نمایش نسخه قابل چاپ
دوباره سلام آقا مهران
از تصمیمی که گرفتید خوشحال شدم:104:
در مورد صحبتهای سان لایف خواستم بگم شاید درصد زیادی از پسرها دوست دختر داشته باشند ولی در حد هم صحبتی و نه روابط دیگه.شاید درصد کمی از آقایان اون مدلی باشند مسلما این قضیه از ارزش یک نفر برای ازدواج خیلی کم میکنه شاید خود شما یک دختر با خصوصیاتی کمتر از معیارهاتون رو به دختری بالاتر ولی با سابقه رابطه به شکل نامحدود با یک آقا ترجیح بدید. اینطور نیست؟
با آرزوی موفقیت و آرامش برای شما
mehran21 گرامی
در تالار به قدر کفایت هم در خصوص عوارض روابط دوستی تاپیک داریم از افرادی که گرفتار بوده اند ، هم در خصوص ازدواج موقت تاپیک داریم با راهنمایی های کارشناسان . لذا خوب و دقیق مطالعه کن و از آنها میتوانی تبعاتش را استخراج کرده و تصمیم بگیری .
در خصوص ازدواج نیز ، چنانکه پیداست کفه ترازوی معیارهای کمی برای شما بیشتر از کیفی سنگین است . معیارهای کیفی که مطرح کرده اید هم کلی هست هم کافی نیست . طبیعی هست با چنین دیدی سراغ کسانی می روید که از شما کمالگرا تر بوده و بیشتر کمیت سنج هستند و پاسخ منفی می دهند .
من به خوبی این نیاز را برای شما می بینم که هم نگرشهاتون هم معیارهایتان را بازنگری کنی . و این به کمک یک مشاور به طور حضوری به خوبی میشه انجام بشه . در این جهت قدم بردارید و با بازنگری معیارهایتان را کیفی تر تنظیم کنید و آنوقت خواهید دید پیدا شدن کیس های مناسب برای شما بسیار زیاد هست آنهم با پاسخ مثبت . پس اشکال شنیدن پاسخ منفی از مواردی که اشاره داشتید را در نگرش ، معیارها و نوع انتخابهاتون بر اساس آن ببینید نه بد شانسی یا سخت گرفتن دخترها .
شما متناسب با نیازها و شرایطتتون باید سنجش و انعطاف داشته باشید . همه چیز را نمی شود با هم داشت و با هم خواست .
بهتره برای درک روشنتر سخنم تاپیک زیر را خوب مطالعه کنید :
http://www.hamdardi.net/thread-10711.html
موفق باشید
.
آقا مهران
شما فرمودید میخواید به مدت طولانی با یه حانم ازدواج موقت کنید و بعد هم ازش جداشید یا اینکه در خارج از کشور یه پارتنر جنسی داشته باشید.....بعدش هم که تصمیم دارید رسم جوانمردی را رعایت کرده و صادقانه همه چیز رو به کیس مورد نظرتون برای ازدواج بگید....خب شما در این صورت فرقی با یک مردی که قبلا ازدواج کرده نخواهید داشت و در نتیجه خیلی از فرصت ها را از دست خواهید داد.
اون 70 درصد آقایون هم که شما گفتید 3 حالت دارن یا 1- یه رابطه دوستی (بدون ارتباط جنسی) دارن و یا 2- حقایق را به دختر مورد نظر نمی گویند 3- با دختری که اون هم پیش از ازدواج ارتباط جنسی داشته ازدواج می کنند.
