نمایش نسخه قابل چاپ
من چهار سال که ازدواج کردم و حدود دو سال می شه که اومدیم خارج کشور
شوهرم رفتار خوبی نداره سر هر چیزی که بر خلاف میلش باشه داد می زنه و حرف های زشت میزنه به خدا دیگه خستم غربت اینجا به قدر کافی اذیتم می کنه مادرم می گه برات بلیط بگیرم برگرد نمی دونم چی کار کنم؟؟ اگه امکانش هست راهنماییم کنید ممنون
سلام،
به همدردی خوش آمدید.
قبل از ادامه تاپیک به شما پیشنهاد می دهم که این تاپیک که مربوط به مشکل شما هست را مطالعه کنید:
مقابله با پرخاشگری همسر
همینطور لطفاً کمی بیشتر راجع به مشکل خود توضیح بدهید.
آیا او از اول زندگی مشترکتان پرخاشگری می کرد؟ اگر نه چقدر وقت هست که این قضیه شروع شده؟ شما در مقابل پرخاشگری او چه برخوردی دارید؟
در صورت امکان با یک مثال قضیه را روشن تر کنید.
شغل خودتون و شوهر و تحصیلاتتون را هم بگین.:303:
ممنون از توجهتون
راستش اوایل حرف زشت اصلا نمی زد ولی مرد سالاری رو از همون اوایل داشت همیشه می گفت هر چی من می گم باید بگی چشم من رییس خونوادم ولی من فکر می کردم بعد از ازدواج خوب می شه مثلا یه دفعه قبل از عقد داشتیم می رفتیم ناهار بیرون من یه چیزی گفتم که خوشش نیومد دور زد برگشت منو دم خونه مامانم اینا پیاده کرد نمی دونم چرا اینقدر چشم پوشی کردم گفتم خوب می شه حالا نمی خوام بعد با یه بچه بگم چرا الان چشم پوشی کردم البته ایران که بودیم خیلی بهتر بود نمی دونم شاید چون هنوز زیر یه سقف نرفته بودیم
دیروز هم سر اینکه چرا برای فلان کادو از عموم دیر تشکر کردی شروع به فحش دادن کرد بعد زنگ زد به مامانم گفت دختر شما سطح فرهنگش پایینه مامانم هم گفت بفرستش بیاد اگه نمی خواهیش اونم گفت پول بلیطش رو خودتون باید بدید خلاصه آبروم رو جلوی مامانم برد از صبح هم می گه اگه مامانتم پول بده تو جرات نداری بری
نمی دونم چی کار کنم حالم از این زندگی به هم می خوره دلم می خواد برگردم ایران
ما هر دو فوق لیسانس هستیم من کاری اینجا پیدا نکردم شوهرم مشغول کار ولی بیشتر کار هاش رو تو خونه انجام می ده
دوستان عزیز میشه راهنماییم کنید
مادرم امروز زنگ زده خیلی عصبانی گفته باید برگردی میگه مردی که بلد نیست با زنش و مادر زنش درست رفتار بکنه به درد زندگی نمی خوره
حالا من چی کار کنم؟؟؟ راستش خودمم هم از این زندگی راضی نیستم
فكر نمي كني علت اين برخوردها بخاطر اينه كه هر دو توي خونه هستيد؟ والله منم از صبح تا شب با يكي كه خيلي هم دوستش دارم بمونم به پرو پاش مي پيچم. درضمن با هر تماسي از اينور و اونور با زندگيتون بازي نكنين. براي بليت گرفتن و رفتن هميشه وقت هست اما براي ساختن نه. نميشه شما هم دنبال يه كاري بريد؟ يا مثلا بريد دانشگاههاي اونجا براي ادامه تحصيل اپلاي كنيد؟
بهتره يكم بهم فضا بديد.
