غصه ی نداشتن خونه!

سلام دختر بهار عزیز

نوشته های شما و نظرات خوب دوستان به خصوص زن امیدوار عزیز رو خوندم.

میدونم مستاجری سخته و همه آرزوی یک خونه مستقل رو دارن و شما هم که در رفاه بزرگ شدی برات سخته.

جایی خوندم که عاشق بودن بهایی داره و باید بهای اون رو بپردازی. بهای عشق شما هم اینه!

اما نکته ای که میخوام بهش اشاره کنم چیز دیگریست!

شما یک پست در میان بین "کودک درون" و "بالغ درون" خودتون سوییچ می کنین. یعنی چی؟ الان میگم.

جاهایی که شما با روحیه ای مقاوم می پذیرین شرایط رو این بالغ درون شماست که صحبت می کنه و میدونه باید

برای عشق بهایی بپردازه. اما جاهایی که لب به گلایه می زنین و نگران قضاوت شدن هستین مثل پست 1 و 19

این تاپیک ، کودک درونتون هست که صحبت می کنه!

متاسفانه این کودک در کنار خودش قدرتی بی نظیر داره به نام ضمیر ناخود آگاه که بسیار هم قدرتمنده!

و شما کلید افکارتون رو سپردین به دست این کودک و این ضمیر! طوری که بالغ شما از سرکوب کردنش ناراحته!

میدونین که ذهن ما کارخانه تولید فکره! این افکار به شکل سیگنال های بسیار قوی درون ما به باور تبدیل میشن و

بعد این سیگنال ها توسط ضمیر ناخود آگاه ما به جهان هستی فرستاده میشه. نتیجه اش عکس العمل هایی است

که ما از جهان هستی دریافت می کنیم! مثل رفتار پدر و مادر و اقوام شما نسبت به شما! چون خود شما دائم به

این موضوع فکر می کنین و این فکر منفی مثل یک سیگنال منفی پر قدرت به عالم فرستاده میشه و پدر شما

ناراحتی شما رو حس می کنه و از مستاجر بودن شما ناراحته!

سعی کنین بیشتر به کودک درنتون مسلط باشین و بالغ درونتون بیشتر بر شما حکمرانی کنه.

این شما هستین که باید به افکار منفی اجازه ورود و خروج به ذهنتون ندین!

جز خود شما کسی نمیتونه بهتون کمک کنه!

تا وقتی به کودک درون فرصت جولان بدین اوضاع به همین منواله! اما اگر باورها رو عوض کنین و اجازه بدین که بالغ

شما سخن بگه و افکارتون رو در کنترل قرار بدین ، اوضاع درست میشه.

پس به خودتون و افکارتون اجازه ندین که دائم نکات منفی زندگی رو به رخ شما بکشن!

به اطرافیانتون هم نشون بدین که چقدر خوشبختین! قلبا نشون بدین! با فکرتون ، عملکردتون! تا باور کنن که با

خونه نداشتن هم میشه خوشبخت بود!


این تاپیک هم خیلی برای شما کمک کننده هست.


موفق باشی گلم

:72:

فکر نکنم با خرید خونه هم مشکل شما حل بشه .

در تک تک پستهاتون به حرف فامیل و آبرو و ... اشاره کردید .

حتما بعد از خرید خونه خواهید گفت فامیل مسخرهمیکنه که خونمون فلان منطقه یا فلان خیابونه . یا فلان متره .

نمیدونم تعریف شما از آبرو چیه .بی پولی یا نداشتن خونه نشانه ی بی آبرویی است .
تعریف جالبی بود .

دختری مثل شما رو میشناسم . با حرف فامیل پیش رفت .

نتیجش شد طلاق . الان همون فامیل میگن پسر خیلی خوب بود ببین دختره چه ایرادی داشت که طلاقش داد و...

شما به عشق و علاقتون به همسرتون اشاره کردید . ولی رفتارتون فکر نکنم مطابق میل همسرتون باشه .بیشتر برگرفته از ذهن خوانیهاتون از فامیل هست .

اگر تند رفتم معذرت میخوام .

موفق باشید.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam123

خانومی میشه بگی با داشتن افکار منفی چی حل میشه؟!

---

من در واقع دنبال داشتن فکر منفی نیستم. با این فکر کردن ها انگار دارم دست و پا میزنم یا یه راهی برای حل اصل ماجرا پیدا کنم و یا یه را برای کنار گذاشتن اون فکر. الان که دقیق روی فکرای خودم تمرکز میکنم میبینم همیشه در حال پیدا کردن راه حلی برای توجیح فکرای خودمم که یا برا خودم یه چیزی رو حل کنم یا برای دیگران. برای همین همیشه بین خودم و دیگران درگیرم. چون ایده آل های اونا با من خیییییلی فرق میکنه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bahar.shadi

جایی خوندم که عاشق بودن بهایی داره و باید بهای اون رو بپردازی. بهای عشق شما هم اینه![/color]

اما نکته ای که میخوام بهش اشاره کنم چیز دیگریست!

شما یک پست در میان بین "کودک درون" و "بالغ درون" خودتون سوییچ می کنین. یعنی چی؟ الان میگم.

---

ممنون عزیزم. به چه نکات خوبی اشاره کردی. اول اینکه خب اره منم قبول دارم. من همین الانشم برای عشق بهای سنگینی دادم که راستش رو بخوای هیچوقت پشیمون نبودم. منی که امروز در این شرایط دارم اینجا برای شما در مورد این مشکل دردودل میکنم زمانی موقعیت ازدواج با فرد دیگه و داشتن بهترین خونه و امکانات زندگی رو داشتم اما شک ندارم عشق و هماهنگی که امروز با این همراه رو دارم رو نداشتم. چون دارم میبینم همسرم چقدر قدرم رو میدونه و چه ارزش و احترامی برام قائله. چرا؟ چون میگه تو منو بخاطر خودم و در سخت ترین شرایط همراهی کردی. ضمن اینکه همسرم روز به روز درحال پیشرفته و این خودش برای زندگیمون خیلی جذابیت داره

مورد دوم که اشاره فرمودین هم جنبه ی علمی حالات منه. یعنی دقیقا حرف شما رو تایید میکنم. من مدام در تمام زمینه ها در حال سوئیچ بین این حالات هستم. راه هایی که شما گفتین خیلی خوبه. ولی نیاز به تمرین داره. چون من قبلا هم بارها اینکار ها رو کردم اما تا یه مدت گذاشتمش کنار دوباره روز از نو و روزی از نو!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط gold

فکر نکنم با خرید خونه هم مشکل شما حل بشه .

در تک تک پستهاتون به حرف فامیل و آبرو و ... اشاره کردید .

حتما بعد از خرید خونه خواهید گفت فامیل مسخرهمیکنه که خونمون فلان منطقه یا فلان خیابونه . یا فلان متره .

نمیدونم تعریف شما از آبرو چیه .بی پولی یا نداشتن خونه نشانه ی بی آبرویی است .
تعریف جالبی بود .

دختری مثل شما رو میشناسم . با حرف فامیل پیش رفت .

نتیجش شد طلاق . الان همون فامیل میگن پسر خیلی خوب بود ببین دختره چه ایرادی داشت که طلاقش داد و...

شما به عشق و علاقتون به همسرتون اشاره کردید . ولی رفتارتون فکر نکنم مطابق میل همسرتون باشه .بیشتر برگرفته از ذهن خوانیهاتون از فامیل هست .

اگر تند رفتم معذرت میخوام .

موفق باشید.:72:

---

شما هم دقیق درست گفتین. چون من از همین الان عزا گرفتم که اگه یه زمانی خونه خریدیم و متراژش کم باشه واویلا!

دختر بهار گرامی
من ابتدای تاپیک شما چند پست زدم و فکر نمی کردم بعد از اینکه داره مقدمات خانه دار شدنت فراهم میشه به هم ریخته باشی.
چند نکته به نظرم رسید که البته دوستان اشاراتی هم کردند:
1-مادامی که مدیریت افکار شما از بیرون نشات میگیره همین آشه و همین کاسه!و این روند تا آخر عمر شما میتونه ادامه داشته باشه و هر زمان به خاطر یه موضوعی شما و زندگیتان را به هم بریزه.
2-اگر این روند ادامه داشته باشه و شما به جای بهره گیری از قدرت تفکر خودت مادام در مغزت نظرات دیگرون رو جولان بدی معلوم نیست همسرتان به این حالت باقی بماند و ناگهان روزی از راه میرسه که خونه داری،ماشین خوب داری،پس انداز داری اما شوهرت دیگه اون شوهر سابق نیست و اون لحظه(که امیدوارم سراغت نیاد)آرزو میکنی که همه چیتو بدی ولی روحیه شوهرت مثل قبل باشد.

اگر به خواستگار قبلیت میرسیدی و این تفاهم رو نداشتی اما خونه و مال و اموال داشتی همین جا می آمدی و دائما از مشکلاتت با همسرت می گفتی و آرزو میکردی خیلی چیزا رو نداشتی اما مهر و محبت و همراهی همسرت رو داشتی

دختر بهار گرامی
همیشه همه چی با هم جور نمیشه و خاصیت این دنیا همینه که یه جای کار همیشه میلنگه،این برای همه ما صادقه و خاص شما نیست.

دوست عزیز سلام
چیزی که من از پستهای شما متوجه شدم اینه که هنوز به انتخاب خودتون شک دارید و تو صحبتهاتو بیشتر دارید انگار تلقین میکنید که: "نه من درست انتخاب کردم من عاشق همسرم هستم و اون ارزشش رو داره"

ببینید اگر شما از ته قلب راضی باشید دیگه حرف مردم براتون ارزشی نداره. متراژ خونه، مدل ماشین و.......
من فکر میکنم شما اعتماد به نفستون کمی پایین هست و الان تو این مقطع بیشتر دنبال تایید گرفتن از اطرافیان هستید.
اینکه فامیلتون به به و چه چه کنن چی به زندگی شما اضافه میکنه؟
جز اینکه به شما اعتماد به نفس میده که آخیش زندگی من مورد تایید دیگرانه

دیدید افرادی رو که وقتی کاری انجام میدن مدام نگاه میکنن ببینن ایا این کار مورد تایید دوست و فامیل هست یا نه.
این تیپ افراد مشکل اعتماد به نفس دارن و همیشه تو عذابن .

عزیزم یه سوال دارم اگر تو کشوری بودی که هیچ فامیلی نبود و تو همسرت تنها بودین ایا باز هم برات مهم بود خونه مسکن مهر باشه یا نه؟

اگر جوابت منفی هست بدون که شما اگر روی این ضعفت کار نکنی متاسفانه تو زندگی زناشویی به مشکل برمیخوری .
امروز مشکل خونه، فردا خرید باغ و ویلا و .بچم کدوم مدرسه بره، ......
امیدوارم هر چه زودتر تو زندگی مشترک معنای واقعی ارامش دو طرفه کنار همسرت رو درک کنی:72:

Amiran عزیز بله لطف شما رو یادمه. چقدر هم حرفاتون کمکم کرد. ممنونم که بازم کنارم هستین.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sea

دوست عزیز سلام
چیزی که من از پستهای شما متوجه شدم اینه که هنوز به انتخاب خودتون شک دارید و تو صحبتهاتو بیشتر دارید انگار تلقین میکنید که: "نه من درست انتخاب کردم من عاشق همسرم هستم و اون ارزشش رو داره"

ببینید اگر شما از ته قلب راضی باشید دیگه حرف مردم براتون ارزشی نداره. متراژ خونه، مدل ماشین و.......
من فکر میکنم شما اعتماد به نفستون کمی پایین هست و الان تو این مقطع بیشتر دنبال تایید گرفتن از اطرافیان هستید.
اینکه فامیلتون به به و چه چه کنن چی به زندگی شما اضافه میکنه؟
جز اینکه به شما اعتماد به نفس میده که آخیش زندگی من مورد تایید دیگرانه

دیدید افرادی رو که وقتی کاری انجام میدن مدام نگاه میکنن ببینن ایا این کار مورد تایید دوست و فامیل هست یا نه.
این تیپ افراد مشکل اعتماد به نفس دارن و همیشه تو عذابن .

عزیزم یه سوال دارم اگر تو کشوری بودی که هیچ فامیلی نبود و تو همسرت تنها بودین ایا باز هم برات مهم بود خونه مسکن مهر باشه یا نه؟

اگر جوابت منفی هست بدون که شما اگر روی این ضعفت کار نکنی متاسفانه تو زندگی زناشویی به مشکل برمیخوری .
امروز مشکل خونه، فردا خرید باغ و ویلا و .بچم کدوم مدرسه بره، ......
امیدوارم هر چه زودتر تو زندگی مشترک معنای واقعی ارامش دو طرفه کنار همسرت رو درک کنی:72:

---

شما هم نکته ی درستی رو فهمیدین!!!!!!! جالب نیست که تمام ایراداتی که شما دوستان درمورد من گفتین درسته؟!
بله. من اعتماد به نفسم در رابطه با خودم ضعیفه. البته در رابطه با قبول داشتن خودم. چون در سایر زمینه ها هر کاری به من سپرده بشه شک ندارم از پسش بر میام. اما اینکه خودم رو قبول داشته باشم اصلا این اعتماد به نفس رو ندارم.
در صورتیکه میبینم دخترای اطراف من(همون دخترای فامیل) همشون ازدواج هاشون یه ایرادی داره که من خودم به شخصه نمی تونم تحمل کنم. مثلا یکی همسرش از نظر تحصیلی خیلی پایینه اما پولداره! یکی همسرش بی کاره اما پولداره! در صورتیکه من خودم اگه جای اونا بودم تا آخر عمر نمی تونستم برای جریان تحصیلات همسرم آروم بگیرم!
نه از انتخابم نه تنها پشیمون نیستم بلکه اگر زمان به عقب برگرده بازم پژمان رو انتخاب میکنم. ولی خب آره. خیلی دلم میخواد یه نفر دیگه هم انتخابم رو تایید کنه. اما این حس مثل سایر حس های ما آدما میمونه که دوست داریم همیشه یکی تاییدمون کنه. بخصوص که من در گذشته ام موفقیت هایی داشتم که همیشه مورد تایید اطرافیانم بودم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی یه چیز جالب هم بگم اونم اینکه فقط حرف فامیل خودم برام مهمه. مثلا حرف همکارام و فامیلای شوهرم و اینا اصلا اصلا اصلا برام مهم نیست. در واقع اصلا به نظر اونا فکر نمی کنم. اما حرف فامیل خودم که اتفاقا هیچکدومشون اینجا نیستن بخاطر همون یکی دو باری که ممکنه بیان بهم سر بزنن مهمه!

سلام دوست عزیزم دوستانمون به نکته های خوبی اشاره کردن شما تازه شروع زندگیتونه خوشبختانه نه بچه ای دارین نه مشکل خاص دیگه ای من خودم دو برابر شما سن دارم پسرم تازه رفته دانشگاه ولی خونه ندارم که هیچ حتی پول برای رهن خونه هم کم دارم شرایط سختی دارم ولی باز خدا رو شکر که سالمم و بچه های سالمی دارم اینو برات نوشتم که دیگه راجع به خونه خودتو ناراحت نکنی و اینو بهت قول می دم اگه یه کم تو خرج و مخارجت دقت بیشتری بکنی سر یکی دو سال آینده با کمک شوهرت می تونی خونه دار هم بشی . موفق باشی

بچه ها دلم خیلی گرفته. خونه ای که توش اجاره نشستیم هنوز 5 ماه دیگه قرارداد داره و مشکلی برا موندنمونم نیست. اما دیگه ازش زده شدم. یه جوری ام. و این خیلی بده آدم از خونه اش خوشش نیاد. اصلا تو خونمون احساس خوشی نمی کنم. همسرم میخنده و سر به سرم میذاره تا شادم کنه اما من شاید ظاهرا بخندم ولی درونا دلم گرفته...

دختر بهار عزیز نمیدونم برای پی ناراحتی اخه واقعا ناراحتیت بی دلیله
چرا برای خودت الکی مشکل میتراشی.الان که باید واقعا خوشحال باشی که هنوز مهلت دارین تو خونه ای که اجاره کردین بمونین.خوشحال باش و خودتو اماده ی رفتن به خونه ی جدیدتون کن.به حرف مردم اهمیت نده و فقط توی فکر خودتو همسرت باش.خیلی ها هستن که ارزوی داشتن خونه رو دارن پس خدارو شکر کن وانقدر غصه ی الکی نخور!!

بعضی از ما انسانها در هر موقعیتی باشیم همیشه دنبال یه چیزی برای ناراحتی میگردیم.

خودم به شخصه همین جوری هستم و این خیلی بد هست.

به خودم میگم مگه مهسا چقدر میخوای زندگی کنی که این همه استرس داری و از زندگیت لذت

نمیبری.

واقعا من فکر میکنم شما باید طرز فکرتو عوض کنی با خونه خریدن چیزی حل نمیشه.