از کجا بفهمم ازم سرد نشده

سلام عزیزم من خودم تو موقعیتی نیستم که بتونم به کسی مشاوره بدم چون مشکلات زیادی دارم اما حالتو کاملا درک میکنم.بهش وابسته شدی فقط همینه و این اسمش دوست داشتن نیست!!!!اوایل سخته که دل بکنی چون اولین رابطه ات با یه پسره و درکت میکنم که فکر میکنی اگر اون نباشه چی میشه و.........؟؟!!!!
ببین من فقط میخوام ماجرای یکی از دوستامو برات بگم که مثله ماجرای تو بود اون هم از طریق نت با یه پسر شمالی دوست شد یه بار همدیگرو دیدن و به هم قول دادن واسه هم بمونن برای ازدواج!روز و شب دوست من شده بود اس و تل به اون پسر دوسال همینجوری این روند ادامه داشت مدام حرفای عاشقونه و وابستگی ای که هر روز بیشتر و بیشتر می شد اما اون پسر بعد دوسال بدون هیچ فکر و خیال ووابستگی یه روز به دوست من اس ام اس داد وگفت ساعت 6 نامزدیشه!!!!!!به همین راحتی!!!!اصلا انگار نه انگار که دو ساله با همن!گفت بعده دوسال براش عادی شده رابطه
پسرا مثله ما نیستن که تا یه رابطه رو شروع می کنند یه پایان خوش براش تصور کنند و برن تو فکر ازدواج و همیشه با هم بودن و این چیزا در واقع بر عکس دخترا که احساسشون جلوتر از عقلشونه اونا عقلشون جلوتر از احساسشونه!این آقا که همون اول بهت گفته قیافه ات به دلم ننشسته پس چرا ادامه دادی؟؟؟
رابطه تون رو تمومش کن.میدونم بی نهایت سخته تا دو یا سه ماه بازم ممکنه بهش فکر کنی ولی بعدش دیگه راحت راحتی بی دردسر و فکر و خیال و عذاب و غصه
اینارو کسی داره بهت میگه که خودش هم تو همین سن وسال تو تجربه ی یه رابطه ی دوستی روداشته و با یه تصمیم اشتباه اوضاع رو بدتر کرده. یه جورایی بدترین وضعیت ممکن رو دارم!ولی کاش من هم به دو سال پیش بر میگشتم و همون موقع میومدم اینجا و با یه تصمیم عاقلانه زندگیمو خراب نمی کردم
موفق باشی عزیزم :46:

با سلام

اعضا محترم لطفا تا پس از اعلام عنوان جدید از سوی ایجاد کننده تاپیک و تغییر آن هیچگونه پستی ارسال ننمایید

با تشکر:72:

ممنون از راهنماییتون دوستان اما من همیشه از جدایی و بی وفایی متنفر بودم

سلام من 21 سالمه و 2 ساله با یه پسری ارتباط دارم البته خیلی پاک و فقط واسه آشنایی و ازدواج و هیچ مشکلی هم نداریم و خدارو شکر تفاهم داریم،تنها مشکل من اینه که جدیدا احساس میکنم نسبت به قبل به من کمتر ابراز علاقه میکنه و یا وقتی نگرانش میشم بعد از کلی اس ام اس خیلی خونسر جوابمو میده .
میترسم دیگه ازم سرد شده باشه یا دیگه واسش تکراری شده باشم تورو خدا بهم بگید چطوری امتحانش کنم که هنوز دوسم داره و من زیادی حساس شدم

سلام دوست من

به نظر من یه مدت تو هم خیلی پیگیر نباش ببین عکس العمل اون چیه
البته اینم بگم فقط یه مدت کوتاه باشه تا بدونی که اصولا شکت درست هست یا نه
ولی اگر دیدی که اون هم خیلی پیگیر نشد
و اگر مطمئن شدی که مشکلی نداره و فرقی در وضع زندگیش ایجاد نشده که باعث بشه مثل قبل فرصت نداشته باشه، اون موقع باید خیلی واضح دلیل ناراحتیشو ازش سؤال کنی نباید رابطه در ابهام باشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط unknownGirl

سلام دوست من

به نظر من یه مدت تو هم خیلی پیگیر نباش ببین عکس العمل اون چیه
البته اینم بگم فقط یه مدت کوتاه باشه تا بدونی که اصولا شکت درست هست یا نه
ولی اگر دیدی که اون هم خیلی پیگیر نشد
و اگر مطمئن شدی که مشکلی نداره و فرقی در وضع زندگیش ایجاد نشده که باعث بشه مثل قبل فرصت نداشته باشه، اون موقع باید خیلی واضح دلیل ناراحتیشو ازش سؤال کنی نباید رابطه در ابهام باشه.

---

یعنی تا شب اگه اس نداد منم ندم؟

نه یه مدت سعی کن شروع کننده نباشی تا بدونی که واقعا اون تغییر کرده یا نه
شاید چون اغلب شما اول اس دادی حس نمیکنه نیاز به اقدامی از جانب اون هست

سعی کن فکرتو مشغول کنی ولی هدف دار کار کن


یه سؤال خوانوادۀ شما و ایشون از این دوستی خبر دارن؟

میترسم اگه پیگیرش نباشم فکر کنه دوسش ندارم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نه خبر ندارن چون خانواده هامون سنتی و آبرو دارو به شدت مذهبین میترسیم اگه بفهمن با هم صحبت کردیم دیگه اجازه ندن ازدواج کنیم به خاطر همین قرار شد وقتی کارشناسیمون تموم شد عنوان کنیم

وقتی که توی رابطه خیلی بیشتر از شریکت بهش توجه کنی در واقع داری به رابطه صدمه میزنی

ببین این همون کاریه که ایشون داره میکنه این که داره کاری میکنه که شما به علاقه ش شک کنی
شما هم کاری کن که بدونه برای حفظ رابطه باید تلاش کنه و اگرم مشکلی داره باید خیلی قاطع بیان کنه نه اینکه به طور غیر مستقیم با بی توجهی و قهر بخواد نشون بده که مشکلی داره

مطمئن باش که اگر شما رو دوست داشته باشه و اگر واقعا قصد داشته باشه که آینده شو با شما قسمت کنه همینجوری ول نمیکنه بره

به نظر من بهتره که هر چی زودتر رابطه رو رسمی کنید هر چی بیشتر پیش برین وابستگی بیشتر میشه
یه چیزی رو میگم شاید کلیشه ای باشه ولی حقیقت اینه که یکی از مؤلفه های اساسی برای شناخت یه انسان خانواده شه. اینم مد نظر داشته باش

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط parisa-bahari

میترسم اگه پیگیرش نباشم فکر کنه دوسش ندارم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نه خبر ندارن چون خانواده هامون سنتی و آبرو دارو به شدت مذهبین میترسیم اگه بفهمن با هم صحبت کردیم دیگه اجازه ندن ازدواج کنیم به خاطر همین قرار شد وقتی کارشناسیمون تموم شد عنوان کنیم

---

سلام عرض کردم،

قصد ندارم نصیحت کنم یا ته دلتون رو خالی کنم، ولی بدون اطلاع والدین دو طرف این رابطه در حد "دوست پسر - دوست دختر" هست و تا جایی که اطلاع دارم همدردی چنین روابطی رو به صلاح نمیدونه.

تکنیکی که خانم Unknown ارائه فرمودند تنها مورد استفاده روابط دوست پسر-دوست دختر هست، یک زن و شوهر عاقل و بالغ تحت هیچ شرایطی از تکنیک های مبتذل (بعنوال مثال دوری کردن هدفمندانه، عمداً پاسخ ندادن به اس ام اس یا تماس، تحریک حسادت، تحریک تخیل) استفاده نمیکنند.

شما هم اگر واقعاً میخواید ایشون رو مال خودتون کنید توصیه میکنم رابطه رو به حداقل و بعد جدایی سوق بدید و از ایشون بخواید بصورتی رسمی با خانواده تشریف بیارند، یا حداقل رابطتون رو در اولین فرصت به والدین گزارش بدید. نگران نباشید با اینکار ایشون رو از خودتون دلزده نمیکنید، بلکه برعکس بیشتر برای امر ازدواج (و قانونی کردن رابطه) بسیج میشن. زمانی که چیزی در دسترس ماست انگیزه برای کسب کردنش تقریباً بی معناست. وقتی شما در دسترس او نباشید هم او از راه درست برای رابطه تون تلاش میکند."سردی" گذشته تان هم اینگونه از بین میرود.

قطع رابطه ای که بدون هیچ تعهد رسمی شکل گرفته برای دو طرف (مخصوصاً شما!) بهتره.
دلایل عینی برای منع رابطه های دوستی دختر و پسر

تصمیم با شماست. :-)