو به عنوان همسر آیندتون بپذیرید؟ من جایی خوندم همین که زن از مرد زیباتر باشه کافیه. من زن و شوهرایی رو می شناسم با این که یکیشون یا هر دو قیافه خوبی نداره ولی همین که همدیگرو دوست دارند طرف مقابلشونو زیبا می بینن و حتی از زیباییش تعریف می کنن!
اون چند ماه اختلاف سنی که به نظر من واقعاً جایی برای بحث نداره، اگر چند سال بود شاید، ولی فقط چند ماه...؟!
ببینید به نظرم اگر شما با کسی که تحصیلاتش مثل خودتون بالا باشه و با شما همفکر و هم عقیده باشه ازدواج کنید، خوشبخت ترید.
حالا دیگه نظر نهایی رو خودتون باید بدید. فقط سعی کنید این همه رنگ و آرایش دخترای دیگه فریبتون نده که خدا می دونه یه تار موی این خانوم با شخصیت می ارزه به خیلیاشون. وقتی که مطمئن شدید این خانوم رو واقعاً دوست دارید و می تونید بهش وفادار بمونید، حتماً برای ازدواج باهاش اقدام کنید.

---

راستش یک مورد دیگه هم رو در نظرم اومد که فقط خواستم شما بدونید و بگید همون اولی بهتره یا این. این مورد یک سال ازم کوچکتره و زیباتره و خانوادتاً پولدارتره و از نظر درسی هم خیلی خوبه. و حتی امتحان های زبان انگلیسی لازم واسه ادامه تحصیل رو هم قبلاً داده و یک مقدار هم می دونم که از من خوشش می اومد. فقط یه چند عیب داره : یکی اینکه متوجه شدم که میگن یک افکار یک مقدار زن سالارانه داره و همچنین اینکه تو ناز و نعمت بزرگ شده و به قول معروف دست به سیاه و سفید نزده. البته خوب 4 سال خوابگاه بوده و دور از خانواده زندگی کرده. کلاً یک مقدار بابت اینکه خانواده مرفهی داره غرور داره منتها کم. به نظر اهل دوست پسر و اینا هم کلاً نبوده. ولی خوب کلاً هرچی خواسته واسش مهیا بوده و حتی الان که تهرانه ، مادرش از شهرستان میره تهران واسش غذا درست می کنه !! کلاً به نظر آدمی هم نیست که تو بحث هایی که می کنه اگه حس کنه طرف مقابل اشتباه میگه کوتاه بیاد.
در مجموع این مورد فقط همین یک عیب عمده رو داره. حالا به نظر شما همون مورد اول بهتره یا این دومی میشه از این عیبش صرف نظر کرد؟ این رفاه که داشته چقدر می تونه زندگی آینده رو تحت تاثیر قرار بده؟

به نظر من قبل ازدواج تردید ها رو از خودت دور کن !

سلام توی خانواده ما هم مشکل شما رو داشتیم وقتی میخواستیم واسه داداشم زن بگیریم.چون داداشم خوشکلو خوشتیپ بود و موقعیت خوبی هم داشت.اما هر کس رو پیشنهاد میکردیم،با تمام خوبیاش اگه قیافه معمولی داشت اون و پدرم قبول نمیکردن.آخرش هم با خانمی که میشه گفت تنها خوبیش زیبایی بود ازدواج کرد،هرچند خیلیا از این دختر تعریف میکردن،ولی 1سال بعد از ازدواج داداشم از دستش به ستوه اومد و خواست طلاقش بده که بزرگترا پادرمیونی کردن و نذاشتن.چهره واقعا واسه آدم عادی میشه،اگه در حد قابل قبولی هست مورد اول،به خاطر حرف دیگران منصرف نشو.اگه اونم دختر با محبتی باشه جاشو تو دل خانوادت باز میکنه.با کسی که خیلی ازت پایینتره ازدواج نکن چون ممکنه ارزش داشته های تو رو نفهمه و تازه مغرور هم میشه وقتی تو انتخابش کنی .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

این مورد جدیدت رو بیشتر بررسی کن.شاید اهل سازش باشه.زندگی خوابگاهی آدما رو مسیول بار میاره.شاید این آدم نذاره کسی تو زندگی مشترک حق شما رو بخوره.به جای اینکه خودتو مقابلش ببینی و بهش فکر کنی،ببین اگه کنارش باشی اوضاع چه جوری میشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط طلا محمدی

سلام توی خانواده ما هم مشکل شما رو داشتیم وقتی میخواستیم واسه داداشم زن بگیریم.چون داداشم خوشکلو خوشتیپ بود و موقعیت خوبی هم داشت.اما هر کس رو پیشنهاد میکردیم،با تمام خوبیاش اگه قیافه معمولی داشت اون و پدرم قبول نمیکردن.آخرش هم با خانمی که میشه گفت تنها خوبیش زیبایی بود ازدواج کرد،هرچند خیلیا از این دختر تعریف میکردن،ولی 1سال بعد از ازدواج داداشم از دستش به ستوه اومد و خواست طلاقش بده که بزرگترا پادرمیونی کردن و نذاشتن.چهره واقعا واسه آدم عادی میشه،اگه در حد قابل قبولی هست مورد اول،به خاطر حرف دیگران منصرف نشو.اگه اونم دختر با محبتی باشه جاشو تو دل خانوادت باز میکنه.با کسی که خیلی ازت پایینتره ازدواج نکن چون ممکنه ارزش داشته های تو رو نفهمه و تازه مغرور هم میشه وقتی تو انتخابش کنی .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

این مورد جدیدت رو بیشتر بررسی کن.شاید اهل سازش باشه.زندگی خوابگاهی آدما رو مسیول بار میاره.شاید این آدم نذاره کسی تو زندگی مشترک حق شما رو بخوره.به جای اینکه خودتو مقابلش ببینی و بهش فکر کنی،ببین اگه کنارش باشی اوضاع چه جوری میشه

---

مورد جدید یه عیب داره و اون اینکه از نظر خانوادگی بالاتر از منه . هم پولدار تره و هم از نظر تحصیلات بالاتره. البته بهش نمیاد که دختر مغروری باشه اما به هر حال این نکته هست که کلاً از نظر خانوادگی سطح بالایی داره و از نظر موقعیت تحصیلی هم مثل خودمه. این به نظر شما بعداً مشکل درست نمی کنه؟
مورد اول خیلی خیلی دختر خوبیه . فقط مشکل اینه که من همش فکر می کنم چون موقعیت خوبی دارم می تونم خوشگل تر و چند سال کوچکتر بگیرم بعد این باعث میشه که ظاهرش به دلم نشینه و جالب اینه که این ظاهر چند سال قبل به دلم نشسته بود و ازش خوشم میومد. . دقیقاً مثل داداش شما فکر می کنم. هرچی هم شما و بقیه می گید که زیبایی به درد نمی خوره انگار که تا خود آدم تجربه نکنه اینو نمی فهمه. البته من دارم سعی می کنم که تجربه بدی کسب نکنم.
مورد جدید رو از چند نفر پرسیدم همه ازش تعریف می کنند اما مورد اول رو شخصاً خودم چند ساله که می شناسم. البته هیچ وقت قرار ازدواج نداشتیم اما می دونم که خیلی دوست داره. البته این یک مقدار طبیعیه چون من مطمئن هستم که اولین پسری هستم که ظاهراً بهش دلبسته شده .
یه لحظه تصمیم گرفتم به این مورد جدید پیشنهاد بدم اما با یک مشاور صحبت کردم گفته بیشتر فکر کن. گفت اینکه این مورد اول اینقد به تو علاقه داره و قبلاً هم با هیچ پسری نبوده ، خیلی مهمه و باعث میشه که اون هیچ وقت تو رو ترک نکنه و واست هر کاری بکنه . واسه همین هنوز نتونستم تثصمیم بگیرم