عزیز من اصلا شمارو زیر سوال نبردم. از نوشته هاتون اینطور به نظرم اومد که انعطاف پذیر نیستید و یه مقدار نحوه ی نگاهتون حداقل به زندگی مشترک خشنه. طرز فکرتونو گفتم نه اینکه خشونت فیزیکی کنین خدای نکرده. به نظرم یه جورایی حالت صفرو یک حالت سفید سیاه دارین توی نگاهتون. طیف زیاد خاکستری هایی که بین سفید و سیاه هستو ممکنه بهش دقت نکنین. این باعث میشه که مثلا فکر کنیم یه کاری که می خوایم انجام بدیم از یه راهی درسته و اگه نشه اعصابمون خورد شه در حالی که می تونستیم سریع دنبال یه راه دیگه که ممکنه بهترم باشه بگردیم. این حالت که گفتم یعنی اینکه انعطاف پذیر نیستین به مرور زمان زندگی ادمو نرم میکنه! منم خیلی سال پیشا توی فکرام و نگاهم انعطاف پذیر نبودم. اما کلی به ادم سخت میگذره تا این چیزا رو از دنیا یاد بگیره. در صورتی که می تونین اگه یه مشاور یا یه روانشناس خوب پیدا کنین به کمکش توی یه تعداد جلسه ی کم اینو یاد بگیرین که چطوری ملایمت بیشتری توی افکارتون داشته باشین. بعدش این ملایمت و این حالت درک که نسبت به بقیه دارین توی رفتارتون هم دیده میشه. و سر هر چیزی دیگه اعصابتون خورد نمیشه. در واقع خودتون راحت تر زندگی می کنین.نقل قول:
نوشته اصلی توسط بی وفا
بعد از ازدواجتون هم اگه مشکلی پیش اومد بینتون و دیدین نمی تونین حلش کنین به راحتی و داره هر دوتونو ناراحت می کنه حتما مشاور خوبی پیدا کنین و برین پیش مشاور که راهنماییتون کنه و کدورتی پیش نیاد بینیتون. کم کم هر دوتون یاد می گیرین که چطوری با هم رفتار کنین.
در مورد مشاور و روانشناس هم حتما سعی کنین پیش مجرب و متخصص برین که راهنمایی های درستی بگیرین.
من هیچوقت شما رو زیر سوال نبردم. نگفتم خدای نکرده دیوونه هستین. یه چیزایی هست که ادم اگه بخواد می تونه اصلاحش کنه. مثل وقتی که می ری لباس می خری یا میری ارایشگاه و به خودت میرسی. یه تعداد اخلاقامونم میتونیم بهتر کنیم. منظورم هم این نیست که حذفش کنیم یا کاملا تغییرش بدیم. چون هر ادمی خاص خودشه و منحصر به فرده. ولی بعضی چیزا رو می تونیم یه کمی کمتر کنیم توی اخلاقامون یا یه کمی بیشتر کنیم یه جورایی تصحیحش کنیم تا به اون حالت بهینه برسه. مثل همین ظاهر و قیافه امون که بهش میرسیم. وقتی می شه با یه کمی دقت یه تعداد از اخلاقامونو به اون چیزی که می خوایم نزدیک تر کنیم چرا نکنیم؟ :)
موفق باشید.