دوست عزیز:72:
دوستان نکات خوبی رو اشاره کردند و شما هم انسان فهمیده ای هستی و نتایج خوبی ان شاالله میگیری
خواستم تاپیک دوستی رو اینجا برات بذارم که تجربه روابط زیاد در گذشته زندگی با همسرش را مشکل کرده، لطفا این
تاپیک و تاپیکهای مشابه رو بخون:
تنوع طلبی من باعث شده از عشقم کم بشه
موفق باشی:72:
من این مدت رو فکر کردم. تا به حال سالم زندگی کردم ونمی خوام این رو از دست بدم. دوستی اگر با دختری داشتم حتی به بوسه هم نرسیده. به خاطر همین نمی خوام خودم عوض بشم. ولی واقعا احساس خوبی ندارم از اینکه من سالها تنهایی بکشم و از لحاظ اقتصادی خودم رو بالا بکشم تا یک دختر خانوم رووارد یک زندگی حاضر و آماده کنم. که چی؟! واقعا چرا ما پسرها باید اینقدر سختی بکشیم و بعضی از دختر خانومها رو خونواده ها لای پر قو بزرگ می کنند که کوچکترین تغییری در زندگی مشترکشون دلسردشون می کنه! این روندشون اشتباهه به خدا!
من رو از این فکر واگر فکر میکنید یک وسواس هست از این وسواس فکری خارج کنید" من احساس می کنم که حق من هست که با یک دختر در کلاس اجتماعی، تحصیلی و مالی خودم ازدواج کنم. " فرشته مهربان من اون تاپیک رو خوندم ولی خب من همیشه خودم رو سرزنش خواهم کرد اگر دختری پایینتر از خودم ازدواج کنم. من نگفتم دقیقا دکترای مهندسی!
چرا باید یا معیارهای مادی رو انتخخاب کرد یا معیارهای معنوی؟ یعنی نمی شه هر دو معیار رو برای انتخاب داشت؟!
اون زندگي قشنگه و بادوام كه دختر و پسر باهم لذت ساختنش رو ببرن و براش زحمت بكشن
اما اين بستگي به شخصيت آدما داره
شما كه برات مهمه همچين دختري رو پيدا كن
اما با نظر فرشته موافقم كه شما بيشتر به معيارهاي كمي اهميت ميدين تا كيفي! ببخشيد اما حس ميكنم با جنگ و رقابت ميخواين وارد زندگي مشترك بشين!
سلام آقا مهران
من متاسفانه نرسیدم صجبت های بقیه دوستان رو کامل بخونم و شاید حرفم تکراری باشه. فقط خواستم بگم که همون آمریکا هم احتمال داره شرایط ازدواج با فردی با معیارهای شما پیش بیاد. چند ساله اخیر دخترهای مجرد زیادی برای ادامه تحصیل به کشورهای مختلف از جمله آمریکا رفتن و خودشون رو خیلی خوب حفظ کردن. از طرف دیگه پسرهای زیادی هم بودن که با وجود شرایط سخت خودشون رو حفظ کردن و پای اعتقادشون ایستادن.
به نظر من اصلا ناامید نباشین و از معیارهاتون کوتاه نیاین. ان شاالله مورد مناسبی رو در همون آمریکا یا از راه دور از طریق ایران پیدا می کنین. هر چند که سخت تره ولی غیرممکن هم نیست.
موفق باشین
دوست عزیز:72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط mehran21
از اینکه تا الان پاک بودید بهتون تبریک می گم:104: امیدوارم تا زمان ازدواج همینطور پاک بمونید.
به نظر من شما روشنفکرانه فکر می کنید که همسری از سطح خودتون می خواهید و این اصلا بد نیست و خیلی از دخترا آرزوشون هست
که بجای یک مرد سنتی و پولدار یک مرد روشنفکر و امروزی بدون پول و ثروت زیاد ولی تحصیلکرده و با پشتکار نصیبشون بشه.
فقط شاید هنوز به تور شما نخوردند و یا اینکه شما خیلی نگشتید. به نظر من اصلا دلسرد نشید و از معیارهاتون پایین نیاید فقط بیشتر بگردید:310::310:
موفق باشید:72:
ببینید من برای همین شرایط که الان دارم باورتون نمیشه چه مصیبتهایی کشیدم. دقیقا مصیبت می گم باورتون بشه. ماهها دور از خونواده توی بستر بیماری بیمارستان بودم. مشروط شدم، همزمان با یکی از وحشتناکترین بیماریهایی که تصورش رو می شه کرد کار می کردم حین تحصیل و.... از 17 سالگی کار کردم، درس دادم، فرم واسه آمار پر می کردم( اونم در حالیکه باید روی تخت بیمارستان می بودم)، با وجود بیماری مثل چی درس می خوندم و.... احساس بسیار بدی دارم که از معیارهام بیام پایین. یکی رو می خوام که تلاش کرده باشه، سختی کشیده باشه. به نظر من این ربطی به جنگ و رقابت نداره. من یکی رو می خوام مثل خودم. نمی خوام مثل من در زجر زندگی کرده باشه. می خوام قدر چیزهایی که بهش می رسه رو بدونه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط رویای صداقت
شما یک توضیحی در مورد این معیارهای کمی و کیفی بدین. ممنون می شم
خيلي برام قابل تحسينه كه با اون همه سختي پيشرفت كردين ، جدي ميگم:104:
اما يه سوال ، آيا كسي كه (مثلا) دكترا داره فقط قدر اونچه كه به دست آورده رو ميدونه و براش زحمت كشيده؟ آيا همه دستاورد ها فقط توي محيط كار و دانشگاهه ؟ چيزاي ديگه براتون ارزشي نداره؟
من خودم به شدت مخالفم كه از معياراتون پايين بيايين(البته واسه خودتون يه مرز داشته باشين ، يه ايده آل)
اما اول معياراتون بايد درست باشه ، بعد سفت و سخت پاش وايسيد!
شما كه نميخواين انتقام سختي هايي كه كشيدين رو از همسر آينده تون بگيريد ؟!
به نظرم شما بيشتر يه آدم فهيم و قوي و مهربون به دردتون ميخوره تا يكي كه فقط توي " درس و كار" هم سطح شما باشه!
البته طبيعيه كه نبايد خيلي پايينتر باشه،به هر حال بايد جور دربياين ، اما به نظرم توي متن زندگي اينا به حاشيه ميره و آدما با اخلاق و روحيات همديگه زندگي ميكنن!
نظر شخصيم اينه كه اگه طرف شخصيت سالم و فهميده اي داشته باشه ، قطعا اهل تلاش و پيشرفته و قدر داشته هاشو ميدونه.
دوستمون گفتن اين روزا گرفتن دكترا خيلي سخت نيست ، اما چه تضميني هست كه كسي كه شما ميخواين باشه؟ شخصا ديدم خانومي كه آخر سواد و كار و تحصيلكرده اميركبير و ... بودن ، اما نتونست يه زندگي رو اداره كنه و آخرش جدايي!
(اينكه همه ش روي تحصيلات زوم كردم چون يه مثال دم دستي بود ، شما هم خيلي بهش اصرار داري)
ميدونم خيلي مهمه اما به قول همدردي راه پيشرفت رو كه نبستن!بعد از ازدواج خانومتون نميشه درس بخونه؟
ميشه ملاك هاتون رو به ترتيب اولويت و اهميت بنويسيد كه دوستان بهتر جواب بدن؟
يه چيز بد بگم ؟ قبلش معذرت ميخوام
اما فكر ميكنم بعدها كه همسرتون توي يه مسئله اي ازتون كمك بخوان ميگيد ، من خودم تلاش كردم ، شما هم خودت برو تلاش كن !
زن هر قدر هم كه از مردش جلوتر باشه ، بازم دلش حمايت مردونه ميخواد
فكر كنم شما خيلي فمنيستي!!!!به شدت به تساوي زن و مرد اعتقاد داري! در صورتي كه از زمين تا آسمون روحيه ها متفاوته!
(اشكم درومد اين همه رو با موبايل تايپ كردم:302:)