فریب یا دروغ زنم

سلام
رامینم. یکساله ازدواج کردم...همسرمو با عشق انتخاب کردم... اوایل گفتن با یکی دوست بوده... بعد گفتن 3 ماه با یکی نامزد بود...خلاصه از این حرفا
چندین جلسه باهاش صحبت کردم ..اونم گفت: فقط 3 روز نامزد بوده
خلاصه ما با جشن باشکوه ازدواج کردیم...زندگیمون تا ماه اول عالی بود...
بعد یه مدت دعوامون شد و بهم فحش داد ... محلم نمیزاشت...خلاصه آشتی و قهر...
تو دعوای دوم بهم گفت که با نامزدش دوست بوده ولی باهم رابطه صمیمی نداشتن و چون منو با اون مقایسه کرده دچار عذاب وجدان شده
خلاصه ما هی دعوا میکردیم و هی آشتی
چند بار بحث طلاق پیش اومد. چند بارم رفت خونشون
خانواده اش و خانواده ام طرفدار من بودم چون من تقریبا هیچ مشکلی نداشتم. اهل هیچ برنامه ای نبودم... وضع مالیم عالی بود و قیافم هم خیلی خوب بود و همه منو پسر خوبی میدونستن
و من نمیدونستم مشکل کجاست... خانمم هرروز گوشه گیرتر و بد خلق میشد...
یه روز کاملا مهربون میشد و یه روز عصبی. همش میگفت از من طلاق بگیری به نفعته،میگفت شبا نمیتونم بخوابم ...با خانواده اش هم بد بود
تا اینکه دیروز با قهر طولانی از خونه باباش به زور و اجبار باباش برگشت پیشه من...
شب اول هیچ حرفی نزد
شب دوم فقط گریه کرد
شب سوم سکوتش رو شکست . حقیقته این هم بداخلاقی و بد رفتاریو گفت
گفت با نامزدش رابطه جنسی داشته
من نامزدشو شنیده بودم و خیلی زنمو میخواست ولی بعد مدتی به علت بدیه پسره،خانواده خانومم،زنمو بهش نمیدن
گفت تمام این مدت،عذاب وجدان نگفتن رابطه شو داشته. خیلی معذرت خواهی کرد... گریه کرد
حالا من موندم چیکار کنم... واسه من دوستی عذاب آور بود چه برسد که تو دوران نامزدیه 2 ماهشون سکس هم کنن
بچه ها داغونم... من از اول تمامه گذشته شو پرسیده بودم...قسمش داده بودم... ولی اون دروغ گفته بود
نمیدونم چیکار کنم...خیلی دوسش دارم اما نمیتونم باور کنم با یه نفر دیگه سکس داشته...نمیتونم قبول کنم یکی قبله من بدن خانوممو لمس کرده
از خواب خوراک افتادم... خانمم از اتاقش بیرون نمیاد... میگه ازم خجالت میکشه
به خدا موندم... حق من اینهمه دروغ نبود واسه منی که عاشق زنم بودم
خودتونو بذارید جای من... باید چکارکنم؟باید زندگی کنم و زجر بکشم... و یا طلاقش بدم و خودمو راحت کنم؟

سلام
به تالار همدردی خوش آمدید :72:

این روزهای تعطیلات دوستان کارشناس کمتر به تالار سر می زنند. چند تایی از اعضا هستند که اکثرا هم غیرکارشناسی صحبت می کنیم و نظرات شخصیمون را می گیم. ولی اگر صبر کنید کارشناسها از تعطیلات نوروزی برمی گردند و به شما کمک تخصصی می کنند.

موارد شبیه این در تالار زیاد داشتیم. من سعی می کنم چند تاییش را پیدا کنم و لینکش را برای شما بذارم تا بخونید. مخصوصا راهنماییهایی که کارشناسان تالار کرده اند را با دقت بیشتری بخوانید.

فعلا برم دنبال لینکها

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

پست شماره 4 از مدیر همدردی در این تاپیک:
دودلی و تردید در ازدواج با ...

من مدام به رابطه ی گذشته ی همسرم با ...

ممنون از لینکاتون
منتظرم تا بچه ها و کارشناسا جواب بدن
خیلی احساس تنهایی میکنم

خودتونو بذارید جای من... باید چکارکنم؟

خودم را گذاشتم جای خانمتون، چون نمی دونم یه مرد در این مواقع چه حسی داره.

فکر می کنم تنها گذاشتن خانمتون و یا جدایی از ایشون حقش نیست.
ایشون احتمالا تحت فشار خانواده مجبور شدند که مدت نامزدی را کوتاه بگویند یا همه چیز را نگویند. اگر به شما می گفتند و منصرف می شدید خانواده اذیتشان می کردند. اما بعد هم نتونسته با دروغش و عذاب وجدانش کنار بیاد.
ایشون اگر همسر بدی بود مطمئن باشید که راحت این مساله را از شما پنهان می کرد. قدر راستگویی و صداقتش را بدونید و این مساله را بذارید به حساب یک اشتباه و سعی کنید فراموش کنید.

