نمایش نسخه قابل چاپ
مریض بوده دیگه عزیزم
چه مرضی از این بیماری روحی روانی بدتر که تمارض کنی واسه جلب توجه و محبت؟
چه مرضی از این بدتر که با احساسات ی نفر بازی کنی و لذت ببری ؟
باور کن که مریض بوده و خودت را ببخش
مشکلت اینه که نمیتونی قبول کنی که اشتباه کردی
همه ما اشتباهاتی تو زندگیمون داشتیم اشتباهات را بپذیر ازش درس بگیر و خودت را سرزنش نکن :)
نقل قول:
نوشته اصلی توسط بهار66
من نمی خوام هیچ چیز رو ثابت کنم خودم میدونم اشتباه کردم اینقدر پشیمونم که حد نداره
من فقط میخوام کمک ام کنید تا فراموش کنم من الان به مدت دو هفته است افسردگی شدید گرفتم یه سری قرص مصرف می کردم که بخاطر این که خیلی قوی بود وحالم رو بد میکرد کنارش گذاشتم
الان شرایطم جوری شده که حتی روی کار وزندگیم اثر گذاشته دیگه علاقه ای به کار کردن و فعالیت از هیچ نوعی ندارم و دائم توی مرخصی ام گاهی وقت ها استرس شدیدی پیدا می کنم و وقتی یادش می افتم و کاری که با من کرد رو به یاد میارم میخوام خفه بشم
من تا حالا تجربه دوستی با هیچ پسری رو نداشتم هیچ وقت فکر نمی کردم یه چنین افراد بی وجدانی هم پیدا میشوند اونم بچه نبود 35 سالش بود و....
خیلی سعی میکنم فراموش کنم اما نمیشه وقتی یادش می افتم میخوام بمیرم فقط همین...:302::302:
سلام منم اين مشكلو دارم ولي دارم فراموشش ميكنم چون ارزش غصه خوردن نداره مگه مي خوايم چند سال عمر كنيم بيخيال باش يكي پيدا ميشه قدرتو بدونه سعي كن پيشرفت كني با موفقيتت بزني تو دهنش:323:
دوست عزیز من شرایطتت رو کاملا درک میکنم.
اینم راه حل برای فراموش کردن.
نقل قول:
شمارشو و همه اس ام اسایی که بهت داده رو پاک کن.اگه میتونی شمارت رو عوض کن.
اگه یادگاری چیزی ازش داری همه رو بریز دور.
رو یه کاغذ همه احساسات منفی که در موردش داری رو بنویس.تو فقط اجازه داری یه بار این کارو کنی.میتونی حتی اونو مقابل خودت تصور کنی با دستای بسته.میتونی بهش حرف درشت بزنی و حتی کتکش بزنی.
بعد اون کاغذ رو پاره کن و به خودت بگو دیگه فراموشش میکنم.و خودمو میبخشم.
تو این مدت دور اهنگها و مکانها و ...خلاصه هر مورد خاطره انگیزی که داری خط قرمز میکشی.
کتابای عاشقانه،دوستایی که از نامزد یا شوهر یا دوست پسراشون حرف میزنن رو یه مدت کنار میذاری.
هر بار که فکرش تو ذهنت میاد اشکال نداره چون دست تو نیست اما بلافاصله ذهنت رو متوجه یه موضوع دیگه کن.حتی اگه بازم فکر اون پسر سراغت اومد باز بدون اینکه خودتو سرزنش کنی ذهنت رو متمرکز یه موضوع دیگه کن.
و گذشت زمان و ارتباط با خدا خیلی بهت کمک میکنه به شرط اینکه این کارا رو انجام بدی
قضیه اینه که جوری افسرده شدم که حتی رو زندگی عادی ایم اثر گذاشته می ترسم دیگه نتونم سرکار برم نتونم به زندگی عادیم برگردم چرا من اینقدر ساده ام چرااااااااااااا؟؟؟؟؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط sara3
دوستان راهکارهارو بهتون دادن
اگر میخواهید از این شرایط بیرون بیایید و فراموش کنید و به خودتون کمک کنید
اول احساساتتون را کنترل کنید، میتونید از لینک زیر استفاده کنید
مرثیه سرایی احساس عامل نا آرامی شماست
دوم با استفاده از تکنیک توقف فکر از چراها و اما و اگرها و سوالات بی مورد که فقط شمارو توی یه دور باطل میندازه اجتناب کنید، لینک زیر را با دقت بخونید و عمــــــــل کنیــــــــد.
تکنیک توقف فکر
سوم روی چیزی تمرکز کن که قادر به تغییرش باشی (یعنی حال و احوال و مهارت های شناختی و رفتاری خودت نسبت به دیگران). از تمرکز کردن و پرداختن به موضوعاتی که کنترلی روی اونها نداری (رفتارهای دیگران یا اتفاقات گذشته) دست بردار! چون نتیجه ای جز اتلاف وقت و انرژی نداره.
