نمیدونم شوهرم کی‌ راست میگه کی‌ دروغ؟؟نمیدونم کدوم حرفشو باور کنم!!!!

نقل قول:

---

خلاصه بعد از اینا همه گفت واسه زندگی‌ کردن با من فکر کانادا باش،گفتم یعنی‌ چی‌؟گفت فکر یه پوزیشن تو کانادا باش که اونجا زندگی‌ کنیم،گفتم اونوقت تو چجوری می‌خوای بیای اونجا،گفت تو که رفتی‌ با بچه،منم درسمو تموم می‌کنم بعد ازطریق تو میام

---

آزاده جان شوهرت برای چی میخواد بره کانادا؟ علتشو بهت گفته؟
درحالیکه اون در حال حاضر توی کشور خودش و توی یه شهر (فکر کنم قبلا گفتی شیراز میخواد خونه بگیره) هنوز نمیتونه خونه ای بگیره و مستقل بشه چطور میخواد توی کشور دیگه اینکارو بکنه؟
شوهرت سرکار میره؟ درآمدی داره که بشه روش حساب کرد؟ یا منظورش اینه که خانواده شما براتون توی کانادا یه خونه تهیه کنن؟

نقل قول:

---

زندگی‌ با دست خالی‌ مرگه،دستمون که پر شد باهم زندگی‌ می‌کنیم

---

منظورش از اینکه دستش پرشد چیه؟ مگه چه موقعیتی توی کانادا یا تو انگلستان در انتظارشه که انقدر روش حساب باز کرده؟
انتظار ایشون انتظار بجا و درستی نیست. آزاده جان این مرد هست که مسئولیت اقتصادی را باید قبول کنه نه شما. شما وظیفه ای ندارید که سرکار برید یا خرج زندگی را بدید. این حداقل دلخوشی یه زن به شوهرشه که شوهرش متعهد باشه.
من فکر میکنم شما باید جدی تر و قاطع تر با شوهرت برخورد کنی. البته منظورم این نیست که تهدیدش کنی به طلاق. من خیلی به راههای قانونی و قوانین کشوری که هستی آگاهی ندارم اما بهتره یک مشاور یا وکیل بگیری تا بهتر راهنماییت کنه تا بتونی به یه طریقی همسرت را مجاب کنی که حداقل بار اقتصادی زندگیشو به عهده بگیره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط azadehh_mm

دقیقا حرفی‌ که زد این بود : اصول دین نپرس دیگه،تو هیچ کاری تاحالا انجام ندادی،من هیچ دل‌ خوشی‌ بهت ندارم،پس باید حداقل کار کنی‌ که دلم خوش باشه حداقل زنم یکارهٔ هست چون من زن خونه‌دار نمی‌خوام تو تاحالا کاری نکردی که من احساس غرور کنم. گفتم منم وقتی‌ میام ایران یه جا می‌خوام داشته باشی‌ (خونه) که آسایش داشته باشم،گفت تو این کارارو بکن منم کار خودمو بلدم!!

حالا به نظرتون چیکار کنم؟ چی‌ بهش بگم دقیقا،یعنی‌ حق داره؟

لطفا هرکی‌ میاد میخونه یه نظر بده

ممنون

---

1. مشکل همسرت با انگلستان چیه؟ بهش ویزا نمیدن؟ چرا شما هی میایی به دیدن همسرت و تنهایی هم بر میگردی؟ چرا هر کدام در یک کشور زندکی میکنید؟ چرا دور از همید؟ تا کی قرار است به این منوال ادامه بدهید؟ آیا زایمان شما هم بدور از همسر و در انگلستان بود؟ قرار است بچه را بتنهایی بزرگ کنید؟
2. معمولا خانمهای شاغل در اواخر بارداری و نیز تا چند ماه پس از زایمان بخاطر سلامتی خود و بچه مرخصی میگیرند. شما هم تازه زایمان کرده اید و عملا شرایط مناسبی برای شروع یک شغل ندارید. هنوز دانشجو اید؟ اگر اینطور باشد شرایط سخت تر هم میشود. مگر ایشان پزشک نیستند؟ اگر اینطور است باید این مسائل را بدانند.

بنظرم مشکل شما با توجه به بحث های قبلی قدری فراتر از موضوع شغل شما یا کانادا و... است. ضمن اینکه عدم قاطعیت و قدرت تصمیم گیری شما هم ایشان را گستاخ کرده است.

آزاده ی عزیز من مدتهاست پستهاتو میخونم و نظرات دوستان رو هم پیگیری میکنم اما هیچ وقت نظری ندادم چون به خودم اجازه نمیدم هر حرفی بزنم در حالیکه از درست بودن100% اون مطمئن نیستم.اما الان خواستم تا نظر صرفا شخصیمو در مورد مسائلی که مطرح کردید بدم شاید بتونه ذره ای کمکتون کنه.
همسر شما هرگز زیر بار مسئولیتهای ازدواج با شما نرفته.
بعد از تولد فرزندش حتی برای دیدنش نیومده و فکر نمیکنم کمک مالی هم در این زمینه به شما کرده باشه.
الان با داشتن یک فرزند که به خوبی شکل یک خانواده ی منسجم رو به رابطه ی شما میده شما دور از هم زندگی میکنید.و بیشتر ارتباطتون از طریق تلفن انجام میشه.
الان برای این که بتونید مثل تمام خانواده های دیگه در کنار هم باشید ایشون بهونه ی کار کردن شما و رفتن به کانادا رو میگیره!
من از همه ی اینها فقط و فقط به یک نتیجه میرسم و اونم اینه:شما بیش از اندازه در این رابطه منفعلانه عمل کردید!اگر چه شما مستقیما هیچ تقصیری ندارید اما این رفتار منفعلانه تون و در مقایسه با اون رفتار پرخاشگرانه و مستبدانه ی همسرتون باعث شده که به این جا برسید!
آیا به نظرتون با سر کار رفتن شما مشکل حل میشه؟یا باز این یک واکنش منفعلانه ی دیگه است؟
آیا این وظیفه ی شماست که برای تهیه مسکن اونم در یک کشور دیگه اقدام کنید یا اینم یک رفتار منفعلانه است؟
دوست خوبم به خودت بیا.از این همه انعطاف بیهوده خارج شو.این طوری هم به خودت آسیب میزنی و هم به دختر کوچولوی نازت و هم همسرت!
آیا وقتش نیست که خواسته های منطقیتو جرات مندانه طلب کنی؟
ازدواج به جز عشق و احترام متقابل نیازمند تعهده.اما یادت نره این تعهد و مسئولیت فقط متوجه شما نیست.
موفق باشی

آزاده جان اسم دخترت را از اسم من تقلب کردی نگو ندیدم : سارینا = سابینا
شوخی کردم عزیزم :46: خیلی اسم قشنگی هست و مطمعنم خودش هم به همین قشنگی هست
آزاده دو تا پست آخری رو خیلی دوست داشتم ، شما انگار دارید با همسرت بازی میکنید، اون یه کاری می کنه ، بعد شما یه کار دیگه می کنید، انگار ایشون گره می ندازه، بعد شما میاین اینجا می پرسید این گره را چطوری باز کنم، آزاده جان عزیزم تا حالا وایستادی و به دور از این بازیها به زندگیت نگاه کردی؟ از کجا شروع کردید؟ دارید به کجا میرید؟ و از همه مهمتر: مهم این نیست که همسر شما چی داره میگه و چیکار میکنه؟ مهم اینه که چرا این کارها رو میکنه، باید به ریشه کارهای همسرتون پی ببرید وگرنه تا قیام قیامت زندگی شما قائم باشک بازی هست. می بخشی تلخ گفتم .

آزاده جان،

تولد سارینای نازنین را تبریک می گم. می دونم که تازه زایمان کردی و دوری از همسرت و شرایط خاصت هم باید در نظر بگیرم. ولی به خدا دیگه خسته شدم ... کاش دم دستم بودی یک چک می زدم بهت شاید بیدار بشی !! داری چیکار می کنی با خودت و زندگیت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط azadehh_mm

یه راهنمای اساسی‌ بکنید که من راهت بشم، خسته شدم،کارم شده گریه

۲-۳ روز هست از شدّت بغضی که کردم گلو درد گرفتم،مامانم میگه برو شربته سرما خوردگی بخور ولی‌ خبر نداره که یه بغض تو گلوم گیر کرده.

دلم برا خودم،بابام، مامانم،برادرم،دخترم میسوزه

---

آزاده جان سلام

ما گفتنی ها را گفتیم اما کو گوش شنوا؟

تو آنقدر مردت را گستاخ کرده ای که او نه تنها احساس مسئولیت نمی کند بلکه آنقدر او را

متوقع ساخته ای که متاسفانه انگار دارد منت به سرت می نهد برای اینکه کنار تو باشد!

خودت مقصری عزیز دلم...تو اگر دلت برای خودت می سوخت و برای خودت احترام قائل بودی

این همه منفعلانه و ضعیف برخورد نمی کردی که الان بگوید تو برای من هیچ کاری نکردی و از تو

برای زندگی کردن کنارت "باج" بگیرد!!!

آزاده براستی تا کی می خواهی به او باج بدهی ؟آدمها ازدواج می کنند تا 1 همسفر و همراه

خوب داشته باشند اما تو دائم به دور از همسرت هستی...دائم به او باج داده ای و دائم از او

طلب عشق کرده ای و در موضع انفعال قرار گرفته ای و خودت با حمایت بی جا و کار کردنت او

را بی مسئولیت بار آورده ای و خودت یک نوزاد بدون هیچ برنامه و حمایتی از جانب پدر به دنیا

آورده ای و او الان دقیقا نه احساس همسر بودن و تعهد به تو را دارد و نه احساس و تعهد پدر

بودن!!!! باعث همه اینها رفتار خود توست!

به او قاطعانه بگو (نه با خشونت! ، نه با التماس! و نه با عصبانیت) که باید در مقابل تو مسئول

باشد!! تو هیچ وظیفه ای برای کار کردن نداری و اگر او وظایف مرد بودن و پدر بودنش را پذیرفت

و برای تو و فرزندتان (فرزند مشترک تو و او) کار و خانه تهیه کرد حتما تو هم سعی می کنی

بعد از رسیدگی به فرزندتان اهل کار و مطالعه شوی و به او بگو که در صحبت کردنش دقت کند!

دقیقا حرفی‌ که زد این بود : اصول دین نپرس دیگه،تو هیچ کاری تاحالا انجام ندادی،من هیچ دل‌ خوشی‌ بهت ندارم،پس باید حداقل کار کنی‌ که دلم خوش باشه حداقل زنم یکارهٔ هست چون من زن خونه‌دار نمی‌خوام تو تاحالا کاری نکردی که من احساس غرور کنم. گفتم منم وقتی‌ میام ایران یه جا می‌خوام داشته باشی‌ (خونه) که آسایش داشته باشم،گفت تو این کارارو بکن منم کار خودمو بلدم!!


حال که انقدر ناسپاس است تمام لطف هایی را که به او کردی یادآور شو و بگو معلوم است که

نباید دل خوشی به من داشته باشی زیرا تاحالا حتی یک سرپناه برای من تهیه نکردی که ما

کنار هم زیر یک سقف و به دور از افراد مزاحم باشیم تا آنوقت راجع به من به قضاوت بنشینی!!!

بگو : شما یک خانه تهیه کن و هر شب به خانه بیا بعد از کار و تحصیل تا بدانی که زنی داری که

تا به حال او را نشناخته ای و من اهل مطالعه و تفکر و حضور در اجتماع هستم!!!

لطفا گریه و زاری را تمام کن و منتظر تغییر شرایط نباش و خودت شرایط را تغییر بده و رقم بزن!!

دیگر هم راه نرو و به او بگو که به من محبت کن بلکه خودت را زنی مستقل و قوی نشان بده!

لطفا در این کلاس شرکت کن و اعتماد به نفس و عزت نفست را دوباره به دست بیاور!

آنوقت ببین مردت برایت چه می کند!

معلوم است که دائم با لاقیدی از دستت کلافه شده چون از تو همیشه دور است و او را به طور

کامل ساپورت کرده ای و دائم به او با التماس غر می زنی!!! من هم باشم حوصله یک آدم

ضعیف و آویزان را ندارم!!!!

آزاده جان از حرف های من نرنج!!! خواهر خوبم اینها را گفتم که بیدار شوی و به خودت بیایی!!!

منتظر شنیدن حرف هایت هستم!!!


سارینا کوچولو را هم از طرف من ببوس

===========================

چند کلامی با "سارینای عزیز" از طرف خاله بهار

سارینای نازنینم ... عزیزم به مامانت بگو از دست ما ناراحت نشود!!! ما درکش می کنیم و حال

او را می فهمیم و قصدمان کمک به تو ، مامان و باباست! از مامان بخواه با ما همکاری کند تا به

زودی شماها را کنار هم مثل یک خانواده واقعی ببینیم! خیلی دوستت دارم عزیز دلم.

دوست دار تو فرشته عزیز و مهربانم :46: :43: :46:

خاله بهار


:72: :72: :72:

ممنون از همگی‌

راستش همسرم خیلی‌ راحت می‌تونه بیاد اینجا تنها مشکلش اینه که اینجا مدرکشو قبول ندران باید حداقل ۲ سال بخونه تا بتونه تازه اونم شاید بشه پزشک عمومی‌ در حالی‌ که الان داره تخصص میگیره.

قرار بود تا من درسم تموم می‌شه برگردم ایران یا اون بیاد اینجا باهم زندگی‌ کنیم.حالا چون اون نمیتونه بیاد دیگه،من باید برم که جدیداً برام شرط گذشته یا می‌خواد دستش پر بشه به گفته خودش پولدار بشه بتونه خونه بخره،،،

یک زن امیدوار عزیز

منم به این نتیجه رسیدم که دیگه هرچی‌ اون بگه نباید قبول کنم،چون با سر کار رفتن من درست نمی‌شه هیچی‌

شب نم جان این چک‌و همینجوری که نوشتی‌ خورده شد به صورتم عزیزم،واقعا تکان دهند بود به خدا!!!!



بهار.غمگین واقعا عزت ممنونم،خیلی‌ خوب راهنمای میکنی‌

درست میگی‌ من خیلی‌ بی‌ مسولیتش کردم

چند شب پیش هم زنگ زد بهم،بهش گفتم من فکرمو کردم با شرطت موافق نیستم. داری باج میگیری از من واسه بودن با تو، گفتم تو هیچ وقت هیچ کاری برا من نکردی، گفتم هه هه هیچ کاری نکردم؟ گفتن نه هیچ وقت احساس مسئولیت به عنوانه یک شوهر نکردی،همیشه مجردی کردی. اینا رو همش با آرومی‌ بدون هیچ جر و بحثی‌ بین شد

خوب بوده؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

از طرف سارینا

خاله بهار مرسی‌ از اینکه به فکر منو آیندم هستین. تورو خدا مامانمو نصیحت کنین

آزاده ی عزیز

سعی کن باز هم که شوهرت تماس گرفت آروم و با حوصله باهاش حرف بزنی. به قول خودت دیگه بهش باج نده. اما این حرفها را هم بهش نزن. مستقیم بهش نگو که من دیگه نمی خوام باج بدم. نگو تو واسه من چیکار کردی و ...

بلکه با سیاست و آروم هر درخواست غیرمنطقی داشت رد کن و با اظهار دلتنگی و سختی بچه داری و ... بگو می خوام بیام پیشت.

سعی کن هر جوری شده برین پیش هم زندگی کنید. شاید زندگی در کنار همدیگه و دیدن دخترش یک کم وجدانش را بیدار کرد و یادش افتاد که به عنوان همسر و پدر چه مسئولیت هایی داره.

دختر گلت را محکم ببوس. اینقد که دردش بگیره و اخماش را بکنه تو هم.:46:

سلام آزاده عزیزم
خیلی اسم دخترمون خوشگله واقعا زیباست شما معنی سارینا رو می دونید دختری پاک و خالص . پس قدر این نعمت الهی رو بدونید و سعی کنید که الان هم از لحاظ جسمی به خودتون برسید و هم از لحاظ روحی سرتون رو با دخترتون گرم کنید الان اون خیلی می تونه وقتتون رو پر کنه که حتی به باباش فکر نکنید خیلی سخته واقعا سخته می دونم . ولی ببین عزیزم اون یه شوهری نبوده که همیشه کنارت باشه و حالا ازتون دور باشه . شما طبق گفته های خودتون اکثرا زندگیتون از هم دور بودید حتی دوران بارداری پس خیلی توی ذهنت مرورش نکن (خیلی سخته ولی ارزشش رو داره) و سعی کن فعلا این کوچولوی بهشتی یه کم بزرگ بشه و به قول معروف جون بگیره و خودتون هم انرژی از دست رفته رو به دست بیاری تا بتونید یه تصمیم درست بگیرید. البته بگم که من روانشناس نیستم و این تجربه های شخصی خودم بوده که گفتم شاید کمی بتونه ارامش بهتون بده چون خودم زایمان رو تجربه کردم و می دونم که یعنی چـــــــــــه واقعا سخته .من خودم یه افسردگی رو تجربه کردم که تا اومدم دوباره خودم رو بازیابی کنم یه یکسالی طول کشید و الان هم دخترم 2 سال و نیمش هست گاهی هنوز اثرات اون افسردگی توی بدنم هست و خودش رو نشون می ده که خودم می فهمم. به هرحال امیدوارم که عزیزم الان ارامش داشته باشید و خدا کمکتون کنه.:72::72::72::72:

آزاده جان

این که به فکر افتادی که یک قدم مثبت برای خودت برداری بسیار عالیست!!! :104: :104: :104:

اما با نظر شب نم عزیز بسیار موافقم!

نباید به صورت مستقیم به او بگویی باج نمی دهم یا گله گزاری کنی!! باید در یک فضای آرام و

منطقی که زمینه اش را ایجاد کرده ای خواست هایت را بیان کنی و بگویی که می خواهی کنارش

زندگی کنی! اگر او نمی تواند بیاید آنجا خوب شما برو پیشش!!!

البته در این مدت تا پیش همسرت بروی روی افزایش اعتماد به نفس و عزت نفست هم کار کن و

روشهای صحبت موثر را هم آموزش ببین! همسر تو الان نیاز به یادآوری و نهیب غیر مستقیم دارد!

یعنی تو در عین اینکه از احوالاتش جویا می شوی و مسائل را بیان می کنی ، از او می خواهی

که با هم دنبال راه حلی برای با هم بودن باشید و در این بین می گویی سارینا نیازمند محبت و

وجود پدرش است!

در این بین از التماس ، کنایه ، تقاضای محبت کردن به خودت و نیاز عاطفی شدید به او نباید

خبری باشد طوی که همسرت با خودش بگوید برای آزاده چه اتفاقی افتاده که انقدر محکم و

منطقی صحبت می کند؟

قطعا اگر تو و دخترتان را ببیند کم کم اگر درست عمل کنی و سر خواسته هایت قاطعانه

بایستی احساس مسئولیت در او زنده خواهد شد!

سارینا را هم از طرف من ببوس که ندیده دوستش دارم :46:

خوشبختی را برایت آرزو می کنم

:72:

سلام بهار عزیزم

هیچی‌ فعلا،،دیگه خودمو بهش تحمیل نکردم.

زیاد دیگه باهاش تماس ندارم.

فقط یه اتفاق جدید چند شب پیش رخ داد،اونم اینکه بابام دیگه طاقتش به سر رسید یه شب منو تا ساعت ۳ صبح بیدار نگاه داشتو فقط باهم راجع با شوهرم صحبت کرد.گفت که خیلی‌ بی‌ مسئولیت شده،تا نری ایران این مرد نه خونه میگیره نه زندگی‌ برای تو درست می‌کنه.دیگه گفت بهش بگو از طرف من که تا ۲ماه دیگه (فبریه=بهمن ماه)دارم میام ایران با سارینا یا خونه میگیری زندگی‌ کنیم یا طلاق!! منم دیدم همه نگرانم هستن هرکی‌ میرسه با سارینا مثل اون بچهای که پدر و مادر ندران برخورد می‌کنن از روی دلسوزی،گفتم دیگه حالا که اینجوری شده تمومش می‌کنم. منم فردا صبحش بهش زنگ زدم و حرف بابام رو اینجوری بهش گفتم؛ فرزاد بابام دیشب باهم صحبت کرده،گفت خودم بلیط برات میگیرم ۲ ماه دیگه میری ایران طلاقتو میگیری و بر میگردی،اینجوری لاقل میگم دختر خودمو نگاه میدارم نه زن مردم،گفتم بابام گفته فرزاد هیچ مسئولیتی به گردن نگرفته حتا خرج بچه‌رو خودت داری میدی. تمام این وقتها فقط سکوت کردو‌‌ کوش کرد،بعدش بهش گفتم این حق من نبود که بعد از ۴ سال صبر و تحمل بیام طلاق بگیرم،من این ۴ سال رو صبر و تحمل کردم تا که یه روز بیاد خودت بهم بگی‌ بیا ایران این خونه این زندگی‌ !!

گفت پولم واسه خونه رهن کردن کمه، گفتم من یک مقدار کمکت می‌کنم،گفت می‌خوای مامانت سرکوفت بزنه بهم گفتم نمیزارم بفهمه کسی‌ تو هم نباید خانوادت بفهمن.گفت باشه..... (ایشالا که من اشتباه نکرده باشم از حرفی‌ که زدم بهش)

خلاصه این بود مکالمهٔ روز کریسمس ما

سلام مامان آزاده گل من :46:

براووووووووو آزاده فوق العاده بود :104: :104: :104:

به این میگویند یک حرکت تکنیکی و تاکتیکی!

همین که از قول پدرت مسئله را مطرح کردی و بعد حرف دلت را زدی یک آفرین اساسی دارد

عزیز دلم :)

این باعث می شود که او احساس خطر کند که از سکوتش معلوم است که احساس خطر هم

کرده! و این که این بار فقط گوش کرده معلوم است که فهمیده تو حامی بزرگی مثل پدرت داری و

فهمیده که واقعا جدی تصمیمت را گرفته ای!

خوب باید یک آفرین جانانه به تو بگویم که داری به خودت کمک می کنی!

در مورد پول رهن هم هرجور خودت صلاح می دانی عمل کن اما یک مقدار کمی به او پول بده و

بگو که قرض است و باید بعدا به تو پس بدهد که دوباره بد عادت نشود!

به او بگو که باید دیگر اگر آمدی ایران خودش کار کند و خرج تو و سارینا را بدهد!

فکر می کنم داری چند قدم به زندگی کنار همسر و دخترت نزدیکتر می شوی :)

من که دلم روشن است اما حواست باشد که دیگر مردت را بد عادت و بی مسئولیت و تنبل

نکنی!

:72:

سارینا را هم ببوس :46:

همیشه برای تو و زندگت دعا می کنم

سلام اخه این زندگی میشه زندگی اینترنتی مگه میشه مرد رو یک روز تنها گذاشت پس زندگیت کجاست چرا پیشه شوهرت نموندی احساس میکنم فرار کردی از مشکلای پیش روت برگرد مثل تمام زنهای ایرانی زندگی کن .جمع وجورش کن تو تنها نیستی حالا قراره سرنوشت یکی دیگه تودستات باشه.

اختر تو هم یه چی می گی ها
اصلا تاپیکو خوندی؟
این بنده خدا یه ساله اینجا میگه میخواد بره پیش شوهرش شوهرش بازی در میاره

اختر جان عزیزم،به قول خیلیا و بچهای تالار همدردی که از جریان زندگی‌ من بیشتر اشنا هستن میگن که من واقعا صبور هستم.اینو حتا خودم هم ۱۰۰% می‌دونم که نه تنها از مشکلات فرار نکردم بلکه با همهٔ مشکلاتی که تو چند سال چه خودم داشتم چه شوهرم جنگیدم !!

به قول سابینای عزیز من می‌خوام برم پیشش اما اونی که از مشکلات فرار می‌کنه و بی‌ مسئولیت شده شوهرمه

خوب بگذریم

شوهرم رفته شیراز، دیروز با خانمه دوست شوهرم صحبت کردم،گفت دکتر خیلی‌ به فکرتون افتاده، گفتم چطور؟ گفت شوهرم ازش پرسیده انتقالیتو که گرفتی‌ می‌خوای خوابگاه بگیری؟ گفته نه دیگه می‌خوام خونه بگیرم واسه ۳ نفر (منظورش منو خودشو سارینا بوده)

بد گفت بهم گفته می‌شه یه شالگردن واسه سارینا بگیری رنگ صورتی‌ که براش بفرستم!!! (البته اینو من خودم ازش با اس‌ام‌اس خواستم ولی‌ اصلا فکرشو نمیکردم که براش بگیر) که امروز خودش بهم زنگ زد گفت واسه سارینا گفتم شالگردن بگیرن با یه جاکت.....

بهار گلم چشم حتما بهش میگم در مورد کار کردن. در مورد پول هم وقتی‌ رفتم ایران انشالله بهش میگم



خدا کنه دبه نکنه

برام دعا کنید

آزاده جان از خوشحالی اشکم در اومد
تاپیکتون رو از اول خوندم
خانمی واقعا صبر و سازندگی تو مثال زدنیه امیدوارم نتیجه صبراتو ببینی و خوشبخت باشی:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط azadehh_mm

شوهرم رفته شیراز، دیروز با خانمه دوست شوهرم صحبت کردم،گفت دکتر خیلی‌ به فکرتون افتاده، گفتم چطور؟ گفت شوهرم ازش پرسیده انتقالیتو که گرفتی‌ می‌خوای خوابگاه بگیری؟ گفته نه دیگه می‌خوام خونه بگیرم واسه ۳ نفر (منظورش منو خودشو سارینا بوده)

بد گفت بهم گفته می‌شه یه شالگردن واسه سارینا بگیری رنگ صورتی‌ که براش بفرستم!!! (البته اینو من خودم ازش با اس‌ام‌اس خواستم ولی‌ اصلا فکرشو نمیکردم که براش بگیر) که امروز خودش بهم زنگ زد گفت واسه سارینا گفتم شالگردن بگیرن با یه جاکت.....

بهار گلم چشم حتما بهش میگم در مورد کار کردن. در مورد پول هم وقتی‌ رفتم ایران انشالله بهش میگم

خدا کنه دبه نکنه

برام دعا کنید

---

آزاده عزیزم

بگذار یک اعترافی بکنم! تاپیکت را که از اول می خواندم می گفتم زیاد امیدی ندارم آزاده به

نتیجه برسد اما صبوری و بردباری تو نظر من را تغییر داد و الان می دانم به زودی به لطف خدا

زندگیت زیبا خواهد شد می دانی چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چون تو آزاده قبل نیستی و داری با مطالعه و راهنمایی گرفتن تغییر می کنی و بزرگ شده ای!

:104: :104: :104: :104:

این روزها واقعا برایت خوشحالم و دعایت می کنم که پروردگار مهربان مهر تو و دخترت را در

دل همسرت بکارد و بذر مسئولیت پذیری و محبت به شما در دل او جوانه بزند و با آبیاری

هوشمندانه تو به این بذر جوانه نورس به نهالی زیبا و درختی تنومند در سالهای بعد زندگی

تبدیل شود و آشیانه تو یک آشیانه گرم و واقعی شود!

حضور سارینا را رحمت خدا بدان و آگاه باش خداوند به واسطه حضور این نازنین دختر برکات

زیادی نصیب شما خواهد کرد!

کمی روی آرامش و گفتارت تمرکز کن و خودت را برای رویارویی با مسائل آماده کن و حتما از

یک مشاور حضوری برای قدم های بعدی کمک بگیر و روی اعتماد به نفس خودت هم کار کن!

وظیفه تو الان بسیار خطیر است به عنوان یک مادر و یک همسر!

به تو گفتم که او روزی احساس خطر خواهد کرد و خدا را شکر آن روز فرا رسیده!

برایت همگی دعا می کنیم!

راستی برنامه ات برای رفتن به ایران و زندگی در کنار همسرت چیست؟

کمی از برنامه هایت برایمان بگو!

خوشبختی را برای آشیانه کوچکتان آرزومندم :72:

سلام مامان خانم
خدارو شکر بسیار بسیار خوشحال شدم امیدوارم که به زودی در کنار هم سه نفری زندگی شیرینی رو شروع کنید خیلی خوشحالم سارینای گلت رو هم ببوس. :72::46::46::46:

ببخشید من منظوری نداشتم نخواستم تورو مقصر جلوه بدم تونوشته هات تنها دختر کوچولوت نظرم رو جلب کرد تو رو خدا به فکرش باش خوشبختش کن من خودم وجود مادر رو هیچوقت احساس نکردم چون مادر پدرم با هم مشکل داشتن بیشتر مشکلای منم از اونا سرچشمه گرفت.من خودم زیاد صبور نیستم اما تورو تحسین میکنم .من یه بار زندگیمو باختم چون ازخدا دور شدم اما خدا زندگی دوباره بهم داد همه ی ما در حال امتحان شدنیم حتی اگه همه چی رو از دست بدیم خودتو به خدا نزدیک کن اون حلال همه ی مشکلاس:72:برات دعا میکنم :323:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

آرامش آن است که بدانی در هر گام دست تو در دست خداست:72:

این تاپیک با چند پست بیش از حد اعلام شده ، قفل می گردد .

azadehh_mm عزیز

سعی کن از راهکارهای دریافتی یک جمعبندی عملیاتی داشته باشی و به دقت در بکار گیری آنها کوشا باشی و یک بازه زمانی برای عمل قرار بده . سپس در تاپیکی جداگانه با مختصری اعلام وضعیت در پست اول ، نتیجه عملگرایی خود را اعلام و در صورت داشتن مسئله ای دیگر که نیاز به دریافت راهنمایی داشته باشد آنرا مطرح و دوستان را دعوت به ارائه راهنمایی نما .

موفق باشی


.

یکی به من بگه چجوری با ازاده حرف بزنم؟؟ کارش دارم