خیلی بد هست که شبهای عید و سال نو را در این شرایط می گذرانید.
سعی کنید روابط عادیتون را در زندگی از سر بگیرید ( از اتاق بیان بیرون و با هم غذا بخورید، فیلم ببینید، مهمانی برید) تا انشالله بعد از تعطیلات برید مشاوره و بتونید با هم مشکل را حل کنید.

من به خوبی خانومم شک ندارم
اون حتی سره کوچه هم بخواد بره به من زنگ میزنه و اجازه میگیره...یعنی از اول ازدواج اینجوری بود
اما دلمو چکار کنم؟
دروغهایی که گفته رو چکارکنم؟
آینده رو چکارکنم؟
سرافکندگی خودمو چکارکنم؟
من حتی تو عروسیا فامیلی نزدیکمون اجازه نمیدادم ،زنم روسریشو ورداره... چون دوست نداشتم هیشکی موهاشو ببینه... من عاشقش بودم
اما حالاچی؟ چه جوری هضم کنم که زنم با یکی دیگه تو گذشته قبل از با منش بوده؟
چه جوری به خودم بقبولونم که دسته یکی دیگه بهش خورده؟

دوست عزیز،
به همدردی خوش اومدی، سال نو مبارک!

هرچند که من ازدواج نکردم، ولی تا حدودی می توانم شما را درک کنم.

فکر می کنم طبیعی باشد که مدتی شما عصبانی و ناراحت باشید.
به خودتون وقت بدهید تا قضیه را هضم کنید.

هرچند که من خودم هم دوست ندارم همسرم قبل از من با کسی رابطه ای داشته باشه، ولی سعی کردم خودم را جای شما بگذارم.

ببینید، اینکه همسر شما این قضیه را به شما نگفته بوده، دلایل زیادی می تواند داشته باشد. یکی از منطقی ترین آنها را بهشت عزیز گفت.
ولی فکر می کنم این حرکت همسر شما که مدتها عذاب وجدان داشته و حالا آمده این مسئله را به شما گفته خیلی با ارزش است. چون شما خودتون متوجه این مسئله نشده بودید و او می توانست این قضیه را برای همیشه پنهان نگه دارد. ولی به نظرش اینطور در حق شما ظلم می شد.

شاید بد نباشد پیش یک مشاور بروید و از او کمک بگیرید تا با این قضیه کنار بیایید. اگر انتخاب شما آگاهانه بوده و از نظرهای دیگر با هم مشکلی ندارید، واقعاً حیف است که به خاطر این مسئله زندگی رو خراب کنید.

در ضمن به نظر من هرچقدر هم فعلاً ناراحت هستید، حداقل با او بدرفتاری نکنید. او خودش به اندازه کافی هم قبل از ازدواج (به خاطر نامزدی ناموفق) و هم بعدش (به خاطر عذاب وجدان) سختی کشیده. در ضمن گناه همسر شما فقط پنهان کردن این مسئله برای یکسال بوده. خود این قضیه هم در زمان نامزدی بوده و به هم محرم بودند. یعنی رابطه نامشروع نبوده.

اگر همسر شما دروغی گفته، حالا خودش آمده و اعتراف کرده!
شما هم سرافکنده نیستی! این فکر را نکن. این قضیه فقط بین او و شماست. کسی هم قرار نیست با خبر شود. اتفاقاً اگر او را ببخشی، شما سربلند هستی و باید دید که آیا او می تواند با خجالتش در مقابل شما کنار بیاید یا نه.
خود این قضیه روی آینده هیچ تاثیری ندارد. فقط همانطور که گفتم هر دوی شما باید با این قضیه کنار بیایید و آن را برای همیشه فراموش کنید. فکر می کنم بد نباشد اگر به یک مشاور مراجعه کنید.

موفق باشید!