درضمن تو این دنیا همه جور آدمی داریم. همه که درست و آدم حسابی نیستند! آدم بد هم زیاده، همه جور بد!
رابطه ای که شما تشکیل دادین هم خالی از خطر نبوده (دوستی)، حتی اگر بر فرض 1% طرف مقابل شما کاملا آدم درستی هم بود باز چنین رابطه هایی عموما غلط هستن چون اولین ضربشون ایجاد وابستگی عاطفی بین طرفین رابطه ست.
منم این اتفاق برام پیش اومده .همین 3-4 ماه پیش.پسره به من گفته بود سرطان داره و چقدر با این مریضیش من رو گذاشت سر کار.ولی خدا رو شکر کن که سریع فهمیدی قبل از اینکه کار به جاهای باریک بکشه.
خیلی جالبه ها ،بابا جان، کجای کارید اون پسره داغون مریض دروغ گو الان احیانا داره حال دنیارو میکنه اما ما چی ؟
مگه همه ادما عین اونن؟سرکار نریم که چی؟مگه فقط همین ادم تو دنیا هست؟مگه اخره دنیاست؟مگه فقط ازین ادمای ناجور به پست شما خورده گلم ؟تا حالا 3نفر امدن گفتن به پست مام خورده 35ساله شه که دیگه بدتر با این سن ازین دروغا گفتن نوبره والاو به جای شما اون پسره باید مرثیه سرایی احساسی رو بخونه ،نظرت چیه ؟مگه اون ادم خیلی خوب بوده یا خیلی okبوده که شما با از دست دادنش نمیتونیید فراموشش کنید ؟قصه من ازین قراره شما به من کمک میکنی؟:
من 1 سال خودمو احساسمو گذاشتم پای یه نفر
اون یه نفر دروغگو از اب درامد
برام سخته ازش جدا شم
ولی عاقلانهترین کار جداییه
حالا جدا شدم
نمیتونم فراموشش کنم
چی شو فراموش نکنم ؟
خوبی هاشو یا دروغاشو؟نمی دونم
اعصابم از دست خودم خورده که چرا یکسال پاش موندمو انقدر ساده ام
چرا برا اولین بار یه ادمه دروغگو؟خدایا چرا من؟
قربونت اختیار داری از تو ساده تر انقدر سراغ دارم چه کارا که برا پسره نکردن به خدا خیلی کارا که حتی به ذهنت نمیرسه ؟اصلا فقط در مورد دخترا این اتفاق نمی افته در مورد پسرا هم این اتفاقا افتاده و گول دختررو خوردن
گلم تو دوستام خیلی بدتر از اتفاق شما براشون اتفاق افتاده خدارو شکر کنید مطمئن باشید یادتون میره :46:
[size=x-small]بازم سلام
من از همه دوستان ممنونم خیلی:43:
باور کنید تا قبل از اینکه با این سایت اشنا بشم فکر می کردم تنها کسی هستم که چنینی مشکلی داشته یا خیلی بدبختم که گرفتار یه چنین مسئله ای شده ام اما از وقتی شروع کردم به خوندن داستان های دیگران و صحبت های و توصیه های دوستان کردم خیلی خیلی بهتر شدم البته نمی تونم بگم کاملا اوکی شدم اما از اون حالت وحشتانکی که چند روز پیش داشتم خیلی فاصله گرفتم حتی توی این فکر بودم که اگه دوباره بهم زنگ زد باهاش حرف بزنم اما الان فهمیدم که یه گروه از ادم ها هم پیدا میشن که با دروغ شون با روحیات و احساسات دیگران بازی میکنن( حالا چرا معلوم نیست؟؟؟!!! ) و من تنها قربانی نبودم مشکل من سادگی و صداقت بیش از اندازه ام بود که حتی فکر هم نمی کردم چنین ادم های پستی هم پیدا می شوند.....
فقط ای کاش قبل از شروع این رابطه با این سایت اشنا شده بودم تا چنین اشتباهی نکنم و یکسال زندگی ایم رو پای دروغهای یه ادم بیمار به باد ندم
بازم ممنونم از همتون:72:[/size]
من بازم حالم بده.....
فکر کنم خوب شدن من مقطعی بود....
دارم دیونه میشم با دست خودم کاری کردم که زندگیم شده زندگی یه ادم سرخورده ، افسرده ،روانیییییییییییییی
خودم رو وابسته یه ادم پست کردم و حالا مثل یه معتادی که مواد بهش نرسیده دارم دست و پا میزنم خدایا کمک ام کن دیگه تحمل ندارم:302::302: