نمایش نسخه قابل چاپ
این دیگه چه جور تفکریه؟ هزاران بار شکر کنید که این جور اتفاق هایی بینتون نیافتاده .نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahars
- - - Updated - - -
اینم داستان دیگری از ارتباط بدور از آگاهی والدین ، حالا باعث شده طبق گفته های خودتون کلی فرصت ازدواج خوب دیگه رو از دست بدید در واقع شما به خاطر هیچ ! طبیعی ترین حقوق زندگی رو از خودتون سلب کردید . هنوزم دارید اشتباه فکر میکنید هنوزم ...
دوستان خوبم...وااااقعا ممنونم واااقعا بهم دلگرمی میدین...شماها خیییلی خبیلی خوبین خیلی...بخدا الان حس میکنم دیگه تنها نیستم حس میکنم شماها مثل کوه پشت منین من که شمارو نمیشناسم ولی ممنون که وقتتونو گذاشتینو خوندین...واقعا نمیدونم چی بگم...ممنون...خیییلی ممنون:)
حرفاتون خییییلی کمکم کرده خیلی دلگرم شدم...نمیتونم بگم فراموشش میکنم چون واااقعا نمیتونم اما میگم تحمل میکنم...مطمئنم این تحمل کرد به نفع همه ست...مخصوصا اون دختری که بی خبر از همه جا زن اون پسر شده...گاهی میگم اون چه گناهی داره...
میدونم الان اون پسر عذاب وجدان داره که اس ام اس میده وگرنه حاضر نیست به هیچ قیمتی یک نفرو بدبخت کنه یا به زنش خیانت کنه...اون خیلی مهربونه راضی نمیشه دل زنش بشکنه...
میدونین دلم میخواست بهش بگم من بخشیدمت از دستت ناراحت نیستم فقط میخوام خوشبخت باشی...اما دلم اجازه نمیده حتی در حد یک جمله باهاش حرف بزنم...بخدا تنها خواستم اینه...دوسش دارم اما نمیخوام الان دیگه باهاش ارتباط داشته باشم...نمیخوام بشم نفر سوم...نمیخوام دل زنشو بشکنم...کاش میشد بفهمه که من بخشیدمش تا عذاب وجدان نداشته باشه...
اکثر شما دوستان از اراده حرف زدین...باید بگم من هر وقت دو دلم که کاریو انجام بدم چشامو میبندمو میگم ببین دلت چی میگه...و هر بار که خواستم بهش اس ام اس بدم,دلم گفت این کارو نکن...من فقط به حرف دلم گوش دادم...
و به نظرم کار درستی نیست که آدم بخاطر عشق التماس ...عشق کنار غرور قشنگ میشه وگرنه چیزی به جز خودخواهی و هوس نیست...
من بدون اینکه خودم بفهمم چشم باز کردم دیدم عاشق یکی شدم که اونم عاشقم ...خدارو شکر میکنم که حداقل گذاشت به اندازه 4 سال از زندگیم معنی عشق واقعیو بچشم...عشقی که نصیب همه نمیشه...اگه دوباره عاشق کسی بشم همه تلاشمو میکنم که قدرشو بدونم که حتی یک لحظه ام ازش جدا نشم
سحر جان واقعاباید به خاطر محکم بودنتون بهتون تبریک گفت.
شماکه اینقدر سختی کشیدی ونذاشتی خردبشی اینبار روهم تحمل کن.نباید جوابش روبدی. حتی اگه فکرکنی به کمکت احتیاج داره اوبه تنهایی واسه رابطه تون تصمیم گرفت وهمون موقع نبودن شمارو توی زندگیش انتخاب کردنگید تحت فشار بود خیلی ها هستن که با مخالفتهای شدید روبروبودن اما تن به ازدواج اجباری ندادن. بالاخره خواز پس مشکلاتش برمیاد امااگه شماجوابش رو بدید فقطسختی های اون رابطه رو تازه کردید. مطمین باشید بالاخره فراموشش میکنید ودر حد یه خاطره توذهنتون میمونه .
اگه میتونید بازهم مجدد شماره تون رو عوض کنید.واگه خواستگار مناسبی دارید ردش نکن.
موفق وخوشبخت باشی عزیزم.....
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahars
سحرجان
بخش اول حرفت که نقل قول کردم حرف احساست هست و بخش دوم حرف عقلت .
معلومه پتانسیل خوبی برای عاقلانه عمل کردن داری . اگر چه در برهه ای و چند سال به حرف احساست بودی بدون یک پشتوانه منطقی اونم همون رابطه دوستی
بوده که برای هردو وابستگی عاطفی پیش آورده . ببین عزیز دلم و همه عزیزانی که حرفهای منو می خونین . همین وضعیت شما و اون آقا یک نمونه از دلایل قوی ما برای
منع این روابط دوستی هست . کسانی که مدعی هستند دوستی ساده و روابط انسانی مشکلی ندارد ، باید این وضعیت را ببینند و دریابند حرف دوستی انسانی و ......
تنها یک مقوله ذهنی است و واقعیت عملی چیز دیگریست . و جایی هم که گفته میشه دوست میشیم برای ازدواج همدیگر را بشناسیم یا در ارتباط باشیم تا زمانی که
برای ازدواج اقدام می کنیم ؛ علت موافق نبودن ما با این نوع رابطه نیز همین نمونه از وضعیت شماست که بعد از چند سال دوستی و وابستگی عاطفی پای خانواده ها
میاد وسط و عدم موافقت اونها و ...... تبعاتی که شما و اون آقا دارید می کشید
اما به طور ویژه برای شما حرفم این است که :
دختر نازنین . با استفاده از توقف فکر و بستر زدایی از هرگونه توجه و یاد ایشون بیرون بیا حتی از حس دلسوزی و ترحم ( که غلط هست ) تمام راه های ارتباطی را
مسدود کن و هر یادگاری از ایشون حتی یک اس ام اس را هم نگه ندار و به ایشون دلسوزانه فکر نکن . بلکه به این فکر کن که ایشون فردی منفعل بوده و نتونسته
پای انتخابش بایسته و لذا خودش و تنها خودش مسئول وضعیتش در زندگیش هست و هیچ کس دیگر مسئول نیست حتی پدر سخت گیرش و .... چون قاطعیت و
استقلال لازمه مردانگی یک مرد هست .
می توانی از این وضعیت بیرون بیایی و به خواستگارانت توجه کنی . فقط باید بخواهی اگر رها نشدی چون نخواسته ای
ممنون...دیگه واقعا میخوام این وضعو تمومش کنم....دیگه گریه زاری ها و دلسوزی های بیجا رو میذارم کنار...به امید یک زندگی بهتر و بدست آوردن عشقی موندگار...
خدارو شکر میکنم که بهم صبر داده...هرچقدر لازم باشه صبر میکنم....تا حالا نشده کاریو بخوامو نتونم انجام بدم...اینم انجام میدم ... برای همه بهتره
...ممنون
تاپیک
دلایل عینی برای منع رابطه های دوستی دختر و پسر
رو خوندم
گریم گرفته...خدارو شکر خدارو شکر که مشکلم جوری نیست آبروریزی شده باشه یا غیر قابل جبران باشه خدارو شکر
باریکلانقل قول:
نوشته اصلی توسط sahars
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahars
:104::104:
:104::104::104:
:104::104::104::104:
:104::104::104::104::104:
اولا اراده شما قابل تحسین هست
اما موضوع مهمتر این موضوع باعث بدبینی شما به جامعه و اطرافیان نشه ، شما در همین فروم تاپیک های مشابه بسیار زیادی رو می بینید دختر بی وفایی کرده . پس این موضوع 2 طرف هست و امیدوارم خللی در ازدواج هیشما نداشته باشه.
--
اما خانم گرامی ، یادتون باشه هیچ وقت کسی نمی تونه به زور ازدواج کنه ، حتی اگر درصد کمی هم برای دختر قائل بشیم اون درصد برای پسر اصلا معنی نداره
این که این آقا به زور ازدواج کرده 2 معنی داره ، یا دروغ گو هستند یا اینکه بسیار بچه هستند که موضوع به این مهمی رو بدون اختیار عمل کردن
اگر دروغ گو باشن که به درد ازدواج نمی خورن و همچین دروغ بزرگی اصلا هیچ توجیهی براش نیست
اگر بچه ( بچه ننه به اصطلاح ) باشند چه بدتر
2 مشخصه بسیار بد برای یک فرد
عزیزم من گفتم با موافقت و آگاهی خونواده...خوانواده من از رابطم با اون پسر خبر نداشتن...اگه خبر داشتن که این اتفاقات نمی افتاد...من خودم جایی زندگی میکنم که اکثر مردمش به شیوه سنتی ازدواج میکنن و تا حالا خدارو شکر ندیدم کسی مشکلی داشته باشه...
من کلی گفتم...بذارید یه مثال بزنم...یکی از دانشجویان ارشد دانشگاه خودمون 2 سال آخر تحصیلیم از من خوشش اومده بود وکلی تحقیق کرده بود...دقیقا روز آخر دانشگاه گفت بیاید آشنا شیم برای ازدواج...چون شهرشون با شهر ما خیلی فاصله داشت و فرهنگا متفاوت بود آشنایی قبل از ازدواج یه چیز کاملا ضروری بود...منم از خوانوادم اجازه گرفتم...حتی مادر ایشون با مادر من تماس گرفت و اجازه گرفتن که در حد اس ام اسو تلفن یه آشناییت از فرهنگ و آدابو رسوم هم داشته باشیم...
اگه اون آقا بدون آشنایی قبلی و به شیوه کاملا سنتی میومد خواستگاری من قبول میکردم چون هم تحصیلات خوبی داشت هم خانواده و هم قیافه...ولی وقتی باهاش حرف زدوم دیدم اصلا اون چیزی نیست که به نظر میاد...اصلا با هم تفاهم نداشتیم خیلی بد دل و عصبی بود...و من هم جواب منفی دادم به کسی هم آسیبی نرسید چون از اول قرار گذاشتیم که با همه چیز منطقی برخورد کنیم...
داود.ت عزیز...حرفاتونو قبول دارم
من این یک سال به همه چیز فکر کردم به همه این چیز هایی که شما الان میگید..
با تمام وجودم میگم اگه به فرض من با این آقا ازدواجم میکردم الان بدبخت بودم...گاهی وقتا آدم عاشقه با اینکه خودش میدونه عشقش غلطه و سرانجامی نداره اما دل آدم پافشاری میکنه...الان یه طرف وجودم داره خدارو شکر میکنه که همه چیز به خیرو خوشی تموم شد و یه وجه از وجودم که الان خیلی کمرنگ شده میگه تو هنوز عاشق اونی...و من همه تلاشمو میکنم تا این قسمتو از بین ببرم
- - - Updated - - -
نقل قول:
نوشته اصلی توسط deniz90
کاااااملا موافقم:)