شوهرم دست بزن داره،با وجود فرزندم راه چاره چیه؟

دوست خوبم ... خیلی سخته من هم همین مشکل رو دارم 2 ساله ازدواج کردم اما بچه ندارم... جای کبودی از رو صورت میره ولی از رو قلب ادم نمیره... من تو این 2 سال اعتماد به نفسم و عزت نفسم کم شده داره یادم میره یه انسانم و حقم چیه...خودم افتادم تو سرازیری عادت اما خونوادم نذاشتن تو اون شرایط بمونم ... با خودت فکر کن تو این 3 سال چقدر تغییر کرد؟ اگه امید داری حتی یه ذره تغییر کرده به خاطر دخترت تحمل کن و سعی کن بیشتر به راه بیاریش و روز به روز انشاالله زندگیت رو بهتر کنی اما اگه فکر میکنی هیچ تغییری نکرده و نخواهد کرد باز هم به خاطر دخترت یه تصمیم جدی بگیر... تصور کن یه عمر شاهد کتک خوردن مادرش باشه...چه آینده ای در انتظارشه؟ من واست دعا میکنم...

شوهر شما بیماری روانی داره واقعا ، دوست خوبم من اگه جای شما بودم همینطور که برای بهبود زندگیم و درمان همسرم تلاش میکردم ، در کنارش هربار که کتکم میزد (بدجور) یواشکی میرفتم پزشکی قانونی و یه برگه میگرفتم و قایمش میکردم واسه روز مبــادا!
شما باید با یک روانشناس مشورت کنی گلم تا بهت راهکار بده با یک مرد بیمار باید چه برخوردی کرد ،
اینو فقط یه پزشک روانشناس میتونه بگه و ممکنه بهت داروهایی بده که بریزی تو غذاش بخوره بهتر بشه
شاید اگه زودتر ازینها میرفتی پیش دکتر اینطوری نمیشد (البته شوهرت باید بره اما چون نمیاد و نمیشه بهش گفت خودت باید بری)

سلام دوست عزیز.

من تا حدی این شرایطتو درک می کنم.
میخوام بگم میشه لطفا پای بچت رو این وسط باز نکنی.یعنی این حرف که بخاطر دخترم تحمل کردم و تحمل میکنم از نظر من عذر میخوام ولی یه حرف چرتـــــــــــــه.

اخه یعنی چی ادم هر بدبختی که گرفتارش میشه رو تحمل کنه و بگه بخاطر بچم و پیش خودش تصور کنه عجب مامان بابای فداکاری هستم.
واقعا نمیفهمم فکر میکنید بچتون از این روند راضیه؟یا به نظرش شماها خیلی خوب و فداکار میایین.تک تک این لحظات تاثیر وحشتناکشو تو زندگی دخترت میذاره.و در اینده این تاثیر رو خواهی دید.
نمی خوام محکومت کنم.میخوام روشنت کنم که فکر کنی سکوت و کتک خوردن و کج دار و مریض رفتار کردن هیچ حسنی برای دخترت نداره.و بدتر اونو از زن بودنش متنفر میکنه.چون بهش این تصویر رو میده که زن یعنی تو سری خور کتک خوری که نمیتونه حقش رو بگیره.

بازم بر اساس اینکه تو همچین شرایطی بودم میگم کار سخت اما شدنی در پیش داری.
سخته چون باید ماهر باشی و ظرافت داشته باشی.و صبور باشی.
شدنیه چون تو هم مقصری و میتونی با کم کردن سهم خودت کم کم سهم اونو هم کمرنگ کنی.

ببین تو میگی رابطه زناشوییتون خیلی ضعیفه وماهی یه بار و این حرفا..از طرفی میگی با مادرش خیلی رفیقه.

من میگم یه مادر هیچ وقت نمیتونه جای خالی زن رو برای مرد پرکنه.همینطور که برعکسش صادقه.و تو نمیتونی براش مادر هم باشی.
وقتی رابطه زناشوییتون که از قضا واسه مردا خیلی مهمه انقد ضعیفه یعنی ارتباط شما دو نفر مورد داره.و ربط چندانی به مادر شوهرت نداره.
باید این ضعف رو پیدا و رفع کنی.

حالا شما فقط و فقط تمرکزتو میذاری روی رابطه خودت و شوهرت.جوری که اگه نیم ساعت با همین.نیم ساعت فردا از نیم ساعت امروز بهتر شده باشه.
الان فقط جلب اعتماد و محبت کردن.تو قدم اول باید بهت اعتماد کنه.تا بعدا بتونی ازش بخواید پیش مشاور برید.

بعد مراعات کردن.هر ادمی خصوصا ادمای عصبی یه سری چیزا بیشتر از بقیه ناراحتشون میکنه.باید از اون چیزا پرهیز کنی.

تو جمع اصلا گزک دستش نده.فقط برای اینکه حرمت تو پیش بقیه از بین نره.جواب نده.برو به کارت برس.سرد باش.اما یکی نگوکه دوتا بشنوی.بذار واسه وقتایی که تنهایین.

فعلا همینا رو انجام بده.چون بقیش و اصلاح رفتار همسرت فقط با مراجعه حضوری پیش مشاور ممکنه.

فقط چند نکته دیگه وقتی کار به کتک کاری میخواد برسه اونجا رو ترک کن.مثلا برو تو اتاق.صاف صاف واینسا کتک بخوری.

باید بین اقتدار دادن به همسرت و و حفظ عزت نفس خودت تعادل برقرار کنی.یعنی مرد تو باید حس کنه تو بهش اعتماد داری و برات ارزشمنده اما اصلا تصور نکنه تو یه موجود اویزوون بی فایده هستی.چون کتکت میزنه ممکنه یا اقتدارشو در خطر میبینه یا از تو تصور ضعیف و بدی داره.

حتی یه جاهایی رفتار جرات مندانه لازمه.
کارگاه آموزشی - رفتار جرات مندانه

موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهار.زندگی

سلام دوست عزیز.
میخوام بگم میشه لطفا پای بچت رو این وسط باز نکنی.یعنی این حرف که بخاطر دخترم تحمل کردم و تحمل میکنم از نظر من عذر میخوام ولی یه حرف چرتـــــــــــــه.
اخه یعنی چی ادم هر بدبختی که گرفتارش میشه رو تحمل کنه و بگه بخاطر بچم و پیش خودش تصور کنه عجب مامان بابای فداکاری هستم.
واقعا نمیفهمم فکر میکنید بچتون از این روند راضیه؟یا به نظرش شماها خیلی خوب و فداکار میایین.تک تک این لحظات تاثیر وحشتناکشو تو زندگی دخترت میذاره.و در اینده این تاثیر رو خواهی دید.

---

بهــارجان به عنوان یه بچه طلاق که یه پدری تقریبا این مدلی داشتم باید بگم 100000 درصد باهات موافقم.
دوست گلم خیلی خوبه که سعی کنی زندگیت رو بسازی اما توروخدا بخاطر بچت نه! بخاطر بچت تو یه جهنم نمون بخدا اون بچه بیشتر از شما اذیت میشه
بمون بخاطر اینکه همسرتو دوست داری، بهش امید داری ، زندگیتو دوست داری و فکر میکنی هنوزم میشه درستش کرد
بمون چون هنوز خیلی راه هارو نرفتی و خیلی روش های رو امتحان نکردی ، چون هنوز به آخرخط نرسیدی
اما توروخدا بخاطر بچه نـــه!

چند بار موضوع جدایی رو باهاش حرف زدم می گه خودت برو پی کارت بچه مال منه. متاسفانه وابستگی شدیدی به دخترم دارم.
جالبه که با پس اندازی که بیشترش مال منه می خوایم خونه بخریم می ره دنبال خونه هایی که بزرگ باشه و چند طبقه باشه که سرفرصت خونوادشو بیاره پیشش. یعنی باید کلی قرض و وام بگیریم من پسشون بدم. می گم موافقم به شرطی که شریک باشیم به هیچ وجه قبول نمی کنه. حتا از اول ازدواج از لحاظ مالی کلی خونوادشو ساپورت می کنه و با حقوق من زندگی.بهش هرگز اعتراض نکردم گفتم کمک مالی به خونوادت حقته.
اگه از دخترم جدابشم بذارم پیش باباش،محیط خونوادش خیلی بده دخترم تلف میشه بیچاره.
خودم روش خیلی وقت می ذارم. هر کتاب کودکی که تصور کنین براش اماده کردم رشدش خوبه فوق العاده باهوشه.به قول دکترش واکنشهای یه بچه 2ساله رو داره.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستش اوایل آشنایی که گل و بلبل بود شوهرم خیلی خودشو آدم مدرن و منطقی نشون می داد. البته تا حدی هم بود. این نکته رو بگم اون زمان شوهرم تو یه شهر دیکه دور از خونوادش بود. ولی بعدا اومد نزدیک خونوادش تحت تاثیر رفتار و خواسته های ریز و درشتشون خیلی تغییر کرد. اینم بگم اون آدم احساساتیه. جالبه بودنین یه بار که بدجور دعوا کرده بودیم پدرشوهرم اومد گفت که چیکار کردی چرا پسرمو اذیت می کنی و به زندگیت نمی رسی. کلا دیدگاهشون اینجوریه همیشه زن مقصره زن باید تحمل کنه زن باعث کتک خوردن خودشه و....
چطور می تونم دخترم بذارم تو این محیطو برم؟ باید تلاش کنم با این فرهنگ بار نیاد همیشه سرش بالا باشه و حداقل از حمایت مادرش مطمئن باشه.

با سلام
یکی از بزرگترین اشتباهاتت به نظر من ساپورت مالی شماست که هرچه سریع تر باید قطع بشه
سا÷ورت مالی و دلسوزی در حق کسی است که قدردان باشه نه اینکه وظیفه شما بدنه خواهش می کنم در این مورد قاطع باش

من فکر میکنم اگه این شرایطی که شما میگید رو همسرتون و خانواده اش داشته باشه حضانت فرزندتون رو به اونها نمیدن مخصوصا الان که بحث کودک آزاری در الویت ها قرار گرفته (البته من اینطور فکر میکنم باید بررسی کنید) من هم با اقلیمای عزیز موافقم همسر شما در صورتی میتونه خانواده اش رو ساپورت مالی کنه که اول شما و فرزندش رو ساپورت کنه یعنی چی شما هم قبول کردید و الان هم دارید کوتاه میاید که یه خونه بخره که خانواده اش هم بیان تو اون ساختمان زندگی کنن اون هم با پول شما بدون اینکه شما رو سهیم کنن ... من جای شما بودم اگر بخوام تو این زندگی، زندگی کنم دیگه سر کار نمیرم یه مقدار از پس اندازم هم بدون اینکه همسرم خبر داشته باشه واسه خودم یه سرمایه گذاری میکردم ... حتی اگه یه خونه مثلا تو دوغوز آباد باشه میخرم که واسم بمونه و اصلا هم به همسرم نمیگم آخه یعنی چی ....؟؟؟؟؟؟؟؟:320::320:
آخه شما ها قشر تحصیل کرده هم هستید چرا ؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام نميدونم چي بايد بگم و اين جور وقت ها فقط بغض گلومو ميگيره از اين همه فراموش كردن خدا.فقط خواستم همدردي منو بپذيرين اميدوارم كارشناس ها بيان كمكتون كنن با نظرات بهار.زندگي عزيز كاملا موافقم رابطه جنسي يكي از نقطه ضعف هاي مرداس كه اگه بتونين روش كاركنيد شايد يه سري مشكلات حل بشه البته ميدونم خيلي سخته آدم طرف كسي كه كلي كتكش زده بره.

suzana عزيز:72:
اين كه مردي دست بزنه داره بله توي ذات بعضي ها هست و خيلي هم بد و ناپسند و مورد انتقاد همه هست كه در برخي مواقع مثل يك ويژگي كه از بچه گي با خودش آورده و با شخصيتش عجين شده شايد نشه به راحتي كنار گذاشته بشه ولي شما مي توني مديريت كني كه چطور اين رفتارهاش را كنترل كنه و اين درگيري ها به حداقل برسه. به نظر من اكثرا مشكلات (شايد بشه گفت تمام مشكلات زناشويي بجز موارد استثنايي) ريشه در رفتارهاي اشتباه گذشته زن و مرد داره و يك روانشناس تمام اتفاقات را حتي از زمان كودكي مي شكافه تا ببينه اين مشكل كجا استارت خورده. توي برخي مشكلات سطحي تر و راحتر خودمون هم مي تونيم اين ريشه يابي را بكنيم به شرطي كه واقعاً منصفانه و به عنوان شخص سوم ماجرا را از بالا نظاره گر باشيم ولي در مواردي كه حادتر و شديدتره شايد به دليل هيجانات ناشي، نتونيم اين ريشه يابي و تحليل را داشته باشيم. بهتره شما هم بنشيني و واقعاً به دور از هر گونه پيش داوري و حق به جانبي موضوع را از اولين روز آشنايي و ارتباط و بعد ازدواج بررسي كني .سعي كني تمام حرفهايي و رفتارهايي كه بينتان پيش آمده و رد و بدل شده را مو به مو به ياد بياوري و تحليل كني كه از كجا اين بنا كج رفت. كجاي كار اشتباه بود. براي مثال:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

عزیزم متاسفم از مسائلی که در زندگیتون پیش اومده .
اما به نظرم خیلی داری یک طرفه میری ، و حتی جاهایی هم که خودت مقصر بودی یک جور توجیحشون میکنی .ببخشید اینارو میگم ، ولی به نظرم اکثرا توی این جور دعوا ها هر رو طرف مقصر هستند ، تا نپذیری که سهم خودت از اون تقصیر ها چیه و متناسب با رفتار همسرت زندگیت رو مدیریت نکنی نتیجش همین میشه .

مثلا :20 روز بعد عروسی بود خواهر شوهر اومده بود منم واسه ارشد مثلا می خوندم سلام کردم و برگشتم اتاق.بعد رفتن اونا شوهرم دعوارو شروع کرد که محل نمی ذاری و ادب نداری و به خونوادم فحش دادو صداش و بلند کرد

خوب عزیزم درسته که درس خوندنت مهمه ، ولی مهمتر از اون رفتار اجتماعی هست ، وقتی خواهر شوهرت تازه اومده علاوه بر سلام کردن بهتره که یک 10 دقیقه ربع ساعت پیششون بشینی و بعد معذرت خواهی برای درست و بری توی اتاق ، اینکه میگی من سلام کردم و اومدم توی اتاق تا درس بخونم ، زیاد پسندیده نیست .به همسرت حق بده که ناراحت شه ، حتی اگر خانوادش کوکش کنند . بی احترامی به خانواده همسرت یعنی بی احترامی به همسرت و بعد به خودت .داستان به قول خودت این جوری شروع میشه .
میتونستی با یک معذرت خواهی ، یا اینکه بگی آره حق با تو هست من نباید این کار رو میکردم ، همون جا تمومش کنی .( همیشه حق رو فقط به خودت نده )

---

اگه ما بتونيم واقعا اين تحليل را داشته باشيم خيلي از مشكلات حل مي شه و بعد كه اولين قدم هاي اشتباه كشف شد راحت تر مي شه براي حل موضوع قدمهاي درست برداشت.
سعي كن خودت واقعاً ريشه اوليه مشكلاتت را به حق و به انصاف پيدا كني و در كنارش به قول دوستهاي عزيز مهارتهاي ارتباط موثر زوجين و چگونگي رفتار با يك آدم پرخاشگر و ... كه گفته شده را ياد گرفته و به كار ببري. اگر به تنهايي نتواني حتما به مشاور و روانشناسي مراجعه كن تا توي اين زمينه ها و توي ريشه يابي مشكلاتت كمكت كنه.
هرگز بهترين راه پاك كردن صورت مسئله نيست نه بايد صورت مشكلات را پاك كني و نه اجازه بدي مشكلت از پا درت بياره بلكه بايد مهارت داشته باشي كه حلش كني راههاي مختلف رو آزمون و خطا كني و بهترين راه را در كمترين زمان پيدا كني. (دوست خوبم باور كن منظورم از اين حرفها هرگز تاييد همسرت و يا مقصر دانستن مطلق شما نيست ولي وقتي بيماري به سراغمان مي آيد بايد جوري باهاش مبارزه كنيم تا اين بيماري هر چند خيلي رنج اور و طاقت فرسا ما را از پا در نياورد)
اميدوارم هر چه زودتر مشكلت با درايتت حل بشه.

مرسی دوستان خوبی که برا مشکلم وقت گذاشتن.
این چند روزه سعی کردم از نظراتون استفاده کنم ولی امروز دوباره دعوامون شد. سر اینکه چرا دیر حاضر می شی بریم خونه مامانم. می دونین کلا بهم بدبین شده ازم می خواد مرتب به خواهراش و مادرش زنگ بزنم. در حالی که اونا هیچ وقت احوالمو نمی پرسن.تهدیدم کرده اگه پاتو از گلیمت دراز کنی می رم زن دیگه ای می گیرم می دونم هرگز این کارو نمی کنه ولی این مسئله بینمون نبود که اونم پیدا شد. خیلی دلم شکسته ام. از طرف دیگه هم فکر می کنم این طوری بهتره راحتتر می تونم جدابشم. دیگه نیازی به توضیح به فامیل ندارم که چرا جداشدم.
یکی کمکم کنه چطور می تونم بی سروصدا برم پزشکی قانونی؟ آیا گرفتن گواهی تاثیری روی حضانت بچه ام داره؟
اصلا در چه مواردی حضانت فرزندرو به مادرش می دن؟
من فنی خوندم از مسائل حقوقی سر در نمی آرم . می خوام بدونم تا در شرایطی که پیش اومد دست و پا بسته نباشم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستش علت اینکه اوایل ازدواج ازش جدا نشدم این بود که فکر می کردم من مقصرم که دعوا پیش میاد. فکر می کردم چیزایی که اون میگه حقیقت داره و احتمالا من مشکل رفتاری دارم.سعی می کردم زن خوبی باشم و آرامشمو حفظ کنم ولی بازم دعوامون می شد.من کاملا بی تقصیر نیستم حتی به خودشم می گم ولی اون خودشو برحق می دونه حتی تو کتک کاری.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

می گین چرا ساپورت مالیش کردم تا حالا شده شوهرتون بیاد بگه واسه وامی که مهلتش تمومه تو فشارم خواهشا کمکم کن؟
اگه بهش نه بگی می شی زن بدجنس اگرم کمکش کنی بعدا می گه یادم نیست فکر کنم باهات تسویه کردم.
تو مسافرتای کاری بهم زنگ زده نیاز ضروری دارم منم دادم. نمیشه با یکی زندگی کنی و مستاصلش بذاری.