توافقی جدا شدیم، خیلی همسرم و دوست دارم و میخوام برگردم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

سلام
من سیگنال مثبت بهت نمیدم که روی برگشت خانوم سابقت هزینه کن تا نتیجه بگیری.....از نگاه منطقی رابطه ای که تمام شده توجیه ای برای ادامه ندارد...با این وجود حتما یک جلسه با مادر پسرتون «نه همسرتون» در حدود مثلا یک ربع صحبت کن .... حتما از قبل هم از ایشون تقاضا کن که چنین وقتی رو به شما اختصاص بده ..... یه گفتگوی رسمی باشه نه خیلی خودمونی و احساسی.... دقت کن به هیچ عنوان نباید پشت این جلسه نیتی غیر از چیزی که الان می گویم باشه: به خاطر رفتارهای نادرستت شفاف سازی کن..... همین که خودتون نوشته بودید که مثلا مخالف وایبر نبودید ولی چون احساس کردید . که ارزشتون نزد ایشون از بین رفته اون رفتار ها رو انجام داده اید و الان نسبت به رفتار نادرستتون اگاه شده اید و واقعا می خواهید ایشون شما رو ببخشه..... فقط همین خیلی رسمی از ایشون عذرخواهی کنید ..... واقعا هم باید احساسات شما حاکی از همین نیت باشه
.......ببخشید که اینقدر صریح می گویم ...این خانوم الان دیگه زن شما نیست شاید همین فردا بره و با شخص دیگری ازدواج کنه .... شما باید اونقدر خودکنترلی داشته باشید که بتوانید بر احساسات بد تان غلبه کنید

- - - Updated - - -

روی ضعف های خودتان کار کنید مهارت های ارتباطی رو هم بخوانید و عملی بکار بگیرید .....بارها گفته ام باز هم می گویم رسیدن به خواسته ها مون مهمه ولی مهم تر از اون درست رفتار کردنه

- - - Updated - - -

این تاپیک رو بخون http://www.hamdardi.net/thread-33837.html

- - - Updated - - -

خصوصا پست فرشته مهربان رو خیلی خیلی بخون

---

بالهای صداقت عزیز! ازتون ممنونم که وقت گذاشتید و مشکل منو مورد بررسی قرار دادید.
من الان خیلی دارم روی خودم کار میکنم و هر روز با مرور مقالات و تاپیکهایی که دوستای عزیزم معرفی کردن سعی میکنم فکرم و آزاد کنم و روی دوباره سازی افکار و رفتارم تمرکز کنم.
ولی حتی فکر اینکه اعظم من، عشقم! نخواد دیگه منو ببخشه و بپذیره دنیا رو رو سرم آوار میکنه!
من تاپیک meysam 61 عزیزمون و خوندم و خیلی خیلی خیلی خوشحال شدم که به آرزوش رسید و الان دوباره داره با عشقش و دختر عزیزش زندگی میکنه!
میخواستم گلگی کنم از دوستان! ولی چون دارم روی خودم کار میکنم پشیمون شدم ...
ولی اگه اونقد که بچه ها به میثم جان روحیه دادن، به منم میدادن فکر کنم من الان سر زندگیم بودم!!! ( شوخی کردم! خودکرده را تدبیر نیست! دارم صبر رو تمرین میکنم تا یاد بگیرم خودمو پیدا کنم)
بازم از همه دوستای گلم تشکر میکنم!

شما باید درست رفتار کردن رو بیاموزی
خدا کنه که همسرت و شما به همدیگه رجوع کنید و کانون خانواده تان گرم بشه ولی اگر نشه شما ضربه سختی خواهید خورد .....من تلاش می کنم تا شما اولا رفتار بهتری نشان دهید ثانیا اسیب های شما کمتر بشود

- - - Updated - - -

در مرحله. اول باید پذیرش رو یاد بگیرید مرحله بعدی ثبات شخصیتی هست هم توی رفتار و هم عمل

- - - Updated - - -

شما گام به گام با مشاوره ها جلو بروی ضرر نمی کنی

- - - Updated - - -

اسفند از همسرتون جدا شده اید اما دو ماه نشده خواهان بازگشت ایشون هستید.... خوب کدوم ادم عاقلی باورش میشه که این عاشقی پایدار هست و مثل اون درخواست های طلاق الکی نیست ؟

- - - Updated - - -

بعدش نوشتی اگه دوستان مثل میثم به من هم روحیه می دادن من الان سر خونه و زندگی ام بودم!!!!!!!!
یعنی الان مشکل زندگی شما روحیه دادن بچه های تالار هست؟

- - - Updated - - -

خانوم شما هم قطعا مشکلاتی داشته اند ولی مهارت «تصمیم گیری و هزینه کردن برای تصمیم» رو داشتند یعنی تصمیم به جدایی گرفتند قاطعیت به خرج دادن و هر رنج و سختی رو هم که داره تحمل می کنند یعنی هزینه تصمیم شون رو دارند پرداخت می کنند

من به هیچ عنوان قصد جدایی از همسرم رو نداشتم فقط بعلت نداشتن مهارت در بیان نیازهام و لجبازی اینجوری شد!
روزی که به همسرم گفتم تصمیمم عوض شده و میخوام نحمل کنم و زندگی کنم ( یعنی دوسه روز آخر) خودش هرروز رفته بود با قاضی پرونده صحبت کرده بود! همه چیز و آماده کرده بود و به من گفت تو فقط بیا امضاء کن!
من تمام لحظه هایی که داشتم توی راهروی دادگاه اینور و اونور میرفتم و توی دفتر خونه نشستم، داشتم عذاب دوری از همسرم و حس میکردم و زجر میکشیدم. ولی توی اون شرایط دیگه کاری از دستم بر نمیومد!
ولی همش این توی ذهنم بود که وقتی الان اون با طلاق میخواد به آرامش برسه، اولا من نمیتونم و نباید مانع آرامشش بشم! دوماً وقتی اون منو دوست نداره این زندگی دیگه بدرد نمیخوره! .
این تفکرات باعث شد که پابه پاش رفتم.

- - - Updated - - -

من هنوزم امید دارم! ۱۱ سال باهاش زندگی کردم و رفتارش و میشناسم. توی این مدت از رفتارش فهمیدم که هنوزم دوسم داره!
اابته یکی از طرز فکرای احمقانه جفتمون این بود که " اون یکی از دست من راحت بشه "
من خودم طرز فکرم این بود! همسرمم چند بار همین و به زبون اورده بود که " من نمیخوام تو از دستم عذاب بکشی " .

- - - Updated - - -

من هنوز یه چیزی برام سؤاله!
چرا مشاورینی به خودشون اجازه میدن که وقتی یکی از زوجین میره پیششون و مثلا میگه همسر من این ایرادها رو داره . ... بدون اینکه شناختی از همسر ایشون داشته باشن و بدون اینکه حتی یکبار پای حرف همسر مراجعشون بشینن و شخصیتش رو آنالیز کنن به مراجعشون میگن که " برای شما بهترین راه جدائیه !! ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

امیدداشتن خیلی هم خوبه!

جناب مرتضی برداشتتون ازپستهای بالهای صداقت عزیز چی هستش؟
توصیه میکنم بقیه پستهای ایشون روتوی تاپیکهای مشابه خودتون بخونید چه خانمها وچه آقایون...همینطور تاپیکهای خودشون رو.

تاخودتون متوجه بشید متظورشون ازثبات شخصیتی چی هستش...وهمینطور ازاینکه میگن به این هم فکرکنید که شاید همسرسابقتون قصد برگشت نداشته باشه...اونوقت نتیجه این همه تلاش وبی قراری شما چی میشه!!!حتما آسیب جدی میبینید...پس باید به اون مرحله برسید که همه این چیزها روبتونید درک کنید وآستانه تحملتون روبالا ببرید
رها شدن به معنای واقعی!!

