خوشحالم که نوشته ی صبا رو می بینم.(اینکه هنوزم هستش:)) ولی نمی دونم چرا فکر می کنم یکم انتزاعیه. هم نوشته شما و هم صبا.
توی مثال های عینی زندگی بگردی ببینی چه اشتراک ها و یا مواردی رو دوست داری اون شخص داشته باشه.
.
آدمی که قدرت درک زیبایی ها رو داشته باشه، از نگاه کردن به یه غنچه گل لذت ببره؟
از سکوت کوهستان لذت ببره و اهل کوهنوردی باشه و سحرخیز؟
پیشرفت در کار و جایگاه اجتماعی چقدر براش مهم باشه و اولویت داشته باشه و چقدر از شما برای پیشرفت حمایت کنه؟
چقدر پول و ثروت و جلوه های اون به چشمش باارزشه و یا چقدر دودوتا چهارتا نگاه میکنه به مسائل؟
آدمی که به خاطر دوست داشتن شما چه کارهایی می تونه انجام بده؟ چقدر خودخواهه؟ چقدر به توجه دائمی شما احتیاج داره؟
چقدر بهش اطمینان دارید و به شما احساس امنیت میده؟
چقدر صداقت داره؟
چقدر با شما یکی خواهد شد و به احساس شما اهمیت خواهد داد؟
.
بعد از ازدواج شرایط شما تغییر می کنه.
مسائل دیگه ای وجود خواهد داشت. غم ها و دغدغه های زیادی سراغتون میاد.
یه آدم معمولی؟!
همه ی ما آدم های معمولی هستیم. حتی باور کن آدم های معمولی بهتر از نابغه های علمی و بهتر از هنرمندها هستند.
اما اگر منظورت یه آدم بیش از حد فهمیده است باید به دنبال یه خانواده ی خیلی خوب بگردی (تو ایران؟!) و یا مردی که پخته و سن دار باشه و تجربه بیشتری داشته باشه.
.
نمی دونم من خودم رو آدم موفقی نمی دونم که نصیحت کنم فقط فکر می کنم به جلوه های عینی زندگی فکر کن و نه به مسائل انتزاعی.
.
امیدوارم موفق و خوشبخت باشی دوست خوبم.:)