سلام:72:
سال نو مبارک:72:
من هم ممعتقدم که حتما مشاور برین تا مشکل و از ریشه حل کنه.
اما به نظرم شما به خاطر اینکه همسرت نتونسته این موضوع رو برای همیشه پنهان نگه داره و با کمی تاخیر اما بالاخره گفته باید خدا رو شاکر باشید که همسر خوبی دارین که خیلی زیاد شما رو دوست داره.:43:
اما مشکل شما اینه که نمی تونید ببخشید.
لزومی نداره شما به جزءیات فکر کنید. اون دختر و پسر وقتی نامزد کردن فکر کردن قراره با هم زن و شوهر بشن و احتمالا اقا پسر نتونسته شهوتش و کنترل کنه و خانمت با علم به اینکه می خواین برن زیر یک سقف تن به چنین رابطه ای داده پس نمی تونید به او خورده بگیرید.
مثلا اگه او با کسی دوست بود خانواده اطلاعی از این دوستی نداشتن و این رابطه اون موقع رخ داده بود شاید بخشیدن سخت بود اما این بندگان خدا فکر میکردن قراره ازدواج کنن.
تنها راه شما بخشیدن هست و فراموش کردن. دل خوش بودن به اینکه همسرت باهات صادقه وگرنه تا ابد بهت نمی گفت.
فقط :
اول با خودت کنار بیا کامل ببخشش بعد این و بهش بگو . بگو که بخشیدیش و لزومی نداره به تنهاییش تو اتاق ادامه بده. نه اینکه بگی بخشیدی اما هر دو روز یه بار ازش در مورد اون رابطه بپرسی و عذابش بدی.
یه چیزی هم بگم:
دوست عزیز خدایی که ما انسانها رو افریده خودش بخشنده است و این یکی از صفات خداست و این بخشندگی و تو وجود همه ما افریده وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی شد ما همگی قادریم ببخشیم فقط باید کینه و افکار و منفی و کنار بذاریم و نگذاریم که شیطان مدام این افکار منفی و تو ذهنمون پر رنگ کنه.
شما هم به عنوان یکی از مخلوقان پروردگار قادری ببخشی. به یک روز تنهایی نیاز داری با خودت خلوت کن نکات مثبت و منفی این اتفاق و از روز اول برای خودت بنویس و نتیجه گیری کن ببین قسمت خوبش بیشتره یا منفیش و اون وقت اون یکی بعد رو فراموش کن.برای همیشه.
عشقی که بین شماس می تونه یخهای غم و خیلی خوب اب کنه و به زندگی شما روشنایی بده.
فقط بخواه و اراده کن.
موفق باشید:72:

سلام دوست عزیز


البته من نمی توانم شما را درک کنم.چون مسیر فکری ما مختلف است.ولی من یک سری موارد را ذکر می کنم امید است که فایده داشته باشد

1 - خداوند در توبه را همیشه باز گذاشته و صریحا گفته است کسی که توبه می کند مثل کودک (پاک) ای است که تازه متولد شده است

2 - نامزدی با عقد یک چیز کاملا من در آوردی است که نشانه ی عقاید غلط و عدم دید درست افراد از آموزه های دینی و اخلاقی است.طبق اسلام بعد از عقد دو نفر زن و شوهر شناخته می شوند.حالا اینکه "بعدا خانه بخرند و جشن عروسی بگیرند و چند میلیون هزینه کنند و بعد که رفتند خانه ی خودشان آن موقع زن و شوهر شوند" را پیامبر اکرم (ص) و امامان حتی فکرش را هم نمی کردند روزی به دینشان اضافه شود!همسرتان قبلا شوهر (نه نامزد) داشته پس از لحاظ دین و عقاید الهی این کار ایشان کاملا بدون اشکال است .

3 - هر کسی ممکنه در زندگی اشتباهی کرده باشد.دلیل نمی شود کسی را به خاطر یک اشتباه کلا مرتد اعلام کنیم

4 - در زندگی مشترک مواردی از این قبیل پیش می آیند که همه چیز تنگ می شود.حال آنکه با بخشش می توان این موارد را به عشق و شیرینی تبدیل کرد.مطمعنا شما اگر همسرتان را ببخشید همسرتان خیلی شما را دوست خواهند داشت و زندگی خیلی خوبی را تجربه خواهید کرد

5 - درست است که ما در ایران زندگی می کنیم.ولی دلیلی ندارد کار اشتباه انجام دهیم.مثل "زنده به گور کردن دختران" که روزی در عربستان رواج داشت و "نگه داشتن فرزند دختر" موجب سرافکندگی می شد ، در حال نیز این مورد را موجب سرافکندگی می دانند . حال آنکه این سرافکندگی با هیچ یک از آموزه های دینی و اخلاقی و حتی فرهنگ خود ما و فرهنگ های بیگانه سنخیتی ندارد و کاملا اشتباه است

6 - همسرتان اگر دروغ می گفتند هیچ کدام این اتفاق ها نمی افتاد.حال که راست گفته اند وقتی ببینند نتیجه معکوس است خب طبیعتا رو به دروغ می آورند.در حقیقت قاعدتا برای کار اشتباه باید تاوان و برای کار درست باید پاداش داد.شما جزای ایشان را به دلیل دروغی که به شما گفته اند می دهید.آیا فکری برای پاداش این راستگوییشان کرده اید؟

7 - شما سه راه پیش رو دارید.

اول اینکه با حرف من مخالف باشید و به زندگی خود ادامه دهید که در این صورت هر روز زجر می کشید

دوم اینکه حرف من را قبول نکنید و از ایشان طلاق بگیرید که در این صورت یک ضربه و شکست سنگین می خورید که همواره در پس ذهنتان باقی می ماند و شاید دیگر نتوانید یک زندگی مشترک موفق را پایه ریزی نمایید

سوم اینکه حرف من را قبول کنید و زندگیتان را بکنید و از داشتن همسرتان لذت ببرید و خدا را شکر کنید

از آنجا که هیچ کس دوست ندارد خودش را آزار دهد و همه یک زندگی موفق را دوست دارند ، قدر همسرتان را بدانید و برای خودتان هم که شده از این مساله صرف نظر نمایید




امیدوارم توانسته باشم کمکی بکنم
با احترام

:72::72::72:

از نظرات همتون ممنونم
ولی شما فکرکنید،کسیکه اول زندگی قسم دادید که با کسی بوده یا رابطه داشته،بهتون دروغ گفته چه حالی بهتون دست میده
احساس میکنید کل زندگیتون دروغ بوده
احساس میکنید شمارو بازی دادن
خانومم حق انتخابو ازم گرفته
من اگه میدونستم همچین رابطه ای داشته،نزدیکش نمیرفتم. چه برسه به اینکه باهاش ازدواج کنم
من میتونستم با خیلییا دوست بشم،پیشنهادهای دوستی فراون داشتم ولی خودمو نگه داشتم که همسر پاکی نصیبم بشه
درضمن نامزدی هیچ محرمیتی ایجاد نمیکنه،چون نامزدی عقد نیست یا صیغه محرمیت نمیخونن
دلم واسه خودم میسوزه،پس عدالت خدا کجاست؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ramin_zamani

از نظرات همتون ممنونم
ولی شما فکرکنید،کسیکه اول زندگی قسم دادید که با کسی بوده یا رابطه داشته،بهتون دروغ گفته چه حالی بهتون دست میده
احساس میکنید کل زندگیتون دروغ بوده
احساس میکنید شمارو بازی دادن
خانومم حق انتخابو ازم گرفته
من اگه میدونستم همچین رابطه ای داشته،نزدیکش نمیرفتم. چه برسه به اینکه باهاش ازدواج کنم
من میتونستم با خیلییا دوست بشم،پیشنهادهای دوستی فراون داشتم ولی خودمو نگه داشتم که همسر پاکی نصیبم بشه
درضمن نامزدی هیچ محرمیتی ایجاد نمیکنه،چون نامزدی عقد نیست یا صیغه محرمیت نمیخونن
دلم واسه خودم میسوزه،پس عدالت خدا کجاست؟

---

تنها کسانی می تونن خودشون رو جای شما بذارن که مثل شما این اتفاق براشون پیش اومده باشه. اما من از دوستانی که حوصله دارند خواهش میکنم برای آقا رامین لینک چند تاپیکی که زن قبل از ازدواج روابطی با کسی نداشته اما بعد از ازدواج شروع کرده به روابط نا مشروع بذارن. کدومش بد تره؟ شما خودت تو خلوت خودت هیچ گناهی نکردی؟ من که واقعا بعید می دونم. حتی اگه خود ارضایی هم داشتی باز به نوعی گناه در حق همسر آیندت بوده. به هر حال اینکه درد این اتفاق شاید بشه گفت 80% عذاب آوره ، 20% شیرین. چون خانومی که بعد از ازدواج نمی تونه بی وجدان باشه و اینقدر با خودش کلنجار میره تا بیاد و به شما بگه ، یکی از پاک ترین بنده های خداست. تو این دوره وجدان کمیاب هست رامین جان.
مهم اینه که الان خانومت تو اتاقه و منتظره یک اشاره از طرف تو هست که عشقش از درجه 50 برسه به 1000. شما میگی خانومت چرا موقع ازدواج بهت نگفته یا دروغ گفت. نمیگم درست بوده ، اما خودت رو بذار جای خانومت ، انصافا اگه خودت بودی چیکار میکردی؟ خیلی ببخشید اما خانومت بد ترین گناه دنیا رو که انجام نداده؟ البته اینا همه یک روح و دل بزرگ می خواد برای بخشش ، شاید من خودم که دارم اینا رو میگم ، روح و قلبم اونقدر بزرگ نباشه که توانایی بخشش داشته باشم ، اما امیدوارم شما داشته باشی. اینقدر هم فکر اینو نکن که دست نامزد قبلیش خورده به بدن خانومت. خیلی معذرت می خوام اما جای دست کسی رو تن کسی که نمی مونه! همونطور که روح می تونه جلا پیدا کنه ، بدن انسان هم می تونه. روح و بدن خانومت تا آخر عمر برای شماست ، اگه اراده بخشش داشته باشی..

