ازخودم متنفرم مادرخیلی بدی هستم

کودک شما از نظر سطح انرژی و یادگیری مشکلی نداره.

یه آزمایش کامل هم ازش بگیرید که کمبود آهن و ... هم نداشته باشه.

بعد از اون با یه روانشناس صحبت کنید نه برای تغذیه کودکتون که برای کنترل وسواس فکری خودتون.

من کاملا شما رو درک می کنم که مادر هستید و نگران رشد کودکتون و ... کاملا هم درک می کنم که کودک بد غذا و البته به گفته شما کودک بی غذا چه فشار روانی و استرسی رو به مادر تحمیل می کنه.

اما

فرزند شما اولین کودک کم غذا نیست و شدت خشم و استرس شما عوارضش مخرب تر از نرسیدن مواد مغذی به بچه هست.

مطمئن باشید زمانیکه بتونید استرس خودتون رو به کمک روانشناس کنترل کنید واکنش های دخترتون هم تغییر خواهد کرد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط تالين

شاپرك جان بيخيال شدم.
عصبانيت من هم دقيقا مثل شما از سر دلسوزي بود و هست. دختره من فوق العاده شيطونه. يعني من يك لحظه از اين دختر نميشه غافل باشم يا از جايي خطرناك خودشو اويزون ميكنه يا بالاخره داره يه كار خطرناك انجام ميده. از خوردن اسفنج تي بگيرين الي خوردن خاك باغچه. البته كم غذا بودنش هم برام معضل بود. براي همين ميگم ميفهممت.

ولي نشستم با خودم فكر كردم كه اگه اينطور موارد قراو باشه اينطوري روح و روانم رو به هم بريزه و من رو يك مادر عصبي و پرخاشگر و حرصي جلوي بچه اي كه داره ازم مستقيما الگو برداري ميكنه جلوه بده، پس من چقدر ميتونم ضعيف باشم؟؟؟؟ اگر خداي نكرده خداي نكرده فردا پس فردا اتفاقات بدتر از اين بيوفته مثلا بلا به دور بيماريي سراغش بياد يا اصلا هر اتفاقه ديگه توي شرايطي كه بچم به يك مادر ارام و قوي نياز داشته باشه، اون موقع چطوري ميتونم اوني باشم كه بايد باشم؟؟؟؟ پس بايد از همين جا ياد بگيرم جلوي خشمك رو بگيرم و اون رو تبديل كنم به مهر ! بو تصميم گرفتم تغيير كنم! چون نه خودم بالكه دخترم خيلي بيشتر به اين تغيير نياز داشت. ه قول همسرتون اون بچه قصد ازارتونو نداره. برعكس خيييييييلي دوستون داره. شما الانمهمترين شخص زندگيشين.


ااين همه وسواس به خرج دادنت داره هم خودت هم بچت و هم شوهو و زندگيت رو قربانيه غذا نخوردن دخترت ميكنه. ميبيني؟ "قربانيه غذا نخوردن دخترت" . خودت و زندگيت رو قربانيه چيزي كن كه ارزششو داشته باشه. تا زماني كه دخترت سالم و سر حال بازي ميكنه و فعاله اين قضيه ارزش اين همه حرص و استرس رو نداره. فقط و فقط ارامش "تو" اين قضيه رو حل ميكنه.

شاپرك جان صدتا اشتها اور هم بياري بچه تا وقتي نا اراميه تو رو ميبينه غذا نميخوره. من خودم يك شرايطي رو كذروندم بابت طلاق از همسر سابقم كه باعث شد يك هفته يك دقيقه نخوابم!!! باور ميكني يك شب ٣ تا قرص خواب خوردم ولي باز خوابم نبرد؟؟؟ دليلش استرسي بود كه داشتم

خدايي نكرده من تقصيرهارو گردن شما نميندازم گلم . فقط دارم سعي مكينم منظورمو واضح برسونم اونم اين كه مهمترين!!! چيزي كه تو و دخترت و كلا خونت به اون نياز دارين ارامشه. اينو خودم تجربه كردم كه بعت ميگم. يكم بيخيالي چاشنيش كن و از زندگيت لذا ببر . اصلا يك روز فقط با دخترت بازي كن بدون اينكه به غذا خوردنش فكر كني. بهش يده. حورد خورد. نخورد هم هيچ. همين كه سالمه پس هيچ اتفاق خاصي نيوفتاده. به بازي با دخترت ادامه بده.

---

دقیقا درست میگی عزیزم
نمیدونم ازشربت های اشتهاآور چقدراطلاع داری ولی حاوی ماده ای به اسم سیپروهپتادین هستن که باتاثیری که روی قسمتی ازمغز میذارن باعث ایجاد حس گرسنگی میشن من این شربت رو به دخترم دادم ولی اثرخاصی ندیدم راستش من فکرمیکنم غذا نخوردن دخترم یه جورلجبازیه یاممکنه جلب توجه باشه امامن جلب توجه رو زیادقبول ندارم چون من صبح تاشب بادخترم هستم همه توجهم بهش هست چراباید برای جلب توجه غذا نخوره؟همش میگم کاش که زمان برمیگشت به عقب به اون موقع که تازه غذاخوردن رو شروع کرده بود من تجربه الان رو داشتم
هرچی فکرمیکنم یادم نمیاد پارسال چکارکردم چه اشتباهی ازم سر زده که الان سرغذاخوردن این بساط رو باهاش دارم البته یادمه وقتی نمیخورد خیلی ناراحت میشدم ولی یادمه 2-3ماه هم بی خیالش شده بودم چون میگفتن برای بچه زیر یک سال شیرمهم تروغذای اصلی هست
راستش چندروزه که مریض شده دخترم تواین چندروز غذاکه نخورد هیچ شیرهم نمیخورد حدودنیم کیلو کم کرد توهمین 3-4روزه دهنشم اصلا برای غذا خوردن بازنمیکنه من ماکارانی فرمی میریزم توی آب مرغ یاماهیچه پخته بشه میذارم جلوش یه کم بادست میخوره بازم بهترازهیچیه ولی آرومم به خوردن چندتا دونه ام راضی ام

دخترت هزارماشالا چقدرشیطونه خداحفظش کنه دخترمن شیطنتش دراین حد نیست

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zolal

سلام دوباره شاپرک جان.خدا رو شکر که بهتر شدی.

در کل به نظرم با یک روانشناس متخصص کودک البته خوب بهتره صحبت کنی و ازش راهنمایی بخواید و اگر فکر میکنید بچه تون از این نظر مشکل داره احیانا کوچولوت رو ببری و برات مشخص بشه که مشکلی هست یا نه. برای اینکه خودت مطمئن بشی و اینقدر نگرانی نداشته باشی دیگه. دو تا راهکار هم بهت میگه که چطور رفتار کنید. هر چی باشه اون دکتر روانشناس، تجربه و علم بیشتری دارد.
اما خواهشمندم هرگز هرگز سر بچه دوساله خشمتون رو خالی نکنید. بچه ها در دنیای پاک و ساده ای زندگی میکنن و از قصد و لجبازی ما رو اذیت نمی کنند و اگر هم از سر لجاجت باشه اون رو یاد گرفتند از اطرافیان یا ما طوری باهاشون تعامل کردیم که لج کردن رو تقویت کردیم. این ما هستیم که آدم بزرگیم و انتظار میره کودک بودن اونها رو درک کنیم.

من تا جایی که دیدم بچه هااینقدر مشغول کشف دنیای اطرافشون هستند و براشون همه چیز تازگی داره که خوردن رو مزاحم میدونن.
اگه تونستید کتابی که بهتون معرفی کردم رو تهیه کنید و بخوانید. حداقل برای از این به بعد فکر میکنم بیشتر به دردتون بخوره.

موفق باشید.

