رنجشم از پدر و مادرم رو نمیتونم فراموش کنم

سلام.
فورمیا خانم،
آقای آمین لینکهای مفیدی رو بهتون معرفی کرده اند. استفاده کنید.
اما پیش از اون باید این رو بپذیرید که در مشکلات ارتباطی ما با دیگران، یک طرف رابطه ما هستیم. ما باید یاد بگیریم که به امید تغییر دیگران نباشیم. باید یاد بگیریم سهم خودمان را در مخدوش بودن یک رابطه بپذیریم و تشخیص بدیم و در مسیر رفع نقاط ضعف و آن اشتباهات خودمون قدم برداریم.

من یا آقای آمین یا هر کدام از دیگر اعضای همدردی نمیخوان به شما بگن که شما از رفتار والدین اذیت نشده اید. اتفاقا همه خیلی خوب درکتون میکنن. شاید دقیقا مشکل شما رو نداشته اند ولی مشکلات مشابه داشته اند.

شما قدرت اینکه پدر و مادرتون رو تغییر بدید ندارید. شما باید یک سری تغییرات در خودتون بدید. وقتی این تغییرات ایجاد شد و نقاط ضعف برطرف شد اون موقع میتونید ارتباط بهتری با والدین برقرار کنید.

سهم شما در این ناراحتی خودتون ممکنه ریشه در خطاهای شناختی، یا ذهن منتقد، یا عدم جراتمندی داشته باشه.
در انجمن بخش هایی هست که در مورد هر کدام توضیح داده. مطالعه کنید. اگر احساس میکنید این ضعفها رو دارید ابتدا باید به رفع آنها اقدام کنید.

بعد از آن کم کم رفتار صحیح و جراتمند و دور از خطاهای ذهنیتان، باعث خواهد شد دیگران هم کم کم بفهمند باید شیوهی رفتاریشان را با شما تغییر دهند.

امیدوارم موفق باشید.