بی توجهی شوهرم وقتی میریم شهر خودمون

سلام عزیزان منو وشوهرم بنا به شغلش تو یه شهر دیگه زندگی میکنیم وقتی میریم شهر خودمون پیش خونواده هامون اونجا اصلا به من توجه نمیکنه د همش به پدرش که کشاورزه کمک مبکنه و اونجا اصلا با من جایی نمیره مثلا پیش خونواده من،وقتی هم چیزی بهش میگم به من میگه میخوای من کار پدرمو ول کنم وبیفتم کنار تو یا اینکه میگه میخوای منو از خونواده ام جدا کنی ولی من چنین قصدی ندارم،اونجا هم منم میرم خونه مامانم اینا ولی خونه اونها هم میام وسعی میکنم اعتدال رو رعایت کنم ولی به من میکه تو خونه ما کم مییای و بیشتر خونه مامانتی واینجا نمییای منم تتازگیها بخاطر اخلاق خونواده اش کمتر میرم خونشون،پدر شوهرم خیلی بد اخلاقه واصلا خانوما رو آدم حساب نمیکنه ویکسری مشکلات دیگر...ما چهار ساله ازدواج کردیمو یه پسر دو ساله هم داریم،لطفا کمکم کنید که با شوهرم چطور برخورد کنم در رابطه با بی توجهیهاش،ازتون ممنونم

سلام عزیزان یعنی کسی نیست جوابمو بده؟

سلام دوست عزیز
خب وقتی خونه خودتوتون هستیدسعی کن رابطه خوبی باهاش داشته باشی...عاشقانه وبامحبت...که وقتی میریداونجابازبه عشق ومخبتتون احتیاج داشته باشه...
یه سوال؟یعنی اونجاشبهاجداییدوهرکی خونه باباش؟!

من اینو یه بار دیگه هم گفتم
آقایون وقتی میرن پیش خانواده هاشون عوض میشن
مخصوصا اگه خانواده یه شهر دیگه باشه که شما مجبور باشید چند وقت یه بار برید
با این موضوع کنار بیاید.من به نیابت از تمااااااااااااااااااام خانمای فامیل خودم بهتون میگم این مشکل متاسفانه حل شدنی نیست و باید سازش کنید
در حقیقت باید مواقعی که کنار هم هستید اونقدر خوش بگذره که تلخی این چند روز به چشم نیاد
و البته راهکار عزیز شدن شما به چشم شوهرتون اینه که خودتون بهش بگید کمک پدرت کن.یا مثلا شب اول که میرید اونجا خونه ی اونا باشید و تظاهر کنید بودن کنار ایشون و خانواده ش براتون ارزشمنده بعد فرداش از صبح تا هر وقت دوس داشتین برید کنار خانواده تون
فقط یه چیزی...دوستان من فقط و فقط تجربه ی شخصی خودمو اطرافیانمو گفتم :303:خواهشا دعوام نکنید...:203:
اخه این چن وقته دعوایی شده فضا

با تشکر از پاییزه و ققنوس عزیزاره پاییزه عزیز آخه پدرشوهرم اخلاقش یه جوریه خونه اونا که باشی یا باید چادر سر کنی ویا باید مانتو داشته باشی تو این گرما وپدر شوهرم صبح زود پا میشه تلوزیون رووشن میکنه و صداشو زیاد میکنه منم نمیتونم اونجا بخوابم،ولی میرم خونشون تا حد امکانم کمک میکنم ولی شوهرم تا یه چی میگم میگه خونه خودمون کنارتم ومیگردونمت ولی اونجا هم سرش به کارش گرمه بعضی وقتا شبا میاد خونه،تو خونمون خیلی بهش محبت میکنم ولی تا میاد شهرستان عوض میشه به من میگه ناسپاسی چون سختی نکشیدی میگه همه خانوما همینطورن،در ضمن تو شهری هم که زندگی میکنیم تنهای تنهام هیچکیو ندارم شوهرمهمیشه اینجوریه تا یه حرفی خلاف میلش میزنی شروع میکنه متهم کردن که همه خانوما اینجورن ناشکرن در ضمن مشکلات دیگه هم داذیم ببخشید وقتتونو میگیرم

- - - Updated - - -

با تشکر از پاییزه و ققنوس عزیزاره پاییزه عزیز آخه پدرشوهرم اخلاقش یه جوریه خونه اونا که باشی یا باید چادر سر کنی ویا باید مانتو داشته باشی تو این گرما وپدر شوهرم صبح زود پا میشه تلوزیون رووشن میکنه و صداشو زیاد میکنه منم نمیتونم اونجا بخوابم،ولی میرم خونشون تا حد امکانم کمک میکنم ولی شوهرم تا یه چی میگم میگه خونه خودمون کنارتم ومیگردونمت ولی اونجا هم سرش به کارش گرمه بعضی وقتا شبا میاد خونه،تو خونمون خیلی بهش محبت میکنم ولی تا میاد شهرستان عوض میشه به من میگه ناسپاسی چون سختی نکشیدی میگه همه خانوما همینطورن،در ضمن تو شهری هم که زندگی میکنیم تنهای تنهام هیچکیو ندارم شوهرمهمیشه اینجوریه تا یه حرفی خلاف میلش میزنی شروع میکنه متهم کردن که همه خانوما اینجورن ناشکرن در ضمن مشکلات دیگه هم داذیم ببخشید وقتتونو میگیرم

نمیدونم چرا دوستان با من همدردی نمیکنن و نظر نمیدن

سلام دوست عزیز

اینکه میگی وقتی میرید شهرتون شوهرت رفتارش عوض میشه برا منم اتفاق افتاده. دوستامم همینو میگن. یه دوستی دارم شمالیه. میگه تا پلور رو رد می کنیم شوهرم تغییرات رفتاریش شروع میشه.

نمیدونم. حس می کنم مردا بعد ازدواجشون به خانواده پدریشون بیشتر وابسته میشن. احساس مسئولیت بیشتری نسبت بهشون دارن. یه احساس تکلیف. وجدان درد نمی دونم چی میشه اسمش رو گذاشت و لی خودشون رو مکلف به کمک خانوادشون می دونن.

منم اینطوریم. تو خونه خودمون شوهرم خوبه. تا میریم شهرستان میچسبه به خانوادش اصلا نمی گه کی هستی. یه مثال براتون بزنم که برام اتفاق افتاد:

این سری رفته بودیم شهرستان. میخواستیم بریم یه امامزاده ای. قرار بود با خانوادم بریم کاری کرد که کلا قیدشون رو زد. با خانواده خودش رفتیم. شاید باورتون نشه . برا اولین بار من رو بردن به اون مکان. کلا شوهرم با فاصله 500 متری من به مادرش چسبیده بود اصلا هیچ توجهی به من نکرد. یه فاصله طولانی رو باید سربالایی پیاده می رفتیم کلا من تنها به نفس نفس زدن افتادم فقط به مادرش چسبیده بود به شکل خیلی غیر طبیعی. منم ناراحت شدم به شدت. بعدش بهش گفتم اولین بار منو بردی چرا اینطوری برخورد کردی؟ گفت دنبال مادرم بودم که فشارش نیفته!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! در حالیکه پدر شوهرم بود خواهر شوهرم بود و ... اگه اتفاقی یک هزارم درصد می افتاد که محال بود اونا بودن.... تو کل مسیرم فقط درد دل کردن و مادر شوهرم دستورات لازم رو برا زندگیمون صادر کرد چون به عینه بعدش متوجه شدم. بماند که چه دعوا و بحثی پیش اومد اما فایده نداشت چون اون حق رو به خودش میده.

به این نتیجه رسیدم هیچ فایده ای نداره. به حال خودش گذاشتمش.


اینو بهتون بگم. هیچ فایده ای حرص خوردن نداره. فقط خودمون رو تو این مسافرتا اذیت می کنیم. و تلخ میشه برامون. بیا با همدیگه تمرین بیخیالی کنیم.

سلام دوست رویایی :72:
چند وقت پیش تو یکی از تاپشک های مشابه شما موضوعی رو آقای خاله قزی مطرح کردن که برای من خیلی جالب بود :

نقل قول:

---

http://www.hamdardi.net/images/style...quote_icon.png نوشته اصلی توسط khaleghezey http://www.hamdardi.net/images/style...wpost-left.png
بنده از دید یه مرد متاهل جواب شما رو میدم.

کلا ما آقایون خونه مادر یا پدرمان که میریم خونه خودمون محسوب میکنیم و توش راحتیم و دوست داریم برای خودمون باشیم همسر منم اول گله میکرد که چرا توی خونه اینهمه بهم ابراز علاقه میکنی و احساسی هستی خونه بابات میریم سر سفره کنارم نمیشینی و برام غذا نمیریزی و زیاد باهام حرف نمیزنی دقیقا مثل شما.ولی وقتی براش توضیح دادم خونه پدری تصویری که ما ازش داریم دوران خوشی و بیخیالی مجردیه و اینکه دوست داریم رها باشیم برای خودمون بدون هیچ دغدغه فکری ریلکس و آزاد بقول معروف یکجورایی اگه درست نوشته باشم نوستالوژیه یکجورایی زنده شدن خاطرات قدیمه این اصلا و ابدا به هیچ عنوان به معنای اینکه به همسرمان توجه نداریم نیست:81: البته در تایید نشوته بانو بالهای صداقت گرامی باید بگم شرم و حیا هم حساب میشه.




l

---

زیاد حساسیت نشون نده .... همسرت هر چی بیشتر حساسیتت رو ببینه بیشتر ازت فاصله میگیره ...