حالم خیلی بده تورو خدا کمکم کنین
ما توی شهر کوچیکی زندگی می کنیم من کار نتونستم پیدا کنم دنبال دکترا خوندن هم بودن ولی بدون فاند نمی تونم که نتونستم بگیرم مادرمم زنگ زده با مادر همسرم دعوا کرده دیگه فکر نکنم زندگیم درست بشه خیلی سخته این همه سختی تحمل کردم گفتم درست می شه نشد
ادم گاهی فقط زندگی میکنه به خاطر ابروش وقتی که ریخت دیگه چه فرقی میکنه؟ به قول خودت باید با یک بچه برگردی...برگرد و یک وکیل خوب بگیر و جدا شو
چرا هیچکسی کمکم نمی کنه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مادرم قبل ازدواج بهم می گفت این به درد نمی خوره گوش نکردم دوست ندارم دوباره گوش نکنم و پاشو بعدا بخورم
یکی بگه من چی کار کنم؟؟؟ حالم از زندگی کردن توی این کشور بهم می خوره تا حالا هم فقط تحمل کردم ولی مگه آدم چند بار زندگی می کنه؟ شوهرم می گه می ری می بینی تو ایران مردم با یه زن طلاق گرفته چطور رفتار می کنن خودت برمی گردی حالا واقعا درسته؟؟ یعنی آدم باید یه عمر تحمل بکنه به خاطر مردم؟؟
مادرتون اشتباه کردن که تماس گرفتن با مادر همسرتون و دعوا کردند!نقل قول:
نوشته اصلی توسط lighthouse
به مادر همسرتون ربطی نداره که بین دیگران چه اتفاقی افتاده مگر خودش توش دخیل باشه.
صرف نظر از خلط مباحث با هم باید با مادرتون صحبت کنید و بگید به عنوان یک مادر به کمکتون احتیاج دارم و منو راهنمایی کنید تا با مادر همسرتون تماس بگیرید.
دامنه مشکلات رو گسترده تر نکنید:104:
با سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط خاله سوسکه
واقعا نمیشه با چند خط نوشته مراجعی در فضای مجازی ، به همین راحتی بگوییم خانم برو طلاق بگیر!!!!
ما در برابر هر کلام و جمله امان مسئولیم. باید با احتیاط و همه جانبه به یک زندگی نگاه کنیم. و همه جوانب را دقیق بسنجیم.
========
lighthouse گرامی
موضوعی که عنوان کردید، سابقه زیادی در تالار دارد. شما می توانید پرخاشگری و یا عصبانیت همسر را جستجو کنید.
همچنین می توانید مقالات مهارتهای ارتباطی یا مقالات مربوط به خشم را مطالعه کنید.
سایر مقالات مفید برای شما:
چگونه همسران مشکلات،اختلافات و درگیریهای بین خود را حل کنند؟
مهارت گوش دادن و مهارتهای ارتباطی(به همراه لینک مقالات برگزیده)
نقل قول:
نوشته اصلی توسط footer2
ممنون از پاسختون
راستش مادر من همیشه هر وقت بحثمون می شد کلی منو دلداری می داد که صبر کن درست می شه ولی این دفعه شوهرم زنگ می زنه به مادرم و کلی داد و بیداد می کنه
مادرمم میگه اول زندگی که اینه بعدا چی می شه
مادر همسرمم هم هیچ عکس العملی نشون نداده به مادرم گفته زندگی خودشونه به من ربطی نداره ولی به نظر من زندگی پسرشه نه مردم تو خیابون نباید براش مهم باشه زندگی پسرش؟
خیلی ممنون مدیر همدردی از توجهتون
حتما مقاله ها رو می خونم
تا اون جایی که من می دونم همسرم دوست داره من مطیع اون باشم هر کاری که گفت انجام بدم در این صورت اخلاقش خوبه وگرنه احساس می کنه مردانیتش رفته زیر سوال اون وقت دیگه شروع می کنه
با سلام دوباره،
خانم عزیز من به شما پیشنهاد می دهم به پستی که مدیر همدردی دادند بیشتر دقت کنید.
ازدواج فقط یک انتخاب صحیح نیست.
برای هر کاری باید آموزش دید. هیچ چیز به آسانی به دست نمی آید. برای همه چیز باید زحمت کشید.
شما هم باید برای ساختن یک زندگی زیبا و فراهم کردن یک خانه آرام تلاش کنید.
باید مهارتهای لازم برای ارتباط صحیح، برخوردهای صحیح، تصمیم گیری های صحیح و ... را کسب کنید.
در این سایت مقالات زیادی هستند که مدیر همدردی هم لینک چندتا از آنها را به شما دادند.
به نظر من اینقدر راحت از جدایی صحبت نکنید.
بلکه برای حل کردن مشکلات تلاش کنید. از در محبت و گذشت وارد شوید. انعطاف پذیر باشید.
خیلی وقتها خداوند به انسان نعمتهای بزرگی داده که انسان آنها را نمی بیند و وقتی از دستشان داد متوجه می شود.