درسته جای دست روی تن کسی نمیمونه ولی تو قلب و روحش که میمونه
مگه میشه گذشته رو پاک کرد
مگه میشه انسانهای تو گذشته رو خط زد
اکثرجاها شنیدم که دخترا اولین عشقشونو فراموش نمیکنن،چون همه چیو اولین بار با اون تجربه کردن
دوست داشتنو، وفارو،حس عاشقونه رو،تعهدو و خیلی چیزای دیگه
هرگناهی یه تاوانی داره
مگه میشه به یه قاتل گفت: خوب چون تو پشیمونی و معذرت خواهی کنی همه چی حله
ااین وسط فقط "خدا" ، زنم و نامزدش نیستن که همه چی تموم شه
یه شخص چهارمی هم هست که بدجور بازیش دادن
دلشو شکستن، روحشو خدشه دار کردن

دوست عزیز
ما نمی گیم کار همسرتون خوب بوده اما اینکه می تونسته تا اخر عمر هم به شما نگه و گفته رو تایید می کنیم
درسته همون اول بهتر بود که می گفت اما شما فکر می کنید علت نگفتنش چی بود؟
خجالت؟
ترس از دست دادن شما؟
ترس از ابروی رفته پیش خانوادش؟
.
.
قبول کنید اگر چنین خطایی در ایران از کسی سر بزنه مورد لعن و نفرین همه قرار گرفته و همه ازش دوری می کنن مورد همسر شما مصداق حرفمه.
پس قبول کنید جوی که تک تک ما بوجود اوردیم باعث می شه همه به هم دروغ بگیم و اگه یکی صادقانه بیاد و بگه چنین برخوردی باهاش می شه.
دقت کنید که من گفتم خطا یعنی تایید نمی کنم اما اونی که خداس می بخشه گناهان خیلی بزرگ تر از این و ما که بنده هستیم.
اگه شما قصد داری زندگیت و با همسرت ادامه بدی این رفتاری که در پیش گرفتی باعث دروغ های بعدی خواهد شد چون او دیگه می ترسه واقعیت و بگه و با چنین رفتاری از سوی شما مواجه بشه.
شما باید با حال همسرتون کار داشته باشید نه گذشته او گذشته به درست یا غلط گذشته چرا مدام مقایسه می کنید که من موقعیت های فراوانی داشتم و کاری نکردم چرا چنین شد چنان؟
چرا داری خود ازاری می کنی؟
فکر نکن چون این موضوع رو نگفته پس همه حرفای او دروغ بوده. نه! بپذیر که گفتن چنین حرفی خیلی شهامت می خواد و شاید همسرت اون موقع این شهامت و نداشته. بهش حق بده.
حرفای من اصلا به معنی تایید کار او نیست اما همه ما انسانیم خود شما مبرا از خطایی؟ ایا ممکن نیست روزی خطایی کنی شاید از جنسی دیگر اما خطا خطاس؟ ایا توقع بخشش از همسرت و داری؟
او همه این روزای سخت گذرونده و تاوان خطاش و پس داده نمک روی زخمش نپاشید.
موفق باشید:72:

بنده خدا افسردگی گرفت فکر کنم دیگه نیومد.
حرفهای دوستان هر کدوم از جهتی درسته. اما مساله اینه که واقعا تا وقتی کسی شخصیت خود خانوم رو نشناسه نمی تونه نظر قاطعی بده. اگه خانوم ایشون ، سازنده و مهربون و متعهد باشن خیلی قضیه متفاوت میشه با این که حالت رفتارشون طوری باشه که آدم حس کنه هنوز تو فکر نامزد قبلیشه! آدم بالاخره متوجه میشه از نوع رفتار که هنوز تو فکر طرف هست یا اون دیگه اصلا براش اهمیت نداره. در این صورت خیلی قضیه متفاوت میشه بهشت و یاسای عزیز ، درسته؟

سلام

تعدادی از پست ها به دلیل اینکه مضامین آنها شخصی شده بود حذف گردید !

توجه!
دوستان به این بند توجه نمایند:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

چهارم:
مواظب باشيد شما ( راهنما و مشاور) خودتون به عنوان محور جلسه مشاوره نباشيد. و همه حواستون به خودتون و دفاع از خودتون و احساساتتون و افكارتون نباشه.


خلاصه:
نبايد توجه به خودتون،‌احساساتتون و افكارتون باعث فراموش شدن اصل مشكل مراجع شود. در اين تالار گاهي ديديد كه فردي قصد مشاوره دادن و راهنمايي به مراجعي دارد، ليكن ميان راه توسط ديگران يا خود مراجع تحريك مي شود و احساساتش دستكاري شده و شروع به مجادله با مراجع يا با سايرين مي كند. تا از خود دفاع كرده باشد و فراموش مي كند كه اينجا صرفا بايد حواسمان به مراجع باشد.
در واقع نمي تواند از خودش در مسير مراجع بگذرد.
ا

---

ramin_zamaniسلام به تالار همدردی خوش آمدید:72:
همانطور که دوست محترممون بهشت زحمت کشیدن و لینک گذاشتن ,مدیر همدردی مطالبی را در تایپیکی تقریبا مشابه ارسال نموده اند که نقل قول آن را در ذیل می آورم .لطفا به دقت مطالعه بفرمایید !