---

من چندین بار تلفنی بامشاورها صحبت کردم علت غذا نخوردن دخترمو خودمن دونستن
یکی ازمشاورها مثال زد که یه خانمی پسرشو پیششون برده وگفته بود که اصلا غذانمیخوره مشاور میگفتن به اون مادرگفتم که جلسه بعد یه غذایی رو درست کنید وجلسه بعد باخودتون بیارید میگفت جلسه بعد من واون پسربچه دوتایی تواتاق نشستیم باهم صحبت کردیم وغذاخوردیم بعد که درو بازکردم ومادرش دید که ظرف غذاش خالیه وتا ته خورده باورش نمیشد میگفت حتما شما تو خوردن غذا کمکش کردین

دخترمنم ازدست پدرش بهترغذا میخوره یعنی تومهمونی هاکه شوهرم هست من اصلا کاری بهش ندارم شوهرم باقاشق خودش بهش غذامیده دهنشو بازمیکنه وکم وبیش میخوره ولی میدونم اگه من قاشق طرف دهنش ببرم نمیخوره
نگرانی که من دارم باعث میشه برای غذا دادن بهش سماجت به خرج بدم فکرکنم همین باعث شده دخترم باهام لج کنه یعنی اصرار منو توغذا دادن بهش دیده

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط صبا_2009

کودک شما از نظر سطح انرژی و یادگیری مشکلی نداره.

یه آزمایش کامل هم ازش بگیرید که کمبود آهن و ... هم نداشته باشه.

بعد از اون با یه روانشناس صحبت کنید نه برای تغذیه کودکتون که برای کنترل وسواس فکری خودتون.

من کاملا شما رو درک می کنم که مادر هستید و نگران رشد کودکتون و ... کاملا هم درک می کنم که کودک بد غذا و البته به گفته شما کودک بی غذا چه فشار روانی و استرسی رو به مادر تحمیل می کنه.

اما

فرزند شما اولین کودک کم غذا نیست و شدت خشم و استرس شما عوارضش مخرب تر از نرسیدن مواد مغذی به بچه هست.

مطمئن باشید زمانیکه بتونید استرس خودتون رو به کمک روانشناس کنترل کنید واکنش های دخترتون هم تغییر خواهد کرد.

---

دخترم یک سالگی یه چکاپ کامل داد خداروشکر هیچ مشکل وکمبودی نداشت

- - - Updated - - -

صبا جان درست میگید من وسواس فکری دارم
یعنی تمام طول روز همه فکرم پیش غذاخوردن دخترمه
صدای اعتراض شوهرمم بلند شده که همه توجهت فقط به غذاخوردن ونخوردن بچه اس
حتی بابقیه ام فقط درمورد این موضوع حرف میزنم چندوقت پیش خواهرم گفت یعنی تو توی زندگیت هیچ مشکل دیگه ای نداری که فقط درمورد همین یه موضوع همش حرف میزنی؟

دکتررومی

������کودک بیمار وسرما خورده درمان میشود. کودک باحوصله از شیر گرفته میشود. کودک گرسنه غذا میخورد
ولی کودکی که مادری نا امن ومضطرب دارد آسیب خواهد خورد و تا آخر عمر اسیر این آسیب خواهد ماند.

- - - Updated - - -

دکتررومی

🔹کودک بیمار وسرما خورده درمان میشود. کودک باحوصله از شیر گرفته میشود. کودک گرسنه غذا میخورد
ولی کودکی که مادری نا امن ومضطرب دارد آسیب خواهد خورد و تا آخر عمر اسیر این آسیب خواهد ماند.

شاپرک جان بچه ها خیلی معصومن. ذهنشون هم کامل رشد نکرده پس اگه صبوری لازمه انجام بگیره این صبوری باید از طرف شما باشه. اگه گذشتی باشه باید از طرف شما باشه. اگه لازمه راه حلی پیدا بشه باید از طرف شما انجام بشه. این رو قبول کنین که بچه ها ماهیت ابتدائی دارن که در حال تکامله.
خدا به من که بچه نداده اما اگه صدتا بچه گرسنه رو بذارن پیش من سیرشون می کنم و تحویل میدم. بچه ها قلق دارن. تو همه کارشون لازمه شما قلق بچه ت دستت بیاد. کافیه یه هفته (حداکثر) وقت بذاری و روش های مختلف غذا دادن بهش رو امتحان کنی.

- بعد از بیدار شدنش
-قبل از خوابیدنش
-با عروسکای مختلف بازی کنین
-عروسک های صدا دار رو امتحان کن. ممکنه یاد بگیره با صدای عروسک دهنشو برا غذا خوردن باز کنه
-براش کارتونی که دوس داره بذار (می تونی عروسک کارتون رو بخری و عکس العملش و ببینی و بر اساس اون بهش غذا بدی)
-عروسک جدیدی امتحان کن. لازم نیس حتما پول بدی بخری. ممکنه یه جورابی سرخابی رنگی که براش چشم و مو گذاشتی و دستت کنی و خیلی براش تازه باشه و به هیجان بیاد و از این طریق و به همراه اون عروسک جورابی بهش غذا بده
-براش آهنگ بذار. با حرکتای بامزه و با قاشق (پلاستیکی!) برو طرفش ببین دهنشو باز می کنه یا نه
-براش عروسک غذایی درست کن. یه بافتنی به شکل هویج که چشم و گوش داره یا یه بروکلی
-غذاش رو براش خوشگل کن. دخترت ماشالله ۲۰ ماهشه و به نظرم غذاهایی که می تونه بخوره رو راحت می تونی خوشگل کنی چون دایره غذایی کودک تو ۲۰ ماهگی خیلی وسیعه
-محیط غذا دادن بهش رو عوض کن (سعی کن یه محیط نورگیر باشه)
-از پدرش کمک بخواه. می تونه باهاش شوخی و بازی بکنه و شما اون وسط به دخترت غذا بدی. می تونی اول به بابایی یه قاشق بدی و بابابی هم به به و چه چه کنه و بعد به نینی. دوباره یه قاشق به بابایی و یه قاشق به نینی
-صندلی غذاخوری بچگونه واسه دخترت بگیر (نمی دونم داره یا نه). بشینه روش و با قاشق و ظرف پلاستیکی خوشرنگش بازی کنه و اینجوری می تونی غذاش رو بریزی تو همون ظرف
-کثیف کاری بچه ها موقع غذا خوردن مساله بسیار بی اهمیتیه. بذار ریخت و پاش کنه، اصلا مهم نیس. فوقش یه زیر انداز بزرگ میندازی رو فرش
-از دادن تنقلات و پفک و نوشابه و ..به دخترت پرهیز کن. اگه اینارو بخوره (که من اصلا توصیه نمی کنم) دیگه محاله به غذای سالم مثه هویج و بروکلی یا سیب زمینی آب پز لب بزنه.
-به غذاش هم ادویه و رب و نمک زیادی اضافه نکن.
-یه عروسک جدید براش بخر یا درست کن (ترجیحا بزرگ باشه و به هیجان بیارتش). پشت عروسک قایم شو و یه کاری کن انگاری قاشق و عروسک خرسی (مثلا) دستش گرفته. با عروسکه بهش غذا بده و اصلا خودتو آفتابی نکن. اگه می تونی صداتو عوض کن (صدای نینی یا صدای تو دماغی بامزه). چن قاشق که خورد عروسک و ببر قایم کن و بیا ظرفا و ...رو تمییز کن. بعد نوبت غذای بعدی باز عروسکه رو وارد صحنه کن.
- تو غذا دادن به دخترت اصلا سمج نباش. اگه امتناع کرد وسایل غذا رو جمع کن.و رابطه عادی رو سر بگیر. بد اخلاقی هم ممنوع!
-ایرانیا یه عادت بدی که دارن فک می کنن بچه ها رو باید به روش پادگان تربیت کنن! ول کن این روش رو. قرار نیس بچه ت حتما ساعت ۲ ظهر غذا بخوره. ۶ عصر بخوابه....!

احساس می کنم خشم یه موارد دیگه تو وجود شماس که باعث میشه ناخودآگاه رو بچه خالی بشه (امیدوارم اشتباه کنم). خلاصه خودتو از هرچی خشمه خالی کن. اولا به خاطر خودت. بعد به خاطر همسرت و بعد به خاطر بچه ت....خشم یه چیز ویرانگر و مخربه....

امیدوارم بیای بگی دخترت با اشتها غذا می خوره :72: (یه موردیم بود می خواستم بگم یادم رفت!:))

دخترم لج کرده نه شیر میخوره نه غذامیخوره اعصاب برام نذاشته
آخه من چه گناهی کردم که همچین بچه ای نصیبم شده برای چی نمیخوره؟
قبلا غذانمیخورد شیرمیخوردالان بیشترازیه هفته اس که شیرم خیلی کم میخوره کمترنصف روزای قبلش
زندگی برام شده جهنم

خانم عزیز ، من هم مادرم و سه تا بچه قد و نیم قد دارم.

این را گفتم که بدانید اگر حرفی می زنم کاملا متوجه هستم که غذا نخوردن کودک چقدر برای یک مادر سخته.

اما بدانید بچه از غذا نخوردن نمی میرد.

اما داشتن مادر مضطرب از هر سمی برایش بدتر است.

اضطراب و نا آرامی های ما رو بچه ها به خوبی متوجه می شوند وبه آنها انتقال پیدا می کند.

بارها برای مشکلات فرزندانم که از دیگران به خصوص متخصصین امر مشورت گرفته ام بیشترینش این بوده که رفتار و عملکرد ما والدین اگر درست باشد ، اتوماتیک وار مشکلات فرزندان برطرف می شود. به صورت مستقیم هیچ گاه راهکار ندادند که مثلا با فرزندت چه بگو چه بکن چه بده و....

شما بهتره به صورت تخصصی از یک مشاور کمک بگیرید. برای خودتان نه تغذیه فرزندتان.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی نهایت

دکتررومی

������کودک بیمار وسرما خورده درمان میشود. کودک باحوصله از شیر گرفته میشود. کودک گرسنه غذا میخورد
ولی کودکی که مادری نا امن ومضطرب دارد آسیب خواهد خورد و تا آخر عمر اسیر این آسیب خواهد ماند.

- - - Updated - - -

دکتررومی

������کودک بیمار وسرما خورده درمان میشود. کودک باحوصله از شیر گرفته میشود. کودک گرسنه غذا میخورد
ولی کودکی که مادری نا امن ومضطرب دارد آسیب خواهد خورد و تا آخر عمر اسیر این آسیب خواهد ماند.

---

کاش می شد این پست را چند بار لایک کنم :72:

شاپرک جان، بچه ی شما لج نکرده ... ناراحته و نمی تونه غذا بخوره.

خیلیها هستن که وقتی مضطرب هستن، ناراحتن، مشکلی دارن ... نمی تونن غذا بخورن.
حالا بازم هی حرص بخور و اضطراب داشته باش و عصبی باش و بچه را اذیت کن بگو چرا نمی خوره ...

شما یه هفته شاد باش، آروم باش، ورزش کن، مدیتیشن کن، شنا برو، برقص .... ببین بچه ات چقد تغییر می کنه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی نهایت

خانم عزیز ، من هم مادرم و سه تا بچه قد و نیم قد دارم.

این را گفتم که بدانید اگر حرفی می زنم کاملا متوجه هستم که غذا نخوردن کودک چقدر برای یک مادر سخته.

اما بدانید بچه از غذا نخوردن نمی میرد.

اما داشتن مادر مضطرب از هر سمی برایش بدتر است.

اضطراب و نا آرامی های ما رو بچه ها به خوبی متوجه می شوند وبه آنها انتقال پیدا می کند.

