آشفته و حیران

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط غمنامه

انگار کسی دوست نداره من حرفای دلم رو بگم اگه میدونستم اینقدر مسئله من بی ارزش هست اصلا بیان نمیکردم.

---

با سلام،

من متن شما رو خوندم و واقعاً متاسفم که در زندگی شما چنین اتفاقهایی افتاده.
خوشحالم که به اینجا آمدید تا کمی از مشکلاتتون را با بقیه در میان بگذارید.
اگر این غمها در دل آدم بمونه به مرور زمان تاثیرات بدی می گذاره و باعث افسردگی می شه.

به نظر من با توجه به مشکلاتتون حتماً به یک مشاور مراجعه کنید.

در این سایت اگر می خواهید دوستان بیشتر کمک کنند، باید کمی دقیقتر بگویید که مشکلتون الآن چیه و در چه زمینه ای کمک می خواهید. تا به حال فقط از اتفاقات افتاده صحبت کردید.

در مورد تجاوز متاسفم که این اتفاق برای شما افتاده. ولی برای اینکه دوستان بتوانند شما را راهنمایی کنند بهتر است بگویید که تجاوز به چه صورت بوده. آیا با خشونت و تهدید شما را مجبور به کاری کردند یا اینکه شما را فریب دادند؟

كسي تكذيب نمي كنه كه شما مشكل داشتيد به نظر كاملا قابل درك است . اما از اين جهت كه بخواهيد به واسطه ي كمبودها يي كه در زندگي داشته ايد سايرين را خطا كار نشان دهيد و مسئوليت اشتباهات خود را به گردن ديگران بيندازيد اين قابل درك نيست .


شما در زندگي موفقيتهايي هم داشته ايد از جمله دانشگاه رفتن . اين توانايي و ارزشمند بودن تلاش تان را به چه كسي به غير از خودتان ربط مي دهيد ؟!

پس مسئول اشتباهات يك دختر 18-19 ساله هم خودش است . درست است و قابل قبول هم هست كه شما تجربه اي نداشته ايد اما اين دليل نمي شود كه به كل منكر درك درست شما از موقعيت باشد .

و اما مسئله ي بها انتخاب است كه شما بايد مسئولانه بپذيريد . من نظري ندارم كه اشتباه كرده ايد يا كارتان درست بوده . اما اگر خودتان را در جايگاه پذيرش انتخاب خود قرار دهيد حتي اگر اين انتخاب اشتباه بوده باشد به لحاظ روحي ارام تر خواهيد بود .

وضعيت من خوب - تو بدي كه به شكل جمعي در آن قرار داريد نشان از آشفتگي دوران كودكي شماست و اين كاملا قابل درك است . اما با آزردگي هاي كودكي نمي توان زندگي بزرگسالي را پيش برد . پس فكر جدي در مورد تغيير وضعيت خود بكنيد .

( البته اگر شما در اين انتخاب نقشي داشته ايد ) و اگر نه كه به واقع بايدتحت نظر مشاور مشكل را حل كنيد به اين دليل كه ميزان اسيب بيشتر از مشاوره ي مجازي است .

فریب یا خشونت چه فرقی داره چیزی نبود که من راضی به انجامش بودم.
بعد این ماجراها من این جریان رو به یکی که آشنا شده بودم تعریف کردم و ایشون هم قبول کرد که با من ازدواج کنه و من به خاطر اینکه از شر همه چی راحت بشم حتی قبول کردم همه خرج مخارج رو خودم بدم تا این عروسی سر بگیره و خانوادم هم بدون هیچ حرفی راضی شدن تا به قول خودشون آبروشون حفظ بشه. من نتونستم دانشگاه رو ادامه بدم و تو مدرک کاردانی موندم با اینکه به درس علاقه زیادی داشتم ولی انقدر فکر و خیال داشتم که اصلا به درس نمیتونستم برسم مشغول کار شدم و با پس اندازهائی که داشتم همه کارائی که شوهرم باید انجام میداد میدادم چون همیشه این احساس رو داشتم که مدیونش هستم و من تا آخر عمر باید دینی که بهش دارم رو ادا کنم نمیگم ادم بدی بود ولی زندگی براش معنی واقعی نداشت سنش از من یه سال کم بود درس نخوند کار نداشت هی چیز نداشت فقط مهربون بود ما از نت آشنا شده بودیم مشکلات انقدر زیاد شد که دیگه این همه فشار برام غیر قابل تحمل شد و طلاق گرفتم الانم داغون و پریشونم میگم اگه اون اتفاق برام نمی افتاد منم مثل بقیه یه زندگی نرمال داشتم. وقتی از کسی نارحت میشم رک نمیتونم بهش بگم و فقط با خودم کلنجار میرم این احساس رو دارم که پیش همه بی ارزشم نه احترامی میبینم نه محبتی. سر کارم کارفرمام اذیتم میکنه روزی میشه که دیگه خسته میشم و نیاز دارم به مرخصی ولی بهم مرخصی نمیده حقوقم از همه پائینه حقوق یه کارگر ساده رو بهم میده در حالی که من کارم حسابداریه.
واقعا الان از فشار عصبی میمیرم میدونم دارم چرت پرت میگم ولی حرفا اینقدر زیاد هست که طاقت ندارم بگم:302::302::302::302:

فکر می کنم مشکل شما با مشاوره اینترنتی حل نمی شه.

شما الان یک سوال یا مشکل مشخص ندارید. مجموعه ای از اتفاقات و شرایط زندګی و ګذشته تان شما را به جایی رسانده که سلامت روح و روانتان را به هم ریخته است. شاید مشاوره ی حضوری بلند مدت برایتان بهتر باشد.

تا به حال برای مشاوره اقدام کرده اید؟

بله چندین بار مشاوره رفتم مشاورم میگفت اون روز و اون اتفاق رو کاملا فراموش کنم ولی نمیشه بعضی وقت ها مثل یه فیلم همه چیز میاد جلوی چشم تو خواب میبینم تو بیداری یاد اون لحظه ها میفتم و بعد همه اون روزهای تلخی که بعد اون ماجرا افتاده نمیتونم باهاش کنار بیام نمیتونم

من فکر می کنم این حس فریب خوردن حس خیلی بدی است. اګر شما بتونید بپذیرید که فریب نخوردید و با میل خودتان کاری را کردید که حالا پشیمان هستید حس بهتری است و راحت تر می شه باهاش کنار اومد.

نه من فریب خوردم با میل خودم هیچ وقت اشتباه به این بزرگی رو نمیکنم که چنین تاوانی رو هم پس بدم شما از من میخواین من خودمو گول بزنم حرف شما این میشه که دزدی نکرده باشی و اطرافیان آنقدر به تو فشار بیارن که قبول کنی دزد هستی با این که میدونی چندین سال به خاطر این دزدی تو زندان میوفتی نمیدونم اون آدم الان زنگیش چطوره ولی همیشه اه من دنبالش هست اون زندگی من رو نابود کرد والا من هم یه زندگی نرمال داشتم .
ببنید این همه مشکل تو دوش شما باشه چی کار میکنید؟
الان مشکلات طلاق هم بهش اضافه شده خانوادم راضی به طلاق نبودن باز به خاطر آبرو مگه این ابرو چقدر مهمه که راضین من تو بدترین شرایط باشم ولی اونا پیش همه سر بلند؟ واقعا پدر مادر بودن یعنی این اگه اینطور باشه من تا آخر عمرا نمیخوام مادر بشم. اگه یه روزی هم مادر بشم دوست دارم بچم پسر باشه دوست ندارم دخترم اون چیزایی که سر من اومده سر اون بیاد متنفرم از دختر بودن.
خیلی تنهام.:302:

اینجا رو بخونید
دارم طلاق می گیرم

شرایطشون خیلی شبیه شماست. راهنماییهایی که دوستان به این تاپیک و تاپیک دیگر ایشون که بعد از طلاق بازکردند را ببینید.

الان هم به جای غصه خوردن و تخیل راجع به بچه ای که اصلا وجود نداره، بهتره به فکر خودتون باشید.

مرسی از راهنمائیتون.
خداحافظ برای همیشه.