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

سلام محمد
ضمن تشکر از دوست محترممون ستاره که پاسخ شایسته ای را مطرح کردند.
اول از همه به خاطر فهم تحسین بر انگیزتون به شما تبریک می گویم. تحلیل و ارائه گذشته رابطه اتون و حسن مدیریت شما دو نفر در تغییر خودتون بسیار ارزشمند است. بنده به عنوان یک مشاور می دانم که شما چه کار سخت و طاقت فرسایی را انجام داده اید . اینجا که اکنون هستید نشانه و ثمر طرز فکر منطقی شما در برخورد با مسائلتون می باشد و حقتون هست که تا این اندازه پیشرفت کرده باشید.
اما در مورد مشکل بعدی که پیش آمده نکات مهمی هست که باید در نظر بگیرید:
سیستم ارزش گذاری هر کس متفاوت است، و همین طور در یک فرد هم می تواند سیستم ارزش گذاری در موقعیت های مختلف تغییر کند.
مثلا افرادی با شخصیت وسواسی این گونه ارزش گذاری می کنند که باید یک چیزی تاپ باشه ، بدون عیب و نقص باشه ، به قول بعضی ها 20 باشه تا ارزش داشته باشه، لذا برای این آدمها یک نقطه منفی می تواند یک موضوع مهم را کاملا بی ارزش سازد. این افراد مداوم در ذهن خود بدنبال نقطه منفی هم می گردند، و البته پیدا هم می کنند و با تکرار افکار منفی خود را نیز آزار می دهند. یا افراد پارانوئید با تصور یک پیش بینی منفی در مورد افراد ، خود و دیگران را دچار مشکل می کنند.
اما بازتعریف مسائل و واقع بینی در افراد مثبت اندیش ، زمینه ارزشی رو به رشدی را برای آنها فراهم می سازد.
با این مقدمه: سیستم ارزش گذاری شما در ذهن شما است و شما خالق آن هستید و همین طور مدیر کنترل و تغییر این ارزش گذاری هم شمائید.
اگر فردی منفعل از دیگران و جامعه هستید، باید بگردید و ببینید دیگران به این عمل شما چه می گویند( حماقت یا جوانمردی).
اما اگر فردی خودساخته و خود انگیخته هستید باید این را بدانید در دنیا هیچکس به اندازه شما به این موضوع نزدیک نیست.
شناختی که شما از این خانم دارید حتی از من مشاور ، حتی از پدر و مادر این دختر یا ....، دیگر بیشتر است. لذا شما متوجه می شوید تا چه اندازه این فرد تغییر کرده است. و چه اندازه نقاط مثبتی دارد که می تواند گذشته او را بپوشاند. این شما هستید که می توانید به افکار منفی یا به عکس به افکار مثبتتون فرصت جولان دادن در مغزتان را بدهید. ( البته در مورد کنترل افکار روانشناس می تواند به شما کمک کند).
به هر تقدیر افسوس در مورد گذشته این خانم ، یا نگرانی در مورد آینده این رابطه هر دو پیامد افسردگی و اضطراب را به همراه می آورند، آنچه که شما به آن نیاز دارید زمان حال است. یعنی اکنون و این مدت که با هم بودید او را چگونه یافتید؟.
با خلاصه ای که گفتید، به نظر فرد مثبتی است.( البته همانطور که اشاره کردید، هر کسی ممکن است اشتباه مرتکب شود.) مهم اینست که

نقل قول:

---

گاهی یک اشتباه چنان انسان را متنبه می کند و انرژی فراهم می آورد که دیگران فاقد آنند. و گاهی می تواند یک جوانمردی و یک کار صحیح چنان غرور و نخوتی را فراهم آورد که انسان را با سر به زمین بزند.

