تلاش براى تغيير خودم به جاى همسرم

غلط کرده که بهت توهین کرده و هر چی از دهنش دراومده گفته تو هم رفتی بغلش کردی پست زده؟؟؟؟؟!!!!!!!!:97: رفتی پیشش بخابی؟؟؟؟جاشو عوض کرده!!!!!!
اون فقط نگات میکرده؟؟؟؟ بله نگات میکرده که چقدر ضعیفی به ضعفت نگاه کرده دختر یکم بخودت بیا
من معمولا پستات رو فقط میخونم اما این یکی اش رو نتونستم تحمل کنم جواب ندم چون یکم شبیه رفتارای خودم تو دعوا با شوهرمه اما من دیگ انقدر کشش نمیدم مثلا یبار اگ رقتم طرفش پسم زد دیگ محل سگ هم بش نمیزارم انقدر سنگ میشم ک انگار وجود نداره نگاشم نمیکنم اونوقته ک خودش کم میاره و میاد سمتم

دختر یکم محکم باش میتونم حدس بزنم ک شوهرت چقدر حق به جانبه مث شوهر خودمه اونا حتی اگ حرف احمقانه و ناحقی رو بخان بگن چنان بیان میکنن ک انگار واقعن حق باخودشونه و تو رو مقصر جلوه میدن تازه بدهکار هم میشن و باید بری ازشون عذر خواهی کنی نه عزیزم لطفا جاهایی ک حق باتوست کوتاه نیا اما نه با قلدری و نه با ضعف بازی در آوردن و حرف منطقی
یه پیشنهاد برات دارم یه ورق قرص آرام بخش ک ضررش زیاد نباشه بگیر بزار تو خونه هر وقت دیدی شرایطی مث همین برات پیش اومد ک نتونستی خودت رو کنترل کنی و بدنت میلرزید برو سریع یکی بخور البته همیشه اینکارو نکنی ک اعتیاد آوره
بعد ک آروم شدی بشین منطقی فکر کن که باید چکار کنی
موفق باشی

گفتم كه، تقصير منم بود، منم هى ميديدم نميخواد تمومش كنه عصبانى ميشدم و جوابشو ميدادم، يا بهش فحش ميدادم وقتى ميديم هى محلم نميده، ميگفتم منو نيگا كن باهات خرف ميزنم، ميگف ساكت باش ميخرام فوتبال ببينم، منم قاطى ميكردم ميگفتم تو مريضى، عقده اى، مردم ازار، روانى... اونم هيچى نميگف، باز ميگفتم نيگام كن دارم حرف ميزنم... ميگف خفه شو حوصله ندارم


اگه يه قرص يا معجزه بود كه فقط يه ساعت بع من ارامش يا سكوت ميداد، شايد الان بهتر بود. حداقل من از بابت رفتار خودم كه قرار شد تغيير كنه الان خيالم راحت بود.

امروز م رفته بود سند و همه نقشه هز و كارايى كه كرده بود وپس اورد، منم حتى نيگاشون نكردم، كاراى معمولمو انجام دادم و ناهار خورديم و خوابيدم، اما ديگه سمتش نرفتم

كاش ميفهميد من اگه ميخواستم زمين ندم از اول نميدادم، هرچى كه تو اين مدت گفته بودم به منظور گرفته بود و برداشت بد كرده بود، نميدونم، من عصبانى يودم و سر لجبازى جوابشو اونجورى دادم بعدم خودم بيشتر ازون ناراحت شدم، كاش درك ميكرد. از اولم ميگف ميدونم يه رود تو دعوا ميزنى زير همه چى، و من چقد سعى ميكردم ايندفه حسن نيتمو ثابت كنم.
يه زمين بود مفتم اختيارش مال تو، چن تا سكه كه گفتم اوناهم مال تو، اما بازم زبونم همه چيو خراب كرد

ستاره جان نگف چيزى نيارن، گف نيان اينورا، پاشونو بذارن اينجا ميندازمشون بيرون

بچه ها كجايين،
ستاره، پاييزه، خاله قزى، شيدا، بيايين يع چيزى بگين دلم خيلى گرفته...
دو سال اينجا براى اشتى دادن شوهر و خونوادم تلاش كردم اما همه ش خراب شد، ميدونم الان بايد اروم باشم، ميدونم نبايد غصه بخورم، انگار اتفاقى نيوفتاده، به شوهرم زمان بدم و احازه بدم كارى كه صلام ميدونه بكته و من خودمو تو رفتارش با خونوادم دخالت نمنم.

اما همه برداشتهاش اشتباه بود، به خدا پدر و مادرم يه بارم نظر ندادن مه با اون زمين چيكار كنه، نميدونم چرا همه رو از چشم اونا ميبنه، كاش بابام فقير بود،، كاش انقد پول نداشت كه اينهمه توقع ازش باشه، كاش منم مقه بقيه زنا نه زمين داشتم نه پول نه پدر پولدار. حالم خوب نيس، انقد زرد و زارم همه ميگن مريضى. با تين شرايط بايد درسم بخونم...
تو خونه باهم حرف ميزنيم، اما جفتمونم ته دلمون يه غصه اى داريم انگار، كاش جوابشو نميدادم، كاش وقتى ميگف به تو مربوط نيس به جاى اينكه بخوام كم نيارم سكوت ميكردم تا خجالتش بدم.
منم ازش ناراحتم، حرفاى بدى به بابام زد، كاراى بدى كرد اونشب.كاش با ببخشيداى من همه چيز حل ميشد.مثه بقيه بحثامون

سلام
توی دعوای اون شب توداشتی سکوت چندروزه توجبران میکردی!!!چون هنوزاونقدرقوی نشدی که بتونی مداوم روی حرفت بایستی
اول اینکه اگه واقعادوست نداری زمینت رودراختیارش قراربدی خب نده!!خیلی رک بگو نمیتونم برنامه های دیگه ای دارم واسش ازهبچی هم نترس...چرااونکارهارومیکردی بعدمبگفتی ببخشید؟؟؟!!!!
اینجوری فقز خودتو ضعیف نشون میدادی
میدونم فهمیدی کجای کارت اشنباه بوده پس درستش کن
الان هم غصه نخور...دعواشده دیگه...همه چیز دوباره درست میشه...اصلا به تهدیدهایی که کرده فکرنکن...بی تفاوت باش...اگه درموردشون صحبت کنی بدمیشه یامیخوادبیشتراذیتت کنه
مثه قبل باش...بروخونتون...مامانت ایناروبگوبیان...ننرس کاری نمیکنه...شایدکمی بی محلی کنه اما بعدش خودش خجالت میکشه ودرست رفتارمیکنه
اگه هم واقعا راضی هستی زمینوبدی واسش نامه بنویس یامثلا پیام بده باکلام محترمانه بهش بگو
اینقدرهم حرص نخور...همینجوری اعصابت ضعیف میشه وطاقتت کم!!!

سلام عزیزم اخه دیگه نمیدونم چی باید بگم ولی پیگیر پستات هستم
خیلی عادی رفتار کن الان اصلا حرف راجع به پدر مادرت یا دعوت کردن و رفت امداصلللللللللاحرفی نزن چون اون فعلا عصبیه و آتو میدی دستش اصلا به روت نیار چهحرفایی زده
من درکت میکنم تو دعوا ممکنه ادم کنترلش از دست بده ولی هروقت بحث شد یه لحظه تو خودت سکوت کن بخودت بگو باید خونسرد باشم و سکوت کنبعدا تو خوشیا دلخوریت بگو
یادت باشه تو دعوا هرچقدر هم که به پدر مادرت حرف زداصلا هیچی نگی چون اوضاع بدتر میشه با حرف که پدر مادرت اه نمیشن پس گوشت رو دروازه کن بذار بدونه فحش دادن به اونا نقطه ضعفت نیست
یادت باشه سکوت دوای درد بحث و دعواست

واقعا كلافه شدم،
هرروز يه بحث جديدد، ديشب كه پيله كرده ميخوام با دوستام برم مشهد، هرچى سعى كردم توجيه ش كنم، عزيزم اونا مجردن، تو زن دارى، اين برنامه ها رو نذار، همينجا دور هم جمع شين شبم برگرد خونت، شروع كرد باز منو كردى تو قفس، خسته شدم ازت، ميخوام با دوستان برم سفر، با خونوادم برم گردش، اخرش ناراحت شدم گفتم برو، من كه ادم ميستم، نه تفريح لازم دارم نه سفر، تو تنها برو.

امروزم دوباره، گيرداده اين مرده كيه تو ميرى عكساشو تو اينستاگرام ميبينى، ميگم بابا اتليه داره،
فحش ميده برو پاكش كن، گفتم حشم، اما درس صحبت كن.جالبه خودش تو همه جا يه سره با دخترا و زناى خراب ميپره و عكساشونو ميبينه، اما من هيييچى نميگم كه حساس نشه(قبلا ميگفتم گوش نميداد). ميگه درس رفتار كن تا باعات درس زفتار كنن، ميگم اينكاراى درستو خودتم بكنى بد نيست. گف اون موقع كه به فكر خيانت با دوستم بودى فكر اينجاشو ميكردى، من هرررركار بخرام ميكنم به توام ربط نداره.

نميدونم جيكار كنم، اون سالا كه اينجا مشاوره ميگرفتم داشتم ميگفتم ميخوام با دوست همسرم گرم بگيرم و فك كنم اونم بهم مظر داره، تا شوهرم يكم بهم حساس شه و توجه كنه. از شانسم شوهرمم رفته بود سروفته لب تابم همه رو خونده بود، ازون موقع به هركس سلامم ميدم شك ميكنه بهم، يه بار كه دس روم بلند كرد و سر هيچى داشت خفه م ميكرد.

به درر و ورم كه نيگا ميكنم ميبينم مشكلاتم داره سر به فلك ميشه. و من هرروز نااميدتر ميم

بچه ها مامان بابام عرروز ميگن ناهار بياين اينحا، چميدونم بياين شام بريم بيرون...
ولى من اصن جرات نميكنم بگم به شوهرم. چن شب پيش خودمو زدم به اون راه گفتم بيا بريم خونه مانانميتا، هيچى ج نداد، نيم ساعت يعد گف ميخوام راجع ب يه موضوعى باهات حرف بزنم، منم ميدونستم ميخواد چى بگه گفتم باشه بعدا امتحان داوم.
واقعا گيج شدم، بيچاره مامان بابام اصن نميدونن جريان چيه، شوهرمم دس وردار نيس، ديشب بابام اش اورد دم در خيلى برخورد بدى كرد، رو مبل دراز كشيده بود بلند نميشد سلام بده.

لطفا راهنمايى كنيد

سلام عزیزم اصلا به روت نیار نذار بفهمه شما متوجهی ایشون سر حرفشه
فعلا خونوادت زنگ زدن خودت یجوری رد کن بهانه بیار بگو امتحان داری بگو میخای بیشتر باه همسرت باشی
هر از گاهی البته کم مثلا بگو مامانمینا همش میگن دلمون برا همسرت تنگ شده
بگو ازت پیش من خیلی تعریف میکنن
مامانم تلفنی حالت خیلی میپرسه و......کلا از خوبیاش بگو البته از طرف خونوادت زیاده روی نکن هراز گاهی

اخه باز ناراحت نشه چرا دعوتمون نميكنن،!؟ ماهفته اى يه بار ميرفتيم اونحا خداقل، الانم يعنى يه چيزى شده ك يه ماهه نرفتيم ديگه،

هميشه دير كه مامانم ميگف بياين اينجا ناراحت ميشد چرا خبر مارو نميگيرن.

ديشب كه خيلى طبيعى برخورد كردم انگار اصن نفهميدم چى شده، بهش گفتم اش ميخورى؟! گف نه، عصبانيم شد، هى زير لب با خودش حرف ميزد، منم به رو خودم نيارردم،

دوستان همچنان همون وضعه، شوهرم ول كن نيس، هرچى مامانم ميده ببرم ميده دستم ميگه ببر پس بده، منم ديگه چيزى نياوردم ازونجا.
منم هر چن روز ميرم به پدر شوهرم سر ميزنم...
شوهرم ناراحته كه :
١-چرا بابات با اون همه پول ب ما كمك نيمكنه، دوتا زمين داده بهت، يكى زو ك خواستم بسازم نذاشتين(همون قضيه دعوا و معذرت خواهياى من ك موثر نبود)
٢-
يكيم كه تو عروسى داد و سند به اسم خودشه(بابام سند به اسمم نزده بود، سند خونه ما لود اما ب اسم بابام،قرار شد زمينو بفروشيم، بابامم گف باز سند نزنيم ديگه، هميشه هم اختيارشو به من داده ميگه اونجا مال خودته هركار ميخواى بكن، منم چن بار گفتم سند بزنين ب نامم اما كسى جدى نگرف)، حالا شوهرم ناراحته كه چرا به اسم تو نيس سند.

والان قهر كرده كه نه خونوادتو ميخوام نه پولشون
نميدونم چيكار كنم، دوستان اگه راهى ميدونيد بگيد؟! رومم نميشه ازين بيشتر به بابام اصرار كنم بزنه ب نامم زمينو

Updated - - -

شوهرم حن روزه تو خونه خيلى با من مهربون شده. پيله كرده ميخوام با دوستام برم تايلند يا مالزى... ميگم تو كه ميگى پول ندارم، ميگه تو چيكار دارى من جور ميكنم، ميكم بيا باهم بريم ميگه من ازينكه همه ش باهميم خسته شدم، ميگم حچرا از دوستات خسته نباشى صب تا شب با همين...
خلاصه ميگه تو پاشو برو جايى پس بذار من و دوستام تنها باشيم...


ديدين اين ادم به هييييچى قانع نيس، حالا كه همينجا صب تا شب پيش ذوستاشه صدام درنمياد، كار ديگه ميخواد
ميگه دلم براى محرديم تنگ شده، ميخوام مثه دوستام زندگى كنم، تنها، خوش بكذرونيم






منو يه مسافرت نميبره ، حالا واسه اينا...


اينم بگم دوستاش همه دنبال زن و دختراى مردمن، يه عده ادم كه تصن حتى نميدونيم پدر مادرشون كيه


نامزد كه بوديم وقتى مادرش وايش خونه مجردى فراهم مرد به همه شون گفتم، گفتم اين بد عادت ميشه، نكنين، گفتن نه بذار محرديشو كنه ك وقتى رفتين خونه تون سرش به زندگيش گرم شه، خودشم هميشه قسم ميخورد بريم خونمون ديگه شب نميرم پيش دوستام، اخه اون موقع ها شب و صب تو خونه ش با دوستاش بودن تو خونه مجرديش


ميدوننم بگم برو به همينجا خام نميشه، ازين به بعد هى همين ميشه برنامه مون. ضمن اينكه پيشرفتم داره، مثلا شايد به اين نتيجه برسه چرا من هرشب بايد بقل تو بخوابم ولى دوستام با هركى ميخوان بخوابن( چون خيلى گرمه و يه سره تو سايتا و گوشيش عكس دختر ميبينه)

سلام

به هیچ عنوان در مورد اینکه تمایل ندارید اختیار اموالتون رو به دست همسرتون بدید ، ضعف نشون ندید ، کاملا جراتمند رفتار کنید. هیچ تضمینی نیست که اموالتون از دستتون نره و یا حتی بعد از نابودی اموالتون ، همسرتون پرتوقع تر نشه.توی این شرایط شما نمیتونید جلوی همستونو بگیرید ، اگر همت کنید که جلوی کارهای اشتباهش رو بگیرید

اول اینکه جلوی کدوم یک از اشتباهاتش رو میگیرید؟ اعتیاد به الکل؟ رفیق بازی؟ وابستگی به مادر؟ فحاشی؟ مسافرت خارج از کشور مجردی با افراد ناجور؟ بیکاری ؟ توقع زیاد؟
دوم اینکه همسر شما یه بچه 5ساله نیست که درو قفل کنی یا تشویق و تهدیدش کنی

پس نهایتا این شمایید که داغون میشید .

شما تنها کار درستی که میتونی انجام بدی اینه که خودت درست عمل کنی . یعنی منفعل نباشی-پرخاشگر هم نباشی چون ضرر میکنی همسرتو پرتوقعتر میکنی ضعیف تر میشی و نهایتا راحت میشه بهتون زور گفت و شما کاری از دستت برنیاد جز کاهش اعتماد به نفس و ضررهای مالی جانی عاطفی دیگه ، از جمله دوست داشتنی نبودن.

انقدر دنبال هدف های موردی و گذری نباش ، بزارشون کنار . اینکه چیکار کنی همسرت نره خونه مادرش چیکار کنی بهت بیشتر محبت کنه و.. این کار داره انرژی زیادی ازت میگیره ، همه فکرتو مشغول کرده اینطور بگم تو رو فرستاده دنبال نخود سیا ، و تو کاملا از خودت و وظیفه اصلیت غافلی

یه وقت به خودت میای میبینی همه چی رو باختی واسه هیچی ، حتی چیزهایی که به این هدف مربوط نبودم باختی ، تو الان دقیقا همین اندازه غافلی ، داری همه دارو ندارتو میبازی واسه چیزی که ربطی بهش ندارن. بزار اگه قراره چیزی رو از دست بدی فقط اونی باشه که تو در قبالش مسئول نبودی نه همه اونچه که در مقابلشون مسئولی از جمله سلامتیت ، خانوادت ، آینده شغلی تحصیلی اجتماعی و...

شما فقط خودتو قوی کن مستقل شو ، اگه میتونی یه تخصصی یاد بگیر که بتونی روی پای خودت وایسی ، یاد بگیر که از همسرت هیچ توعی نداشته باشی ،

هیچی یعنی هیچی و خودت وظایف همسریت - وظایف فرزندی - وظایف شهروندی - وظیفه ات در مقابل خودت (که خیلی مهمه) هر وظیفه ای که داری رو انجام بده ، اگه تو وظیفتو انجام ندی بخشی از قصور برای تو هم هست ولی اگه تو به وظیفت عمل کنی ، قصور برای اون کسیه که به وظیفش عمل نکرده و تو هم مسئول وظیفه دیگران حتی همسرت نیستی. همین یه بند میتونه خیلی جاها آرومت کنه و کمکت کنه که درست رفتار کنی .

رفتاری که حقوق خودت و دیگرانو با هم رعایت کنه.

ممنونم از پستت، چند بار خوندمش...

راستش خودم ميدونم، ميدونم بايد خودمو بچسبم، خودمو فراموش نكنم، همه زندگيم شوهرم نباشه، ميدونم، ميدونم نبايد بهش ديكته كنم اينكارت زشته اينكارت خوبه اينكارو نكن...

واقعا هم از روزى ك اين تاپيكو زدم خيييلى بهترم، من ادمى بودم م يه زمان كريه ميكردم جلوش و ازش ميخواستم به خونوادم احترام بذاره، اما الان ميدونم تربيت اون وظيفه كسه ديگه اى بوده و خودش مسيول كاراشه، و در مقابل قطع رابطه ش با خونوادم هيچ نظرى نميدم.

يه زمان گريه ميكردم م دوسم ندارى، همه رو دوس دارى حز من، اصررررار داشتم بهش ثابت كنم واست مهم نيستم، به خودم ثابت كنم خونوادش مهمترن، اما الان.... ازون رفتارام خجالت ميكشم.

قهر ميكردم هفته به هفته ك چرا صب تا شب خونه مامانتى، چرا همه كاراى باباتو تو بايد انجام بدى،چرا...
اما الان قبول كردم اينها چيزى نيس ك من به زور بدست بيارم.

درسته، هنوز از درون دارم با خودم ور ميرم، حيكار كنم نره، چيكار كنم بدتر نشه، اما باور كنيد حالم خيييلى بهتره. به خودم ميرسم، به خونه م ميرسم، به خونوادم خوبى ميكمم، ساعتها يادم ميره ك شوهرم فلان رفتار بدو داره. اما بازم تو فكرشم، شبها مرقع خواب خيييلى بهش فك ميكنم،

هميشه از خودم ناراضبم، هولم، ميخوام همه چيو درس كنم، اما امروز ك حالم خوبه ميخوام يه ليست از پيشرفتهام بنويسم:
١.من اين روزها به خونواده شوهرم سر ميزنم، بدون توقع ازون ك بخواد جبران كنه و اصلا منتظر نيستم بفهمه ،چون به خاطر خودم و وجدانم ميرم، نه اون،
٢.تو خونه به خودم ميرسم و خوش اخلاقم و ناراحتى هامو قورت ميدم و با عصبانيت بيان نميكنم(ازون شب به بعد فهعهلا موفق بودم عصبانى نشم)
٣.با خيال اسوده درس ميخونم و به مشكلاتم فك نميكنم
٤. از روزى ك اين تاپيك باز شده قهر نكردم ، جدا نخوابيدم و از مشكلاتم به كسى چيزى نگفتم
٥.دوربين رو از رو شوهرم ورداشتم و اصلا به اينكه دوسم نداره يا رابطه ش به بقيه كارى ندارم و حسادت نميكنم.

:72:
پست آخریت امیدوار کننده بوده.

نقل قول:

---

ميخوام همه چيو درس كنم

---

شما مسئول رفتار و. گفتار و کردار شوهرت نیستی.بجز خودت هم نمیتونی کسی رو درست کنی شوهرت اینه که داری میبینی.
بشین زندگیت رو بکن.هرچی بیشتر تلاش کنی دیگران را تغییر بدی فقط خودت هستی که اذیت میشی
موفق باشی :72:

سلام عزیزم.شوهرت رو فراموش کن.فقط به فکر خودت باش. اگه پدرت براتون چیزی آورد قبول نکن.کسی که نان اوره شوهرته نه پدرت.ابدا اختیار اموالت رو به شوهرت نده. از کجا میدونی این زندگی ادامه داشته باشه. حتی اگه ادامه پیدا کنه فکر اینکه از خودت چیزی داری بهت اعتماد بنفس میده.برو دنبال یه کار ولی حقوقت رو همون موقع سرمایه گذاری کن تانتونه ازت بگیره.مثلا قسطی یه چیزی بخر.توانمدیت رو بالا ببر به این فکر کن که اگه بخوام ازش جدا بشم باید تنها توی این جامعه زندگی کنم پس باید قوی باشم.ابدا آویزون شوهرت نباش چون معمولا مردها اززنان پلنگ صفت بیشتر خوششون میادتا یه بره مظلوم.قوی باش ومستقل.سعی کن درعین اینکه وابستگیت رو کم میکنی به وظایف همسریت هم برسی تا اگه بعدا جداشدی عذاب وجدان نگیری.دیگه اینکه با یه مرد طماع وشرابخواروفحاش وبیکار راه سختی در پیش داری.موفق باشی

سلام دوستاى خوبم،
همونطور ك گفتم به هيچ وجه به شوهرم و رفت و امداش گير نميدم و حتى به اينكه چرا سر هيچ و پوچ رابطه شو قطع كرده با خونوادم، پدر و مادرم از سفر اومدن ديدنشون نيومد، سوغاتيم واسش اوردن حتى نيگاشم نكرد، اما يه شب در ميون به من ميگه بيا خبر بابامو بگير و من ميرم بدون هيچ اعتراضى. با اينكه از رفتاراى مامانش متنفرم، الان دقيقا ١/٥ ماهه فقط دختر و دومادشو دعوت ميكنه شام و ناهار و مارو نميگه، نميدونم چرا ولى خب فرصتم نكردم فك كنم دليلشو پيدا كنم.
خوشبختانه بعد ازون اخرين دعوا با شوهرم ديگه بحثى نداشتيم، جز ديشب ك پيله كرده بود فرداشب ميخوام برم خونه دوستام بخوابم توام برو خونه بابات، من سعى كردم توجيهش كنم كه كارات غلطه ، تو صب تاشب با اونايى چه لزومى داره شبم بمونى و... ديدم باز دارم عصبانى ميشم، هيچى نگفتم، فقط كفتم من جايى نميرم اما تو هروق خواستى نيا خونه و برو پيش دوستات. از ديشب باهام قهره ك چرا خونه رو زندون كردى...

باور كنيد من خيلى از رفت و امد خوشم مياد، دلم ميخواد دوستاش كه زن دارن بيان خونمون، مامان باباهامون بيان، اما اون اصن استقبال نميكنه، يه ب دوستاش اومدن ك درو باز نكرد ووشون، چن بارم خالم اومده مثلا با شوهر خالم انقد دير اومده ك اونام رفتن.
كار ديگه اى ميشناسين ك تو خًونه انجام بدم شوهرم انقد نگه زندونه و حذب خونه شه يكم؟!
درگير پايان نامه مم هستم، سرم يكم شلوغه

شوهرم گف من از فردا شب ديگه خونه نميام، ميخواى تنها بمونى با برى هرجا خودت ميدونى. ميرم خونه دوستم
گفتم بى دليل؟! تو صلح و صفا؟! گف اره تو زبون خوش حاليت نميشه. گفتم اشكالى نداره عواقب تصميمت با خودته، گف هيچ غلطى نميتونى كنى، تو انقد منو دوس دارى كه ازين بدترم بشه دندگيتو ادامه ميدى، تو گفتى بين من و دوستات يكيو انتخاب كن، منم همين الان برا همبشه اونارو انتخاب ميكنم.

بى هيچ دعوايى، وقتى داشتيم شير كاكائو ميخورديم در كمال ارامش اينارو بهم گف

اينم بگم در طول يه سره با دوستاشه، مثلا امروز صب رفته باهاشون قليون كشيده، بعدش رفتن سالن، بعدشم استخر، هررروززز همين وضعه، ولى بازم كمه، بازم اينجا زندونه.

ميخرام فردا شب خونه بمرنم، و اگه واقعا نيومد به مادرش كه انقد پشتشو ميگيره اطلاع بدم و با پدرم صحبت كنم و به تصميم قاطع بگيرم، برا اولين بار در زندگيم عصبانى نيستم، بلكه احساس ميكنم تلاش بى فايده ي،

سلام عزیزم انگار ک زندگی منو تعریف میکنی 'منم الان دقیقا شرایط تورا دارم ' با شوهرم قهر بودیم و هرچی سمتش میرفتم مایل به ادامه نبود ' ۵شنبه هم گفت برم خونه ی مادرم ک بتونه ۵شنبه جمعه رو بره پیش ماد رشالانم موندم ک برگردم خونه یا نهتوی اینکه طلاق بگیرم یا نه موندم' منم مثل تو کمی مغرور بودم ولی نمیخوام طوری وانمود کنم ک به اجبار بامن بمونه' مشکلمونم مثل شما بزرگ نبود و سر درک نکردن دعوامون شده بود ولی اون هیچوقت سمت من نیومد برای آشتیکاش جواب همسرتو میدادی قبلاخواستم باهات همدردی کرده باشم ' موفق باشی

سلام دوست عزیز

نمیدونم نظرم درسته یا نه.چون مدت زیادی از زمان ازدواجم نگذشته . ولی احساس میکنم شما باید خیلی قاطع رفتار کنید.

حرفی که اون زده خیلی چیزها رو نشون میده.اینکه فکر میکنه شما اونقدر دوستش دارین که هر شرایطی رو تحمل می کنین اصلا خوب نیست.

اون باید ترس از دست دادن شما رو احساس کنه.

قاطعيت جرات ميخواد ك من ندارم، در ثانى پدرم حمايتم تميكنه، ميگه هرچى كه هست باهاش بساز

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Somebody20

تو انقد منو دوس دارى كه ازين بدترم بشه دندگيتو ادامه ميدى

---

تلاش برای زندگی و دوست داشتن زندگی مشترک، از خودگذشتگی و ... لازمه زندگی مشترکه.
ولی این که یک طرف فکر کنه هر بلایی سر طرف مقابلش بیاره چیزی تغییر نمی کنه، نتیجه گیری جالبی نیست.

این چیزیه که از همون ابتدا توی رابطه تون به همسرت نشون دادی
از دوستی و نامزدی و عقد و ... همیشه و همه جا دم دستش بودی و منفعل!

تزت کی تموم می شه؟
فعلا جایی نرو (قهر خونه مامان و ... )
کار خاصی هم نکن
زندگی معمولیت توی خونه مشترکتون را داشته باش و زودتر تزت را تموم کن.

وقت نداری مشاوره حضوری بری؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

تلاش برای زندگی و دوست داشتن زندگی مشترک، از خودگذشتگی و ... لازمه زندگی مشترکه.
ولی این که یک طرف فکر کنه هر بلایی سر طرف مقابلش بیاره چیزی تغییر نمی کنه، نتیجه گیری جالبی نیست.

این چیزیه که از همون ابتدا توی رابطه تون به همسرت نشون دادی
از دوستی و نامزدی و عقد و ... همیشه و همه جا دم دستش بودی و منفعل!

تزت کی تموم می شه؟
فعلا جایی نرو (قهر خونه مامان و ... )
کار خاصی هم نکن
زندگی معمولیت توی خونه مشترکتون را داشته باش و زودتر تزت را تموم کن.

وقت نداری مشاوره حضوری بری؟

---

چرا وقت دارم، ولى پول ندارم، اما اشكال نداره، از مامانم ميترنم پول بگيرم و برم مشاوره. تزم بايد قيلا تحريل ميدادم كه تا الان مونده، اما ديگه نميخوام به خاطر كاراى شوهرم باز غقب بندازمش و ميخوام تحويلش بدم و راحت شم،
اره، من اصلا نميتونم از حقم دفاع كنم، از بچه گى همينطور بودم، تا ميخواستم حقمو بگيرم عذاب وحدان ميگرفتم كه ولش كن شايد اونم حق داره....
امروز ظهرم كه اومد باهام قهر بود و حرف نميزد، مطمعنم شبم اگه نره و بياد خونه م باز باهم قهر ميكنه، كلا اون عادت داره همه چيزو با زور بدست بياره،
توروخدا يكى بهم قاطعيت چجوريه؟! مثلا امشب كه نيومد خونه من چه برخوردى بايد بكنم بعدش؟!

اول باید روی خودت کار کنی .اونم کم کم تغییرات تو رو متوجه میشه.

تو برای قاطع بودن به حمایت کسی از جمله پدرت احتیاج نداری.

منم با شیدا موافقم .سعی کن زودتر تزت رو تموم کنی. برای آیندت برنامه ریزی داشته باش.

ما آدمها خیلی قابلیت ها توی وجودمون داریم که از اونا بی خبریم.

تا وقتی خودت رو به عنوان یک زن قوی و قابل باور نداشته باشی فکر نمیکنم اوضاع زندگیت تغییری کنه .

زنی که به موقع خودش از هنرهای زن بودن و ظرافت و لطافتش استفاده می کنه و به موقع قاطعیت و قدرتش و اتکا به نفسش رو نشون میده.

منتظر نباش کسی برات کاری بکنه.خودت دست به کار شو.

الهام جان

شما الان از خودت ناراضی هستی ( تزت ناتمومه، زندگی مشترکت اونطور که می خواستی نشده و ...)
از مادرشوهر و خانواده شوهر ناراضی هستی
از پدر و مادرت ناراضی هستی

این نارضایتی ها توی رفتارت منعکس می شه.

اولین قدم این هست که یه کم روی آرامش خودت کار کنی.
به نظر من یه مدت به همسرت فکر نکن
مداوم و پیوسته روی خودت کار کن.

ورزش برو ... حتما حتما حتما
تزت را تموم کن
روزی چند بار به مدت خیلی کوتاه تمرینهای تمرکز و آرامش داشته باش. چند تا 5 دقیقه.

برنامه حال خوب
روزهای فرد
شبکه سلامت
ساعت 21-22

این برنامه را ببین.

یه کم که آرومتر شدی، گامهای بعدی را برمی داری.

--------
با همسرت نمی خواد برخوردی کنی.
فکر کن همخونه ات هست.

مستقله برای خودش.
هر وقت دوست داشت اومد خونه، دوستته. باهاش برخورد خوب و عادی داشته باش
هر وقت هم نیومد زندگی خودشه، کاریش نداشته باش.
واقعا فکر کن هم خونه است و زندگیش به شما ربطی نداره. گیر بهش نده. حتی توی فکرت.
باج و امتیاز هم بهش نده.

من خودم فك ميكنم راقعا الان خييييييلى بهتر از يه ماه پيشمم، واقعا كمتر غصه ميخورم و گير ميدم و عصبانى ميشم، يغتى جز اين مورد كه شوهرم ميخواس خونه نياد به هيچييييش گير ندادم.
كه اونم ديشب اومد، سر سنگين بود اما اومد. بهدشم گف فردا ناهار با يكى از دوستام ميرم بيرون از شهر ديگه اومده ميخوام مهمونش كنم، گفتم اگه بخواى بيارش اينحا، گف اگه نبودى مياوردم ولى تو هستى نميشه، گفتم ميخواى ناهار واستون ميذارم ميزم خونه مامانم، اول ك گف نميخواد، باز گف باشه، منم ناهار درس كردم، اونم با دوستش و چن تا بطرى مشروب اومد خونه و منم رفتم. در همين حد كه شب لطف كرده برگشته بايد سپاسگذارش باشم.

راجه به اين كه ميگين همخونه ته، خيييلى سخته، ادم از شرهرش هيييچ توقعى نداشته باشه اما باهاش زندگيم كنه، واقعا به حرف اسونه، بالاخره تو زندگيته، مى بينش، بعدشم من ميترسم به خمين شرايطم عادت كنم، همونطور كه الان به خيييلى چيزاى بدش عادت كردم و پديزفتم، هيچى خطرناكتر از عادت به بدبختى نيس


الان دارم تزمو پيش ميبرم، نميخوام بيشتر ازين زندگى شخصيمو ببازم

شوهرم كلى اس ام اس راحع به اينكه زن و شوهر به تنهايى نياز دارن، ب دوست احتياج دارن، زنها بايد ياد بگيرن به تنهايى شوهراشون اخترام بذارن و .... اينا فرستاده واسم.
واقعا منظور ازين حرفا چيه؟! من فك ميكردم همين كه ادم شام يا ناهار ميره با دوستش بيرون يعنى تنهايى، يا اينكه صب تا شب تنها خونه مامانشه يعنى ازادى، نميدونم، ميشه بگين ايا من بازم توقع بيجا دارم؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Somebody20

راجه به اين كه ميگين همخونه ته، خيييلى سخته، ادم از شرهرش هيييچ توقعى نداشته باشه اما باهاش زندگيم كنه، واقعا به حرف اسونه، بالاخره تو زندگيته، مى بينش، بعدشم من ميترسم به خمين شرايطم عادت كنم، همونطور كه الان به خيييلى چيزاى بدش عادت كردم و پديزفتم، هيچى خطرناكتر از عادت به بدبختى نيس

---

آره سخته.

ولی الان یه کم سعی کن بی خیال بشی.
اگه در ادامه همون تفکراتت بری جلو، بازی به همین شکل ادامه پیدا می کنه.

یه مدت متوقف شو و فاصله بگیر
از فکرهات
از قضاوتها و برداشتهات

تمرکز کن روی یه موضوع دیگه ( مثل تزت )
تموم که شد و برگشتی به موضوع می بینی می شه از یه دید دیگه هم بهش نگاه کرد

الان اصلا به اس ام اس هاش فکر نکن
کاریش نداشته باش

فقط خودت ...
همه فکرت به خودت و کارهای شخصیت باشه.

سلام دوستاى خوبم، امشب نشستم كل تاپيكو از اول خوندم و نت بردارى كردم، دلم نيومد نيام اينجا ننويسم كه حالم خيلى بهتره، وقتى پستاى اولمو ميخوندم حس ميكردم چقد بچه بودم، ميدونم ادم تو اين زمان كم نميتونه خيلى بزرگ شده باشه اما من هيلى حس خوبى دارم،

شوهرم هرروز با دوستاشه اما خداروشكر شبها مياد خونه، منم به توصيه شيدا. جان خودمو درگير تز كردم، يه كلاس نقاشيم زدم تنگش كه ديگه اصلا فرصت غصه خوردن نداشته باشم...

خواستم بگم چن بارى خونوادم اومدن اينجا و شوهرم خيييلى خوب برخورد كرد، هرچند بعدش يه شب كه مست بود بهم گف " مكه نگفتم اين گشنه ها رو حمع نكنى اينحا؟ گفتم نميخوام ببينمشون" و من ازون به بعد ديگه زياد نداشتم خواهر و داداشم بيان اينحا، اونم شبا چك ميكنه يه جورايى اگه اونا هستن نياد و اين حرفا...

مادر همسرم همچنان مارو دعوت نميكنه نميدونم چرا، حنى چن شب پيش شوهرم يه جيگره كوساله گرفت برد اونجا و باهاش مهمونى داد اما يه تعارفم به من نكردن. و من بعدا فهميدم
ظهر روز بعد شوهرم گف اگه دوسسسس دارى، ناهار زياد درس كن بريم خونه مامانم همه بخوريم، اگه م نه بيخيال.
منم گفتم درس ميكنم ببر واسًشون، يا يه روز ناهار بگو بيان اينحا، گف پس بيخيال.

ميدونم الان همه تون ميگين چرا درس نكردى؟؟؟؟ اما من برا اولين بار در زندگيم عذاب وحدان ندارم چون حس ميكنم با اينكار غرور خودمو حفظ كردم، من هميشه برا پدرشوهرم غذا ميفرستم، اما اينكه سفره مو ببرم خونه كسى پهن كنم كه كيخواد يه چيزى كه نميفهممو بهم بفهمونه رو دوس ندارم، و نميدونم چرا ازين كارم ناراحت نيستم.

شوهرمم همچنان خونه مامانم نميادو من اصلا اصرار نميكنم

ورابطه ما باهم فوق العاده خوبه و با اينكه اوضاع همونه، اما ما هرشب با هم ميگيم و ميخنديم. منم سعععععى ميكنم غصه نخورم
مثلا با اينكه امروز جمعه رو كامل با دوستاش بوده و شب مست اومده خونه، اما من همين كه اومده خونه و به من كمك كرده لباس پهن كنم به فال نيك ميگريم و به روش ميخندم

خواستم از حال خوبم خبردار باشين ❤️
خوشحالم كه دارم تزمو تموم ميكنم و نقاشى رو از سر گرفتم

سلام دوست عزیز

خیلی خوشحال شدم پستتون رو خوندم.شما دارین تبدیل به یک زن قوی میشین.

حداقلش اینه که اگر کارهاتون هم نتیجه نداد شما میدونین که کارهای درست و اصولی رو برای بهتر شدن این زندگی و حال خودتون انجام دادین و بعدش میتونین بهترین

و منطقی ترین تصمیم رو بگیرین. چون معمولا تصمیماتی که در حالت ضعف و انفعال گرفته میشن نمیتونن تصمیمات درستی باشن.

اینکه اینقدر انعطاف پذیر بودین که تونستین راهنماییهای دلسوزانه بقیه رو تو زندگیتون پیاده کنین نشون دهنده قدرت درونی بالای شماست.

اگر هم یه جاهایی نشد که بهترین رفتار رو داشته باشین ناامید نشین.

چون شما دارین در مسیر درست قدم برمیدارین و روز به روز بهتر میشین.

داشتن قاطعیت بدون غر غر کردن و ضعف نشون دادن ، در عین حال سعی در جذاب و خواستنی بودن برای همسر ، نشون دادن همه عشق و علاقه به همسر

و در عین حال عدم وابستگی به اون از ویژگی های یه زن قوی و جرات منده.

سعی کنین دیگه این حس رو به همسرتون انتقال ندین که بدون اون نمیتونین زندگی کنین و تحت هر شرایطی باهاش میمونین .البته این رو بهتره عملی نشون بدین

یعنی همون کارهایی که الان دارین انجام میدین.

من با طرح نیاز به همسر مخالف نیستم ولی این کار هم روش های خودش رو داره.

براتون بهترین آرزوها رو دارم.

فردا سال پدر بزرگ شوهرمه، مشهد. اول كه شوهرم گف من ميرم تو نيا دوره كسى توقع نداره ظهر ميرم زودم برميگردم.
منم مامانم ديد ما هستيم امشب كلى مهمون دعوت كرد. يعنى مهمونيه فرداشو انداخت امشب كه منم باشم.
باز مامانش دستور صادر كرده نه همين امشب مارو ببرى بايد، شوهرمم اومد خونه گف ما امروز ميريم تو مياى يا نه؟! شبم ميميونيم، منم هرچقد گفتم واستا فردا بريم گوش نكرد، از يه طرف گير داده من بايد مادرمو ببرم بيا الان بريم، از يه طرف تو خونه ما همه ميگن ولش كن اون كه هيچى از خوبى كردناى تو نميفهمه كجا ميرى باهاش، اخرم منم ديشب تا صب گريه كردم از دست يه شوهر نفهم و يه خونواده نفهم تر ، صبم گفتم پاشو برو دنبال ننه بابات مثه هميشه ، فراموش كن زن دارى، برو شوهر مادرت باش اصن منم هيچى باهات نميام، ازين به بعدم باهات ميشم مثه خودت فقط به فكر خونوادمم...
اونم يكى دوبار گف بيا بريم زيگه، منم نرفتم.

حالا موندم به خاطر خونوادم(انقد كه زبون كوتام كرده شوهر بيشورم)، خودشون باز هى به من تيكه ميندازن ديدى اخرشم تورو تنها گذاشت رفت، حالا تو به خاطر اون هيچ جا نرو، ديدى اون ادم حسابت نميكنه.

واقعا كار من نيس ادامه اين زندگى، حالم از همه شون بهم ميخوره، هم اون شوهر مادرپرست ، هم خونواده م كه هيچى حاليشون نيس

این تایپیک را بیشتر از این ادامه نده

بخدا دختر تو یک چیزیت میشه!

شوهرت رفتار و گفتارش اخه به تو چه ربطی داره؟ تو مگه مسئول این هستی که درستش کنه و گناهش را پای تو مینویسن اخه
خانواده ات هم همینطور بزار هرچی میخوان بگن یا هرطور میخوانر فتار کنن تو اخه این وسط چیکاره ای من متوجه نمیشم.

تو مسئول گفتار ور فتار هیچ فردی نیستی بجز خودت.
دوست داشتی میرفتی بخاطر خودت دوست نداشتی هم نیمرفتی اینکه دیگران چگونه زندگی میکنن و مثلا خانواده ات پشت سرت چی میگن یا مادر شوهرت چی میگه بخدا به اندازه دوزار هم ارزش نداره.چرا داری با خودت اینقدر بد رفتار میکنی و بخودت ظلم میکنی,هرکی هرکاری میخواد بکنه بزار راحت باشه هرچی هم میخواد بگه بزار بگه
نمیتونی خانه مادرت بری خوب نرو اذیت میشی نرو کمتر برو با مادر شوهرت بری مسافرت اذیت میشی نرو مثل همین دفعه بخودت برس مشغول باش وابستگی خودت را کم کن.
فکر نکن متوجه موقعیت و احساست نیستم اتفاقا برعکس درکت میکنم و اینکه تیو این موقعیت قرار دارید واقعا متاسفم واقعا متاسفم.ولی یادت نره شما نمیتوانی هیچ فردی را تغییر بدی نمونه اش شوهرت البته بهتر از قبل شده ولی بیشترش بخاطر اینه که خودت تمرکز را از رویش برداشتی. همین روش خوبه داری ادامه میدی ایشالله اوضاع بهتر میشه.

در مورد طرز بیانت من اصلا با گفتار ور فتار شوهرت و خانواده اش کاری ندارم حرفتم قبول خانواده اش اصلا فکر نمیکنن شاید این دوتا برنامه داشته باشن باید قبل خبر میدادیم و... ولی میشد شما بگی میخوای با مادرت و پدرت بری خوب اینجوری راحتتری برو منم خونه می مانم منتظر شما تا برگردی.دوست نداشتی بری اصلا مهم نیست نرو یادت باشه اولویت اولت توی زندگیت خودت باشی:72:

پ.ن:دلم نمیاد ننویسم توی این تایپیکت چنتا پست خوب دیدم از شما امیدوار کننده بود ایاشلله کم کم اوضاع بهتر میشه یادت نره تایپیک جدید بزن ایندفعه خیلی زیاد طولانی شده

سلام، اقاى خاله قزى اخرش شوهرم نرفت و گفت باهم بريم، منم كارى كه دوست داشتم كردم و باهاش رفتم.
يه اتفاق دبگه ك افتاد اينه كه مادر شوهرم اونحا يه خونه خريد، و چون پول كم داشت تصميم داره اپارتمانايى ك سر عقد به ما داد و پس بگيره، خيلى جالبه كه خدا خودش داره به شوهرم نشون ميده، چقد كه سر اين جريانا با خونواده من بد رفتارى كرد، حالا مادر خودش براى بار دوم داره كادوشو پس ميگيره.
خونه نياز به تعميرات و احتمالا از هفته ديگه باز شوهرم خونه نياد و بره مشهد و به اونحا برسه، دقيقا نميدونم چرا مادرشوهر من اينهمه به ملك و خونه خريدن علاقه داره به قول خودشون با اينكخ شوهرش تو رختخرابه و نميتونه كمكش كنه،

جالبه من خودمو كشتم كه شوهرم اونجارو بفروشه با پولش يه خونه بخريم اما اينكارو نكرد و گف ارنارو هيچوق نميفروشم، اما حالا واسه خونه مامانش خيلى خوشحال و راضى ميخواد اونو بفروشه و خرج اونجا كنه

فك كنم سيل جديدى از مشكلات داره مياد، باز شوهرم پيله كنه با دوستاش بره مشهد و ...

چشم اين تاپيكو ميبندم، فقط يه راهنمايى ميخوام. خونرادم عيد ميرن سفر، اصرار دارن منم برم، ميگن تو به خاطر شوهرت ك هيج جا با ما نمياد از ما فاصله ميگيرى، شوهرمم ميگه برو اگه برى منم ميتومم هروق بخوام با خونوادم تنها برم سفر يا با دوستام، با اينكارت مجوز بهم ميدى.

نميدونم چيكار كنم، برم يا نه؟!

یک چیز یمیگم لطفا ادامه نده و تایپیک جدید بزن

اصلا و ابدا به مسائل روانشناسی و سایت و مدیر کاری ندارم نظر شخصی خودمه و بس:72:

به من اگه یک تفنگ بدن و بگن 2 تا راه داری یکی اینکه دوتا تیر بهت بدیم همسرت و دختر رو نشانه بگیری یا اینکه یک رگبار بهت بدیم پدر خواهر برادر خواهرزاده برادرزاده و کل فک و فامیلت رو به رگبار ببندی من دومی رو انتخاب میکنم حتی یک ثانیه هم بهش فکر نمیکنم چون دلیلی نداره بخوام بهش فکر کنم.
من وقتی ازدواج کردم یعنی اعلام استقلال کردم یعنی نشان دادم که توانایی اداره یک زندگی مستقل را دارم یک کلونی جدید ساختم همه زندگی من الان این زندگی که تشکیل دادم خانواده خودم را خیلی دوست دارم ولی زندگی خودم را بیشتر اولویت اولم همسر و دخترم هستن.وقتی دختر دار میشی تازه متوجه میشی دل کندن از دخترت چقدر برات سخته الان از من بپرسن بزرگترین و باارزشترین دارایی زندگیت چیه میگم همسرم و دخترم :43:

خانواده شما خانواده شوهرت اطرافیانت نه مشاور هستند نه متخصص نه کارشناس نه هیچ تخصص دیگه ای دارند یکسری افراد بیسواد بی اطلاع نا آگاه (خیلی مودبانه گفتم) میخوای زندگیت را بدی دست چنین افرادی بسم الله آزادی میتوانی انجام بدی ولی یادت باشه هر عملی نتیجه ای داره من با شوهرت کار یندارم اصلا اینجا مسئله اصلی شما هستید و بس.

لطفا کار یکه می دانید درسته انجام بده چون بنظر من بشخصه عاقلترین فرد جمع با توجه به توصیف های شما فقط و فقط خودتان هستید و بس:104:

در آخر سن شوهرت را در نظر بگیر محیطی که درش قرار داره خدا رو شکری خیلی بهتر از قبلت شدی اولا یکم لوس حساس و زودرنج بودی ولی الان تغییرات مثبت شخصیتی که درت بوجود آمده قابل تحسینه اجازه و فرصت بده تا شوهرت هم همین مسیر را طی کنه البته طول میکشه خانواده مطرح کرد بگو ایشالله یک فرصت دیگه.از من نصیحت سعی کن خانه(سنگرت) را در هر حالتی حفظ کنی و با مهربانی و احترام و سیاست زنانه شوهرت را بیشتر جلب خودت بکنی تا دوستاش

تایپیک جدید یادت نره البته یکم هم بخودت هم به بچه ها استراحت بده بعد تایپیک بزن :311::58:

چشم ميبندمش به خدا

فقط بگين چيكار كنم؟! برم سفر يا نه؟! نميتونم تصميم بگيرم تا فردام بيشتر فرصت ندارم
١٤ روزه س، چن تاكشورم ميبرن

از يه طرف اگه نرم بايد اينجا ١٤روز تنها باشم، چون شوهرمو كه ميشناسيد، مگه اينكه راضيش كنم بريم سفر باهم ك فك نكنم بياد
اينجا بمونيمم همه ش بايد با خونواده اون باشم و نهايتش بريم روستا

از يه طرف اگه برم اونم اجازه هركارى رو ميده به خودش ازين به بعد و همه تلاشم بى نتيجه ميمونه،

ازيه طرف تا كى ميتونم مقاومت كنم؟!؟ اصرار خونوادم از يه طرف كه چرا هيج حا نمياى در صورتيكه اون هميشه با خونوادشه،

واااقعا كمك لازم دارم ������
نميخوام برم و بعدش بفهمم اشتباه كردم

بانوی محترم لطفا کاری را انجام بده که عاقلانه هستش شما اینهمه درای تلاش میکنی سعی میکنی خوب چرا یکهو میخوای بزنی زیر همه چیز و خرابش کنی آخه دختر!!
بزار اینجوری برات توضیح بدم مسافرت خارج کشور با خانوادت خیلی لذتبخشه قبول ولی باید ببینی اولویت اول زندگیت چیه شوهرت و زحماتی که تا به حال کشیدی یا مسافرت با خانواده ات؟ این سوال اصلیه حالا بزار یه کمکی بهت بدم

یکی از دامادهای ما رتبه کارمندی بالایی داره هرسال چندجا بهش میدن رایگاه یا مشهد و اصفهان شیراز یا لب دریا و بصورت رایگان هم هستش و حداقل بخوای خودت بری شبی 200 یا 300 به بالا خرج کرایه اونجاست فقط خوب چی از این بهتر و لذتبخشتر تازه با خانواده خودمم هستم و رایگانم هست ولی بخاطر یکسری مسائل همسرم یکمقدار حساس شده و اذیت شده بخاطر اشتباهات بقیه واسه من راحته نکات مثبت دیدن و چشمم رو میبندم ولی همسرم سختشه الا اگه بگن با همون شرایط مسافرت بریم حتی یکجای خیلی بهتر و باشرایط عالی و رایگان ولی بخاطر ناراحتی همسرم نمیرم بنظر من بشخصه باید کلی به موضوعات نگاه کرد.

روش دوم بیان کردنش اینه شما رفتی مسافرت خیلی هم لذت بردی مثلا از یک تا 10 نمره گزاری میکنیم بین لذت بردن شما و ناراحتی شوهرت.

میزان لذت بردن شما زا این مسافرت بین 1 تا 10 نمره بده و دلایلیش رو بنویس
میزان ناراحتی و دلخوری که شوهرت میبره از 1 تا 10 و دلیلش رو بنویس و اینکه امکان داره چه واکنشی نشان بده.

حالا ضریب درستش 10 به یک هستش ضریب اطمینانش ما متوسط بگیرم 8 تا شما لذت ببری 2 تا شوهرت دلخور بشه این مرزشه ببین برای شما نمره اش چند به چند میشه.

در آخر فعلا قرار شد روی شما تمرکز کنیم واقعا سخته خیلی توی شرایط شما بودن ولی لطفا ادامه بدید :72::104:

طهر بهش گفتم عيد بيا بريم مسافرت، گف نه پولشو دارم نه وقتش، گفتم خب منم به تفريح احتياج دارم ناسلامتى جوونيم، ميگه من نه ميتونم بابامو اينجا تنها بذارم نه ميتونم پول مسافرت بدم.
گفتم پس من با مامان بابام ميرم عيد هرجا برن، اشكالى نداره؟! گف من از خدامه برى خوش باشى، منم اينجا يه نفسى ميكشم حالا با دوستام يا بقيه.
گفتم ولى دارى اشتباه ميكنى، بيا باهم بريم جًونيم بيا خوش بگذزونيم، گف نه.تو هرجا دوس دارى برو

سلام
خیلی ببخشید ولی تایپیکای این فرمی میبینم این سوال برام بوجود میاد که همدردی چرا چرا و چرا اینقد اصرار به موندن توی همچین زندگییایو داره؟ این خانم چه لذتی داره از زندگیش میبره؟ خودشو با فکر و نقشه کشیدن داغون کرده، هر لحظه چکار کنم که شوهرم ال نشه بل نشه؟ شوهرشم که انگار نه انگار زنی داره
بازم از صاحب تایپیک معذرت میخام، ولی هر زندگی ارزش جنگیدن نداره

من تصميم به رفتن گرفتم...
چون شوهرم هيچ ارزشى براى علايق من قايل نيس، دليل نميشه من هميشه از علايقم بگذرم به خاطر كسى كه اصلا به فكر من با زندگيمون نيس.
چون اون تصميم داره زندگيشو وقف پدر و مادرش كنه، اما من نميخوام زندگيم وقف خونواده اون بشه.
چون من واقعا به يه مسافرا اختياج دارم و تحت فشارم، و اوم همه رو ميبينه و به فكر همه هست به جز من. چون من دلم ميخواد واسه دوروزم ك شده جايى برم كه خونوادش نباشن و براى شوهرم اين غير ممكنه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بارن

سلام
خیلی ببخشید ولی تایپیکای این فرمی میبینم این سوال برام بوجود میاد که همدردی چرا چرا و چرا اینقد اصرار به موندن توی همچین زندگییایو داره؟ این خانم چه لذتی داره از زندگیش میبره؟ خودشو با فکر و نقشه کشیدن داغون کرده، هر لحظه چکار کنم که شوهرم ال نشه بل نشه؟ شوهرشم که انگار نه انگار زنی داره
بازم از صاحب تایپیک معذرت میخام، ولی هر زندگی ارزش جنگیدن نداره

---

یک نمونه کوچک بارن گرامی :72:

http://www.hamdardi.net/thread-41441.html

من مرد هستم و منطقی نگاه میکنم درسته ضربه میخورم ولی خودم رو زود جمع میکنم منم همنظر با شما بودم خیلی طول کشید تا بفهمم چرا؟!! واقعا ارزشش رو داره؟!!! خیلی طول کشید تا بفهمم زم یعنی چی؟یک زن چگونه فکر میکنه عمل میکنه چگونه احساس میکنه و بصورت کلی زن یعنی چی

حالا میفهمم مدیر درست میگفت و سیاست سایت هم درسته. یکسری مسائل هست نمیشه مطرح کرد ولی من بشخصه با سیاست های سایت همدردی در این مورد موافقم :72:

بانو سمیه گرامی بشخصه به شما ایرادی نمیگرم چون سنی نداری و واقعا تلاشت را کردی و واقعا هم من یکی توقعی ندارم از شما ولی باز هم تکرار میکنم درسته شوهرت اشتباه می کنه چون سنش کمه و کلا روابط توی ایران بسیار درهمپیچیده و مخرب هستش وابستگی مهرطلبی نداشتن مدیریت توی کنترل روابط و احساسات ضعف مهارت ارتباطی بیداد میکنه.
باز هم توصیه من اینه در کنار شوهرتان باشید.
ولی اگرم مسافرت رفتید ایشالله خوش بگذره به شما و خانواده محترمتان