بارها برای مشکلات فرزندانم که از دیگران به خصوص متخصصین امر مشورت گرفته ام بیشترینش این بوده که رفتار و عملکرد ما والدین اگر درست باشد ، اتوماتیک وار مشکلات فرزندان برطرف می شود. به صورت مستقیم هیچ گاه راهکار ندادند که مثلا با فرزندت چه بگو چه بکن چه بده و....

شما بهتره به صورت تخصصی از یک مشاور کمک بگیرید. برای خودتان نه تغذیه فرزندتان.

---

میدونم نگرانی من برای غذا نخوردن بچم غیرطبیعیه
متاسفانه من همه چیزو مربوط به خودم میدونم مثلا غذا نمیخوره میگم حتما من بلدنیستم وزن نمیگیره میگم من بلدنیستم خوب بهش برسم
نه فقط من خیلیا این چیزا رو به مادرمربوط میدونن مثلا وقتی دوماهش بودبردمش دکتروخیلی خوب وزن گرفته بوددکترش بهم گفت خداخیرت بده خیلی خوب به این بچه رسیدی خیلی خوب وزن گرفته درصورتیکه من کارخاصی نکرده بودم فقط بهش شیرداده بودم تازه اون موقع اونقدرناشی بودم خیلی چیزا رو نمیدونستم قلق بچه داری دستم نیومده بود چه برسه به اینکه بهش رسیده باشم
چندوقت پیش مادرشوهرم توی جمع بهم گفت یه کم سیب زمینی سرخ کن بهش بده چاق بشه خیلی لاغره
خب ببینید همه منومسئول لاغریش میدونن مادرشوهرم خبرنداره من ماهی 60تومن ماهیچه میخرم براش هنوزغذای جداگونه براش درست میکنم وبهش میرسم ولی وقتی نمیخوره یاکم نمیخوره من چکارکنم
چون نمیخوره تومهمونی ها من کاری به بچم ندارم ولش میکنم خودم میشینم غذامومیخورم خانواده شوهرم فکرمیکنن من یه آدم بیخیالم که فقط به فکرشکم خودمم خواهرشوهرم هی صداش میکنه میگه بیاعمه بهت غذابده دوساعت بعدبازغذارو گرم میکنه میاره براش که البته دخترمم نمیخوره وضایع شون میکنه
ازشانس یه دختربچه همسن وسال دخترم توفامیلشون هست که تپلیه موهای پرپشتی داره هروقت مهمونی باشه من غصه دارم واسترس که اوناهم اگه باشن وبچش بازتپل ترباشه من چکارکنم اون غذا بخوره وبچه من نخوره چکارکنم

وای مقایسه پدرمنودرآورده مثلا تویه گروه بودم ازوزن بچه هاشون ازغذاخوردن هاشون میگفتن من چقدربهم میریختم همش حس میکردم همه بچه هادارن چیزای مقوی میخورن رشد میکنن فقط بچه من عقب مونده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

کاش می شد این پست را چند بار لایک کنم :72:

شاپرک جان، بچه ی شما لج نکرده ... ناراحته و نمی تونه غذا بخوره.

خیلیها هستن که وقتی مضطرب هستن، ناراحتن، مشکلی دارن ... نمی تونن غذا بخورن.
حالا بازم هی حرص بخور و اضطراب داشته باش و عصبی باش و بچه را اذیت کن بگو چرا نمی خوره ...

شما یه هفته شاد باش، آروم باش، ورزش کن، مدیتیشن کن، شنا برو، برقص .... ببین بچه ات چقد تغییر می کنه.

---

شیدا جان اگه غذاشو بخوره مگه من مریضم مضطرب وناراحت باشم تازه وقتی میخوره من خیلی خوشحال میشم احساس آرامش میکنم
بعدهم بعدازسرماخوردگیش اتفاق خاصی نیفتاده که بخوادناراحت باشه وغذا نخوره

سلام:72:
من فقط به خاطر شما عضو سایت شدم. چون دیدم از اینکه کسی درکتون نمی کنه ناراحتین و من این احساس را خوب متوجه هستم. با اینکه خودم مادر نیستم و مطمئنا این احساس شما به طور خاص را فعلا درک نمی کنم اما متوجه احساس شما از جنس متوجه مشکلتون نشدن(به خاطر اینکه بعضی مسائل به ظاهر ساده وقتی هنوز تجربه نشدن درک شدنی نیست) و عصبانی شدن از خود این مساله هستم.