---

( ظاهرا حدیثی داریم با این مضمون گناهی که انسان را به خدا نزدیک کند بهتر از ثوابی است که انسان را از خدا غافل کند).
پس: اگر صرفنظر از این مسئله ، دختر مورد نظر شما در سایر زمینه ها مثبت است و در این زمینه هم شما به این باور رسیده اید که پشیمان واقعی است، جواب سئوال اول شما مثبت است یعنی اهمیت دارد که به او فکر کنید و برای ازدواج با او برنامه ریزی کنید.
در مورد سئوال دوم: جواب آن بیشتر از آنکه به آن دختر برگردد به شما بر می گردد. اگر شما فردی کم جنبه و کم ظرفیت باشید و این مطلب را برای یکبار و برای همیشه برای خودتون حل نکنید و فراموش نکنید. می تواند در آینده نگرانی را بوجود آورد. چنین مسائلی که چنین تابو و مهم هست. نکات پیچیده ای در دل خود دارد.
- بخشیدن و فراموشی واقعی این مسئله ظرفیت و انرژی فراوانی می خواهد و این کار هر کسی نیست. فقط کسی که صفت ستار بودن را از خدا ودیعه گرفته است می تواند چنین کند. ستار به معنای پوشانیدن این مسئله به نحوی هست که هیچ حادثه و مشکلی در آینده نتواند این مسئله را از ذهن شما بازخوانی کند.
برای این کار همانطور که گفتم باید با یک روانشناس حضوری مشورت کنید، ببینید می توانید کنترل افکار خود را در دست بگیرید. اگر این مسئله ( یا هر مسئله مشکل سازی در زندگی) ، به طور اتوماتیک بخواهد در ذهن شما رژه برود و انرژی شما را بخورد ، دوباره به پوچی و افسردگی می رسید. لذا باید چنین ظرفیتی را در خود ایجاد کنید و این نیاز به تمرین و مهارت و استفاده از متخصص دارد.
- در صورتیکه در آینده به طعنه ، کنایه ، تهدید، این مسئله را در شرایط مختلفی که بین همسران جرو بحث می شود استفاده کنید و اهرمی برای بالا نگهداشتن موقعیت خود بکنید، می تواند موجب نگرانی در زندگی آینده شود. در واقع اگر از بند قبل گذشتید یعنی ظرفیت سازی کردید و این مسئله را برای همیشه پوشاندید، به هیچ وجه و هیچ عنوانی و به هیچ لحنی و به هیچ کسی نباید بروز دهید و حتی در ذهن خود نباید مرتب به خاطر آورید.
- بابت این مسئله نباید برای خود امتیازی محسوب کنید، یا نقطه ضعفی برای او بشمارید، چرا که شما را از همسر بودن تنزل می دهد. موقعیت خود را بالا و موقعیت او را پایئن می آورید. در حالیکه در یک رابطه زناشویی طرفین باید با اعتماد به نفس حرفهایشان را به هم بزنند واحساس ترحم، و خودکم بینی برایشان پیش نیاید. و اگر شما واقعا این را فراموش کرده باشید، حتی اگر او سر شما داد بزند، نباید تعجب کنید که چرا فردی را که من خطاپوشش بودم این چنین با من برخورد می کند.
- البته همین مسئله می تواند به عنوان چسبی قوی در زندگی شما موجب استحکام بیشتر خانواده را فراهم کند. وقتی شما می بینید که زندگی خود را از دریایی چنین تلاطم بر انگیز به ساحل آرامش رساندید و چنین با موجهای سهمگین کنار آمده اید، می توانید در آرامش آبی ساحل زندگی لذت ببرید و خودباوری زیادی برای حل هر گونه مشکل در آینده داشته باشید. اینگونه است که باور می کنید خودتون خالق رابطه سالم خودتون هستید
اما پاسخ سئوال سوم:
با توضیحاتی که در بالا آوردم خودتون چه فکر می کنید؟ حماقت و جوانمردی کلماتی هستند که تو به آنها معنا می دهی. اگر این دختر را بپذیری، در آینده هم با آتش بدبینی و سوء ظن ، و طعنه و کنایه و تهدید و باج خواهی و ...، زندگی را به آستانه از هم پاشیدگی بکشانی کاری احمقانه کرده ای چون یک زندگی را با دولی دلی و افکار مخرب شروع کرده ای و بدون فراهم آوردن ظرفیت ، باری را بر خود تحمیل کرده ای که طاقتش را نداشته ای و در نهایت هم زندگی خودت و هم این دختر را به باد داده ای.
اما اگر همانگونه که تاکنون با مدیریت رفتارهایت، و استفاده مثبت از مشاوره و ارتباطهایت توانسته ای چنین تغییرات مثبتی در زندگیت فراهم کنی، باز هم در این زمینه ظرفیت خود را افزایش دهی و با برنامه دقیق جلو بروی کاری والاتر از جوانمردی کرده ای کاری که علاوه بر آرامش این جهانی، خیزشی بلند در امور معنویت هست. در واقع در صورت فراهم کردن ظرفیت و انجام چنین کاری، عزت نفس و اعتبارت پیش خودت چنان بالا می رود که به سادگی می توانی در چنین صفتی بارز شوی و در خود احساس بزرگی و غرور کنی. اما این به شرطی شدنی هست که این تالار و این موضوع آخرین جایی باشد که در مورد این مسئله صحبت شده است و برای همیشه این موضوع از ذهنت پاک شود و حتی به او اجازه ندهی در این مورد حرفی بزند حتی معذرت خواهی.
در ضمن اگر اسم و فامیل شما در این تالار واقعی است اطلاع بده تا سریعا حذف شود و نام مستعاری را انتخاب کنی. چون اولین پله راز نگه داریست.

