کمکم کنید با تنهاییم کنار بیام
سلام
بهار هستم 28 ساله.فوق لسانس دارم و اما بیکار.ظاهر خوب و جذابی دارم و تو کلاسای دانشکاه از همه خوشکل تر و سربه زیرتر بودم.و آقایون همیشه با ادبو احترام با من برخورد داشته اند ولی تو کل 28 سا زندگیم حتی یه خواستگار هم نداشته ام.به شدت به شدت از این موضوع رنج میبرم.و جدای از درد تنهایی دائم به این فکر میکنم که خدایا مگه من از هم دخترای دنیا کمتر هستم؟شدم مسخره خاص و عام.
درد تنهایی ، نیاز مالی ،جنسی،احتیاج به دوست داشتن و دوسداشته شدن،احتیاج به بودن یک مرد در کنارم،مقایسه خودم با دخترای اطرافم به شدت منو فرسوده و غمگین کرده .گاهی میکم برم تو سایت های اجتماعی شاید اونجا یکیو پیدا کردم.میرم دنبال کار ولی کار پیدا نمیشه.کلاسای ورزشی هست ولی هزینه هاشون برام سنگینه.از آیندم میترسم.از اینکه خدا پدرو مادرم رو ازم بگیره.اونوقت با کی زندگی کنم؟اگه خدا تو 28 سال منو لایق یه شریک زندگی ندونست الان دیگه از کجا میاره برام؟تا کی دروغگی بگم منم خواستگار دارم؟
فقط بهم بگید با تنهاییم چه جوری کنار بیام؟