اینکه میگید دنیابدون برگشت اون روی سرتون آوارمیشه جای تامل داره...دقت وتوجهتون روخیلی خیلی ببشترکنید روی پستهای مشاوران

به هر دلیلی «لج بازی ، بی مهارتی، دلسوزی، خواست طرف مقابل،....» الان جدایی صورت گرفته و شما با هم زن و شوهر نیستید الان می خواهی چی کار کنی؟
الان چند مرده حلاجی ؟
اینقدر گذشته رو شخم نزن ....... دادگاه ، قاضی ، حکم و.... ول کن حرف ها رو .....الان چقدر توانا شده ای؟

- - - Updated - - -

امیدت به خدا باشه نه یازده سال زندگی کردن

اگر سریع تر هوشیار نشوی و فکرت رو پرورش ندهی خیلی زود دیر میشه

من اینو متوجه شدم که خیلی آدم منفعلی هستم!
یکی از دلایلی که همسرم از من خسته شد این بود!!
من همیشه بخاطر اینکه کسی از دستم ناراحت نشه و نرنجه و یا بخاطر اینکه شاید حرفی رو رک بزنم یا اعتراض کنم، بحث پیش بیاد یا با طرف دعوام بشه، یا رابطمون قطع بشه و از این جور چیزا .... همیشه از حق خودم گذشتم .
الان فهمیدم که خیلی باید روی این طرز تفکرم کار کنم. رفتار جرأت مندانه رو خیلی باید تجربه و عمل کنم.
از همه دوستان بخصوص "بالهای صداقت "عزیز ممنونم .

- - - Updated - - -

بنظرتون اگه ایرادهایی که توی رفتار و طرز تفکرم پیدا میکنم اینجا بنویسم خوبه یا نه؟ تأثیری داره؟؟؟

نقل قول:

---

من اینو متوجه شدم که خیلی آدم منفعلی هستم!

---

توی این قسمت متنتون بهش اشاره کردید:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط morteza2487

همسرم زودرنج بود و باکسایی که باهاش همنظر نباشن زود برخورد میکنه و قطع رابطه میکنه و ... ( البته شاید نتونم شخصیتش و درست توصیف کنم و اغراق کنم) ولی منظورم اینه که توی ارتباطات خیلی باهم فرق داریم. من با هیچکسی بحث نمیکنم و دوس ندارم کسی ازم برنجه، حتی اگه مقصر هم خودش باشه زود میگذرم! یجورایی رفتار دیگران که عمدتاً به چشم دیگران بد میاد، اصلا به چشم من نمیاد که بخوام ناراحت بشم! ولی همسرم توی این موارد سریع برخورد میکنه! )

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

با پسرعمو و دخترعموتون مشکل داشته. شما هم با همونها شریک شدین و شرکت زدین و اس ام اس می دین و .... بخاطر اونا کتکش می زنین و ...

---

اگر روی همسرم دست بلند کردم بخاطر کسی نبوده! همه خانواده عموم باهم اندازه یک تار موی همسرم هم نیستن! اینو بارها به خودش گفتم!
سلیطه بازی و بی حیایی خیلی منو داغون میکنه! متأسفانه همسر من تا تقی به توقی میخورد شروع میکرد به جیغ و داد کردن ( که به شخصیتش نمیومد و من دوس نداشتم همسرم این ویژگی رو توی رفتارش داشته باشه که یک زمانی حتی یکنفر به خودش اجازه نده بگه اعظم فلا ایراد و داره )
خدا شاهده که من از ایراد گرفتنام هیچ منظوری بنفع خودم نداشتم و فقط بخاطر خودش میگفتم تا اونهارو برطرف کنه و از هر چیز بیخودی ناراحت نشه! چون نمیتونستم ناراحتیش و ببینم.
توی اون دعوا هم من بخاطر اینکه خودم و خالی کنم عصبانیتم و سر گوشی خودم خالی کردم. بعدش که شروع کرد به داد و بیداد کنترلم و ازدست دادم. مطمئنم که اگر ادامه نمیداد و داد و بیدادش به جیغ تبدیل نمیشد منم آروم میشدم و سیلی های بعدی از دستم در نمیرفت!!!

- - - Updated - - -

الان که فکر میکنم واقعا برای خودم تأسف میخورم که چنین رفتارهایی ازم سر زده!
مرتضائیکه توی ۳۴ سال عمرش با کسی حتی دست به یغه هم نشده! چرا باید روی همسرش! شریک زندگیش! از همه مهمتر عشقش! دست بلند کنه!!! .
واقعا من و امثال من که چیزی از زندگی مشترک نمیدونیم، تا زمانیکه به خودمون نیایم و نفهمیم که باید خیلی چیزارو یاد بگیریم، لیاقت زندگی مشترک رو نداریم

سلام آقا مرتضی،

خوب میبینم که بالهای صداقت مهربون و واسه من فرشته نجاتم اینجاست، دیگه خیالم از طرف شما راحت شد که اگه به راهنماییهای ایشون توجه کنید و مصمم عمل کنید حتماً به نتیجه مطلوبی میرسید!
برادر گرامی شما باید یاد بگیرید اول از همه این احساساتتون رو کنترل کنید!!! اگه ایرادی تو اخلاق خانوم سابقتون میدید باید در یک زمان مناسب و فضای آروم با لحنی دلنشین با ایشون صحبت میکردید،ببخشید خانوم سابق شما که بچه نیست،نمیدونم چرا بعضی از آقایون و هم خانومها میخوان با زور و داد و بیداد به طرف مقابل درست رفتار کردن رو حالی کنند! (البته از نوشته شما مشخصه که فقط دو بار این کارو تکرار کردید) ولی باور کنید این راه درستش نبوده!

باید یاد بگیرید و تمرین کنید که احساساتونو کنترل کنید، باید احساسات هیجانی رو متعادل کنید و هر وقت که حس خشم و عصبانیت له سراغتون میاد کافیه فقط در درجه اول اون تیزیشو بگیرید و کمی این هیجان رو این احساس رو کوتاه کنید! ذره ذره یاد خواهید گرفت که به این احساسات تعادل ایجاد کنید! کار سختی نیست فقط تمرین لازم داره که شما اگه قاطعیت و پشتکار داشته باشید حتماً موفق میشد:203:
ظرف وجودتو بزرگ کن،شعله احساسات رو کم کن( متعادل) و گر از گاهی یه همی هم به خودت بزن!!! ظرفیتت رو بالا ببر تا با هر چیز کوچولو جوش نیاری برادر خوبم!

دوست من با نبودن همسرتون و حتی فرزندتون دنیا به آخر نمیرسه، خیلی دردناکه که نباشن ولی شما باید یاد بگیرید که فقط خدا موندنیه و این وابستگی هارو کم کنید،قلبتون رو فقط به دست خودش بدید و خودتونو در آغوش خداوند متعال رها کنید،انشالا همه چیز به آنچه میخواهید نزدیک و نزدیکتر بشه:203:

سوده عزیز ! ممنونم که پیگیر مشکل من هستی! حضور شما به من یه انرژی خاصی میده!
از "بالهای صداقت " عزیزمون هم واقعا تشکر میکنم!
با تکرار مطالعه مقالات و آموزشها دارم سعی میکنم نکات کلیدی رو ملکه ذهنم کنم!
بازم ممنونم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سوده 82

گر از گاهی یه همی هم به خودت بزن!!! :203:

---

این جمله تون و متوجه نشدم!!!

شاید خیلی زود باشه که این حرف و بزنم ولی خدارو شکر آروم شدم و دارم کنترل احساساتم و بدست میگیرم. ( گوش شیطون کَر) از دیروز بعداز ظهر خیلی آرومم!

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

حتما یک جلسه با مادر پسرتون «نه همسرتون» در حدود مثلا یک ربع صحبت کن .... حتما از قبل هم از ایشون تقاضا کن که چنین وقتی رو به شما اختصاص بده ..... ن

---

طبق گفته " بالهای صداقت "عزیز یه پیام به همسر سابقم فرستادم
- سلام خسته نباشی.
جوابی نیومد!
بعدش نوشتم: خوبی؟ علیرضا چطوره؟
جواب داد: سلام، علیرضا خوبه، خدا رو شکر.
چند دقیقه بعد یه پیام دادم با این متن:
میدونم تو هم مثل من خوب نیستی! میخواستم اگه اجازه بدی یه وقت بذاری با هم صحبت کنیم. باید باهات حرف بزنم!

هنوز جوابی نداده !
میخواستم راهنمایی کنید که الان چیکار باید بکنم؟

منظورتون اینه که صبر کنم! نه؟؟؟

مرسي جناب مرتضي از روند رو به آرامشي كه در پيش گرفتين. راستش من مي ترسيدم براتون كامنت بذارم چون ديدم به بعضي كامنت ها سريع واكنش دادين. جناب مرتضي هر ارتباطي از حداقل دونفر تشكيل شده و همه اعضا به اندازه خودشون توي شكوفايي يا از بين رفتن اون رابطه نقش دارن. بنابراين شما نمي تونين ١٠٠٪ مقصر باشين. اين بسيار عاليه كه توانايي تشخيص ايرادهاي خودتون رو داشتين و اينجا حضور پيدا كردين. بنابراين الان كه شما اينجايين راهنمايي دوستان صرفا خطاب به شماست. ما كه اينجا نمي تونيم روي رفتارهاي همسرتون تاثيري بذاريم! خدا رو شكر كه اكثريت دوستاني كه نظر گذاشتن خانم هستن و اين كمك مي كنه كه تا حدي زيادي بهتر به روحيات خانم سابقتون نزديك بشين.

در مورد واكنشي كه توي اين شرايط بايد انجام بدين، به نظرم خودتون بهترين قضاوت كننده هستين. شما ايشون رو بهتر از ما ميشناسين و بهتر مي تونين پيش بيني كنين.
١) اگر اصرار به ديدار كنين چه واكنشي نشون مي دن؟
٢) اگر اصرار نكنين، چه برداشتي مي كنن؟
٣) اگر اصرارتون رو ادامه ندين ولي توي جلسه ديدار به خاطر پسرتون، ناخواسته سر بحث رو باز كنين، عكس العملشون چه طوريه؟
٤) اگر به اصرارتون ادامه ندين و توي جلسه ديدار فقط حالت هايي از يك حرف خورده شده رو داشته باشين چه طور؟

من به شخصه بيشتر با حالت ٤ موافقم. چون هم ذهنشون رو درگيرتر مي كنه و هم براي شما زمان ميخره تا روي خودتون بيشتر كار كنين. ولي باز هم شما بهترين قضاوت كننده هستين.

ستاره عزیز واقعا ممنونم! هم از شما و هم از بقیه دوستان.
الان واقعا منظورتون و دارم متوجه میشم و با راهنمایی های که خانومای محترم کردن خیلی چیزها رو متوجه شدم که قبلا هم توی روابطمون بود ولی بدلیل بی اطلاعی من از روحیات خانمها، اصلا به چشمم نمیومد. خیلی ذهنم باز شده و الان خیلی از کارهای همسر سابقم توی ذهنم مرور میشه و میفهمم همه اون کارها رو بخاطر دوست داشتن انجام میداده ولی من بد برداشت میکردم.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط setare_000

١) اگر اصرار به ديدار كنين چه واكنشي نشون مي دن؟
٢) اگر اصرار نكنين، چه برداشتي مي كنن؟
٣) اگر اصرارتون رو ادامه ندين ولي توي جلسه ديدار به خاطر پسرتون، ناخواسته سر بحث رو باز كنين، عكس العملشون چه طوريه؟
٤) اگر به اصرارتون ادامه ندين و توي جلسه ديدار فقط حالت هايي از يك حرف خورده شده رو داشته باشين چه طور؟

من به شخصه بيشتر با حالت ٤ موافقم. چون هم ذهنشون رو درگيرتر مي كنه و هم براي شما زمان ميخره تا روي خودتون بيشتر كار كنين. ولي باز هم شما بهترين قضاوت كننده هستين.

---

از راهکارتون ممنونم.
خودم هم فکر میکنم تلفیقی از گزینه های ۳ و ۴ رو بکار بگیرم بیشتر جواب بده!
الان پسرم و از مهد آوردم دکتر! بعدش میخوایم بریم پارک، بعدشم ببرمش پیش مامانش!
سعی میکنم حتما ببینمش ولی بدون حرف! اومدم خبر میدم!!!! ...

احساسات تشکیل شدن از احساسات منفی و مثبت،شما باید بتونید در هر دو مورد اعتدال بخرج بدید! وقتی میگم شعله احساسات رو پایین بکشید منظورم هر دو احساس هستش!برای اینکه خودتو یه محک بزنی باید یه همی به خودت بزنی تا ببینی چقدر در مقابل مشکلات ثبات و استقامت داری،چقدر میتونی جلوی احساسات هیجانی رو بگیری،چقدر ظرفیت داری!!!

ببینید شما دقیقاً مثل اون اولا که خودم که از همسرم جدا بودم بیقراری یعنی هنوز صبر و تحمل رو یاد نگرفتی، دوستان وقتی پست میذارن شما سریع میای و جواب تک تک پستها رو میدی در صورتی که بهتره که راهنمایی های دوستان رو بخونی یادداشت برداری و رو خودت و فقط خودت و رفتار و اشتباهات کار کنی... باید خانوم سابقتو رهااااا کنی، رهاااابه معنای واقعیش!!!


الان فقط و فقط خودت هستی که باید بگردی اول ضعفهاتو پیدا کنی و رو هر کدومشون کار کنی و وقتی که از خودت صددر صد مطمئن شدی و خلا اخلاقی ندیدی گام بعدی رو به سوی همسرت بذاری...
بالهای صداقت عزیز گفتند گام اول پذیرش، گام دوم ثبات در رفتار و شخصیت انها همه با تمرین و عمل خودشو نشون میده...
بالهای صداقت گفتند با همسرتون یه ملاقات کوتاه داشته باشید ولی منظورشون این نبود که همین فردا واسه این ملاقات به خانومتون اس ام بزنید،پس اول گام اول و دو رو برید بعد وقتی به ثبات شخصی رسیدید گام بعدی رو بهتون میگم!

باز هم میگم رو رفتار خودت کار کن، با این اس ام اسی هم که به خانوم سابقتون زدید ایشونو از خودتون یه نمه دورتر کردید...
موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سوده 82

باید خانوم سابقتو رهااااا کنی، رهاااابه معنای واقعیش!!!

---

ممنونم از راهنماییتون
یعنی منظور شما اینه که ۱۰۰% بیخیالش بشم؟؟؟
حتی چند روز یکبار هم بهش اس ندم؟ یجوری که فکر کنه دیگه ولش کردم ؟؟؟
ببخشید که زیاد سؤال میکنم! این موضوع و یه مقدار شفافتر برام توضیح بدید که متوجه بشم!

سلام

پیشاپیش ببخشید از اینکه می خوام رک حرف بزنم...

شما درگذشته دربعضی از رفتاراتون که اشاره کردید احساس محور و بی ثبات عمل کردید ...

شما الان میگید که بامطالعه ی سایت ها متوجه اشتباهاتم شدم اما بدونید عمل با دانسته فرق داره .زمان 2 ماه برای اصلاح یک ادم خیلی کمه این ادعای شما نشون میده درمورد ازدواج مجدد احساس محور هستید و تحت تاثیر هیجاناتتون تصمیم می گیرید.

برای ساختن زندگی مالی و کاری و... باید اول به خودتون متکی باشید .این یعنی استقلال فکری و احساسی . اگر نتونید توی این شرایط بحرانی روی زندگی خودتون مدیریت کنید چطور می خواید تضمین بدید که مدیر موفقی برای زندگی اینده همسرو فرزندتون باشید؟

اعتماد به نفس و دوست داشتن خود: تا وقتی که خودت به خودت اعتماد نداشته باشی چطور انتظار داری همسرت بهت اعتماد کنه؟ اگر گاهی همسرت شدیدا توی دلش ترس این باشه که الان کار غیرعاقلانه ای انجام ندی بدون که هنوز برای آغاز زندگی مشترک جدید اماده نیستی.

اگر بدون همسرت هیچی،بدون برای ساختن زندگی مشترک آماده نیستی چون چیزی برای بخشیدن به همسرت نداری !

اگر روی عصبانیتت کنترل نداری بدووون برای ساختن زندگی مشترک هنوز آماده نیستی.