---

با سلام خدمت دوستان
اسم خودم درسته ولی فامیلم نه و از این بابت مشکلی نیست
من به تمام پاسخها دسترسی ندارم نمیدونم چرا(صفحات 3 و 4 خالی میاد)
من از مدیر تالار میخوام که تموم نوشته هارو ببینم و بخونم چون به تک تک شون احتیاج دارم
خانمم گفت که اون نامزد قبلی اولین عشقش بوده
و زمانی هم اگه از من طلاق بگیره ،فقط اگه اون نامزد قبلی بیاد جواب مثبت میده چون نمیخواد کسه دیگه رو مثل من بدبخت کنه
من هیچ خیانتی از اون ندیدم
دختر خوبیه ولی دچار عذاب وجدان و میگه سعی کردم زندگیمونو درست کنم ولی نشد
بچه ها خیلی داغونم و به تک تک جمله هاتون نیازمندم
من بهش گفتم یا طلاق بگیریم یا کل گذشتتو فراموش کن و عاشقم شو
ولی اون میگه نمیتونم
دچار دودلی و تردید شده، نه اینکه به پسره فکر کنه؛ فکرش فقط اینه که ما دو تا نمیتونیم زندگی عاشقانه ای با هم داشته باشیم
قراره چند روز بعد جواب بده
منم موندم چکار کنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ramin_zamani

من به تمام پاسخها دسترسی ندارم نمیدونم چرا(صفحات 3 و 4 خالی میاد)
من از مدیر تالار میخوام که تموم نوشته هارو ببینم و بخونم چون به تک تک شون احتیاج دارم

---

آقا رامین شما که نبودید کمی بین کاربران اختلاف نظر پیش اومد و یک سری پست بود راجع به مسائل دیگر که به دست مدیران پاک شد. برای همین صفحه های 3 و 4 خالی هستند.
(به پست ساقی توجه کنید)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ramin_zamani

دختر خوبیه ولی دچار عذاب وجدان و میگه سعی کردم زندگیمونو درست کنم ولی نشد

من بهش گفتم یا طلاق بگیریم یا کل گذشتتو فراموش کن و عاشقم شو
ولی اون میگه نمیتونم
دچار دودلی و تردید شده، نه اینکه به پسره فکر کنه؛ فکرش فقط اینه که ما دو تا نمیتونیم زندگی عاشقانه ای با هم داشته باشیم

---

احساس می کنم نسبت به پست قبلی شما حالتون بهتره. خوشحالم که با خانمتون صحبت کردید و حتی به او پیشنهاد دادید که گذشته رو فراموش کنید.

من واقعاً به شما حق می دهم که ناراحت باشید. او به شما دروغ گفته. ولی اگر او را دوست دارید و می دانید دختر خوبیست، او را از دست ندهید.
فکر می کنم او از شما خجالت می کشد و برای همین احساس می کند نمی تواند با شما زندگی کند.
سعی کنید بیشتر با او حرف بزنید تا بیشتر از حالش با خبر شوید.

بهترین راه اینه که با هم پیش یک مشاور بروید تا او به هر دوی شما کمک کند.

سلام
صحبت های همه رو خوندم
به نظر من خیلی سخته درکت میکنم
ولی با زندگی باید منطقی برخورد کنی - من بهت حق میدم که نتونی به راحتی با این موضوع کنار بیای - درکش برای تمامی بچه هایی که نظرهاشون رو گفتن واقعا سخت و حتی غیر ممکنه - ولی بیا یه کاری کن به تک تک خوبی ها و بدی هاش نمره بده - مثلا اخلاقش ، ظاهرش ، مهربونیش ، کدبانوییش تو خونه، صداقتش ، و به بدی هاش نمره منفی بده مثلا همین اشتباهی که کرده ولی منطقی نمره بده چون ایشون با آدم های هوس بازی که تو جامعه داریم خیلی فرق داره - آخر کار باهم جمع کن ببین میتونی راحتتر به نتیجه برسی .
البته به این هم فکر کن که اگه از ایشون جدابشی - آیا میتونی کسی رو پیدا کنی که این صداقت رو داشته باشه ؟
خودت میدونی که تو این جامعه آدم سالم کم پیدا میشه و از کجا بدونی که همسر آینده ات راستش رو بهت میگه ؟
ولی ایشون شهامتش رو داشته که واقعیت رو بگه -
امیدوارم بهترین تصمیمی که به صلاحت هستش رو بگیری
موفق باشی

الان اصلا مساله بخشش ایشون نیست ، همونطور که تو ارسال آخرشون گفتن ، خانوم ایشون دچار دو دلی و تردید هست برای ادامه..
به نظرم حالت خانوم ایشون خیلی پیچیده تر از اونی هست که من و سایر دوستان بتونیم کمکی کنیم. واقعا باید یک مشاور عالی آنالیز کنه و بعد راهنمایی لازم رو انجام بده. دوستان ایشون تو موقعیت حساسی هستن و هر کلمه ای که میگیم هر چند به نظر ما ساده بیاد رو ایشون می تونه کلی تاثیر بذاره.