با تشکر از ترمه وپرواز عزیز
شوهر منم اونطوریه اونجا اصلا توجه نداره هیچ انتظارم داره منم پدرو مادر خودمو ول کنم وبیام خونه اونا کمک کنم در صورتی که اونا هیچکار واسه من نکردن درحالی که مادر شوهرم عمه امه بخاطر اختلافی که با پدر ومادرم داشت موقعی که پسرم بدنیا اومد نه خودش اومد خونه مامانم واسه ملاقات نه بچه های دیگه اش رو گذاشت که بیان. وتازه شوهرمو هم یه جوری پرکرده بودن که وقتی که میومد پیشم اونقد اعصابمو خرد میکرو که دوست نداشتم بیاد وبعد رفتنش گریه میکرد وافسردگی بعد زایمان گرفته بودمو شیرم اونقد کم شده بود که بچه ام از صبح تا شب گریه میکرد از گرسنگی ولی من به توصیه مادرم بازم احترامشونو نگه داشتمو انگار نه انگار که اتفاقی افتاده.تو عروسیمونم که از دماغم در آوردن بآین شرایط باز شوهرم میخواد که من جونمم واسشون بدم ولی من اهل ریا نیستمو نمیتونم ظاهرسازی کنم با این که احترامشونو نه میدام ولی زیاد نمیتونم قاطیشون بشم

رویایی عزیز

من نمیدونم چقدر این مشکل شما عمق داره . اما به نظر میاد اون میخواد به خانوادش ثابت کنه حالا که متاهله هنوز فراموششون نکرده. فکر میکنه اینجوری داره بشون محبت میکنه که وقتی خونه ی اوناس تمام توجهش اونان . به نظرم مادرشوهرت نفوذ زیادی بین خانواده ی شوهرت داره و شوهرت برای راضی نگه داشتنش از خودش حاضر میشه وانمود کنه زیاد بت توجه نداره تا شاید مادرشو خوشحال کرده باشه .

خب مسلما تو نمیتونی از شوهرت بخوای مادرشو خوشحال نکنه اما شاید بتونی کم کم یادش بدی که راه خوشحال کردن مادرشو عوض کنه. بش نشون بده میتونه همزمان که توجه بت داره- که این برای بالا بردن شانت پیش خانواده ی شوهرت خوبه- به مادرش هم محبت کنه. سعی کن تنگ نظری نکنی و حسودیت نشه هرچی باشه اون مادرشه. با وجودی که احتمالا همین مادرش بدیهایی در حقت کرده.


اگه مادرشوهرت روی شوهرت تاثیرگذاره و حرفش سنده شاید دیگه فایده نداشته باشه که بخوای تلاش کنی از مادرش حرف شنوی نداشته باشه . بجاش از مادرشوهرت به نفع خودت استفاده کن. مثلا اگه مادرشوهرت یه حرفی بزنه که بدردت بخوره - حتی اگه درمورد تو نگفته باشه - روی اون حرفش برای شوهرت مانور بده. چون حرف مادرشه تو با کمی دخل و تصرف به نفع خودت عنوانش کن.

دیگه ثابت کردن اینکه مادرت بم ظلم میکنه نتنها درستش نمی کنه بلکه توی ضمیر ناخودآگاهش به مرور زمان از کار مادرش در قبال تو تبعیت می کنه . پس من میگم بیا برعکس عمل کن . وانمود کن مادرش ازت حساب میبره . حالا نه به این شدت اما وانمود کن مادرشوهرت بدون قصد وغرض و نادانسته چیز ناجوری درموردت گفته . توجه داشته باش شوهرت با گناهکار دانستن مادرش توسط تو به شدت مخالفت می کنه اما میتونه بپذیره که مامان معصوم و دوسداشتنیش دچار سوئ تفاهم شده. حتی اگه به ظاهر خلافشو نشون بده. تازه اینجوری در طول زمان عملا میبینه که این تویی که قلب پاکی داره و این مادرشه که درباره ی این فرشته چه چیزای نادرستی میگه .

پشت سر مادرشوهرت غیبت نکن عوضش وانمود کن دوسش داری . و مهمتر اینکه اون دوستت داره ( مادرشوهرت) . میدونم چیزایی که گفتم خیلی عجیبه . اما حداقل برای مدتی امتحانش کن . البته تا رسیدن به نتیجه مدت واقعا زیادی لازمه. خودت پیشنهادایی برای خوشحال کردن مادرشوهرت بده.

اگه مادر شوهرت خیلی تو خانواده نفوذ داره و حکمرانی میکنه فایده نداره که سعی کنی از حکومت خلعش کنی و روی تخت سلطنتش بشینی . بجاش از حکومتش به نفع خودت استفاده کن . اگه تونستی روی خود مادرشوهرت تاثیر بذاری و کاری کنی که بات رودربایستی پیدا کنه که خیلی خیلی خوبه . اینکار رو واسه خودت میکنی با اینکه میدونم متنفری. مجبوری یکم ریا کاری کنی چه عیبی داره اگه به نفعت تموم بشه. ببین رگ خوابش چیه مثلا اگه همیشه دوس داره ازش تعریف و تمجید بشه اینکارو براش بکن. عیبی نداره . هرچی کمبود داره از لحاظ احساسی براش تامین کن تا پاداش بت بده. این پاداش به خودی خودش برات ارزشی نداره اما از نظر سیاسی توی موقعیتت در خانواده ی شوهرت وخود شوهرت تاثیر گذاره.


ببخشید اگه حرفام باب میل نیست اما خب من اینا به ذهنم رسید عزیزم.