در این محیط مجازی تشخیص آسان نیست، ولی اینطور که از صحبتهای شما پیداست مشکلات شما بیشتر مشکلات ارتباطی هست. اینجا کسانی را داریم که حتی بعد از خیانت همسر باز برای ادامه زندگی تلاش می کنند. نباید بعد از کمی جر و بحث و 2 تا تلفن مادرها اینطور ناامید شد. مواظب باشید که از این به بعد در رفتارهایتان سنجیده برخورد کنید و این را از شوهرتان هم بخواهید. همینطور از مادرتان. از روی عصبانیت تصمیم نگیرید.
امیدوارم در بقیه پستهای شما شاهد تلاش شما برای بهبودی شرایط باشیم و دیگر از "باید جدا شوم" حرفی نباشد.
ممنون از جوابتون Hamed65
چشم مقاله ها رو می خونم یکیشو خوندم
اگه تا الان زندگیمون دوام داشته به خاطر گذشت و انعطاف پذیری من بوده ولی مگه یکی چه قدر ظرفیت داره یه زمانی پر می شه الان من دیگه اشباعم فکر می کنم گذشت زیادی هم نتیجه عکس می ده. من خیلی بهش گفتم مشکلات رو بیرون نبر ولی اصلا گوش نمی ده حرف های من براش مثل لالایی. فقط فقط خودشو می بینه. الان دیگه واقعا احساس می کنم افسرده شدم حوصله هیچ چیز ندارم . توی غربت هم بودن اوضاع روحیم رو بدتر می کنه دوست دارم برای تجدید روحیه نه قهر برم ایران ولی شوهرم میگه نه اگه یه مدت از هم دور باشیم شاید اوضاع بهتر بشه. به نظرتون درسته اگه اصرار کنم؟؟
دوستان میشه لطفا کمکم کنید؟؟؟ من چی کار کنم؟؟؟
اگر بعد از 4 سال زندګی مشترک و ... سن، هنوز مادر باید برات بلیط بخره که برگردی ایران، احتمال اینکه شما هم اشکالات زیادی داشته باشی هست.
یعنی اگر شوهرت بهت نده، حتی بول یک بلیط را هم نداری ؟!
با این اوصاف وقتی برگردی ایران یا حتی اگر دوباره هم ازدواج کنی شرایطی بهتر از این نخواهی داشت. اول باید یاد بگیری چطور زندګی کنی.
شما هر دو از شرایط غربت و تنهایی هم خسته هستید. سعی کن بیشتر فضای خونه و زندگیت و روابطتون را از عشق و محبت و عاطفه تامین کنی. این به معنی وابستگی و چشم گفتن و مظلوم و توسری خور بودن نیست. همه انرژیت را بذار روی زندګیت و ببین چقد خوب نتیجه می گیری. اینقد مامانم، مامانش نکن. مگه بچه سه ساله ای که تا می خوری زمین با گریه می ری سراغ مامان؟
جواب مادرشوهر شما نشون می ده که خانم منطقی هست. بسیار جواب خوبی دادند و قدر این رفتارشون را بدانید.
به قول خانم آنی سر دوربین را یه کم برگردون سمت خودت. حتما یه چیزهایی خواهی دید.:72:
http://www.hamdardi.net/thread-16367-post-148236.html#pid148236
آرام عزیز سلام ممنون از جوابتون حالم خیلی بد بود ولی وقتی نوشته هاتو خوندم حالم بهتر شد بازم ممنون امیدوارم باز هم راهنماییم کنین من اینجا کسی رو ندارم.
نمی دونم چی بگم من فوق لیسانس از دانشگاه خوب ایران هستم. کارمون تو ایران خوب بود همه چیزمون مهیا بود ولی خوشی زد زیر دلمون باشوهرم برای کار اومدیم اینجا ولی از شانسمون تا اومدیم اوضاع اقتصادی اینجا خراب شد و از کار خبری نبود شوهرم حاضر به برگشت نبود می گفت بهتر می شه که الان 2 سال همون جوریه. الانم می گه تا کار اقامتم درست نشه نمیام که اونم 5 سال دیگه می شه. نمی دونم این اقامت به چه دردی خواهد خورد؟ از یه طرفم هم مادرم می گه تا کی اونجا به امید آینده مبهم بشینی تو برگرد تا اون هم مجاور بشه برگرده. شوهرم می گه اگه رفتی دیگه برگشتت به این راحتی ها نمی دارم! به نظرتون شوهرم مشکل داره؟؟
ببخشید این حرفارو می زنم دلم خیلی پره احساس می کنم دارم دق می کنم. خلاصه من که تمام مدت خونم و از خودم درآمدی ندارم پولی هم که از ایران آوردم خرج شد یعنی همش دست شوهرم بود. می شه یه راهکار بهم نشون بدین که بتونم برای خودم پول داشته باشم؟؟ شوهرم همش انتظار داره خانواده من بهمون کمک کنند چون خانواده خودش خیلی بهش کمک می کنن. همش هم سر این مسأله به من سرکوفت می زنه که مادرت به خواهرات بیشتر داده.