اگر اکثرا نگرانی یکی از راه برسه و همسرت رو ازت بگیره بدون که خودتو لایق همسرت نمیدونی و این از اعتماد به نفس کم نشات میگیره و ربطی به شبکه اجتماعی و... نداره . اعتماد پایه اصلی هر زندگی ای هست.

بزرگی آدما به این نیست که همسر یا دیگران رو مطیع خودشون کنن تا سرپوشی باشه برای عملکرد ناخوبشون بلکه به اینه که به عملکرد ضعیفشون اعتراف کنن و از دیگران به خاطر همکاری و درک اونها تشکر کنند وبرای فردای بهتر تلاش کنن.
رضایت امری درونی هست گرچه عوامل بیرونی میتونه پررنگ و کمرنگش کنه ولی اصلش برخواسته از درون انسانهاست...

....وخیلی حرفای دیگه که مجال ذکرش نیست اما در آخر :

فارغ از هرکسی و هروضعیتی که داری تلاش کن تا زندگی خودتو بسازی به بهترین نحو ....

موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Eram

سلام

پیشاپیش ببخشید از اینکه می خوام رک حرف بزنم...

شما درگذشته دربعضی از رفتاراتون که اشاره کردید احساس محور و بی ثبات عمل کردید ...

شما الان میگید که بامطالعه ی سایت ها متوجه اشتباهاتم شدم اما بدونید عمل با دانسته فرق داره .زمان 2 ماه برای اصلاح یک ادم خیلی کمه این ادعای شما نشون میده درمورد ازدواج مجدد احساس محور هستید و تحت تاثیر هیجاناتتون تصمیم می گیرید.

---

نمیدونم این جوابهایی که میخوام بدم چه برداشتی ازش میشه! من همسرم رو طلاق احساسی ندادم که الان بخواد احساسی و هیجان محور قلمداد بشه .توی اون شرایط روحیش نخواستم باهاش مخالفت کنم و فقط خواستم هر چیزی که میگه انجام بدم تا آروم بشه و دوباره برگردیم سر زندگیمون.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Eram

برای ساختن زندگی مالی و کاری و... باید اول به خودتون متکی باشید .این یعنی استقلال فکری و احساسی . اگر نتونید توی این شرایط بحرانی روی زندگی خودتون مدیریت کنید چطور می خواید تضمین بدید که مدیر موفقی برای زندگی اینده همسرو فرزندتون باشید؟

---

زندگی کاری و مالی من در حد اداره یک زندگی معمولی هست!
عرض کردم همه کاری انجام میدم. الانم حدود دوساله با ماشین کار میکنم . هیچی که نباشه حداقل اندازه یک کارمند درآمد دارم.
کارهای شرکتی خودم رو هم دنبال میکنم، مشتری دارم! قرارداد دارم و ...
توی پستهای اول هم گفتم " همسرم میگفت من پشتوانه مالی میخوام " من باید جور زیاده خواهی های همسرم رو بکشم؟؟؟

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Eram

سلام

اگر اکثرا نگرانی یکی از راه برسه و همسرت رو ازت بگیره بدون که خودتو لایق همسرت نمیدونی و این از اعتماد به نفس کم نشات میگیره و ربطی به شبکه اجتماعی و... نداره . اعتماد پایه اصلی هر زندگی ای هست.

---

اعتماد بحثش جداست! میشه همسرمن لخت بره توی خیابون بعد من چون بهش اعتماد دارم، خطراتی که اون رفتارش ممکنه براش ایجاد بشه بهش توضیح ندم؟؟؟ و بذارم هر جوری که دوست داره رفتار کنه و با نادیده گرفتن من بهم بی احترامی کنه؟؟؟؟

- - - Updated - - -

من در گذشته هم آدم بی منطقی نبودم! یکسری ایرادهای رفتاری داشتم که خدارو شکر به بعضیاش واقف شدم و برای پیدا کردن و برطرف کردن بقیه شون هم دارم سعی خودم و میکنم .
حالا مگه همه انسانها از همه نظر کاملن که شما میگید بدرد زندگی مشترک نمیخوری!
البته میدونم که الان اینجا متهم اصلی منم و همه دوستان بخاطر رفع مشکل من اینجان و دارن زحمت راهنماییها رو میکشن! و رک صحبت کردنها هم شاید یک شیوه مشاوره دادن باشه تا تلنگری باشه برای من یا سنجیدن عکس العملی که قراره نشون بدم .

پستی که دیشب گذاشتم نمونه بارز هیجان محوری و عدم کنترل احساساتم بود!
از دوستان عذر خواهی میکنم!

وقتی پست رو ارسال کردم متوجه شدم، خواستم حذفش کنم ولی نتونستم. بعد از اون تصمیم گرفتم عاقلانه تر فکر کنم!

فقط یه موضوع کوچولو. دیشب که رفتم خونه همسر سابقم که پسرم و تحویل بدم، تصمیمم گرفته بودم که کلا بیخیال صحبت کردن بشم.
پسرم خواب بود، فقط سلام کردم و بدون هیچ حرفی دادمش بغل مامانش و گفتم خداحافظ! . ولی کاملا احساس کردم که توقع داشت برم تو واسه صحبت کردن! ولی بروی خودم نیاوردم و اومدم پایین!

جناب مرتضی بازهم که عجول شدید!!
رها شدن یعنی اینکه فعلا به خودتون وضعفهایی که دارید فکرکنید.
اول شرایطتون روبپذیرید...اینکه طلاق اتفاق افتاده...اینکه الان دیگه اون همسر شمانیست

دوم اینکه باید روی ضعفهاتون کارکنید...اشتباهات گذشتتون...نه اینکه ازگذشتتون انرژی منفی واسه خودتون درست کنید...نخیر...بلکه فقط باید ازلحظه لحظه اش تجربه به دست بیارید

فعلا فقط خودتون...فقط خودتون
اصلا تصورکنید قراره بایه خانم که تاحالا نمیشناسیش دوباره آشنابشی....خودتون روازنوواسه تشکیل زندگی آماده کنید...حالا یاهمسرسابقتون یایکی دیگه!!!
مهم تغییرات وشکوفایی شماست...که اگه اتفاق بیفته همه چیز خودبه خود حل میشه
ارتباطتون روکامل باهمسرسابقتون قطع نکنید...اما بی قراروعجول هم نباشید...میانه روباشید
رفتاردیروزتون هم باخانمتون خوب بود.

مثلا میتونی بهش بگی من تصمیم گرفتم خیلی چیزهاروتغییربدم وتااون موقع نمیخوام تورواذیت کنم وتحت فشاربزارم
وهرچندوقت یکبارکه دیدینش اینو نشون بدید
رفتاردیروزتون باخانمتون خوب بود اما حواستون باشه سردی وبی حوصلگی بهش القا نکنید

این اس فرستادنهای زود به زودروهم ترک کنید
همینطور جواب پستهاروزودبه زود دادن....

صبروخودساختگی وکنترل احساسات روازهمین چیزهاشروع کنید

سلام آقا مرتضی،

منظورم از رها کردن بیخیال بودنش نیست،شما با وجود پسرتون همیشه یه جورای باید با همسرتون در تماس و رابطه بمونید تا پسر گلتون وجود شما و هم مادرش رو در کنارش داشته باشه،حالا اول هر کدومتون به تنهای و انشالا در آینده سایه جفتتون بالا سرش باشه!!!:203:

من نمیدونم که آیا شما چند وقت یک بار پسرتونو میبینید و آیا همسرتون هم با شما میاد یا تنها با پسرتون بیرون میرید؟! میتونید به طور مثال (البته در کنار گام اول و دوم که خیلی ضروری ومهمه) هر از گاهی سه نفری به پارک برید و به طور غیر مستقیم از همسرتون عذرخواهی کنید،یعنی همسرتون هم باشند رو به پسرتون بکنید و بگید مثلا:
پسرم من مامانی رو خیلی اذیت کردم، درکش نکردم و الان که دیگه ندارمش و تو در کنارم نیستی که هر روز و لحظه به لحظه بزرگ شدنتو ببینم خیلی غضه میخورم ولی چه کنم که تقصیر. ندونم کارهام بود...
یا دفعه بعدش یه جور دیگه به طور غیر مستقیم با کلماتی که بار عاطفی بالای داشته باشند ازشون ( غیر مستقیم) معذرت بخواه! به پسرت رو کن و بگو بابای قدر این زندگی رو ندوست، بگو چقدر خوبه که مامانی همیشه پیشته، خوش به حالت که تو رو گردش میبره,تو قدر مامان رو بدون و به حرفاش گوش بده...
فعلا در کنار گام اول و دوم میتونید یک جلسه به این حالت از خانومتون معذرت خواهی کنید و از کلماتی استفاده کنید که بار عاطفی بالای داشته باشه( من متاسفانه زیاد فارسیم قوی نیست چون تو آلمان بزرگ شدم تازه یک ساله که دارم رو فارسیم کار میکنم،ببخشید منو) باید بهشون بفهمونید که شما مهارت کافی تو مدیریت زندگی نداشتید و الان خیلی پشیمونید و میدونیدم که واسه جبرانش خیلی دیر شده و اون زندگی راه برگشتی نداره،خیلی متاسفید که درکش نکردید و به احساسش بی توجه بودید،البته اینها رو در مراحل بعد با هم قدم به قدم جلو میریم فعلا هنوز رو گام اول و دوم هستیم و صرفا اون ملاقات در پارک...

ازتون هم میخوام تاپیک اگر بال داشتم رو حتماً با دقت کامل بخونید و حتماً نوت برداری کنید و از مشاوره دوستان که در این تاپیک به بالهای صداقت کردن توجه کنید! این تاپیک رو بالهای صداقت تو همون موقع که از همسرشون جدا بودن نوشتند، خیلی بیقراری میکردن ولی با کمک مدیر عزیز و دوستان تونستند از اون وابستگی که به همسرشون داشتند کم کنند،تونستند اون دوران تلخ جدای رو با برنامه ریزی و کنترل روی احساساتشون و زندگیشون به بهترین شکل و در آرامش بگذرونند تا دوباره به آغوش شیرین زندگی سه نفره برگشتند:43:
http://www.hamdardi.net/thread-8891.html

انشالا شما هم با پشتکار و رفتار درست به نتیجه مطلوب میرسید و یادتون باشه،یاد خدا و امید و توکل به خدارو هیچوقت فراموش نکنید،خودتونو تا جای که میتونید به خدا نزدیک کنید تا انشالا هر چه صلاحتونه بهتون بده:203:

با تشکر از سوده عزیز که همراه همیشگی منه! .
فقط خواستم بگم زوم کردم روی تاپیکهای معرفی شده و نوت برداری! :325:
اصولا خودم و به هیچ چیزی زیاد دلبسته نمیکنم. وقتی باهاش سر و کار دارم حداکثر تلاشم و برای بهتر کردن رابطه م و دوست داشتن اون چیز یا شخص انجام میدم ولی در عین حال سوپاپ اطمینان از دست دادنش رو هم در جای خودش فعال نگه میدارم، بخاطر همین پتانسیل آرامش زیادی هم برای نبودن هر چیزی در وجودم دارم.
الان هم دوباره نماز و دعاهام و شروع کردم ( از ماه رمضون نمازم و ترک کرده بودم) و توکل کردم به خودش و خدارو شکر ۹۰% بیقراریهام و گذاشتم کنار و دارم سعی میکنم روی خودم کار کنم!

همیشه این شعر توی ذهنم هست بخاطر همین ( گوش شیطون کَر) توکل بالایی دارم: گر نگهدار من آنست که من میدانم، شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد
همزمان دارم ایرادهای خودم و لیست میکنم

حالم داره از خودم بهم میخوره .... :97:
سعی میکنم توی پست بعدی لیست سیاهم و بذارم.

- - - Updated - - -

دیشب اس زدم به مامان علیرضا:
- سلام. اگه فردا جای خاصی نمیخواید برید بیام علیرضا رو ببرم بیرون!!!
مامانش:سلام. بیا ببرش ولی لطفا" ( از روز جدایی جملاتش دستوری بوده) در مورد خودمون چیزی بهش توضیح نده خیلی بهم میریزه.
-باشه! من توضیحی ندادم. بیقراری میکنه و میگه میخوام پیشت بمونم، منم مجبورم یجوری قانعش کنم که بهتره پیش مامانش باشه . و خدارو شکر قبول میکنه! اگه بنظرت کمتر منو ببینه براش بهتره من حرفی ندارم. تحمل میکنم!!! هفته ای یه بار میرم مهد میبرمش بیرون! همونجا هم میبرم تحویلش میدم که خودت بری دنبالش! ( البته موقع برگردوندنش یه جوری میبرمش که با هم چشم تو چشم بشیم)
مامانش: به نظرم اگه یه روز رو تعیین کنی دیگه فکر نمیکنه هروقت رفتار زشتی بکنه سریع میاد اونطرف...
و ان شاءا... براش بهتره. ( چون من گفته بودم هر وقت دوست داشته باشم میام میبرمش و تو هم حق اعتراض نداری)

نظر دوستان چیه؟ دیالوگم چطور بوده؟ الان چی بگم بهتره؟؟؟

سلام برادر

میخواستم بگم که توی سخنرانی کلید مرد برای تربیت پسرها باید پدرشون بالا سرشون باشه تا مرد بار بیان ...نترس باشن
بلعکس اگه کنار مادر پرورش پیدا کنن .......

اگه شما کمتر به پسرتون سر بزنید چون مامانش دوست نداره....... ظلم بزرگی به پسرتون کردین

در مورد اینکه پسرتون بهم میریزه وبرای روحیش خوب نیس.....این فکرا رو باید قبل از طلاق میکردن .....نه حالا

چون خواه نا خواه روحیه و شخصیت بچه طلاق تحت تاثیر قرار میگیره


ای کاش این جدایی هرچه سریعتر تموم بشه و پسرتون از هر دو نعمت پدر و مادر بهره مند بشه ...:203:

سلام دوباره به همه دوستای عزیز و مهربون
این چند روزه با راهنمایی دوستای عزیز و خوندن چند باره تاپیکهایی که معرفی کردید ( مخصوصا تاپیک سوده عزیز ) یجورایی تازه متوجه شدم که وقتی میگید پذیرش ، تغییر ، صبر و ... منظور چیه !!!
خدارو شکر بیقراریها و مرثیه سراییهای احساسیم و ریختم دور و الان دوباره دارم آرامشم رو توی نماز پیدا میکنم ...
من از زمان ازدواجم خیلی چیزا رو کنار گذاشتم و با همسرم پا به پا شده بودم ( نماز و روزه های مستحبی ، زیارت و کلاسهای اخلاق و .. خلاصه هرکاری که همسرم دوست داشت باهمدیگه انجام میدادیم و واقعا لذت میبردیم ... ) خیلی زندگی خوب و آرومی داشتیم ، همه حسرت ما رو میخوردن و الانم واقعا هیچکسی باور نمیکنه که ما دیگه باهم نیستیم ... همه میگن شوخی میکنید !!!!
ولی متاسفانه شده و فعلا هم هیچکاری بغیر از توکل و تغییر ازم بر نمیاد ... تصمیم گرفتم واقعا خودم و تغییر بدم و خوبیهایی که داشتم و توی این چند سال از دست دادم و به بدی و ضعف تبدیلشون کرده بودم و دوباره احیا کنم و به امید خدا دوباره بشم همون مرتضای سالهای اول زندگی مشترکمون ! البته میدونم که همون موقع هم خیلی کم و کاستی و ناپختگی توی رفتار و شخصیتم داشتم و الان میخوام اونها رو هم تغییر بدم ( به امید خدا )
قرار بود ایرادهایی که توی خودم پیدا میکنم و اینجا بنویسم که جلوی چشمم باشه و دوستان هم هر راهکاری که بتونه کمکم کنه به نخو اسن تغییرشون بدم رو بگید که بکار بگیرم و همچنین برام دعا کنید که پیشتون روسفید بشم .

1- اولین اشتباه "از روز نامزدی بطور کلی خودم و به سمت خانواده همسر سابقم کشیدم و این باعث رنجش خانوادم مخصوصا پدرم شد و بالطبع گاهی اوقات بعضی رفتارها و یا حرفهای پدرم که همسرم و ناراخت میکرد در نتیجه غرور و حاضر جوابی همسرم نسبت به خانوادم و رنجش من از همسرم بخاطر بی اخترامی به خانوادم ( الان متوجه شدم که کاملا منفعلانه رفتار میکردم و وظیفه خودم بوده که این روابط رو مدیریت کنم .. )
2- اوایل چیزی نمیگفتم و فقط خوبیها رو میدیدم و اگر کاستی ای هم بود واقعا به چشمم نمیومد . وقتی همسر سابقم از روی خوبیش و همچنین بخاطر خودم ازم خواست که اگه ایرادی داشت بهش بگم منم از روی صداقت و همچنین بی تجربگی و بی مهارتی روراست هرچیزی که میدیدم بهش میگفتم ... ولی بعد از چند سال خسته شد و میگفت تو همش از من ایراد میگیری !!!:54:
3- بلد نبودم از خوبیهاش تعریف کنم اگر هم میگفتم در حد یک جمله کوتاه بود .
4- من همیشه به نظر دیگران احترام میذارم و و گوش میکنم ، اگر هم با نظر خودم هماهنگ نباشه اعتراضی نمیکنم ولی در نهایت کار خودم رو انجام میدم .ولی متاسفانه در برابر همسرم اینجوری نبودم و همون اول میگفتم خودم میدونم باید چیکار کنم ! و طرز فکرم این بود که همسرم نباید ناراحت بشه

- - - Updated - - -

5- وقتی توی ذهنم تصمیمی رو میگیرم یجورایی به اون تصمیم دل میبندم و خلی کم پیش میاد که نظرم و عوض کنم . و گر هم جایی دوست داشتم تصمیمی رو عوض کنم دوست ندارم کسی بهم اعتراض کنه . کمالگرایی ، خودخواهی )
6- قبلنا از هیچکس توقعی نداشتم و بخاطر دل خودم هرکاری از دستم بر میومد برای هر کسی که میتونستم انجام میدادم ولی اخیرا یه کم پر توقع شدم و دلم جبران میخواد .. البته اینم نه در برابر همه از بعضی ها انتضار دارم ( متوقع شدم )
7-وقتی کاری قراره انجام بشه توقع دارم که حتما و بموقع انجام بشه البته بازهم مثل اکثر ایرادهام بیشتر در مقابل همسرم اینجوری ام ( کمالگرایی)
8- وقتی تاپیک خوبهایی که از زندگی لذت نمیبرند رو خوندم فهمیدم که شخصیت آرمانگرا و کمالگرایی دارم ( البته اگه غرور به حساب نیاد بیشتر خصوصیات خوبش رو دارم و ویژگیهای منفیش و توی خودم کمتر پیدا کردم )
9- از بی نظمی بدم میاد ( بازم بیشتر در مقابل همسرم )
10- نمیتونم حرف دلم رو با گفتارم بیان کنم ( چه خوشحالی باشه چه ناراحتی ) یعنی نمیتونم احساسم و توصیف کنم
11- صبرم خیلی کم شده ( توی فامیل به صبوری مشهور بودم )
12- چون همسرم بالغ و تحصیلکرده بود توقع داشتم که هیچوقت اشتباهی ازش سر نزنه
13- چون محجبه س و خیلی با وقار بی احتیاطی توی کتم نمیرفت و همیشه میگفتم یا کاملا با حجاب باش یا چادرت و بذار کنار که خیال جفتمون راحت بشه ( برای خودم قانون همه یا هیچ الکی زیاد درست کرده بودم )
14- چون سعی میکنم کارم و بنحو احسن انجام بدم عموما معذرت خواهی بلد نیستم و بنظر خودم کارم درست بوده
15-همیشه توی بحثهامون دنبال مقصر میگشتم و نظرم این بود که کسی که جرقه بخث رو زده مقصر تمام و کماله .
16- توقع داشتم مثل خودم حرف دیگران برای همسرم هم بی معنی باشه و به همین خاطر وقتی از حرف یا کار کسی ناراحت میشد منم از دستش ناراحت میشدم و هیچوقت ازش پشتیبانی نمیکردم . میگفتم هر کسی خودش برای خودش احترام میخره ... میگفتم چرا کسی به من بی احترامی نمیکنه و منو ناراحت نمیکنه ....
17- اکثرا خواسته هام و به همسرم نگفتم و تزم این بود که خودش باد بدونه من چی میخوام و چه کارهایی رو باید بکنه و چه کارهایی رو نباید بکنه ...
18- اکثرا کاستی ها به چشمم میاد و نظرم این بود که مثلا محل کار جای کار کردنه ، کسی که کار میکنه ( حالا گیریم که بیشتر از حد ) که به چشم نمیاد ! و فقط کسی که کار نکنه یا کم کاری کنه توی چشمه !!! بخاطر همین زیاد ایراد میگرفتم ...
19- زودرنج شدم و همش فکر میکردم همسرم فلان کار و کرد که منو اذیت کنه یا تلافی فلان کارم و دربیاره
20-به هیچ عنوان دوست ندارم تحت سلطه همسرم باشم
21- روحیه انتقاد پذیری کمی داشتم ولی الان قبول کردم که همه اشتباه میکنن و جایز الخطا هستن ...
22- عشق و محبتم و کم ابراز میکردم و میگفتم همسرم باید از کارام بفهمه که چقدر برام عزیزه و چقدر دوستش دارم ...
23- وقتی که از دست همسرم به هر دلیلی ناراحت بودم دیگه محبتهاش و دلجویی هاش به چشمم نمیومد و همش فکر میکردم داره با من لج میکنه یا میخواد ماست مالی کنه و سرم شیره بماله و بخاطر خودشیرینی جلوی دیگران داره این کارهارو میکنه ...
.
.
.
حالا فهمیدید چرا توی پست قبلی نوشتم حالم داره از خودم بهم میخوره ؟ تازه اینها فکر کنم نصف ایرادهام هم نباشه ...

تازه میفهمم چه آدم غیر قابل تحملی بودم ... از دوستان و اساتید خواهش میکنم کمکم کنید که ایرادهام و به نقطه قوت تبدیل کنم ... هر سوالی هم که بنظرتون لازمه بپرسید ، صادقانه جواب میدم چون تازه به خودم اومدم و میخوام خودم و درست کنم .....منتظر نظرات سازنده تون هستم یا علی ...

سلام
تبریک میگم بهتون...شما یه گام مثبت به جلو رفتید...فعلا توی همین مسیر برید جلو
مطمن باشید موفق میشید...فقط بهتون بگم کم آوردن ودرجازدن توی کارمون نیست ها...پس صبور باشیدوادامه بدید

موردهایی که نوشتید میتونه هرزنی روخسته کنه!اما حتما ویژگی های مثبت زیادی هم دارید پس حواستون باشه خودتون روله نکنید!!

درموردشماره 2و3
من خودم ازاین رفتارهمسرم رنج میبرم!!وواقعا خیلی خیلی سخته...اینکه خوبی ههای آدم به چشم نیاد اما کوچکترین اشتباه کوبیده بشهتوی سرت!!
شما باید خوبی های طرف مقابل روببنید اینه که ارتباطهاروقوی میکنه وصمیمیت ایجاد میکنه.
ایراد گرفتن حتی ازچیزهای خیلی کوچیک مثه گردگیری خونه یاتاکردن لباسها وخیلی چیزهای دیگه واقعا انرژی واعصاب ازآدم میگیره!!

مورد17واقعا میتونه زندگی هارونابود کنه!!!زندگی مشترک یعنی بیان خواسته ها وبرآورده کردن نیازهای همدیگه!!!اگه این رعایت بشه هیچ زن وشوهری توی دنیا باهم مشکل ندارن!!!
بقیه موارد هم بیشتربه شخصیت کمالگرا میخوره که خودتون میذونید ...لینکهایی که واسه راهکارکمالگرایی هست روهم بخونید وعمل کنید
به قول خاله قزی که همیشه حرف حناب مدیررومیزنه：
تغییرات دربسترزمان به وجود میاد...
پس به خودتون زمان بدید

از همه دوستای عزیز ممنونم که پیگیر تاپیک من هستید و پستهام و میخونید و نظرتون رو مینویسید.
پاییزه عزیز از راهنمایی شما هم ممنونم. نمیدونم این ویژگی خوب محسوب میشه یا بد؟! من هر کاری رو شروع کنم تا به انتها نرسونم ولش نمیکنم و یجوری انجامش میدم که خودم آخرش به خودم بگم " دستت درد نکنه " واگه ادامه اون کار هم از سودم کم کنه هم برام مهم نیست، تموم کردنش مهمه ...
بهتون قول میدم کوچکترین عقب نشینی ای هم نکنم! چون اینجا بحث سود نیست! اینجا پای زندگیم و عشقم و پسرم در میونه
فقط از دوستای گلم خواهش میکنم هوام و داشته باشید و تنهام نذارید تا بتونم با راهنمایی های شما و استفاده از تجربیاتتون به بهترین نحو زمینه رو برای هرچه بهتر ساختن مسیر آینده زندگیم آماده کنم.

راستش فردا ( جمعه) سالگرد عقدمونه! بنظرتون چیکار کنم؟ کادو بگیرم یا نه؟ ( البته برای روز مادر یه کادوی کوچولو گرفتم و کردم و چون حدس میزدم که ازم قبول نکنه :47: خودکار و دادم دست پسرمون و خودم دستش و گرفتم و روی کادو باهم نوشتیم " مامان جونم روزت مبارک "
وقتی رسیدیم دم درخونه، خدارو شکر اف اف خراب بود و خانومم مجبور شد بیاد پایین و در و باز کنه ... تا در و باز کرد علیرضا پرید جلو و بهش گفت "مامان روزت مبارک " اونم کلی خوشحال شد و پسرمون بغل کرد و بوسید. منم خداحافظی کردم و برگشتم.
بنظرتون الان چیکار کنم؟ اصلا لازمه که سالگرد عقدمون و بهش تبریک بگم یا الان ناراحت میشه!؟!؟!؟

الان چون ایشون همسرتون نیستند تبریک شما یه جور انحصار طلبی به حساب می یاد و شکل خوبی نداره می تونید با یه اس ام اس متنی مبنی براینکه چقدر ناراحتید از اینکه چنین روزی شما رایاد بهترین خاطرات زندگی تون می ندازه اما ایشون در کنارتون نیستند تا بهترین و زیبا ترین تبریک ها را نثارشون کنید .

مطمئنا جملات بهتری خودتون پیدا خواهید کرد.

یه پیام فرستادم واسه همسر سابقم با این متن:
قلبم داره توی سینه م سنگینی میکنه!!! :47: امروز سالگرد بهترین روز عمر منه ،اولین باری که تونستم دستت و توی دستم بگیرم و مستقیم توی چشمات نگاه کنم! ولی قدرش و ندونستم و با بی مهارتی و غرور بیجا تورو رنجوندم و از خودم دور کردم. نمیدونی الان چه حالی دارم!!!! امروز روزیه که باید مثل همه مناسبتهامون یه کیک کوچولو و یه شاخه گل میخریدم و میومدم خونمون و سه نفری باهم سالگرد یکی شدنمون و جشن میگرفتیم .... ولی الان تو کجا و من کجا ؟؟؟؟؟ حسرت میخورم که لیاقت دل بزرگت و نداشتم و نمیتونم حتی بهت تبریک بگم.....
فقط اینو میگم که قلب من از همونروز بنام تو خورده، تا روز آخر عمرمم بنام تو میمونه ... بهترینم!!!
به امید روزی که دلم لایق دلت بشه دارم تمام تلاشم و میکنم ....


"بی نهایت " عزیز ممنونم از راهنمایی ای که کردید! از همه دوستان هم تشکر میکنم ...

وای حرکت پسرتونو خیلی دوس داشتم عزیززززززززم

مطمئنم پسمر مهربونتون دوباره شمارو بهم میرسونه

ای کاش ما پدر مادرها خودمونو در برابر بچه ای که خودمون به این دنیادعوتش کردیم مسئول میدونستیم

کاشکی میدونستیم ما تا زمانی میتونیم به خودمون و زندگیمون و علایقمون فکر کنیم که پای بچه ای وسط نباشه وقتی خدا یه فرشته از اسمون برامون فرستاد دیگه ما متعلق به خودمون نیستیم

کاشکی هیچ بچه ای پدر مادرش از هم جدا نباشن

از ته ته ته ته قلبم ارزو میکنم هرچه زودتردوباره دل پسرتون شاد شه وپسرتون با یه دستش دست شمارو بگیره با یه دست دیگش دست مامانش

پیامی که به همسرتون دادین بیست بود مطمئنم الان خانومتون خیلی خوشحاله ته دلش

همین جوری ادامه بدین ان شالله دعای من واسه پسرتون براورده میشه

:104::72: پست تبریک
...............
مرتضی جان موفقیت در اراده توست و لطف الهی همراهت ..

1 . نامه کتبی بهش بده ... وقتی میری دنبال فرزندت ... بذار هنگام گرفتن نامه کل نامه رو تو چشمات بخونه ....
2. شخص ثالثی از خانواده ها و دوستان نزدیک انتخاب کن تا تو گوشش نی نامه بخونه ...
3. خودتو برای یه رستورانی یه کافی شاپی آلاچیقی جایی آماده کن .... به همراه یه هدیه کوچک .....
4. خودتو برای یه خواستگاری رسمی آماده کن .......
5. نمیدونم اهل صیاحت و زیارت هستی یانه ؟ ولی خودتو برای یه مسافرت سه تایی آماده کن... مشهد. کیش . خارجه ....

عذر میخوام نباید پست بذارم ولی چون خواهرم سوده:72: گرفتار شد من جای ایشون پست گذاشتم ..... موفق باشی.....

پارسا جان! ازت ممنونم داداش! خیلی باهات حال کردم!!! همچنین از بقیه بچه های عزیز غزاله، پاییزه، بی نهایت، سحر، سوده مهربونمون! و بقیه دوستان که الان حضور ذهن ندارم و معذرت میخوام که اسمشون و نیاوردم. وجود شماها واقعا به آدم انرژی میده! راهنماییهاتون فکر آدم و باز میکنه!
پارسا جان! منظورت از نامه کتبی، نامه معذرت خواهیه؟ من هنوز یه کم گیجم! توی نامه چی بنویسم؟ چی ننویسم؟ لحنم چجوری باشه که تأثیرش بیشتر باشه؟
امیدوارم مشکل خاصی برای سوده عزیز نیفتاده باشه ...
اجازه میخوام از متن نامه ای که واسه علی آقاشون نوشتن نوت برداری کنم!

سلام
خیلی متن خوبی فرستادی واسشون
به نظرم فعلا توی فکرنامه نباش
همین پیامی که فرستاده طول میکشه تاتاثیرخودشوبزاره
یادمه سوده جون بعدازکلی تلاش ودیدن چراغ سبزهایی ازهمسرش تصمیم گرفت نامه بنویسه
شما فعلا این کارونکن...باید خانم سابقتون آمادگی داشته باشه
باید منتظربمونید تا چراغ سبزی ازشون ببنید
عجله نکنید وتمرکزتون روروی تغییرات خودتون بزارید

- - - Updated - - -

به وقتش واسه نامه هم کمکتون میکنیم
به نظرم بهتره به فکریه تاپیک جدید باهدف جدیدوبزرگترباشید...وسعی کنید نتیجه ای هایی که گرفتی روبنویسی
وهمینطور توی تاپیک حدید تصمیم ها وبرنامه هاتون روبگید

پاییزه عزیز بازم ممنون ... بابت همه چی! اتفاقا خودمم توی همین فکر بودم بودم. صبر بیشتر! خودسازی و تغییر بیشتر! فقط گفتم شاید پارسای عزیزمون یه چیزی توی ذهنشه که من الان درک نمیکنم. در هر حال، داداش پارسا ازت ممنونم.
حدودا ۲۵ روز از عضویتم توی تالار میگذره ! اولین ویژگی ای که داشت آرامش نسبی الانم بود! صبر رو تمرین کردم! متوجه شدم خیلی ایراد ها و عقاید اشتباه دارم که باید درست کنم و تغییر بدم! خیلی چیزها رو باید یاد بگیرم! یکسری از آموخته های قبلیم و فراموش کنم، یا بقول معروف زیر سیبیلی رد کنم! و خیلی چیزای دیگه ...!
از همه دوستان و اساتید و مدیر محترم تشکر میکنم که مشکل منو پیگیری کردید با راهنمایی ها و راهکارهایی که دادید خیلی بهم کمک کردید! در ضمن توی این چند روز اگه جواب بعضی از پستها رو به تندی دادم به بزرگی خودتون ببخشید! میدونم که منو درک میکنید و میبخشید!!!
به امید همراهی و راهنمایی همه دوستای عزیزم تاپیک جدیدی رو استارت میزنم ...! :227:

سلام .....
خیلی خوشحالم که آرام وصبور شدین .....روحیتون رو بسازید ......امیدتون بخدا باشه

در مورد نامه که اقا پارسا گفتن ...قصدشونو نمیدونم

اما الان یاد دبیر ادبیاتم افتادم میگفت ....برای ابراز محبت و عشق به همسرتون نامه بنویسین و بدین .....نامه ای از جنس کاغذ و خودکار که لمس بشه ....نه از طریق پیامک و تلفن که بعد از مدتی از گوشی پاک بشه

نامه ها که بار عشق و محبت دارن تاثیر چند براری در معشوق میزارن ...پایدار ان..

حتی کمی از عطر خودتون رو بهش بزنین .....

شاید دلیل اینکه عشق های گذشته پایدار تر و زیبا تر بودن همین بوده .....

موفق باشی ....

مرتضی جان سلام
وقتی نامه مینویسی با کاغذ خودکار .... با دست خط خودت .... میشه بوتو حس کرد .... صداتو از درون نامه شنید .... حس واقعیتو انتقال داد .... میشه سنگینی سینتو تو نامه حس کرد ...... میشه تو آلبوم گذاشت ....اما مهتر از همه اینکه نامه به دستش بدی تا کل نامه نخونده تو چشمات بخونه .......

شما که تاپیک سوده خوندی . پس در نامه فکر عذر خواهی نباش .... غرور تو حفظ کن ....به گذشته تلخ برنگرد ..... امروز عذر خواهی دردی دوا نمیکنه . یاد آور تلخی ها نباش .... .....

اما فعلا با خواهرم پاییز موافقم ..صبر داشته باش .....صبوری کن ..... پیله نکن ....جواب عکس میده .... لوس نشوو ابراز محبت نکن .... خود دار باش ....بذار تکه های قلب شکستشو یکی یکی جمع کنه ......

مرتضی جان از تغییرات خود گفتی ..... باید اساسی باشه ....اساسی از پایه .... و موندگار .... مثل خواهرم سوده که الانم خودشو حفظ کرده .....اگه اساسی نبود فعلا دست نگه دار چون با کوچکترین اشتباه اونو کیلومتری از خودت دور خواهی کرد ...

مرتضی شخصا بهت پیشنهاد میدم اشتراک بگیر و از مدیر همدردی و مشاوران معایب خودتو درست برطرف کن طوری که هرگز اشتباهات گذشته ات را تکرار نکنی ...

تو تاپیک جدید معایب خودتو برطرف کن ..... تغییر کن .... همسرت باید مرتضی جدید باور کنه ...... الگو های رفتاریتو تغییر بده طوریکه احساس بشه اون مرتضی قبل نیستی .....

برای خود سازی اساسی اشتراک بگیر ......موفق باشی .....

از ف . م عذر میخوام

رمز گذاشتن روی گوشی صد در صد اشتباه بوده! وقتی زن به مرد شک میکنه تنها راه اینکه اون شک رو از بین ببرین نه اینکه روی گوشی رمز بذارین!!!!
در ضمن شما هنوز از ته دل پشیمون نیستی چون اگه واقعا اینطور باشه حتی یه لحظه هم نباید کلمه حالاشد دیگه یا دست من نبود یا پیش اومد ولی پشیمونم بگین باید بی بهونه بگین اشتباه کردم! اول اینو به خودتون بقبولونید بعد از همسرتون عذر خواهی کنید
در ضمن دوست عزیز زن ریحانه است(به گفته پیامبر) رفتار با زن هم ادابی داره و باید مثل گل باهاش رفتار بشه جدای از بحث عشقی شما میتونی به خدا بگی چرا روی ضعیفتر از خودت دست بلند کردی؟ بنابراین کتک زدن اشتباه محض که چه عرض کنم گناه هست!
داداش من سعی کردم رک مشکلاتت رو بگم امیدوارم باز جواب ندی که دلداری بدین و این حرفا با مشکلت روبرو شو و جدی بگیریش تا تکرارش نکنی وگرنه با من بمیرم و تو بمیری و آهسته برم که گربه شاخم نزنه کار درست بشو نیست
یاعلی

مرتضی جان سلام

رهنمایی های مناسب تا این لحظه دریافت کردی ....و چند نکته تکراری

مرتضی جان سعی نکن به زندگی برگردی بعد تغییر کنی ........اول تغییر کن بعد برگرد ....این موضوع تو برگشت خیلی مهمه ...
گفتم بهت همسرت باید تغییرات شما رو باور کنه .....لمس کنه .....

سوال اگه خانمت مثلا اشتباهی کرد ...چگونه بر رفتار خودت کنترل داری ؟؟؟؟؟؟؟ تضمینی هست رفتارهای گذشته رو نا خواسته تکرار نکنی .....؟؟؟؟؟؟؟؟

تو انجمن مهارت ها شخصیت خودتو پیدا کن .. ببین به چه شخصیتی نزدیک تری ...معایبو اصلاح کن .....ریشه ای..سعی کن در مواجه با ناملایمات زندگی رفتار صحیح تری از خودت بروز بدی ......این مهمه .........

اگه برات امکان داره از مدیر کمک بگیر .....

با خودت نگو میدونم ایرادم چیه و اشتباهاتم کجا بوده ...... مطالعه کن و اصولی خودسازی کن ......

من تلاش تورو در باز گشت به زندگی تحسین میکنم و میدونم مثل خواهرم سوده و برادرم روزبه تاپیک شماهم در مجموع ختم به خیر خواهد شد ............

در حین اصلاح الگو رفتاری با قدم های درست و صحیح به مادر فرزندت نزدیک تر شو ...البته طوریکه دل زدگی ایجاد نکنی ...

سعی کن از یه نفر سوم ترجیحا خانم استفاده کنی ....بحث نی نامه مهمه

حرف اخر .... باید صبور باشی خیلی ....... چون زمان میبره ......
خواهرم سوده به زودی میاد:203: ...تو در این فاصله خودسازی شروع کن ....تا ضمینه رو برای زندگی مشترک بدون بازگشت فراهم کرده باشی ..........
من تالار ترک میکنم امروز..... پستو خداحافظی در انجمن 40 شب خواهم زد .....برام لازمه ....

پیشاپیش تولد جدید زندگی تو بهت تبریک میگم........

عیدت مبارک ...بدرووووود :72::203:

پارسا جان واقعا ازت ممنونم. راستش من زیاد دعا کردن بلد نیستم ولی حس میکنم اینجوری دعا میکنم خیلی بیشتر به دل طرفم میشینه: ان شاالله خداوند حکمت و صلاحش رو به خواسته قلبیت نزدیک کنه و آرزوهات و برآورده! :203:
امیدوارم مشکلت به بهترین نحو ممکن حل بشه! برای برگشت سریعت به تالار لحظه شماری میکنم ... :72:
راستش من تاپیک جدیدی رو استارت زدم
تصمیماتی که گفتی رو سرلوحه کارم قرار دادم، سعی میکنم همشون و انجام بدم و به امید خدا میرم جلو!
هرچی خودش صلاح بدونه و برام رقم بزنه راضی ام...:72::310::72: