بخاطر اخلاق شوهرم، زندگیمو دوست ندارم

با سلام
تايپيک خانومانه ست ولي من ميخوام حرفاي ساير دوستان رو تاييد کنم ... شواهدي که از رفتارهاي خودتون وهمچنين رفتارهاي ايشون گفتيد همگي حاکي از يه فضاي بچگانه است دسته شما يعنوان يه زن بايد انتظار محبت از همسرت داشته باشي ولي نبايد محبت رو گدايي کني ؛ درسته ميتوني يه جاهايي ازش گله مند باشي ولي آه وزاري ودرماندگي چرا ؟ درسته ايشون بايد به حرفهاي شما توجه کنه ولي با قهر وگريه والتماس چرا ؟ بشين فکرکن ببين رفتارت به عنوان يه همسر نشانه هايي از وقار ومتانت وسياست ودانايي داره يا نه ...! همش گريه وقهر وگله مندي و..... که همش نشانه نا پختگي ؛ بچگي وبهونه گيري ست ........ بااين وضعيت به سرعت از چشم همسرتون ميفتيد وحتي اگر تماما هم حق با شما باشه اين رفتارهاي شما همه حق وحقوق شمارو زير سوال ميبره ....! ساير دوستان خانم واضح بهتون گفتن نيازي به محکم کاري من نيست فقط اينو بگم حتي اگر شما ملکه زيبايي هم باشيد اينگونه بچه گانه رفتار کردن وبهونه گرفتن واز هرفرصت براي اعتراض استفاده کردن همه ارزش هاتون رو زير سوال ميبره وبه شدت خودتون وهم متاسفانه خانواده تون بي حرمت ميشن .... زندگي مشترک تعريف خاصي داره ... دو کفه ترازو با وزن وارزش برابر ولي با ويژگي هاي متفاوت .... چه بسا شما با رفتارتون اين تصور درشوهرتون ايجاد کرديد که ايشون بجاي يه عمر همسرداري بايد بچه داري بکنه ........ دوست گرامي قصد کنايه ندارم فقط خيلي صريح گفتم منو ببخش ...... مسلما ايشون هم عيب وايرادي دارن کخ بايد اصلاح بشه ولي با اين رفتارهاي شما که سبب دريافت رفتارهاي مناسب هم شده ؛ شما راه بجايي نميبريد ... وقار ؛ متانت ؛ محکم ولي مهربان ؛ دلسوز ولي قاطع ؛ شوخ ولي بسيار حافظ حريم وحرمت ؛ شاد ولي آداب دان ؛ طالب عشق وتوجه ولي مغرور .............. اينا صفات يه خانم ايراني خوبه .... موفق باشيد حرفام برادرانه بود

سلام از حرفای برادرانتون کمال تشکر رو دارم.
من همه سعی خودمو می کنم. اما وقتی آدم میبینه طرفش هیچی از زندگی مشترک و شناخت یک زن نمی دونه و اصلنم اهل خوندن کتاب یا شنیدن این موضوعات نیست ، خوب منم خسته میشم . منم میگم بزار بشم مثل خودش اما نمی تونم بد بشم. نمیتونم. آدم وقتی میتونه ارتقا پیدا کنه که همسرشم باهاش همراه بشه انعطاف پذیر باشه. باور کنید بعضی وقتا ازش می ترسم استرس می گیرم چون سر هر چیز الکی قهر می کنه. مثلا حتی اگه پای من ناخاسته بخوره بهش و دردش بیاد قهر می کنهو میره . اما وقتی خودش به من لگد می زنه انتظار داره من بخندم

سلام
رفتارايشون هم بچگانه ست ولي شما هم بهونه هاي زيادي بهش ميدي اگر رفتارشما سنجيده وبا متانت باشه ايشون هم روش نميشه چنين برخوردهايي بکنه .......... اينو فراموش نکن همه مردها توسط مهرباني وعشق ودرايت وعقلانيت ومتانت زنان تغيير ميکنن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam_sh

وقتی آدم میبینه طرفش هیچی از زندگی مشترک و شناخت یک زن نمی دونه (عزیزم تو خودت هم متاسفانه مثل خیلی از ما تو اول زندگی چیز زیادی نمیدونی، پس از یه مرد چه توقعی داری؟؟؟)
و اصلنم اهل خوندن کتاب یا شنیدن این موضوعات نیست ، (خیلی از مردا راحت میتونم بگم 99% مردا حوصله گلایه و شکایت و زاری و توضیح اضافه در مورد جزئیات رو ندارن) خوب منم خسته میشم .

منم میگم بزار بشم مثل خودش (اتفاقا یه جاهایی باید زن بود و مردونه رفتار کرد، مثل همین گریه نکردن روی چیزای الکی یا اجازه دادن به طرف مقابل برای اول توضیح دادن برای چند روزی که به دیدنت نیومده بدون گلایه و شکایت و ایجاد دلخوری و بعد تحلیل رفتار طرف و درآخر سر اگر جای گلایه موند، گلایه. خیلی از وقتها ما خانمها بدون درک واقعیت دچار توهم می شیم و چیزی رو انتظارشو میکشیم که تو ذهنمون ساختیم و بعد بدون هیچ توضیح خواستنی شروع میکنیم به دعوا و جر و بحث و گلایه و در آخر هم ....)

اما نمی تونم بد بشم.نمیتونم. (نباید هم بد باشی. انسان زیباست و زیبایی رو دوست داره. مطمئن باش بعد از رفع این سوء تفاهمات می بینی همسرت هم خیلی آدم خوبی و به اون بدی که تو فکر میکنی نیست.)

آدم وقتی میتونه ارتقا پیدا کنه که همسرشم باهاش همراه بشه انعطاف پذیر باشه (آخه تا انعطاف پذیری رو چی معنی کنیم و تو چی دنبالش بگردیم) .

باور کنید بعضی وقتا ازش می ترسم استرس می گیرم چون سر هر چیز الکی قهر می کنه. مثلا حتی اگه پای من ناخاسته بخوره بهش و دردش بیاد قهر می کنهو میره . اما وقتی خودش به من لگد می زنه انتظار داره من بخندم (اگر اینچنین برخورد میکنه بدون ناراحتی دلخوریت و رفتار خودش رو بهش یادآوری کن . مثلا بگو اگه خودت بودی الان مثل بچه ها قهر میکردی. ولی من که بچه نیستم مثل تو رفتار کنم. با این حرف به غرورش برمیخوره و یا دیگه قهر نمیکنه و یا دیگه اون حرکات رو نشون نمیده که حتما مورد اول باشه)

---

موفق باشی دوست عزیز:72:


یه چیز دیگه لطفا بین مقالات مهارتهای ارتباطی موضوعاتی رو که به بهتر شدن و تغییر رفتارات کمک میکنه حتما مطالعه کن.

سلام مریم جان

منم اوایل مثل شما بودم تا اینکه به کمک دوستهای همدردی تونستم بر خیلی از اشتباهات اخلاقیم غلبه کنم و الانم همسرم عملکرد خیلی خیلی خیلی بهتری نسبت به قبل داره
برات مثال میزنم:
1. قبلا مثل شما توقع داشتم چون محل کارش به خونه ما نزدیکه هفته ای 2 بار ببینمش این درحالیه که واقعا گاها براش مقدور نبود که حتی یه روز بتونه 10 مین با من مکالمه داشته باشه... چه برسه به ملاقات منم کلی بهش گله میکردم ولی الان اصلا توقعی ازش ندارم نه در مورد زنگ زدنش نه رفت و آمدش و این باعث شده خودش بتونه مدیریت کنه و الان هفته ای 2 بار به من سر میزنه و 1 بارم میرم منزلشون
2. در مقابل بی اعتنایی هاش و حرکات اشتباهش فورا گریه ام میگرفت و این نه تنها مسئله رو حل نمیکرد بلکه مثل هیزمی بود که آتیش خشم و بیشتر میکرد در حالی که الان در صورت بغرنج شدن شرایط برام اول یه چند ساعتی سکوت میکنم تا ناراحتیم فروکش کنه و بعد در قالب جملات کوتاه و خیلی ساده مطلب و با ایشون در میون میذارم و براحتی مسئله حل میشه
3. (من از هیچ کسی توقع عذرخواهی به هیچ صورت ندارم) ولی فقط پشیمونی رو در طرفم ببینم راضی میشم اما ایشون در شرایطی که میدونستنن مقصر هستند بازم عذرخواهی نمیکردن الان روابطمون طوری شده که علاوه بر اینکه عذرخواهی میکنن گاها هرازچندگاهی بابت اذیت هایی که کردند هم مجدد عذرخواهی میکنن... اینکه شما مستقیماً از همسرتون بخواین اظهار ندامت کنن به نظر من اصلا کار درستی نیست :81:... بعضاً ممکنه من نوعی هم نسبت به شما توی یه همچین شرایطی جبهه بگیرم
4. در مورد امر ونهی کردن فرموده بودید.. ایشون همسر شماست و گفتن "چشم عزیزم،حتما انجام میدم" در یک مرد معجزه میکنه بنظرم بهتره امتحانش کنی... مطمئن باش همسرت هم بعد از مدتی ادبیات گفتاریش رو مطابق با ادبیات شما تغییر میده

موفق باشی عزیزم:72:

من واقعا از دوستای همدردی ممنونم بابت راهنمایی های خوبشون و از سایت همدردی کلی تشکر میکنم بابت انجمن های خوب و مقالات عالی که توی این انجمن دارند:43:

- - - Updated - - -

سلام مریم جان

منم اوایل مثل شما بودم تا اینکه به کمک دوستهای همدردی تونستم بر خیلی از اشتباهات اخلاقیم غلبه کنم و الانم همسرم عملکرد خیلی خیلی خیلی بهتری نسبت به قبل داره
برات مثال میزنم:
1. قبلا مثل شما توقع داشتم چون محل کارش به خونه ما نزدیکه هفته ای 2 بار ببینمش این درحالیه که واقعا گاها براش مقدور نبود که حتی یه روز بتونه 10 مین با من مکالمه داشته باشه... چه برسه به ملاقات منم کلی بهش گله میکردم ولی الان اصلا توقعی ازش ندارم نه در مورد زنگ زدنش نه رفت و آمدش و این باعث شده خودش بتونه مدیریت کنه و الان هفته ای 2 بار به من سر میزنه و 1 بارم میرم منزلشون
2. در مقابل بی اعتنایی هاش و حرکات اشتباهش فورا گریه ام میگرفت و این نه تنها مسئله رو حل نمیکرد بلکه مثل هیزمی بود که آتیش خشم و بیشتر میکرد در حالی که الان در صورت بغرنج شدن شرایط برام اول یه چند ساعتی سکوت میکنم تا ناراحتیم فروکش کنه و بعد در قالب جملات کوتاه و خیلی ساده مطلب و با ایشون در میون میذارم و براحتی مسئله حل میشه
3. (من از هیچ کسی توقع عذرخواهی به هیچ صورت ندارم) ولی فقط پشیمونی رو در طرفم ببینم راضی میشم اما ایشون در شرایطی که میدونستنن مقصر هستند بازم عذرخواهی نمیکردن الان روابطمون طوری شده که علاوه بر اینکه عذرخواهی میکنن گاها هرازچندگاهی بابت اذیت هایی که کردند هم مجدد عذرخواهی میکنن... اینکه شما مستقیماً از همسرتون بخواین اظهار ندامت کنن به نظر من اصلا کار درستی نیست :81:... بعضاً ممکنه من نوعی هم نسبت به شما توی یه همچین شرایطی جبهه بگیرم
4. در مورد امر ونهی کردن فرموده بودید.. ایشون همسر شماست و گفتن "چشم عزیزم،حتما انجام میدم" در یک مرد معجزه میکنه بنظرم بهتره امتحانش کنی... مطمئن باش همسرت هم بعد از مدتی ادبیات گفتاریش رو مطابق با ادبیات شما تغییر میده

موفق باشی عزیزم:72:

من واقعا از دوستای همدردی ممنونم بابت راهنمایی های خوبشون و از سایت همدردی کلی تشکر میکنم بابت انجمن های خوب و مقالات عالی که توی این انجمن دارند:43:

عزیزم لطفا این لینکها رو بخون:

http://www.hamdardi.net/thread579-2.html

مهارتهای ارتباطی

http://www.hamdardi.net/thread-9029.html

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط psy133

سلام خانوماااااااا.......:43:

براي اينكه همسر خوبي باشيد بهتره اين توصيّه ها رو بخاطر داشته باشيد : :305:
اول خودم بعدا شما...:73:

- نق نزنيد و همسر خود را سرزنش نکنيد.
- همسر خود را همانگونه که هست به حال خود بگذاريد.
- خرده گيري نکنيد و عيب جويي را کنار بگذاريد.
- به امور کوچک زندگي زناشوئي توجه بيشتري داشته باشيد.
- صادقانه به تعريف و تمجيد پردازيد.
- مؤدب باشيد.

...و بطور كلي سعي كنيد در زندگي اين ها رو سرلوحه قرار بديد: :72:
1-قلبتون را از نفرت آزاد كنيد.
2-ذهنتون را از نگراني آزاد كنيد.
3- ساده زندگي كنيد.
4-بيشتر بخشش كنيد .
5-كمتر انتظار داشته باشيد .

هنگام مشاجرات :::72:

1- بهترين نتيجه از مباحثه، پرهيز از آن است.
2- به عقايد احترام بگذاريد و نگوئيد اشتباه ميکنند.
3- اگر در اشتباه هستيد، به آن اعتراف کنيد.
4- در هر موردي، دوستانه شروع به صحبت کنيد.
5- راه سقراط (هميشه از مخاطب پاسخ آري آري بگيري.)
6-بگذاريد ديگران زياد حرف بزنند.
7- بگذاريد ديگران احساس کنند که ايده ها از خود آنهاست.
8- از دريچه چشم ديگران به کارها بنگريد.
9- نسبت به ايده ها و خواسته هاي ديگران همدردي نشان دهيد.
10- به انگيزههاي شريفتر مخاطب، توسل جوئيد.
11- ايده هاي خود را مجسم کنيد.
12-حس رقابت ديگران را تحريک کنيد.

انتقاد از ديگران ( بدون جريحه دار كردنشان) ::72:

1- قبل از شروع مطلب از او تمجيد کنيد. :73:
2- خطاهاي ديگران را غيرمستقيم گوشزد کنيد.
3-قبل از انتقاد از ديگران، از اشتباهات خود سخن بگوئيد.
4- به جاي دستور صريح، دستورات را بصورت سئوال و خواهش بخوانيد.
5- بگذاريد طرف مقابل آبروي خود را حفظ کند.
6-از کوچکترين پيشرفتي، تعريف کنيد.
7- به مردم اعتماد کنيد تا سعي کنند خود را سزاوار خود سازند.
8- رفع و اصلاح عيوب را کاري آسان، نشان دهيد.
9-کاري کنيد تا مخاطب وظايفش را با ميل و اشتياق انجام دهد.

لازمه دوست داشتن ديگران توجه به آنهاست ::72:

1-از صميم قلب ديگران را دوست داشته باشيد.
2- هميشه لبخند بزنيد.
3- همواره به اسم ديگران توجه داشته باشيد.
4-در مورد آنچه ديگران علاقمندند صحبت کنيد.
5-شنونده خوبي باشيد و ديگران را تشويق به صحبت در مورد خودشان کنيد.
6- کاري کنيد که ديگران احساس کنند وجودشان براي شما اهميت دارد.

منبع:سایت تبیان

موفق باشید دخترا...:72:

---

سلام مریم عزیز

کاملا درکت میکنم چون شرایطمون خییللی مشابهه
من که نتونستم پیشرفتی کنم اما حداقل میتونم از اشتباهاتم بگم تا تو حال الان منو تو آیندت نداشته باشی.
مریم عزیز من شرایط تورو داشتمو همینطوری ادامه دادم و کار به جایی رسوندم که دیگه علاقم به همسرم به شدت کم شد و سرد شدم (منی که با تمام بداخلاقی هاش براش میمردم)
ا
لان دیگه توهیناش برام کم اهمیت شده و عادت کردم از حق و خواسته خودم بگذرم ، من به شدت تو زندگیمون سردم و بر طبق عادت دارم زندگی میکنم.
دیگه اهمیتی نداره که توجهی به حرفای من نداره. من با دوستای خودم زندگیمو پر میکنمو نیازمو بهش کم کردم.دیگه عادت کردم هیچوقت حرفامو بهش نگم و یا برای خودم حل کنم یا ازش کینه بگیرم همین!

خواهشا همین الان به فکر باشو نذار مثل من بشه زندگیت. چون چند سال دیگه که این رفتارهاتون دیگه عمیق بشه خیلی سخته بتونین تغییر کنین.
برعکس نطر برخی دوستان من میگم خیلی هم جدی باید به وضعت فکر کنی و رفعش کنی چون آینده خیلی بدتر میشه

تمام همتتو برای تغییر خودت به کار ببر. انشاالله که زندگیت روز به روز شیرین تر بشه

دوستای خوبم از همه حرفا و راهنمایی های قشنگتون سپاسگزارم.

تغییر همیشه سخت بوده و هست البته برای کسی که نخواد تغییر کنه. همسر منم از این دسته آدمهاست. تغییر براش سخته.اما یه خورده بخاطر من ی سری از رفتارهاشو تغییر داده(مثلا قبلا مشروب می خورده اما الان نمیخوره(البته امیدوارم)- نماز نمی خونده اما الن می خونه( البته اینم یکی درمیون که من به همینم راضیم-خیلیل بدش میاد بهش بگم نمازتو بخون .منم تا حر امکان نمیگم)). اصلی ترین مشکل من اینه که بعنوان یک انسان متوجه نیست که فحش دادن کار بدی و تا دلتونم بخواد استاد منفی برداشت کردنه.
مثلا من ی روز از دم محل کارش رد می شدم رفتم بهش سلام کنم بعدش از من شاکی شد گفت هر وقت خواستی بیای اینجا باید زنگ بزنی قبلش. به نظر شما مگه زن آدم غریبس> یا مگه چیزی هست که از من پنهان کنه؟ جالب اینجاست که استدلالش اینه که میگه شاید یه کسی اینجا باشه که همسرم دوس نداشته باشه اون منو ببینه(مثلا یه آدم چشم ناپاک).

- - - Updated - - -

امان تز وقتایی که حوصله نداشته باشه (اونم الکی همینجوری).اون وقت با زمین و زمان بد اخلاق میشه. مثلا وقتی میریم خونشون به من میگه پاشو ظرف بیار تا میوه بخوریم.میگم من که اینجا مهمومنم خودت بیار.اونوقت قهر میکنه با من.:47:می دونین چیه من بیش از اندازه بهش وابستم. خیلی دوسش دارم. اگرم قهر کنه باهاش اینقد ملایمو خوب حرف میزنم که آروم میشه چون تحمل دوریشو ندارم.اونم منو دوس داره . اما گاهی ام پیش اومده که بدجور قاطی کنم براش(شاید سالی 1 بار من شدیدا عصبانی بشم که کاملا قهر کنم باهاش). اونوقته که دستو پاشو جمع می کنه یه خورده به اصطلاح آدم میشه.
شمیم الزهرای عزیز ، راستش حرفات یه خورده نگرانم کرد.........:54:

- - - Updated - - -

امان تز وقتایی که حوصله نداشته باشه (اونم الکی همینجوری).اون وقت با زمین و زمان بد اخلاق میشه. مثلا وقتی میریم خونشون به من میگه پاشو ظرف بیار تا میوه بخوریم.میگم من که اینجا مهمومنم خودت بیار.اونوقت قهر میکنه با من.:47:می دونین چیه من بیش از اندازه بهش وابستم. خیلی دوسش دارم. اگرم قهر کنه باهاش اینقد ملایمو خوب حرف میزنم که آروم میشه چون تحمل دوریشو ندارم.اونم منو دوس داره . اما گاهی ام پیش اومده که بدجور قاطی کنم براش(شاید سالی 1 بار من شدیدا عصبانی بشم که کاملا قهر کنم باهاش). اونوقته که دستو پاشو جمع می کنه یه خورده به اصطلاح آدم میشه.
شمیم الزهرای عزیز ، راستش حرفات یه خورده نگرانم کرد.........:54:

- - - Updated - - -

آخه چقدر متین و خوب رفتار کنم؟ پس اون کی عوض میشه ؟ واقعا چقدر طول می کشه. به من بگید لااقل بدونم چقدر دیگه باید این وضعیت رو تحمل کنم؟ اون حق نداره به من فحش بده یا منو بزنه یا بی حرمتی که ای خداااااااااا:47:

بچه ها یه موضوع جالب! ی بار من ی کاری انجام دادم که میدونم اشتباه بود. بعدش خودمو کشتم از بس عذر خواهی کردم . با رفتارم با کلامم. همسرم دیگه دلش سوخت . به من گفت : تو چرا تا ی کار اشتباهی انجام میدی اینقدر خودتو اذیت می کنی ف ی خورده مثه من باش و دست پیش رو بگیر........ فکر کن!!!!!!!!!!
اونموقع فهمیدم که آقایون چقدر ریلکسن (البته بعضیهاشون)
میدونین چیه دوستان: من خیلی احساساتیم . اون نه. جدیدا هم وقتی تو ماشین میشینیم با من حرف نمیزنه تا به مقصد برسیم. منو توی کاراش دخالت نمیده. من اصلا نمیدونم چقدر حقوق داره یا داره چقدر پس انداز می کنه. همش می خواد مثلا زن رو توی کاراش راه نده.
من ازش هیجی نمیخام فقط ازش میخوام با من مهربون رفتار کنه.لوس بازی نه! اما من ی زنم نیاز به محبت همیشگی دارم.
از آقایون و خانمها خواهش می کنم به این سوال من جواب بدن.

چرا آقایون یادشون میره که زن دایما محبت می خواد . چرا؟ نوتزش می خواد کلمات خوب می خواد (که اکثر مردا بلد نیستن) بابا بخدا خرجی نداره

- - - Updated - - -

راستی ی چیز دیگه: مگه مثلا برای عروس که عقد هست هنوز، مگه عیدی نمیارن مگه برا مناسبتها یا تولدها عیدی نمیارن؟(حالا هرچی حتی ی چیز کوچیک) همسر من فکر می کنه اینکار پرروییه. یه بار به شوخی بهش گفتم عیدی برام چی میاری(به شوخی و حالت لوس بازی) داد و بیداد و فحش که خود تورو پرروت کردم .... . فکر میکنه اینا توقعه.
نمی فهمه اینا خاطره میشه. اگه نیاره آبروی من پیش خانوادم میره.

- - - Updated - - -

راستی ی چیز دیگه: مگه مثلا برای عروس که عقد هست هنوز، مگه عیدی نمیارن مگه برا مناسبتها یا تولدها عیدی نمیارن؟(حالا هرچی حتی ی چیز کوچیک) همسر من فکر می کنه اینکار پرروییه. یه بار به شوخی بهش گفتم عیدی برام چی میاری(به شوخی و حالت لوس بازی) داد و بیداد و فحش که خود تورو پرروت کردم .... . فکر میکنه اینا توقعه.<br>نمی فهمه اینا خاطره میشه. اگه نیاره آبروی من پیش خانوادم میره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam_sh

بچه ها یه موضوع جالب! ی بار من ی کاری انجام دادم که میدونم اشتباه بود. بعدش خودمو کشتم از بس عذر خواهی کردم . با رفتارم با کلامم. همسرم دیگه دلش سوخت . به من گفت : تو چرا تا ی کار اشتباهی انجام میدی اینقدر خودتو اذیت می کنی ف ی خورده مثه من باش و دست پیش رو بگیر........ فکر کن!!!!!!!!!!
اونموقع فهمیدم که آقایون چقدر ریلکسن البته خیلی از آقایون اینطورین و من همیشه به خاطر این حسنشون تحسینشون میکنم. چرا ما خانمها یاد نمیگیریم؟؟؟ همین گریه کردن تو دوست عزیز. تا حالا دیدی شوهرت گریه کنه؟؟؟


من ازش هیجی نمیخام (بزرگترین اشتباهت مگه زندگی دونفره نیست؟ البته اونم راه داره و سیاست زنانه می طلبه ) فقط ازش میخوام با من مهربون رفتار کنه.لوس بازی نه! اما من ی زنم نیاز به محبت همیشگی دارم.



چرا آقایون یادشون میره که زن دایما محبت می خواد . چرا؟ نوازش می خواد کلمات خوب می خواد (که اکثر مردا بلد نیستن) بابا بخدا خرجی نداره: محبت خیلی از مردا یعنی حدود 90% اشون بصورت غیر مستقیمه یعنی فرق داره با اونی که ما زن ها انتظار داریم. مثلا من با همسرم بحثم میشه و اون به جای عذرخواهی کلامی شب موقع اومدن با خرید خونه یه چیپس سرکه ای که من عاشقشم رو میخره و من میدونم اون منظورش همون معذرت خواهیه ولی غرور مردونه اجازه نمیده به زبون بیاره و همون میشه واسطه آشتی. پس به جای اینکه محبت طرفمون رو نادیدیه بگیریم اون رو کشف کنیم.


- - - Updated - - -

راستی ی چیز دیگه: مگه مثلا برای عروس که عقد هست هنوز، مگه عیدی نمیارن مگه برا مناسبتها یا تولدها عیدی نمیارن؟(حالا هرچی حتی ی چیز کوچیک) همسر من فکر می کنه اینکار پرروییه. یه بار به شوخی بهش گفتم عیدی برام چی میاری، اینجور چیزا رو به جای شوخی و لوس گونه به حالت جدی و محترمانه بگیم و به طرفمون بفهمونیم که این چیزا نه تنها توقع اضافه نیست بلکه جزء رسم و رسوماته و به جا نیاوردن اون جزء کوتاهی طرف مقابل محسوب میشه. و در ضمن شما به جای صحبت با همسر برای اینجور موضوعات بهتره با مادرشوهر یا خواهر شوهرتون صحبت کنید و مسئولیتهاشون رو یادآوری کنید البته مودبانه و طوری که ناراحت نشن و بدونن شما هم انتظاراتی از اونا دارید. چون همسرتون مرده و شاید چون خانواده اشون در این مورد آگاهشون نکرده چیزی در این مورد نمیدونن و اونو توقع و پر رویی می بینن.

---

..