یه تجربه دارم امیدوارم به دردتون بخوره:
من هم برادر زاده ای دارم که خیلی بد غذاست و خیلی لاغر و دو ساله هست... همه از دستش عاصی بودن تا اینکه یه فکری به سرم زد. رفتم براش اسباب بازی آشپزی خریدم.اسباب بازی فنجان ها و بشقاب های کوچک خیلی خوشگلی داشت.

مرحله اول فقط باهاش خاله بازی کردم. یه عروسک گذاشتم و کردمش بچمون و الکی آشپزی کردیم با هم و الکی غذا می خوردیم.مثلا الکی دستم را تکون می دادم و الکی مثلا من دارم روی غذا نمک می پاشم و...
بعد که با این مساله یه کم آشتی شد و غذا خوردن را یه نوع بازی و نمایش دید وارد مرحله بعد شدم...

در مرحله دوم اومدم با غذاهای واقعی بازی کردم. برنج را ریختم توی قابلمه اسباب بازی و مثلا روی گازش پختم... و همون کارای خاله بازی را انجام دادم.ومثلا به عروسکه هم غذا می دادم.
بعد مثلا به خودش هم اون وسطا یه قاشق می دادم. اما بدون هیچ اجباری... و فقط مثل بازی...

تو خاله بازیمون کلی خلاقیت جالب ایجاد کردم و برای بچه خاله بازی خیلی هیجان انگیز شد. و تو بازی غذا خورد... تازگی خانم برادرم احساس رضایت بیشتری می کنه از غذا خوردنش...

به نظرم با صبر و حوصله این مساله را امتحان کنید.
منتها بذارید یه چند روزی از این ماجرای فعلی بگذره و بچه فراموشش بشه که شما زوری می خواین بهش غذا بدین. مثلا یه دو سه روزی برید سفر تا لااقل حافظه خودآگاهش پاک بشه.و بعد بدن هیچ اجباری همین بازی را اجرا کنید.

امیدوارم به نتیجه برسید.

موفق باشید:72:

- - - Updated - - -

یه نکته بگم اینکه من خود برادرم تو بچگی خیلی بد غذا بود. وقتی چند سال بزرگتر شد لوزه سومش را که عمل کردن به نحو عجیبی غذا خور شد به طوری که مادرم کلی متعجب شده بود.الان مامانم می گن شاید بچه اش هم به خودش رفته. شاید فرزند شما هم مثل برادرم باشن

نقل قول:

---

دخترمنم ازدست پدرش بهترغذا میخوره یعنی تومهمونی هاکه شوهرم هست من اصلا کاری بهش ندارم شوهرم باقاشق خودش بهش غذامیده دهنشو بازمیکنه وکم وبیش میخوره ولی میدونم اگه من قاشق طرف دهنش ببرم نمیخوره

---

نقل قول:

---

من چندین بار تلفنی بامشاورها صحبت کردم علت غذا نخوردن دخترمو خودمن دونستن

---

اگه شما هم آرامش داشته باشی و بچه کنارتون احساس خوبی داشته باشه غذاش را می خوره.

برای این کار لازم نیست حرص بخوری یا از دست بچه عصبانی باشی، بهتره روی آرامش خودت کار کنی. ذره ذره و قدم به قدم. کوچیکترین موفقیتهات را یادداشت کن و به خودت یادآوریشون کن. هر شب مرور کن اون روز چطور بودی و چقد پیشرفت کردی.

این تاپیک آقای باغبان را بخونید.

باغبان : چگونه بر ذهن خود تسلط پیدا کنیم

و این تاپیک ( مخصوصا پست 9#)

رهایی از وابستگی ها و تقویت دلبستگی ها