برای زندگیم انگیزه ندارم ( تایپیک دوم )

پژمان عزیز،

روی رفتارت کنترل داشته باش.
با داد و فریاد که نمی شه مشکل حل کرد.
می دونم دلت برای پسرت تنگ شده. اما فکر کن چند روز با مامانش رفته مسافرت.

نذار بچه تو این دعواها آسیب ببینه.
نذار فردا اون هم بشه یک پژمان دیگه و شاکی از ندونم کاریهای والدینش.
هر کاری می کنی حواست به این باشه که بچه نباید آسیب ببینه.
با یک روز ندیدن چیزیش نمی شه، اما با این داد و بیدادها که درکش برای بچه 4 ساله سخته، چرا!


اگر نمی رفتی، خودشون تعجب می کردند و نهایتا فردا عصر به بچه می گفتند زنگ بزن به بابات.
فقط واسه این که بدونن چی شده و چرا سراغشون را نمی گیری.

مدیران همدردی الان باید کمک کنید به پژمان عزیز کجایییییییییییییییییییییی ییییییید؟؟؟؟؟؟؟

پژمان جان برات دعا میکنم کار دیگه ای از دستم برنمیاد تا این برهان زندگیت هرجور که به صلاحتونه حل بشه فقط خودت و کنترل بکن یه مقدار این وسط بچه ها خیلی آسیب پذیرن امیدوارم مدیرای همدردی هرچه سریعتر بیان و کمکت بکنن

آقا پژمان با لجبازی هیچی درست نمیشه.تو این شرایط شما باید با قاطعیت و خونسردی مردانه سعی کنی شرایط رو کنترل کنی.عجله نکن

دوستان قرار شد سعه صدر داشته باشید!
این لینک برای پژمان و بقیه اعضا مناسبه:

http://www.hamdardi.net/thread-19404.html

آقا پژمان راهنمایی برای حل اوضاع رو گرفته الان باید اینکارا رو انجام بده و بهمون خبر بده نتیجه چی شد
جناب پژمان راهی که فرشته مهربان گفتن را با کارهایی که انجام دادید مقایسه کنید:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

در وضعیت کنونی . شما نیاز هست جرأتنمد و قاطع رفتار کنی و البته این به معنای خشونت ، بی احترامی ، و بی مهری نیست .
هم با پدرت محترمانه اما جدی صحبت کن هم با عمه ات و محترمانه اما قاطع بگویید که می خواهید مشکلاتی که بین شما و خانمتون هست را خودتون حل کنید و
بگویید من احترام قائلم برای توجه و دلسوزی شما و میدونم خوشبختی ما را می خواهید اما می خواهم مرد زندگی خودم باشم و همسرم نیز زن زندگیم باشه .

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پژمان

انگشتم روی زنگ نگه داشتم .اومدش در خونه جیغ و فریاد چی میخوای اینجا از اینجا برو.گفتم تا بچه ام رو نبینم نمیرم. گفتن خونه نیستن .
میدونستم هست الکیه. مویابل بچه رو هم خاموش کردن که من با اون حرف نزنم.
به موبایل پدرم تلفن کردم یه خواهرت بگو بگذاره بچه ام رو ببینم اگر نه میرم خونه اش رو آتیش میزنم. پشت تلفن داد میزدم
.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

در حال حاضر هم او خودش دعوا راه انداخته و از خونه رفته و فعلاً صلاح نمی دونم برم دنبالش و نیاز دارم به کمی تنهایی و بررسی وضعیت زندگیم و در فرصت مناسب میرم و با همسرم صحبت می کنم .
اگر پدر شما باز هم تهدید راه انداخت بگو پدر عزیزم شما را دوست دارم ، برایت احترام قائل هستم اما می خواهم خودم برای زندگیم تصمیم بگیرم و اگر گفت باید از این
ساختمان بروید بگو حتماً همین کار را خواهم کرد و در پی تغییر مکان باشید و اولین قدم عملی در مسیر استقلال عمل و مدیریت زندگی و جزأتمندی را اینگونه بردارید .

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پژمان

پدرم بخواد از اینجا برم میرم خیالیم نیست. چیزی که هست هتل تو این شهر.
اما باید بچه ام رو ببینم. به پدرم گفتم دوباره میرم در خونه شون بگو بچه ام رو بیارن ببینم اگر نیارن هرچی دیدن از چشم خودشون دیدن

---

پژمان خان رفتار جرات مندانه توش پرخاش و درگیری و تهدید نیست!شما باید ضمن اینکه نشون میدی برای فکر و حقوق طرف مقابلت ارزش قائلی حرف خودت رو در کمال احترام بزنی تا شنیده بشه و تایید بشه
توقع نداشته باش که وقتی تو داد میزنی و لجبازی میکنی و.. اونا کاری نکنن و هر کاری تو میخوای انجام بدن
من نگرانی تون و دلتنگی تون رو درک میکنم اما از یه جایی به بعد لجبازی و تهدید و پرخاشگری و..شروع شده و اینا اوضاع رو بدتر کرده
سعی کنید تو آرامش و با سعه صدر و دقیق رفتار کنید
صبرداشته باشید وبه راهنمایی های کارشناسا توجه کنید و ازین درگیری ها و لجبازی ها و تهدید ها و.. یه مدت مثلا سه چهار روز فاصله بگیرید بذارید اوضاع یه کم آروم بشه
موفق باشید

آقا پژمان این رفتارها مورد تأیید نیست . اگر به مشاوره اهمیت می دهی که بهتره یک بار دیگر پست مرا بخوانید دیدید که گفتم نه خشونت و تندی و نه بی احترامی . این

خشونت و بی احترامی ها یک روی دیگر سکه ضعف هست . قاطعیت نشان قوت هست و همانطور که در پست قبلی گفتم هرگز قاطعیت تندی و بی احترامی نیست .

تاپیکی بنده دارم در باره قاطعیت و کارکرد آن لطفاً برید و مطالعه کنید :



http://www.hamdardi.net/thread-13696.html


با این روند شما پسرتان که بهتر هست از اختلاف بین پدر و مادرش مطلع نشود مطلع شده و آسیب می بیند

سلام
به بعضی چیزایی که داری غبطه میخورم! اراده و پشتکار قویت که با این همه مشکلات تونستی درستونو ادامه بدین و الان دانشجوی ارشد باشین:104:
فقط آقا پژمان هیچ عجولانه و با عصبانیت تصمیم نگیر_ کاری نکن که پسرت ضربه بخوره بشه مثل خودت...
بهتره با آرامش و خوب فکر کردن حرفاتو به بقیه بزنی!

فرشته مهربان
سلام
راستش من موقع این اتفاق ها اصلا به رفتار جراتمندانه و این چیزها فکر نکردم واقعا ناراحت بودم .حقی نداشتن من رو از دیدن بچه ام محروم کنن.
ظهر دوباره در خونه مادرخانمم رفتم .هرچقدر زنگ زدم در رو باز نکردن. مادر خانمم شروع کردن به بد و بیراه .گفتم آرمین رو بیارین میخوام ببینم .گفتن نمیارم ببینم میخوای چه غلطی بکنی.
گفتم اگر مرد تو خونه داری بگو بیاد بیرون کار دارم. گفتن کسی نیست .گفتم معلومه مرد تو این خونه نداری.
میدونم شوهر عمه و پسرعمه ام خونه بودن اجازه نداشتن در خونه بیان.
کلی حرف زشت به من زدن .منم از تو ماشین قفل فرمان رو برداشتم با قفل فرمان شیشه آشپزخونه شون که پنجره اش رو به خیابون بود شکستم.
صدای جیغ و فریادشون از تو خونه می اومد ریختن تو خیابون. گفتم پسرم رو بیارید میخوام ببینمش اگر نه همه تون رو میکشم. عمدا جوری رفتار کردم که بترسن چون خیلی وقیحن باید با اینها مثل خودشون رفتار کنی.
تلفن زدن برادرم اومد من رو برگردوند.
حالا امشب دیدم پدرم همراه پسرم خونه اومدن. رفته بود دنبال پسرم .
پدرم گفتن فردا باید آرمین رو برگردونیم گفتم من بچه ام رو نمیدم.
آوردمش خونه خودمون میخوام با هم تنها باشیم. گفت پیتزا میخوام براش گرفتم الان داره کارتون میبینه.

- - - Updated - - -

از همه ممنونم .
راستی خانم سابینا من لهجه اصفهانی ندارم.

آقا پژمان من چون خودم اینجا دارم مشاوره میگیرم تا حالا به خودم اجازه ندادم که نظری بدم اما از ابتدا تاپیک شمارو دنبال می کردم به نظر من شما خییییییییلی تند رفتید مطمئنم به خاطر فشار زیادی هست که رو شماست مسولیت های سنگین زندگی ،در ، کج خلقی خانومتون،انتظارات و دخالت های بی جای خانواده ها و دوری از پسرتون ولی بهتره خودتون رو آروم کنید هیچ وقت و هیچ کس از عصبانیت نتیجه مثبتی نمی گیره شما باید جراتمند رفتار کنید اما این به معنی عذاب دادن خودتون و پا گذاشتن روی هنجارهاتون نیست توصیه من (هرچند شاید کارشناسانه نباشه)اینه که خودتون رو تخلیه هیجانی کنید مثلا پسرتون که خوابید همه ی ناراحتی هاتون رو روی کاغذ بیارید و بعدش پارهش کنید این کار مسئله رو حل نمی کنه ولی آرومتون می کنه این روش در مورد من که معجزه میکنه و بعد با ذهن اروم به راه حل این بحران (که مطمئنا با مدیریت صحیح شماکوتاه مدت خواهد بود) فکر کنید و خواهشا این دفعه حرف فرشته مهربون رو گوش بدید به خاطر خودتون و پسر نازتون

گیسو 313
سلام. درسته من دقیقا رو هنجارهام پا گذاشتم باورشون نمیشد.مجبور بودم
من بارها خواستم رابطه مون رو خوب کنم خانمم از خودشون کم نمیکردن. عمه من دیوانه است.
دوستام میگن باورمون نمیشه عمه ات باشه آدم با بچه برادر خودش این کارها رو میکنه!!؟؟
خیلی تلاش کردم آخریهاش رو اینجا نوشتم. برا خانمم گل گرفتم تو این سایت عضو شدم مشاوره رفتم .خانمم نخواستن مشاوره بیان.
گیریم هم قهر کردی رفتی چه حقی داری جلوی دیدن من و بچه ام رو بگیری اصلا مگر کی هستی.
بچه من رو دید بغض کرد گفت دلم برات تنگ شده بود کجا رفته بودی. تو بغلم خوابید.
خوب تو مادری که این کار رو با یه بچه چهارساله انجام میدی حالا من هیچی.
میدونم کارم خوب نبود اما از کارم پشیمون نیستم و الان هم نمیدونم چی قراره پیش بیاد.

- - - Updated - - -

فرشته مهربان
من پست آخر شما رو خیلی دیر دیدم. الان با این اتفاقات اگر فردا تلفن زدن یا دنبال پسرم اومدن چکار کنم؟
میخواستم فردا بچه ام رو با خودم هتل ببرم به کسی هم نگم. این کار رو انجام بدم؟
مسافرت هم فعلا کنسله امتحان دارم. نمیخوام پسرم رو بدم میخوام پیشم باشه .بچه رو ببرن معلوم نیست دوباره بگذارن اون رو ببینم نمیخوام دومرتبه جریانات امروز پیش بیاد.
دیگه اینکه خواهرم تلفن زدن گفتن چی شده و شاکی بودن چرا من حرفی به اون نزدم .گفتن اینها خیلی دم درآوردن فکر کردن بی صاحب گیر آوردن چند روز دیگه میام ایران. زن برادرم جریان رو براشون تعریف کرده بودن.