حرفت رو کاملا قبول دارم من خودم مشکل دارم که الان شوهرم این قدر پررو شده. من خیلی اعتماد به نفسم کم شده زود گریه ام می گیره! دوست دارم بمیرم این قدر بحث سر پول نکنم!!
وقتی شوهرش دوستش ندارهنقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
وقتی آبروش رو همه جا برده
وقتی به خانواده اش توهین کرده
برای چی باید بمونه و بقیه سالهای زندگیش رو حروم کنه
به خاطر اینکه امار طلاق بالا نره؟
حداقل اگه جدا بشه شانس اینو داره که با آرامش زندگی کنه
باید حتما یا با یک بچه جدا بشه یا بعد از بیست سال ببینه همه ی زندگیش با حسرت و اعصاب خوردی گذشته؟
من موافقم که زوجها روابطشون رو با روانشناسی و تغییر درست کنند ولی این قضیه باید دو طرفه باشه
یعنی آقا هم بخواد این زندگی درست بشه
خاله سوسکه عزیز،نقل قول:
نوشته اصلی توسط خاله سوسکه
من موافق اینکه زن و شوهر به هر قیمتی باید با هم بمانند نیستم. همینطور که یک روز خودم به جدا شدن پدر مادرم رضایت دادم.
ولی فکر می کنم شما در اینجا دارید قضیه را خیلی بدتر از آنچه که هست جلوه می دهید.
ما خیلی کمتر از آن حد از زندگی و مشکلات این مراجع عزیز باخبر هستیم که بخواهیم آنها را تشویق به جدایی بکنیم. این را بدانید که جدایی یعنی یک شکست و به طلاق باید به عنوان آخرین راه نگاه بشود. به خصوص مراجع که یک خانم هست در صورت جدایی ضربه بزرگی خواهد خورد.
در ضمن به نظر من مشکلاتی که توضیح دادند بسیار کمتر از آن هستند که بخواهیم حتی به جدایی فکر کنیم!
این زوج به تازگی مهاجرت کرده اند. سختی های زندگی روی آنها فشار آورده. به احتمال زیاد فشار زیادی روی آقا و روی خانم هست که باعث عصبانیت هر دو شده. متاسفانه برای تخلیه ی ناراحتی ها روی به بدرفتاری با یکدیگر آورده اند.
با گذشت زمان و بهتر شدن شرایط زندگی، هر دو آرامتر خواهند شد.
هر دو باید برای ادامه زندگی خود تلاش کنند.
خانم Lighthouse عزیز، فکر می کنم یک سفر تفریحی به ایران به هر دوی شما خیلی کمک کند. نمی دانم چقدر وقت است که خانواده را ندیدید. یک برنامه ای بچینید، یا هر دو، یا فقط شما، سفری به ایران داشته باشید تا کمی آرامش به شما برگردد.
به جدایی فکر نکنید که خدا را هزار مرتبه شکر واقعاً خیلی با آن فاصله دارید! فقط پیشنهادی که دارم این است که تا وقتی که شرایط زندگیتان مناسب نشده و مشکلاتتان حل نشده، بچه دار نشوید.
Hamed 65 و خاله سوسکه عزیز خیلی ممنون :72:
راستش من از طلاق می ترسم این رو شوهرمم می دونه. نمی تونم بگم شوهرم دوستم نداره داره ولی یه سری خصوصیات بد داره شاید هم خیلی بد. دارم سعی می کنم اونها رو رفع کنم اگه بشه.
زندگی تو این جا خیلییی اذیتم می کنه با اینکه 4 ماه پیش ایران بودم ولی هر شب سر نماز گریه می کنم که خدا شوهرم رو راضی کنه برای همیشه برگردیم. شوهرم هم اینجا هیچ پیشرفتی نمی کنه ولی نمی خواد به روی خودش بیاره همین اعصابشو تحریک می کنه. تو ایران این طور نبود از صبح تا عصر سرکار بود میامد هم خسته بود دیگه به این چیزها نمی رسید. نمی دونم به نظر شما این اقامت در آینده در صورتی که بخواهیم بعدش برگردیم ایران چه نفعی برای ما خواهد داشت؟؟ آیا جز هدر دادن عمره؟؟ به نظر من خارج برای تحصیل خیلی خوبه نه برای زندگی. تصمیم دارم 4 ماه دیگه بدون اینکه دعوا کنم برم ایران ولی دیگه برنگردم شوهرم هم اگه منو دوست داشته باشه میاد اگه نه که دیگه هیچی. اگه بیاد می تونه هر 6 ماه یکبار بیاد تا اقامتش درست بشه. 2 ساله شرایط زندگی همینه تا کی باید صبر کرد؟؟؟ ممنون از وقتی که برام می ذارید :72:
خاله سوسکه،
همونطور که حامد گفت این خانم و آقا ظاهرا مشکلات کوچیکی دارند که قابل رفع است. چرا فکر می کنی شوهرش دوستش نداره؟
lighthouse عزیز،
ظاهرا مشکل شما با مهاجرت پررنگ تر شده. زن در اسلام و فرهنگ ما تابع همسر است. مخصوصا در تعیین محل زندگی. به نظر من بهتره که با همسرت در این زمینه بحث نکنی. هر روز و هرشب بهش غر نزنی که این چه کاری بود ما کردیم، بیا برگردیم، اشتباه کردیم و ... این رفتار شما فقط باعث می شه حس بی عرضگی یا تصمیم اشتباه گرفتن یا ... پیدا کنند و عصبی تر و لجوج تر بشن.
به هر حال تصمیمی است که با هم گرفتید و قصدتون هم بهبود شرایط زندگی بوده که انشالله با صبر و گذروندن مراحل اولیه به آرامش می رسید.
ناامید نشو و باز هم برای دکترا اقدام کن.
برای خارج شدن از این فضای غریبی و تنهایی و ... یه کاری هر چند غیر مرتبط و هر چند جزیی برای خودت پیدا کن. اگه بخوای می شه. یه بار دیگه سعی کن.
در مورد مسایل مالی اصلا شوهرت را عادت نده به اینکه شما یا خانواده ات کمک کنید. سعی کن با صرفه جویی و قناعت به همسرت در این شرایط کمک کنی و یه جوری هم متوجهش کنی که حواست هست. اما کمک مستقیم مالی، مخصوصا از خانواده ات اصلا درست نیست. خودت در مورد پول اینطوری صحبت نکن تا همسرت هم نکنه. اینکه شما وسط دعوا سر قیمت بلیط بحث می کنید نشان دهنده اهمیت این موضوع براتون داره. یا بخاطر شرایطی هست که الان توش هستید یا ...
کمرنگ کن این فشار مالی را. با محبت و قناعت و همراهی. نه با کمک مالی.
سریال گل پامچال یادتون هست؟
یه جایی داود رشیدی (؟) وقتی می ره به دختره سر بزنه، می بینه که ناراحت و افسرده است. بهش می گه "به خانه شان دل بده، مهمان بلاتکلیفه"
اگه نخوای دل بدی به جایی که هستی صد سال دیگه هم همینه. سعی کن که بپذیری شرایطت را. این فکر را از سرت بیرون کن که می رم و برنمی گردم. تو قول دادی که در همه مراحل زندگی کنار همسرت باشی و تنهاش نذاری. به این فکر کن که چه کار کنی که هر دو با هم آرامش داشته باشید و لذت ببرید از زندگیتون. دنبال کار باش تا از خونه بری بیرون و هم زودتر اون جامعه را در ذهنت بپذیری و هم کمتر با خودت و همسرت درگیر باشی.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط خاله سوسکه
خاله سوسکه عزیز
آرامتر عزیزم
ما بارها تأکید داشته ایم که دوستان در راهنمایی دادن مراقب احساساتشان باشند ، برای اینکه راهنمائیها روند مشاوره ای و درست را داشته باشد ، مدیر محترم همدردی تاپیک آفت های احتمالی در کار مشاوره را ایجاد کردند و به رایگان در آن آموزش می دهند .
لذا از شما هم تقاضا داریم این تاپیک را به دقت بخوانید .
و نکته دیگر اینکه مدیر همدردی متخصص اصلی تالار هستند هم از نظر تحصیلات و هم تجربه ، و لذا من و شما که متخصص تر از ایشون نیستیم که !!!!! هستیم ؟
.
طلاق آخرین داروست . داروئی تلخ که بعضی مواقع تجویز می شود. تصیه می کنم صد با وجب کنید و یک با ببرید.
سلام عزیزم
من هم شرایط شما رو دارم (اگر برید و تاپیک منو بخومید متوجه میشید. ) با این تفاوت که من شروع به درس خوندن کردم. الان 4 سالی هست که اومدیم خارج.
ببین اگر شوهرت دوست داره خارج بمونه و اقامتشو درست کنه، بهتره باهاش همراهی کنی و اصلا باهاش برخورد تند نکنی. در ضمن اصلا به طور مستقیم بهش نگو که بر گردیم. چون اینجوری فقط لج و لجبازی می شه و اصلا نتیجه نمی ده ( مثل اوضاع من).
بهتره سعی کنی نشون بدی همیشه پیششی هر اتفاقی بیافته و هر کجای دنیا باشید. بعد از یک مدت (احتمالا طولانی) کم کم شوهرت به خودش میاد که بهتره هوای خانم گلش ( که شما باشید) رو بیشتر داشته باشه که همیشه هواشو داشته و در هر شرایطی کنارش بوده. اونوقت راحتتر میتونی قانعش کنی که برگرده. در مورد مسائل مالی هم خوب تو خارج خودت می دونی خرجها زیاده و همسرت مجبوره پول شما رو خرج کنه.
سعی کن با دوستای ایرانی رقت و امد کنی تا یه کم دلتنگیت کم بشه.
دلجو دلتننگ عزیز
خیلی ممنون از حرف های آرام بخشت کلی آرومم کبرات دعا مشکلات زندگیت ایشالا هر چه زودتر حل بشه شما هم من رو تو دعاهاتون فراموش نکنین که خدا صبرم رو زیاد کنه. من خیلی جلوی خودم رو می گیرم که غر نزنم ولی شوهرم خیلی قده از صبح موبایلمو گرفته که با مامانم حرف نزنم. از دست رفتارهاش خسته شدم همش می خواد خودش رو به پدر و مادرم و من اثبات بکنه. خدا خودش کمکم کنه از این وضعیت نجات پیدا کنم.
سلام عزیزم.
اون مقاله هایی که جناب مدیر همدردی برات گذاشته بودنو خوندی؟ ببین حتما بحونشون. سوختن با ساختن فرق داره. باید سعی کنی زندگیتو بسازی.
در زمینه درسم بازم تلاش کن تا شاید به امید خدا یه فاند پیدا کنی. راستی نظر خودت و همسرت در مورد اینکه یک کار پیدا کنی چیه؟
می دونی که تو خارج کار ( هر نوعی ) رو بد نمی دونن و مثل ایران نیست. اگر کمتر تو خونه باشی و سرت شلوغ بشه خیلی خوبه.
در مورد دلتنگیت، راستش من چند وقته خیلی ارومم. می دونی چرا؟ شروع کردم به حفظ قران (در واقع یه جور نذر برا اینکه شوهرم خودش نطرش عوض شه بر گردیم ایران). ادم رو خیلی اروم می کنه. هر وفت افکار بد می خواد ذهنمو داغون کنه شروع می کنم به مرور اونایی رو که تا حالا حفظ کردم.
ببین با همسرت با زبون خوش و دلبری، هر وقت اروم بود صحبت کن که به نفع زندگیمون نیست که هیچ کس غیر از من و شما از مسائل و مشکلاتمون با خبر باشه.
البته فبلشم به مادرت بگو که نگران نباشن. دخترشون دیگه بزرگ شده و از پس خودش بر می اد. بالاخره دعوا و جر و بحث تو هر خونه ای هست. یه حوری از نگرانی درشون بیار. بالاخره راه دورن. به جوریم محترمانه متوحهشون کن که تصمیم گیری برای زندگیت دست خودت . کسی حق نداره برای شما تصمیم بگیره.
راستی می تونی با OOVOO یا Skype به جای تلفن باهاشون تماس بگیری.
موفق باشی.
خیلی ممنون دلجو دلتنگ عزیز بابت حرف های قشنگت. راستش نمی دونم چرا اینجا هر کاری می خوام بکنم نمی شه. باز هم وقتی شوهرم از خر شیطون پیاده شد و دست از این کارهاش برداشت می رم . الان که فعلا oovoo رو هم قطع کرده.
منم خیلی با قرآن خوندن خیلی آروم می شم شاید منم این کار شما رو شروع کنم. ایشالا یه روزی دو تامون حاجتمون رو بگیریم. :323: