چگونه همسرم رو از جدایی منصرف کنم؟ کمک

دوست عزیز،

این آدرس اولین تاپیک خانمی هست که همسرش قصد جدایی داشته و ایشون راضی نبودن.

تاپیکشون را دقیق بخون. تاپیکهای دیگه اش را هم بخون. چند تا تاپیک در این مورد داره.
اگر چه آخر ماجرای ایشون به طلاق ختم شده، اما شما با دقت بخون و نکاتی که کارشناسها گفتند و باید رعایت می کرد، را یادداشت برداری کن.

پستهایی که کارشناسها گذاشتند بیشتر تمرکز کن.
پست کاربرهای عادی ممکنه راهنمایی های اشتباه داشته باشه.

ممنون از آقای کامران, شیدای عزیز و سایر دوستانی که راهنمایی کردن
نمیدونم باید دقیقا رفتارم چطور باشه الان یک هفته ست که نیومده خونه(البته کار داشته مثلا)
نمیدونم باید دقیقا رفتارم چی باشه , منظورم جزییات هستش, مثلا زنگ بزنم بهش , اس عاشقانه بدم? .... یا کاری به کارش نداشته باشم . اگه تهران باشه تقریبا هرشب بهش زنگ میزنم می پرسم که برای شام میاد یا نه. اونم راضی نیست از اینکه زنگ بزنم

دیشب بعد یه هفته واسه شام اومد خونه با کلی خوشحالی براش شام درست کردم اما هیچی نخورد فقط حرفاشو زدو رفت , بهم گفت تا کی میخوای اینجوری باشیم من هیچ وقت برنمیگردم چرا با خانوادت صحبت نمیکنی ...
خداااا فقط امیدم به توست

چرا هیچ کدوم از کارشناسای عزیز راهنمایی نمی کنن؟؟؟
5 روزه که هیچ تماسی باهاش نگرفتم. فکر کنم نگران شده بود دیروز زنگ زد گفت می خواستم حالتو بپرسم خونه تنها نمون برو خونه مامانت
نمیدونم باید چی کار کنم

سلام
من پستها تونو نخوندم چون دیدم درد مشترک داریم اومدم بگم تا دیر نشده صحیح مشاوره بگیرید
تو قسمت عمومی هرکی نظر خودشو میده شاید درست باشه ولی اساسی و ریشه ای نیست هرکی تجربه شخصی خودشو میگه

پیشنهاد میکنم هرچه سریعتر عضو انجمن آزاد بشید و فقط از کارشناسا راهکار بگیرید خداییش که ارزش هزینه کردنو داره و خدا خیرشون بده

با خانم بهار_68 موافقم

من تا حالا چنین شرایطی رو تجربه نکردم یا حتی کسی از نزدیکانم هم این اتفاق براش نیوفتاده که بتونم راهنمایی درستی انجام بدم. بهترین راه حل رفتن پیش مشاور هستش.
ولی بصورت کلی میتونم بگم برای چیزی که توی زندگیت ارزش داره، باید تمام تلاشت رو برای نگهداری/بدست آوردنش انجام بدی که اگه خدایی نکرده بعدا تلاشت ثمری نداشت، لااقل پیش وجدان خودت بگی: تمام تلاشمو کردم و نشد

پس به این زودی تسلیم نشو
قوی باش
انشالله نتیجه ای که به صلاحت هستش برات رقم بخوره

دیروز رفتم پیش مشاورمون , بهم گفت فعلا صبر کن اما تو این مدت به گزینه طلاق هم فکر کن , اما من اصلا نمیتونم به جدایی فکر کنم , حالمو بد میکنه
دوستان برام دعا کنید

ای کاش یکی از کارشناسا به پست منم سر میزد:-(

شما تو جوابش چی گفتی وقتی گفت تنها نمون ؟
منهم فکر میکنم خونه خودتون بمونی بهتره ان شا الله زود بیاد پیشت و زندگیتون دوباره خوب شه
امکان اینکه تو انجمن آزاد ثبت نام کنی رو داری ؟

نصیحت جناب مدیر همدردی رو که تو انجمن آزاد برام نوشته عینا برات میزارم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام و احترام
لطفا خوب حرفهایم را گوش کن، دقت کن. تا به کارهایی که می خواهی بکنی سروسامان بدهی. و بدانی دقیقا چه کار کنی.


یکم: توجه دقیق به فرایند نه نتیجه کار
ببینید شما الان تحت فشار هستی. به خاطر این همه فکر و توجه تو صرف نتیجه کار هست.
اینکه نتیجه طلاق می شود یا نه؟
اینکه نتیجه گرفتن مهریه می شود یانه؟
اینکه بچه شما چگونه تقسیم می شود؟

اما بنده به شما توصیه می کنم خودت رو درگیر این نتیجه ها که مشخص نیست نکن!
یعنی اگر مرتب به نتیجه فکر کنی اضطراب شما را می گیرد. چون نمی دانی نتیجه دقیقا چه می شود.

برای رهایی از این تنش و اضطراب انرژیت را از نتیجه بردار و روی فرایند کار بگذار
یعنی چه؟
یعنی سعی کن گامهایی که هم اکنون بر می داری. گامهای صحیح باشد.
نه اینکه نگاه کنی به همسرت، هر کاری کرد تو به نوعی واکنش نشان دهی.
اگر همسرت تندی کرد. شما هم تندی کنی
نه اینکه : اگر همسرت با شما راه آمد، شما هم راه بیایی
نه اینکه : اگر لجبازی کرد، شما هم لجبازی کنی
پس شما باید خودت روش صحیح را انتخاب کنی و اجرا کنی. فرقی نمی کند که همسرت چه اقدامی می کند. شما باید اقدام صحیح را انجام دهید.




دوم: طلاق یا زندگی
ما به زوحین سفارش می کنیم. تا وقتی که جدا نشدید و کاملا طلاق نگرفته اید، منزل را ترک نکنید.
چرا؟
چون اگر نیاز به بازسازی زندگی داشته باشید، باید در نزد همسرتان باشید.
اگر هم قصد طلاق و جدایی داشته باشید. باید نزد همسر باشید تا دادگاه شما را محکوم نکند.
چون خانمی که منزل را ترک می کند به معنی عدم تمکین هست و خیلی از حقوق خود را از دست می دهد.
از طرفی قرار بر این نیز به هنگام طلاق همه چیز را منفجر کنیم.
زن و شوهری به هیچ وجه یکدیگر را قبول ندارند و نمی خواهند زندگی کنند. خب طلاق می گیرند. اما بنا نیست قبل از طلاق همدیگر را آتش بزنند یا زخم بزنند. مخصوصا اگر فرزند دارند.
یعنی طوری باید جدا شوند که حداقل در آخرین روزهای زندگی تحمل کنند و با هم بد برخورد نکنند.
و هنگام جدایی چون بچه مرتب بین آن دو رفت و امد می کند. آرام باشد.
پدر و مادرش نزد هم نیستند. اما علیه هم وارد عمل نمی شوند و از بچه به عنوان مهمات و مواد منفجره استفاده نمی کنند.
حتی توصیه می کنم. قبل از طلاق تا اندازه ای زندگی را بازسازی کنید که با خاطرات انفجار آمیز جدا نشوید. محترمانه ومودبانه صحبت کنید.
عیبی ندارد. بگویید که تفاهم ندارید و نمی توانید زندگی کنید. اما به طرف بگویید به عنوان پدرفرزندم شما را فردی محترم می دانم. و احترام شما بر من واجب هست.



سوم: کنترل احساسات و مدیریت دقیق زندگی
معمولا کسانی که مهارت زندگی ندارند. مهارت طلاق هم ندارند.
باید خودتان را آماده کنید چه برای زندگی چه برای طلاق.
همه چیز را به هم نریزید.
می دانم همسرتان عصبانی هست و ممکن است تصمیمات بدی بگیرد.
اما شما پیرو و دنباله رو کارهای اشتباه همسرت نباش.
اگر لج کرد، اگر عصبانیت نشان داد. اگر بی انصافی کرد. حداقل در این روزها آرام باشید. و تحمل کنید تا جدایی انجام شود.
گاهی اگر زوجین برای طلاق صحیح آماده می شوند. متوجه می شوند حتی می توان با این شیوه مدارا، و سعه صدر و پذیرش حتی زندگی را بازسازی کرد.

خلاصه این بند:
زبان ملایم پیش بگیرید.
مانند روزهای آغازین زندگیتون محترمانه صحبت کنید.
تحت تاثیر کارهای بد همسرتان قرار نگیرید.
از کوره در نروید.
تصمیم های هیجانی نگیرید.
به این منظور تصمیم گیری های خود را به تعویق بیندازید.
سریع واکنش نشان ندهید.
با وکیل برای مراحل کار مشورت کنید.
صبور باشید.



چهارم: برای طلاق پیش قدام نشو. از روشهای خشن استفاده نکن
معمولا خانمهایی که فعالانه اقدام می کنند مشکلاتشون بیشتر می شود.
طبق بندهای قبلی آرام و صبور باش و خوب قدمهایت را بردارد. نتیجه را بسپار به خدا

---

- - - Updated - - -

شرایطی که داری خیلی بهتر از شرایط منه امیدتو از دست نده